Wilt u weer graag in contact komen met een familielid dat u uit het oog bent verloren?
Weet u niet wat er in de oorlog met uw ooms en tantes is gebeurd?
Denkt u dat u nog een zuster heeft in Amerika, maar u weet niet waar?
Heeft u een aanvraag ingediend bij de PUR/SVB in het kader van de Wuv of Wubo, maar uw aanvraag is afgewezen omdat u geen getuigen heeft?
Zoekt u een jeugdvriend waar u samen mee in een kamp heeft gezeten?
Gaat u naar Indonesië, en wilt u weten of de straat waar u vroeger woonde nog bestaat?
Deze en vele andere vragen zijn in veel gevallen nog te beantwoorden. Ondanks de afstand, ondanks de tijd. Je moet alleen wel weten waar te zoeken, en is volharding vaak een voorwaarde om een antwoord te kunnen krijgen.
De inhoud van de Java Post is zelf al een goed voorbeeld van het feit dat nog veel gegevens zijn te achterhalen. Er is echter nog ontzettend veel méér te ontdekken en beschrijven, vooral ook door de beschikbaarheid van steeds meer gegevens op het internet. Hoe vreemd het misschien ook klinkt, er is nu meer te vinden dan tien jaren geleden.
Heeft u echter zelf geen idee waar te beginnen? Weet u niet hoe te zoeken, of heeft u geen tijd om u er in te verdiepen? In dat geval wil ik u graag helpen.
Ik heb jarenlange onderzoekservaring en ken de wegen om tot een antwoord te komen. In sommige gevallen zal ik u hierbij om een vergoeding moeten vragen, maar ook dan zal altijd sprake zijn van redelijkheid, en met oog voor uw belangen.
Ik hoor graag van u,
Bert Immerzeel
Ik zoek naar mijn vaders graf en iformaties over zijn dood in het hospitaal in de Bandung area.
Zijn naam Rufino Valdivia – Hij is daar in die buurt begraven. Mijn moeder is in 2005 overleden
op 94 leeftijd en sprak zelden over haar man. Alles was zo vergeten voor haar, de tijd in de
Jappenkampen en later.
Mijn vader was Phillipijn en heeft met de Sambajon Band gespeeld in Batavia’s Oranje Hotel,
volgens zeggen. De Sambajons zijn nu in Holland en Jim Sambajon, de zoon heeft ook een
muzikale achtergrond en zo zijn dochter Asta. Misschien dat zijn nog leven want ze waten
wat ouder dan ik . Zij heeft ook op de Zusters Ursulinen School gezeten volgens mijn moeder.
En er is een boek geschreven over de muzikanten uit andere landen, ook volgens mijn moeder.
Enige berichten hierover zal helpen
Inez Jonathans-Valdivia
omihvl1@aol.com
Dear Inez, beste Inez,
Een beetje zoeken brengt me tot het volgende:
Jullie woonden tijdens de oorlog bij de familie van je moeder, in de buurt van Banjoewangi. Jullie vader, afkomstig van de Philippijnen (had hij nog een andere nationaliteit?) bleef in West-Java. Hij is in 1944 overleden aan tbc in een ziekenhuis in Batavia of Bandoeng. De vraag is hier van belang wat er gebeurde met zieken die overleden in een ziekenhuis, zonder een familierelatie in de buurt te hebben. Om eerlijk te zijn, ik weet het niet. Ik veronderstel dat ze een naamloos graf hebben gekregen op een van de belangrijkste begraafplaatsen van een van deze steden. In ieder geval een graf dat al lang, zo niet heel lang, geleden, geruimd is.
Het spijt me dat ik niet meer kan vertellen…
Bert Immerzeel
Hallo Bert Immerzeel, Zou heel graag willen weten of het Pandu Kerkhof in Bandung nog steeds bestaat. Mijn moeder en tante zijn daar begraven. Mijn moeder in 1947 en mijn tante geloof ik in 1950{?}. Mijn moeder’s naam is: Melanie Tersteege Deijkerhoff, overleden op 4 October 1947. Mijn tante’s naam is: Zorab. Enige inlichtingen zijn erg gewaardeerd.
Vera Hager
Beste Vera,
De Pandu begraafplaats wordt beheerd door de Nederlandse oorlogsgravenstichting:
http://www.ogs.nl/pages/text.asp?Subject_ID=100
Ik kan de naam van je moeder niet vinden op de website van de OGS (zie: slachtofferregister). Wat je tante betreft: ik vind hier alleen een zekere Marie Moens-Zorab. Is zij het?
Misschien kun je beter even een mail sturen naar de OGS en daar navraag doen.
Ik ben op zoek naar gegevens van mijn opa. Hij heeft bij de KNIL in Atjeh gezeten ik denk in de jaren 20, jaren 30. Het gaat om T. Boeijen geboren 15 juli 1901 in Nederland.
Beste mevrouw Jonathans,
Ik ken Asta Sambajo. Zij woont in Amsterdam. Ik zal haar laten weten dat u op zoek bent naar haar. Vriendelijke groet, mw Kenny Bartelsman-Sahusilawany
Ik ben op zoek naar de familie Rüben. Laatst bekende verblijfplaats is Dordrecht.
Ik zou zeggen: bel deze eens….
https://www.telefoonboek.nl/personen/ruben/dordrecht/
Wat geweldig dat je zoiets vinden kan. Mag ik ook proberen met mijn vragen?
Ik zou graag meer willen weten van mensen die met mijn familie van Garoet in de Japanse beschermingskamp terechtkwamen te Taloen. Omdat ik zo jong was (3 jaar) herinner ik mij alleen de families Heuvelink – of Heuveling die naast ons woonden aan de Tjiledoeg weg, en familie Dieduksman die we in the kamp ontmoetten. De Heuvelinks waren buitenkampers, zoals wij, maar hun zoon en vader (?) waren wel in Japanse kampen. Wij woonden naast de Hobieras. De Japanners vervoerden ons naar Bandoeng waar wij op Bandastraat 5 werden ondergebracht met vele anderen, onder wie de familie Schrauwen (Schrouwen?): Marie de moeder, Nono de oudste zoon en vrouw, en jongere zoons Wimpie en Eddie die mijn leeftijd waren.
Weet je misschien in welke documenten ik hun kan vinden? Garoet was zo klein en misschien niet van veel belang en misschien daarom ik het nog nergens heb zien genoemd. Toch had het een textiel fabriek, en was het, dacht ik, een soort sanatorium voor gewonde soldaten. Ik herinner mij nog dat bij een aanval van Pemudas alle gewonden, zelfs als ze maar een been hadden, met geweer klaar lagen achter de zandzakken. Wat voor informatie ook over Garoet zou erg gewaardeerd worden.
Alvast bedankt
Terry Diefenbach-Lim
Terry,
Ik stuur je enkele gegevens naar je privé-mailadres.
Alvast hartelijk dank voor de moeite.
Beste Bert
dank zij je opspeuringen en een scherpzinnige lezer van deze rubriek ben ik nu contact met een van de Schrauwens. Hartelijk dank voor de moeite. Ben nog steeds ‘flabbergasted’ zoals een van je andere lezers dat uitdrukte, dat je het voor elkaar hebt gekregen.
Nogmaals hartelijk dank.
Terry Diefenbach-Lim
IK heb een antwoord voor Vera Hager, die naar de Pandu begraafplaats vraagt in Bandoeng, Had ik dat eerder geweten, want ik was er in November 2012, Dan had ik meteen naar haar moeder kunnen zoeken. de Begraafplaats is gescheiden van de Oorlogsgraven afdeling. Ik heb gezocht naar Mijn grootvader en Zusje, helaas is het registratie boek in erbarmelijke staat en heb ik alles weer in chronologische volgorde achter gelaten.. Veel succes MJ
Geachte mevrouw Diefenbach,
Mijn moeder was
Marcelle Lisette Heuvelink en is op 4 juni 1916 geboren in Garoet.
Misschien is zij van de familie die u zoekt.
Frans Moekotte
Geachte Frans,
bedankt voor de informatie. Heel leuk dat je reageert. Vanwege mijn leetijd (geb. 1941) kende ik de Heuvelink familie alleen als Oma Heuvelink, tante Dee en … verschillende “tantes” en een (oom?) Gijs. Er was ook een wijlen hond Astor, maar ik weet anders niet veel meer dus je moeder’s naam Marcelle heriner ik me helaas niet. Mijn (wijlen) moeder was Erly Lim – Tan. We woonden aan de Tjiledoeg straat in Garoet en werden overgebracht naar Bandoeng na een aanval van Pemoedas. Daar ik graag van die tijd meer wil weten doe ik hier navraag. Ik doe veel aan emails en blijf graag in kontakt. Ik woon nu in California en ben begonnen met illustreren van kinderboeken.
Hartelijke groet,
Terry Lim Diefenbach
Re: Knuflok: in het boek De Bevolking van Banda (M.D.Etmans) staan 20 Knufloks, waaronder Johan Willem Knuflok (1827- ), zoon van Franciscus Knuflok (1803-1850) en Johanna Albertina Hartman.
Beste Bert,
Ik vertrek morgen naar Bali en wil vanuit daar richting Semarang, Java om te kijken of ik het huis van mijn opa en oma kan vinden. Ook mijn vader heeft er nog kort gewoond. Helaas leven opa en oma niet meer, en weet niemand het adres. Misschien weet u raad? Dit is de info die ik heb:
In Semarang bij de Pasar links, grote heuvel omhoog, straatnaam Djanli of Djangli. Het was toen een wit huis met een puntdak en een veranda, een gastenverblijf en af en toe verbleven er politie agenten omdat mijn opa hoofdinspecteur van de politie was.
Is het wellicht raadzaam om bij het politiebureau te vragen wat zij weten?
Mijn opa heette Henri Gerard Snabilié en in de jaren 50 zijn ze naar Nederland vertrokken.
Als u info of tips heeft, zou u mij kunnen mailen? Dat lees ik dan daar! 🙂
Beste Laura,
Je opa werkte bij de politie, hij had een goede functie, en hij woonde op een heuvel in een groot wit huis met een veranda en een puntdak:
Kan niet anders dan Nieuw Tjandi zijn: de betere buurt voor totoks en Indo´s voor de oorlog. Een nieuwe buurt (jaren ´20) met grote huizen. Hier bevond zich ook de politiekazerne.
De politiekazerne van toen is nu (zie Google Earth: aan het eind van Jalan Letnan Jenderal S. Parman) een stukje bos.
Ik veronderstel dat je opa in de buurt van de kazerne woonde. Als je een foto hebt van het huis, kun je ter plekke rondwandelen en navraag doen.
Goeie reis en succes!
Bert
Geachte Mevr. kunt u mij zeggen of Djangli 18 te Semarang werd bewoond door Lily Zimmermann met kind. Woonde daar in 1946 tot 1950 ongehuwde moeders.
wel wat laat. Maar heb je intussen al wat gevonden van en over het huis van jouw opa. In de jaren 50 woonde ik ook op Tjandi en de naam Snabilie zegt mij wwel wat. Mijn moeder mevr. Strauss kende die mensen. En tegenover hun woonde toen o.a. een schooljuffrouw van de Heuvelschool, mevr.Swart, een mooie dame. Ook Grace Schmidt woonde daar. Zeggen deze namen jou wat?
Edmé Strauss
Mevr Swart is mijn tante en Grace Schmidt mijn nicht!!!!
ook toevallig Semarang Djangli bij de pasar daar woont familie van ons, je heb 2 djangli in semarang en 1 daarvan is deze bij de pasar, en iets verder de straat in het je de begraafplaats. In 1988 ben ik er voor het eerst geweest en vier jaar geleden weer terug geweest. het is er nu zo vol gebouwd. De hoofdstraat bij de pasar en het kerkhof herkende ik wel maar de huizen kon ik niet vinden omdat erom heen was gebouwd. maar uiteindelijk wel gevonden. succes met je zoektocht.
Dear Bert –
Thank you for helping me fill in the pieces of my father’s life. My family tree is almost complete. With your help you have shown me another time and segment of my father’s life. Learning more about my father’s war (WWII) and his imprisonment in the POW Japanese camps, certainly has helped me to understand all that he had endured and the sacrifices he has made in his life.
The first day I wrote to you, you instantly wrote me back and gave me hope that you would help me find my half sister Joan who unfortunately passed away very young from an appendicitis attack during the war. I am happy to have the opportunity to connect with my half sister’s cousin and he has shed new light on family stories. Just great. Thanks so much Bert.
Your research skills are impeccable. Very polished and professional . I highly recommend your expertise and knowledge to anyone who is looking for information on their loved ones who have endured the war in Indonesia.
You have given me many perspectives to think about and closure I have been looking for in a world that was not a nice place to be in during my father’s war time, 1942-1945.
Thank you very much.
Respectfully, Irene (USA)
hallo.
zou graag vernemen of dit het juiste forum is voor mijn vraag. Mijn vader Generaal Timor Pane
was een Indonesche generaal en oorlogsheld. in Indonesia werd het tijdens de overdrach van Soekarno nar Soeharto, het hem kwalijk genomen , en hij had ook in het bekende ” crocodille gat ” moeten liggen met de 7 andere generaals, maar hij als Soekarno man ontsnapte zijn dood. over zijn leven is maar weinig bekend, veel mistique, hij had een bataljon in Sumatra onder zich. er moet ergens in NL een boek rondslingeren waar zijn naam en daden staan beschreven, elke info word zeer op prijs gesteld.
irma pane
veel dank
Dat boek is waarschijnlijk ´De stille genocide´ van Lambert Giebels.
´De stille genocide: de fatale gebeurtenissen rond de val van de Indonesische president Soekarno´ door Lambert J. Giebels. Uitgever Bert Bakker – Amsterdam 2005.
ISBN 9789035128712, 303 pag.
Op zijn site http://www.londoh.com liet Lionel Sluyter december vorig jaar een verlate recensie achter van het boek. Sluyter stierf twee maanden later. Het bijzondere is dat ik het zelfde boek in handen heb gehad bij De Slegte, een antiquariaat in Amsterdam, enkele uren voordat Sluyter het kocht. Hij vond het interessant genoeg om het te kopen, ík liet het staan.
Het is echter nog steeds tweedehands te verkrijgen. Zie bijvoorbeeld http://www.antiqbook.com.
De auteur van het boek, Lambert J. Giebels (geboren 1935), is nog in leven. Mogelijk is hij degene die je verder kan helpen.
Ik weet niet of Lambert Giebels iets had vermeld over Dhr T.Pane .
Eerlijk gezegd kan ik zijn naam niet herinneren.
Wat ik gelezen had in het boek van L.G was een korte verslag over de gebeurtenissen tijdens de Kudeta .
Met achtergrond informatie en interviews.
Dat doet me denken aan die roerige tijden , had als Jakartaanse scholier examen klas SMA Negeri VII Gambir Djakarta en later als beginnende student het bewust meegemaakt .
Er waren 6 Generaals , en 1 eerste luitenant , de adjudant van Gen.Nasoetion die toen slachtoffers werden.
Pusat Sejarah ABRI , Departemen Pertahanan Keamanan ?
Als Mantan DanJon zal je zeker informatie kunnen vinden bij zijn oud Bataljon.
De hulp inroepen van Lambert Giebels kan helaas niet meer:
https://javapost.nl/2011/10/13/soekarno-kenner-giebels-overleden/
Ik ben een achterkleinzoon van Trouvat daniels j c. misschien kunt u me meer over ene Winny Trouvat en de rest van mijn familie te weten komen.
Alvast bedankt ervoor
Ik weet niks over Winny Trouvat.
Ik weet wel dat Jean Trouvat een fransman was in dienst van het Oost-Indisch Leger te Padang. Hij overleed daar in 1891 met vier kinderen van de Niassche vrouw Anna.
Zij huwt in 1893 Francois Brard, ook een franse militair en zijn de overgrootouders van Patty Brard.
ps… Een zoon van Jean en Anna was Louis Alcide die huwde met Julia Daniëls
Dus Patty brard en stenley brard is verre familie van me en kunt u me ook vertellen me oma hete saarna dasimin trouvat haar ouders weet ik niets van miss weet u wat bedankt
En dan ook familie van Renee (Boeke) Brard die hier in Northridge, SoCal woont, en ook al 90 is. Ook iemand van Sawahloento, west Sumatra.
Anna kreeg met François Brard 3 zonen.
De jongste zoon Alphonse Emile is de grootvader van Patty.
In de militaire stamboeken van Louis Alcide wordt zijn vader Arthur Jean genoemd
https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.10.50/inventaris?inventarisnr=494&afbeelding=NL-HaNA_2.10.50_494_0209&activeTab=gahetnascan
https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.10.50/inventaris?inventarisnr=494&afbeelding=NL-HaNA_2.10.50_494_0210&activeTab=gahetnascan
Louis Alcide werd machinist bij de staatsspoorwegen
Als je oma Dasimin overleed in Nederland dan kun je een persoonskaart aanvragen bij het CBG.
Mogelijk staan daar de namen van haar ouders in. Maar dan kun je meestal niet verder zoeken op deze namen. Want zij staan niet genoteerd in de burgerlijke stand te Indië, tenzij ze ook in Nederland overleden zijn.
En shanti wie is da danwn rihanosi of zo iets
Ik ben op zoek naar mijn biologische opa, of eigenlijk: ik ben op zoek voor mijn vader naar zijn biologische vader… (het moet een Engelse officier zijn…) Het is een heel verhaal… Ik heb al enorm veel zoekwerk verricht, maar kom nu niet verder.. ik heb zelfs een soort van “zoek-boek” in elkaar gedraaid met al mijn bevindingen/ontdekkingen… misschien kunt u mij helpen, waar kan ik dit dossier naartoe mailen?
Er wordt aan gewerkt….
Bert, heeel hartelijk bedankt voor je hulp bij het zoeken naar de heer Bruno Bahrfeldt uit voormalig Nederlands Indie. Je archief tips hebben ons op het juiste spoort gezet voor zijn belevenissen na zijn internering in Derah Dun.
Leen
Flabbergasted over je kennis en inzet. Nooit gedacht je hulp te moeten inroepen. Aanstaande 11-11-11 ga ik naar Indonesia. Via de web master van Bandung City site weet ik dankzij foto’s dat het huis aldaar in zeer goede staat verkeert . Gunthur was zo goed me de foto’s te zenden. Als dank bezoek ik zijn familie.Echter en nu de vraag: ik zou graag het graf van mijn moeder bezoeken in Pandu kerkhof. Googlen etc bracht me niet verder. Mam , Aleida Hauwert- Hercules overleden 20 mei 1950 was met paps urn begraven, vervolgens werd ik geadopteerd door de zus van mam , Augusta Hercules gehuwd met baron van Lawick te Surabaya. Ook zij overleed na een ziekbed en werd begraven in Kembang Kuning. Het ouderlijk huis aldaar is fantastisch op geknapt door een groot bedrijf .e begrijpt dat ik beide graven wil bezoeken ; zou je de grafligging no of nummers voor me kunnen opzoeken. Zeer erkentelijk en bravo voor dit initiatief, waar ik dankbaar gebruik van maak.Groeten, ellen hauwert
Ellen,
Dank voor je compliment. Je hoort van me.
Bert
Hi Bert hoop van je te horen nog voor mijn vertrek as vrijdag 11-11-11. kan ik mijn volbrachte beloften aan vader en moeder als was het maar grasmat als het graf er niet meer is, neervleien. persoonlijk eml adres is hauwert43@hetnet.nl. graag dankje
verloor je een beetje uit het oog met al dat medisch gedoe.. afijn.. heb Indonesia ervaren.. geboorte stekje onder de zee verdwenen Tegal… mooi en trieste momenten ondergaan…. recentelijk uit ernstige situatie geheeld en zoek nu de roots in Schotland waar grootmoeder vandaan komt.
Vader kreeg een ere medaille en god willing naar Schotland.. was al in Ierland
overigens herinner me niet een antwoord van je te hebben ontvangen.
nu graag in zake McMootry en McGillavry..mijn moeder Hercules met Hauwert gehuwd
Hoop dat je wijs wordt uit mijn relaas.. groetjes en de beste wensen voor 2019…
Hallo Ellen Hauwert
Ben een neefje van Jan Leopold (Leo) van Kerckhoven die getrouwd was met Adele (Toet) Hercules zus van jouw moeder. Ben bezig met een stamboomfragment van Hercules – Mac-Mootry, de ouders van je moeder. Kan ik mijn gegevens met jouw delen ter controle, en weet jij weer meer informatie heeft over deze familie.
Hallo Manfred,
Ben een neef van tante Ellen. Ben de jongste zoon van de oudere zus van Ellen. Zou jij die informatie ook met mij willen delen? Ben niet erg fanatiek met de stamboom ofzo, maar ben wel inmiddels met vele teksten, foto’s en andere informatie bezig van de familie.
Overigens heb ik veel warme herinneringen van tante Toet en oom Leo.
Mvg.
Martin Hauwert
Hoi Martin,
Leuk dat jij mijn oom en tante heb gekend. Stuur mijn een mail, dat stuur ik een stuur ik jouw de stamboomfragment op.
Groet Manfred
mvkerckhoven@kpnmail.nl
De naam Hercules ..
Ik kan mij herinneren een zekere dhr Hercules heeft in SeiGerong bij Stanvac gewerkt…heeft twee dochters…vrouw overleed(1955 ?) toen hij nog werkzaam was in Sei.Gerong…ze woonden bij Sei.Buah Jayasan 1…aan de grote straat…was voor in die ijjd een prachtig huis
Bedankt voor de aanvulling. In de Stamboom van Pieter Martin Hercules en Frederika MacMootry
heb ik 2 zonen
1] Adriaan Arnold (Ventje) Hercules geboren 01.04.1901 Tegal (Pekalongan) en getrouwd met Alice Morpy (Alicia (Elie) Morpeij) geboren 10.09.1901 Poerwokerto (Banjoemas) en overleden ?? ze hadden zover ik weet een dochter Louise Adriana Hercules: geboren 10.02.1924 Tegal, overleden 18.11.1993 Den Haag.
2] Een andere zoon is Jan Rudolf Hercules geboren 26.08.1904 Tegal (Pekalongan) en overleden 18.09.1944 bij Benkoelen zeemansgraf. Hij was getrouwd met Annie Delsine geboren *. 08.05.1908 Loemadjang en overleden > 1962 mogelijk Arnhem. Of zij kinderen heeft weet ik niet.
Groetjes Manfred
Hoi Manfred,
ik heb ook nog een dochter van hen: Daisy Hercules geb. Tegal (Pekalongan) in 1917.
Zij huwde in 1940 Hendrik Wilis Hermanus geb. Golf van Aden a/b “Wilis” in 1911.
Beste Ad, bedankt voor de aanvulling, aan de hand van de voornamen van Hermanus heb ik hun gezin kunnen aanvullen.
Daisij Hercules
Dochter van Pieter Martin Hercules en Frederika MacMootry [6]
Adres:
1944: Japanse burgerkamp Kedoengbadak Buitenzorg [3]
* 11.12.1917 Tegal (RA 1918/116) [1][4][6]
+ 12.01.1983 Zaanstad [4][6]
X 11.07.1940 Bandjardawa -Tegal (geen opgave in RA) [1][4][6][7]
Hendrik Wilis Hermanus
Zoon van Johan Frederik Hendrik Hermanus en Elulien Margaretha (Margreet) Camerling [4][7]
Adres
1941: Soerabaja: geboorte van dochter Gardenia Marguérite Hermanus op 30.05.1941 Soerabaja [4]
1947: ? geboren Eugene Robert Hermanus [7]
1948: Makassar [6][7]
1948: Amsterdam; woonachtig op 19.08.1948 op Stadshouderkade 119 bov te Amsterdam [6][7]
1948 : Amsterdam: woonachtig op 08.11.1948 op Borssenb pln 6 II te Amsterdam [6][7]
1949: Amsterdam; woonachtig op 13.01.1949 op Stadshouderkade 28 bov. te Amsterdam [6][7]
1950: Amsterdam; woonachtig op 12.12.1950 op Fazantenweg 91 bov te Amsterdam [6][7]
1954: Amsterdam; geboorte van zoon Max Edwin Hermanus op 27.05.1954 te Amsterdam [4]
1955: Amsterdam; woonachtig op de Birg. Eliasstr 49 te Amsterdam [6][7]
*.30.11.1911 Golf van Aden a/b “S.S. Wilis” [4][6][7]
+ 29.08.1974 Amsterdam [4][7]
3 kinderen : Gardenia Marguérite , Eugene Robert en Max Edwin [6]
Bron-1: Regerings Almanak Nederlands Indie
Bron-2: Adresboek Ned-Indie
Bron-3: Japanseburgerkampen.nl
Bron-4: myheritage.nl Yvonne Ganon
Bron-5: foto ‘s zie bron 4
Bron-6: archief.amsterdam Daisy Hercules
Bron-7: archief.amsterdam Hendrik Hermanus
Dag Manfred, dat zijn leuke gegevens over Hendrik Wilis Hermanus en Daisy Hercules: dank je wel.
Maar hun zoon Max Edwin is in mijn ogen geboren op 27-05-1949 en niet op 27-05-1954.
Max Edwin overleed in 2006 en kreeg nog een dochter en een zoon.
Daisy en Hendrik Wilis kwamen op 12-07-1948 met 2 van hun kinderen op met de Willem Ruys in Rotterdam aan.
Hendrik Wilis was Europees onderwijzer bij de Europese school te Weleri en later aan de Mulo te Tegal (1939).
Hallo Ad, bedankt voor je correctie betreffende geboortedatum Max Edwin Hercules, had deze overgenomen van de myheritage.nl Yvonne Gannon. Het klopt 1949, zo staat het ook vermeld in Archief van Amsterdam.
Ook bedankt voor je aanvullingen.
Groetjes Manfred
Beste Bert,
Wou bij deze vragen of je mij kan helpen met het vinden van gegevens die ik zoek.
Mijn naam is Edwin van Heuven van Staereling…. mijn opa was Maximiliaan Theodorus van Heuven van Staereling en was getrouwd met Alice christiene Pechler.
Mijn vraag is of het jou lukt om meer gegevens te vinden van de familie van mijn oma.
Het enige dat ik weet dat de vader Christiaan Alexander Pechler heet en getrouwd was met Suzanne Anthoinette Godijn..
weet dat er ook een boekje is verschenen over de pechlers in het verleden maar daar is moeilijk aan te komen.
Hoor graag van je.
Vriendelijke groet
Edwin van Heuven van Staereling
Edwin,
Je hoort van me…
Bert
Alice Christiene Pechler werd geboren op 22 november 1908 in Goendih.
Ze huwde met je opa M.T. van Heuven van Staereling (geb. 16 april 1910) op 20 oktober 1937 in Medan.
Verdere gegevens heb ik niet gevonden. Ik adviseer je je vraag te stellen op:
http://www.stamboomforum.nl/subfora/127/0/
Daar is vast wel iemand die je verder kan helpen.
Succes!
beste Edwin, de Pechlers hebben idd een boekje uitgegeven. degene die het geschreven heeft is Robert Pechler. wij ( familie Avé) zijn verwand aan de familie Pechler.
het beste is hem een email te sturen.
succes D.Avé
Nog op zoek naar het boekje?
Als goed is zijn wij in bezit. Mijn oma is een Pechler
Ik zou ook graag weer in het bezit komen van dit boek, ben helaas mijn exemplaar kwijt geraakt tijdens een verhuizing! Mijn naam is Carmen van der Linden geboren Pechler. Dochter van Jos Pechler die een aantal jaar geleden is overleden. Ik weet helaas weinig over de familie Pechler omdat mijn ouders al vroeg zijn gescheiden en ik nauwelijks contact had met familie van vaders kant. Ik hoor graag van je, alvast bedankt!
ha Carmen, als je wil kan je ook contact zoeken met Robert Pechler. Die heeft het stamboomboek geschreven en kan je dus alles vertellen over de familie. Via de voorouders ben ik gerelateerd met Robert. mvg D.Ave
In Almelo heeft ook een zekere mevrouw Pechler gewoond.
Hallo Bert,
Ik ben opzoek naar verhalen en fotos over Batavia. Kunt u mij de weg wijzen?
Ik ben op zoek naar Harry van der Heyde. Ouder dan 80 jaar. Hoop dat hij nog in leven is.
Wij hebben samen in mannenkamp BODJONG en gemengd kamp KLAMPOK gezeten.
Dit in de buurt van Purworkerto -Banjumas.
Ronald Croese.
Email
Ronald,
Ik ben op zoek gegaan naar Harry van der Heyde, maar heb helaas nog geen spoor van hem gevonden….
Bert
Wist de vragensteller de precieze spelling van de achternaam? van der Heyde
Kan ook zijn:
van de Heyde
van de Heide
van der Heiden
van der Heyden
van der Heijde
van der Heijden
van der Heiden
van de Heiden
van den H….
Hallo Bert,
allereerst een compliment voor je verhalen uit de oude maar zeer bewogen tijd.
Mijn vraag; ik ben zeer benieuwd hoe het met de jachtclub in Jakarta vergaan is. De Batavianen/Jakartanen zullen zich dit etablissement zeker herinneren. Wij gingen er vaak in de jaren 50 s’avonds laat heen voor een frisse neus en de befaamde bitterballen. Mijn Pa, arts, ontmoette er altijd wel collega’s of patienten, en ik wisselde er mijn eerste schuchtere kusjes met lieve meisjes uit. Vanuit de bovenverdieping kon je zondags de zeilwedstrijden met BMers goed volgen.
Volgens het gerucht heeft de eigenaar het kort na de uittocht in 1957 zelf in de fik gestoken.
In 1984 en 1991 kon ik er niets meer van terugvinden, Daar zwemmen was ook niet meer mogelijk wegens de ernstige vervuiling door de olieplatforms.
Je zou een stukje kunnen wijden aan de jachtclub.
Salam,
JPF Petbar
Beste JPF,
Dank voor je cmpliment.
Natuurlijk heb ik niet álles paraat, hier op mijn pc of in mijn hoofd. Ik ben meestal niet veel meer dan een doorgeefluik van (bijna verloren gegane) verhalen van anderen.
Van de jachtclub weet ik niets. Ik zou me er in kunnen verdiepen, maar… als jij er een goeie story over zou kunnen schrijven, dan zou dat misschien wel veel beter zijn.
Na enig zoeken op het internet vond ik dit:
http://kotabetawi.blogspot.com/search/label/Gebouwen
met deze reacties:
http://www.blogger.com/comment.g?blogID=991024150556088246&postID=991316585716716990
Het verhaal is afkomstig van een zekere Pak Giel (vermoedelijk de heer F.V. Giel). Een bekende?
Salam,
Bert
Hallo JPF Petbar. Ik ken de jachtclub in Jakarta. Mijn moeder moeder was in 1962 de eerste vrouwelijke zeilkampioene van Indonesië. Wat er na 1962 met de jachtclub is gebeurd weet ik helaas niet.
Ik ben op zoek naar de familie van Leeuwaarden. Zij hadden een garagebedrijf in Bandung of Soerabaja.
@Johannes: het antwoord mailde ik naar je mail-adres.
Yes i know of this Garage it was in my family
jpvs@earthlink.net is my mail-adres
Beste Bert,
Ik ben op zoek naar gegevens en informatie over het leven van mijn familie
Ik heb onlangs de namen gekregen van de grootouders van mijn oma.
Mijn Oma:
Eugene, Margaretha Mulder- Kerkhof geb. Tjimahi 13-08-1915
Haar grootouders:
Francois Herman met Elizabeth Baaibaai te Ngawie (Huwelijk 28-05-1881 te Madioen)
De achternaam “Baaibaai” ben ik tot op heden nergens tegen gekomen.
Ik loop nu vast met het uitzoeken van ons Indisch familie verleden, voor zowel de familie Herman als Baaibaai.
Is het misschien bij jou bekend of in het verleden inlandse meisjes hun achternaam veranderden in een meer klinkende Europese achternaam? ik heb namelijk het vermoeden dat zij geen Ido of Europeaan was.
Misschien zijn er mensen die mijn oma hebben gekend, en die mij kunnen verder helpen.
Met vriendelijke groet,
Maurice Mulder
Maurice,
Het antwoord moet ik je schuldig blijven. Laten we het wat die achternaam betreft er op houden dat niets is uitgesloten. Aan het begin van de vorige eeuw werden bijvoorbeeld tientallen, zo niet honderden Chinezen vereuropaeiseerd door ze toestemming te verlenen tot het dragen van een door henzelf gekozen Europese achternaam.
Omdat ik de indruk heb dat je interesse vooral van genealogische aard is, en eerder de 19e dan de 20e eeuw betreft, verwijs ik je graag naar:
http://www.stamboomforum.nl/subfora/127/0/
Je wordt er vast wel verder geholpen.
Bert
Thank you for getting the family names of the people who lived in camp “Onderlangs” in Arnhem. I was just a young boy when I lived there and unfortunately my parents are deceased so the names may not help me. I will try to call some of those people you mentioned, I was hoping to see some pictures, I know there was a hill that went to Arnhem from the camp I was hoping to see a picture if possible.
Thank you for all you have done, Thanks.
Philip Loth
P.S
My fathers name was Eugen Oscar Leopold Loth he was born Timor Koepang and I was born in Bandung if anybody has any knowledge of where we lived in Bandung I would appreciate any information as I plan on going to Bandung next year.
My husband and family lived in that camp onderlangs. My husbands name is Tony Wiebes. Also the family Schaap lived there too. I have a picture here in my house hanging on the wall, with all them on there as kids. The family Schaap lived in Bandung.
We live in San Jose California now. Also Winnie Schaap. You can get a picture of the camp from Gelderse Archief. I will ask around if anybody remember you. I was born in Velp, and lived in Arnhem. I remember that hill behind the camp, and the hospital on top.
Now when we go on vacation there, we stay in the Rijn Hotel across the street..
Winnie Schaap told me today that she was living next to you. You also have twin sisters that are on my picture here.
I was born in camp Onderlangs April 1953. My parents are Jan Ogi en Iris Wolleswinkel, who passed away. My brother Roy was 9 years old, but died 2 years ago and my brother Raymond 6 years.
Hallo Bert,
Wat een goed initiatief en wat een mooie, informatieve site! Complimenten!
Zelf ben ik een halve Indo (Indische moeder en Nederlandse vader) en omdat ik geruime tijd na het Indische tijdperk, op de Hollandse klei, geboren ben, ben ik niet dagelijks met dat Indische aspect bezig.
Toch blijft het verleden intrigeren en duikt het af en toe weer op in mijn belangstelling. Je afkomst bepaald toch mede wie jij bent…. Alhoewel ik mijzelf zie als totok Belanda waren mijn beide reizen naar Indonesië in de 90-er jaren een soort thuiskomen, waarbij redelijk wat puzzelstukjes op hun plek vielen. Het is blijkbaar toch ook een deel van mij…
De belangstelling is nu weer opgelaaid omdat ik een tijdje terug Asta’s Ogen van Eveline Stoel gelezen heb en daarin één en al herkenning vond. Zelf mijn broer, geboren in Bandung en de donkerste van ons allen, maar nooit met zijn indo-zijn bezig zijnd, ervoer het boek als “zijn levensverhaal”. Hierdoor is mijn Indische vuurtje weer wat opgerakeld.
Mijn ouders zijn allebei in 1994 overleden, dus hun kan ik helaas niets meer vragen over de tempo doeloe. In mijn jongere jaren was ik ook zeer geinteresseerd in mijn “roots”, maar mijn nieuwsgierigheid werd door mijn ouders vaak beantwoord door wat vluchtige antwoordjes en het spreekwoordelijke stilzwijgen. Een enkele keer lieten ze wat los, maar daarbij kreeg je (met name bij mijn moeder) de indruk dat de werkelijkheid opgeleukt werd met fantasie.
Ik heb dus nog een boel vraagtekens over mijn Indische verleden en hoop dat jij, of iemand anders hier wat meer duidelijkheid in kan scheppen.
Mijn ouders waren Teunis Beekman en Winy Heim. Mijn Indische grootouders Onno Lelio Heim en Julia Stekkinger. Is er iemand die hun gekend heeft in die tijd?
In 1938 is mijn vader naar Indië gegaan (onbekende reden) en na het uitbreken van de oorlog als opgekomen KNIL militair gevangen genomen op Celebes. Volgens zijn zeggen moesten zij van de ene poot van Celebes marcheren naar de andere poot, waar bij aankomst bleek dat de Jappen daar ook al zaten en ze dus gevangen werden genomen. Klopt dit verhaal? Ik zou ook graag willen weten waar hij gevangen had gezeten. Volgens overlevering is mijn vader een paar dagen blind geweest door stokslagen van de Jappen, waarbij hij (en misschien anderen) als voorbeeld dienden of dat het als collectieve straf werd uitgevoerd. Ook vertelde hij me dat hun kamp eens gebombardeerd werd door de Amerikanen, waarbij ook doden vielen. Mijn vader had geluk omdat hij zich op de grond wierp, terwijl een man naast hem doorliep en doorzeefd werd met bomscherven. Zo is de overlevering… Maar, wat er van waar is?
Van de tijd na de oorlog tot de repatriëring heb ik het redelijk gedocumenteerd door de kist met brieven en marsbevelen uit die tijd, die mijn ouders op zolder hadden en nu in mijn bezit is.
Evenals de Nederlandse vlag die mijn vader als laatse aanwezige streek op hun legerbasis na de overdracht. Ik ben er trots op….!
Mijn moeder is geboren in Sidoardjo op een suikerplantage waar haar vader 1ste of 2de employé was. Ik zou graag willen weten welke plantage dat geweest is en of die nog bestaat.
De familie is redelijk vaak verhuisd, heb ik begrepen uit onderzoeken die ik gedaan heb in het verleden. Van mijn familie van voor en tijdens de oorlog weet ik nagenoeg niets. Mijn ouders leefden naar de (Nederlandse) toekomst en niet met het (Indische) verleden… Dat herkende ik trouwens ook sterk in het boek Asta’s Ogen.
Uiteindelijk is mijn opa in een jappenkamp overleden. Het bezoek aan zijn graf te Ereveld Leuwigajah was een vreemde emotionele ervaring, zo aan de andere kant van de wereld.
Ik zou graag willen weten waar mijn familie gevangen gezeten hadden en waaraan mijn opa overleden is.
Kortom, alles over de familie Heim van voor en tijdens de oorlog is welkom!
Hopelijk weet jij of iemand anders iets, opdat het verhaal toch bewaard blijft.
Bij voorbaat mijn hartelijk dank/ Terimah kasih banyak!
Freddy Beekman
Beste Freddy,
Je vader heeft waarschijnlijk deel uitgemaakt van een Knil-eenheid bij Kendari, Zuid-oost Celebes, onder leiding van A.G.T. Anthony. De Japanners overrompelden deze eenheid op 24 januari 1942. Een klein restant van de groep, een man of honderd, trok daarop naar het westen in de hoop zich aan te kunnen sluiten bij de Knil-troepen in de buurt van Makassar. Rond 18 maart vonden ze die aansluiting bij Enrekang, maar werden hierop meteen krijgsgevangen gemaakt door de Japanners die op dat moment ZW Celebes nabij Makassar hadden aangevallen en de resterende Nederlandse troepen achtervolgden.
Meer over deze geschiedenis vind je in:
Nortier, J., De Japanse aanval op Nederlands-Indie. Deel 1. [Celebes]
Uitgeverij Ad Donker, Rotterdam, 1988
Je vader heeft waarschijnlijk in de kampen Infanteriekampement en Marisokamp in Makassar gevangen gezeten. Deze stad is meerdere malen zwaar gebombardeerd door de Geallieerden, – het verhaal dat hij vertelde lijkt waarheidsgetrouw.
Je moeder was dochter van Onno L. Heim, geboren 1885.
Als Sidoardjo (onder Soerabaja) de plaats was waar deze Onno Heim werkte: hier waren vijf suikerplantages (Boedoeran, Kremboong, Tjandi, Toelangan en Waroe). Ik weet niet op welke plantage hij werkte. Daar is denk ik wel achter te komen, maar dat kost nogal wat tijd.
Wat daarvan nu nog te zien is? Ik zou het niet weten. Bedenk dat Sidoardjo heel dicht bij de stad ligt, met alle gevolgen van dien. Kijk even op Google Earth, en je ziet het met eigen ogen. Vergelijk het met de kaarten van het KIT: http://maps.kit.nl
Kort voor de oorlog woonde het gezin in Semarang, daarna, tijdens de oorlog en na de gevangenschap van je grootvader, in Pekalongan. Het gezin is in deze periode niet geinterneerd geweest. Wel werden ze waarschijnlijk geinterneerd in de bersiapperiode, door de nationalisten.
Tenslotte, waaraan je grootvader overleed, ik weet het niet. Meest voorkomende redenen voor sterfte tijdens internering waren ondervoeding en dysenterie.
Bert
Hallo Bert,
Hartelijk dank voor het snelle en uitgebreide antwoord. Met name het verhaal van mijn vader op Celebes lijkt te kloppen en met jouw gegevens zal ik er eens verder induiken (o.a. het boek van J.Nortier erop naslaan).
Dat de familie niet geïnterneerd is geweest verbaasd mij, want mijn moeder heeft dit toch duidelijk verteld en ook was ze gigantisch fel tegen alles wat Japans was. Ze kon er amper gewoon over praten, zonder dat er woede opkwam.
Bij welke bronnen kan ik dat verder uitzoeken? Kan het zijn dat een paar familieleden wel geïnterneerd zaten en anderen niet? Mijn opa is per slot van rekening ook in een Jappenkamp omgekomen, dus hij heeft ook vastgezeten.
Nogmaals bedankt en mocht er meer informatie zijn, dan is dat zeker welkom.
Met vriendelijke groet
Freddy
Beste Bert,
Waroe suikerplantage wordt hier genoemd, mijn oma, familie van den Steen is hier opgegroeid. Weet u of deze plantage nog bestaat? En waar? Ik zou deze graag bezoeken.
Met vriendelijke groet,
Anneke
Hello Freddy.
Zelf Ex SMI van de KNIL. Naar Indie 1938. Zat in 1941 net voor de oorlog ook in Celebes KENDARI. Ook door Jappen in Enrekang Krijgsgevangen, in Makassar etc. Neem contact met me op via email, wil je.
Zal je dan vertellen wat ik weet. Ben geboren 07 07 1920.
Beste heer Fonkert
Allereerst hartelijk dank voor uw reactie. Ik ben zeer benieuwd of u wellicht mijn vader, Teunis Beekman, gekend hebt of dat u misschien in dezelfde kampen als hij gezeten hebt en daarom vast verhalen hebt die ook betrekking kunnen hebben op mijn vader.
Ik ben zeer geinteresseerd naar uw reactie.
Graag hoor ik van u,
Met vriendelijke groet
Freddy Beekman
Hallo Freddy ik zag dit bericht op de site. Ik ben een dochter van Oscar Heim. De broer van jouw moeder. We kennen elkaar niet maar ik was wel benieuwd hoe alles nu zit.
Ik herinner je moeder nog wel maar ik was toen heel klein. Het enige wat ik weet was dat jullie in Drachten hebben gewoond. En nog wat familie ruzies die ik van mijn moeder heb gehoord. Mijn vader leeft nog hij is nu 85. Helaas heeft het contact nooit stand gehouden. Maar ik zou ook graag wat meer hierover willen weten.
Hallo Freddy,
Halve indos bestaan niet. Indo staat voor Mengelmoes en een halve mengelmoes bestaat niet.
Je bent gewoon 100% Indo. Indo=van gemengd bloed
Dag Freddy (of anderen),
Weet je misschien iets voor deze persoon?
Lucie Heim geb. 24-4-1885 Semarang overl. 1-8-1947 Soerabaja. Ze was gehuwd met J.A.E. van Deursen maar op enig moment is de relatie beëindigd.
Hallo Bert,
Ik bedank je hartelijk bij het zoeken naar mijn schoolvriendje Otto in Makassar tijdens de jaren
1951 / 1954.
Ik had er niet meer op gerekend……na 58 jaar is toch een wondertje ……!
Nogmaals bedankt en een groet van Puck
Hi Bert
Wij gaan volgend jaar naar Indonesia en ik zou graag willen weten of de Opium fabriek in Batavia nog bestaat, wij woonden in een huis van die fabriek op de Struiswijk straat.
Ook zou ik willen weten of de thee plantage “PASIR SALAM” buiten Sukabumi nog bestaat en of het van naam is verandered. Mijn oom, Fred Olive, was daar administrateur.
Bij voorbaat dank.
Met vriendelijke groet,
Arthur Olive
Arthur.
Leuk dat je je oude plek kan bezoeken .
Als je daar bent moet je niet verlegen zijn om aan de huidige bewoner te vragen om binnen te kijken .
Ook als je naar die plantage gaat , bel eerst de afdeling Humas ( Hubungan Masyarakat=Public Relation) .
Mss kan je zelfs een rondleiding krijgen.
Adressen kan je via Google Indonesia opzoeken.
salam
Beste Arthur,
De opiumfabriek staat er niet meer. Het gebouw heeft plaatsgemaakt voor de Arief Rahman Hakim moskee.
Als we af mogen gaan op Google Earth, dan staan de gebouwen van de thee-onderneming Pasir Salam er nog. Ik betwijfel of er nu nog thee wordt verbouwd.
Een uitgebreidere beantwoording van je vraag zond ik rechtstreeks naar je mail-adres.
Bert
Beste Bert
Het verbaast me dat je zo vlug hebt gereageerd. Heel hartelijk dank voor de informatie.
Arthur
Beste Arthur,
Ik zat toevallig te googlen op Pasir Salam. Als je de plantage Pasir Salam, ten zuiden van Sukabumi bij de desa Nyalindung bedoelt..
Ik heb voor een Nederlandse Consultancy bureau uit Jakarta enige jaren (DUC 1987-1989) in Indonesie gewerkt als landbouwconsultant. Ik heb lange tijd op Pasir Salam gewoond waar we een groot areaal asperges probeerden te verbouwen met andere Nederlandse consultants. In die tijd werden veel land dat in handen van de staat was, vrijgegeven aan prive ondernemingen en Pasir Salam kwam in bezit van een oud-minister die nog ambassadeur was geweest in Den Haag (Alamsyah). Veel oude theeplanten zijn door ons gerooid en vervangen door asperges. DUC is niet meer en ik geloof dat de door asperges op de diverse plantages in Indonesie ook ter ziele zijn. Het laatste dat ik gelezen heb is dat er nu melkkoeien worden gehouden daar (http://agribisnis-indonesia.blogspot.com/2007/11/tawaran-investasi-di-sukabumi.html).
Ik heb nog gewoond in het huis dat door de Nederlanders is gebouwd daar. Ook heb ik in Jakarta nog oude rapporten gelezen van administrateurs uit de koloniale tijd. Als je interesse hebt dan kan ik je nog ingescande foto’s uit mijn tijd sturen. Pasir Salam betekent heuvel met Salambomen in het Sundanees. Met vriendelijke groet Ben Bish..
Beste Bert
Mijn bet overgrootvader, Charles Chapple Olive (Engelsman) had zamen met Cassius Darling (Amerikaan) een suiker onderneming Wanasepi en een stoomwerktuigen fabriek Oelaban in Krawang op Java.
Ik heb wat informatie hier over maar weet niet waar ze hebben gestaan omstreeks 1857.
Zou je me een genoegen willen doen om het te vinden?
Bij voorbaat dank,
Arthur Olive
Arthur,
De werktuigenfabriek Oelaban heb ik niet gevonden. Volgens het telefoonboek van NI was er in 1940 in Krawang slechts één machinefabriek, van de Chinees Djiauw Tjioe, gelegen aan de Tjinangoh.
Op de kaart van Krawang vinden we slechts één aanduiding die er een beetje op lijkt, onder de naam Oelekan. Maar goed, ik weet niet of dat hetzelfde is.
Wanasepi is wel te vinden op de kaart. Het ligt aan de rivier de Tjitaroem, ten NW van Krawang.
Op de kaart vinden we Krawang onderaan, en Wanasepi linksboven, op twee uitstulpingen in de rivier.
Dus onderin een hoofdvestiging met aanduiding ´Rp´ (zal wel staan voor rijstpellerij) en dan bovenin nog een andere vestiging Wanasepi.
Je schreef suikeronderneming. Of er waren twee Wanasepis, en was de meest noordelijke daarvan suiker, of er was één onderneming, en deden ze aan twee gewassen.
Mocht je er een kijkje willen nemen en er vanuit Jakarta naar toe willen rijden (zal zo´n 50 kilometer zijn): Kort voor je Krawang binnenrijdt over de Jalan Pangkal/Jalan Tanjun Pura, sla je meteen na de brug over de Citarum linksaf de Jalan Proklamasi in. Vanaf daar nog een kilometer of vijf langs de oostoever van de rivier naar het noorden. Daar moet je dan maar weer eens navraag doen bij de lokale bevolking…
Succes!
Beste Bert
Hartelijk dank voor de informatie. Er was inderdaad ook een rijstpellery van mijn overgrootvader, de zoon van de suikeronderneming eigenaar op Wanasepi.
Betekent Wanasepi BONTE KOE of heb ik het mis?
Als ik weer een vraag heb wil ik graag een donatie geven voor al dat goede werk.
Hartelijke groeten,
Arthur Olive
Met hulp van het woordenboek kom ik tot het volgende:
Wana is Javaans voor bos,
Sepi betekent stil, eenzaam, verlaten.
Dus, vrij vertaald, zoiets als ´afgelegen bos´, wat ook wel correspondeert met de ligging in de bocht van de Tjitaroem.
Ik heb gemerkt dat veel vragen zijn over plantages en of steden .
Mijn advies is om bij Google Indonesia teraadplegen.
Voor (oude) plantages /fabrieken kan men de officieele kanalen raadplegen.
Voor plantages zoek je bij Dinas Pertanian of Perkebunan.
Voor Sukabumi zoek je bij :
Dinas Pertanian Kabupaten Sukabumi ( Pertanian is Landbouw)
Alamat : Jl. KH. Ahmad Sanusi No. 81 n
No. Telepon : (0266) 222740 / (0266) 222600
email : admin@kabupatensukabumi.go.id
Website : http://www.kabupatensukabumi.go.id
Als oud bewoner van Jakarta t/m 1968 en bijna jaarlijks pulang kampung kan ik aanraden om de officiele site van Jakarta te raadplegen.
Ze hebben zelfs streetdirectory van Jakarta .
http://www.streetdirectory.com/indonesia/jakarta/travel/travel_id_11025/travel_site_136582/travel_no_/
Met de A.R.H masjid erbij.
Weet niet hoeveel keren ik daar langs geweest ben , in mei-juni 2011 ook langs gereden.
Bijna elke grote steden hebben een dienst toerisme , en Kamers van koophandels.
Vaak hebben ze streetsdirectory.
Ter informatie :
Voor adressen van plantages kan men rechtstreeks naar de betreffende Dinas( Dienst) wenden, ze hebben ook e-mail .Men kan vragen aan afdeling HuMas of de KaDis( Kepala Dinas).
Geldt voor alle steden en kabupaten( regentschappen) .
Weet je niet precies , vraag aan op provincie niveau ( Jawa Barat=West Java).
Dinas Kehutanan dan Perkebunan Kabupaten Sukabumi
Jl. K.H. A. Sanusi K. 840, Sukabumi- 43152
Tlp. (0266) 215572
Bijna alle grote steden hebben een streetdirectory.
Voor Jakarta kan men de straatnaam intikken .
Voorbeeld:
Voor U.I complex ( Salemba area) zoek je via Salemba.
http://www.streetdirectory.com/indonesia/jakarta/travel/travel_id_11025/travel_site_136582/travel_no_/
Als oud bewoner van Djakarta tot 1968 kom ik vaak langs .
Ook in mei-juni 2011.
Hartelijk dank voor de informatie Surya Atmadja
hoi luitjes,
in 1945 [dec.] ben ik uit ,wat toen nog een beetje batavia was weggereisd, met zus en ouders, naar ceylon, aan boord van een engels vliegkampschip, de venerable, die later nb de karel doorman zou worden. voordat moeder en twee kinderen, in april 1943, het kramat kamp, in batavia in gingen, woonden we in de vioslaan, no 15. in die straat woonde ook het armeense gezin SARKIES, met twee zoons, een daarvan was DONALD, geb. in 1934, op 16 maart
ben zo benieuwd of iemand iets over hun lotgevallen, en misschien, huidige verblijfplaats kan zeggen.
Beste Peter,
Beide broers vertrokken later naar Australië. Ik weet niet of ze nog leven…
Ik stuur je een mail naar je persoonlijke mail-adres.
Beste Peter,
hoewel je er niet naar gevraagd heb interesseert je het misschien wat er van de Vioslaan geworden is. Ik heb er van 1947 tot 1957 gewoond, op nr. 23. Omstreeks 1949 werd de naam veranderd in Jln. Cisadane ( een rivier bij Jakarta ).op het voetbalveld werd een grote school gebouwd. Cikini ziekenhuis en de mesjid op Raden Saleh bestaan nog steeds. Ongeveer de helft van de huizen is nog in wezen onveranderd, wel is er vaak nog iets voor gebouwd. De dierentuin is verhuisd naar de rand van de stad. Nu is Cisadane een relatief rustig plekje vlak bij het centrum van de stad.
Als je er nog verder over praten wil, hier is mijn mailadres: jpfpetbar@yahoo.com
Dit is acher het voormalige Menteng Theater? Mijn vader heeft voor de oorlog woor Hercules gespeeld. Als eere-lid na de ootlog heb ik met hem vaak een wedstrijd op het VIOS veld gezien. De voetbal spelers van VIOS waren toen meest leden na de Militaire Polirie. De naam VIOS betekende Vuil IS Ons Spel.
Mijn naam is Hans Veldhoven een neef van Arthur Olive.
Ik doe een gok, wellicht bent u in staat om ons te helpen. Het gaat om het volgende. Ik zoek de ouders van Anna Margaretha Le Feber, geb. circa 1830 Banjoemas (ZO van Purwokerto). Zij is gehuwd op 29 maart 1848 Cheribon met Charles Chapple Olive, gedoopt 3 maart 1813 St. Gluvias< Cornwall, Engeland. Hij was suikerfabrikant te Sindang. (later had hij de suikerfabriek WANASEPIE in Krawang). Zij was bij het huwelijk 18 jaar, zonder beroep en woonde te Sindang.
Ze was bij het huwelijk in verwachting. Op 23 juni 1848 werd Emma Jane geboren en op 21 sept. 1851 kregen ze een tweede kind Eduard. Zij vertrok in 1853 (zij was toen 23 jaar) met haar twee kinderen en drie kinderen die Charles Chapple Olive had van een andere vrouw (met leeftijden van 14, 10 en 9 jaar) (14 jaar was een meisje) naar Engeland om de drie kinderen van Charles af te leveren bij de broer van Charles (Frederick) in Falmouth om hen daar op school te laten gaan. De drie kinderen keerden later (voor 1861) weer naar Java terug. Anna Margaretha en haar kinderen vertrokken in 1854 weer terug naar Java via Holland. Op 4 dec 1854 zijn ze verdronken. Ze leden schipbreuk vlak voor de kust van Holland op weg naar Java op het fregatschip Hendrika dat net was vertrokken uit Brouwershaven. Charles CHapple Olive vertrok van Java in 1866 naar Engeland via Nederland en stierf op 23 nov. 1866 aan boord van het schip "De Staatsraad van Ewijck" bij Madagascar. Aangezien Charles in totaal 5 kinderen had van twee andere vrouwen zijn er toch veel nazaten. De Engelse familie en de Nerlandse nazaten zijn erg nieuwgierig wie die vrouw Anna Margaretha La Feber was. Hoe kwam zij aan die twee mooie Nederlands klinkende namen. Heeft ze op een internaat gezeten. Sprak zij Engels en Nederlands? Was zij een kind van een Europeaan en een Inlandse vrouw? Kunt u ons helpen om dit raadsel op te lossen. Hier in Holland lukt dat ons niet.
Hans,
Mijn gedachten over deze zaak zond ik naar je mail-adres.
Wie heeft mijn grootouders gekend? Zij woonden in Buitenzorg voor de oorlog en hadden een kapperszaak annex parfumerie. Mijn oma had ook een naaiatelier. Hun zaak heette Toko Weijling. Zij heetten Anna en Frederik Weijling. Mijn oma’s meisjesnaam was Wilson. Zij hadden vier kinderen: Paul, Jan, Adriaan en Barbara (mijn moeder). Mijn opa was lid van de loge (vrijmetselarij). Mijn opa is in het jappenkamp omgekomen (Halma Heira). Adriaan is omgekomen aan de Birma spoorweg. Mijn oma is na de oorlog naar Nederland gegaan, samen met mijn oom Jan en mijn moeder. Paul is ook naar Nederland gegaan. Mijn oma is in 1977 overleden, zij was toen 84 jaar.
Bij voorbaat hartelijk dank voor uw reactie.
Gertrude van Toorn-van Maarschalkerwaart
Beste Bert,
Bij mijn geboorte was mijn moeder erg verzwakt en mocht zij via het werk van mijn vader, de Borsumij, samen met mij aansterken in het Philips Ontspanningscentrum in Bandung. Nu heb ik in juli 1995, toen ik met mijn gezin een rondreis door Indonesië maakte, geprobeerd te ontdekken of dit gebouw er nog was. Dit is mij toen niet gelukt. Navraag bij Philips in Eindhoven leverde ook niets op. Kan iemand mij iets over dit Philips Ontspanningscentrum vertellen? En, zijn er foto’s van het complex?
Jan Verstraaten.
Hebben jullie ook personen van Chinese afkomst in jullie data base?
Mijn moeder was geboren in 1927 in Jacarta, van Chinese ouders, King Tong Yong en Ie A Twee. Toen ze één maand oud was, werd ze aan een Indo-familie weggeven, Carel Ferdinand Smith en Estina. Haar eigen familie was heel erg arm en ze was ‘maar’ een meisje en dat ging zo in dien tijd. Ze heeft nooit meer van hen gehoord. Toen ze met mijn Vader wilde trouwen (Ben ter Haar) bleek dat ze niet ‘officieel’ geadopteerd was. Wel was schriftelijk op papier gezet dat haar ouders haar weggaven en dat ze haar niet meer terug wilden hebben, met hun namen enz. Ze heeft toen nog een advertentie gezet in de Hollandse, Indonesische en Chinese kranten gezet om hen op te sporen, want in dien tijd moest ze toestemming hebben van haar biological ouders. Niemand heeft een antwoord gegeven.
Bijvoorbaat dank, Gladys Qualls
email gladys@suddenlink.net, of op FB
Ik zoek ook naar de geadopteerde vader van mijn moeder,
Carel Ferdinand Smith
Birth 25 Sept 1889 in Gombong, Central Java, Indonesia
Death 28 March 1947 in Jacarta, Indonesia
Hij was getrouwd met Estina, wie zijn vader is enz. Sinds dat hij in Indonesia was geboren, zijn Hollandse voorouders waren naar Indonesia gegaan, of ze waren al in Indonesie en Indonesische voorouders bv wie zijn Moeder was enz.
Voor informatie, aub naar gladys@suddenlink.net emailen.
Bijvoorbaat dank, Gladys
Beste Bert
In een poging familieverhalen te documenteren kom ik niet voorbij de naam van onze betovergrootvader, zoals doorverteld voor Thomas Lemon ( kreeg bij navraag bij het engels scheepvaartmuseum o.a. dit antwoord, A search of their collections traces 14 men with the names Thomas Lemon between 1800-1900 who served in the Royal Navy and Royal Marines; zonder mijn verhaal te kunnen bevestigen) die in engelse tijd ws als gezagvoerder of officier met een (oorlog)schip rondvoer in de indische wateren.Het schip ( de Triton?) schijnt door een ontploffing in de machinekamer te zijn vergaan en zijn z’n 2 kinderen John Richard en Mary zodoende als wezen achtergelaten en ws zonder behoud van de familiepapieren. Mary trouwde met dhr H.L. Stenebome. en John R met Sara C von Haack .Omdat In de geelvinkbaai ( Papua/Nieuw Guinea) o.a. het eilandje Lemon ligt en bij de vogelkop de Stenebome, zou dat een houvast kunnen geven naar de historie van beide mannen. Helaas kon een kennis die 2 maanden geleden even terug was in Manokwari geen tijd vinden om daar navraag te doen. Misschien leest ook iemand daar mee?
Alvast terima kassi vd hulp.
Pascal Lemon
Ben Bish, wat een leuke verrassing was dat, ik wil graag fotos van dat oude huis zien en ik kan jou ook fotos van dat huis mailen die voor de oorlog zijn gemaakt. Mijn ouders gingen vaak naar Pasir Salam en dan logeerden ze daar bij mijn vaders broer en zijn familie.
Mijn email adres is jaolive@att.net
Groeten van,
Arthur Olive
Het moest er toch eens van komen. surfend op het net lees ik illustere namen van indische mensen die mij niet onbekend vookomen in verband met de naam Vos. Of ze nou Doeve heten, Prins, Kloppenburg, Wittenrood, Bauer (industrielen uit Bamberg Dld), Smeets, Burer en dergelijke. Niet dat het allemaal directe familie is, maar ze werden wel genoemd in familiekring. Maar mischien kunnen hun nazaten – of anderen – me wel van dienst zijn.
Ik ben ooit eens begonnen op internet in het archief van Utrecht, en kwam tot de volgende ontdekking:
Naam: Jan de Vos, Leeftijd: 24, Geboorteplaats: Utrecht, bruid Naam: Joanna Allart
Leeftijd: 25 Geboorteplaats: Utrecht
Moeder bruidegom Naam: Petronella de Vos, vader bruid Naam: Joannis Allart
moeder bruid Naam: Maria van Werkhoven
kind Naam: Johannes Vos Geslacht: M Geboortedatum: 10-06-1837 Geboorteplaats: Utrecht
vader Naam: Jan Vos moeder Naam: Joanna Allart
Vervolgens raakte ik het spoor bijster, of raakte ik de kluts kwijt.
Mijn vraag: Wie was die Vos die naar Indie ging? Zijn naam werd ook in verband gebracht met Begeer en Kempen. Of moet ik daar navragen?
Mijn grootvader Willem Vos werkte voordat hij voor zichzelf een veeteeltbedrijf (koeien voor de melk en melkpoeder) begon, als boekouder in een bekende suikerfabriek dicht bij Surabaja (Oost-Java). Het vossenhol bevond zich in Lumadjang/Modjokerto.
Min e-mail adres is bekend bij de redactie.
Beste Ed. Jan de Vos is een voorvader via mijn moeders kant. Ik ben ook benieuwd naar het spoor van Johannes vos (1837) . Kan ook niets vinden. Weet u of hij naar Indie is gegaan? Heb wel zijn militie gegevens kunnen vinden. Dus hij was rond 1856 nog in Nederland. Mijn tak loopt via Petrus Theodorus Johannes Vos (1843)
met vriendelijke groet,
Peter van den Heuvel.
Beste Bert,
Mijn complimenten hoe je zo veel weet te achterhalen!
Uiteraard heb ik ook een vraag voor je en ik hoop dat je me kunt helpen.
Mijn opa heeft gediend in Nederlands-Indie. Hij heeft er nooit uitgebreid over verteld (mogelijk heeft hij daar toch dingen meegemaakt waar hij ons voor wilde beschermen) maar hij had er zeker hele goede herinneringen aan. Hij genoot van Indisch eten en sprak een beetje de taal. Ook straalde hij de rust en bescheidenheid uit die ik ook bij Indische mensen zie.
Een ding is mij wel duidelijk geworden, opa wilde het liefst terug naar indonesie en daar gaan wonen. Jammer genoeg voor opa durfde oma haar vertrouwde omgeving niet achter te laten, zelfs een vakantie naar Indonesie zat er niet in.
Als meisje van 9 heb ik mijn opa beloofd om als ik later groot was samen naar Indonesie te gaan, maar helaas is opa vlak voor mijn 10e verjaardag overleden.
Dit jaar word ik 35 en ga ik op vakantie naar Indonesie. Ik wil niets liever dan op zoek naar de plek waar opa zo gelukkig scheen te zijn, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet.
Van oma heb ik alles gekregen wat ze nog uit indie had, maar veel wijzer word ik er niet van.
Het enige wat ik denk achterhaald de te hebben is dat hij bij de 15e compagnie zat van de AAT…
Bert kun jij me helpen te achterhalen waar opa al die jaren precies gezeten heeft?
Alvast bedankt voor de moeite!
Dit zijn de gegevens die ik heb kunnen achterhalen:
Naam: C.A. (Cees) van Rijsbergen, geborgen 9 mei 1926
Een medaille van Orde en Vrede met twee gespen met de jaartallen 1947 en 1948
Een pin met daarop ’15 A.A.T’
Een soldiers service and pay book met daarin een stempel van een …archief met nummer F1565, army number P106488, Enlisted at Brussel on 5 januari 1945. “terug als OVWer 22 mei 1946 bij de A.A.T. 15 comp.”
Een of ander document met vaccinaties/ test op smallpocs in Bandoeng.
Beste Willeke,
Je opa maakte deel uit van de 15 compagnie Aan- en Afvoertroepen, een KL-onderdeel dat werd ingezet op West-Java.
Hier vind je een kort overzicht:
http://www.indie-1945-1950.nl/web/15aat.htm
Het enige bekende boek over deze compagnie:
D. Hendrikse: Tropenrit 15 A.A.T, Z.p., 1950
Bert
Waarde Bert,
Ik vraag me al een poos af waar mijn Vader tijdens zijn diensttijd in de jaren 1945-1947 gelegerd is geweest en bij welke legeronderdelen. De naam is J.B Barneveld Binkhuijsen, of Barneveld Binkhuysen. De eerste naam is de goede maar een deel van de familie schreef het fout. Geboortedatum 20-10-1911 0f 1910.
Als arts diende hij als kapitein, officier van gezondheid bij het KNIL, maar hij werd ook bij het KL ingezet. Bij iets grotere patrouilles ging hij vaak als medic mee ( zo heet dat tegenwoordig ). Ik weet wel dat hij in West Java, Cheribon en Cimahi gelegerd is geweest, moeder en ik woonden in Bandung.Medio ’47 ging hij uit dienst en vestigde hij zich als arts in Batavia, Laan Trivelli, nu Jln. Tanah Abang II.
Ik weet nog wel dat mijn Moeder een keer danig van streek was toen Vader met een geschroeid mouwembleem thuiskwam.
Bert misschien in het voor jou niet zo moeilijk dit uit te zoeken.
Al vast mijn grote dank,
Peter
Waarde Peter,
Dat valt een beetje tegen 😉
Mogelijk 7 December divisie, 2e Infanterie Brigade.
Het lijkt me een vraag voor Jan Bleijenberg, de man van http://www.indie-1945-1950.nl/
Zijn adres: janbleijenberg@zonnet.nl
Je kunt ook contact opnemen met het NIMH:
http://www.defensie.nl/nimh/collecties/
Misschien dat ze je daar verder kunnen helpen.
Ik zoek oud-werknemers van Kebung Teh Malabar-Tanara. En wie heeft daar het gezin Loek Wijchers gekend?
Leo,
Je zou contact kunnen opnemen met de broers P. Couvee (Enschede) en P.J. Couvee (Vught), afkomstig van deze thee-onderneming. Ze staan in het telefoonboek. Misschien dat zij je verder kunnen helpen.
Bert,
Ik weet niet of mijn vraag binnen de kaders van de doelstelling van de Java Post vallen maar ik waag het er toch maar op.
Mijn grootvader, Franciscus Lodewijk Dee, geboren 9 mei 1875, vertrok na internering als krijgsgevangene door de Engelse op Ceylon na beëindiging van de Tweede Boeren oorlog, naar Java.
Hier heeft hij van 1903 tot 1906 op Java voor de Semarang-Joanna Stoomtram Maatschappij gewerkt.
Hij was o.a. Agent vervoer te Blora van ca. 21 maart 1903 tot 1 mei 1904.
Daarna werd hij Stations chef 2e klasse te Lasem. Deze functie heeft hij bekleed tot 18 juli 1906 waarna hij is teruggekeerd naar Nederland.
Als ik mij voorzichtig uitdruk dan is het conform de beschrijving door mijn vader van de handel en wandel, maar ook het karakter van mijn grootvader, niet onmogelijk dat er buitenechtelijke nazaten van mijn grootvader zijn achter gebleven op Java.
Mooier/netter kan ik het niet verwoorden.
Hoe, en waar zou ik hierover meer zekerheid kunnen vinden?
Ik weet dat de naam Dee op Java nog voor komt.
M.vr.gr.,
Jaap Dee
Tja, nou nee, niet echt. Maar ik laat er toch graag een paar gedachten op los:
Als je opa slechts drie jaar op Java was – begrijp ik uit je verhaal -, tussen 1903 en 1906, en hij was toen ca. 30 jaar, dan is natuurlijk alles mogelijk. Zelf spreek je al van ´buitenechtelijke nazaten´. Het bijzondere van buitenechtelijke nazaten is dat ze nooit de naam van de vader dragen. Tenzij er later natuurlijk alsnog wordt geëcht, maar daarvan is in dit geval geen sprake omdat je opa al in 1906 naar Nederland ging. Als hij dus niet is getrouwd in Ned.-Indie (en dat kun je controleren in Nederland bij Burgerlijke Stand), dan hebben we het ´slechts´ over ´buitenechtelijke´ nazaten die een andere achternaam dragen. En dáár is natuurlijk nooit achter te komen.
De naam ´Dee´ als voornaam was wel heel gebruikelijk in Indië, ik neem echter aan dat je opa dáárvoor niet aansprakelijk kan worden gesteld 😉
PS Nu begin ik ook te twijfelen over de handel en wandel van mijn eigen opa…. ook hij had een zekere reputatie.
Bert,
Bedankt voor je reactie.
M.vr.gr.,
Jaap
Ik zal dan ook maar dankbaar gebruik van maken.
Ik ben op zoek naar alle informatie over Jacob Marinus Kloet (mijn opa), geb. 18-10-1868 Renesse, overl. 29-10-1938 Poerworedjo.. KNIL soldaat bij 3e R.V.A., Op 31 maart 1891 in Ned. Indie aangekomen. werd op 29-07-1893 Kanonnier 1e klas. Hij verliet het leger op 2 maart 1903 te Kedong Kebo met bestemming Wonosobo afgegaan onder toekenning van 215 gulden s jaars.
Ik zou graag willen weten waar hij begraven is?
Hoeveel vrouwen/getrouwd heeft hij gehad? Waar heeft hij gewerkt?
Hoeveel kinderen had hij ? zijn ze allemaal nog in leven?
Alvast bedankt,
gr. Dave
Beste Bert,
Allereerst geweldig wat jij allemaal kunt uitzoeken! Ik hoop dat je wat meer info voor mijn moeder hebt! Die haast niks weet van haar verleden en zelfs niet weet wie haar biologische vader was/ is! Mijn moeder heet Margaretha Helena coumans geboren 15-06-1945 Jakarta coumans is de naam van haar stiefvader Rainier coumans getrouwd met Sonja Vermeulen geb. 24-05-1928mijn moeders moeder in 1950 getrouwd met coumans! Kun jij uitzoeken met wie Sonja voor coumans getrouwd was als ze überhaupt getrouwd was mijn moeder heeft nog een zusje Sylvia coumans geboren 27-01-1946 maar in 2003 overleden! Dan zijn er nog 1 halfzusje en 3 halfbroers de echte kinderen van coumans en haar moeder! Er werd dus nooit gesproken over wie haar biologische vader was haar moeder en stiefvader zaten bij de KNIL en mijn moeder en Zusje verbleven vanaf hun geboorte in het katholieke kindertehuis bij de zusters ursulinen in buitenzorg tot 1953 is Ze daar verbleven, en toen naar Nederland gegaan coumans en Vermeulen waren toen al in Nederland! Dan heeft Ze nog een vraag over haar opa Frans Vermeulen geen geboortedatum getrouwd met Wilhelmina Keller 25-12-???? Frans is nooit meer teruggekomen in de oorlog niemand weet waar hij gebleven is of gesneuveld is. Zijn er misschien gegevens van de kinderen die in het tehuis hebben gezeten? Ik hoop dat je ons een beetje verder kunt helpen!
Alvast bedankt, groetjes debbie
Beste meneer immerzeel!
Wat jammer dat ik nooit Een antwoord heb gekregen op mijn vragen aan u! Misschien bent u het vergeten of te druk….
Ik hoop alsnog dat u ons kunt helpen uit te zoeken met wie Sonja Vermeulen getrouwd was….
Vriendelijke groeten
Debbie
Waarde Bert,
In de jaren ’50 lag er vlak voor de haven van Jakarta een half gezonken schip op zijn zijkant, vermoedelijk een torpedoboot jager, hoewel ik er geen geschut op heb gezien. Later is dit schip, naar horen zeggen,opgeruimd. Is het nog te achterhalen welk schip dit was? Ik heb er vaak op gelopen en het was een goede vis stek.
Ik heb vroeger een verhaal gehoord dat een torpedobootjager, die door Nederland was geschonken, op zijn eerste tocht met hoge snelheid op een rif was gelopen. Wild verhaal?
Waarde Jan,
Ik vrees dat het inderdaad een wild verhaal is. Ten eerste is het onwaarschijnlijk dat het schip zo dicht bij de haven reeds op volle snelheid ( 35 mijl ) voer. Ten tweede ligt het meer voor de hand dat het schip uit Soerabaja was vertrokken, Jakarta was geen echte vlootbasis.
Maar toch bedankt voor je reactie.
Mij is ooit eens verteld dat het een Nederlandse jager is die tot zinken werd gebracht om de toegang tot de haven te blokkeren en die later door de jap wat opzij geschoven is om de toegang vrij te maken.
Zijn er geen marine mensen die mijn vraag kunnen beantwoorden?
Door één van de overlevende Duitsers van de U-168 werd in 1944 het volgende verteld over de haveningang van Batavia:
“After entering the breakwater, a sunken ship, lying on her port side, with part of her bottom above water, and pointing toward the docks, was left to starboard. There was another sunken vessel astern of her with only the fore part visible.”
M.a.w., er lagen dus twee schepen in de weg. Waarschijnlijk door bombardement van 16-2-1942 door Japanners op Tandjoeng Priok?
Uit Münching, L.L. von., De Nederlandse Koopvaardijvloot in de Tweede Wereldoorlog, pp 86-87:
“In de ochtend van 16 februari had ook de eerste grote luchtaanval plaats op Tandjoeng Priok; vier golven van 27 vliegtuigen kwamen over. Hoewel er in de haven ongeveer 200 schepen lagen, was het aantal dat getroffen werd gering. HMS ´Exeter´werd het ernstigst beschadigd.”
Het is overigens niet HMS Exeter die je zag: dit schip werd weer opgekalefaterd en nam 10 dagen later al weer deel aan de Slag in de Java Zee.
Na de slag in de Javazee, en bij de capitulatie zijn meerdere schepen in en buiten de haven tot zinken gebracht. Zo ook het schip van de Gouvernements Marine waar mijn vader gezaghebber op was, Hr.Ms. Arend. Die schepen van de Gouvernements Marine waren in de oorlog gemilitariseerd, grijs geschilderd, maar er was geen geschut op. Begint dit erop te lijken? Zie mijn verhaal over de Gouvernements Marine van enige tijd geleden.
Je verhaal over de Arend heb ik ook nagekeken, Jan. Alleen eerder zagen we al dat de Japanners dát schip na de vernielingen weer boven water hebben gehaald. De Arend was het dus ook niet. Kan natuurlijk wel een ander schip van de GM zijn geweest . We zoeken nog even door…
Gelukkig goed nagekeken. Ik heb veel in mijn hoofd, maar niet allemaal op een rijtje.
Waarde Bert en Jan,
allereerst mijn dank voor jullie reacties.
Ik denk inderdaad dat het het wrak is dat de bemanning van de U-168 heeft gezien, plaats en richting kloppen wel.Omdat de zijkant boven water stak moet de diepte een meter of 6 zijn geweest en dan moet het toch een jager zijn. De schepen van de gouvernementsmarine waren wat kleiner. Het dek was nagenoeg verticaal en niet beloopbaar. Merkwaardig dat nog geen marineman het verlossende woord heeft gesproken. Ik denk toch echt dat het een Nederlandse jager is geweest.
Peter
Peter, heel lang geleden deed het verhaal de ronde dat de Indonesian Navy een duikboot die ze van Nederland hadden gekregen op de rotsen hadden gevaren.
Misschien is dat het wrak.
Nee Arthur,
het was beslist geen duikboot. Een duikboot heeft een heel specifieke cylinder vormige rompvorm. Marine was een van mijn hobbies, dus ik kan het een beetje weten.
Maar toch bedankt voor je reactie.
Misschien kan een van de lezers foto’s van dat wrak insturen, die moeten er toch wel bestaan.
Peter
Bert,
Ik zoek mensen die de familie van Benthem-Lemmens in Batavia en Soerabaja hebben gekend en vooral hun zoon Kees. Ik heb pas uitgevonden via het Nationaal Archief hoe mijn neef – Kees van Benthem – op een vreselijke manier door de Jappen aan het einde van zijn 24 jarige leven is gekomen?
1. Anna Geertruida Lemmens, geb. Hatert (Gem.Nijmegen) 30 dec.1894,overl. Utrecht tr. Nijmegen 18 oct. 1917 Adrianus van Benthem, geb. Utrecht 23 juni 1892, Hoofd Administrateur Lands Algemene Pakhuizen te Batavia en later Surabaya, overl. Utrecht, zn.v. Cornelis van Benthem en Adriana Elisabeth Enkelaar.
Uit dit huwelijk :
a. Cornelis (Kees) Johannes van Benthem, geb. Batavia 3 aug. 1918, bij het uitbreken van de oorlog heeft hij zich aangemeld bij het KNIL , overl. in Japanse gevangschap aan boord van het Japanse schip Haruyoshi Maru en in zee begraven 18 nov. 1944 op 26 jarige leeftijd , juist 5 dagen voordat het schip in Surabaya zou terug keren vanuit de Molukken, waar zij dwangarbeid hadden moeten verrichten voor het leggen van een vliegveld Op de interneringskaart zegt het dat de doodsoorzaak was – Hart aanval ! en malaria – de Japanners verzonnen vaak de doodsoorzaak om zich “vrij te spreken”. Andere bronnen zeggen dat het Japanse schip getorpodeerd was door de geallieerden, maar dat blijkt onjuist te zijn, maar dat was het verhaal dat men aan zijn ouders doorgaven na de oorlog ! Mijn moeder vertelde altijd dat Kees van Benthem in karakter precies een Lemmens was en een heel fijn karakter had.
b. Elizabeth (Bep) Adriana van Benthem , geb. Surabaya 28 juli 1921, overl. Culemborg 8 dec. 2001, tr. ca. 1985 Jacques Alfons Giesberts, geb. ?, overl. v. 2001.
Ik zou graag van mensen horen die hen gekend hebben .
Met dank,
Gerard
VERPLAK – Willem en Gerard
Ik zou graag nakomelingen van mijn moeder’s Oom – Willem Hendrik Verplak – die zijn leven verloor bij het Balikpappan Massacre. Hij had ook een broer – Gerard Verplak – die meen ik in Batavia woonde en kinderen had . Willem Verplak’s vrouw Tante Jo heb ik nog goed gekend – zij kwam na de oorlog vaak bij ons in Hengelo (O) logeren. Willem Verplak was Hoofd der Politie in Yokyakarta en werd net voor 1942 overgeplaats naar Balikpappan.
Weet iemand de nakomelingen van Willem en zijn broer Gerard Verplak ??
Met dank
Willem Hendrik Verplak overleed op 20 februari 1942.
Zie http://srs.ogs.nl/index.php?go=home.slachtoffer&id=159812
Zijn vrouw en zoon weken uit naar Java, en werden daar geinterneerd in Malang en Semarang.
Deze zoon is Gerard August Verplak, geboren 13 oktober 1930. Hij huwde Johanna Grootaarts, geboren 21 september 1932.
Hun kinderen: Frank (1959), John (1961), Maria Louise (1963) wonen in/bij Nijmegen.
Met behulp van het telefoonboek: http://www.telefoonboek.nl/ vind je er vast wel een die je verder kan helpen.
Mogelijk kunnen zij je ook op het spoor zetten van de nazaten van Gerard Verplak.
gerard mijn naam is Yvonne prijn ik ben de jongste kleindochter van willem veplak geboren uit het 2e huwelijk van zijn dochter Johanna maria verplak en gijsbertus lodder.mvg
Dag Yvonne,
Wat leuk jouw reactie te zien! Ik heb jouw Oma dan gekend want die kwam nogal geregeld na 1949 bij ons in Hengelo (O) logeren. Ze was een hele charmante vrouw die erg goed kon lachen en veel humor had, ze was een Schat !! Kun je mij eens direct e-mailen maar ik heb omdat ik mijn e-mail adres publiek vermelde mijn computer is daardoor in 2010 gekraakt dus heb ik nu een heel lang e-mail adres en wel al mijn voornamen met mijn achternaam achter elkaar in klein zonder puntjes en dan apenstaartje en dan yahoo.co.uk.
Mijn eerste weet je dan willem ( na het familielid, Willem Arntz , waar je Opa ook naar vernoemd is!) en dan charles en niettevergeten lemmens.
Ik heb ook contact nu met je nichtje Yvonne Verplak in Eindhoven.
Bedankt voor je reactie en groetjes uit het mooie East Sussex,
Gerard
Reuze bedankt voor deze snelle reactie en oplossing. Gerard August Verplak is in hetzelfde jaar geboren als mijn oudere zus, die zich nog heel veel kan herinneren! Ik hoop dat ik hem in het telefoonboek van Nijmegen kan vinden!
Met grote dank en hartelijke groeten uit een heel zonning East Sussex, Engeland,
Gerard
Hallo Bert,
Helaas heeft deze informatie geen spoor geleverd – ik heb verschillende Verplaks in en om Nijmegen gebeld – zonder succes. Erg jammers want het klonk allemaal zeer belovend.
Willem Verplak en zijn vrouw , Jo hadden meen ik 5 kinderen ?? Nijmegen was wel de bakermat van dit twijgje Verplak.
Groeten,
Gerard
Gerard,
Ik zond je nieuwe informatie, rechtstreeks.
Hallo Bert,
In het boek over mijn overgrootmoeder Marietje van Oordt (“Niemand zorgde voor mijn ziel”, gerard termorshuizen staat dat zij in de jaren ’50 werkte bij de familie Verplak in het door hun beheerde pension Bodjong te Semarang. Tweeenhalf jaar lang. Graag zou ik met nazaten in contact komen in de hoop meer informatie te kunnen krijgen. Kun je me verder helpen? Bvd, patrick krop
Patrick,
De tip is deze: de Verplaks uit Indië zijn neergestreken in de regio Nijmegen. Kijk op telefoonboek.nl welke je daar zoal tegenkomt. Bel een paar Verplaks, en je vraag is waarschijnlijk opgelost.
Laat het ons weten…
Bert
Patrick,
De tip is deze: de Verplaks uit Indië zijn neergestreken in de regio Nijmegen. Kijk op telefoonboek.nl welke je daar zoal tegenkomt. Bel een paar Verplaks, en je vraag is waarschijnlijk opgelost.
Laat het ons weten…
Bert
Beste Bert,
Bedankt voor de nieuwe informatie over de Verplaks !
Groeten,
Gerard
hallo,
is er iemand die nog over informatie beschikt betreffende “de veldbloemenschool”, die in het begin van 1942 in de vioslaan/batavia was gevestigd. indien ik me niet vergis was de leiding der school in handen van de fam. de ruyter de wildt; met oa een zoon “wim” , ongev.16 jaar
Beste Peter,
Ik zond je zojuist een mail met enkele gegevens aan je prive-adres.
Bert
dank voor de service; mijn excuses voor het niet sneller reageren. heb getracht contact te maken; dat valt me moeilijk. zodra dat iets oplevert hoor je van me cu peter
Hallo Bert!
Bedankt voor deze mooie en erg nuttige site!
Ik ben zelf al een poosje bezig met het verhaal van mijn oma en opa n.a.v. foto`s en nog wat verhalen. Op sommige punten kom ik alleen niet verder: Mijn oma (Johanna Maria Kouwenhoven 25/07/1918 Soerabaja – 29/09/2009) is voor de oorlog getrouwd geweest met een Duitser (het familie geheim). Zij werd bij de Japanse
inval niet geïnterneerd, met het gevolg dat zij door alle par-
tijen in de oorlog gewantrouwd werd. Hans Hermann Stork (haar duitse man)
werd bij het begin van de oorlog door Nederland gevangen genomen, naar Amerika getransporteerd en daar gedurende de oorlogsjaren geïnterneerd gehouden. Ik ben heel benieuwd of zij ooit gescheiden zijn! En wat er met de heer Stork is gebeurd. Ik heb heel veel familiefoto`s van zijn familie en mss kan ik die ooit teruggeven, maar er is helemaal niets te vinden over hem… Mijn opa (Hendrik Zeelenberg 13/10/1918 – 11/11/2001) is als marinier naar Nederlands Indië gekomen en is daar met mijn oma getrouwd in Soerabaja op 22 okt 1948. Zij hebben een kindje daar gekregen wat daar gestorven is (Eldrie Zeelenberg 29/02/1948? – 29/02/1948?) en daar ook begraven is. Of de trouwdatum klopt niet of de geboorte- sterfdatum van het kindje klopt niet?
Haar ouders zijn naar Nederlands Indië verhuisd en al hun 4 kinderen zijn daar geboren. Ik kan nergens terugvinden waar zij gewoond hebben. Vader Eldert Harmens Kouwenhoven (19/05/1890 Sondel – 12/08/1944 Bankinang) en moeder Chrissina Johanna Kouwenhoven-Leijssenaar (20/08/1893 Hoogeveen – 2/12/1972 Utrecht). Vader Eldert Kouwenhoven is gestorven door een ziekte die hij in Japans gevangenschap heeft opgelopen en ligt begraven op het Nederlands ereveld Leuwigajah te Cimahi.
Ik zou u graag vragen of u nog tips heeft over waar ik meer kan zoeken/vinden over de familie Kouwenhoven en de familie Stork,
Hartelijke groet, Esther Zeelenberg
‘Na de Duitse inval in Nederland in mei 1940, had het Nederlands-Indische gouvernement in totaal bijna 2.800 ‘Duitsers’ opgepakt, waaronder Duitse joden, Indische jongens met een Duitse vader en ongeveer honderd zendelingen en missionarissen. Ook werden
circa 150 vrouwen die als overtuigde nationaal-socialisten te boek stonden met hun kinderen gevangen gezet, en werden ongeveer honderd Duitse vrouwen en een gelijk aantal kinderen ondergebracht in hotels die als ‘beschermingskampen’ waren ingericht. Daar werden zij afgeschermd van de vijandige Nederlandse gemeenschap.’
Bron: http://www.indischekamparchieven.nl/
Van een onschuldige Duitse man/vader/echtgenoot/ -Herr Magener-,weet ik dat hij op een Japans schip als krijgsgevangene is afgevoerd. Dit schip werd gebombardeerd en is met man en muis vergaan.
Zijn broer Rolf Magener is bekend geworden door zijn boek “Prisoner’s bluff” (1955)
http://www.nytimes.com/2000/07/03/world/rolf-magener-german-escapee-dies-at-89.html?scp=1&sq=magener&st=cse
Beste Esther,
Over de Duitsers in N-I schreef ik reeds eerder. Zie de artikelen ´Batavia seint: Berlijn´ en ´Potentieel Staatsgevaarlijk´.
Bij de reacties op het eerste artikel vind je ook die van Max Bahrfeldt, waarin sprake van een soortgelijk geval. Ik weet inmiddels dat Bruno Bahrfeldt na de oorlog naar Hamburg is gereisd. De man van jouw oma, Hans Hermann Stork, werd in 1940 geinterneerd door de Nederlanders en zat later (niet zoals je zegt in Amerika) vast in Dehra Dun, Brits-Indie. Zijn naam staat althans op een lijst van Vleugel no. 7 van dat kamp, als H.H. Stork, geinterneerde nummer 56393. Hij is hoogstwaarschijnlijk eind 1946 verscheept naar Duitsland, evenals verreweg de meeste anderen van deze groep. Voor sommigen was het na zes jaar internering ook een manier om zich te ontdoen van eerdere relaties, en weer een nieuw leven te beginnen. Hoe dat in dit geval administratief is opgelost (eventuele scheiding o.i.d.) weet ik niet. Je zult hiervoor contact moeten opnemen met de Duitse overheidsinstanties.
Wat de familie Kouwenhoven betreft: je zegt dat je oma is geboren in Soerabaja, en in 1948 huwde in Soerabaja. In het adresboek van N-I, 1941, staat een achttal Kouwenhovens genoemd. Twee daarvan heetten E. Kouwenhoven: E. Kouwenhoven, bouwkundige te Padang, en E.J. Kouwenhoven, employe Singer Company, te Soerabaja. Zou de laatste een oom van je kunnen zijn? Er woonde in Soerabaja ook nog een F.J.T.G. Kouwenhoven, autoverkoper.
Bert
Hoi Bert,
Bedankt voor de informatie. Wat E Kouwenhoven betreft weet ik alleen deze beroepen: opzichter, architect, directeur gemeente werken, dus het zou bouwkundige in Padang kunnen zijn. Hun eerste kind is geboren in Djakarta, hun 2e (mijn oma) in Soerabaya, het 3e kind in Makassar en de laatste ook in Soerabaja. Ze hebben dus op meerder plekken in NI gewoond…Zijn tweede naam is Harmens, dus ik denk dat de emplye zowiezo niet klopt. Ik kan in onze stamboom geen andere E Kouwenhoven in Nederlands Indië vinden… Verder weet ik wel, dat 1 van de zussen van Chrissina Kouwenhoven-Leijssenaar ook in Nederlands Indië, maar ik heb geen idee welke en of ze wel of niet getrouwd was.
Hartelijk dank voor het opzoeken hiervan!
Esther
Dame, mss.Kunnen deze gegevens U verder helpen bij Uw zoektocht v/d fam.Kouwenhoven
1 Hr. H.Bos Graaf Lodewijkstr. 22 2713 EE Zoetermeer uitg. Boek mannenkampen Padang
2 of st. Reunie Bangkinang Primulastr. 12 2565 PJ den Haag.
Mvg.siBo
Beste Bert,
2 neven van mijn vader zijn in de oorlog omgekomen. Te weten:
Louis van der Kaaden en zijn jongere broer Willem Frederik van der Kaaden
Geboortedata weet ik niet.
Mijn vader heet:
J.H.G van Willigen
In een brief van eind 1945 schrijft mijn vader, dat hij Louis in het begin van de oorlog nog had gesproken, maar niets verder van hem wist. Noch van de jongere broer.
Er werd in onze familie gezegd, dat Louis is onthoofd. Klopt dat? En zo ja waarom en wanneer?
De jongere broer schijnt te staan op een lijst van het NIOD.
Een van de familieleden is op zoek naar gegevens over de van der Kaaden’s
Kan jij ons helpen?
Bij voorbaat dank,
Nan van Hal-van Willigen
nannie@wxs.nl
Beste Nannie,
Volgens de oorlogsgravenstichting (www.ogs.nl) overleden in Nederlands-Indie drie Van der Kaadens tijdens de oorlogsjaren:
Mr. Willem Frederik van der Kaaden, controleur Binnenlands Bestuur van West-Koetei (Oost Borneo), geboren Buitenzorg 26-01-1908, overleden Samarinda 20-03-1942.
Cornelis van Heekeren schreef over deze Van der Kaaden in zijn boek ‘ Moord en Brand’ (Den Haag, 1969), blz 111 e.v..
Mevrouw Van der Kaaden wist op 1 februari 1942 met haar drie kinderen per vliegtuig van Samarinda naar Soerabaja uit te wijken. De achtergebleven mannen, waaronder W.F. van der Kaaden, werden kort daarop gevangen genomen door de Japanners, en, beschuldigd van vernielingen, dezelfde dag gedood.
Van Heekeren noemt hier de van OGS afwijkende datum 20 februari 1942.
Deze Van der Kaaden ligt begraven op ereveld Ancol, Jakarta, vak V, nummer 253.
Mr. Louis Jacob Johan van der Kaaden, geboren 5-07-1905 te Buitenzorg, zoon van dr. Gerrit George van der Kaaden en Louise Jacoba Johanna van der Kloes, voor de oorlog voorzitter van de Landraad te Ngawi, gehuwd met E.C. Jung, werd gemilitariseerd en bij de inval de Japanners op Java bij Tjimahi krijgsgevangen gemaakt. Hij overleed aan ondervoeding als krijgsgevangene op 17 -05-1943 in Tarsao, Thailand, bij de aanleg van de Birmaspoorlijn. Begraafplaats Kanchanaburi Thailand, vak 5, rij E, nummer 44.
Zijn krijgsgevangenregistratiekaart vind je hier:
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/435/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_435_0237s
Dr. Johannes Enno van der Kaaden, geboren 14-11-1899, geneeskundige te Batavia, gehuwd met E.C.V.L. Weegner (Wegener?), bij aanvang van de oorlog werkzaam bij KNIL als Reserve Off. Van Gezondheid IIe Klasse, overleed aan beri-beri als krijgsgevangene te Pakanbaroe, Sumatra, op 5 juni 1945.
Begraven erebegraafplaats Menteng Pulo Jakarta, vak VI, nummer 207.
Zie: http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/435/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_435_0235s
In het adresboek voor Nederlands-Indie staan drie mannelijke Van der Kaadens vermeld. Het trieste is dat zij alle drie zijn overleden.
Ik veronderstel dat ook J.E. van der Kaaden op Java krijgsgevangen is gemaakt. Het kan dus zijn dat je vader nadien nog contact heeft gehad met zowel J.E. als L.J.J. van der Kaaden, voor zij werden verscheept naar Sumatra en Thailand.
W.F. van der Kaaden was op dat moment al gedood. De manier waarop (neergeschoten/onthoofd) is mij niet bekend.
Bert
Bert,
You’re the best!
aelle
“I agree!”
Bij Johannes Enno van der Kaaden staat gehuwd met E.C.V.L. Weegner. Dat is denk ik niet juist dit is mijn oma en ik ben niet eerder een Weegner tegengekomen met exact deze voorletters (Emma Christina Virginie Louise)
Hallo Nan,
Je kunt zelf ook snuffelen op het Nationaal Archief – http://www.nationaalarchief.nl – waar ze onlangs heel veel indentiteitskaarten van de mannen/vaders opgezet hebben – ik heb veel van die identiteitskaarten van mijn vader, ooms en neven gevonden !
Veel succes met je onderzoek,
Gerard Lemmens – Banjoebiroe 1o en Kamp Malang
Dag Bert,
Heel hartelijk dank voor de nauwkeurige en snelle informatie. Ik geef het door.
Hartelijke groet,
Nan van Hal-van Willigen
citaat: “werden kort daarop gevangen genomen door de Japanners, en, beschuldigd van vernielingen, dezelfde dag gedood.” Bij de vernieling van vooral olie-installaties zijn nogal wat mensen standrechtelijk geëxecuteerd. Toentertijd volgens het oorlogsrecht (vermoedelijk?) correct als burgers oorlogshandelingen hadden verricht. Vraag niet naar morele rechtvaardiging.
Goedendag,
Ik ben voor mijn vrouw Kathrien Verheijden op zoek naar lotgenoten van haar
waar zij als 3 jarige kind in het weeshuis van Pa van der Steur te Magelang
terecht kwam in de jaren 1940-1945 en de bersiap periode erna.
Zij herinnerde nog dat de kinderen bij elkaar gezet werden , en dat de
omstandigheden slecht waren t.g.v de oorlog ,iedereen had het moeilijk,
vooral de kleine kinderen , er was niet genoeg eten,drinken,kleding en
schoeisel. Mijn vrouw kreeg toen als 3 jarige kind een jute zak over zich
heen omdat er geen kleren was,en van de honger aten de kinderen
pisang schillen.Vele kinderen werden ziek en sommigen stierven.
Er waren toen heel veel kinderen bij Pa van der Steur , ze vroeg zich
af waar ze nu allemaal gebleven zijn. Zij herinnerde nog enkele namen
van de kinderen waarmee ze toen samen speelden,o.a. Trees Oertel,
Sophie van Löwe en Adriana Sneijder,van de anderen wist zij het niet
meer. Mocht er iemand zijn die weet waar deze personen momenteel
zijn zou ik dankbaar zijn als ze het aan mij kunnen doorgeven.
Mijn telefoon nr : 0413-341489 en mobiel: 06-52009440
Ik dank u bijvoorbaat.
Vriendelijke groet,
G.Tee
Ik zal de verhalen van wijlen mijn eigen Moeder niet vergeten hoe ze o.a. alleen vissenkoppen te eten kreeg en steeds maar dezelfde moerasgroenten bayem, en de katoek, die in ’t wild groeit. Later kon ze met heel veel smaak altijd nog de vissenhersens demonstratief uitzuigen, maar dan van hele vissen, niet alleen de koppen, terwijl ik die juist verafschuw, evenals oesters en gevogelte. Voor mij niets op twee poten.
Het was voor buitenkampbewoners (Opa, van moeder’s zijde was Deens en de Jap zei: “Met Denemarken zijn we niet in oorlog”) rampzalig in andere bepaalde opzichten, want ik heb twee tantes, een pasgeboren neefje, vele ooms en mijn toffe Opa nooit mogen ontmoeten. maar wel hun graven in 1974 bezocht die, verdomme nog aan toe! ook al zijn opgedoekt.
Op ons in 1942 door de Jappen geconfiskeerd erfgoed; een villa met 3 entrees, 2 paviljoens,en een rozentuin op het erf, Gang Chassé 12, staat nu een school, nadat er 16 militaire gezinnen hadden gewoond en de boel verruïneerden.
Ik wens Kathrien Verheyden en haar man G. Tee heel veel succes, en bedank hen voor
het verhaal, waarover ik graag veel meer zou willen horen.
Hallo Aelle,
Dank je voor je reactie op het zoekverhaal van mijn vrouw, het is
allemaal treurnis wat de Jappen ons toen aandeed in Indonesië,
daarom is het goed dat er nu grote machten zijn om een stukje vrede
te waarborgen , al is het geen vrede voor de hele wereld.
Mooi verhaal over Pa van der Steur,hoe het allemaal begonnen was,
gelukkig is het na zijn dood zijn werk voortgezet door zijn Steur kinderen.
Nogmaals dank,
Vriendelijke groeten,
G.Tee
Geplukt van het Internet; De geschiedenis van Pa van der Steur
Het Begin… toen in Magelang
Johannes van der Steur vertrok op 10 september 1892, 27 jaar oud met de oude stomer “Conrad” naar Oost Indië, 8 dagen nadat hij als zendeling was ingewijd in het kerkje aan de Parklaan in Haarlem. Op weg naar de kolonialen, omdat hij wist dat die
niet genoeg hadden aan brieven alleen (die er maanden over deden) maar dat ze
daar in de oost een vriend nodig hadden.
Zijn eerste werk was de inrichting van een eenvoudig militair tehuis, een ongekende weelde. In Magelang, waar 5 bataljons militairen lagen, een kaderschool en het depot-bataljon van 4 compagnieen. Hij deed dit alleen, zonder enige sociale zekerheid of geld. Een eenvoudig bamboehuis was het, maar de militairen kwamen er graag.
In 1893 – Johannes was toen 28 jaar oud – kwam een dronken koloniaal bij hem in het tehuis en vertelde dat een sergeant gestorven was en een inlandse vrouw met vier kinderen achterliet. Als hij nu zo “verdomd” vroom was, dan moest hij dat maar eens tonen. Het antwoord: wordt nuchter en breng me er heen. De vrouw en haar kinderen werden de dag erop in het bamboehuis opgenomen. Het werd een sneeuwbal: de soldaten vonden het leuk en hielpen met wassen en dergelijke zaken. Binnen twee maanden waren er 14 van zulke verweesde kinderen. Een van hun vroeg hoe ze hun pleegvader moesten noemen. Dat moeten jullie zelf maar uitmaken vond Johannes en de jongen zei: dan noemen we u Pa want dan hebben we lekker weer een papa. En het werd Pa van der Steur, tot op heden, jaren na zijn dood. Voor Pa’s kinderen moet het een wonder geweest zijn: een blanke meneer, die niet hovaardig voorbij reed in een koets, die niet als dronken soldaat een voorwerp was van minachting, maar die een echte vader was met wie ze samen aan tafel zaten, met wie ze konden praten in hun eigen “kromme” taaltje. Die hun kleren en schoenen gaf en hen lezen en schrijven leerde. Zij waren geen kamponggladakkers meer, zij hadden echt een echte Pa. Vandaar dat vele Steurtjes hun leven lang dankbaar blijven. Door Pa kregen zij immers de kans MENS te worden. In 1903 had Pa al 350 kinderen onder zijn hoede. Hij werd echter ziek en moest met spoedverlof naar Nederland. Het was zijn enige verlof in 55 tropenjaren. Zijn gehele verloftijd gebruikte hij om belangstelling te wekken voor zijn kinderen en te trachten de gelden bijeen te brengen die hij zo dringend behoefde. Koningin-moeder Emma, bekend om haar sociale mededogen, stond Pa een gesprek van anderhalf uur toe. Opgeknapt ging hij er op uit. Van haar en van andere vooraanstaande personen kreeg hij geld. 20.000 gulden! Pa ging, voordat zijn ziekteverlof om was, terug naar Java. Hij kon toen voor een matige prijs een oude kazerne voor politiesoldaten kopen, waarbij een groot terrein hoorde. Hij noemde zijn tehuis het “Oranje-Nassau Gesticht”. In 1907 trad Pa met Anna Maria Zwager in het huwelijk. Hij trouwde met de handschoen. Misschien was zijn huwelijksaanzoek het wonderbaarlijkste dat onze geschiedenis kent: “Anna, wil je de moeder worden van mijn kinderen?”. Zo deed Moe van der Steur haar intrede in het tehuis. Zij had de leiding van de meisjesafdeling, die beter aan een vrouw kon worden toevertrouwd. Tot aan haar dood op 30 april 1936, is zij door haar liefdevolle en onbaatzuchtige arbeid, voor velen, ook voor Pa zelf, tot grote zegen geweest. Zijn gehele leven zette Pa van der Steur zich in voor de opvoeding van zijn kinderen. 7000 verlaten, en verweesde kinderen heeft hij opgevoed tot nuttige leden in de maatschappij. Zijn invloed op de kinderen die hij gevoed en opgevoed had als zijn eigen vlees en bloed, was heel groot. Voor hen was en blijft hij “Pa”, hun vader. Voor deze duizenden betekende zijn werk een ommekeer in hun leven. Op 15 Februari 1944 werd Pa door de Japanners geïnterneerd. Zelfs gedurende zijn interneringsjaren was Pa een zegen voor zovelen. Hij overleefde het Jappenkamp wel en werd daaruit na de capitulatie door Steurtjes meegenomen naar het tehuis in Magelang. Daar stierf hij, op 16 september 1945, op 80-jarige leeftijd temidden van zijn pupillen.
“Zetten jullie het werk door als ik er niet meer ben. God zal jullie steeds helpen. Niet mijn naam en persoon, maar mijn werk moet jullie indachtig blijven”. Dit waren zijn laatste woorden.
In de woelige periode die daarna in Indonesië aanbrak, besloten de oud-steurtjes die de leiding hadden overgenomen, het weeshuis te verplaatsen van Magelang naar Batavia (nu Jakarta), omdat het daar veiliger was. In de eerste jaren van de Indonesische onafhankelijkheid, voerde het tehuis een kwijnend bestaan. De naam werd veranderd in “yayasan Pa van der Steur”. In maart 1957 nam Bram Bernard (zelf een oud Steurtje) de leiding van de Yayasan (=stichting) over. Gedachtig de wens van Pa: Niet mijn naam maar mijn werk zij gedacht, heeft Bram, samen met zijn vrouw Tine, ook een pupil van het weeshuis, vaak onder zware druk en onder zeer moeilijke omstandigheden, het werk voortgezet.
In 1970 groeide het plan het werk uit te breiden. In 1973 werd het “denken” omgezet in daden door het aankopen van een stuk grond van 2 ha in Pondok Gede (nu Pondok Melati genoemd, ongeveer 15 km ten oosten van Jakarta. In de daarop volgende jaren gingen zij stap voor stap verder om het bouwprogramma te realiseren. Achtereenvolgens kwamen het Jongenstehuis, de keuken, het Meisjestehuis en de scholen tot stand.
Met recht kunnen we stellen:
Het werk van Pa van der Steur is niet geëindigd bij zijn heengaan. Het werk is als een phoenix uit zijn as herrezen…
Johannes van der Steur is heengegaan maar zijn werk, opgebouwd uit liefde tot de naasten, leeft voort!
Uitnodiging Algemene Ledenvergadering 2012
Zaterdag, 30 juni a.s. om 12.00 uur organiseert de Vereniging Vrienden van de Yayasan Pa van der Steur haar jaarlijkse Algemene Ledenvergadering.
Plaats: Van Buerenlaan 33, Kwintsheul (voorheen Slimpad 12)
Goede morgen Mijnheer Tee,
Heeft U of Uw vrouw ooit de web site – http://www.roosjeroos.nl/ – geprobeerd, want daar staat heel veel op vooral die welke zijn overleden. Ik kan mij heel goed voorstellen dat er geen kleren meer waren want de Indos en de Totoks zaten allemaal in het Kamp – er waren gewoon geen kleren -vooral niet op het eind van de oorlog.
Kleren waren in het kamp wel een ruilmiddel om eten van de Javanen voor te krijgen – maar dan moest men wel oppassen dat de Jap het niet ontdekte want anders brak de hel los ! Ik kan ervan meepraten – al die speelkamaraden – die allemaal naar de Hemel gingen !!
Hartelijke groeten,
Gerard Lemmens – Kamer 11 uit Banjoe-Biroe
Dag meneer Lemmens,Gerard
Dank je voor de tip om op de site van roosjeroos.nl te proberen,
ik zal het zeker doen.
Vriendelijke groeten,
G.Tee
Zou ik Peter Varenhorst mogen vragen of hij Freek Brasz (ook geboren 1934), met broers Paul, Robby en Eric, allen wonende Vioslaan 8, heeft gekend?
hoi fred, dit is peter v.; op dit moment kan ik me de fam.brasz niet herinneren misschien kan je, door nadere info te geven helpen om eventuele memories terug te halen
wij woonden op no 15; aan de z-zijde woonde de fam pryiono. tegenover woonde de fam gitz en naast dezen de fam monod [ dit was de even genummerde zijde]; verder naar de richting van laan raden saleh, woonden de jongelui van de fam adikusumah [ boetje, husein, mientje, wietje en dee] in die buurt zouden de brasz- mensen verbleven moeten hebben; tegenover die ,zo ongeveer was dan het huis waarin de jongens sarkies verbleven
bekijk maar of dit iets betekent voor je; ik hoor het wel, groeten, peter
Hey Bert,
allereerst mijn complimenten voor je mooie site! Met interesse en zeer geboeid lees ik alle verhalen over Nederlands-Indie. Ik kwam op deze website omdat ik meer informatie zoek over mijn opa. Hij heeft na de oorlog in Indië gediend en wil graag meer info over waar en met welke eenheid enzo.
Vorig jaar is hij helaas overleden en zelf vertelde hij er nooit zoveel over.
Het enige wat ik zeker weet is dat hij op Java is geweest (hij had een tatoeage op zijn arm) en zelf zei hij dat hij in Nieuw-Guinea is geweest.
Hopelijk kun jij meer informatie over hem vinden.
Want ik heb geen idee waar ik dat moet doen!
Zijn naam is:
Hermanus Henricus (roepnaam Herman) van Zuijlen (of soms geschreven als Zuylen)
geboren op 22 november 1929 te Amsterdam
Hopelijk kun je me op een spoor zetten!
Groeten,
Danny
Die is vrij makkelijk. Kijk op de site van Defensie en stuur hen een briefje. Check op de site wat je moet/kunt doen.http://www.defensie.nl/cdc/ivent/defensiearchief/persoonsarchief/
Heb onlangs de link naar Javapost.nl doorgestuurd gekregen van een kennis van me in NL – en heb me dus meteen opgegeven voor verder nieuws. Vind hier erg veel interessant nieuws en verhalen van oudere Indos. Ben zelf geboren in Kediri en heb de vroege oorlogsjaren doorgebracht in Kertosono, eerst met mijn toen zwangere moeder bij haar zus en zwager, Dr. van Stockum, later, gedurende de bersiap-periode in een huis dicht bij het station van Kertosono, en nog later in een huis achter de suikerfabriek Lestari, dat toen met de drie andere huizen in dat straatje, ons eerste bersiap kamp werd. Daar is, helaas, mijn moeder overleden aan voedsel-vergiftiging.
Zou graag weten of er nog Indos zijn die een fotoboek van Kertosono hebben en er toevallig een foto in hebben van dat huis van Dr. van Stockum? Mijn jongste broer is daar geboren, in een van de pavillioens. Zou graag een foto van zijn geboorteplaats als verjaardags geschenk willen vinden.
batavier@att.net
Jack Wormer
Wat ontzettend leuk om op deze site terecht te komen.
Zelf zijn we afgelopen september teruggeweest naar Bandung, en hebben het huis van mijn schoonmoeder gevonden. We zijn eigenlijk erg benieuwd of er mensen zijn die de familie Dieker gekend heeft, en hoe hun leven was in Bandung. Marinus Dieker was haar opa, geboren in 1869 in utrecht, en kwam via de KNIL in Indie. Verder weten we niet zo veel hoe het hem verder vergaan is…heeft u enige suggesties hoe wij een meer info kunnen krijgen over de Indische tijd van de familie Dieker.
Je geeft wel erg weinig informatie…
Volgens de Japanse krijgsgevangenregistratie was een zekere Willem Jan Dieker, geboren 1902, zoon van M. Dieker, in krijgsgevangenschap.
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/425/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_425_1585s
Zijn vrouw woonde op dat moment aan de Sabangweg 47 in Bandoeng. Dat was dus echter niet je schoonmoeder, want zij heette Dieker van haar meisjesnaam. Mogelijk was deze krijgsgevangene W.J. Dieker dus de vader van je schoonmoeder?
Verder weet ik nog van een Nederlands gezin Dieker, uit Etten, Brabant, waarvan tenminste drie zoons Johan, Frans en Paul naar Indie gingen en alle drie tijdens de oorlog gevangen waren in Tjimahi, en later in Birma/Thailand.
Omdat ik veronderstel dat dit familieleden waren van W.J. Dieker, zou je contact kunnen opnemen met hun kinderen. Misschien dat zij iets weten. Er zijn niet zoveel Diekers in Nederland. M.b.v. telefoonboek.nl vind je ze snel. Ik zou beginnen te bellen in Etten en Vaessen.
Klopt…Willem jan dieker is mijn schoonmoeders vader, we hebben inderdaad aan de hand van de interneringskaart(via gahetna.nl) het adres gevonden en inmiddels bezocht in Bandoeng.
Ik heb geen idee of ik deze vraag hier kan stellen of dat ik wellicht een andere website of ander forum moet hebben (dan hoor ik het graag) maar ik probeer het eerst hier:
Mijn grootmoeder, Sophie Elisabeth (maar werd altijd Fee genoemd) de Groot- saueressig is, van wat ik kan achterhalen, in maart 1944, vanuit Kramat naar Tjideng gekomen met haar 3 kinderen: Marijke (1937-2004), Roland (1939) en Boudewijn (1944). Zijzelf is in Tjideng overleden (22 juni 1945) en ik heb haar dus nooit gekend. Mijn vader spreekt nooit over het kamp maar ik zou zo graag wat horen van hoe mijn grootmoeder was.
Zij er wellicht mensen die zich haar, of anders mijn vader Roland of mijn tante Marijke kunnen herinneren en mij daar iets over kunnen vertellen? Ik (en ongetwijfeld mijn broers, neven en nichten) zou ontzettend blij zijn met wat herinneringen!!!!
Mijn dank is groot,
Mita de Groot
Boudewijn van Oort heeft een boek geschreven: “Tjideng Reunion” dat zijn belevenissen beschrijft in Tjideng als kind. Ik ben het op het ogenblik kwijt dus kan niet opzoeken of er een naam register bij is.
Hier is zijn blog
Het boek is in het engels maar de blog heeft ook commentaar in het nederlands.
De blog verdween in mijn reactie op de web. Misschien kun je gewoon de titel van het boek opzoeken en hem zo vinden. Good luck!
Mita,
Je kunt je oproep ook zetten op
http://indisch4ever.nu/ ( mail de redactie)
en
http://www.onzeplek.nl/forum/forum_topics.asp?FID=30(wordt lid )
Maar je weet, de kans dat iemand je oma kende én je oproep leest is erg klein.
Als je meer informatie wilt over de familie Saueressig in het algemeen dan kun je dat op die sites ook vragen en je kunt contact opnemen met SIFA: http://www.indischfamiliearchief.nl/
Hermance Clegg, moeder van Nick Clegg, Brits vice-minister, zat als kind ook in Tjideng en overleefde dank zij haar dappere moeder.
Haar verhaal via ondestaande link. Misschien dat zij verder kan helpen? Mijn baas zei altijd: “Je weet nooit hoe een koe een haas vangt”. http://www.svb.nl/Images/Aanspraak_2010_3.pdf
De Britse vice-minister spreekt vloeiend Nederlands.
In het Engels is Nick Clegg Deputy Prime Minister of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. Klingt een stuk beter dan vice-minister.
Ik ben op zoek naar wegen om de stamboom van mijn Indische familie en andere familie leden van andere takken uit te breiden. Familie Regensburg. Het mooiste zou zijn als wij wisten wie de stamvader zou zijn waar de splitsing begon.
Stamboom D. A. Regensburg
Onbekend Regensburg
Jocubus Tilenius Eregat Regensburg
Bij voorbaat dank,
Vince Lam
Hi
Wat een intressante site!
Ik weet niet of iemand mij deze informatie kan geven. Ik ben de dochter van Andre Cornelis Broeshart en Sij=a Meulenbroek. Helaas zijn allebei mijn ouders overleden. Ik weet dat mijn oma van vaders kant in Surabaya is begraven (voor de oorlog.) Mijn zus en ik willen ooit naar Surabaya en Bandoeng om toch te kijken hoe onze ouders geleefd hebben en het graf van mijn oma te vinden. Heeft iemand een of beide van mijn ouders gekend?
Maartje
Hoi Maartje,
Ik kwam toevallig op deze site en zag jouw vraag. Niet dat ik jouw ouders ken, maar wel jouw opa en (stief)oma. Ze woonden in Heiloo. Jouw opa was een achterneef van mijn moeder, Willy van der Haak. Ik weet dat er vage plannen waren dat mijn moeder voor de oorlog, toen jouw opa hier was op verlof, met hen mee zou gaan naar Indie. Gelukkig heeft ze dat toen uiteindelijk niet gedaan, gezien wat er daar achteraf allemaal is gebeurd.
Groetjes,
Monique
Dag Maartje,
Misschien kan ik iets voor u betekenen. Sya Meulenbroek heeft in het Moentilankamp gezeten en je vader heeft in 1970 nog een verslag gepubliceerd over het begin van de bersiap te Soerabaja, getiteld:
Een dagboek over de bersiatijd in Soerabaja. Ik heb beiden – na de oorlog – gekend.
Als het goed is, moet ik nog gegevens hebben waar je moeder voor de oorlog woonde, maar dat moet ik nog even checken. Is misschien ook beter om dat bij een beschermd mail contact door te geven.
Vr. gr. H.J. Legemaate.
hjlegemaate@versatel.nl
Dank u wel voor de reactie, ik heb dat verslag van mijn vader, ook zijn boek Soerabaja een beeld van een stad. Mijn email is maartjec@netscape.net en hopelijk kunt u mij wat meer info geven. Bij voorbaat dank.
Maartje
Goedemorgen, misschien kan u mij verder helpen . Ik zoek de gegevens van 2 families. Mijn man is als 5 jarig jochie naar nederland gekomen met zijn ouders. Ik zoek de gegevens van zijn moeder Esther Boum-Bletterman en van zijn vader Werner Weisz in indonesie heten ze Weisz Blanchetta . In nederland heeft mijn schoonvader Blanchetta weggelaten . Ze zijn bijden al overleden dus kan ik ze niets vragen. Hoop dat u mij verder kan helpen. met vriendelijke groet Marianne Weisz den Heijer
Goedendag,
Ik ben op zoek voor Mw Emma Fischer naar Mw Anette Umboh.
Beide vrouwen zaten,toen ze nog heel jong waren,in de jaren 1940-1945 tot
ongeveer 1960 samen bij Pa van der Steur te Magelang (Ind.),ze waren toen
vriendinnen van elkaar.Na de jaren 60 zijn ze elkaar uit het oog verloren
doordat Mw Umboh met de heer Saleh trouwde en naar Soerabaia verhuisde,
en Mw Fischer naar Asembagoes verhuisde,een plaatsje tussen Situbondo en
Banjuwangi.Na verloop van tijd zijn ze elkaar uit het oog verloren.
Graag zou Mw Fischer nu op haar oude dag haar verloren vriendin terug
willen zien,mocht er iemand zijn die op deze zoek bericht willen reageren
gaarne contact opnemen met Mw Fischer,tel.: 020-6198296, mij een mailtje
sturen kan ook.Dank u bijvoorbaat.
Vriendelijke groetjes,
G.Tee
Sedert 5 jaar heb ik een website over Salatiga online staan. Hoewel het daar niet storm loopt, Salatiga was een kleine slapende stad, heeft het voor een groep mensen een bepaalde functie gehad.
Een aantal van de bezoekers van de site heeft onlangs die stad van hun ouders opa/en oma bezocht.
Er is een groeiende groep die behoefte heeft om met elkaar in kontakt te komen (en te blijven) en over hun band met de stad en de omgeving te praten. Er is zelfs vanuit die hoek sprake van het organiseren van een kumpulan in april/mei 2013.
Ik kan hier een heel verhaal afsteken, maar om kort te zijn, voor dezen hen heb ik een facebookgroep geopend.
http://www.facebook.com/#!/groups/263805943739843/
U moet eea wat ruimer zien, ook zij die iets hebben met Salatiga en omgeving zoals Banyubiru, Ungaran, Ambaraw, Kopeng, sluiten zich aan.
mvgr
Ed Vos
Oorlogsgraven op Celebes
Voor een 97 jarige die hier in ons dorp, Wadhurst, East Sussex woont, Nel van Vreeden-Heilijgers, wilde ik vragen wat er met de graven op Celebes is gebeurd want haar 4 jarig dochtertje – Marijke van Vreeden- is daar in begin 1945 begraven maar dan dacht ze dat al die graven naar Java gebracht waren. Helaas kan ik ze niet op het net vinden. Weet iemand wat er met die graven gebeurd is ???
Met dank en groeten,
Gerard Lemmens
Is dit bruikbaar?
http://srs.ogs.nl/index.php?go=home.slachtoffer&id=163547
Beste Bert,
Ik zou graag willen weten wat er met mijn oom, een jongere broer van mijn vader, gebeurd is.
Zijn gegevens:
Anthonijsz,, Pieter Karel, geboren 14-10-1889 Soerabaja (Oost Java).
Hij heeft in Midden Java gewoond. Gehuwd met een Javaanse vrouw, voor zover ik weet had hij 2 kinderen, een zoon en dochter.
Op internet vond ik, onder “Kampen”.:
2e Bataljon Magelang
Kamphoofd: Anthonijsz , vertrokken als WNI oktober 1946
Vraag: mijn oom? of zijn zoon?
7e Bataljon Magelang
Kamphoofd: P K Anthonijsz
Mijn oom ? Wat is er met hem gebeurd??
Niemand van de familie heeft na de oorlog nog wat van mijn oom Piet gehoord. Ook niets van wat er met de familie gebeurd is.
Mocht je me een tip kunnen geven waar ik verder moet zoeken, graag, waar voor bij voorbaat mijn dank.
Beste mijnheer Anthonijsz,
Ik heb voor u op de website http://www.gahetna.nl gekeken of er van uw oom een kampkaart aanwezig was waaruit vast meer is op te maken. Helaas, dit wil overigens niet zeggen dat deze er niet is. Via deze website kunt u contact opnemen en hiernaar vragen en/of er ook nog andere informatie over uw Oom aanwezig is. Ook bij het NIOD en het SAIP kunt u informeren. Mocht u in het bezit komen van een kampkaart dan wil ik proberen uw verder op weg te helpen. Ik zag dat de informatie over P.K Anthonijsz kamphoofd van het 2e en 7e Bat. te Magelang uit de bersiap periode afkomstig is. Of er hiervan ook namenlijsten zijn van de betreffende kampen kan ik u niet zeggen. Wel heb ik de periode van Internering voor u nagekeken op de site http://www.japansekrijgsgevangen.nl en de namenlijsten nagelopen. 12 Anthonijsz-en komen in deze namen lijsten voor, helaas geen Pieter Karel. Heeft u ook al gekeken op de site van OGS in het slachtoffer register? Ik hoop dat de tips u meer informatie zal opleveren over uw oom en wens u veel succes bij uw zoektocht.
Beste Mijnheer Anthonijsz,
Ik las zoeven uw mail van 2 febr.2014, (excuus voor mijn zeer laat reageren op uw vraag ) Mijn moeder Catharina Alida Jeekel-ten Boom is p/a woonachtig geweest bij de Fam. Blauwpot (of Pol) op de Taloen Koela nr 9 te Malang. Mijn vader zou gelegerd zijn op het vliegveld te Singosari. Ik ben ik 1942 geboren te Bandoeng en mijn zuster is van 1940 en geboren te Buitenzorg. Mogelijk dat dit alles in Malang zich afspeelde rond 1932 – 1939 en dat hierbij ook mijn tante Tilly en Oom Karel Jeekel bij betrokken zijn geweest. Ik kan het hen helaas niet na vragen. Of het is een familie Jeekel van een andere tak (?) Wel kan ik mij herinneren dat de naam Anthonijsz wel eens gevallen is binnen de familie. Wie weet.
Dank in ieder geval voor uw RE.
Lieve mensen,
Met het ouder worden komen de herinneringen! Familie Jeekel! In Malang, jaren 1937/1938. Ik was toen 11/12 jaren oud! Mijn zusters/broers hadden vrienden/vriendinnen met de namen “Jeekel”, “Blauwpot”. Ze kwamen veel bij ons thuis. Mijn zusters ( allen al gestorven) Leen Ellie, Evie).
Waar is die tijd gebleven??
Ik ben the zoon van Willem Kakebeeke en Tineke Hogewind. Ik zoek familie van Mevr A.A.A. Meyers met zijn 3 (?) kinderen in Interneringskamp voor vrouwen en kinderen
Kedangan in Semarang. Ik woon in Montreal and scrijf neit goed Nederlandse en spek Engels.
Beste Jacob,
In de hoop dat iemand je kan helpen met het vinden van de familie Meyers: iemand anders zocht jóu. Zie: https://javapost.nl/2012/07/20/zeepost-20125/. –
Het adres staat onder het bericht.
Beste Bert,
Mogen wij ook voor een Chinese familie een beroep op u doen?
Wij zoeken contact met de familie van mijn vader OEI Dian Tjong (Semarang 26-04-1916 – Bandoeng 01-12-1955). We weten dat zijn ouders OEI Djoe Oen en TAN Tjeng Nio heetten en in Soerabaja woonden. Oma was afkomstig uit Semarang en had een fabriek van leren goederen (schooltassen, riemen etc.) en gekleurde kroepoek, in of nabij Embong Kenongo. De voorkant lag aan een drukke straat (nu Jalan Kayon?), achter was er een tuin, daarachter een rivier (kali Brantas?).
We zijn op die plek gaan kijken, maar er staat nu een nieuwgebouwd huis uit de jaren 50 of 60. De omwonenden zijn ook nieuw. Ik zou graag in contact komen met (achter)neven en nichten in Nederland en/of Indonesië.
goeden morgen,
ik weet natuurlijk niet of mijn herinnering me geen parten speelt, evenmin als ik kan inschatten wat iemand aan mijn opmerkingen heeft, maar: toen ik [geb. 1934] in 1941/begin 42, op de neutrale school in semarang zat, wij woonden toen in hotel dupavillon,had ik een klasse-vriendje, genaamd okkie oei diens vader was apotheker of tandarts, hier laat het geheugen me in de steek. er is een klasse foto- in mijn bezit, vraag niet hoe-waarop niet alleen okkie en ik zelf staan afgebeeld, maar ook de andere kinderen en de klasse onderwijzeres. van haar ben ik de naam ook kwijt.
kan dit misschien een beetje helpen? succes en groeten van peter varenhorst
Alleen grootmoeder Tan kwam uit Semarang, grootvaders familie Oei is Soerabajaans.
Bovendien weet ik wel zeker dat er geen arts of apotheker bij was.
Niettemin: veel dank voor uw reactie.
Correctie
Misschien helpt ‘t als men de foto van uw Vader, bekend als ‘Jacky’, zou kunnen zien op deze
http://www.geni.com/people/Oei-Dian-Tjong/6000000000651315571 link
Hallo Bert, mijn naam is Sjaak de Wit, heb een B&B in Salatiga centraal Java Indonesie, we krijgen vaak gasten die op zoek gaan naar vroeger, waar ouders of grootouders hebben gewoond, waar we kunnen, gaan we met hen opzoek naar oude straat of woning van desbetreffende personen, laatst op zoek gegaan naar het europesekerkhof in salatiga, die nu verplaatst is. Heb tijdje geleden een bericht gekregen van familie van Pieter Brouwer. Eigenaar Toko.wadjei.Regentslaan 8 Salatiga. Rez.korps.Salatiga no.62549 R geb. datum 6/6/1888
Datum van gevangenneming. Mijn buurvrouw heeft het uit gepuzzeld Formulier 1737 betekent.
7 maart 1942.
Pieter Brouwer geboren in Friesland in de plaats Hitsum bij Leeuwarden
in Indonesie aangekomen 1917, in salatiga als soldaat in dienst getreden in 1920 bij de PBB gegaan, in kamp gezeten in 1942, waarschijnlijk in Ambarawa vlak bij Salatiga. We zoeken uit wanneer hij is overleden, of hij in Indonesie getrouwd is geweest en of er nog nazaten zijn, hopelijk heeft U meer informatie.
Met vriendelijk groeten Sjaak de Wit
Beste Sjaak,
Zo 1-2-3- vind ik niets. Zie dat jullie de krijgsgevangenregistratiekaart hebben gevonden.
Heb je ook al contact opgenomen met SAIP in Heerlen, NRK in Den Haag en Defensie in Kerkrade? Dat zijn de instanties waar je in eerste instantie moet zijn…
Hallo Bert, alvast bedankt voor de info, moet het even navragen en nakijken of we op deze plaatsen al gezocht hebben. Alvast fijne feestdagen en een gezond 2013 toegewenst.
Hallo Bert,
Wij hebben al eens eerder contact gehad. Ik zoek mensen die mijn broer Jan Lemmens gekend heeft in het Jongenskamp Amabarawa 7 waar hij als bijna LEMPES had. Hij heeft het doorstan maar had zware natte BeriBeri zodat ik hem niet meer herkende na de oorlog – ik was met mijn oudere zus en moeder in BanjoeBiroe kamp 10.
Met dank en groeten,
Gerard Lemmens
Gerard,
Ik stuur je een mail aan je persoonlijke adres met een mogelijk contact.
Groet,
Bert
Hello Bert,
My father, Hendrik Pieter Versteeg, now deceased, was an artillery sergeant in Indonesia 1946-1949. He was boarded in Medan by the Nagel family. He was in a relationship with one of the daughters and I believe they had a child, Hennie Nagel. However he left the family behind to return to Holland where he married my mother. I am now trying to find the Nagel family and my half sister. I would be grateful to receive any information, as my search, from New Zealand, has produced no results.
Many thanks,
Erik Versteeg
Dear Erik,
I think I found her. I´ll mail you directly to your private address.
Bert
Sinds enige jaren ben ik betrokken bij het onderzoek en het voorbereiden van plannen voor de oude Nederlandse begraafplaats Peneleh in Surabaya. Die begraafplaats ligt in het centrum van de stad en is behoorlijk verwaarloosd. Dat kan bijna niet anders want sinds 1917 kan er niet meer begraven worden tenzij in een familiegraf bijgezet worden.
Nu het stadsbestuur van Surabaya heet gebied – 10 voetbalvelden groot – wil gaan benutten voor de omliggende kampongs – open ruimte, sport en een pasar – moet er het nodige geruimd worden. In december 2012 was een klein team daar om een database te checken met ongeveer 15.000 namen en filmopnames te maken over de huidige situatie waarbij een nabestaande over haar familie vertelt.
Ik ben op zoek naar mensen die daar wellicht nog familie hebben liggen. Laat mij dat weten want dan kan je informatie krijgen via een website, maar je kan ook informatie verschaffen om de database te completeren.
Graag hoorik.
Beste Hans Versnel,
Die website bestaat nog niet , maar die wil je opzetten?
Wat is het plan ? De hele begraafplaats ruimen? Ten behoeve van nieuwbouw van woonwijken ?
Waarom wil je contact met nabestaanden? Is er een film in de maak? Documentaire voor tv ?
Misschien dat Bert je kan uitnodigen meer te vertellen in een artikel en dat hier te publiceren?
En je kunt ook mensen oproepen via de website Indisch4ever. Klik op mijn naam.
Lijkt me een prima idee, zo´n artikel. Laat maar weten of je iets kunt schrijven, Hans!
Bert
Eventueel ruimen van de graven is niet tegen te houden, net als in Nederland. Maar de registers kunnen wel worden bewaard en gearchiveerd, mede ten behoeve van genealogisch onderzoek. Daar moet de aandacht naar uitgaan. Zijn die registers bekend? In het kader van ‘het Gebaar’ heb ik indertijd gepleit geld vrij te maken voor het veiligstellen van registers van begraafplaatsen in heel Azië, beginnend bij Indonesië. Heel goedkoop uit te voeren. Er was geen belangstelling! Volgens mij zijn de registers van Peneleh goed te vergelijken met de in Surabaya goed bewaarde registers van het bevolkingsregister en kerkelijke registers.
Uw team zou ook moeten pleiten voor een zorgvuldig omgaan met de stoffelijke resten die bij het ruimen vrij komen, net als in Nederland. Misschien in een verzamelgraf op Kembang Kuning met een eenvoudig klein monument?
17 jaar geleden is iemand begonnen alle graven te Peneleh te bezoeken en in kaart te brengen o.a. door de Peneleh-archieven door te spitten.
Het eindproduct was 3 boekjes die later op de dvd van de Indische Genealogische Vereniging werden gezet :
http://igv.nl/nedpubli.html#DVD
Goedemiddag..volgens de berichten ligt er een voorouder van mijn man begraven in Surabaya.Hij is als militais naar Ind. gegaan in 1928 ongeveer
Zijn naam is
Johan Schaper..geboren in Hannover
mijn mail werd onderbroken…..hij ligt begraven in de wijk Simpang in Surabaya.
Het zou vreselijk fijn zijn als we hier iets over kunnen horen of lezen
Er is wel een Adriaan Schapers op Peneleh begraven, maar dat was op 12 augustus 1863! Begraafplaats Simpang is mij niet bekend, want er zijn ook begraafplaatsen geruimd voor andere doeleinden. Hans Versnel
Verstuurd vanaf mijn iPad Hans Versnel Parkstraat 41 3581 PE Utrecht Nederland M:+31627137199
Bij de Oorlogsgravenstichting staat een gelijksoortige naam:
Schaper der Alderwereldt van Sint John, E.
Personalia
Achternaam
Schaper der Alderwereldt van Sint John
Voorbeeld portretfoto
Voornamen
Eduard
Voorletters
E.
Titel
Rang
Mil.Sld.
Mil. onderdeel
KNIL.
Geboorteplaats
Batavia
Geboortedatum
04-11-1912
Overlijdensplaats
Nabij Nagasaki-a/b Tamahoko Maru
Overlijdensdatum
24-06-1944
Categorieën
Militair, Krijgsgevangene Japan, Zeetransporten
Misschien kunt u daar meer informatie vragen.
heel erg leuk om de reacties te lezen.Ik ben erg benieuwd hoe mijn opa aan de toevoeging..der Alderwereldt van Sint(Saint)John kwam
Mijn overgrootvader Willem Leonard Mahne ligt op Peneleh begraven. Hij was als kapitein van het gouvernements stoombaggervaartuig belast met het uitdiepen van de haven van Soerabaja (eerder betrokken bij de aanleg van de haven van Tandjong Priok).
Hij overleed op 29 november 1899. Meer gegevens over hem in De Mahnes, familie in beweging 1750-1950, ErMa 2011, door Otto van den Muijzenberg en Dinette Leune, pp. 149-153.
Beste Hans Versnel. Het is wel tamelijk lang geleden dat u om een reactie gevraagd heeft.
Ik was in 1999 in Peneleh. toen sliepen er nog daklozen op de graven en hadden er hun huishouden ingericht. Alle graven waren uitgegraven om de lijken van evt. juwelen te beroven. Destijds was er alleen maar een boek met namen. de bladzijde met de naam van mijn grootvader was eruit gescheurd, zodat ik zijn graf niet kon vinden.
Nu ben ik in october 2015 weer naar Peneleh gegaan en heb moeten vaststellen, dat er heel wat verbeterd is. Alles is nu gedigitaliseerd. Er mag niemand meer het kerkhof in zonder zich aan te melden en dan alleen om familiegraven te bezoeken. Peneleh is nu onder het beheer van de gemeente Surabaya heeft de manager mij verteld. Het plan is, het weer in stand te stellen. Dus absoluut geen sprake van ‘ontruimen’, integendeel. Het graf waar mijn grootvader James Keasberry in lag (want het is nu een heel groot leeg gat!) was een familiegraf van de familie Lunel. Mijn grootvader had twee keer een juffrouw Lunel getrouwd. Ik kon het graf laten restaureren en de Euro 500.- die de handwerker er voor vroeg had ik graag betaald, maar die kerel leek mij te onbetrouwbaar. bovendien kon mijn begleider niet garanderen altijd langs Surabaya te komen om er kontrolle op te houden. Dus daar moet ik een oplossing voor vin den.
Bovendien is het mogelijk dat men voor het onderhoud van het graf per jaar een bepaald bedrag betaalt. Dat is ook geen probleem,want het is een schijntje, maar eerst moet het graf wat mij betreft in orde zijn.
Ik hoop dat ik wat heb kunnen bijdragen aan uw onderzoek.
Met vriendelijke groeten
Maud Lebert
Beste Maud,
Wat leuk te horen over je bezoeken aan Peneleh in Surabaya. Vooral dat je bezoek in november 2015 een beter beeld was dat eerder in 1999. Omdat er ook met inhoudelijke ondersteuning van Nederland in 2011 en 2012 door middel van workshops aan Peneleh werd gewerkt. Ben erg benieuwd want eind januari 2016 ben ik even in Surabaya en heb al eden afspraak gemaakt voor een bezoek aan de begraafplaats waar ik in 2005 bij toeval het graf van mijn grootmoeder vond die in 1899 daar begraven werd. Mijn vader was toen een jaar oud toen zij overleed.
Ik heb een slechte ervaring opgedaan met het geven van geld om het graf te herstellen voor zover dat kon. Toen ik een jaar later er weer was was alles verdwenen! Ik zal eens bespreken wat te doen als mensen wat willen opknappen.
Ik hoor graag van je.
Beste Bert,
Wat een geweldig initiatief vind ik deze website! Hoeveel mensen u hiermee blij maakt, om hen van informatie over hun familie of geschiedenis te voorzien. Een pluim hiervoor!
Ook in mijn familie bestaat onduidelijkheid over een aantal familieleden. Het liefst ga ik zelf op onderzoek, maar de Indische kant is mij te onbekend. Misschien kunt u tips geven en me wegwijs maken, hoe te zoeken?
Mijn overgrootvader Jan Lucas van den Berg, geboren 22 aug. 1891, onderwijzer (MULO) Tegal, trad op 4 augustus 1921 te Barradeel in het huwelijk met Marie Antoinette Velthuyzen. Van haar alleen bekend dat zijn omstreeks 1901 geboren moet zijn in Surabaya, met als ouders Hendrik Velthuyzen en Dinah Bosalekka. Nu wil ik graag met over haar te weten komen, nu er een verhaal rond gaat dat mijn opa, 2e zoon van Jan Lucas, niet van hem zou zijn maar van een dienstjongen in huis. Ze noemde hem namelijk regelmatig “kacong”.
Als laatste; heeft u een idee waar ik meer informatie kan verkrijgen over een weggegeven baby? Werd dit ergens vermeld?
Bijvoorbaat dank voor uw moeite om te reageren.
Hartelijke groet,
Deborah van den Berg
Wees niet verontrust, Deborah, jouw Opa is beslist geen zoon van de Djongos, want ook mijn moeder vertelde rond dat ik haar kind niet was, omdat ik als een ‘zwarte’ baby werd geboren in een Indonesisch ziekenhuis. Ketoeker, verwisseld, was ik zogenaamd.
Lang heb ik er verdriet van gehad. Mijn bijnaam was Mijn Moeder heeft jaren later haar woorden teruggedraaid en terwijl ze ernaast gezeten mijn rechterknie aantikte, zei ze lachend: “Je bent toch mijn kindje, hoor.”
Vanwege Dinah B., een donkere Molukse, erfde je Opa waarschijnlijk haar huidskleur.
‘Wees niet verontrust, Deborah, jouw Opa is beslist geen zoon van de Djongos, ‘
U suggereert alsof het erg is om een kind te zijn van de Djongos. Wat is hier mis mee? Ik ben een nakomeling Javaanse baboes en een zuid-oost Molukse tuinman van pulau letie.
Ik suggereer niets. Ik ben alleen absoluut tegen OVERSPEL.
Als het verhaal waar zou zijn, zou dat wel het e.e.a. verklaren, dit naar met betrekking tot hun scheiding en het overlijden op jonge leeftijd. Uiteraard zou ik het jammer vinden als Jan Lucas niet de vader zou zijn, aangezien de zoektoch naar zijn biologische vader dan wel onmogelijk wordt gemaakt. Laten we voorlopig hopen dat het donkere kleurtje van D. Bosalekka komt.
Het valt me trouwens op dat ik steed vaker verhalen lees/hoor over Indische vrouwen die er een handje van hebben om te zeggen dat je niet een echte afstammeling bent en later het verhaal weer ongedaan proberen te maken. Spijtig dat dat bij u ook het geval is.
Ik kan helemaal niet helpen bij het zoeken naar familileden, maar wilde even iets aanbieden over taalgebruik. “kacong” (vroeger “katjoeng”) was een heel normaal ‘scheldwoord’ die ook vaak op vriendelijke manier werd toegepast bij het kibbelen tussen broers en zussen. Het hoeft dus helemaal niets echt negatief te betekenen.
Helaas was dat in dit geval niet het geval. De moeder had drie kinderen, waarvan de middelste (mijn opa) altijd werd buitengesloten. Zij noemde hem schijnbaar met een bepaalde reden “katjong”, die niet meer te achterhalen is. Dit helaas altijd in negatieve situaties, als scheldwoord.
Mijn bijnaam was Irêng , zwart in Soendanees.
Ireng is Javaans, Sundanees zegt “Hideung”.
Mijn bijnaam was toch Irêng, ook al was ik als baby hideung.
De bijnaam Irêng die alleen mijn Moeder mij gaf, kortte ze ook nog ‘ns bij tijd en wijle af tot slechts de initiaal ‘I’ wanneer ze mij bedoelde met de typische si ervoor. Haar moeder, mijn Oma, vernederde mij op andere manieren, en had zelfs aangeboden mij voor haar te laten doden. Al deze ervaringen hebben van mij weliswaar een sterke persoonlijkheid gemaakt, zoals de nu in omloop zijnde quote zegt: “What doesn’t kill you, makes you stronger”, een verbasterde uitspraak ( Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.)
van de Duitser Nietzsche, die beter klassiekale filoloog had kunnen blijven, ipv filosoof.
Sorry, foutje: klassikale filosoof, zonder de letter e.
Dubbel fout: klassikale filoloog. Wirwar: Mijn geweer waar?
Aan de andere kant moet je wel rekening houden als je opgroeit als een vreemde eend in een zwanenfamilie.
Je broer en zusters zijn(relatief) blank en je hebt toevallig een donkere huidskleur.
Heoe ken ?
Dan vragen omstanders af . Of er werd grapjes van gemaakt.
Niet leuk toch ?
In amsterdam zie ik ook bij een allochtone kinderen/tweeling uit het “West” dat eentje een lichte kleur heeft.
Waarschijnlijk door vermenging in het verre verleden , ging “het witte deel” later gaan manifesteren.
Hier in Nederland ben je dan het kind van de melkboer. Kan niet meer, geen melkboer meer.
Wat de huidskleur wordt, hangt af van de genen en bij Indischen kan dat tot hilarische situaties leiden. Maar het kan ook een fout zijn van de spermabank en dat foutje kan best na het SNS-bankdebakel.
Als het kind er op staat, zou ik maar een vaderschapstest doen. Bij ongewisheden kan altijd een beroep op de melkboer of anders op de ouderenhulp gedaan worden.
Helaas is mijn opa al een aantal jaar geleden. Aangezien hij er nog nooit één woord over gerept heeft, ga ik er vanuit dat hij niet open stond voor de waarheid. Jammer genoeg weet ik ook niet of degene die mij dit medegedeelt heeft, de waarheid sprak. Ze verzint namelijk wel vaker verhalen, wat in dit geval wel een heel naar gerucht zou zijn indien het onwaar is.
Hallo Bert van Immerzeel,
Bij toeval kwam ik vanmorgen op deze boeiende site terecht.
Daarbij ook nog een link naar: “zoeken”!!
Om met de deur in huis te vallen:
Ik ben op zoek naar een halfbroertje en een halfzusje.
Zelf ben ik van 1943.
Beiden volgende kinderen zijn geboren in Bandoeng_ Boromeusziekenhuis.
Beiden geboren in de periode 1944-1946/47.
Alleen het volgende kan mij wie weet op weg helpen: nl. het vinden van een T(h)io familielid.
De vader heet Andy T(h)io en heeft o.a. een broer James T(h)io.
Ze hebben als student (medisch?) op de Pasir Kaliki gewoond in een pension(??)
Volgens zeggen hebben ze om bij te verdienen bij de kalkfabriek-Bandung gewerkt.
Mijn moeder had in de periode dat mijn vader in Jappenkamp was, een affaire met Andy( oude jeugdliefde), van wie ze twee kinderen kreeg: ws. genoemd James( babyfoto in bezit) en Els
( Els als naam is niet zeker). Laatstgenoemde moet zijn geadopteerd????
Ik ben al in Boromeus geweest, maar helaas is het archief in de oorlog afgebrand.
Nu ben ik van plan dit jaar weer naar Bandoeng te gaan om mijn zoektocht naar broertje en zusje weer op te pakken.
Maar eerst zal ik een T(h)io moeten vinden.
Wie kent er T(h)io of wie weet welke stappen ik moet ondernemen???
Dan kan ik ook een wens van mijn lang overleden moeder waarmaken.
Spoorloos al menig maal aangeschreven, maar men vindt dat ik te weinig gegevens heb, welke ik
tegenspreek. Ik heb toch namen, redelijk adresgeg. en werkomgeving??
Bert of wie ook mij op een spoor kan brengen, zal ik altijd dankbaar zijn.
Hartelijke groet,
Steffie.
ps. meisjesnaam van mijn moeder was Winny Maier.
Over familie Thio of Tio , je kan proberen via facebook .
De Indonesiers zijn vaak aangesloten bij facebook .
Als ze dokters zijn kan je ook navraag doen bij IDI- Ikatan Dokter Indonesia Bandung.
http://www.rothirainc.com/ikatan-dokter-indonesia_bandung_4023091.htm
U bent van veel op de hoogte.
Misschien zal ik mij eens bij facebook moeten aansluiten.
En ik zal genoemde site eens raadplegen.
Ik heb ook weleens gedacht aan een advertentie in een grote krant van Java-Bandoeng.
Maar ja, welke en wie helpt het mij in bahasa op te stellen.
En dan zal ik het moeten doen, wanneer ik een periode in Bandoeng ben.
Nou, wie weet………
Hartelijk dank.
Groet,
Steffie.
Hallo Steffie, ik weet niet of je inmiddels al geslaagd bent in je zoektocht naar de naam T(h)io.
In het ziekenhuis van Purmerend werkte een dermatoloog Jim Tio. Helaas is bij enige jaren geleden overleden, maar ik zou je in contact kunnen brengen met aangetrouwde familieleden van hem.
Met vriendelijke groet, Joke Tielman
Goedemorgen Joke;
Verrassend opstaan op de vroege zondagmorgen met dit berichtje!
Na mijn zoektocht in mei/juni 2013 in Bandoeng, vergezeld met vele tips en hulp van derden, ben ik helaas niet veel verder gekomen.
Graag zou ik via jou/u met familie van Jim ( afgeleid van James???) Tio willen komen.
Mag ik jou/u mijn emailadres geven: s.vd.brink@casema.nl
Dit correspondeert wat gemakkelijker.
Zou er dan toch nog een klein kansje zijn???
Hartelijk dank voor de reactie.
Vriendelijke groet,
Steffie.
Het zou ook goed kunnen dat er gegevens zijn bij de Indische Genealogische Vereniging gevestigd in het Nationaal Archief. Zij beschikken over veel informatie en kennis over stambomenen, etc.
Hallo,
Alle tips die binnen zullen komen, zal ik zeker proberen uit te zoeken.
Er zit nog een nadeel aan vast: na onafhankleijkheid moesten ook de chinezen hun namen veranderen en ja, die weet ik dus niet.
Na jaren spitten krijg ik soms wel het gevoel van die beruchte: naald in hooiberg”, maar zolang ik in staat ben om door te gaan zal ik het ook doen….je weet maar nooit.
Hartelijk dank.
Groet.
Steffie.
Tio of Thio,
Zou die naam ook Tjo kunnen zijn ??? Ik ken een Rob Tjo en zijn vader was een Japanse chirurg en zijn moeder een Nederlandse verpleegster en hij heeft twee broers.
Kijk een in het Telefoonboek van Nederland !
Veel succes,
Gerard Lemmens
Hallo Gerard,
Neen, het is echt T(h)io. ( CHINEES)
Mijn moeder heeft nl. achterop de babyfoto indertijd de naam van de baby geschreven:
James Tio.
Uiteraard heb ik veel geprobeerd en zelfs wanneer er in de krant die naam voorkwam of in rouwadvertenties, meteen gereageerd…..helaas nog zonder resultaat.
Maar we blijven volhouden, wie weet brengt deze ( toevallige) site mij meer geluk!
Bedankt in ieder geval.
Groet,
Steffie.
Hallo Steffie,
Ik weet helaas niet wat je allemaal al geprobeerd hebt maar het Rode Kruis en de web site Roosje Roos zouden de eerste dingen kunnen zijn en natuurlijk heeft Bert inmiddels al het een en ander gevonden. Je zou ook dxe web site van het Centraal Bureau voor Genealogie in den Haag kunnen proberen op – http://www.cbg.nl
Helaas zullen die half broertjes ook overleden kunnen zijn ?
Veel strekte en veel succes toegewensd uit het mooie Engeland,
Groetjes van een ouwe totok,
Gerard Lemmens
Wie is oud, wat is oud, oud is mooi!!!!
Rode Kruis ook geprobeerd; Roosje Roos ken ik niet en de opgegeven site zal ik allemaal nogmaals raadplegen
Overleden…..ja, alles kan maar met die informatie ben ik niet bezig.
Van mijn zusje weet ik dat ze door “blanke” mensen is geadopteerd.
Ik moet er als 3-4 jarige bijgestaan hebben toen het werd overgedragen; ik heb zelfs d.m.v. hypnose mij weer terug laten voeren naar dat moment, maar ik was er niet gevoelig voor.
Toen mijn vader uit Jappenkamp terugkwam werd mijn moeder die moeilijke beslissing ter keuze gesteld: uit elkaar, waardoor ze het halfzusje en uiteraard mijzelf kon behouden. Maar ze heeft voor mijn vader gekozen.
Van mijn halfbroertje -James- werd wel gezegd dat het bij de geboorte is overleden, maar de foto van hem toont allerminst een pasgeboren baby!
Dus dat blijft even een raadsel.
Gerard, bedankt voor het meedenken
Stel dat er een hereniging is, dan geef ik een kumpulan voor alle hulvaardigen!!!
Groet,
Steffie.
Het Indisch Familiearchief is ook een goede bron.
Overigens zijn chinese namen pas bij de komst van Suharto echt verandert.
Hallo Steffie,
Kijk svp nog even op :
https://www.wiewaswie.nl/personen-zoeken/zoeken/q/Thio
Daar staan enkel Thio’s op en als je die bekeken hebt tijp dan in Tio en daar staan ook enkele hele oude van de VOC tijd op !!
Ik hoop strek dat je ze gaat vinden !!!
Slamat,
Gerard
Een zus als Steffie van den Brink wil ik ook wel. Mijn siblings zijn hypocriet.
Als familie ( 3 broers en één zus, waarvan de jongste broer er helaas niet meer is)hebben we een hechte band en betreur ik andere families die het evt. niet hebben.
Bedankt voor de reactie.
Vriendelijke groet.
Hallo Gerard,
De aanhouder wint!! Ik vind het zo attent van je!
Ik ga ook hier achteraan. Kende het niet.
(Hopelijk blijf ik niet in de VOC-tijd hangen, bloeiende en boeiende periode!!)
Gerard, nogmaals dank en ik houd je zeker bij succes op de hoogte.
Prettige avond en een goede week.
Hartelijke groet,
Steffie.
Beste Steffie,
Ooit – meer dan twee generaties geleden – waren we goede klasgenootjes geweest op de EvBevervoordeschool in Bandung. Zie Schoolbank. Maar nu wil ik je behulpzaam zijn bij je zoektocht naar je familieleden. Zie ‘Chinese Indonesian Heritage Centre’, een onderdeel van de KITLV (Kon Inst v Taal, Land en Volkenkunde) Leiden. Je kunt ook lid worden van Facebook, zorg dat je je site goed beschermt. Dan komt heel veel boeiende informatie naar je toe. Hartelijke groet, Li Lian Tjen
Lilian, Lilian, weet je wel dat ik nu met kippenvel en tranen in mijn ogen achter de PC. zit!
Dit kan toch niet waar zijn……. Li lian Tjen is back!!
Nu zal ik dan toch aan Facebook moeten geloven; ik snap redelijk veel, maar van Facebook.
Ik ga het nu zeker opnieuw proberen. Daar ga ik dan toch voor!!
Li Lian, waar zit je!
Ik zit gewoon te trillen …ik weet gewoon niet wat ik eerst moet doen?
Eerst verwerken dat ik jou weer herontdekt. Of jij mij….
Wat is dit toch een supersite, welke ik pas een week of drie ken.
O,o, stel eens voor dat mijn jarenlange zoektocht naar een familielid T(h)io zou kunnen slagen?
Lilian, zolang ik nog geen Facebook heb, keep voorlopig in touch op deze site.
En anders via email( elders al vermeld)
Kan ik vannacht eigenlijk nog wel slapen??
Li Lian, heel veel dank en tot gauw horens!
lieve groet,
Steffie.
Rutje of Rietje de Wit(t)
door: Nonnie 28 jan 2013 14:39
Graag zou ik in contact willen komen met mw. Rutje of Rietje de Wit. Zij heeft in Jakarta gewoond en ging daar om met de familie Albaar, en met name Juck Albaar. graag zou ik meer willen weten over haar.
http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010957383%3Ampeg21%3Ap013%3Aa0193
1970 burgelijke stand rotterdam
heeft een mevrouw E.F. Plasschaert – Albaar een zoon gekregen
Kijk op
http://www.nummerzoeker.com/?lastname=plasschaert&maxrows=100&sort=4
en bel een aantal Plasschaerten op
—
1946 Examens in schrijfmachine schrijven
Blind tikken: geslaagd o.a.
M. Albaar
—-
http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A011071332%3Ampeg21%3Ap007%3Aa0141
1925 Benoemingen:
– tot hoofd van de Arabieren en alle Vreemde Oosterlingen, geen Chineezen zijnde, te Makassar (gouvernement Selebes en onderh., )
Said Ocmar bin Abdurrachman Albaar. Imam van de moskee der Arabieren aldaar.
(Ocmar of Oemar)
Ik ben eigenlijk heel erg benieuwd of er meer bekend is van de familie van bekkum in Indie
Mijn overgrootvader heette Jan van bekkum en is in indieë geweest en is zeer wel mogelijk familie van
Jan dirk Ludovicus van Bekkum die in 1930 (3 maat ) overleden is in Soerabaja
misschien kunnen jullie mij op het goede spoor zetten
met vriendelijke groet
Albert Diwisch
Hallo Albert,
Weet je ook plekken/plaatsen beroepen etc?
Van welke van Bekkum weet je nu zeker dat hij familie van je is?
Hoe heette je overgrootmoeder?
Hij is een afstammeling van stamvader Burgert van Bekkum, Ik weet geen plaatsen alleen dat Jan Dirk in 1897 naar Indië zou zijn gegaan (hij is toen uitgeschreven bij de gemeente Zoelen en dat hij in 1905 weer in Duitsland woonde, Jan Dirk is geboren op 9 januari 1877
Hallo Albert,
Misschien kun je via de Nederlandse familie van Bekkum iets meer vinden over de Indiese familileden ??
Kijk dan eens op :
https://www.wiewaswie.nl/personen-zoeken/zoeken/q/van%20Bekkum
Daar staan er een heleboel!
Op Roosje Roos – http://www.roosjeroos.nl/Zoekscherm – stond alleen :
Zoekresultaten:
Gezocht in: huwelijken en overlijden.
Totaal aantal gevonden records: 1
Record: 1 t/m 1
Overledene: Jan Dirk Ludovicus van Bekkum overl.: 3-3-1930
Vader: Dirk Jan van Bekkum
Moeder: Johanna Wilhelmina Bischops
Partner:
Geboren in: Plaats overl.: Soerabaja
Leeftijd: 31 jaar
Opmerking(en): Woonplaats echtgenote onbekend
Aktenummer: 22 Filmnummer: 1357858
Veel succes,
Gerard Lemmens
bedankt maar ik ben al jaren bezig n wie was wie was al de reveur gepasseerd maar toch bedankt voor het meedenken
Aan Steffie van den Brink:
Pienter zeg dat je op jouw leeftijd nog achter de computer zit! Ik, althans mijn partner in Indonesie, kan je wel helpen met je gedachte advertentie in het bahassa Indonesia op te stellen. Zend de gedachte advertentie dan in het Engels en het Nederlands in een Word bijlage naar jpfpetbar@yahoo.com . Mijn vriendin spreekt wat Nederlands en prima Engels.
Salam manis,
Peter Barneveld Binkhuijsen
Hallo Peter,
Ik maakte zowaar een vreugdesprongetje toen ik je berichtje las!
Het geval wil nl. dat ik 2 weken geleden een bericht naar de “PIKIRAN RAKYAT” heb gestuurd + een voorbeeld advertentie en verdere informatie.
Helaas heb ik hier nog geen reactie op gekregen.
Waarschijnlijk kan het niet goed overgekomen zijn.
Daarom ben ik heel blij met deze suggestie.
Ik zal er morgen opnieuw voor gaan zitten en het dan naar opgegeven adres versturen.
Inmiddels heb ik mijn reis bijna rond en wil dan medio mei tot medio juni weer naar Bandung gaan.
Woont je vriendin ook in Bandung?
Peter, vast heel, veel dank voor deze bijdrage aan mijn missie!
Prettige avond en wie tot horens.
Hartelijke groet,
Steffie.
Goedenavond,
Ik heb met bewondering het speurwerk en alle informatie op de site bekeken. Ik heb zelf al het een en ander uitgevogeld door oude stukken en foto’s van mijn ouders te doorzoeken. In juli ga ik met mijn familie en die van mijn broer naar Indonesië. Het is voor mij de eerste keer. Wij willen dan ook op zoek naar het huis van onze ouders. Het was wat zoekwerk maar ik heb zowaar de straat gevonden waar mijn vader vroeger woonde Gang Sepatu in Bogor/Buitenzorg. De straat heet zowaar nog zo dus dat is makkelijk te vinden op Google Earth. Online heb ik nog wat gemeentekaarten gevonden maar daar kon ik niet het huis vinden waar ze het laatst hebben gewoond. Dat was de Prinsesseweg, op de kaart die te zien is van het Tropeninstituut is het niet te vinden. Kan iemand mij zeggen waar die straat was, of die er nog is en hoe die dan tegenwoordig heet?
Hartelijk dank alvast voor de moeite.
Zonder twijfel moeten we het zoeken in het nieuwe wijkje dat tijdens de oorlogsjaren bekend stond als Beatrixkamp (naar de Beatrixlaan) of Kedoenghalang, ten oosten van de Tjiliwoeng.
Dit wijkje was nieuw, en daarom komen de Nederlandse straatnamen niet voor op de KIT-kaarten.
Ze worden vermeld in een krantenbericht van 1941:
B. en W. stellen den Gemeenteraad voor, aan vijf nieuwe straten namen te geven. Men ontleende de namen dezer straten aan de namen der leden van het Koninklijk Huis. De weg ten Noorden van den Koninginneweg, loopende van West naar Oost, zal genoemd worden: Beatrixweg. De weg waarop de Beatrixweg in zijn meest westelijke punt uitkomt: Prinsesseweg. Het verlengde van de Regentesseweg: Regentesseweg. Het verlengde van de Nassaulaan: Nassaulaan en het verlengde van den Prinsesseweg: Prinsesseweg. De weg, loopende in het verlengde van den J.P.Coenweg, van den Zuid-Westelijken hoek van het Van Imhoffplein af in de richting Zuid-Noord en vervolgens Oostelijke richting ombuigend: Oranjeweg. Tevens ligt het in het voornemen van B. en W. om later den weg, welke evenwijdig komt te liggen aan den Beatrixweg te noemen: Ireneweg.
Hier moet je het mee doen. Ergens in de buurt van de huidige Jalan Salak (waarschijnlijk ten noorden daarvan) moet de Prinsesselaan hebben gelegen. Het stratenpatroon is nog als toen. De straat bestaat dus nog. Welke het precies is geweest, zul je daar misschien kunnen navragen.
Hartelijk bedankt voor deze informatie. Het is nu iets makkelijker zoeken. Het stratenplan is inderdaad nog hetzelfde en de grote gebouwen staan er ook nog steeds zoals op de KIT kaart waar helaas geen straatnamen op staan. Ik wil alleen zoveel mogelijk informatie hebben om niet te lang te moeten zwerven. Navragen is inderdaad een optie maar mijn/ons Indonesisch is beperkt tot de lichamelijke functies en wat scheldwoorden. Is er niet toevallig een historisch genootschap in Bogor welke ik kan vragen of die enige assistentie kunnen verlenen?
Nogmaals hartelijk dank.
Allereerst hartelijk aan een ieder die hier raad, advies en goede hoop heeft gegeven. Eventuele “fouten” zijn bij voorbaat al vergeven aangezien ik hier een beroep doe op het geheugen van mensen over een lang vervlogen tijd.
Mijn ouders leven niet meer en de ooms en tantes die het hadden kunnen weten zijn eveneens overleden.
Ik begin een beetje ambivalent aan deze sentimental journey. Het is mijn eerste keer in Indië/Indonesië. Ik ben in Nederland geboren en getogen, met het volste besef dat ik deel uitmaak van de Nederlandse Koloniale Geschiedenis. Een erfenis daarvan zou ik haast zeggen. Mijn ouders wilden nimmer meer terug naar Indië zoals zij zeiden. De autochtone bewoners werden steevast aangeduid als “klapperjavanen”. Dit door de gebeurtenissen in de Bersiap tijd waar nooit echt is over gesproken.
Ik ben opgegroeid in Nederland met eveneens het volste besef dat ik anders ben opgevoed dan de doorsnee Hollander. Hollanders waren overigens regelmatig “stomme belandas” tenzij ze uit Indië kwamen dan was het weer wel goed volk.
Mijn vader heeft zich nooit thuis gevoeld in Nederland. Hij wilde altijd weg uit Nederland. Voordat hij trouwde met mijn moeder is hij naar Brazilië gegaan, en weer teruggekomen. We zijn zelfs ook nog geëmigreerd naar Canada. Maar dat was het uiteindelijk toch ook niet helemaal. Vandaar dat ik in Nederland woon.
Misschien dat ik door deze houding van mijn ouders nooit de behoefte heb gehad om naar Indonesië te gaan. Ik heb eigenlijk geen verwachtingen, maar rondlopen in de wijk waar zij hun jeugd en een traumatische tijd hebben doorgebracht en dit aan mijn dochter van 13 te laten zien is eigenlijk denk ik al voldoende. Ik voel mij een beetje verwant met Adriaan van Dis die het zo mooi kon zeggen: Het land van zijn jeugd waar hij nog nooit is geweest.
Ik heb heel wat van de wereld gezien en ben nota bene vijf keer in Japan geweest. (Zou mijn vader nooit goed hebben gevonden, “die verdomde krompoten!”). De Pasar Malam Besar/Tong Tong Fair is het enige aanknopingspunt in mijn leven en zelfs dat is eigenlijk alleen maar heimwee naar vroeger. Het woord trots wil ik niet gebruiken maar het gevoel dat ik van twee (drie? mijn oma was een Chinese) culturen ben vind ik bijzonder en wat mij onderscheidt van de doorsnee Hollander. De Nederlandse cultuur denk ik te kennen het word tijd om de roots op te zoeken.
Jullie hulp in deze waardeer ik zeer en versterkt mij alleen maar in het land welke ik zogenaamd ken maar nog nooit ben geweest.
Terimah Kassi Banjak!
Hartelijk bedankt voor deze informatie. Het is nu iets makkelijker zoeken. Het stratenplan is inderdaad nog hetzelfde en de grote gebouwen staan er ook nog steeds zoals op de KIT kaart waar helaas geen straatnamen op staan. Ik wil alleen zoveel mogelijk informatie hebben om niet te lang te moeten zwerven. Navragen is inderdaad een optie maar mijn/ons Indonesisch is beperkt tot de lichamelijke functies en wat scheldwoorden. Is er niet toevallig een historisch genootschap in Bogor welke ik kan vragen of die enige assistentie kunnen verlenen?
Nogmaals hartelijk dank.
Voor een habbekrats huur je een taxi voor een paar uur. Wel via via doen om iemand te vinden die de weg kent.
Beste Jan,
Bedankt voor de tip en ik zal je advies zeker opvolgen.
Terimah Kassi Banyak.
Aan Alphons.
Alphons, wees er op voorbereid dat je het huis van je ouders niet kan vinden omdat het inmiddels gesloopt is, te oud en slecht onderhouden of om plaats te maken voor een mall ( overdekt winkelcentrum ) of een grote weg. Verder is het ook nog zo dat de oude Indische huizen grote voortuinen hadden en er intussen in de tuin een stuk huis voor het oude gebouwd is, zodat jet het oude huis slechts met moeite herkent.
Geniet van je reis.
Meneer/Mevrouw? Barneveld, bedankt voor het advies. Op Google Earth kan ik zien dat de wijk nog er een beetje hetzelfde uitziet en dat veel huizen nog steeds een voortuin (erf) hebben. Ik heb geen foto’s van de huizen alleen adressen. Het wordt een beetje een expeditie maar leuker dan alleen maar een strandvakantie denk ik dan maar.
@ alphons
Ik logeerde een paar keren in 2 hotels MIrah en Hotel Pangranggo II Bogor.
Gelegen aan de Jalan Pajajaran .
Hier heb je een kaart van de hotel en de omringende straten.
O.a de Planten Tuin( Kebun Raya Bogor)
https://maps.google.nl/maps?ie=UTF8&cid=2319754736827653530&q=Hotel+Pangrango+2&iwloc=A&gl=NL&hl=nl
Kan je rustig bekijken.
salam
Pa Surya terimah kassi banyak! Wij zijn onze reis aan het uitstippelen en wij zullen zeker in een van deze twee strategisch gelegen hotels gebruik maken. Zo te zien op loopafstand van de wijken die wij willen bezoeken maar met die hitte en met kinderen misschien beter om met de taxi te gaan. Als u nog meer tips heeft houd ik mij ten zeerste aanbevolen.
Pak Alphons ,
gewoon een huurauto met chauffeur) nemen , kost je ongeveer iets meer dan 40 euro per dag.
Meestal 10-12 uren stand by voor je eigen gebruik .
Kan je ook nog toeren naar Tjibodas of Salabintana (Sukabumi – andere richting).
Neem je een taxi kom je misschien duurder uit.
Ga ook lunchen bij de Puncak Pas Resort
Kan je daar naast sate , nasi timbel Sunda ook Bolu Belanda(poffertjes) proeven.
Niet zo lekker zoals in Nederland , maar dan kan je het vergelijken.
http://en.wikipedia.org/wiki/Kebun_Raya_Cibodas
http://www.puncakpassresort.com/
Je kan de chauffeur 50.000 rupiah uang makan/kopi( eet/drinkgeld) geven.
Parkeren exclusief( benzine al inclusief) .
Huren via de hotel receptie.
Wel tawarren!
Voor € 4,- ga ik niet afdingen maar op de grotere bedragen misschien wel of ik laat het mijn Chinese schoonzus doen. Het is al zo goedkoop daar.
Hartelijk dank door deze bijdragen en het lezen van deze blog geeft de reis naar het land waar ik het meest nooit ben geweest steeds meer inspiratie. Ik wist dat de Puntjak pas een bezienswaardigheid was maar het maakt het nu alleen maar leuker. Ik zit net te rekenen en 50.000 rp is € 4,-. Geen wonder dat iedereen naar Nederland wil of ons als multi miljonairs ziet als je daar bent. Ik schaam mij een beetje voor dit hele grote verschil.
Zelf vond ik de Puncakpas tegenvallen, vergeleken met vroeger. Veel lintbebouwing en enorme file’s. Maar daar tussendoor inderdaad prachtig.
Wat? U schaamt zich een beetje voor dit hele grote verschil?
Nog even en wij zitten ook in hetzelfde schuitje.
Indonesië heeft bovendien meer rijken dan Nederland.
Helaas wordt die rijkdom niet gedeeld.
Nederland staat op nummer 24 op de ranglijst met Indonesië op 16 met nationaal inkomen van $1,212,000,000,000 (2012 est.) met Nederland $709,500,000,000!!!
Daarentegen lees ik net dat de kippen in Nederland wel boffen.
“Onze kippen boffen dat ze in Nederland leven, omdat het dierenwelzijn hier ten opzichte van de rest van Europa het best geregeld is, stelde de Nederlandse Vakbond voor Pluimveehouders (NVP), de initiatiefnemer van de campagne, vrijdag. De vakbond gaat komende tijd onder meer stickers uitdelen met de tekst bofkip (BK).”
Ik had de links bekeken van Pak Surya en ik had zoiets niet verwacht maar goed ik weet nog steeds niet wat ik kan verwachten. Vroegûh was alles niet altijd beter, maar dat het verandert is lijkt mij logisch. Ik concentreer mij dan maar op het tussendoor.
@Ælle Me dunkt dat de rijkdom in Nederland de laatste tijd ook niet echt gedeeld wordt als ik zo vrij mag zijn. Maar dat Indonesië boven Nederland in een lijstje met nationaal inkomen staat wist ik niet. Er wonen natuurlijk meer mensen dus statistisch zou de vergelijking mank moeten gaan maar dit bewijst alleen maar des te meer dat Indonesië een rijk land is met veel arme mensen.
Schaamte is misschien een te sterk woord misschien moest ik zeggen dat ik mij er ongemakkelijk bij voel.
Pak Alphons,
50.000 rupiah is voor ons(ik in ieder geval) niet “veel”.
Voor Indonesische begrippen is het redelijk veel.
De chauffeur kan voor een kopje koffie/thee 2000-3000 rupiah drinken en een pakje sigaret(kretek) van 12.000 rupiah.
Voor eten kan hij mie baso(vleesballetjes) voor 10.000 rupiah kopen .
Of eenvoudige nasi goreng of lotek(gado gado Sunda).
1 euro is gemakshalve 12.000 rupiah.
Dan kan hij de rest meenemen voor zijn gezin.
Ik reis vanaf 1979 in Indonesia , soms huurde ik auto met supir .
Ben ook daar geboren en getogen( anak Betawi , echte dese , want mijn ouders, ik ook zijn Indonesiers=paspoort) .Woon op dit moment al > 30 jr in amsterdam en > 10 jr in andere steden.
Over “de middle class Indonesiers, volgens een oude cijfer wonen er 16-17 % vd bewoners( 240.000.000) die dezelfde living standaard hebben zoals Europeanen.
Op dit moment zijn er 40 milj. arme Indonesiers ( Nederlandse tv programma )
Wat Pak Jan Somers schreef is ook waar.
Puntjak Route is voor mij ( Betawi-Sunda) ook niet zo meer aantrekkelijk, het is altijd Traffic Jam , vanaf Tjiawi , iets buiten Bogor t/m Tjipanas ( oude buitenverblijf van de Gov.Generaal).
Vanaf Padalarang ( met de witte kalkbergen) is het altijd druk/vies en stoffig t/m Tjimahi iets buiten Bandung.
De route tot Tjipanas/Tjiandjur is nog leuk , daarna is het afzien.
De route Puntjak werd alleen gedaan door toeristen( soms doe ik het ook) die uit nostalgische redenen de theeplantages nog 1x willen zien.
Het is dag en nacht verschil van pak weg 40 jr geleden , toen heb je honderden auto op de weg.
Nu is het een lange sliert auto’s , brommers, angkot( soort opelet) , bussen(met verdwaalde toeristen -vaak Nederlanders of Belgen.
De Indonesiers (ik ook) gaan een andere route nemen via Karawang /Purwakarta , een 4 baansweg met een stuk of 6 grote rustplaatsen, compleet met Mac Donald, KFC, Padang Restaurants, moskee etc .
Van Jakarta naar Bandung via de nieuwe tolweg duurt het 2,5 uren, comfortabel zonder urenlange opstoppingen.
Via Puntjak route gemiddeld 6 uren of meer als je pech heb.
Ga niet in de week-end !!
Pak Alphons.
Vergeet niet om naar deze malls te gaan (mijn lievelingsplekken-kan ik uuuren rondslenteren, kijken kijken niet kopen) .
In Jakarta
http://www.taman-anggrek-mall.com/index1.php
http://www.plazaindonesia.com/
http://www.grand-indonesia.com/
http://senayancity.com/
http://www.plaza-senayan.com/top.php
http://www.centralparkjakarta.com/v2/
Pak Surya,
Namens mijn vriendin en de vrouw van mijn broertje hartelijk bedankt. Wij komen aan in Jakarta en nu hebben ze iets om naar uit te kijken. Ik denk dat er ook wel gekocht wordt ben ik bang.
Voor 4 Euros ga ik niet afdingen.
Dat waren mijn gevoelens ook, maar het wordt echter van jouw verwacht anders kan je als halve zachte worden aangekeken. Met zulke kleine bedragen heb ik wel het gevraagde bedrag gegeven ,maar eerst tawar.
Ik word wel vaker als halve zachte bekeken dus dat is niets nieuws. Mijn schoonzus heeft geen enkele schaamte dus misschien beter als zij het doet.
Het heeft niets te maken met hoe je bekeken wordt. Ook niets met het al-, of niet hebben van schaamte om te tawarren. Als je niet tawart, zorg je er voor, dat op den duur de plaatselijke bevolking het gevraagde niet meer kan betalen. Omdat de kooplui dan alleen proberen te verkopen aan mensen, die niets van het systeem begrijpen. Je betaalt, betul, betul, toch veel meer dan de plaatselijke mensen. Niet erg, toch…. Maar niet tawarren, verstoort het systeem. Je kunt altijd na afloop van de tranactie nog extra geven, als malu, ja……. Het lijkt wel, of je koudwater vrees hebt. Ga op reis en geniet! Je ziet wel wat ervan komt. Veel plezier, je kunt niet alles plannen en juist de onverwachte dingen zijn leuk.
Wat Mevr. van Hal-van Willigen schrijft is heel juist ! Maak je geen zorgen en geniet van Indonesie, het is zo’n mooi land en altijd lachende mensen en heerlijk eten en de zon schijnt er altijd! Ik mis ook de zonsopgang tussen 6 en 6.30 ’s morgens, dat is zo mooi. Het zal altijd mijn vaderland blijven !!!
Slamat,
Gerard Lemmens
Beste Mevr. van Hal. Koudwatervrees is een goed woord. Het feit alleen al dat ik de vlucht geboekt heb en daarna de rest nog wel wil zien heeft te maken met enkele ervaringen die ik heb gehad in andere arme landen. Met name in Senegal (toegegeven dat is geen Indonesië maar ook een ex-kolonie) werd ik als ik op straat liep constant lastig gevallen door mensen die iets van mij wilden. Op een excursie werd door alle vrouwen belaagd en was ik hun “meilleure ami”. Nog nooit in mijn leven zoveel sjans gehad. De moeders die in de zijstraten op kartonnetjes slapen met hun kinderen. Ik werd er op laatst zowat depressief van en ik was blij dat de klus was afgelopen en dat ik weer naar huis ging. De vrees is dat ik dit ook daar zal meemaken. Maar ik zal mijn best doen om ervan te genieten al was het maar dat het ticket een godsvermogen kost.
Ik zal mij erin storten met mijn familie en ik zie wel wat er van komt.
Meneer Lemmens ik verheug mij nu al op goede saté kambing met lontong uit (in?) een pisangblad. De foto’s van vroeger waren altijd zwart wit en de achtergrond leek op boerenkool. Ik ben er heilig van overtuigd dat ik dat net zo ga waarderen.
Ik denk dat er ook wel gekocht wordt ben ik bang.
——————————————————————————————————————-
Als ik iets koop bij de Malls, dan koop ik tijdens de sale ( Idul firti, zomer opruiming-17 augustus).
Dan kan je leuke merkartikelen meenemen die zelfs goedkoper is dan in Nederland( 50% diskon).
Voor liefhebber van Batik en IKAT , leuk voor de jezelf , familie en vrienden , moet men naar THAMRIN CITY gaan (even googlen) een kleine “Mall”ongeveer 200 meter achter de luxe Grand Indonesia Plaza .(must see , zoals Taman Anggrek en de daarnaast gelegen Central Park.
Daar koop je batik en ikat voor “grossiersprijzen” , veel dames winkels in Pasar Baru of soms Malls halen hun spullen ook van Thamrin City.
Het is de moeite waard.
Ik moet mijn nyonya aan de ketting leggen, anders wil ze diverse batik en ikat kopen om onze huis in A’dam te “verfraaien”.Bangkrut dese.
Hier kan je nog tawarren ( scheelt niet veel maar wel leuk ).
Pak A.
Alsjeblief geen eten kopen bij de kaki lima , je kan bij de foodcourt in Grand Indonesia plaza goed eten , Indonesisch ( speciale deel) en aparte Europese, Chinees, Italiaans , Japans etc .
De echte sate kambing(?) of sate ayam (Madura) is altijd lekkerder bij de kakilima( straat eettentjes) maar dan kan je misschien iets oplopen.Zonde van de korte vakantie.
Je kan sate eten bij Sate Senayan , bij de Grand Indonesia Plaza en bovengenoemde malls , een franchising van Sate Senayan.
Het is ” mijn plek”, wel niet zo lekker als froeher(echtwaar) , in ieder geval schoon en de kwaliteit van de vlees is gegarandeerd.
http://www.tripadvisor.nl/Restaurant_Review-g294229-d800248-Reviews-Satay_Khas_Senayan-Jakarta_Java.html
Inderdaad, mijn eerste sate kambing bij mijn eerste terugkeer in Indonesië was niet klein te kauwen. Die kambing was waarschijnlijk in de jaren vijftig vergeten te repatriëren. Maar dat was dan ook bij een goed restaurant.
Nou, waarschijnlijk kwam die kambing uit de kampung. De ayam kampung is vaak ook alot. In Nederland hebben we tenminste nog de bofkip, met veel zacht vlees. 😉
De echte sate kambing(?) of sate ayam (Madura) is altijd lekkerder bij de kakilima( straat eettentjes) maar dan kan je misschien iets oplopen.Zonde van de korte vakantie.
————-
De sate Madura is geweldig. Heb ik weer vorig jaar in Sal3 gegeten. Ik eet het liefst buiten – in een warung – in restaurants zelden gegeten, indien je de KFC daartoe rekent.
Een indo(nesier) weet niet hoe snel hij weer naar zijn favoriete warung makan gaat.
Is dit topic nu uitgebreid tot “Op zoek naar een goede restaurant”?
Niet malse sate(kambing of bandot) is ook te wijten aan te snelle braden.
Het moet een jonge kip zijn of jonge kambing .
Bakar sate(braden van sate) is zeer langzaam laten garen.
In een restaurant is het meestal lopende band werk.
Vandaar als parttime koelienaire ervaringdeskundige vind ik de meeste lopende bandwerk sate tidak enak(niet lekker).
Nog een paar dagen geduld en dan kun je weer naar hartelust smullen!!
Met de kou van dit moment zul je je er wel op verheugen.
De laatste tijd is paardenbiefstuk zo in de picture, zou er saté kuda zijn???
Veel plezier en veilig terug!
Steffie.
Paardenbiefstuk? Hartstikke lekker! Tijdens mijn studie en eerste huwelijksjaren was dit het voor ons betaalbare vlees. En paardenrookvlees.
Hallo Jan,
Ik ben het helemaal met je eens! de paarden biefstuk en het paardenrookvlees vond ik ook heerlijk toen wij in 1946 in Nederland kwamen vanuit Ned. Indie, maar helaas hier in Engeland ziet men het heel anders. Ach in het Jappenkamp aten we toch immers alles kikvorsten en ratten om in leven te blijven.
Slamt,
Gerard
En wat denken jullie van sambal van kippenmaagje en kippenhartjes. Heel lekker. Maar het schoonmaken van de kippenmaagjes was een rotklus, omdat je de bruikbare stukjes eruit moet snijden. Veel gedoe, maar het was goedkoop. Aan babat heb ik me nooit gewaagd, hoewel soto babat erg lekker moet zijn. En ook goedkoop. Ja, in het begin van ons trouwen, moest je elke cent vele malen omkeren, voordat je die kon besteden. Toch erg goed, je wordt erg inventief en creatief. Mijn moeder maakte , toen we pas in Holland waren, en ze ook niet veel geld had, van havermout geweldig lekkere djagungkoekjes. En natuurlijk heb ik ook paardenbiefstuk, paardenrookvlees, hache van paardenvlees gegeten.
Oh, sweet memories………
Nan van Hal-van Willigen
Hoort dat niet thuis in het ‘Indisch zijn’? Zelfs in armoe lekker eten!
Helemaal waar!
Nog vaak memoreren wij onze oma die van niets iets kon maken.
Als wij ’s zondags weleens bij haar waren en een teveel aan gehaalde frietjes in de “prullenbak” gooiden, wist zij niet hoe snel zij het weer eruit haalde; om dan heerlijke “ketang goreng” wist te maken!
En allemaal wilden we een beetje proeven, jajaja….. doerakken waren we.
En zij een top kokkin!!!
Vergeten zullen we haar nooit!!!
Ook kippenmaagjes en -hartjes hoorden tot haar favouriten.
Zeker leuk die sweet memories. We zijn rijk!!!
Groet,
Steffie.
Alphonse, ik loop al een tijdje te denken aan jouw vrees om lastig gevallen te worden. Je wordt zo wie zo aangesproken, soms meer dan indringend, als je in , wat jij “arme landen ” noemt, reist.
Hoe pareer je dat, zodat je niet lichtelijk depressief en zeer opgelucht weer naar Nederland terug kunt reizen. Ik doe het meestal zo: ik kijk schuin naar de grond, maak absoluut geen oogcontact, hef een hand met de handpalm naar de “indringer”op en zeg beslist, maar ook heel respectvol, “Nee, dank je wel”. Dat moet je vaak heel veel herhalen, maar als je maar respectvol blijft, werkt het vaak wel. De enige keer, dat het echt niet werkte, was in Kanton, China, met een klein meisje. Uiteindelijk heb ik wat grof moeten zijn, maar ja, ze stopte ook haar hand in de broekzak van mijn echtgenoot, die toen al helemaal niet wist, wat hij moest doen.
In Indonesië was het voor ons meestal geen probleem. In andere landen zoals Egypte en India was het soms moeilijker, maar als je maar consequent en respectvol “Nee, dank U ” blijft zeggen, begrijpt men, dat het geen nut heeft om je verder nog lastig te vallen.
Ik denk, dat het probleem ook een beetje zit, in het je schuldig voelen, omdat jij materieel zoveel meer hebt. Dat signaal wordt feilloos opgevangen en daar wordt dan op ingespeeld. Misschien een dooddoener, maar jij kunt in je eentje echt niet het leed van iedereen oplossen. Het is ook niet erg verstandig, als je een enkeling zichtbaar helpt, zoals vrienden van ons ondervonden. Ze kochten een bètja voor een man, die ze de hele week had rondgereden. Je snapt, dat er toen drommen bètjabestuurders kwamen om ook een bètja te krijgen. En mijn vrienden voelden zich ongelukkig, omdat ze dat niet konden doen. Als je wilt helpen, is het beter om dit structueel te doen, via een betrouwbare organisatie.
Enfin, ik heb mijn ei gelegd. Zie maar wat je ermee doet.
Groet,
Nan van Hal-van Willigen
Als ik als arme dakloze zou moeten bedelen, was een glimlach mij meer waard dan genegeerd te worden.
’t Kost u niets.
NEFIS; Over de NEFIS is zo’n 30 jaar geleden een zeer uitgebreid boek verschenen, compleet met een beschrijving van alle parties en deelnemers. Ik heb mijn exemplaar destijd weggeven aan de kinderen van een partyganger. Ik zou graag het boek weer willen lezen. Wie kan mij helpen aan een exemplaar, evt. lenen. Alvast terima kasih banyak!
email: jpfpetbar@yahoo.com
Beste Bert, Ik ben op zoek naar een bron waar ik meer te weten kan komen over de voorouders van de eerste Hoeke (Johan Chriestoff, geb. ca 1760) die in dienst van de VOC naar Batavia, N.I. vertrok in 1775 en zich daarna vestigde op Banda, waar hij trouwde, een zoon kreeg en overleed op 21 feb. 1804. Hij heeft veel nazaten. Hij is geboren in Saksen Gotha, Duitsland.
Met veel dank.
Joyce Kater-Hoeke
Beste Bert,
Ik ben benieuwd of er nog gegevens zijn van mijn opa carel vd heijden, luitenant in Indonesië rond 1949 (oa semarang)
Grt danielle vd linde
Beste Bert,
Ik ben ook mijn familiegeschiedenis aan het uitpluizen maar ik loop helaas vast bij Adrianus van den Eshof.
Echtgenote: N.N. Karsinah of Karsinsh (Inlandse vrouw)
Zoon: geboren in Batoedjadjar rond 1904 (getrouwd in Nederland met Cornelia Veenendaal op 3-8-1932 te Amersfoort)
Ik heb daarom het vermoeden dat Adrianus van den Eshof woonachtig was in Batoedjardjar.
Ik ben benieuwd of er gegevens te vinden zijn van Adrianus en voorouders.
De achternaam ‘van den Eshof’ doet toch vermoeden dat de voorouders van Nederlandse komaf zijn.
Alvast bedankt!
Groeten,
Brenda
Beste Brenda, ik kan je de complete stamboom verstrekken van Adrianus (Arie) van den Eshof 31 mei 1872 10 mrt 1920. Zelf ben ik een kleinzoon van Jacobus Johannes van den Eshof uit Amersfoort, geboren 17 mei 1899.
Met vriendelijke groeten,
Ed van Gaalen – Lochem
Beste Ed, Adrianus (Arie) van den Eshof is mijn over-overgrootvader. Ik ben erg geïnteresseerd in de informatie die je hebt.
Groeten,
Jake
Beste Bert,
of lezers van deze site,
Kun jij of kan iemand ons vertellen waar wij de Boengzoeweg 6, Bandoeng op Java kunnen vinden? Dit is zoals het adres in 1946 bekend was. Misschien is de naam van de straat inmiddels veranderd?
We willen komende zomer afreizen naar Bali en gaan van daaruit onze roots verkennen op Java.
Bert, je hebt ons al enorm geholpen met het adres op Batavia Gang Zecha, nu Jakarta Jalan Puntu Air 2; welke een van de adressen is welke we gaan bezoeken.
Ook het adres aan de Boengzoeweg (naam uit 1946) is voor ons erg belangrijk in verband met onze voorouders. (adjudant G.J. Jansen, officier Leger des Heils)
Wie kan ons helpen? Alvast heel veel dank.
Met vriendelijke groeten,
Wilco & Ineke Jansen
De Boengsoeweg heet tegenwoordig Jalan Veteran. Deze is het verlengde van Jalan Lembong en loopt van Jln Sumatra (west) tot Jln Jeneral Ahmad Jani (oost), dit alles een paar blokken NO van Hotel Homann. Wat ik niet weet, is of het meest oostelijke stukje, vanaf Jln Sunda, destijds ook al bij de Boengsoeweg hoorde.
De nummering is me onbekend.
Bert
M.J.Hardy,
Mijn verontschuldingen voor het late antwoord. Volgens de “hoge heren” die het kerkhof beheren,
is er geen graf dat aan mijn moeder behoort. Van de foto’s die ik heb gezien, zijn een heleboel “oude graven” opgegraven en de zerken her en der gegooid. Granted, mijn moeder overleed in October 1947, zo dat is meer dan 60 jaar geleden. Ik weet, dat ze een ereveld hebben aangelegd, maar dat is apart van het “gewone” kerkhof. In ieder geval, ik heb de foto’s van mijn moeder’s graf.
Nog bedankt voor je moeite. I do appreciate it.
Vera Hager
Mijn opa (Heimen van Beek, geboren 03-10-1919 te Djatinegara) en zijn vader Wouter van Beek, geboren 27 juli 1886 te Magelang hebben beide geinterneerd gezeten in verschillende kampen. De interneringskaarten heb ik inmiddels van beide gevonden, maar ik kan niet achterhalen in welk kamp ze hebben gezeten.
Weet iemand hoe ik hierachter kan komen?
Alvast bedankt!
Dag heer van Beek. Ik ben ook een van Beek. Mijn grootvader Karel van beek komt ook uit Magelang, Hij woont momenteel in Spanje. Hij heeft een aantal jaar in Kareng asem op Bali gewoond. Het schijnt dat zijn moeder iemand van Tahiti is. Zou het mogelijk zijn dat wij familie van elkaar zijn?
Salam,
mas van Beek,
Dat zou best eens kunnen!
Mijn opa heeft een broer die Karel van Beek heet, in magelang is geboren en nu in spanje woont. Is uw grootvader getrouwd met Gerry en eventueel nog een broer (Victor van Beek) die ook in spanje woont?
Dat klopt helemaal! Dan bent u mijn achterneef als ik het goed heb. Opa Karel heeft heel veel broers waarvan de meeste al overleden zijn. En die broers hebben allemaal veel kinderen en kleinkinderen waardoor onze familie zeer groot is. Karel van Beek heeft 2 kinderen en vijf kleinkinderen(Waarvan ik er een ben). Ik heb van de van Beek kant alleen(zover ik me kan herinneren) oom Vic en zijn vrouw ontmoet. Vorig jaar is nog een achternichtje bij ons gekomen. Ben de naam van haar opa van Beek alleen vergeten. Hoop dit jaar de van Beek tak in Californis te kunnen ontmoeten.
Salam dan hormat
Raymond,
Twee mogelijkheden: gegevens opvragen bij Rode Kruis in Den Haag of bij SAIP in Heerlen.
Zie de daarvoor bestemde info op hun websites.
Hartelijk dank voor het antwoord!
Karel van Beek is eigenlijk een oom van mijn moeder. Mijn opa (en dus broer van Karel) is Heimen (Henk) van Beek. Mijn moeder is Miranda, dochter van Heimen. Wel grappig om hier een familielid te ontdekken.
De tak in Amerika heb ik nog niet ontmoet, maar onze familie is zo ook groot.
Wat is uw naam eigenlijk? Ik ben samen met een nicht bezig om een stamboom te maken namelijk. 🙂
Als ik je emailadres mag stuur ik je de info door van onze kant van de ‘van Beek’.
Of misschien kan Buitenzorg mijn emailadres even sturen naar jou.
ja hoor mijn emailadres is raymondvbeek@gmail.com
Ook ik zoek het graf (als die er nog is ) van mijn overgrootvader. Zijn naam Adolf Günther. Ooit zag ik een foto van het graf. Mijn oma stond naast zijn graf. Ik weet dat zij in Sawah Lunto hebben gewoond maar door de bekende omstandigheden zijn ze gevlucht naar Batavia. Nu weet ik dus niet of hij in Sumatra of in Batavia djokja begraven is.
Is dit zijn volledige naam? Wat zijn de data van geboorte en overlijden? Wat deed hij voor de kost?
Wat is er met die foto gebeurd?
Gevangen gezeten in Bangkinang (w-Sumatra)
J.A Günther geb.1916 opz. mijn sawah-lunto
V.Günther ” 1895
Geevacueerd naar Batavia zover ik het weet , Dec. 1945
siBo
Hey een reactie! Adolf Günther geb 25 april 1873 Padang, dat is wat ik weet. Waar die foto is ? geen idee. Als ik de foto in gedachten zie, zie ik alleen mijn Oma die bij het graf staat en verder zie ik geen andere graven.
Ik kan me natuurlijk ontzettend vergissen! Zag foto’s van grafstenen op Bogor Buitenzorg en die omgeving ziet er zo uit als ik me op de foto kan herinneren. Het kwartje viel toen ik de naam Bogor zag staan. Op Bogor is namelijk mijn oom geboren! dat houdt dus in dat mijn Oma daar ook was (kan niet anders). Mochten er mensen zijn die foto’s van deze grafstenen heeft en daar héél toevallig de naam Günther tegenkomt dan mag u mij hier wel een kopie van sturen.
vg dhr Gomis.
Hallo, ik heb een vraag over een familielid uit 1822.
Zij was geboren op 1822 en heeft 1 kind gekregen maar haar man is onbekend.
Ik denk dat die man in indonesie is geboren of indonesische afkomst had.
Nu is mijn vraag kunnen jullie zijn naam achterhalen? Als dat mogelijk is wil ik graag verdere informatie verstrekken. Alvast bedankt
Beste Martijn,
Met deze gegevens is dat natuurlijk onmogelijk. “Een onbekende Indonesische man” die halverwege de 19e eeuw een kind heeft verwekt.
Misschien kun je beter vertellen wat je nog meer weet.
Martijn,
Ik ben het met de vorige schrijver – buitenzorg (ik haat pseudoniemen!) – helemaal eens want met de geringe informatie die je geeft kan niemand je verder helpen. Mijn advies is danook – geef zoveel mogelijke informatie en dan zul je meer kans op een voldaan antwoord krijgen. Met de info die jij geeft is net net zoeken naar een speld in een hooiberg !
Veel succes ermee,
Gerard
for sentimental reasons ben ik op zoek naar weetjes betreffende “penggalengan””
vanaf juni 1940 woonden mijn moeder, zus mia, en ik in hotel vesta , in pengalenggan. we bezochten de plantersschool, waar we ,sochtends, in alle vroegte met de schoolbus heengereden werden. in de bus leerden we bijna alle liedjes uit “kun je nog zingen”hard mee te zingen. ook de nieuwste, zeer vaderlandse liederen, hoorden tot het repertoire. daar was “eens komt de dag dat neerland zal herrijzen “, op de wijs van het friese volkslied, een topper van.
wie helpt me aan elementjes om het uiterst fragmentarische herinnerings beeld verder in te vullen?
Zat je dan in deze bus?
jazeker, ;of het nu casueel deze bus was, weet ik niet. van de mensen op het plaatje herken ik niemand, maar er is ook een aantal jaren verstreken sinds wij brullend het schoolterrein opreden.
wacht met spanning op meer. aan het einde zal ik een “guna 2 verhaaltje vertellen.
Beste Peter
mijn moeder komt uit Pengalengan. Ze woonde vanaf ca. 1939 tot 22 februari 1943 bij haar grootouders. Zij zat grotendeel op kostschool in Bandung (klooster zusters der Ursulinen) en zal daardoor wel weinig weten over de schoolbus, maar misschien weet jij iets over dingen voor haar: Toko De Vijzel in Pengalengan, het huis Slavante bij Pengalengan, de E.W. weg waar deze aan lag (volledige naam). Misschien heb je ook foto’s van Pengalengan uit die tijd?
Ben heel benieuwd.
Beste Peter,
Wij zien op deze foto van de schoolbus onze moeder/schoonmoeder, 4de van links, Inge de Bruyn, dochter van de beheerder van Berghotel Tjitere, Pengalengan.
Weet jij wie er nog meer in deze bus zitten, weet je iets over het Berghotel?
Graag reactie Edwin van der Hoogt, Breda
Beste Bert of lezers van deze site,
Ik zou graag willen weten wat er met het bedrijf van mijn opa na de oorlogstijd is gebeurd. Hij had rond 1930 – 1945 een autoreperatie, atelier en transportonderneming, gevestigd aan het Spoorstraat 17.Het bedrijf van opa L.A van Beurden zou heel bekend zijn geweest in Bandoeng.
Alvast bedankt! !!!
Beste Maureen,
Neem aan dat dit het gezin was:
VAN BEURDEN Leonardus Arnoldus born 6 March 1891; nationality Dutch;
Geertruida Wilhelmina born 9 February 1900;
Leonora born 3 November;
Mariana born 16 February 1931;
Leonardus born 1 October 1932;
Arnoldus born 24 March 1934;
Adrianus born 13 March 1936;
Peter born 26 January 1938;
Robertus born 26 February 1940;
Gertrude born 14 October 1942.
In 1946 werden zij geregistreerd in Australië.
Het kost me nogal wat tijd om uit te zoeken wat er met de familie Van Beurden is gebeurd. Neem echter aan dat dat in zekere zin verloren tijd is, als het slechts gaat om het lot van de onderneming. Ofwel je opa verloor het bedrijf aan de Japanners in 1942, en heeft het niet teruggezien. Ofwel hij keerde terug op locatie in 45 en verloor het nadien aan de Indonesiërs.
Misschien dat een andere lezer zich nog iets van de Spoorstraat kan herinneren uit de periode 1945/46…
Hartelijk dank voor de snelle reactie!! Dit is inderdaad het gezin van Beurden. Ze zijn eerst naar Australië gegaan, en van daaruit naar Nederland gekomen.
Beste Maureen,
Heb in de jaren 1938/1958 in Bandoeng gewoond.
In het “oude”telefoonboek van Bandoeng lees ik:
L A van Beurden
Autoreparatie Atelier en Transportoinderneming.
Katja Katja Wetan 114
Bandoeng
Telefoon Bd.2499
Een “Spoorstraat”in Bandoeng heb ik niet gekend.
Hartelijk dank voor de reactie! Van Beurden had eerst in de Katja 2 Wetan 114 gezeten, daarna zijn ze naar de Spoorstraat verhuisd. Volgens mijn vader, had het bedrijf een hele grote uithangbord met 2 mannen , in zwart/ rood gekleed, en die wijzen naar de spoorbanen. Hij weet alleen niet meer of ze in Spoorstraat Oost of West hebben gezeten. Ze keken wel uit op het station.
De vraag is eigenlijk wat er met het huis en het pand waar het bedrijf gevestigd heeft gezeten gebeurd is. Staat het er nog, en wat is het nu?
Maureen,
In het telefoonboek (1938) zie ik wel dat er een “Spoorstraat Oost”en een “Spoorstraat West”hebben bestaan.
Beste,
Ik ben van plan om samen met mijn broer naar Indonesië te gaan onder andere te zoeken naar de plekken waar mijn vader een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht.
Mijn vader Jan Hattink is koffieplanter geweest in midden java ergens in de buurt van Malang. Hij heeft daar voor de tweede wereldoorlog gewoond en is na het ” jappenkamp” in 1947 teruggekeerd tot 1958. Hij kon er zelf weinig over vertellen, is in 1989 overleden. Wie kan ons meer vertellen over waar hij gewoond heeft, Hij had het over de soos in buitenzorg, waar was deze?
We willen een beetje in zijn voetsporen een tocht maken.
Alvast bedankt voor eventuele beantwoording
Een probleem: Buitenzorg (Bogor) is in West-Java. Midden-Java is Midden-Java, een provincie zo groot als heel Nederland. Malang is in Oost-Java. Sorry, maar ik kan er niets van maken. Maar bij Javapost zijn er velen die veel weten!
Volgens zijn krijgsgevangenkaart (neem althans aan dat dit hem is – geboren 22 juni 1909):
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/431/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_431_1603s
werkte hij in 1941 op de koffie-, kapok- en peperonderneming Redjowinangoen. Deze lag iets ten westen van Bodja, ZW van Semarang.
Bedankt voor je reactie, ik ga eens in de fotoboeken op zoek naar plekken en namen.
Dit is al een aanknopingspunt, had deze kaart ook nooit gezien!
Redjowinangoen als naam komt mij wel bekend voor uit verhalen.
Bedankt en we zoeken verder
magelang is wel in centraal Java, hier in de buurt van Salatiga zijn ook enkele koffieplantage’s we hebben ook een B&B in salatiga http://www.sjaakenwisthi.nl kunnen we ook mee op zoek gaan met jullie, mijn vrouw is Indonesisch en spreekt ook Nederlands, misschien wel gemakkelijk om mee te gaan als gids.
Bedankt voor Uw aanbod, ik ga heet meenemen in de planning, we gaan volgend jaar april pas/
mvg
we horen of lezen het wel tzt, succes verder met de zoektocht. Groettjes Sjaak en Wisthi.
Aangaande DE FAMILIE VERPLAK
Beste Patrick en Bert,
Zover ik weet woonden er in Ned. Indie twee broers Verplak, Willem Hendrik Verplak die onthoofd is door de Jappen in Balikpappan en Gerard Verplak. Het zijn neven van mijn moeder via de familie Arntz.
Ik heb ook tijden hun nazaten, die in de omgeving van Nijmegen na de oorlog gewoond hebben maar ik heb het helaas opgegeven want ik kon hen niet vinden. Willem Verplak’s vrouw (Tante Jo voor ons) woonde zeker na de Oorlog in Nijmegen, zij was oorspronkelijk in Lochem geboren en kwam vaak bij ons in Hengelo (O) logeren. Zij was een fantatische vrouw, en ik heb nog een mooie foto van haar samen met mijn moeder in 1937 i Soerabaja genomen.
Als iemand iets over deze VERPLAK’S vind dan houdt ik mij aanbevolen!
Groeten,
Gerard Lemmens
De naam kwam me ook al zo bekend voor…. 😉
Nu blijkt dat ik twee keer het zelfde advies heb gegeven.
Een jaar geleden schreef ik namelijk aan jou, Gerard:
Willem Hendrik Verplak overleed op 20 februari 1942.
Zie http://srs.ogs.nl/index.php?go=home.slachtoffer&id=159812
Zijn vrouw en zoon weken uit naar Java, en werden daar geinterneerd in Malang en Semarang.
Deze zoon is Gerard August Verplak, geboren 13 oktober 1930. Hij huwde Johanna Grootaarts, geboren 21 september 1932.
Hun kinderen: Frank (1959), John (1961), Maria Louise (1963) wonen in/bij Nijmegen.
Met behulp van het telefoonboek: http://www.telefoonboek.nl/ vind je er vast wel een die je verder kan helpen.
Mogelijk kunnen zij je ook op het spoor zetten van de nazaten van Gerard Verplak.
Zie ook de zoektocht van Gerard hier: http://www.stamboomforum.nl/familienamen/2/22258/0
Nu weet ik natuurlijk niet of deze Verplaks een toko hadden in Semarang. Ik blijf echter denken dat het antwoord in Nijmegen of omgeving moet liggen. Misschien dat jij Gerard, vanuit Engeland bellende, niet de juiste personen hebt gesproken. Misschien heeft Patrick meer succes.
VERPLAK
Eerstens Bert zou je mij een e-mail willen sturen want ik denk dat ik een oud e-mail adres van je hebt, want mijn e-mail van vandaag naar je kwam terug.
Patrick , ik heb alle Verplaks in en om Nijmegen gebeld een jaar of misschien twee geleden en geen waren familie van onze Ned. Indische broers Willem (wij noemde hem Oom Willem!, alhoewel hij een neef van mijn moeder was en een achterneef van mij dus ) en Gerard Verplak (waarmee mijn ouders niet veel contact hadden en die volgens vage herinneringen in Bandoeng woonde). Hun moeder was een Arntz.
Willem Hendrik Verplak was eerst Hoofd der politie in Yogjakarta en daarna te Balikpappan, waar hij ca. 1941 benoemd werd en omdat het toen onrustiger werd met de oorlog bleven zijn vrouw (Tante Jo) en hun kinderen op Java. De Jappen toen zijn Balikpappan binen vielen en de rafinaarderijen in brand zagen staan (door de Nederlanders aangetsoken!!) werden zo kwaad dat ze ca. 98 hogere Nederlanders op het strand zetten en of onthoofden (Willem Verplak) of met een pistool doodschoten ! Ja en dan zijn er toch nog mensen die zoete broodjes willen bakken met zulke schoften en een vakantiereisje aannemen van zulke Jappen !!!
Er waren geruchten dat de kinderen van Willem en Jo Verplak (zij was een Reurslag uit Lochem) naar Australie en Californie ge emigreerd zijn. Jo Verplak en haar kinderen zijn na 1945 in Nijmegen gaan wonen waar Tante Jo ook is overleden.
Ik ben heel erg geinteresseerd in alle informatie over deze Verplak. Ik heb ook enkele fotocopien gemaakt in het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag uit een boek dat over de Verplak is gepubliceerd is (ca. 1978??). De schrijver van dat boek (ook een Verplak) heeft ook een familie wapen verplak bij het Centraal Bureau voor Genealogie geregistreerd.
Patrick ik heb nog geen e-mail direct van je mogen ontvangen, misschien kun je Bert Immerzeel vragen of hij je mijn e-mail adres wilt geven, want ik maak het liever niet openbaar want mijn computer is in 2010 gekrakt en dat was wel doffe ellende!
Hoop van je te mogen horen en als je copie van die foto van Tante Jo en mijn moeder wilt hebben kan ik je die dan e-mailen,
Gerard
Buitenzorg alias Bert,
Even een correctie – Willem Hendrik Verplak overleed niet – hij werd ONTHOOFD – !!! Dat waren de gruwelijken van de Jappen. Zo hebben ze ook een neef van mij – Cornelis van Benthem – een zeemansgraf gegeven omdat hij als 24 jarige een luchthaven moest maken op de Molukken en op hun heenreis die EEN MAAND duurde met een schip i.p.v. normaal vijf dagen zijn van de 550 gevangenen maar 250 heelhuids Soerabaja binnen gekomen ! Als doodopgave verklaarde die gele gezichten dan ook nog dat hij aan een hartaanval en malaria was overleden.
En dan vragen sommige mensen danook nog – waarom haat je de Jappen nog steeds ?!! Zulke mensen hebben makkelijk praten als geen van hun familieleden door de Jappen vermoord zijn!
Selamat,
Gerard
Bert en Buitenzorg,
Je schrijft – zijn vrouw en zoon weken uit, maar ik ben er zeker van dat Willem en Jo Verplak minstens drie kinderen als het niet meer waren dan drie !
Gerard Verplak had dacht ik ook zo’n vier kinderen.
Gerard Lemmens
Beste Bert,
Als eerste wil ik je zeggen dat je een prachtige en informatieve website hebt gemaakt! Chapeau!
En dan komt mijn vraag!
Ik ben op zoek naar familie die vanuit Nederland naar N/O Indie zijn geëmigreerd. Ik weet al wel het eea maar loop vast bij 1 gezin.
Het gaat om het gezin van:
Rudolf Henri Heijs (Heis) & Nelly (Nellij) Croon Rudolf was een gezaghebbende
Samen hebben ze 5 zoons, ik weet van mijn Oma dat 4 omgekomen zouden zijn aldaar in de oorlog. Namen van de zoons:
Rene Jean Weltevreden 1917, Rudy Palembang 1919, Andre Jules Ketapang Borneo 1921, Louis Henri 1922 en er zou nog een zoon met de naam Roed moeten zijn.
Rudy Heijs zou de oorlog als enige zoon van het gezin overleefd hebben, maar geen idee hoe wat waar.
Ik weet van dit gezin helemaal niets meer, overlijden-werk-woonachtig-school etc.
Hopelijk kunt U mij hiermee verder helpen, ik loop helemaal vast op dit gezin.
Met vriendelijke groet,
Patricia Boekhout
Beste Patricia,
De komende weken ben ik met vakantie. Hoop er op terug te komen..
Oke dank je wel!
Van André Jules Heijs/Heys (1921) weet ik dat hij na de oorlog als sergeant-piloot bij de Militaire Luchtvaart gestationeerd was in Bundaberg, Australië. Op 5 april 1946 huwde hij een vroegere schoolvriendin uit Bandoeng, Henriette Rijnenberg (26 juli 1928). Korte tijd later werd Heys gestationeerd opvliegveld Tjililitan, Batavia. Zijn echtgenote volgde hem. Op 12 maart 1947 werd het Dakota-vliegtuig waarvan Heys 2e piloot was vermist in de buurt van Bandoeng. Een week later werd hun beider dochter Marcella geboren. Pas op 4 april 1947 werd het wrak van het vliegtuig ontdekt. Alle inzittenden waren om het leven gekomen.
Mevrouw Heys kwam alleen met haar dochter in 1959 naar Nederland.
Misschien kun je zelf nog even op zoek naar vermeldingen van de Heys-familie op http://kranten.kb.nl Zoek op Heys met ‘y’, bijvoorbeeld ‘R.H. Heys’.
Beste Bert,
Als eerste heel erg bedankt voor deze informatie. Ik ben maanden aan het zoeken en kon niets nieuws meer vinden! Ben erg benieuwd of U deze informatie ook vanuit de Kranten (KB) heeft? Want ik had op alle mogelijke combinaties al wel een beetje gezocht denk ik. Ik zou graag nog meer willen vinden, maar weet niet meer waar nog meer te zoeken.
Niemand van de familie was ervan op de hoogte dat Andre zelfs een dochter had gekregen.
Met vriendelijke groet,
Patricia Boekhout
Graag gedaan. De geboorte-aankondiging van Marcella stond gewoon in de krant.
Het bizarre van dat bericht is wel, dat mevrouw Heys aan de krant opdracht gaf een bericht te plaatsen “De heer en mevrouw Heys-Rijnenberg geven kennis van…” etc., terwijl ze op dat moment gevoeld, geweten moet hebben dat haar man niet meer in leven was.
Nog een stukje info:
Over de jongere broer van André Jules, Louis Henri Heys(1922), laat Oorlogsgravenstichting weten dat hij is overleden als sergeant-vliegenier in Arafura-zee nabij Saumlaki (Tanimbar-eilanden) a/b vliegtuig N5-177.
we wachten het af…
Ik zoek info over het huwlijk tussen mijn vader en zijn eerste vrouw . Het moet in Nederlands-Indie in het jaar 1948. Zijn naam is Arnoldus Maria Josephus Maas. Van haar weet ik alleen Antje ?en ook Maas. Zij was weduwe van een van Neer. Politie commadant in Ned.-Indie. Ik hoop op iets ,alvast dank
Hallo Arno,
In mijn bronnen heb ik het volgende kunnen vinden. Ik hoop dat het je op weg helpt.
Adriana Johanna Maria Maas was getrouwd met Willem Cornelis van Neer. Zij woonden rond 1935 te Palembang. Hij werkte als employe bij drukkerij firma G. Kolff & Co. Later (+/- 1938) werkte hij als stuurman bij Ned Koloniale Petroleum Mij.
Zij beviel op 21 dec 1936 van zoon Robert Franciscus en op 4 maart 1938 van zoon Jan Anton.
Groet,
Patrick Krop
Kleine aanvulling:
Adriana maas en willem van Neer kregen in 1939 nog een zoon, Ted Hans.
Deze zoon overleed echter na 9 mnd op 2 jan 1940 te Soerabaja.
Dank U wel. Weet U misschien ook iets van het huwlijk van 1948. Waar dat was ? BVD. Arno
Dank u wel. Volgens mij zit er een nog een zoon bij. En de heer van Neer is na +\_1941 omgekomen en de weduwe is in1948 opnieuw getrouwd met Arnoldus Maria Josephus Maas. Ik ben nog opzoek naar huwlijks datum en plaats . BVD. Arno
Selamat pagi allemaal,
Hier een berichtje uit Cipayung in de bergen (heuvels) van de regenstad. Het zijn de laatste dagen van ons bezoek hier in Java.
Ik heb het huis van mijn vader gevonden zowel het huis waar ze voor de oorlog hebben gewoond en het huis na de oorlog. Het huis op de Prinsesseweg heb ik zelfs een rondleiding gehad door de trotse eigenaar. Ik heb nieuwe familie gevonden en het graf van mijn Opa bezocht. Het is mij allemaal erg bevallen en ik heb veel geleerd en gezien.
Allemaal bedankt voor de tips en opbeurende woorden!
Beste Bert
Mijn schoonouders, Aris Budding en Catharina Clazina (To) Budding-Peper, kwamen begin oktober 1939 aan in Bandoeng, om te werken op het kantoor van verzekeringsmaatschappij Ons Belang aan de Javastraat 1.
Ik weet dat mijn schoonmoeder in elk geval geïnterneerd was in Tjihapit en vanaf 11 mei 1945 inTjideng, maar niet wanneer. Misschien waren het er meer. Dat heb ik niet gedocumenteerd. Haar kampnummer in Tjihapit was 14996.
Mijn schoonvader zat in elk geval in Maria Sterre der Zee en 15e bat. Ook van hem weet ik geen data.
Samen hebben ze in opvangkamp Tjihapit gezeten.
Ik ben bezig met het schrijven van een boek over de Indische jaren van mijn schoonouders, en zou heel graag weten wanneer ze in welke kampen zaten. De afdeling nazorg van het Rode Kruis kan me niet verder helpen. Het zou geweldig zijn wanneer u dat wel kunt.
Janneke Budding-Derks
Meppel
Goedenavond Bert,
Ook ik ben op zoek naar mijn roots in Nederlandsch-Indië en misschien wil en kan jij mij hierbij helpen.
Ik speur naar meer informatie over de exacte woonplaats, de verblijfplaats(en) (lees: kampen) gedurende de Japanse bezetting en eventuele andere bijzonderheden van mijn Opa en Oma Boonstra in vml. Nederlandsch-Indië, Java.
Wat ik wel weet is dat mijn Opa (31-10-1896 – † 17-03-1947) vanuit Rotterdam op 3 december 1922 richting Java vertrok. Net na hun “trouwen met de handschoen” vertrok ook mijn Oma op 27-04-1932 vanuit Amsterdam richting Java. In Djokjakarta hebben zij daar samen een gezinnetje gevormd en daaruit werden dan ook mijn Oom -Jan Boonstra Jr (28-02-33)- en mijn Moeder, -Elisabeth Boonstra (25-07-1936 – † 18-04-94)- geboren.
Wat ik niet weet is waar zij exact op Java in Djokjakarta woonden en wat zij daar precies deden om de boterham te verdienen. Vanaf de persoonskaart van mijn Opa maak ik op dat hij kleermaker was; wellict heeft hij die professie dan ook daar verder uitgevoerd. Mijn Oma zou zonder beroep zijn geweest maar op haar persoonskaart staat toch ook dat zij verpleegster was.
Naar verluid totaal verzwakt (en mijn Opa zelfs zeer ziek) keerden zij op 19 mei 1946 weer terug in Nederland. Hun levens waren, gedurende hun verblijf in “Jappenkampen” (waaronder het mannenkamp waar vanuit aan de uiteindelijk 415 km lange Birma Spoorlijn werd gewerkt), totaal verwoest en van hun droom werken en leven op Java (in Djokjakarta) was letterlijk niets meer overgebleven.
Bert, naar ik hoop kun jij de mij ontbrekende puzzelstukjes mee helpen invullen. Ik zou je zeer erkentelijk zijn. Alvast bedankt voor welke reactie dan ook!
Verblijvende met vriendelijke groet,
Erwin Steijns.
Erwin,
Dat “welke reactie dan ook” is gemakkelijk in te vullen…
Door het sluiten van enkele websites van het Tropenmuseum maakt het me niet gemakkelijk om dit soort zaken op te lossen.
Heb even gezocht maar niets gevonden. Heb je gekeken bij de interneringskaarten op het Nationaal Archief?
http://www.gahetna.nl/collectie/index/nt00425/view/NT00425_Japanseinterneringskaarten/q/zoekterm/boonstra/q/comments/1/page_size/50
Staan maar twee Boonstras bij. Zal je opa wel niet zijn.
Woonplaatsen e.d. had ik via Tropenmuseum beter kunnen oplossen, maar helaas.
Opvragen kampinfo bij NRK in Den Haag kan helpen, en KNIL-info bij SAIP.
Adressen vind je gemakkelijk via de sites van NRK en SAIP.
Genealogische info kun je vragen op Stamboomforum.nl – Indische familes.
Succes.
Bert
Goedenavond Bert,
“Ja, dat is jou goed af gegaan – dat ‘welke reactie dan ook’ “!
Toch bedankt en vervelend (ook voor mij/ons) dat de website van het Tropenmuseum is gesloten.
Het Nationaal Archief vertoonde inderdaad slechts twee “Boonstra’s”, geen familie.
Het Rode Kruis is, op jouw aanraden, nu gecontacteerd en, hieronder, mocht ik nog wat strohalmen van Sijtje Jeekel teruglezen (waarvoor dank).
It ain’t over till it’s over – dank,
Erwin.
Beste Erwin Steijns,
Sinds 2008 zijn mijn vrouw en ik een zoektocht begonnen naar informatie over mijn vader welke gediend bij het KNIL, op 7 sept 1943 overleed in kamp km100 en op het ereveld in Thanbyuzayat begraven. Vele websites hebben wij mogen bezoeken en is het ons gelukt zijn gebeurtenissen in kaart te brengen. Wellicht hebben de onderstaande site voor u aanknopingspunten. http://www.wereldoorlog2.com / SAIP de heer Ad Beijk / http://www.indisch4ever.nu / http://www.geheugenvannederland.nl / http://www.japanseburgerkampen.nl / http://www.indischekamparchieven.nl / http://www.passagierslijsten1945-1964.nl
Helaas kan ik u niet helpen met uw andere vragen, maar wellicht bent u hiermee geholpen.Wij wensen u veel succes bij uw zoektocht.
Met een hartelijke groet, Sijtje jeekel
Beste Sijtje Jeekel,
Dank voor de linkverwijzingen; ik heb weer wat te doen!
Inmiddels verblijvende met een warme groet,
Erwin.
Beste Erwin Steijns,
Zeer graag gedaan,
Als er een kampkaart is van uw opa met kampnamen en periode aanduiding, kunt u vandaar uit veelal wel verder zoeken. In de loop der jaren hebben wij mogen ervaren dat er veel meer op internet te vinden is dan in 2006-2007, Volhouden is het motto!
En wellicht helpt het u ook een tijdsbalk te maken, dan gaan puzzelstukjes vroeg of laat wel op hun plek vallen. Nogmaals succes.
vrg Sijtje Jeekel
Goede middag Sijtje Jeekel,
Nogmaals dank!
Als tijdsbalk gebruik ik een (uitgebreid) genealogisch programma; daarmee wordt er ‘automatisch’ een tijdsbeeld gevormd. Het uitpluizen is wel Engelen- en/of Monnikenwerk.
Vriendelijke Groet,
Erwin.
Beste Erwin,
Alles op z`n tijd, mijn vrouw en ik zijn er ook lang mee bezig geweest en heeft er uitendelijk ertoe geleid dat er eind dit jaar mij postuum het Mobilisatie Oorlogskruis uitgereikt zal worden voor mijn vader.
Geduld is en blijft een schone zaak en wellicht is een excel bestand een oplossing wij hebben de foto`s en gegevens die we hadden op een tijdsbalk geplaatst.
Succes Erwin,
Vrg Sijtje Jeekel
Goedemorgen (hier) Sijtje Jeekel,
Mooi en toepasselijk antwoord weer!
Ook mooi dat er alsnog, zij het postuum, een Mobilisatie Oorlogskruis aan uw Vader zal worden uitgereikt: “Ere wie ere toekomt”! Wanneer en waar gaat dat plaatsvinden als ik zo vrij mag zijn?
Ik weet niet of iets dergelijks ook voor mijn Opa, Oma en hun kinderen van toepassing zou kunnen zijn maar daar ben ik dan ook niet op uit. Nee, ik ben opzoek naar hun verhaal. Dat wil ik dan chronologisch in beeld brengen. EXCEL is daarbij ook een handig/makkelijk hulp middel. Baie dankie voor die tip.
Warme Groeten,
Pak Erwin.
Familie Jeekel,
Ik heb als jongen van 6 tot mijn 11e jaar (jaren 1932/1938) in Malang gewoond.
Ben de jongste. Voor zover ik mij kan herinneren hadden mijn broer en zusters kinderen Jeekel als vrienden/vriendinnen. Hebben jullie ook in Malang gewoond?
Groetjes,
Henk Anthonijsz
Hallo,
ik heb een doop document van mijn moeder (met Latijnse tekst Extractum E Registro Baptismali), op de achterkant staat waar haar ouders waren ten tijde van de Japanse capitulatie. Het is met de hand geschreven. Bij haar moeder staat volgens mij Kamp Laarman
Juliana Boulevard H
Volgens het familieverhaal was dit in Surabaya. Kunt u iets meer vertellen over dit kamp / dit hotel? Ik vind nergens iets over een “kamp Laarman”, maar ik vind wel een Juliana Boulevard in Surabaya.
Alvast bedankt!
Aan de Julianaboulevard in Soerabaja (zijstraat van Kaliasin) was volgens mij geen kamp. Het Japanse interneringskamp was in de wijk Darmo, langs de Reinierszboulevard. Daar was na de oorlog in de bersiaptijd ook het Darmokamp ingericht door de Brits-Indische militairen. Het kan natuurlijk zijn dat in de bersiaptijd ook in een complex met de naam Laarman een beschermingskamp was ingericht, maar daar weet ik niets van af. (een mens kan niet alles weten!) Er was wel even een kamp in de wijk Ketabang, maar daar weet ik geen namen van.
Beste,
Ik probeer enkele gaten op te vullen betreffende het leven van mijn groottante “Loeki” Louisa A.M. Gilles, geboren te Antwerpen ( België ) op 4/3/1914. Zij huwde in 1937 met A.J.M. Van Mansfeld, overleden in 1945 te Pekanbaru.
Zij was muzieklerares aan de muziekschool van Djakarta en lerares aan de HBS te Medan. Ik zou graag weten over welke periode dit ging, en of er mensen zijn die haar herinneren of les van haar hebben gekregen.
Zij zat ook krijgsgevangen. Hier wil ik graag te weten komen in welk kamp ze zat. Volgens mondelinge overlevering zou zij getolkt hebben. In die kampen ( of daarbuiten )zou zij bevriend zijn geweest met Lili Krauss, een bekende concertpianiste.
Na de dood van A.J.M. van Mansfeld zou zij een relatie hebben gehad met Jan Akkerman
(29/09/1905), daar deze getrouwd was met W.A.A. Schrieder. Ik weet niet of zij uiteindelijk getrouwd zijn.
Ik zou graag uitsluitsel willen krijgen over hun type relatie, en over de dood van Jan : hij zou vermoordt zijn geweest door kennissen van zijn personeel ivm beschuldiging van diefstal ( volgens mondelinge overlevering.
Het is misschien wel wat veel gevraagd, maar mocht u één van mijn vragen kunnen beantwoorden, ben ik u zeer dankbaar !
Met vriendelijke groeten
Birgit Nelen
Aanvankelijk speelde Lili Kraus (Hongaarse? of Oostenrijkse?) met de Japanse propagandastaf en Culturele Commissie in Batavia in diverse vrouwenkampen. Midden 1943 kwam er een eind aan haar relatieve vrijheid. Geïnterneerd in (dacht ik) Struiswijk, Tanahtinggi (niet bij Digoel!),Tangerang, Kramat, en ook opgetreden in Tjideng. Ik wil dit niet overschrijven, alles te lezen in: Nadet Somers en Frans Schreuder, Gestrand in Indië, Muziek en cabaret in gevangenschap. (nog in de ramsj te koop)
Frans Schreuder woont in Den Haag. Zijn telefoonnummer staat gewoon in de gids (of via Internet)Hij was persoonlijk bevriend met Lili Kraus en wellicht kan hij je verder helpen.
Op zoek naar antwoorden voor voor Willy! Help 😛
http://www.oorlogliefdeskind.nl/Familie/ik-weet-al-heel-lang-dat-ik-een-halfzus-heb.html
Ik ben op zoek naar mensen die mijn moeder en mijn oma gekend hebben voor of tijdens hun kamptijd. Mijn moeder heet Tonia (Toni) de Vos, geboren 19 april 1928, en mijn oma heet Hendrika de Vos – Lettink, geboren 4 april 1905. Beiden zijn geboren in Schoonhoven. Voor de internering woonden ze in Soerabaja, waar mijn opa, Leendert de Vos, bij de marine werkte. Mijn moeder en oma waren de langste tijd geinterneerd in Moentilan, later in Banjoebiroe en Ambarawa.
Met vriendelijke groet,
Annah Planjer
Hallo Bert Immerzeel, Ik ben opzoek naar gegevens van de ouders van mijn schoonmoeder Antoinette van Bodegraven geboren 9 september 1929 in Bandung. haar ouders waren Henri Pieter van Bodegraven en Charlotte Frederika Groenewout. met vriendelijke groet Wiel Langius
Beste Wiel,
Ik zie dat je je vraag ook hebt gesteld op het stamboomforum. Ik vrees dat ik daar niet zo veel aan toe kan voegen.
Volgens http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A010228915%3Ampeg21%3Ap018%3Aa0108
woonde het gezin in 1930 in Batavia, Gang Nankadoea 10.
De moeder, Charlotte Groenewout, overleed op 16 september 1943. De kinderen waren al eerder in een weeshuis geplaatst, de jongens in het tehuis van st Vincentius in Kramat en later Boengaweg, de meisjes mogelijk in Buitenzorg (Ursulinen?).
Dit heb ik inderdaad ook op stamboomforum geplaatst, maar dit is toch weer informatie die ik nog niet had. Mijn dank hiervoor.
Als eerste wil ik Javapost.nl en Bert Immerzeel bedanken voor alle info die zij voor ons weten te vinden!! Bedankt
Dan nu nog een vraag van mij:
De naam Pfijffer, Louisa Magdalena geb Sawah Loentu 4 apr 1886 ovrl 19 juli 1917 te Sawah Loente.Komt voor in ons stamboom. Zij is mijn overgrootmoeder. De vraag: kan het zijn dat de naam Pfijffer door de jaren heen veranderd is? ik kom namelijk meerdere varianten tegen , Pfijfer, Pfeiffer, Pfeifer etc. …Heeft u hier misschien ook info over en ook over haar Vader en of Moeder misschien?
Allereerst: Bert en de Java Post zijn één. 😉 Dat meervoud mag dus enkelvoud worden. Dank. Tenzij met Javapost de lezers bedoeld wordt. In dat geval, dank mede namens de lezers.
Wat de naam Pfijffer betreft: die wordt nogal verbasterd, ja.
Kijk ik naar een willekeurige Pfeiffer in de kranten van de KB, dan zie bijvoorbeeld dat destijds J.H.W. Pfijffer/Pfeiffer, onderwijzer, zijn nam steeds anders gespeld zag.
Wanneer deze naam is veranderd bij Louisa Magdalena Pfeiffer, ik zou het niet weten.
Misschien dat iemand op het stamboomforum een antwoord heeft op deze vraag.
http://www.stamboomforum.nl/subfora/127/0/0
Bedankt voor reaktie. Die site is mij reeds bekend.
Beste mevrouw Lim Diefenbach,
Het is wel nagenoeg zeker, dat mijn moeder (Elly) roepnaam tot die familie Heuvelink hoorde.
Zij was heel gesloten over haar periode, doch zij had het wel eens over Gijs, haar broer, die ook naar Nederland is verhuist. (Den Haag) Ik kan mij ook nog wel vaag herinneren, dat zij het eens over Astor. Mijn moeder is in 1992 overleden. Zelf ben ik geboren in 1953, dus ik weet er verder niets van. Ik zal mijn oudere broers nog eens vragen.
Je hoort verder nog van mij.
Kun je mij je mailadres sturen, dan kunnen we rechtstreeks communiceren.
Mijn mailadres is: frans@beverfarm.nl
of frans.moekotte@kleentec.nl
Vind het wel leuk om iets uit de Indische tijd van mijn vader en moeder te horen.
Frans Moekotte
pada potret pemain svbb yang berdiri paling kiri adalah onong (bpk saya) yang jongkok ada tujuh wanita , saya mau tanya yang paling kiri siapa namanya ? Ia adalah ibu saya.
Kan iemand mij helpen. Mijn Tante is in November overleden. We kunnen geen doodbewijs krijgen om dat er geen geboorte document is. Zij is geboren 21 april 1930 in soerabaya. Niemand is op de hoogte van een geboorte document. Kan iemand mij sturen waar ik het kan uitvinden. Volgens zeggen is zij mischien geboren in het central buurgelijke ziekeninrichting. Haar moeders meisjesnaam is Maria lobatto.bonora.,waar haar moeder meisjesnaam is maramis. onwettleijke father van tante lily is ernest luthy.tante lilis naam is maria J. Lobatto.
@ Xenia
Je kan proberen bij de CBZ Surabaya (ziekenhuis) zelf.
Of bij de Catatan Sipil ( Burg.stand) van Surabaya.
Het kan problematisch zijn als haar moeder een een Niet Nederlandse was ( Maramis is dacht ik Menadonees) , want dan valt ze onder de “Inlandse”bevolking.
Op zicht is het niet erg als haar moeder toen 100 gulden per maand verdiende .
Je hebt daar ook een buitengewone lijst van bevolkingsregisters . voor Geen Nederlanders .
Ikzelf ben ook geboren in Soerabaja in de CBZ in1930. Mijn moeder, broer en zus zijn daar ook geboren, geen documenten, die hebben we geloof ik nooit gehad, of zijn in de oorlog/bersiap ten onder gegaan. Met hun overlijden geen problemen gehad, geregeld zoals bijna altijd door de uitvaartondernemer: verklaring van overlijden door de (huis)arts en aangifte van overlijden (met die verklaring) bij de gemeente. Was uw tante wel ingeschreven bij de gemeente? Dat moet toch wel bijv. in verband met de AOW, IDkaart, zorgverzekering e.d. Of anders haar burgerservicenummer. Zo niet, dan kan zij niet vanzelf worden doodverklaard. Alleen een verklaring van overlijden door de (huis)arts is nodig. Volgens mij heeft u helemaal geen geboortedocumenten nodig, die heeft praktisch niemand. Alleen ingeschreven bij de gemeente, zonder dat kunnen ze haar ook niet (dood) uitschrijven. Ikzelf ben in 1946 zonder papieren naar het gemeentekantoor gegaan, geen probleem gehad met inschrijving.
De CBZ uit 1930 bestaat allang niet meer op die plaats, maar er is wel een andere locatie in Surabaya. De nieuwe naam weet ik niet, is wel op internet te vinden. Mijn geboorte-inschrijving bestaat nog steeds bij de burgerlijke stand op het gemeentehuis in Surabaya, mijn doopakte bij de RK-kerk (vroegere Coenboulevard). Daar heb ik een paar jaar geleden nog een afschrift van gekregen.
Het maakt niets uit of uw tante een niet-Nederlandse was. Het enige wat nodig is, is inschrijving bij de basisadministratie van de gemeente.
Laatste opmerking: was uw tante soms illegaal in Nederland?
Wijlen mijn broer , Jan Lemmens, is in 1933 en ik ben in 1940 in Soerabaja in het R.K. Hospitaal geboren. Ik kan mij wel herineren dat mijn ouders verteld hebben dat er problemen waren met eerst registratie in Nijmegen in 1946 , waar wij in maart 1946 aankwamen en daarna in Hengelo (O) in 1949 want wij hadden geen copien van onze geboorte akten, want die waren allemaal verbrand in Soerabaja in 1946 bij de opstand. Wat ik danook nog kan herinneren is dat mijn ouders toen de copieen van de DOOP akten gebruikt hebben voor onze registratie! Hoe ze aan die copien van de doop akten zijn gekomen kan ik helaas niet meer herinneren, want niemand is ooit terug geweest naar ons huis in Malang na de oorlog, zodat alles verloren is gegaan.
In dit geval met problemen over registratie kan dan het Rode Kruis deze mensen niet helpen? Ik begrijp eigenlijk dat dit probleem in Nederland nog kan voorkomen na zoveel jaren na de oorlog want Nederlanders zijn toch zulke efficiete mensen??
Slamat,
Gerard
ze woonde in dusseldorf Germany/ daar is ze ook gestorven. mijn neef heeft haar toch naar Hilversum kunnen brengen waar ze is begraven in the familygraf samen met haar moeder maria lobatto bonora..zij was legally naar duitsland geemigreerd met haar firma van Indonesia.ze had haar moeder ook meegenomen. all deze tijd heeft ze altijd in dusseldorf gewoont and daar was ze ingeshreven. haar family (haar zusTosca) woonde in Hilversum. mijn Oma maria lobatto Bonora heeft nederlandse gegevens daarom begraven in Hilversum.Mijn moede(rosa Bonora) haar andere halfzus is pas heengegaan,in april 2013.Glemmens ik zal the notaris in Holland hierover zeggen wat je gezegt heb,het dit gaat over the erfenis waar ze geen will heft achter gelaten. dank allemaal .
Als ze in Hilversum is begraven, dan kunt u de weg terug proberen. Die begrafenis moet zijn geregeld bij de gemeente Hilversum. Die gemeente moet dan de voorgeschiedenis (of uw tante wel echt dood is) kennen om daar toestemming voor te geven. Die voorgeschiedenis wijst dan naar de plaats in Duitsland waar ze is gestorven. Wie heeft daar een verklaring van overlijden afgegeven? Een babbel houden op het gemeentehuis in Hilversum! Succes!
citaat: “Nederlanders zijn toch zulke efficiete mensen??” Dat klopt, je hebt in Nederland alleen een verklaring van overlijden van de (huis)arts nodig. De rest volgt vanzelf. Meestal, hoef je helemaal niets te doen (behalve de rekening betalen). De uitvaartondernemer regelt alles.
Waarde Jan (Somers),
Als de persoon in Nederland is begraven is er dan niet een persoonskaart van die persoon gemaakt, die dan bij het CBG (Centraal Bureau voor Genealogie) op hun web – http://www.cbg.nl opgevraagd zou kunnen worden (tegen een betaling natuurlijk) ??
Slamat,
Gerard
Het lijkt mij onmogelijk dat er iemand op een gemeentebegraafplaats is begraven zonder sporen achter te laten in de gemeentelijke administratie. Het graf is op z’n minst geregistreerd, al was het alleen al om de grafrechten te kunnen innen.
Een paar jaren geleden heft mijn zus in Almere persoonlijk het adminstratief bureau van Buitenveldert (Amsterdamse begrafplaats) bezocht en een lijst metnamen en map van begraafplaatsen/grafzerken(?) op Buitenveldert gekregen van onze ouders, ooms en tantes, en ettelijke voorouders van ons, die daar ook zijn begraven. Misschien een idee?
Jaap Wormer
Beste Bert,
Allereerst wil ik u een groot compliment maken voor deze site.
Graag ontdek Ik meer over mijn vader Heinrich Christiaan Tielman, roepnaam Chris, bijnaam Vent. Geboren in Soerakarta op 09-01-1915 uit het huwelijk van Tielman, Christiaan George 19-03-1884 te Soerabaja en Blondé, Johanna Maria Benedicta 03-04-1897 te Kota Radja. Mijn vader heeft naast Soerakarta ook gewoond in Malang en Makassar. Ik weet dat hij bij de marine/mariniers heeft gezeten en krijgsgevangene is geweest.
Met zijn vrouw Lesly Purvis 01-11-1913 kreeg hij 8 kinderen. In 1951 is het gezin naar Nederland vertrokken.
In Nederland overleed zijn vrouw en is hij hertrouwd met de vrouw die mijn moeder werd. Ik weet weinig van zijn werkverleden en kampperiode.
Ik hoop dat u mij kunt helpen.
Bij voorbaat dank. Met vriendelijke groet, Joke Tielman (1964)
Beste Bert, wat een mooie site!
Ik ben ook op zoek een familie: Het gaat om Louisa Theodora Cutler, geboren 9 november 1896 in Indonesië (geen idee waar precies). Ze is overleden in Driebergen in 1992. Haar ouders waren de Brit George Cutler (geboren Londen 14 augustus 1850) en moeder Johanna Hendrika Louisa Gerritsen (geboren 7 december 1870). Gezien het leeftijdsverschil van de ouders vermoed ik dat Johanna de tweede vrouw was. Wie weet iets over George?
Zojuist je vraag gezien over Louise Cutler. De broer van Louise heette ook George en was mijn grootvader, de vader van mijn moeder. Het is mij niet duidelijk waarom je informatie zoekt over mijn overgrootouders en oudtante en of je familie bent. Graag hoor ik waar je naar op zoek bent.
Mijn email adres kun je opvragen bij de heer Immerzeel.
Mvg.
Astrid van Warmerdam-Zeelig
Beste Sandra,
Intussen kun je zelf ook kijken op de web site van het Centraal Bureau voor Genealogie – http://www.cbg.nl – waar je een Persoons kaart kun aanvragen van Louisa Theodora Cutler, waar je dan wel iets voor moet betalen. Zoeken in Engeland is niet zo makkelijk als in Nederland en zou je misschien door de Mormonen web site – http://www.familysearch. org kunnen ondernemen, maar misschien kan Bert het een en ander vinden voor je ???
Even een noodoproep:
Wie heeft het boek van Okke Norel: En,…hoe was het daarbuiten? : buiten de japanse kampen en in de Bersiap (1941-1949) (2001) in de kast staan?
Daarin schijnt op bladzijde 8 iets te staan over het aantal bersiapslachtoffers.
Ik zou daarvan graag een letterlijke weergave willen hebben.
Bert
Heeft niemand dit boek?
Hi,
Ik heb het boek ISBN: 90-806750-1-6, 2001
En,…hoe was het daarbuiten? : buiten de japanse kampen en in de Bersiap (1941-1949)
Pagina 8 is een lege pagina,
Bas
Beste Bas,
Da´s vreemd. Ik weet toch bijna zeker dat ik de verwijzing correct heb overgenomen. Kun je misschien ergens anders in het boek een vermelding vinden van het aantal (geschatte) bersiapdoden. Mogelijk in verwijzing naar de Indische Pensioenbond?
Bij voorbaat dank.
Bert
Ik heb me rotgesurft, Bert, met het volgende resultaat. Dit boek is bij Okke Norel persoonlijk te bestellen via ISBN: 90-906750-1-6, 2002
Te bestellen per email: o.norel@chello.nl
Laat ons weten of ’t je gelukt is.
Koninklijke Bieb en Zeeuwse Bieb hebben het boek, met 84 pagina’s, formaat 21cm, uitgave Winterswijk, Norel, 2001, onder het volgende nummer: 9789080675018.
Better luck next time!
Alle in Nederland netjes uitgegeven publicaties zijn in de KB te raadplegen/op te vragen/lenen. Mogelijk ook al gedigitaliseerd. Over kennis van het werkelijke aantal slachtoffers uit de bersiap is volgens mij nooit iets te vinden. Het enige wat je kunt doen is de lijsten van de oorlogsgravenstichting raadplegen met de nodige filters. Dan heb je in ieder geval een betrouwbaar minimum. De rest zijn speculatieve nullen. Maar dat schijnt niemand te hebben gedaan. Ik ga dat ook niet doen.
Dank, Aelle, voor je hulp. Echter, voor zover ik weet is Norel al in 2005 overleden.
Buitenzorg, mijn dochter Nadet werkt in het gebouw van de Zeeuwse Bibliotheek! Maar de index staat ook op internet.
Beste Aelle,
Ik weet niet of iemand je hierover al gemaild heeft maar Okke Norel is al in 2005 overleden. Zie: http://indisch4ever.nu/2005/07/11/okke_norel/
MVG
Snabbeltje
Nog heel veel leuks gevonden van Okke Norel, geboren op 27 maart 1932 te Magelang. Vanaf de geboorte tot en met peuter van één jaar. http://www.okkenorel.nl/?action=on_menu_actie&on_menu_id=1
Met de bakker moet zijn met de baker, kraamverzorgster.
Wat een heerlijke foto´s om naar te kijken. In de slendang en zo. Bedankt, Okke!
Okke schilderde ook erg mooi!
Mijn ouders woonden in 1955 in het zeemanshuis gelegen aan de perakweg in jakarta. Heeft U enig idee hoe die straat nu heet?
Met vriendelijke groet Thessy Vercauteren
Beste Thessy,
Je zegt de Perakweg in Jakarta, maar moet dit niet Surabaya zijn?
In Batavia-Jakarta was wel een Tandjoeng Perakweg, maar die lag waarschijnlijk in de wijk Gondangdia, ver van de haven. Ik weet niet van een zeemanshuis daar.
In Soerabaja was sprake van een zeemanshuis aan de Nieuwe Kalimasweg, vlakbij de Tandjoeng Perakweg, midden in het havengebied.
De Tandjongperakweg in Soerabaja was een lange, grote straat naar de haven, Tandjong Perak. Voor zeelui kende ik alleen Sociëteit Modderlust voor de marinemensen, bij Oedjoeng.
Weet alleen dat mijn vader daar beheerder was van het Zeemanshuis. De enige informatie die ik heb is van iemand die een brief heeft ingestuurd naar het krlmuseum. Hij noemt mijn vader bij naam . Hij heeft het erover dat hij in Tandjong Priok aankwam en tijdelijk in het Zeemanshuis aan de perakweg werd ondergebracht. En dat die perakweg was gelegen aan de weg naar het beroemde/ beruchte Kampong Kotja. Het zou echt in Batavia Jakarta hebben gelegen.
Ps. Mijn vader was René Vercauteren, kwam uit Zeeland en is als missionaris tijdens de oorlogsjaren naar indonesie gegaan. Hij trouwde later met mijn moeder Valesca Bochem geboren in Jakarta en heeft met haar in het zeemanshuis gewoond. Hier zijn ook mijn 2 oudste zussen geboren. Misschien dat deze informatie van pas komt
Sorry even overnieuw!
Ps. Mijn vader was René Vercauteren, kwam uit Zeeland en is als missionaris tijdens de oorlogsjaren naar indonesie gegaan. Hij trouwde later met mijn moeder Valesca Bochem geboren in Jakarta en heeft met haar in het zeemanshuis gewoond. Hier zijn ook mijn 2 oudste zussen geboren. Misschien dat deze informatie van pas komt
Mijn zoektocht naar René Vercauteren in geëindigd in Vlaanderen, België alwaar de Vercauterens hun bron kunnen achterhalen. Ene René Vercauteren, vond ik, die geboren was in Stekene, België op 14 februari 1914 en overleden 24 juni 1999 ook in Stekene. Hij was de broer van Maria Irena Vercauteren, Roger Vercauteren en Gustaaf Vercauteren.
Ook mijn vader had zijn wortels in ’t Antwerpse België. Over zijn grootmoeder Christine kon hij vertellen dat ze doorgaans met een parasol liep om niet in de zon te verbranden. (Er hingen vroeger in mijn herinnering hele grote zwart/wit familieportretten aan de muur bij mijn oudtante Lies.) Ze droegen de prachtige Franse familienaam De Bovy.
Het is me niet duidelijk geworden waar Thessy in feite naar op zoek is. De nieuwe straatnaam of meer? Ik heb begrepen dat de familie in Mei op vakantie gaat naar Indonesië en herinneringen wil ophalen.
Nog een link is via info@odis.be
De ODIS-databank bevat gegevens over de geschiedenis van het middenveld in Vlaanderen en België, meer bepaald over:
* organisaties of intermediaire structuren
* personen die in het middenveld actief waren
* publicaties van en over deze organisaties en personen
* archieven die door hen werden nagelaten
http://www.odis.be/ned/inf/info.htm
Veel succes!
In feite heb ik een vraag m.b.t. de naam van uw oud tante De Bovy, mijn oma heet Charlotte Helena De Bovy geboren in 1881 te Panteh Perrak (Kota Radja, Atjeh) vroeger geschreven Koetaradja. ben benieuwd of u weet of er raakvlakken zijn met uw oud tante. ik zoek nml de volledige naam van haar vader en moeder. Bij voorbaat dank voor uw antwoord, m.vr.gr., Peter
Mijn vader, René Vercauteren is geboren op 2-6- 1909 in sas van Gent in Zeeland . En is voor/ tijdens de oorlog als missionaris naar indonesie gegaan om medicijnen voor de ziekenhuizen daar te regelen. Hij is tijdens de oorlog in het jappenkamp terecht gekomen. Na de oorlog is hij afgetreden als missionaris en is hij met mijn moeder, Valesca Bochem getrouwd. Over hun leven in indonesie werd vrijwel niet gesproken , was allemaal te pijnlijk. Wij weten alleen dat hij beheerder was van het zeemanshuis op de perakweg in jakarta. Ik ga met mijn gezin naar java en wil idd heel graag zien waar ze gewoond hebben. Waarschijnlijk staat het huis er niet meer en is de straatnaam veranderd Bovenstaande gegevens is alles wat ik weet. Daar mijn moeder ook niet meer leeft, maar tijdens haar leven sprak ze er ook liever niet over, hoop ik dat iemand mij kan helpen.
Thessy
Eureka!
Eindelijk iets kunnen vinden over uw vader, Thessy. Ik hoop dat u er iets aan hebt.
http://www.krlmuseum.nl/Lloydverhalen/verhaal25.htm
Heel erg bedankt voor de moeite, maar dit is de brief die ik, zoals in een eerdere reactie vermeld, bij het krl museum gevonden heb en zo ook enige informatie kreeg,waar het zeemanshuis gelegen zou zijn. Alleen die straatnaam is nu niet meer bekent in jakarta, heet nu waarschijnlijk anders. Ik blijf hopen dat ik de straat ga vinden.
Groetjes Thessy
Thessy,
Ik heb er nog een keer naar gezocht, en het gevonden.
Morgen, of overmorgen, hoor je van me.
Bert
Bert, dat zou echt super zijn, ik dacht dat ik er vrede mee had dat mijn ouders niet veel over het verleden in indonesie kwijt wilden. Zelf durfde ik mijn vader hier ook niet veel over te vragen omdat dan weer al die afschuwelijke momenten in dat jappenkamp bij hem naar boven kwamen. Heb zelf wel het idee dat ze na de oorlog ook veel gelukkige momenten gehad hebben daar in het zeemanshuis. Denk dat ik daarom ook juist heel graag die plek wil vinden.
Ps. heb bij de spullen van mijn overleden moeder ook een foto gevonden van het graf van mijn oma. Kan daar duidelijk haar naam en geb.dat + datum overlijden op zien. Is misschien veel gevraagd,maar is dat misschien ook ergens te achterhalen, op welk kerkhof zij begraven is?
Dit is het geworden, Thessy:
https://javapost.nl/2014/02/21/op-zoek-naar-het-zeemanshuis/
Ik zou zeggen: ga er langs, en laat het ons weten. Misschien kun je een foto maken van de huidige situatie…
Wat je oma betreft:
zo zonder details zegt me dit natuurlijk niets. Stuur me de foto, en data van je oma. Kunnen we er nog een keer naar kijken.
Bert, dat zou echt super zijn, ik dacht dat ik er vrede mee had dat mijn ouders niet veel over het verleden in indonesie kwijt wilden. Zelf durfde ik mijn vader hier ook niet veel over te vragen omdat dan weer al die afschuwelijke momenten in dat jappenkamp bij hem naar boven kwamen. Heb zelf wel het idee dat ze na de oorlog ook veel gelukkige momenten gehad hebben daar in het zeemanshuis. Denk dat ik daarom ook juist heel graag die plek wil vinden.
Ps. heb bij de spullen van mijn overleden moeder ook een foto gevonden van het graf van mijn oma. Kan daar duidelijk haar naam en geb.dat + datum overlijden op zien. Is misschien veel gevraagd,maar is dat misschien ook ergens te achterhalen, op welk kerkhof zij begraven is?
Groetjes Thessy
Ik kan jullie niet genoeg bedanken voor de informatie. Ik laat jullie weten of het gebouw er nog staat en hoe het er nu uitziet daar.
Even terugkomend op mijn oma, haar naam was Emma Maria Bochem – Hetarion. Geboren op
5-8-1903 en overleden 10-10-1977. Geboren in Jakarta?
Nogmaals Bedankt!
Beste Bert heb naast de gegevens van mijn oma ook nog gegevens van het graf van mijn opa gevonden. Hij was J.A. Bochem, geboren 14-3- 1901 en overleden 9-8- 1978. Hoop dat dit geen brutale vraag is, maar zou u hier, naast de zoektocht naar het graf van mijn oma, ook eens na willen kijken.
Groetjes Thessy
Beste Bert
Ik ben op zoek naar een goede gids of iemand die mij daar ter plekke kan helpen ik wil een paar dagen naar Surabaya en een paar naar Malang.
Mijn familie komt daar vandaan en ik heb aardig wat adressen om te bezoeken.
Maar ook plekken die vroeger misschien anders heette.
Ik zoek iemand die veel van de geschiedenis weet.
Mvg
Kunt u mij helpen
Galoust
Als u wat meer informatie geeft kan ik misschien helpen om in Surabaya op gang te komen. Ik weet niet alles maar toch….
Mijn emailadres is verkeerd. Ipv twee ‘s’en moet het een zijn.
Hieerbij het goede.
Beste Hans ik zie uw eerste bericht niet
Ik wil volgende week ergens naar java vliegen om wat plekken te bezoeken voornamelijk Surabaya en malang.
Misschien ook wat kampen als die er nog zijn.
Mijn vraag…..
Ik ben getrouwd en mijn vrouw vind het goed dat ik dit ga doen
Ik heb een dochter van 2 en ben zelf 30
Is er iemand die ook graag daarheen wil om zijn roots te ontdekken.
Het zal voor mij geen vakantie worden maar echt puur familie historie.
Bert misschien ken je iemand die ook wil gaan
Waarde Galoust,
mijn vriendin in Bandung werkt free lance als reisgidse voor heel Java, zij spreekt een beetje NL en prima Engels. Natuurlijk weet zij met haar 53 jr. niets van tempo doeloe, maar het is nu 70 jaar nadien en niemand uit die tijd leeft meer. Als u haar wil inhuren kan u kontakt opnemen met jpfpetbar@yahoo.com.
I beg your pardon, Peter!
Mijn broer(tje) Peter en ik zijn onze bersiap-kampen “tour” begonnen in het kamp Lestari (achter de suiker-fabriek van de zelfde naam), en ik ontdekte vanochtend dat ik nog adem en uit mijn nest kon kruipen. Even later bevestigde zijn telefoontje dat broer Peter ook nog leeft….
‘Tis maar dat je het weet 🙂
Mvg
Jaap Wormer
Hallo ik zoek nog overblijvende familieleden van de familie Kieft, ik wil weten of er nog meer mensen ergens zijn die familie zijn en of ze nog leven. Als jullie een goede site hebben kunnen jullie die misschien doorgeven
Ik zoek naar gegevens over de familie BOLDUAN in Nederlands-Indië. Het begint eind 19e eeuw met een Franz Hermann August BOLDUAN, een Duitser van geboorte, die dienst neemt in het KNIL.
Ook zoek ik mensen die mijn vader Arie BOS, geboren 1923 Palembang, overleden 1967 in Ochtrup (D) hebben gekend.
Uiteraard ben ik bereid om alles wat ik weet te delen met andere onderzoekers. Veel van wat ik heb verzameld is terug te vinden op http://tinyurl.com/7m4qtfr
via kb.nl kom je op Delpher en kun je bv op je familienaam zoeken in kranten uit N.O. Indië vanaf de 19de eeuw. Boeiende berichten. Er worden steeds meer kranten gescand in de toekomst.
Dank, die optie is mij bekend. Ik heb niet de illusie dat er veel informatie los gaat komen die ik nog niet heb,maar je weet nooit.
Namens mijn vrouw op zoek naar :Wil Schouten
Deze zou gewoond hebben aan de Osseweistraat te Rotterdam. Had een vriend die aan de Schoonebergerweg aldaar woonde.
Was eind jaren 50 werkzaam in een gagare aan/bij de admiraliteitsstraat te Rotterdam.
Begin jaren 60 dienstplichtig. Vermoedelijk verhuisd naar Oosterhout (NB) in 1962 helaas het contact daarna verloren
Goedemiddag,
Mijn vader is vermoedelijk uit een tehuis gehaald en heeft de naam van de man gekregen die hem ‘adopteerde’. Nu denken wij echt dat zij zijn ouders niet zijn om meerdere redenen. Mijn vader is helaas in januari 2014 overleden en ik wil toch graag eea achterhalen, voor mezelf.
Wat word er precies geregistreerd bij zo’n adoptie of in zo’n tehuis? Ook de namen van de mensen die adopteren of alleen de naam van het kind?
Als u meer info wilt kunt u mij mailen
Gezocht: Arnoldus Lambertus (Nol) Jansen, geboren Loosduinen 30.9.1898, overleden Den Haag 27.3.1967, huwt 16.8.1922 te Loosduinen met Everdina Hendrika Stork, geboren Hees 25.9.1897. Het echtpaar vertrekt op 2.9.1922 met de ‘Prins der Nederlanden’ vanuit Amsterdam naar Batavia. Vermoedelijk is Everdina in Nederlands-Indië overleden, want op 14.5.1939 vertrekt Arnoldus alléén met de ‘Dempo’ vanuit Sabang naar Rotterdam. Vraag: waar enw anneer is Everdina overleden?
Ik zou graag willen weten of er iets bekend is van mijn overgroot oma Saparinum (geb. naar gissing in 1889 te Kedong Kebo (Kedoe). Zij woonde in Java vlak naast de Borobudur. Waarschijnlijk is dat haar voornaam en dat ze dat in die tijd als achternaam hebben gebruikt toen zij naar Nederland ging met mijn overgroot opa Johannes Hendrikus Hermsen. Hij zat in het leger als adjudant – onderofficier werkman der Genie. Hij is op 4 juli 1908 geplaatst bij het 12e bat. inf. Zij zijn gehuwd op 14 september 1917 te Koeta Radja. Ik weet dat de informatie erg summier is, dat is momenteel het enige wat ik van haar weet uit de tijd dat zij nog in Indonesië woonde. Zij zijn veel verhuisd, Zij hebben o.a. nog op Atjeh in Sabang gewoond, Timor, Paré paré en in Palu (toen nog Paloe) (Celebes) waar mijn opa is geboren. Zij hebben 6 kinderen gekregen. Ik denk dat zij in 1934 naar Nederland vertrokken zijn voorgoed.
Ik hoop dat u mij verder iets meer informatie kan geven.
Met vriendelijke groet,
Michelle
Hallo allemaal, kan iemand ons helpen, mijn vader heeft gewoond in Tjimahi Indonesie op het Emma hofje.
Kan iemand ons helpen, mijn broer en ik, aan de nieuwe benaming van die straat, alles heeft een andere naam gekregen.
alle informatie is welkom
Thanks
Richard en Ruud Sullot
Hey Ruud en Rich,
Heb een 1998-editie van uitgever Asia Minor (Purmerend) van de “Steden-Atlas, Nederlands Indie”. Op pagina 46 staat een piepkleine straten-map van Tjimahi. Daar blijkt een Emmalaan te staan, dichtbij het station en loopt bijna haaks (90-graden) op het stations gebouw, aan de achterkant daarvan dan.
Via Google Earth is die straat (Emmalaan) nog steeds wijds, maar de hele stad is zowat opgeslokt door Bandoeng! Herinner me nog onze zomer-vacanties in Bandoeng bij een zus van onze vader, en op de terugweg naar Batavia stopte de trein altijd op Tjimahi.
Ik weet nog steeds de nieuwe Indonesische naam van de Emmalaan niet, maar heb het idee dat de Emmahofjes dicht in de buurt van de Emmalaan moeten zijn.
Good Luck met je verdere searches!
Jaap Wormer
Gisteren vond ik op een oude kaart : Jalan Nangka
Ik weet niet of dit juist is.
Nan van Hal
Mijn neef heeft in de kamptijd in het Emmahofje gewoond. Dat is volgens mij NIET Tjimahi, maar gewoon Bandung. In het zelfde hofje woonde ook de schrijver F,Springer (pseudoniem)., je weet wel van o.a Bandung Bandung
Kijk op Internet bij Emmahofje Bandung en je krijgt meer informatie.
Op de kaart is het Emmahofje vlak bij de Ananasstraat, nu Jl, Ananas.
Succes
Dag Ruud en Rich en alle medewerkers aan Ruud en Rich probleempje,
Wij hebben in 2008 hetzelfde probleem gehad – allemaal dankzij Soekarno, die alle Nederlandse straat namen verbood en er moesten dus Indische namen komen !
Wat wij uiteindelijk in Malang vonden is dat men een boek uitgaf (dat men bij Toko Oen had) van Malang met de Nieuwe en de oude namen naast elkaar. Misschien is er zoi iets ook uitgegeven van Tjimahi ??
Veel succes met de speurtocht en slamat,
Gerard
als gemachtigde voor Jope Löwe te Australië wil ik voor haar een aanvraag WUBO/WUV en CAOR opstarten. Jopie is de jongste van een gezin: vader moeder 2 zusters en een broer. ten tijde van de Japanse bezetting zijn beide ouders overleden, zij was toen 3 jaar oud. door nederlanders zijn de 4 kinderen naar een tehuis van P. v/d Steur Magelang gebracht. toen naar Semarang en vandaar met de trein naar een tehuis van P v/d Steur in Jakarta, Zij had in de omgeving van Magelang-Semarang een oom met 14 kinderen. Zij was getrouwd met M. Barneveld Binkhuijsen, gescheiden en daarna getrouwd met Klerks te Brisbane Australie. voor bovengenoemde aanvragen heb ik van de fam Löwe gegevens nodig. Wie kan mij hier aan helpen. Bij voorbaat mijn dank voor uw reaktie, Ron Mayer.
Beste Ron, je hebt mij vragen gestuurd over Frederik Johannes Löwe via de website van de Indische Genealogische Vereniging, maar jij hebt geen e-mail adres achtergelaten waarnaar ik een antwoord kan sturen. Wil jij mij jouw e-mail adres toezenden via mijn e-mail adres. Met vriendelijke groet, Rob Dumas
Beste lezers van Java post,
Zouden jullie me kunnen helpen?
Ik ga volgend jaar naar Indonesia,( Java en Bali.) Het is de bedoeling, dat ik op Java naar plaatsen ga, die belangrijk zijn geweest voor mij of mijn familie.Het is, gezien mijn leeftijd, waarschijnlijk de laatste keer, dat ik dit kan doen. Ik google wel, maar kan helaas geen Bahasa lezen en daardoor mis ik informatie.
Kan iemand me helpen aan de nieuwe naam voor het OSVIA-gebouw in Serang? Adres zou ook fijn zijn..Bestaat het nog?
Ziekenhuis in Pamekasan van omstreeks 1905? Bestaat dat nog en ook graag adres, indien mogelijk.
Idem Tuban (Rembang)
Ik ben van plan om mijn pover (pasar) Maleis om te vormen naar eenvoudig Bahasa, zodat ik een eenvoudig gesprek zal kunnen volgen. Een woordenboek is natuurlijk daarvoor nodig. Mijn woordenboek is uit 1932! Gaarne jullie advies voor een goed en bruikbaar woordenboek.
Bij voorbaat allen hartelijk dank.
Nan van Hal-van Willigen
beste Nan, bedankt voor je laatste tip, mijn broer en ik gaan hem zeker gebruiken.
Jaap en Gerard, ook jullie bedankt namens mijn broer en mij.
Richard Sullot.
Waarde Nan,
Even googlen levert op:
Van Dale Miniwoordenboek Indonesisch | ISBN …
webwinkel.vandale.nl › Producten
Koop nu “Van Dale Miniwoordenboek Indonesisch” / ISBN 9789066483361. … Indonesisch-Nederlands en Nederlands-Indonesisch samen in handig …
Een uitgebreider woordenboek is Wolter’s Kamus Praktis van J. Muh.Arsath Roís
ISBN 9001 75927 0. Vraag maar eens bij de boekhandel of het nog leverbaar is.
http://www.onzeplek.nl heeft ook woordenlijsten; registreren, forum, gordel van smaragd maleis.
Gratis kursussen bahasa Indonesia zijn er ook plenty op internet, googlen op kursus bahasa Indonesia, oa.
Leer Indonesisch online – E-learning gratis
http://www.semarang.nl/indonesian/
De gratis Indonesische taalcursus online … Les: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 …
Het bahasa Indonesia is sinds 1972 behoorlijk veranderd de oe werd een u, tj een c, j een y,dj een j, nj werd ny enz.
Als verder nog iets wilt weten kunt u mij mailen,
jpfpetbar@yahoo.com
Peter Barneveld Binkhuijsen
Beste Peter,
Heel hartelijk dank voor de snelle en uitgebreide reactie.
Van mijn neef kreeg ik van Rois “cursus voor beginners” . Heeft hij ooit gebruikt Heel goed , vind ik. Heel duidelijk de voor-, en achtervoegsels uitgelegd. Ik heb in het grijze verleden al eens een cursus Bahasa gedaan en ging toen volledig de mist in met die voor-, en achtervoegsels.
Ik heb de Kamus Praktis van Rois besteld; Was inderdaad nog leverbaar,
De gratis taalcursus online had ik al ontdekt. Heb die nu gedownload en ben van plan elke dag wat te oefenen.
Fijn, dat ik een beroep op je mag doen, als ik nog wat wil weten.
Vriendelijke groet,
Nan van Hal-van Willigen
Beste Nan,
Nog even dit. Je hoeft die voorvoegsels mem, ber, per enz. niet echt te kennen. Je kunt ook gewoon het kale werkwoord gebruiken. Indonesiërs vinden het al geweldig dat jij als Belanda
de moeite genomen hebt wat BI te leren, dat wordt echt gewaardeerd. En als je dan zegt dat je een anak Betawi ( of anders ) bent krijg je een glimlach van oor tot oor En als je een woord niet weet kun je het altijd proberen in het Nederlands en vervolgens het Engels, het BI heeft een enorm aantal leenwoorden. Nog een tip, hoffelijkheid is enorm belangerijk in het dagelijks leven, dus aanspreken met Pak, Ibu. Als je dicht voor iemand langsgaat vaak permissie, excuus maken maaf, wordt heel vaak gezegd.
Groetjes,
Peter
Beste lezers van Java post,
Ik zit al heel lang met de volgende vragen:
ik zoek meer informatie over mijn stiefvader Marinus Leonardus Smith die een aantal jaren geleden overleden is, zelf liet hij nooit iets los over zijn afkomst,
Zoals ik van mijn moeder Gerdina Jonkers begreep kwam hij uit Bandung en was op een plantage opgegroeid en na een moordpartij op zijn familie in hij het Nederlandse leger gegaan.
Hij is uiteindelijk met zijn 2 zussen Els en Riet Smith naar Nederland gekomen..
Na de oorlog is die plantage of een of andere manier in hun bezit gebleven, maar ieder jaar moest iemand persoonlijk daar naartoe komen om dat bezit in de familie te houden, dat ging volgens mij ieder jaar weer om een hoog papierwerk.
Voor zover ik weet ik hij zelf ook nog voor een half jaar terug geweest rond het jaar 1980 (of wellicht late)r, en heeft toen in het ouderlijk huis geslapen, dus toen bestond het nog wel.
Mijn vragen zijn, Waar kwam mijn stiefvader nu echt vandaan en wat is de naam van de plantage.
Vriendelijk bedankt als iemand me op het juiste spoor kan zetten.
Rien Carels
.
Beste Bert,
Ik ben op zoek naar gegevens va mijn overgrootouders
Naam: Kerkhof
Geboren te: Rotterdam?
Gehuwd met: Sepaphina Herman.(geb 27-11-1883)
Dochter
Eugenie Kerkhof geb.13-08-1916 te Tjimahi.
Eugenie Kerkhof is in 1934 getrouwd met H.Mulder.
Kun jij mij aan de ondertaande gegevens helpen?
volledige naam overgrootvader Kerkhof.
begraafplaats. (wil bij eventueel bezoek aan Indonesie gaan kijken)
b.v.d.
Met vriendelijke groet,
Maurice Mulder
Beste Bert,
Voor mijn moeder ben ik op zoek naar een jeugdvriendinnetje: Joyce Vosges. Zij schrijft het overigens als Vosges maar ik heb uit papieren van haar opa/mijn overgrootvader gehaald dat het misschien Voges moet zijn. Dat staat in ieder geval in een brief van huurcommissie uit 1948. De moeder van Joyce huurde namelijk een gedeelte van het huis aan de Sumatrastraat 21 in Bandoeng waar mijn overgrootvader ook (onder)huurder was (samen met zijn drie volwassen kinderen Jan, Dina en Wim), evenals een heer Kruyt. Rechthebbende (hoofdhuurder) was een heer B. v.d. Heyden.
Mevrouw Voges was weduwe en had drie kinderen, waarvan Joyce de oudste was en ongeveer geboren is in 1935 (evenals mijn moeder). Misschien kunt u iets vinden over haar of mij op een spoor zetten waar ik (verder) kan zoeken?
Verder ben ik op zoek naar achtergrondinfo over het leven van mijn overgrootvader op dat adres en in Bandoeng tot het moment dat hij in juni 1950 naar Nederland terugkeerde. Ik hoop er eigenlijk op dat iemand hem uit die periode kent maar eigenlijk is elke info welkom (foto van het huis, straat etcetera.het leven in Bandoeng in die tijd….).
Ik zie uw reactie (en die van anderen? hoooop ik) met belangstelling tegemoet.
Beste Diana,
Mogelijk betreft het hier een dochter van Jan Hendrik Voges, geboren 1909, bij leven gehuwd met mevr. Voges-Kagon, in 1942 woonachtig Tuindorpweg in Bandoeng. Deze Voges overleed tijdens de oorlogsjaren in Thailand.
(Er was nóg een J.H. Voges in Indië, een gepensioneerd onderluitenant, gehuwd met A.A. Gabriël,in 1941 woonachtig in Malang).
Een zekere Joyce Ethel Wouters-Voges (geboren 5 juli 1935) – ik veronderstel dat zij het is – woont of woonde op het adres Luxemburglaan 19, 5625 NA Eindhoven. Ik weet niet of zij daar nog steeds woont en of zij nog leeft. Je zou een briefje kunnen sturen naar dat adres.
Succes!
Bert
Beste Bert,
Ongelooflijk dat je dit kunt vinden! En zo snel.
Ik hoop voor mijn moeder dat ze dit is.
Heel erg bedankt!
Eerst maar even afwachten of ze nog leeft, Diana…
Dear Diana, I too am trying to locate children or grandchildren of Jan Hendrik Voges. Wondering if you were able to locate Joyce Ethel Wouters-Voges? Jan Hendrik Voges has an extensive family here in Australia
Dear Inge Egelman. Thank you for your reaction. Unfortunately I did not find Joyce Vosges or family. The letter I sent to the adress given by Bert was not answered so I fear she does not live there anymore. And I don’t know how to find an adress where she might have moved to or where she might has died. What information do you have about this family?
Hoping to hear from you, with kind regards, Diana Pruis
Dear Diana, thank you for your reply. I am related to the Voges by marriage. My mother’s younger sister Criel (née Borghart) married Fred Voges younger brother of Jan Hendrik Voges who was married to Anna L Kagon. I did not know that Uncle Jim had a family until I googled him and saw your post.
Dear Inge, are you related to Jan Hendrik Voges born 1909 who lived in Bandoeng or to J.H. Voges who lived in 1941 in Malang? I refer to the message from Bert which I copied down below:
“Beste Diana,
Mogelijk betreft het hier een dochter van Jan Hendrik Voges, geboren 1909, bij leven gehuwd met mevr. Voges-Kagon, in 1942 woonachtig Tuindorpweg in Bandoeng. Deze Voges overleed tijdens de oorlogsjaren in Thailand.
(Er was nóg een J.H. Voges in Indië, een gepensioneerd onderluitenant, gehuwd met A.A. Gabriël,in 1941 woonachtig in Malang).
Een zekere Joyce Ethel Wouters-Voges (geboren 5 juli 1935) – ik veronderstel dat zij het is – woont of woonde op het adres Luxemburglaan 19, 5625 NA Eindhoven. Ik weet niet of zij daar nog steeds woont en of zij nog leeft. Je zou een briefje kunnen sturen naar dat adres.
Succes!”
Dear Inge, sorry I did not read your message clearly enough. I understand now that your Uncle Jim is the younger brother of Jan Hendrik Voges. You say that your Uncle Jim (and his brother Jan Hendrik) have a large family in Australia? Did you make inquiries within this family about their family in the Netherlands? I suppose they must know there are other decendants and even might have (had) contact with the family in the Netherlands.
Did you understand the message in Dutch I originally placed here, about how my mother knew Joyce Vosges? We might correspond through email for the details. You can mail me at dpruis@hotmail.com.
Looking forward to hear from you!
Bij het lezen van uw naam ging er achterin mijn hersenen een belletje rinkelen. Bent u soms familie van de familie Pruis die vóór de oorlog een pension/zwembad hadden in Lebaksari, even voorbij Poedjon, boven Malang?
Beste Jan, ik weet het niet zeker maar denk eigenlijk van niet. Ik ben weliswaar nog met de stamboom van mijn vaders kant bezig en er heeft in ieder geval 1 Pruis in Indie gezeten maar dat was in de 19e eeuw en die is toen ook teruggekomen. Als ik het me goed herinner had hij iets met een oorlog in Atjeh te maken. Mijn familie Pruis stamt uit Leeuwarden, er zit een ongerelateerde Pruis familie in Groningen. Misschien waren ze hieruit afkomstig? Heb je ook voornamen?
Hartelijk dank en ik hoor graag van je.
Met vriendelijke groet Diana Pruis
Na de oorlog, periode 1946-1950, woonden in Cideng, Jakarta, de familie Pruis met 2 zonen, namelijk Haye en Wim. Ze waren in de leeftijd van 13 a 14 jaar en blond met blauwe ogen. Totoks.
Hallo Ron, die namen komen wel voor in onze familie maar ik kan deze specifieke personen niet plaatsen. Ik hou dit in gedachten.
Haye en Wim waren, dacht ik, een tweeling. Ik vergeet ze niet, want een van de twee heeft een metalen deksel van een blue band tinnen pot, die je met een opener moet snijden, lopen gooien.
Ik kwam net voorbij fietsen en de messcherpe rand sneed mijn rechterhand open. Heb het litteken nog ter hoogte van mijn rechter handpalm. Rechter pink kan ook niet meer recht getrokken worden.
“Heb je ook voornamen?” Nee, dat waren mijnheer en mevrouw! Ze hadden aan de overkant, aan de rand van de Kali Kontoh, ook een ‘Europees’ restaurant. Spekpannenkoek kwam mij avontuurlijk over. Ik eet nooit meer spekpannenkoek! Mijn zus is een keer gebeten door een aapje dat ze aan een ketting hadden. Gemene wond. Ik ben er in 1997 nog geweest. Zwembad vernieuwd, de rest bestond niet meer. Zie foto hier in Javapost: Op zoek naar herkenning, 31 mei 2017.
Bert
Ik ben nog steeds zoekende naar gegevens wat er met mijn oom, broer van mijn vader, en zijn gezin gebeurd is na zijn vertrek als kamphoofd van een interneringskamp in Magelang, Midden Java. Wat ik weet is dat hij als WNI ( indonesisch staatsburger) het kamp verlaten moet hebben.
Zijn gegevens: Anthonijsz, Pieter Karel, geboren 14-10-1889 Soerabaja (oost java). Getrouwd met een Indonesische, had twee kinderen: zoon en dochter.
Beste Henk,
Naar ik aanneem is hij in Indonesië gebleven, en daardoor niet meer te traceren in Nederlandse databases. Ik kan helaas geen enkele gegeven over hem vinden.
Bert
Bert, heb jij info over hoe je zo’n zoektocht in Indonesië zou kunnen doen? Een broer van mijn grootmoeder is daar ook gebleven. Ik weet van zijn bestaan, mijn grootmoeder had wel contact met hem, maar ik heb geen flauw idee waar etc.
Nee, helaas, Arie. Daar ligt niet mijn expertise.
Misschien kun je je vraag nog een keer voorleggen aan de bezoekers van:
http://www.stamboomforum.nl/subfora/127/0/
Misschien weet men het dáár.
Arie,
Stel een vraag op het iGV-forum. Je weet nooit.
Zoveel mogelijk gegevens noemen, namen, doopnamen, datums, beroepen, plaatsen, kinderen .
En probeer diverse Indische sites op facebook
http://www.igv.nl/en-GB/forum/index
Je zou je nicht Prihatini om hulp kunnen vragen, ze woont in Jogja.
I am the granddaught er f Maria van Bursumkom. If I’m spelling it right. I have more of her document’s at home. I’m at work right now but she use to tell all the stories about the Holocaust. She was a POW and her and her sister came to the United States. I just wanted to see if any of my family is still around. My Opa and Oma died years ago and I don’t remember them. Just the stories my Grandmother told me.
Hello Angela,
I think your grandmothers name might have been – van Beusekom – or van Beusecom – rather then the spelling of – van Bursumkom that you gave ???
I am also one of those Far Eastern Holocaust survivers but not many poeple realize how it has effected the rest of our lives.
Good luck with your research,
Gerard
Hallo lezers,
Ik ben op zoek naar informatie, foto’s en dergelijke van het volgende:
* Julianalaan 7 in Bandoeng (periode voor de oorlog) en Sumatrastraat 21 in Bandoeng (na de oorlog) – wie weet bijvoorbeeld de nieuwe namen van deze straten? Ik ben deze tot nu toe niet tegengekomen in de overzichten die ik heb gezien.
* Toko de Vijzel annex Particuliere School lager onderwijs in Pengalengan Kotta.
* 3de Openbare Hollands-Indische School (waar mijn overgrootvader tot 1 augustus 1931 hoofd van was) in Bandoeng
* Boerderij Pasir Beunghar in Pengalengan
* De sultan van Soekaboemi
Hallo Diana,
Ik ben ieder jaar 2-3 mnd. in Bndg.
Sumatraweg heet in ieder geval nog Jln. Sumatra, die namen zijn niet veranderd.
Via Google is een lijst oude en nieuwe straatnamen in Bndg.te vinden, de mijn ligt thuis in mijn laptop.
http://www.academia.edu/7716729/Nama_Jalan_Bandoeng_zaman_Belanda_dan_Bandung_sekarang
Een tijdje geleden soortgelijke lijst bij Bandung Heritage.
Hallo Peter, dank! Op internet heb ik verschillende lijsten gevonden maar de Julianalaan ben ik niet tegengekomen. Misschien wel in de lijst die jij hebt? Dan hoor ik het graaq. 🙂
Zou de Jl Sumatra echt de oude Sumatrastraat zijn?
Ja Diana, Jln. Sumatra is echt de oude Sumatrastraat en loopt vanaf Jln. Lembong tot Jln. RE Martadinata. Julianalaan staat wel op de lijst maar er staat geen nieuwe naam bij. Kan het zijn dat Julianalaan in het verlengde van de Julianaboulevard lag, de boulevard heet nu Jln. Suropati, een lange zogenaamde fly over ten N. van de gedung sate. Als dat zo is, zijn alle oude huizen gesloopt voor de lange brede fly over.
Ik weet niet of ik op de goede site ben voor mijn vraag, maar wie kan mij informatie geven over mijn grootouders. Henk en Stien Urbanus. Voor de oorlog hebben ze in Tjimhahi een hotel beheerd. Zijn in het Jappenkamp geweest en hebben na de oorlog weer een hotel beheerd. In dat hotel zou ook vaak KLM-personeel overnacht hebben.
Blij met elke informatie en vooral ook met foto’s.
Kijk eens op delpher.com: Hotel Berglust in Tjimahi, per 1 april 1938. Ze zijn getrouwd op 22 maart 1938 in Tegal.
Wie is op de hoogte van de Deli maatschappij in de buurt van Lubuk Pakam, oost Sumatra naast Medan .
En wel een plantage Tjoekir/Simpang Tiga anno 1929 (tabak, of koffie, of suiker).
Ik ben namelijk op zoek naar de nazaten van de Indonesische vrouw Mani die huishoudster was van een zekere K. Hendrichs, toen beheerder of administrateur van die plantage.
Mani heeft toen een kind van K. Hendrichs gebaard.
Het kind is toen op advies van de pastoor te Lubuk Pakam onder gebracht in het nonnen klooster Theresia te Padang.
Helaas kan ik niet terecht bij de restanten van de Deli Mij in Nederland (Eindhoven en Rotterdam), omdat zij er geen gegevens meer van hebben.
Wie weet welke katholieke kerk er in Lubuk Pakam is tbv het doop register, of waar het geboorte register in Lubuk Pakam is.
Ron Mayer.
Ik vond een link met enkele contactgegevens: Het kan het proberen waard zijn. Veel succes.http://archive.today/archdioceseofmedan.or.id
Gembala Baik = Goede Herder
gembalabaik@yahoo.co.id
Heel hartelijk bedankt voor de informatie, heb Delpher geprobeerd, maar deze website is niet aktief, of is er een schrijffout in het spel? Welke site staat de de trouw/ geboorte info?
Hallo,
Ik ben op zoek naar meer informatie over mijn overgrootvader Dhr. Frederik Willem Langhorst (geboren op 17-07-1894 te Den Helder). Hij was Hoofdmachinist op de Poelau Bras. Hij is na aankomst in de Wijnkoopsbaai te Java van boord gegaan en op 6 Maart 1942 overleden in Soekaboemi (Er gaan meerdere verhalen in de rondte maar vermoedelijk is hij van boord gegaan met een blindedarmontsteking en na de operatie aan complicaties overleden). Meer weet ik niet maar ben zeer nieuwsgierig of er meer te vinden is over hem.
Hij reisde in maart 1939 a/b van de Johan de Witt van Batavia naar Nederland. Verder vind ik niet zo snel iets…
Beste Jelle, het is Delpher.nl!
Beste dpruisdpruis, bedankt! Hoe kom ik het beste aan de trouw en geboorte registers?
Heb ondertussen alles gevonden! Geweldig wat er allemaal te vinden is! Bedankt hoor.
Beste Bert,
IK zoek al heel lang naar mijn sobat al van af 1940 ,hij heet Frans arons hij woonde in
tjimahi achter het zieken hius,ik hoop dat ik hem nog kan vinden,
alvast bedank,
François Aronds (met een ‘d’), geboren 1940, Tjimahi, woonde een tiental jaren geleden op het adres Lijsterbesstraat 57, 3434 AB Nieuwegein.
Of hij daar nu nog woont, geen idee.
Bert
Bedankt Bert, ik heb hem na al die jaren gevonden,
groetjes Maurits
Was dat door mij? of had je hem al eerder gevonden?
Ik heb het graf gevonden van mijn oudoom peter van den einden op begraafplaats pandu op internet, hij was inspecteur van politie op bandoeng hij was ook getrouwd met margaretha Kaiser maar over hun is niets te vinden! Hoe kom ik verder??
Beste Bert,
ik ben op zoek naar de ouders en verdere familie van Ernestine Doves ( geboren van Amerongen), Zij is geboren in 1920 te Malang en op 13 juni 1944 geëxecuteerd in kamp Halmaheira.
Ze is getrouwd geweest met Gijsbertus Johannes Doves uit dat huwelijk is Frenklin James Doves geboren. Hij woont in Australië.
Voor hem ben ik op zoek naar zijn voorouders, ik hoop dat je me verder kan helpen want ik ben al enige tijd op zoek maar kan geen verdere informatie vinden.
Alvast bedankt
Volgens het OGS is Ernestine van Amerongen geboren op 3 november 1920 in Malang. We moeten dus op zoek naar een Van Amerongen in Malang. Het kan echter ook zo zijn dat zij is geboren in het ziekenhuis, en haar ouders ergens in de Oosthoek woonden op een plantage.
Er woonden rond die tijd in de buurt van Malang:
– J.F.J. van Amerongen, werkzaam bij spoorwegen, in Wlingi.
– Andries Gerard van Amerongen, gehuwd met Carolina Amelia Ernestine Peltzer, in Soerabaja.
– baron J.W. Taets van Amerongen in Paree.
Ik neem aan dat één van deze personen de grootvader zou kunnen zijn. Let ook op de derde voornaam van de vrouw uit Soerabaja. (moeder of tante?)
Misschien helpt deze info een beetje. Ik adviseer je contact op te nemen met de Indische Genealogische Vereniging. Misschien weten zij meer.
Ten tijde van de geboorte van Frenklin woonde het gezin Doves-van Amerongen op het adres Ambenganweg 91 in Soerabaja.
Succes!
Bert
Hallo, In het blauwe boekje1972 staat op blz. 207: Caroline Amalia Ernestine Peltzer, getrouwd met A.G. van Amerongen, ijsfabrikant te Soerabaja. Zij is ook overleden in het intern. kamp Halmaheira, Semarang 5-7-1945. Zij is het 3e kind van Willem Frederik G.G. Peltzer, geb. Semoenep 13-5-1851, eigenaar hotel Ketabang Soerabaja. Hij is de zoon van Hermann Heinrich Gerhard Peltzer, mijn overgrootvaders broer. Met hem (H.H.G.) ben ik juist bezig.
Als je iets wilt weten, hoor ik het wel,
Hannie de Ruiter-Peltzer
Hallo Hannie,
Dit was de moeder van Ernestine Doves- geboren van Amerongen.
Zij was ook overleden in Halmaheira maar begraven op een andere begraafplaats nl Kalibanteng te Semarang.
Deze gegevens heb ik gekregen via de Indische Genealogische Vereniging , daar had Bert mij naar verwezen.
Ernestine zou ook nog 2 zussen hebben gehad nl. Mary louise en Willie Frederique
kan jij dat ook bevestigen?
Ik weet niet wat je bedoelt met het blauwe boekje kan je mij een link sturen,
Bedankt zover,
Arie Doves
Hallo Arie, in een overlijdensadvertentie op Delpher van Willy van Amerongen dochter van A.G. van Amerongen en C.A.E. Peltzer worden als haar zus en broer Tutti (=Ernestine?) en Bert genoemd. Over deze Bert van Amerongen heb ik nog niets terug kunnen vinden. Mogelijk heeft hij een dochter die met een von Zeiler is getrouwd?
Ernestine van Amerongen is aan mij verwant (op 2 manieren zie http://www.geni.com) https://www.geni.com/people/Ernestine-van-Amerongen/6000000125035943848
Beste Bert,
Ik ben op zoek naar gegevens van mijn moeder, Erna van Smaalen.
Zij is geboren in Tjimahi 18 september 1930.
Tussen 1940 en 1946 heeft zij in een kamp in Semarang gezeten.
In 1946 of 47 is ze naar Soerabaja verplaatst.
Ze woonde daar op Plampitan.
Mijn moeder is daar getrouwd met J. van Soest (mijn vader)
Ik, Will Lakwijk van Soest, ben geboren 24 maart 1948 in Soerabaja.
In 1948 of 1949 zijn als gezin met de Johan van Oldenbarneveld naar Nederland gegaan.
1952 is mijn moeder in Tilburg overleden.
Ik zou graag wat meer over haar weten.
Een foto is alles wat ik heb van haar.
Met vriendelijke groet,
Will Lakwijk van Soest.
Tilburg
Beste Will,
Ik kan je weinig nieuws vertellen. Je moeder zat tijdens de oorlog met haar stiefmoeder en haar broertjes Freddy en Ronald in het Bloemenkamp in Bandoeng, later Lampersariekamp Semarang. Vandaar zijn ze na de oorlog waarschijnlijk overgebracht, met het schip Tegelberg, naar Soerabaja. Ik neem aan dat ze daar haar man – jouw vader – heeft ontmoet.
Haar vader is tijdens de oorlog in Birma overleden, december 1943.
Bert
Beste Will,
Ik las uw oproep en verwijs u graag naar een aantal links van de kampen op Java. Het bloemenkamp te Bandoeng wordt daar omschreven nl. http://www.japanseburgerkampen.nl/Bloemenkamp.htm
Helaas heb ik op de namenlijst van de kampen in Semarang eo. in verschillende namenlijsten gekeken (waarvan velen overleden). Kamp Ambarawa 6 vond ik een Vuyk-van Smaalen, M.S. wellicht is dit familie. http://www.japanseburgerkampen.nl/Ambarawa%206.htm
Ook informatie van kamp Lampersarie waar u moeder verbleef: http://www.japanseburgerkampen.nl/Lampersari.htm
Helaas kwam u moeders naam niet op de lijst voor. Wellicht weet het rode kruis u hierover meer te vertellen en is contact opnemen in deze raadzaam. Ook heb ik voor u even gekeken op de website van http://www.gahetna.nl of hier evt een kampkaart aanwezig zou zijn van uw vader. Mocht u tzt. ook hier meer informatie over willen weten, welke kampen hij op Java heeft gezeten, wanneer kr. gevangen genomen, welke kampen hij tewerkgesteld is geweest in Birma en waar hij overleed in Dec.1943, dan bestaat er de mogelijkheid de kampkaart bij deze organisatie aan te vragen. ( mocht deze al digitaal aanwezig zijn )
Ik wens u heel veel succes met u zoektocht en hoop dat u antwoorden mag krijgen op uw vragen. vrg Mevr. N.Jeekel-Neijs.
Hallo
Ik ben geadopteerd uit Indonesië. .
.Mijn moeder woondes des tijds in tegal barat waarschijnlijk..haar naam is willem en was landbouwster..zij was rond de 20 jaar toen zij mij kreeg. Ik ben geboren op 09 aug 1982 . Ik heb zelf geprobeerd te zoeken..maar t is zo lastig om ergens aan te beginnen als je niet weet waar je moet beginnen. .ik heb een hele dossier van gegevens van mijn moeder en nog vele andere informatie..
Deze informatie wil ik niet teveel over kwijt alleen via de mail..
Ik hoop dat u mij kunt helpen zoeken of evt tip en advies die ik kan gebruiken voor mijn verdere zoektocht.
Mvg marieke keizer
Hallo Marieke,
Een goed begin zou je geboortebewijs kunnen zijn – en dan het ziekenhuis waar je geboren bent.
Als het ziekenhuis niet bekend is – en gegeven dat je omstandigheden (geadopteerd) een beetje anders zijn, zou van de veronderstelling uit kunnen gaan dat je moeder niet rijk was. Voor deze vrouwen zijn in Indonesië kraamklinieken in alle steden.
Toevallig was ik verleden zelf op zoek (voor een vriend) en heb een paar “Rumah Bersalin ” bezocht. Ik stond versteld van de goede records deze instellingen hebben – iedere geboorte netjes in mooi handschrift neergeschreven.
Google even “Rumah Bersalin Tegal Barat” en je zou misschien een aanknoop punt kunnen vinden.
Als je meer hulp nodig hebt, zou ik je misschien verder kunnen helpen.
Mvg. Bill
Sorry Marieke, iets duidelijker….
Ik was verleden week in Indonesië op deze zoektocht. Maar ik woon in West Australië en ga vaak naar Indonesië, waar ik nog steeds goede connecties hebt.
Mvg. Bill
Marieke
Wat denk je van bemiddeling via de KRO/Spoorloos?
Ik heb dat geprobeerd voor mijn Indonesische grootmoeder. In de bersiap verdwenen, huis verwoest. KRO vond het niet interessant. Ik kan mij daar wel iets bij voorstellen. Niet leuk voor de kijkers die er niets van begrijpen, geen elkaar in de armen sluiten bij afloop. Samenvattend, geen tranentrekker, geen emo-TV, geen uitzending!
Mijnheer Buitenzorg,
Mijn geboorte naam is Anna Woerlee en ik ben de oudste dochter van Anna Schoppen. Mijn grootvader, Siebe Schoppen, was vanaf 1929 een leraar op een gemeente school in Batavia en later bekwam een hoofd leraar op en Hollandsch- Chineesche School to 1942.
Hij had zijn vrouw, Cornelia, met haar drie doctors mijn moeder en haar zusters Cornelia and Ijmena) in 1939 met verlof naar Nederland gezonden, waar dezen toen de Duitse overheersing hebben meegemaakt.
Zelf werd hij in 1942 geinterneerd bij de Jappen en heeft in Kamp Boros 5 in Tjimahi gezeten.
Na de oorlog was het gezin weer herenigd.
Zelf ben ik op 9 Maart 1949 in Batavia geboren en 6 maanden later, vlak voor de souvereiniteits overdracht, met mijn ouders voorgoed naar Australie geemigreerd.
Na zoveel tijd ben ik nu bezig om de levensloop van mijn moeder, de helaas 8 jaar geleden gestorven is, te beschrijven.
Ik weet dat ze met haar zusters tussen 1934 en 1939 op de CAS op he Koningsplein in Batavia heft gezeten en verleden week, met hulp van een vriend, heb ik het huis waar de famile Schoppen woonde, kunnen vinden en bezocht.
Zou u, in aanvulling, misschien aanknoop punten kunnen recommanderen, waar ik meer over hun leven in Nederlands- Indie zou kunnen vinden?
Ook, graag, lezers van uw Java Post die zelf (of hun nazaten, die – ) de familie Schoppen gekend hebben, kunnen mij hiermee helpen en hierop reageren.
Bij voorbat, dank!
Anna
Ik ben op zoek naar mijn geboortebewijs .ik ben geboren in medan op 17.02.1931 in het st.elisabeth ziekenhuis en ik weet niet waar ik moet beginnen met zoeken ik hoop dat u mij kan helpen met een tip vriendelijke groeten maria christine van der tak
http://www.cbg.nl/forum/cbg_forum.php?actie=NIEUW&taal=NL
Na lang surfen bij het afspelen van muziek- cd’s (o.a. David Garrett) kwam ik het volgende link tegen waar u eventueel informatie kunt krijgen. Ik heb ook een site gevonden met de hollandse Van der Tak families, en waar Tack met oud nederlands ck voorkwam.
Stichting Indisch Familie Archief (SIFA) is een centrum voor informatievoorziening op genealogisch, biografisch en iconografisch gebied betreffende Europeanen en daarmee gelijkgestelden in het voormalig Nederlands-Indië ten dienste van hun nakomelingenschap.
SIFA, verzamelt, beheert, archiveert ‘bronmateriaal’ en tracht deze groeiende collectie als een deel van het ‘Indisch cultureel erfgoed’ te conserveren, toegankelijk te houden en aan te bieden.
Via deze website willen wij u een beeld geven over het ontdekken en herontdekken van familieculturen, genealogische gegevens, familie-anekdotes, foto’s et cetera. ten behoeve van uw onderzoek.
Voor inzage van documenten en nadere informatie etc., kunt u ons bezoeken aan het Haagse Gemeente Archief
in het Stadhuis, Spui 70, tel. (070)-7525836.
Digitaal Archief
Het bestuur heeft besloten geen rechtstreekse toegang te verlenen tot het digitale archief. De belangrijkste
reden is de bescherming van de privacy van in de dossiers vermelde personen. U kunt voortaan alleen toegang
tot ons archief krijgen via onze vrijwilligers, per e-mail, post of telefoon of een bezoek aan onze studiezaal.
info@indischfamiliearchief.nl
Indisch Familie Archief
Postbus 10300
2501 HH Den Haag
Tel: 070 7525836
Dag Mevrouw van der Tak,
Ik denk dat de meeste geboortebwijzen in brand zijn gestoken !! Wij hadden gelukkig in 1946 toen wij in Nederland aankwamen onze doopbewijzen en dat is toen goedgekeurd voor de Nederlandse burgerlijk stand en mijn ouders hadden ook hun trouwboekje nog.
Wij zijn in Soerbaja geboren en die geboortebewijzen zijn allemaal verbrand.
Veel succes maar ik denk niet dat er veel hoop zal zijn,
Gerard Lemmens
Ik ben in Soerabaja geboren. Mijn geboorteakte ligt in het archief van het gemeentehuis. Wel ingewikkeld om duidelijk te maken wat ik wilde zien. En lang zoeken! Mijn doopakte ligt netjes in de pastorie van de kerk aan de voormalige Coenboulevard. Bij vertrek uit Indië en aankomst in Nederland hadden we helemaal niets. Ik alleen de werkpas van het Rode Kruis uit Soerabaja waar ik werkte. Helemaal geen problemen gehad, ben in Vlissingen gewoon als geboren verklaard en in de burgerlijke stand ingeschreven. Daarna bij verhuizen ging alles geruisloos.
Sorry, Een link heeft meerdere betekenissen, maar deze hebben alleen hetzelfde lidwoord: De. ‘De link’ is correct, en ‘het link’ is niet correct.
De Van der Tak of Tack link: http://www.vandertak.org
Mijn laatste link voor nu mag niet ontbreken: http://www.igv.nl/en-GB/links
Hoi hoi,
Op dit moment zit ik voor een aantal maanden in Jakarta. Mijn opa en oma komen hiervandaan. Ik zou graag mijn opa’s officiële documenten mee terug nemen voor mijn oma. Ook zou ik graag zijn ouderlijk huis willen opzoeken. Ook wil ik er achter komen wat er is gebeurd in zijn leven dat mijn oma ons niet wilt vertellen.
Zijn naam is Teddy Hoffman. Geboren op 17 mei 1917 in Batavia. Zoon van Karel Fredrik Hoffman en Tan Gin Nio. http://www.genealogieonline.nl/en/stamboom-familie-hoffman/I1339.php Dit is ongeveer alles wat ik weet op dit moment.
Ik hoop dat u me kunt helpen. Dit zou echt heel veel betekenen voor mij en mijn familie.
Groetjes
Danielle
Ik heb een verre neef in Nederland, Ronald Hoffman, wiens vader een H. Hoffman moet zijn geweest en zijn moeder Gerardine E. Mundler, geboren 1908
Ronald’s opa en mijn oma waren broer en zus.
Deze gegevens zijn te vinden op geneanet.org:
Ouders
Karel Fredrik Hoffman , geboren op 1 juli 1881 (vrijdag) – N.I. Batavia , overleden op 14 oktober 1937 (donderdag) – N.I. Batavia leeftijd bij overlijden: 56 jaar oud
Gehuwd op 27 september 1907 (vrijdag) , N.I. Batavia, met
Tan Gin Felicitine Nio , geboren op 23 maart 1889 (zaterdag) – N.I. Batavia , overleden op 28 februari 1966 (maandag) – Den Haag leeftijd bij overlijden: 76 jaar oud , begraven – Leiden Alg Begrpl Rhijnhof
Broers en zusters
M Wilfried Vrede Ernst Hoffman 1907-1990
M Reinier Bernard August Hoffman 1909 Gehuwd met X nN
M Fokko Ludwig Hoffman 1910- Gehuwd met Tan Terry Nio
V Vredeline Lien Hoffman 1912
V Vredeline Ernestine Stien Hoffman 1913
M Frans Hoffman Gehuwd met Louise Nagglas
M Teddy Hoffman
V Ira Hoffman
M Freddy Hoffman
Bij de overlevende oudooms en tantes kan je misschien nog informatie inwinnen.
B.B.J. Bekkering – Hoffman heeft op webcache 9 generaties van de families Hoffman op internet geplaatst, te beginnen met 1ste generatie Jan Christiaan Hoffman, is geboren voor 1723 te Duitsland Magdeburg.
Generatie 2:
Page 1
een genealogieonline publicatie De nakomelingen van Jan Christiaan Hoffman door B.B.J. Bekkering-Hoffman 5 oktober 2014
Page 2
De nakomelingen van Jan Christiaan Hoffman Generatie 1 1. Jan Christiaan Hoffman, is geboren voor 1723 te Duitsland Magdeburg. Generatie 2 2. Johan(n) (Jan) Hoffman, zoon van Jan Christiaan Hoffman, is geboren voor 1770 te DuitslandMagdeburg. Hij was cannonier-luitenant van beroep. Hij trouwde op 7 februari 1789 te CeylonColombo met Johanna Margaretha Ferdinandus, dochter van Johannes Ferdinandus en AlettaBolthouwer. Zij is geboren op 30 september 1774 te Ceylon Colombo en is gedoopt op 2 oktober1774 te Ceylon Colombo Wolvendaal. Johanna Margaretha is overleden in India Ceylon Colombo.Zij kregen 5 kinderen:Johannes Fredrik HoffmanJohanna Conradina HoffmanErnestina Hendrina HoffmanJohannes Adrianus HoffmanPieter Ernst HoffmanJan is overleden voor 1802 te Ceylon Colombo.
Etc.
Dag Danielle,
Ook kun je misschien daar in Jakarta kijken op de web site van het Centraal Bureau voor Genealogie voor een persoonskaart van die personen die je zoekt en daar staan danook adressen op vermeld – http://www.cbg.nl – is de webs site en aan de linkerkant staat dan de vermelding – Persoonskaarten – maar daarvoor moet je wel betalen.
Veel succes ermee en een fijne tijd toegewensd in mijn geboorteland, Jakarta is wel erg warm vind je niet ??
Gerard Lemmens
Hallo,
ik ben opzoek naar de overlijdensdatum en plaats en evt huwelijk en kinderen van Agnes Jeanette Hubertine Pieterse, zij is geboren op 6-7-1899 in Maastricht. Bij het overlijden van haar vader Willem Pieterse op 16-3-1949 staat in de rouwadvertentie uit de lokale krant:
De diepbedr. Familie: Malang (Java), Eerw. Mère Lioba (Agnes Pieterse)
Waaruit ik dus opmaak dat zij op Java woonde.
Het zou fijn zijn als iemand me hierbij kan helpen, of weet waar ik kan zoeken ernaar.
Alvast bedankt voor de moeite.
Met vriendelijke groet,
Wesley Pieterse
Mère Lioba was non. Kijk in katholieke archieven. Vind haar orde en schrijf die aan.
Beste Wesley Pieterse,
Als Mère Lioba dezelfde Agnes Jeanette Hubertine Pieterse is dan kan je lang zoeken, want nonnen trouwen niet.
Groet van Ælle
Niet waar, hoor! Nonnen trouwen, allemaal, met Jesus. Dus je kan die Mère Lioba vinden wanneer je Jesus hebt gevonden!
Serieus, mijn tante, Sr. Marie Bernard(geboren Antoinette Mathéron) was in het Ursulinen klooster in Malang tijdens de Bersiap-tijd. Mijn moeder, haar zus Lucie(Loes), en mijn jongste broer, Peter, en ik bezochten haar daar gedurende 1944, als ik me niet vergis.
Je zult dus moeten vragen/kijken in de administratie van het bisdom Soerabaja.
Jaap Wormer/batavier@att.net
Bedankt voor de reactie’s allemaal, ik ga hier zeker mee verder.
Goedemiddag,
Graag zou ik willen weten of mijn vader bij de knil zat? Hij is pas geleden overleden en vinden er spullen van terug maar hebben nooit iets van hem zelf erover gehoord.
Zijn gegevens:
Jan Carel Mattheus de Gooijer
25-05-1927
Helaas zijn er geen overlevende meer om het na te vragen.
Tineke,
Bij het KNIL zat hij waarschijnlijk niet, gelet op zijn leeftijd. Hij kan wel in Nederlands-Indië bij de Landmacht hebben gevochten, als vrijwilliger, of dienstplichtige, in de periode 1945-1950.
Over wat voor ‘spullen’ heb je het?
Dag Tineke, Heb je de persoonskaarten bij het Centraal Bureau voor genealogie geprobeerd – Centraal Bureau voor Genealogie – Centrum voor Familiegeschiedenis
| | | | | | | | | Centraal Bureau voor Genealogie – Centrum voor FamiliegeschiedenisCentraal Bureau voor Genealogie | | | | View on http://www.cbg.nl | Preview by Yahoo | | | | |
Ook zou ik aanraden zijn naam eens op google – Google te zetten en dan komt er een bos vol met de Gooijers uit ! | | | | | | | | | | | GoogleA faster way to browse the web | | | | View on http://www.google.nl | Preview by Yahoo | | | | |
Wie zoekt die zal vinden !! Veel succes ermee, Gerard Lemmens
Beste Bert,
Jouw antwoord op Tineke’s verzoek maakt me helemaal in de war!
Als haar vader in 1927 geboren is, zou hij toch best in het KNIL gezeten kunnen hebben?
Wanneer, volgens jou dan, bestond het KNIL?
Beste Jaap,
Voor zover mij bekend (ik kan het niet opzoeken, kost me nog al wat tijd), bestonden de troepen die werden ingezet vanaf 1946 ofwel uit al bestaande (d.w.z. vooroorlogse) KNIL-militairen, ofwel militairen overgehaald uit Nederland. Deze laatsten opereerden onder de vlag van de Koninklijke Landmacht. Als de vader van Tineke uit 1927 is, heeft hij waarschijnlijk deel uitgemaakt van KL, en niet van KNIL.
Dit is toch een goed voorbeeld over het niet vertellen door de ouders aan hun kinderen. En dat er geen spullen van vroeger meer zijn. Of hebben de kinderen niet goed geluisterd? Of de toenmalige situatie niet thuis kunnen brengen? Mijn kinderen weten natuurlijk ook niet al de details over mij, dat is ver van hun bed, maar de hoofdlijnen zijn hun wel bekend. En verduidelijkt door hun vakantie (met de kleinkinderen!) in Indonesië waar ze zo ongeveer mijn spoor hebben gevolgd. Ik heb dit gemerkt door het verhaal dat een van mijn dochters over mij heeft verteld aan een interviewster,
Mijnheer Somers,
Ik begrijp niet hoe uw opmerking Tineke kan helpen met haar opsporing over haar vader ??? Misschien hadden haar ouders daar een goede reden voor ?
Groeten,
Gerard Lemmens
Sorry, ik had geen aandrang Tineke te helpen, dat kan ik ook helemaal niet. Haar verhaal (“maar hebben nooit iets van hem zelf erover gehoord.”) heb ik alleen gekoppeld aan de zo vaak gehoorde klacht dat ouders uit Indië zo weinig vertellen over hun ervaringen. Meer niet. Dat mag toch op een forum? Zelf had ik er ook bij mijn kinderen wat moeite mee als ik merkte dat een verhaal niet direct paste in hun perceptie van hun wereld. De weinige verhalen van mijn eigen ouders heb ik goed kunnen inpassen in mijn eigen ervaringen doordat beide ervaringenbundels elkaar goed overlapten. Mijn oma is in de bersiap verdwenen, haar verhaal heb ik nooit kunnen horen.
Beste Jan, je hoeft je echt niet te verontschuldigen. Dit naar aanleiding van de opmerking van glemmens1940. Iedereen, die Javapost een tijdje volgt, weet heel goed hoe je het bedoelt. M.i. een aansporing voor ons allen om ons verhaal te vertellen en als we dat niet kunnen, zoveel achterlaten, dat kinderen en kleinkinderen in elk geval op zoek kunnen gaan. Sinds kort ben ik in het bezit van de brief, die mijn vader in september 1945 aan zijn vader schreef. Daarin vertelt hij zijn hele “kampgebeuren”. Misschien kun je je voorstellen hoe blij ik met dit document ben. Want ook bij mij thuis werd er niet over onze ervaringen gesproken. Ook sinds kort een brief van mijn grootmoeder met een anekdote uit Bergen Belsen, waar zijn in de oorlog vertoefde, is heel belangrijk voor mij. Dus : kom vandaag nog met verhalen………!!!!!!!!
Ik heb pas nog een brief gezien die mijn vader (overleden 1973) in 1946 vanuit het krijgsgevangenenkamp in Singapore aan mijn moeder had geschreven. Mijn moeder was pas vrijgekomen uit Indonesische gevangenschap, in Semarang. Mijn vader en ik (in Soerabaja) hadden alleen telefonisch contact gehad. Ik was zo ontroerd over wat mijn vader over mij vertelde.
Beste Tineke, neem eens contact op met Hans v. den Akker, conservator. van museum Bronbeek (026-3763555). Het koloniale museum waar je met alle vragen over het KI en KNIL,Nederlands-Indië terecht kunt. zie ook museumbronbeek op facebook en http://www.defensie.nl/onderwerpen/bronbeek/inhoud/museum. ik ben daar zelf vrijwilligster en help met het digitaliseren van de oorlogsdagboeken die het museum krijgt via nabestaanden zoals jij.
Beste Tineke
Waar is je vader geboren en waar heeft hij voor de oorlog met je Opa en Oma gewoond? Toen de oorlog uitbrak in 1942 was je vader 15 jaar oud, KNIL lijkt mij ook zeer onwaarschijnlijk, http://www.gahetna.nl geeft geen kampkaart weer van een Gooijer ( al zegt dit niet alles ) wellicht heeft hij in een jongenskamp gezeten? Op de website http://www.japanseburgerkampen.nl zijn in sommige kampen op Java en op Sumatra namenlijsten of is hier bij de desbetreffende bronnen navraag naar te doen. Onderzoek naar namenlijsten van krijgsgevangenen verscheept naar Birma-Siam of te werk gesteld in Japan geeft 1 Gooyer weer. W.J de Gooyer (familie?) tewerkgesteld in Kamp Fukuoka 6B in Japan. Geen Gooijer in de namenlijst. Wellicht toch eens te zoeken op de japanse burgerkampen jongenskampen vooral is mijn tip. Veel succes hiermee en neem voor de zekerheid ook eens contact op met gahetna.nl om één en ander uit te sluiten.
Alvast Succes,
Beste Tineke
In aanvulling op bovenstaande; wat ook nog mogelijk is dat je vader zich als OVW-er heeft gemeld en bijv. vanuit Ned. is vertrokken naar Ned. Indie. Je leest hier meer over op de link: http://www.collectie.legermuseum.nl/sites/strategion/contents/i004555/arma21%20ovw%20een%20klasse%20apart.pdf
Laat ons even weten wat je van je vader hebt gevonden, dan zijn er vast meer lezers die je op weg kunnen helpen. Ook het aanschrijven van het SAIP geven we je als tip mee om gegevens van je vader op te vragen.
Beste,
Ik ben bezig om meer te weten te komen over mijn familie. Ik vraag me alleen af hoe de voorouders van mijn opa en oma in Indonesië zijn terecht gekomen. En of er nog gegevens zijn over mijn opa.
Mijn opa en oma zijn Dirk Karel Breuër 15-05-1922 geboren op Java en Mariska Wardenaar 05-04-1927 geboren te Bojolali (Java) Gewoond op verschillende plekken waarschijnlijk ook op Bali.
Ouders van Dirk zijn Jacobus Breuër en Julia van Kervoorde.
Ouders van Mariska zijn Maurits Wardenaar 11-01-1889 en Elisabeth Nelan 22-06-1888
Van Elisabeth heb ik begrepen dat ze afstamd van de von Strachwitz, haar vader zou zijn Wilhelm Paul Hyacinth Graf von Strachwitz (16-11-1848 – 16-08-1891)
En dat Elisabeth afstand van haar titel heeft moeten doen om te mogen trouwen.
Wat ik van mijn opa weet is dat hij heeft meegewerkt aan de spoorlijn, dat hij mee heeft gevochten bij de slag om Java. Gevangen is genomen door de Guerilla, en volgens mij nog veel meer.
Mijn opa en oma zijn tussen 1949 en 1951 naar Nederland gekomen. (Of op zijn minst eerst mijn oma)
Heeft iemand meer informatie?
Alvast bedankt!
Hier vind je de krijgsgevangenregistratiekaart van een zekere Jacob Breuer, geboren 1904:
http://www.gahetna.nl/collectie/index/nt00425/e7b4be36-148f-102f-a8e2-0050569c51dd/view/NT00425_Japanseinterneringskaarten/sort_column/prs_achternaam/sort_type/asc/q/zoekterm/breuer/q/comments/1
Ik weet niet of dit je overgrootvader is.
Heb je al gezocht op http://www.delpher.nl?
Zoekwoorden ‘breuer’, ‘j.breuer’ e.d.?
Top, dank je! Lijkt er wel op dat dat mijn overgrootvader is.
Delpher ga ik doorspitten, die site is nieuw voor mij
Beste Sandra Breuer,
Op de site van japanseinterneringskampen komen een 7 tal Breuers voor, allen zijn te werk gesteld aan de Birma Siam spoorlijn aan de Thai-kant van de spoorlijn. link: http://www.japansekrijgsgevangenkampen.nl/Java%20Party%20som%20A-B.htm
De scheepstransporten van de 7 personen variëren van JAVA PARTY 8 tot en met JP10. Dit betekend het 8e (9e en 10e) scheepstransport vanaf Java naar elders ( veelal Singapore ) om van daaruit verder verscheept te worden naar Japan of Birma of Sumatra / of vanuit Singapore per trein te worden vervoerd naar station Ban Pong km3 te Thailand om vervolgens weer overgebracht te worden naar de werkkampen. Jacob behoorde bij Thai-groep 6 ( VI ) Dit gebeurde per vrachtauto’s maar ook in dag/nacht marsen. Via de kampkaart kan je het één en ander al achterhalen met het stamboeknr. ( in het geval van Jacob Breuer is dat nr. 80640 ) hiermee kan je bij het SAIP, als blijkt dat Jacob je Opa is, pers. informatie opvragen. Op deze site lees je hier meer over hoe dat moet. Mocht Jacob je Opa zijn dan is het volgende uit de kaart van Jacob op te maken: Krijgsgevangen genomen op 9 maart 1942 in Oost Java ( Omg. Malang ) hij behoorde bij groep JP IV (4) vermoedelijk eerst overgebracht naar Soerabaja daarna overgebracht naar Batavia en aldaar verscheept. Zeer aannemelijk dat hij ook op Java in verschillende kampen heeft gezeten. Op 30-08-1945 is Jacob overgedragen aan de geallieerden, de meesten van hen keerde eind 45 begin 46 weer terug op Java / Sumatra opzoek naar hun familie. vrouw en kinderen.
Java Party’s en namenlijsten zijn te vinden op: http://www.japansekrijgsgevangenkampen.nl/Java%20Parties.htm JAVA PARTY 8 geeft al drie namen welke van Batavia naar Singapore zijn verscheept met “De Wien” Ook op die site is veel te vinden over de Java partys en de kampen op de desbetreffende eilenden, java / Sumatra enz, Voor de burgerkampen kan je terecht op http://www.japanseburgerkampen.nl bersiap periode wordt ook naar verwezen.
Wij zijn ervan overtuigd met een hoop doorzettingsvermogen en volharding dat je hiermee vroeg of laat succes zult hebben. Hartelijke groet,
Dank je wel! Jacob Breuer is inderdaad mijn over grootvader. En ondertussen al iets meer gevonden, waaronder zijn grafsteen die in Breda ligt.
Wel raar dat er wel over mijn overgrootvader dingen te vinden zijn maar niet van mijn opa.. Maar we gaan verder zoeken 🙂
Beste Sandra Breuer,
Op OGS gegevens gevonden van een Elizabeth Wardenaar-Nelwan ( verkeerde spelling van haar achternaam wellicht? ) haar geboorte datum is 11-01-1889 te Menado en overleden te Soerabaja op 15-01-1944.
link: http://srs.ogs.nl/slachtoffer/167542/elizabeth-wardenaar-nelwan/
Hebben wij even een vraag voor jou: is Cornelis Frederik Wardenaar wellicht ook familie? Het was nl. dat op 4 Augustus 1946 Cornelis Frederik Wardenaar de functie vervulde van eerste vlieger sergeant majoor in de N5-230 bommenwerper. Het werd die dag met nog 5 bemanningsleden zijn laatste vlucht. Boven Kali-Banteng Semarang, stortte zij neer. Geen van de 6 bemanningsleden overleefde de crash. Wij hebben dit in onderzoek daar Rudolf Lapré een oom is van onze nicht Jenny Keller-Barkmeijer. Meer te lezen hierover is in “Het verhaal bewaard ” van OGS en de toedracht van het neerstorten van de bommenwerper. http://www.hetverhaalbewaard.nl/persoon/167534/cornelis-frederik-wardenaar
Graag brengen wij dit nogmaals onder de aandacht van de lezers, het gaat hier om de bemanning van de Mitchel B-25 Bommenwerper. N5-230.
Tweede vlieger 2e luitenant J.C Yland.
Radiotelegrafist Sergeant Rudolf Lapré.
Monteur J.E Schaad.
Luchtschutter Sergeant Tan Sien Ien.
en Luchtschutter Korporaal H.de Zoete.
Excuses voor de late reactie, maar ik heb navraag gedaan over Cornelis Frederik Wardenaar. Maar niemand kent hem. Dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat het geen familie is. Ik blijf in ieder geval nog even doorzoeken!
Blijkens de website RoosjeRoos werd de vader van Mariska, Maurits Casper Wardenaar, geboren te Soerabaja op 22 juni 1888. Hij trouwde te Soerabaja op 5 maart 1909 met Elizabeth Nelwan. Zij was een Menadonese christenvrouw, dus een afstammeling van het geslacht Von Strachwitz lijkt me niet zo waarschijnlijk.
Bedankt Leo,
Zie nu pas deze reactie.
Ondertussen heb ik via Delpher kunnen vinden dat het toch een afstammeling is van Von Strachwitz. In de artikelen stond zelfs dat hij de kinderen had willen erkennen, maar helaas overleed voor dat kon gebeuren.
De kinderen zijn opgegroeid in een weeshuis, waarvan de verhalen ook op Delpher te vinden zijn.
Ik ben iig nog steeds op zoek naar nog meer info 🙂
Helemaal mee eens. Mijn moeder moest erover zwijgen, eerst van de familie die ook in Indie van alles hebben meegemaakt en het niet nodig vonden dat zij (mijn moeder) zich uitte…terwijl zij als kind van 7 jaar de oorlog ingegaan is. In het kamp maar al snel als buitenkamper. Ieder kan zich nu voorstellen welke impact dat gehad heeft op haar vorming, maar toen werd daar niet bij stil gestaan. Iedereen zweeg….
Ik heb haar altijd gestimuleerd om erover vertellen want haar geschiedenis is ook mijn geschiedenis. Gelukkig zweeg zij niet maar ik had zo graag gewild dat ze het eerder had kunnen vertellen. Dan had ze misschien eea beter/eerder kunnen verwerken. Wie zal het zeggen…Door haar verhalen heb ik de geschiedenis van mijn hele familie in kaart kunnen brengen, in welke kampen ze hebben gezeten, waar ze hebben gewoond e.d. Neergelegd in een dokument/boek dat ieder van de familie nu en later kan lezen en in zich kan opnemen, doorgronden. Want veel is natuurlijk ook niet op papier terecht gekomen…
Mijn boodschap: vraag nu aan je moeder/vader/broer/zus/oma/opa (vul het verder maar in) hoe het was, want wat zij hebben meegemaakt kun je niet zo heel lang meer vernemen, deze generaties zijn er niet zo lang meer. En de 2de en 3 generaties hebben, of ze nou willen of niet, ze zijn het zich misschien (nog) niet eens bewust, van de oorlog wat mee gekregen.
Tineke,
of je vader, J.G.M. de G. wel of niet in het KNIL heft gezeten zou je kunnen bevestigen door the “Google-n” naar KNIL-stamboeken.
Good Luck,
Jaap W.
Tineke’s familielid was in 1942 pas 15 jaar oud. Alle jongemannen van ik neem aan 18 jaar ? werden na 8 december 1941 door het KNIL opgeroepen om te vechten, want ik weet dat mijn neef Cornelis (Kees) Johannes van Benthem, geb. Surabaya 3 aug. 1918 door het KNIL werd opgeroepen en hij overleed in Japanse gevangschap aan boord van het Japanse schip Haruyoshi Maru en in zee begraven 18 nov. 1944 op 26 jarige leeftijd , juist 5 dagen voordat het schip in Surabaya zou terug keren vanuit de Molukken, waar zij dwangarbeid hadden moeten verrichten voor het leggen van een vliegveld. Op de interneringskaart zegt het dat de doodsoorzaak was – Hart aanval ! en malaria – de Japanners verzonnen vaak de doodsoorzaak om zich “vrij te spreken”. Van de 550 gevangenen bleven er maar 250 over die overleefden!!
Ze moeten een vreselijk dood hebben gehad want normaal nam een schip van de Molukken naar Surabaya er 5 dagen over terwijl hun schip er een hele maand over deed en ze mochten het ruim niet uit gedurende die tijd.
Beste Bert,
Ik zou graag in contact met je komen. Ik wil zoek informatie over mijn grootouders en overgrootouders maar kom geen stap verder.
Bert,
het Pandu Kerkhof(begraafplaats) in Bandung wordt alleen voor het militaire eregraven-gedeelte beheerd door het OGS. De burger-graven vallen niet in onderhoud voor rekening van de OGS. Mijn groot-tante is daar ooit begraven,in 1957 meen ik, maar haar graf is niet te vinden of zo verwaarloosd dat het onvindbaar is. Ze was een Indische van Zwitsers-Nederlandse nationaliteit. Misschien dat de “echte” Nederlanders, die er begraven zijn wel aandacht krijgen van de de OGS. Maar ik betwijfel het. Bovendien is het betreden op eigen houtje van die grote begraafplaats een riskante onderneming, waarvan je de veiligheidsrisico’s kunt beperken door de aanwezige “Beheerders” een flinke som roepiahs toe te stoppen en daarna ook de “escorte” die je krijgt toegewezen bij het grafbezoek. Ja, zo gaat dat hier in Bandung en ik denk wel bij alle begraafplaatsen in Indonesie. Het is hier allemaal niet zo mooi geregeld zoals in NL. Er zijn hier ook geen riante uitvaartverzekeringen, die het allemaal mooi voor je regelen. Good luck bro.
Beste Sijim,
Mijn moeder was op het Pandu Kerkhof begraven in 1947. Volgens de OGS kunnen ze haar graf niet vinden. Met andere woorden: mijn moeder’s graf bestaat niet meer.
Gelukkig heb ik nog photo’s van haar graf.
Ja, verschil in stand, daar komen we nu eenmaal niet onderuit. Maar ik voel toch een verschil tussen het lopen of zitten achter hoogwaardigheidsbekleders, en het voor hun hurken of op lagere stoeltjes zitten.
Beste Vera,
Mijn antwoord zojuist, als directe beantwoording aan Jan Somers is verkeerd geplaatst, sorry!.
Voor jou had ik een ander commentaar, namelijk over het graf van mijn grootvader, overleden in 1947, dus drie jaar eerder dan jouw moeder.
In 2007 ontving men mij op Pandu zeer coulant en efficiënt: na minder dan vijf minuten zoeken liet een ambtenaar mij het desbetreffende register zien. De gegevens.waren handgeschreven maar heel duidelijk, en zij kwamen overeen met de mijne. In een veelbelovende voortzetting riep de man een assistent, die zich subiet met vijf of zes vermenigvuldigde, om mij naar het graf te vergezellen..
Daar hield de zorgvuldigheid op. Om een, misschien wel kabbalistische, reden volgde de nummering van de graven de perfecte orde van de roulette: nummer 692 stond broederlijk naast 935 en tegenover 1173. Mijn opa’s nummer, 718, vinden,had dus,een halve minuut kunnen duren, of een halve dag. De jongelui toonden zich verbaasd, draafden naar links en naar rechts en schreeuwden mij enthousiast suggesties toe. Na een meter of tien voor de aardigheid te hebben meegelopen, werd het me duidelijk dat het de vrijwilligers om een fooi te doen was. Nou ja, en bovendien was het al te laat in de middag om het nog langer te proberen.Tot mijn spijt heb ik dus het graf niet weergezien.
Waar ik maar mee wou zeggen dat ook oudere graven nog bestonden – tenminste, administratief gesproken!
Groeten.
Dick Bär
“Misschien dat de “echte” Nederlanders, die er begraven zijn wel aandacht krijgen van de de OGS.” Wat zijn dat voor mensen? De OGS beheert volgens mij uiteraard alleen graven van slachtoffers van de oorlog en de bersiap. Dat is tenminste op Kembang Kuning zo. Ik dacht ook niet-Nederlanders in Nederlandse dienst zoals schepelingen van de KM en KNILlers.
Geachte heer,mevrouw
Mag ik ook iets aan u vragen?
En eigenlijk vertellen.
Op het stamboomforum had mijn broer Ron een oproep geplaatst maar ik zijn jongste zus probeer het hier.
Wie kan ons helpen met tips over Andes uit Surabaya,Manado ed.
Wij zijn opzoek naar onze voorouders uit het voormalig Ned.Indie.
En onze grootvader was: Charles Eduard Andes geboren te Menado, Storekeeper at Mirandolle Vaute & Company. Gehuwd op 12-08-1907 te MENADO met Lize Eleonore Joannes geboren in 1892 te Brebes.Wie zijn zijn broers of zussen????Onze overgrootvader was Johannes Andes gehuwd te MENADO 21-04-1883. met Johanna Hendrika Lendway uit MENADO,jhij had tenminste een broer genaamd Leonard Andes gehuwd 27-01-1895 met Eugenie Henriette Smith deze tak heeft familie in de VS.Maar volgens overlevering kwamen onze voorouders uit west duitsland of nederland??? Onze vader Piet Pierre Albert was immers opgeroepen als dienstplichtige en was tot zijn pensioen bij het KNILL in ons land komt de naam veel voor maar nergens een link van een Andestak die emigreerde naar Indonesie ook de naam ROTINSULU en de naam TOKAYA werden ook veel genoemd wie kent ze??? Groetjes enbedankt voor uw hulp liefs Kim (de Boer )ANDES
Beste Kim de Boer-Andes,
Heb je al contact opgenomen met Maarten en Willy Etmans?
Wellicht kunnen zij je verder op weg helpen.
http://www.roosjeroos.nl/
Ook al gekeken op de website van Delpher.nl?
http://www.delpher.nl/nl/kranten/results?query=Andes&coll=ddd
Veel succes,
Hartelijke groet Nanna Jeekel
Geachte heer,mevrouw
bedankt voor uw reactie
Nee ik had nog geen contact gehad met
Maarten en Willy Etmans
Ik zal ze een berichtje sturen.
Ook bedankt voor de linken die in uw reactie stonden
Hartelijke groet
Kim de Boer ANDES
Het OGS is niet verantwoordelijk voor de Nederlandse graven buiten de erevelden. Niet in Pandu of Kembang Luning. Het is inderdaad schrijnend als je het verschil ziet op die plaatsen. Maar in Pandu zowel als op Kembang Kuning zijn er wel registerboeken van de graven. Je moet alleen wat aardigs doen voor de betreffende ambtenaren die daar zitting houden. Ik heb indertijd op Pandu de graven van twee familieleden gevonden. Dat was in die muur dicht bij de hoofdingang. Een groep Bandungers die zich bezig houden met erfgoed hebben het een keer geschoond, maar dat moet zeer regelmatig doen. Op Leuwigadah is de situatie precies hetzelfde. een prachtig onderhouden ereveld dankzij OGS en die voor de gewone man ervoor ziet er wat schamel uit. Overvol!
Beste Bert, ik ben op zoek naar mijn voorouders. Ik ben namelijk op de site van Myheritage bezig. Mijn opa was Karel Francois Mayer, 1858-1936, procuratiehouder te Semarang, getrouwd met Maria J.P. Hoff. Zijn vader was Wilhelm Friedrich Mayer, overleden 1894, notaris te Semarang, getrouwd met Wilhelmina A. Noordhoorn.
Het zoeken in het Anri te Jakarta heeft geen resultaat opgeleverd. Tot wie (instantie?) kan ik me het beste wenden om iets te vinden. Ze waren protestant, misschien een kerk in Semarang?
Wat een geweldige site is dit. Ik wil heel graag een steentje (euro) bijdragen om deze site in stand te houden. Hoe? Vriendelijke groet van Ron Mayer.
Beste Ron,
Dit lijkt me een vraag die je het beste kunt voorleggen aan de lezers van:
http://www.stamboomforum.nl/subfora/127/0/
en aan de Indische Genealogische Vereniging
http://www.igv.nl/ (ook met forum)
Misschien is deze site ook iets voor je: http://www.roosjeroos.nl/zoekhulp
Wat je andere vraag betreft, wijs ik je graag op: https://javapost.nl/uw-bijdrage/
Bedankt!
Bert
http://srs.ogs.nl/slachtoffer/38584/peter-van-den-einden/
Wie weet er meer van deze persoon heb nu foto erbij, ben eigenlijk op zoek naar zijn kinderen.
Hij was getrouwd met een duitse! En zouden 2 dochters hebben ( achternichten)
Rianne,
Zouden deze dochters geboren kunnen zijn in 1933 en 1936?
Alvast bedankt voor uw snelle reactie!
Ja 1 dochter in 1933 de andere weet ik niet en ook weet ik dat zijn vrouw Kaiser met haar meisjesnaan heette.
Ik ben toch heel benieuwd nu, en vooral wat u er van gevonden heeft.
Rianne,
Ik heb je naar je eigen mail-adres een bericht gestuurd.
Rianne, http…………………einden/o”/ is niet te openen
Nu wel (webmaster). o/ weggelaten aan eind.
Ik ben op zoek naar Rudolf Johannes Löwe, geboren 18-04-1930 te Semarang, heeft gewoond in Secang (plantage in de buurt van Magelang) en tijdens de oorlog bij Pa van der Steur in Magelang opgenomen. Zijn ouders waren Frederik Johannes Löwe en Roekijem. vader is voor de oorlog overleden. Wie heeft Rudolf Löwe gekend en als hij nog leeft, wie weet dan zijn woonplaats. Ik ben op zoek naar hem voor zijn zus Jopie Löwe.
Ron Mayer.
Beste Rob Dumas mijn Email adres is r.mayer52@upcmail.nl. Gaarne verneem ik wat van je. met vriendelijke groet, Ron Mayer
beste allemaal, mijn opa was arts in het nederlandse leger in padang Sumatra.
Dr Wijnberg
In 1948 is mijn moeder in padang geboren. Ben al even bezig geweest haar geboorte akte te vinden op allerlei sites. met een adres of zo, maar dit is niet gelukt.
Zij woonden toen in een huis (ik denk op de basis) .
Ik ga in mei naar Padang, wil wel eens zien waar mijn moeder geboren is.
Helaas weet zij niets relevants.
Is er nog iets van de basis te zien? of is alles weg. Dan zou het voor mij een algemeen bezoek worden en ga ik verder niet zoeken. kan iemand me helpen waar de basis is
Beste Brigitte, op 26 april vindt in Rotterdam de Bangkinang Reunie plaats.
Dit zijn allemaal mensen uit Padang in de leeftijd van 80- en 80+.
Google naar deze reunië en misschien krijg je dan antwoord op je vraag.
Succes.
dank je wel ron,
Als je in Padang bent geboren, is de geboorteakte in Padang te vinden.
dank je wel
Olga Crijns Boon maakte de website Padangmuseum. Jammer dat de dabase niet meer werkt
http://www.padangmuseum.nl/ Zoek haar adres daar en vraag of ze die lijsten met namen en adressen nog heeft.
Heb je het over Wijnberg-Trouvat ?
nee gewoon wijnberg, legerarts. geboren in nl, gelegerd in padang, waar mijn moeder is geboren.
ik zou graag op zoek gaan naar wat dingen uit die tijd in padang.
blijf op zoek hoor.
Heb je zijn militaire dossiers gezien?
Nationaal Archief en SAIP http://www.saip.nl/nl/content/pages/welkom.aspx
Dag Brigitte,
Probeer http://www.google.nl een beetje te gebruiken met meer woorden – Wijnberg in Nederlands Indie – bijvoorbeeld en dan komt er veel opduiken !! Kijk ook wat er b.v. op Wijnberg verscheen:
http://www.nik.nl/2013/06/nederlandse-sjoel-op-java-afgebroken/
Veel succes met de speurtocht!!
Gerard
bedankt voor de goede tip, zat op een geheel verkeerde manier te zoeken merk ik.
Beste mensen, ik ben opzoek naar de namen van mijn overgrootouders. Ik ben al opzoek geweest via het stamboomforum en heb de persoonskaart van mijn oma opgevraagd maar de gegevens waren zeer beperkt en wat erop staat klopt niet! Zij staat geregistreerd als enig kind maar volgens mijn tante is het zeker dat zij iig twee zussen (Dolly en Cor) en een broer (Dick) had waar tante op bezoek is geweest als kind. Het gaat mij dus om de ouders van Geertruida van Bronckhorst geboren te Bandoeng op 31 jan 1916. Geertruida heeft op Sumatra gewoond en is getrouwd geweest met Ferdinand Munter en later met Marinus Schrage. Ze had 5 kinderen en is in 1950 met de New Australia in Rotterdam aangekomen. Wie heeft informatie over haar ouders maw mijn overgrootouders.
Edith…. het is beter te vermelden wat er op de persoonskaart staat.
Dan kunnen mensen die meer van Bronckhorst-informatie hebben makkelijker ontdekken wat er mis is.
Ik vond in een regeringsalmanak dat haar geboortedatum was 31 jan 1913
Wat zegt die persoonskaart ?
Andere informatie wijst als haar ouders aan Henri v B en Enoh .
Je kunt ook de persoonskaart van Dick aanvragen Die in die regeringsalmanak genoteerd staat met de naam Dirk geboren 16-6-1907. Was zijn echtgenote Evelina de Boer ?
http://gw.geneanet.org/asteenbr?lang=fr;pz=tessa;nz=steenbrink;ocz=0;p=henri+e;n=van+bronckhorst
Beste Edith,
Ik zou je aanraden dat als je zulke vragen stelt zoals je dit nu gedaan hebt dat je in het vervolg meer namen en data vermeld want dan is de kans op uitgebreidere antwoorden veel groter.
Via onderzoek naar de familie Bogaardt in indie kwam ik in contact met de Heer Karel Doppert en hij heeft ook van Bronckhorst bloed in zijn aarderen!
Wat mij niet bekend is of er in het voormalige Nederlands Indie een of meerdere families – van Bronckhorst voor kwamen ? De volgende familie van Bronckhorst schijnt oorspronkelijk uit Utrecht te stammen.
Vreede Wilhelm Doppert, geboren op 16-08-1847 in Soerakarta.
Hij trouwde, 24 jaar oud, op 08-01-1872 in Djokjakarta met de 26-jarige
Anna Paulina Henrietta van Bronckhorst, geboren op 04-08-1845 in Soerakarta.
Cherry Wijnand van Bronckhorst, geboren op 13-01-1809 in Japara. Cherry is overleden op 08-07-1863 in Djokjakarta, 54 jaar oud.
Hij trouwde, 21 jaar oud, op 12-09-1830 in Soerakarta met de 19-jarige
Anna Catharina Weijnschenk, geboren op 16-12-1810 in Soerakarta. Anna is overleden op 16-09-1853 in Soerakarta, 42 jaar oud.
Kinderen uit dit huwelijk:
I. Carolus Wijnand Cherrie van Bronckhorst, geboren op 01-07-1831 in Soerakarta. Carolus trouwde, 30 jaar oud, op 20-10-1861 in Djokjakarta met Christophina Wilh. Bertha Baumgarten Weijnschenk, 16 jaar oud. Christophina is geboren op 10-07-1845 in Djokjakarta, dochter van George Weijnschenk (zie 15,IV) en Mang Nglong. Christophina is overleden op 04-12-1927 in Djokjakarta, 82 jaar oud.
II. Anna Engeltina Florieza van Bronckhorst, geboren op 04-06-1832 in Semarang. Anna is overleden op 26-06-1876 in Ambarawa, 44 jaar oud. Anna:
(1) trouwde, 18 jaar oud, op 04-06-1850 in Semarang met Joan Graafland, 33 jaar oud. Joan is geboren op 23-11-1816 in Paramaribo, zoon van Isaak Pierre Graafland en Susanna de Roth.
(2) trouwde, 42 jaar oud, op 28-10-1874 in Soerakarta met Johan Coenraad Immink, 27 of 28 jaar oud. Johan is geboren in 1846 in Semarang.
III. Johan Hubert Meindert van Bronckhorst, geboren op 06-04-1839 in Soerakarta. Johan is overleden op 21-08-1904 in Hatert, 65 jaar oud. Johan trouwde, 25 jaar oud, op 19-11-1864 in Djokjakarta met Jacoba Wilhelmina Elisabeth Philips, 16 jaar oud. Jacoba is geboren op 17-03-1848 in Banjoemas, dochter van Christiaan Ferdinand Philips en Johanna Elisabeth Schot. Jacoba is overleden op 06-01-1931 in Bandoeng, 82 jaar oud.
IV. Anna Louisa Catharina van Bronckhorst, geboren op 23-06-1840 in Soerakarta.
V. Cherrie Adolf Vrede van Bronckhorst, geboren op 21-09-1841 in Soerakarta. Cherrie trouwde met Sara Magdalena Schrader. Sara is geboren op 16-01-1836 in Soerakarta, dochter van Johan August Schrader en Sophia Margaretha Weijnschenk (zie 15,I).
VI. Anna Emelia Nansie van Bronckhorst, geboren op 22-09-1843 in Soerakarta.
VII. Anna Paulina Henrietta van Bronckhorst, geboren op 04-08-1845 in Soerakarta (zie 3).
VIII. Lodewijk Leopold Otto van Bronckhorst, geboren op 02-07-1853 in Soerakarta.
Deze zouden familie van jou kunnen zijn.
Ik denk ook dat je op moet passen met verhalen want men kan verhalen dat zoenzo een broer en een zusje hadden maar waren dat legitieme broers en zusjes of waren het half broers en zusjes of stief broers en zusjes ???
Ik wens je veel succes met je opsporingen,
Gerard Lemmens
Beste Gerard,
Dank je voor je reactie. Ik heb niet heel veel meer namen en datums. Ik kan je alleen vertellen dat ze vanuit Medan naar NL zijn gekomen en het laatste adres te Medan verder natuurlijk de namen en geboortedatums van haar kinderen maar dat brengt me niet bij mijn overgrootouders. Ik ben nu al een tijdje bezig en heb begrepen dat er een grote familie van Bronckhorst was in voormalig Nederlands Indie. Toch krijg ik de touwtjes niet aan elkaar verbonden….
Bij de KB in Den Haag staan hele rijen Almanakken van Nederlandsch-Indië, maar ik weet niet op welke datum ze zijn begonnen.
Edith,
Weet je ook welk geloof ze beleden? Je zou bv in het katholieke diocees van Bandoeng, of waar Bandoeng toe behoorde, kunnen vinden of en wanneer ze gedoopt werd. Ik weet niet precies hoe dat met protestanten gaat, of ze een zelfde organisatorische indeling hebben….
In de katholieke kerk in Soerabaja, waar ik ben gedoopt, is er een prachtig bewaard doop/huwelijk/overlijdensregister. Daar heb ik ook een uittreksel uit gekregen. (niet van overlijden overigens).
is dit de kerk, Jan? Uittreksel overigens ook niet van uw huwelijk, nietwaar?http://www.stichtingadinda.nl/content/rkkerk-coen-boulevard-jldrsutomo-surabaya-1955
Ja. Gereja Katolik Keuskupan Surabaya. Hati Kudus Yesus. Buku Permandian. De website ben ik kwijt.
De straat heet tegenwoordig (dacht ik) Jalan Polisi Istimewa. Daarnaast is de broederschool waar ik vóór de oorlog op schol ben geweest. http://www.smakstlouis1sby.sch.id/sinlui/. Net als de kerk in volle vooroorlogse glorie.
En van mijn trouwen (niet in Surabaya) staat in Vlissingen vermeld dat ik geboren ben in Soerabaja, Nederlandsch-Indië. Ik wilde een fotokopie maken van mijn doopregister maar ze hadden geen kopieerapparaat. Maar wel een keurig uittreksel met handtekeningen en tjaps. Voor mij om heel goed te bewaren. Mijn enig bewijsstuk.
Bedoelt u dat het tegenwoordig óók al niet meer Jalan.Dr.Sutomo heet, Jan?
Saint Louis Blues? Nu snap ik ‘t, of ,,,
http://id.wikipedia.org/wiki/SMA_Katolik_St_Louis_1_Surabaya
“niet meer Jalan.Dr.Sutomo heet?” Dat lijkt er wel op, misschien net zo iets als het verdwijnen van de Stalinlaan in Amsterdam? Ik dacht wel dat er in Tegalsari een Jalan Dr. Sutomo was, maar ik weet niet welke Sutomo. Is dat niet zo iets als mijnheer Jansen in Nederland? Ja, en het Saint Louis was vroeger een begrip in Soerabaja. Ik had daar niet zoveel mee, gewoon de broederschool (aan een naderhand foute!?!? straat), de Coenboulevard. Die broeders waren uitmuntende onderwijzers. Ze werden als jonge jongen door de hoofdonderwijzers en pastoors op de lagere scholen in westelijk Brabant geselecteerd uit de arme boerenbevolking en naar de kweekschool in Oudenbosch gestuurd. Als ik in de trein naar Zeeland rij zeg ik bij Oudenbosch tegen mijn Zeeuws meisje altijd: daar komt mijn intellect vandaan. Zij zwijgt dan!!!
Jalan Dr Sutomo was misschien fout omdat hij trouwde ooit in 1917 met een Nederlandse verpleegkundige, vroeger een verpleegster genoemd. Hij was de arts.
Van 1919 tot 1923 vervolgde hij zijn artsenstudie in Nederland. In 1924 richtte Soetomo de Indonesische Studieclub op in Soerabaja.
Een lange citaat van Sutomo:
Aan hen die op ons scholden en nog schelden, aan de regering die ons een afzonderlijk plaatsje toewees in de maatschappij en op de scholen, aan allen, die ons beledigden, trapten en nog smaden, aan hen die het woord ‘inlander’ bezigden om ons te krenken, aan u allen, die mede hebt gewerkt om ons het besef op te dringen, dat wij zijn een volk, lui en indolent, dom, vuil, bijgelovig en wreed, ondankbaar en zonder gevoel – aan u allen zeg ik dank, want uw minachting, uw afwijzende houding jegens ons, uw vloekwoorden waren de onwelriekende mest, waarop het zaad der nationaliteit ontkiemde. Dankzij u, onbarmhartige drijvers, zijn we zovele stappen nader tot ons doel: ‘Onszelf’ te zijn.’ (bron: Schulte Nordholt, 1961, Rassendiscriminatie)
Ik denk niet dat er iets “verkeerd” was met de straatnaam “Jalan Dr Sutomo”.
De oude Schoolweg in Jakarta Pusat , het stukje tussen Pasar Baru en Gunung Sahari, is nog steeds (ook) Jalan Pusat genoemd.
Sorry, half asleep….en als je op die knop drukt istie weg…!
Ik bedoel….(ook) Jalan Dr Sutomo genoemd.
In diezelfde R.K. Kerk in Soerabaja ben ik (denk ik) ook in April 1940 gedoopt !!! Kort daarna verhuisden mijn ouders naar Malang.
“ben ik (denk ik) ook in April 1940 gedoopt !!” Probeer op de website van die kerk het buku permandian te pakken te krijgen.
Waarde Bert al zwervend op Google kreeg ik het volgende onder ogen:
Op zoek? | Java Post
javapost.nl/op-zoek/
I was just a young boy when I lived there and unfortunately my parents are deceased so the ….. De naam is J.B Barneveld Binkhuijsen, of Barneveld Binkhuysen. Het zou van mei 2012 zijn.
Die JB BB is waarschijnlijk mijn vader. Ik zou graag de hele oproep willen zien en daarop reageren.
maar ik kan hem niet terugvinden onder ” op zoek “. Kan je mij die oproep alsnog zenden, aan mijn E-mail adres.
Al vasr bedankt,
Peter
3 december 2011 Philip Lot, dit topic
https://javapost.nl/op-zoek/#comment-876
Beste Peter,
Van de pagina ‘op zoek?’ heb ik niets weggegooid. Het zou er dus nog moeten staan, Ik heb echter de indruk heb dat google hier een combinatie heeft gemaakt van twee verschillende posts. Gebruik zelf de zoekfunctie binnen deze pagina (met zoekwoord barneveld bijvoorbeeld) en je ziet alles met deze naam.
Beste Bert,
Jouw zoekfunctie werkt niet. Doe ik wat je gezegd hebt, in de pagina op zoek, met de naam Barneveld, dan krijg ik 2 verhalen, Een fluistering in een klamboe en Een bijzondere werkkring, Noch in de beide verhalen noch in de reacties komt de naam Barneveld voor, ra ra. Er moet toch behoorlijk wat van mij te vinden zijn.
Alleen de eerste zin klopt, maar JB Barneveld Binkhuijsen wordt niet genoemd. Maar Indisch4ever toch bedankt voor uw moeite. Blijft de vraag aan Bert of de oproep ergens te vinden is.
Google liet je twee stukjes tekst zien van deze pagina, maar die 2 stukjes zijn niet van dezelfde posting.
Een andere reactie van dit topic is dit: https://javapost.nl/op-zoek/#comment-1242
@ Peter
Er zijn nog 2 andere namen in Java Post.
Mss moet je daar gaan zoeken?
Surya,
Welke namen dan?
Je moet deze pagina in je browser openen en zoeken met de zoekfunctie van de browser. Dat bedoelde Buitenzorg.
NIET zoeken met de zoekfunctie van Java Post
Zoekfunctie van internet explorer verschijnt als werkbalk als je ctrl+F indrukt
@Peter
Jpf petbar ?
Beste Peter,
Komend jaar gaan wij met de familie naar Indonesie. Ik vroeg me af of het mogelijk is om een bezoek te brengen aan de oude interneringskampen Tjimahi en het kamp Kanigoro in Mandioen.
Met vriendelijke groet,
Manon
Oppassen, dat was 70 jaar geleden! Zelfs als het kampen waren geweest in woonwijken, zoals in Surabaya, is het niet zoals ‘toen’. En in Tjimahi waren er meerdere kampen!
Manon,
als je mij bedoelt, Ik weet niet of je nog veel van de kampen Cimahi kan terugvinden.
Gaat er iemand mee die er gezeten heeft. Zijn jullie wel eens eerder in Indonesie geweest?
Ben het helemaal eens met Jan Somers. Kamp Cimahi was een verzameling van voormalige legergebouwen. Hieronder een stukje uit google :
De reusachtige militaire kampementen van de twee garnizoensbataljons in Tjimahi (4de en 9de bataljon) zijn van maart 1942 tot februari 1944 in gebruik geweest als kampen voor krijgsgevangenen en daarna tot het einde van de oorlog (augustus 1945) als burgerkamp voor oudere jongens- en mannen (vanaf maart 1944 aangeduid als Bunsho II, kamp 4).[2] De ruim 10.000 krijgsgevangenen zijn in juni 1944 naar Batavia getransporteerd. In het burgerkamp verbleven daarna ruim 12.000 personen. Vele mannen kwamen uit z.g. ‘voorkampen’ uit o.a. Bandung.
Over Kanigoro in Madiun weet ik helemaal niets.
In principe moet je niet verwachten dat er nog iets van de oude toestand over is, ik heb nooit moeite gedaan die oude kampen op te zoeken, ook al omdat het vaak militair gebied is. Maar soms zijn de mensen verassend soepel en kan je overal naar binnen, dus proberen maar. Vorig jaar kreeg ik op het militaire vliegveld Halim In Jakarta plotseling een rondleiding van een luchtmacht officier, waar ik zelfs de nieuwe Sukhois van nabij kon zien en fotograferen. Maar na 70 jaar is er veel oud gesloopt en nieuw gebouwd. Het is leuk een klein kadootje bij de hand te hebben voor mensen die je heel goed hebben geholpen, een souvenier theelepeltje of een pakje stroopwafels, oleh oleh heet dat.
Mijn vriendin in Bandung is reisgidse, zij zou je hele reisprogramma voor je kunnen regelen, inclusief hotel of guesthouse reserveringen.
Haar kosten ca. 20 € per dag, + logies en eten. Als je verder geinteresseerd bent kan je mij mailen op jpfpetbar@yahoo.com
Groetjes,
Peter
Tjimahi: Baros 6, Baros 8, Militair Hospitaal, Treinkampement, 4e en 9e Bataljon.
In Tjimahi was er ook het ‘Prominentenkamp’ (Baros 5?). Daar zat mijn broer. Er werd gewoon les gegeven, mijn broer heeft er zijn gymnasiumdiploma gehaald, met na de oorlog in Nederland erkenning. Zie hiervoor ook: Nadet Somers en Frans Schreuder, Gestrand in Indië. Walburg pers, 2005. ISBN 90 5730.359.0.
Ik ben al uren aan het lezen op deze site, heel indrukwekkend en interessant!
Mijn moeder en oma hebben in Ambarawa 6 gezeten, ze woonden in Surabaya in de Irisstraat 9. Mijn opa was assistent-resident of controleur binnenlands bestuur, Djengolostraat 75 in Sidoardjo.
Nu weet ik niet hoe de Irisstraat tegenwoordig heet, of dat deze nog bestaat. De Jl. Jengolo in Sidoardjo kon ik vinden maar geen nummers dus geen idee waar te kijken. Heeft iemand wellicht een kaart waar de Irisstraat op staat?
Ik ga over een paar weken naar Surabaya en zou graag die plaatsen bezoeken, misschien bestaat het nog? Bij voorbaat dank!
De Irisstraat heeft nog (bijna) de zelfde naam: Jalan Iris.
Zie Google: https://www.google.es/maps/place/Jalan+Iris,+Genteng,+Surabaya+City,+East+Java+60272,+Indonesi%C3%AB/@-7.2532777,112.748612,18z/data=!4m2!3m1!1s0x2dd7f96e5cdbd8d3:0xeb216189d3d90999?hl=nl
Goeie reis!