KLM-bloemenrit, 12 mei 1951
De voorpagina´s van de Indische pers vulden zich in de maand april 1951 met minder positieve berichten over de oorlog in Korea, het ontslag van generaal MacArthur, de aankomst van de eerste Molukse gezinnen in Nederland en de onderhandelingen tussen de Nederlandse en Indonesische regering over Nieuw-Guinea. Daar stond gelukkig tegenover dat Nederland in het voetbal met 5-3 van België had gewonnen, en een aangekondigde bloemenrit in Bandoeng.

Het eerste startsein werd gegeven door de Hoge Commissaris van het Koninkrijk der Nederlanden, de heer A. Th. Lamping, waarna als eerste bloemenridder overste Daan Jahja over de startlijn gaat in zijn Chevrolet. [NA]
Die bloemenrit, dat wás wat! Zowel de voorbereidingen als de verwerking van die 12e mei zou Bandoeng maandenlang bezig houden. Het idee van een bloemenrit was ontstaan in februari van dat jaar, toen de Vereniging van Huisvrouwen in Indonesië een bloemententoonstelling in Djakarta organiseerde, en daarbij de medewerking van de KLM inriep voor het inrichten van een stand met Hollandse tulpen. Het overvliegen van deze tulpen slaagde zo goed dat men mogelijkheden zag voor een vervolg. De Indonesische Motor Club zette zich graag in voor het idee, evenals de KLM.
Uit de Nederlandstalige krantenberichten spreekt iets onweerstaanbaar positiefs. Alsof het jaren ´50-gevoel ondanks de nog maar nét afgelopen koloniale oorlog, en ondanks het vertrek van duizenden Indo-Europeanen naar Nederland, ook híer in Indonesië zijn intrede deed. Tientallen sponsors droegen hun steentje bij. Het inschrijfgeld van R 25.- voor de bloemenrit werd afgedragen aan het Indonesische Rode Kruis, evenals de inleg van een sweepstake, waarin de bevolking werd gevraagd de winnaar te raden. Als prijzen voor deze sweepstake werden toegezegd een reis naar Bali, een radio en een 14-daags verblijf in Hotel Savoy Homann.
Iederéén wilde wel deelnemen, maar dat kon niet. Uiteindelijk werd maar een honderdtal deelnemers toegelaten, plus een handvol militairen. Voor een enkeling was de toegezegde bijdrage nog problematisch. Op 27 april luidde een annonce in de Java Bode: ‘Deelnemer, door omstandigheden op 12 mei a.s. niet over zijn auto kunnende beschikken, zoekt eigenaar van goede auto, die genegen is met zijn wagen de bloemenrit te rijden en steller dezes met twee passagiers mede te nemen.’
Afgaande op de namenlijst gepubliceerd in de Preanger Bode, mogen we aannemen dat ongeveer de helft van de deelnemers van Indo-Europese huize was, een kwart Chinees en een kwart Indonesisch. Er deden vier vrouwen mee. De auto´s? Vooral Chevrolet, Ford, Plymouth en Fiat. De negen Indonesische militairen reden in een Jeep. Alle auto´s werden door bloemenmagazijn Puntjak versierd met slingers.
De route van de bloemenrit liep van het vliegveld Kemajoran in Djakarta via de Puntjak Pas naar Hotel Savoy Homann in Bandoeng. De deelnemers moesten onderweg op zoek naar aangewezen te herkennen locaties. Verder moesten ze zich houden aan een strak tijdschema. Winnaar werd degene die de meeste locaties juist had geraden en de minste strafpunten had opgelopen in verband met tijdsoverschrijding. In Bandoeng wachtten tientallen prijzen, die zouden worden uitgereikt tijdens een gala-diner op de avond van diezelfde dag in Savoy Homann.
Een dag om nooit te vergeten
Het werd, zo schrijft de Nieuwsgier, een dag om nooit te vergeten: ‘Naar ons beste weten heeft na de oorlog nog nergens in Indonesië een gebeurtenis plaatsgehad, welke ook maar bij benadering te vergelijken valt met deze Bloemenrit en de bijbehorende festiviteiten, die in alle kringen en onder alle landaarden der bevolking zulk een enthousiasme hebben veroorzaakt. Het was alsof een golf van energie en levenslust, alle bezwaren en moeilijkheden wegspoelende, zich heeft gekristalliseerd tot dit unieke geheel. Wij hebben in onze journalistieke carriëre in Nederland en Indonesië reeds veel meegemaakt, maar dit nog niet.’
Om 8 uur ´s morgens waren de eerste wagens vertrokken van Kemajoran, om twee uur ´s middags arriveerde de laatste deelnemer onder luid applaus van een duizendkoppige menigte in Bandoeng. Een nogal chaotische feestavond in Savoy Homann, waarbij aanwezig een drieduizend (!) betalende bezoekers, leverde – eveneens voor het Rode Kruis – R 10.000 op aan entreegelden en verder nog vele duizenden aan de verkoop van door de KLM ingevlogen tulpen. Een draaiorgel, haringkar, Heineken bier en cabaret maakten het programma compleet. Hollandser kon niet.
We hadden er graag bij willen zijn. Niet alleen om de haring en het bier, maar ook en vooral om er achter te komen welke gevoelens de vele aanwezigen bij dit feest moeten hebben gehad. Er werden bloemstukken geplunderd en tulpen gestolen. Na afloop van het gebeuren miste het hotel veertien zilveren vazen en vierhonderd stuks bestek.
Misschien was de onafhankelijkheid nog te jong, en het tijdsgewricht voor een dergelijk feest nog te onzeker. Misschien waren het slechts organisatorische problemen die een rol speelden. De rally zou later nóg enkele malen worden georganiseerd. Om begrijpelijke redenen deed Savoy Homann echter niet meer mee.

Controlepost met tijdschrijvers te Padalarang, 19 km voor Bandoeng. Voorbijkomst van nr. 59, Drs. Tjoa Soe Tjong in een Hudson sedan.[NA]

“Het dappere Fiatje, waarmede de heer Van Blommenstein de eerste prijs in de bloemenrit behaalde, had het op de Puntjak wel even te kwaad. Een kan water deed echter wonderen. [De Nieuwsgier/Aneta]

De binnenkomst van nr. 106, de Ford van de heer H.A. Pandelaki. Het pierement speelt tijdens het binnenrijden van de deelnemers vrolijke wijsjes. [NA]

Uitreiking van de prijzen in Hotel Savoy Homann te Bandoeng: De vertegenwoordiger van de KLM in Indonesië, de heer J. H. Crans, reikt aan de eerste prijswinnaar, de heer Ch. E. van Blommestein, de hoofdprijzen uit, …. het KLM Constellation model en de Bekers van de Indonesische Motor Club en de Petroleum Board. [NA]

Na de aankomst in Hotel Savoy Homann schonk “Kobus” van de firma Heineken gratis bier voor elke deelnemer. [NA]

“De charmante secretaresse van de heer de Bloeme, reclamechef van de firma Jacobsen v.d. Berg (Heineken) hielp bij de verkoop van haring [van de fa. A. Kobus].” [NA]

“Kobus dari perusahaan Heineken dan seorang pegawai wanita Belanda sedang mengangkat gelas berisi bir pada pesta bier/Biertent.” [Arsip]

Grill-badge, uitgereikt aan de deelnemers van de bloemenrit. Deze grill-badge werd in 2017 verhandeld voor 130 euro. [Catawiki]

“Dari kanan ke kiri: Polisi Bandung, R. Manoch (paling kanan), R. Sadeli (Kepala Bagian Pengurusan Kedjaldan Djakarta), Ny. Manoch, Letnan Noor (CPM Bandung) berfoto di depan mobil polisi D 1986.” [Arsip]

“Mobil siaran dari Philips Reportage Wagen dan pesawat jenis Pipecub dengan wartawannya yang dipergunakan untuk siaran rally mobil.” [Arsip]

“Empat orang laki-laki dan seorang wanita peserta rally berfoto di depan mobil bernomor 76.” [Arsip]
Bijlage
Deelnemerslijst KLM bloemenrit 1951
C.S.F.Heydeman – Fiat 500 C
Oei Beng Liong – Buick ’43
R. de Maar – Chevrolet Sedan
Goh Tiong Tong – Fiat 1100 E
H.C. de Groot van Embden – Ford Anglia
P. Fanteman-Coates – M.G. Roadster
A.W. Smith – Packard Cabriolet
W.C. de Iongh – Chevrolet
J. v.d. Bogaert – Chevrolet Sedan
M. Th. Maurits – Vauxhall Ten
M. Saaf – De Soto Sedan
Mr. Tan Tik Hwaij – Austin A-40
Ir. Nio Tjin Hoa – Nash 600 Sedan
D.J. Schaap – Pontiac Sedan
A.T.W. Sigar – Vauxhall Wyvern
R.B. Soegiri – Ford Prefect
Tjian Djie Lam – Fiat
J.L. Boer – Ford Anglia
J.N.H. Bouwens – Plymouth Sedan
Mevr. Marjorie de Man – Pontiac Sedan
Mej. Dr. Thung Sin Nio – Plymouth Sedan
G. Mariani – Fiat 1400
Ch. L. Frieser – Fiat 500 C
D. Montesano – Fiat 1100 E
J.F.W. v. Schaik – Studebaker Champion
Mr. A.L.S. Michael – Buick Sedan
Ir. W.G. v.d. Kloot – Ford V-8 Coupe
C.J. Zonneveldt Piek – Willys Jeep
A. Kokke – Plymouth Sedan
Mr. Kwee Tat San – Fiat 1100 E
Dr. R. Jahja – Ford V-8 Sedan
A. du Pon – Chevrolet Sedan
N. Stoffel – Plymouth Sedan
Ch. E. v. Blommestein – Fiat 500 C
Mej. J. A. van Blommestein – Packard Cabriolet
Tk. A. Maznain – Vauxhall Velox
C.L. Phaff – Plymouth Sedan
Dr. Tjiong Njan Han – Chevrolet Sedan
Oen Bing Hwat – Dodge Sedan
N. Herrewijn – Chevrolet Sedan
J.Th.G.C. van Buuren – Chevrolet Sedan
A.S. Griggs – Pontiac Sedan
H.A.H. v.d. Bergh – Morris Minor Sedan
J.R. Schultz Morris – Minor Tour
C. H. Begeman – Morris Oxford
Ang Bin Djin – Renault 4 pk. Sedan
Ing. F. Kotala – Ford Mercury
V.S. Ragusa – Fiat 1100 Sedan
C. de Vries Jr. – Chevrolet Stationw.
S. Hamid – Vauxhall 6 cyl.
Prof. R. Hendarmin – Austin A-40 stationw.
Ir. A.M.L. Tobing – Plymouth Sedan
Thung Hin Kwam – Plymouth Sedan
K.M. Slotboom – Chevrolet Sedan
Mr. Khouw Hoey Tin – Ford Prefect
J.C.W. van Arcken – Fiat 1100 Sedan
Drs. Tjoa Soe Tjong – Hudson Sedan
Kho Tek Biauw – Chevrolet Sedan
Oei Tjong Tjay – Chrysler Sedan
M. Djoewari – Skoda Sedan
Waloejo Martonagoro – Austin A-90 Conv.
Ibrahim – Fiat
Loa Thin Sioe – Austin A-40 Sedan
R. Spruytenburg – Austin A-70
S.H. Cowan – Fiat Sedan
J.M. Wamoroentoe – Fiat 1400
W.S.T. Pondaag – Ford V-8
Soehodjo – Chevrolet
J.B.G. Verbrugt – Dodge Sedan
H. Winterkamp – Plymouth Sedan
J.J. Andree Willens – M.G. Roadster
Mr. P. van Meeteren – Chevrolet Sedan
A.C. Manoppo – Plymouth Sedan
A.B.M. Joesoef – Chevrolet
J.B. Zantman – Morris Oxford
W.H. v.d. Graaff – Peugeot Sedan
C.E. Monteiro – Chevrolet
J.H. Proper – Skoda Sedan
W.K. Meerbothe – Vauxhall Vel.
J. Vollmuller – Dodge
R.R. Holtz – Buick Sedan
R. Harjo Nimpoeno – Fiat 1100 B
G.J.E. Tapiheroe – Chevrolet
Daan Jahja – Chevrolet
V. Lumanauw – Willys Jeep
A. Kemal Idris – Dodge Sedan
Maj. Hartono – Chevrolet
S. Moeljono – Willys Jeep
A. Zikir – Dodge Sedan
Murdiatno – Willys Jeep
Moch. Basar – Willys Jeep
R. Herman Brotodiredjo – Willys Jeep
Suradi – Chevrolet Sedan
Corps. Pol. Mil. – Willys Jeep
Corps. Pol. Mil. – Willys Jeep
Corps. Pol. Mil. – Willys Jeep
W.R. v.d. Gronden – Ford V-8 Sedan
Dekker – Chevrolet Stat.w.
J. Koolbergen – Ford Stat.w.
N. Meliala – Chevrolet
W.G.F. Bekink – Morris Minor
H.A. Pandelaki – Ford V-8
R. Manoh – Chevrolet Pickup
Demoed T. – Peugeot 203
A.W.E. Lammers – Chevrolet Sedan
Vier deelnemers kwamen niet opdagen, zodat de rit uiteindelijk 105 deelnemers telde.
Dank meneer Immerzeel,
Voor weer een heel interessant verhaal in deze Java Post! Wonderlijk………………zo net na de oorlog en de strijd om de onafhankelijkheid en uittocht van Indische en Molukse gezinnen. Maar misschien juist wel daarom zoveel enthousiasme over dit festijn – na al die ellendige jaren, weer eens feest en een evenement om je op te verheugen. Prachtige foto’s stuurde u mee met dit verhaal en de laatste foto was natuurlijk heel erg grappig: het ontvreemde bestek van Hotel Savoy Homann nu aangeboden bij Catawiki………
Het allerbeste met uw gezondheid, hopelijk gaat het weer veel beter met u. En vriendelijke groet,
Barbara Zuidema
Dank je, Barbara!
Ja, die laatste foto: alhoewel we hiervoor geen bewijs hebben, lijkt het er wel héél erg op dat dit het tijdens de dag van de bloemenrit ontvreemde bestek is. Het was een wat onregelmatige partij (verschillende aantallen vorken en lepels e.d.), door een Catawiki-expert op rond de 2000 euro geschat. Zie: https://www.catawiki.com/nl/l/12935647-grote-hoeveelheid-hotelzilver-bestek-meeste-van-savoy-hotel
Tja …. een nieuwe lente. Iedereen vol hoop dat het nog goed zou komen tussen Nederland en Indonesia, anderhalf jaar na de souvereiniteitsoverdracht. Een Hollandse tulpenrally dwars over de Poentjak van Djakarta (nog met “Dj” geschreven, maar niet meer Batavia) naar Bandoeng/Bandung, feestje met jenever en haring en Heineken Bier in Savoy Hotel Homann (waar komt dat “Savoy” toch vandaan?), startsein gegeven door de Hoge Commissaris van de Koningin, gros van de deelnemers blijkens verslag “Indische” Nederlanders (waar waren die totoks, wis loengoh kandang?) en ongetwijfeld welgestelde Chinezen, wat Indonesische politiemensen voor het decor.
Weldra zou het anders worden. De Boeng had zijn zinnen gezet op nog meer grondgebied, ooit door die Belada Boesoek bijeen gescharreld met koloniaal list en bedrog. Hij moest en zou Irian Barat ook nog aan zijn gordel rijgen. Merdeka voor de Papoea’s, maar dan onder regie van Javaans centraal gezag. De showprocessen tegen de heren Schmidt en Jungschläger (wie weet er nog van?) werden onderdeel van zijn Konfrontasi Politik waaraan ook Maleisië even moest geloven, al kwam hij daar van een koude kermis thuis. Hij moest zich tevreden stellen met Zwarte Sinterklaas.
Maar in 1951 was een iegelijk dus nog vol goede hoop. Het zou allemaal wel goed komen. Business as usual. KLM, haring, tulpenrally, Heineken Bier en bloemenbal. Dat een deel van het tafelzilver van het roemruchte Savoy Hotel Homann werd gerampas zag men nog niet als een ongunstig omen.
Leuk trouwens die reeks van oude automerken op de deelnemerslijst. In die tijd was ik, 13 jaar, een expert in auto herkenning. Personenauto’s, jeeps, Landrovers, trucks, pick-ups. De meeste van Amerikaansen huize. Opmerkelijk veel Fiats. How come? Mijn stiefvader had er een als dienstauto, na een Fordje Prefect, de grotere versie van de Anglia (of was het andersom?). Studebaker vond ik de mooiste personenauto. Lang en sierlijk. Mijn Oom Bert had er eentje. Tot dat die over de hele lengte werd opengescheurd door een grobak op de weg van Kendal naar Semarang. Merknamen die voor de Indonesiër van toen nauwelijks waren uit te spreken: Porret (Ford), Tjeprrrolet (Chevrolet), Dos (Dodge), Bjoek (Buick).
@PierredelaCroix: ‘ een nieuwe lente etc.’ – Nb. verziekt doordat Ned. Nw.Guinese, in tegenspraak met de Linggadjattie art.3; overeenkomst: overdracht van het hele gebied van Ned.Indië, uit de overdracht hield! Alle Ned.bedrijven werden genationaliseerd en WN Indo’s ontslagen, gediscrimineerd en in de armoe/kampong gedreven!
‘ Een echte Hollandse lente ?’
Spuit 11, 10 juni 2022 om 6:48 pm : ik schreef toch al “Belanda Boesoek”. Waarom dat nog eens benadrukken? Serveer eens nieuwe koek i.p.v. oude, al melempem en beboeloe).
“Merknamen die voor de Indonesier van toen nauwlijks waren uit te spreken”
Mijn stiefvader kende een Indo die het altijd over zijn “Buik” had
Er reden in die tijd ook nog “De Soto’s” rond. Die naam lag beter in de Indo en Indonesische mond.
Als je bij een Javaanse Surinamer een soto ayam bestelt ,kijkt hij je even vreemd aan ,Apa ? In Suriname spreken ze dan ook van Sauto ,slik je de S dan even in heb je gewoon een auto besteld bij die Javaan ! 😜🤣😂Lekker dan stuur je si Ventje effe weg om een Sauto te halen ,komt hij met een auto terug .😎😁😜 Moet niet gekker worden !
Bert Siap zegt 10 juni 2022 om 3:11 pm: “Als je bij een Javaanse Surinamer een soto ayam bestelt ,kijkt hij je even vreemd aan ,Apa ? In Suriname spreken ze dan ook van Sauto”.
Tja …. die Javanen zijn na aankomst in De West ineens bekakt gaan praten. Ook geen “gedang gorèng” (“pisang gorèng”) meer verkopen, maar “baka banana” en niet meer “opoh” zeggen als ze iets niet hebben begrepen, maar “apa”.
Net als Indo’s die in Nederland gingen brouwen om hun rollende “r” te cacheren.
Hebben jullie gemerkt dat in die tijd de mannenbroeken zo overdreven lang waren dat ze met hun hielen op de zoom van hun eigen broek rondliepen.
Tja Pak Olive …. daar zal de uitdrukking “een te grote broek aantrekken” wel vandaan komen. Nadeel van zo’n broek is, dat je er gemakkelijk over kunt struikelen, zeker als je er op blote kaki’s mee rondloopt. Bij zo’n broek móest men wel sepatoes dragen, in die tijd voorbehouden aan de koloniale elite.