Het Tropenmuseum heeft enkele honderden foto-albums uit Nederlands-Indië in beheer, het restant van een nog veel grotere collectie die ooit via het Indisch Familie Archief in Amsterdam terecht is gekomen. Naar verluidt werden de meeste van deze albums door Nederlandse militairen in verlaten huizen in Indië aangetroffen, en meegenomen naar Nederland. Later werden voor het grote publiek meerdere kijkdagen georganiseerd om de eigenaars op te sporen. Als een rechthebbende zich meldde, mocht hij zijn album meteen meenemen naar huis.
Het museum heeft zich voorgenomen om nu nog een nieuwe poging te wagen. Omdat inmiddels vele decennia zijn verstreken is het er niet eenvoudiger op geworden. De meeste personen die op de foto´s staan zullen mogelijk zijn overleden. Daar staat tegenover dat we nu moderne middelen kunnen inzetten zoals het internet en een applicatie voor mobiele telefoons. Meer detail-informatie is te vinden op de website van het museum Foto zoekt familie, alwaar ook een oproep tot het geven van donaties. Het Tropenmuseum zit krap bij kas; uw financiële bijdrage wordt zeer op prijs gesteld.
De rol van de Java Post
Wat kan de Java Post bijdragen? Misschien wel heel veel. Ons leespubliek heeft een grote kennis, en is zeer betrokken bij de geschiedenis van Nederlands-Indië. Het kan daarom een belangrijke rol spelen in de zoektocht naar de eigenaren. Misschien kan de Java Post wel een sleutelrol vervullen bij het duiden van al die foto´s en het reconstrueren van al die persoonlijke geschiedenissen.
Om het Tropenmuseum op weg te helpen beginnen we daarom maar meteen. In januari 2013 zullen de albums pas online komen, maar van enkele albums hebben we nu al goede kopieën waarmee we aan de slag kunnen.
Album nr. 1039
Wat weten we van het eerste album, nummer 1039? Het is een album waarvan we meteen een deel buiten beschouwing moeten laten. De eerste zes pagina´s horen er niet bij, de laatste acht evenmin. Aan papiersoort en -kleur kunnen we zien dat deze pagina´s uit andere albums afkomstig moeten zijn. We beperken ons dus tot de overige pagina´s.
Het zijn de foto´s van een blank Europees gezin met twee kinderen, waarschijnlijk woonachtig in Soerabaja of Malang. De man maakte meestal de foto´s, dus van hem zien we niet zo veel. Des te meer van de vrouw en beide kinderen. Het meisje zou geboren kunnen zijn zo rond 1935, het jongetje enkele jaren later. Mogelijk leven beide kinderen nog.
Waarschijnlijk reisde het paar met een boot van de Rotterdamse Lloyd (Baloeran? Indrapoera? Sibajak?) rond deze tijd naar Indië. De overige foto´s in het album komen uit Indië.
Mogelijk hebben ze enige tijd in dit huis gewoond:
Rechts op de foto zien we een bordje “Paviljoen te huur- Versluis”. De firma Versluis was een makelaar in Soerabaja, met een filiaal in Malang.
Opvallend in het album zijn twee foto´s van een Indische man:
Bij deze laatste foto staat vermeld: Tampomaslaan, 1933. Mogelijk wordt hier de Tampomasstraat in Malang bedoeld. Een ander woonhuis van de familie zou hier kunnen worden gesitueerd, in de Bergenbuurt in Malang:
Het gezin ging regelmatig op excursie naar zwembad Selecta bij Batoe (boven Malang). Hier een foto van de vrouw in deze omgeving:
Van de excursies zijn ook deze foto´s bekend:
In Malang (?) wordt het tweede kind geboren, een jongetje:
Met beide kinderen maakten ze opnieuw uitstapjes:
De vragen zijn:
Wie kent dit gezin?
Wie herkent de locaties (huizen, buurten) van de foto´s?
Wie herkent de andere personen op de foto´s?
Wie weet of deze beide kinderen mogelijk nog in leven zijn?
Alle informatie is welkom! Mochten personen, locaties, e.d. bekend voorkomen, laat het ons weten. Doe ook navraag bij uw familieleden.
We hebben geen rust voor dit album is terugbezorgd!
x
Probeer deze reportage en vraag uit te zetten bij IndoContacten.
Die hebben een groot bereik onder Indische families in Nederland.
Wat een DAPPERE onderneming van Java Post ! Helaas deze keer geen enkele herkenning.. Ik woonde in Soerabaja en Lawang van 1939 – 1942. Ik zal wel iedere keer goed kijken, maar denk helaas weinig te kunnen bijdragen..
Ik kom ook uit Soerabaja en ik vind dit een geweldig goed idee van Java Post.Ik blijf op de uitkijk naar eventuele bekenden. Zou het ook goed zijn om dit onder de aandacht te brengen van The Indo Project? Let me know.
Ronny Herman de Jong
http://www.ronnyhermandejong.com/
Dit soort zaken moet je niet overlaten aan anderen. Dan kom je niet ver. Iedereen die belangstelling heeft zoals deze reageerders kunnen zelf aan de slag, 342 albums: http://www.fotozoektfamilie.nl/
Beste Rob, herinner jij de familie de Munnik nog uit die periode, zij woonden aan de Perrakboulevard op Soerabaja, mijn moeder, Willy de Munnik heeft na de oorlog nog veel contact gehad met “tante Pira” verpleegster te Zeeburg Amsterdam, was dat jouw moeder?
Ga zo door mijn zoon en ge zult spinazie eten, sorry Spinoza heten…
Zal het met grote belangstelling volgen en ben mijn moeder dankbaar dat ze al onze 8 albums plus babyboeken alle kampen heeft doorgesleept. De zinken koffer waarin dat gebeurde zal volgend jaar hopelijk in het nog te openen kindermuseum van het verzetsmuseum in Amsterdam te zien zijn. Wie er nog kinderspullen heeft voor dat museum meldde zich.
Joost
Dank! Die kinderspullen: wat heeft dat met verzet te maken als ik vragen mag?
Wat een goed initiatief! Mijn opa en oma komen uit Surabaya. Zij zijn in 1949 naar Nederland vertrokken samen met mijn moeder en tante. Helaas zijn er geen fotoalbums van de tijd in Nederlands-Indië dus wie weet komt er iets van de familie Stolze boven water…
Misschien kan ik het ook doorlinken naar de Hoezo Indo website? We hebben ondertussen een aardig netwerk opgebouwd. (www.hoezoindo.nl)
Hallo.Ik heb wel gegevens over deze familienaam.Deze mensen hebben in Soerabaja geleeft.En zijn begravan op de begraafplaats Penleh.
Groeten,Piet.
mijn opa had vroeger gewoond in surabaya de speestraat tegen over de school het is een cristelijk school’ nu is het j.l. dr sutomo.nr 27 overleden 1950 ligt al daar begraven ‘kemancuning
het huis is verkocht aan shineesen’ nu staat er een schoonheids salon”tevens vindt ik dit een goede ide van de java post”meschien komt er nog wat boven water van de fam Burgemeestre
Na de oorlog, in Nederland, heb ik eens kennis gemaakt met een heer Burgemeestre, en postzegels met hem geruild. Verder weet ik niets meer daarvan.
opa is getrouwd geweest met een vrouw uit bali kota Klungkung Semerapura”zij schijnt 1 prinses te zijn van de bekend fam I dewe gede’uit hoogere kringen in bali’ het is de moeder van mijn vader’tevens had onze vader daar nog een oudere zuster zij adopteerde een jongen genaamd coman tantra Idewe gede”nu hoogleraar prof in bali denpasar’zijn broer Idewe gede is Majelis ketua s.h.hakim in denpasar bali tevens eigenaar groundhandeling service bedrijf in Bandara luchthave bali
Even terugkomen op dit topic. Dit had ik niet zo snel gedaan wanneer GO TAN werd ingeschakeld.
Hier staat de verkalring voor hun medewerking. Ik weet het allemaal niet 🙂
http://www.indoweb.nl/han-go-ik-hou-van-het-weemoedige-van-oude-fotos-79048/
“wanneer GO TAN NIET werd ingeschakeld.
Wie heeft er vanaf 1948/1950 in Oud Tjandi gewoond ? Tjandi Baru.
Tevens zijn schooltijd op de Concordante HBS heeft gezeten ?
Zijn er mensen die mijn opa of vader gekend hebben in Bandung
WHHoogland
Ik hoor graag
Ik heb nog een hele mooie bezegeling een oorkonde van me opa (Hoogland)
Ik denk dat schenk aan een musea
Willem.Hoogland@upcmail.nl
“Leeft”dit project nog? Ik heb er een tijdje aan bijgedragen maar nooit zicht gekregen op de hoeveelheid “treffers” die “Foto zoekt familie” tot dusver of überhaupt heeft gesorteerd. En dat zou nog eens aardig zijn om te weten.
Meerdere redenen bewogen mij om mee te werken aan dit project. Natuurlijk was er het belang om foto albums weer een goed thuis te bezorgen maar ook om mijzelf aan de hand van de vele foto’s die ik zag een beter beeld te geven van het vooroorlogse NI. Mijn interesse voor Nederlands-Indië is aangewakkerd door mijn zoektocht naar de levensloop van mijn oudoom Arend Postma.
Over Arend Postma
Vanaf 1928 – en officieel vanaf ’31 – was hij in zijn functie van Tuinbouwkundige in dienst van de Landbouw voorlichtingsdienst, ressorterend onder het toenmalige Departement van Landbouw, Handel & Nijverheid, later Economische Zaken. Zijn standplaats was Java.
1931: Ragoenan (landerijen iets ten Zuiden van Batavia,);
1931: Malang te Pasoeroean (Oost Java, Z. van Soerabaja);
1935: Ragoenan. Beheer Tuinbouwbedrijf met standplaats Djatipadang (onderdistrict Pasarminggoe, district en regentschap Meester-Cornelis (afdeling Z. van Batavia). In 1939 promoveerde Arend Postma tot Tuinbouwkundige Ambtenaar 1e klasse.
Vermoedelijk vanaf 1940 (?) werd Arend als reservist opgeroepen voor militaire dienstplicht in het KNIL. Zijn rang: Landstorm Sergeant 1e klasse, Infanterie. 2e Infanterie bataljon van het 4e Infanterie Regiment in Magelang (2nd Military Area Command).
Maart 1942 werd hij op Java door Japanners gevangen genomen en geïnterneerd in Japanse POW (Prisoner Of War) kampen. Allereerst in een POW Camp op Java. Het tweede – na verscheping vanaf Java – was een krijgsgevangenenkamp op zuid-Sumatra.
December 1943 overleed Arend Postma in de dysenterie-barak van het kamp-hospitaal, krijgsgevangenenkamp Pangkalan Balai, Palembang, Zuid-Sumatra. Zijn stoffelijke resten werden (na herbegravingen, uiteindelijk) bijgezet op de Erebegraafplaats Pandu te Bandung, Java Indonesië. Zijn laatste rustplaats.
Zou er ergens nog een album zijn met foto’s van Arend in Nederlands-Indië? Is er misschien iemand die andere informatie over Arend Postma heeft? Inhoudelijk over zijn werk, of over zijn periode in het KNIL ?
Ik hoop er op.
Nienke van Leur-Postma
nienkevanleurpostma@gmail.com
Beste Nienke,
In 2015 schreef ik een (beetje zure vind ik nu) evaluatie van het project:
https://javapost.nl/2015/08/05/de-kloof-was-te-groot/
Sindsdien is er klaarblijkelijk niets meer gebeurd, en werden niet meer eigenaren gevonden.
Overleden? Zelf heb ik niets gevonden. Mijn (klein)kinderen weten niet naar wat ze zouden moeten zoeken.
Wat je noemt een gemiste kans dit project. Jammer van alle inzet.
Bedankt voor de heldere evaluatie,..die ik dan weer gemist had