De staat kan zich niet beroepen op verjaring van martelingen en executies, zeventig jaar geleden in Nederlands-Indië, omdat het hof de zaak te ernstig vindt.
Foto’s van executies in Nederlands-Indië. Archiefbeeld.
Foto Vincent Jannink
Door Bastiaan Nagtegaal
De staat kan zich niet beroepen op verjaring in twee zaken rond martelingen en executies in voormalig Nederlands-Indië. Dat heeft het gerechtshof in Den Haag dinsdag bepaald. Nabestaanden van vijf geëxecuteerde Indonesische oud-strijders en een man die werd gemarteld eisten bij de rechter een schadevergoeding voor misdragingen door Nederlandse militairen in 1947.
Een van de twee zaken was aangespannen door de kinderen van vijf mannen die in 1947 werden geëxecuteerd op Zuid-Sulawesi. De mannen werden zonder enige vorm van proces gedood. Ook zijn gevangenen op een gewelddadige manier verhoord. De andere zaak draait om een Indonesische oud-strijder die werd gemarteld in Oost-Java. Hij werd met een stok op zijn hoofd geslagen, en er is een sigaret op zijn hoofd uitgedrukt. De kinderen willen een schadevergoeding van de Nederlandse staat.
De staat stelde bij het hof dat de claims verjaard zijn omdat de gebeurtenissen meer dan zeventig jaar geleden plaatsvonden. Daardoor zou het moeilijk zijn om bewijs te verzamelen. Volgens het hof zijn de feiten echter te ernstig en is er een „grote mate van verwijtbaarheid”.
Bewijzen
Dat er zoveel tijd verstreken is, kan het verzamelen van bewijzen inderdaad bemoeilijken, erkent het hof, maar daar hebben vooral de eisers last van. Ook heeft de staat de problemen met de bewijzen voor een groot deel aan zichzelf te wijten, doordat niet is vastgelegd wie doodgeschoten of mishandeld is, en ook later weinig heeft gedaan om de zaken goed te documenteren. De eisers hebben de staat volgens het gerechtshof binnen een redelijke termijn aansprakelijk gesteld.
Het is nu aan de rechtbank om vast te stellen of de eisers inderdaad kinderen zijn van de geëxecuteerde strijders, en daarmee recht hebben op een schadevergoeding. Smartengeld krijgen ze niet. De (inmiddels overleden) man die werd gemarteld is een schadevergoeding toegekend, plus 5.000 euro smartengeld.
Dit artikel verscheen eerder in de NRC, 1 oktober 2019.
Java Post 
Een beetje ver gezocht ! Ik denk dat de Indonesische regering niet blij is met een dergelijke uitspraak. Het Indonesische leger en politie heeft veel overgenomen van de brute behandelingen indertijd door de Nederlanders. Hede ten dage zijn nog steeds martelingen / intimidatie / verdwijningen en moorden aan de orde bij konflikten. De Indoneische overheid van nu zit niet te wachten op waarheids commissies en eventuele schade claims, van toen,omdat veel recentelijker excessen bij konflikten ook nooit opgelost zijn. ZE LATEN HET LIEVER VOOR WAT HET IS ! Blik op de toekomst wordt hier altijd gezegd, het verleden achter je laten ! Kees van Riet ; Kediri / Oost Java.
Ik wil hieronder een sterk persoonlijk getinte reactie geven.
Als voorstander van het niet-verjaren van welke oorlogsmisdaad dan ook zou ik uiteindelijk wel eens willen weten wat mijn vader indertijd, na 15 augustus 1945, als MP (Militaire Politie) en als korporaal later, met zijn sabel, zou kunnen hebben gedaan tijdens het verhoren van Pemuda2. Hij sprak twee dialecten ‘Maleis’. De periode dat hij Knil-er was duurde van 1936 tot 1951, waarvan óók krijgsgevangene en dwangarbeider aan Burma-Siam Spoorweg. En vermoedelijk óók nog aan de Pakan Baru-lijn omdat hij een zeer kundige bruggenbouwer was. Die bruggen waren van hout.
Het is een beetje een vreemd begrip in deze maar het zou mij ‘voldoening’ geven als ik hier meer over zou komen te weten. Wat hij ook gedaan zou hebben, hij was en blijft mijn vader, overleden in 1983. Toen in 1969 Hueting op de tv zijn verhaal over de misstanden tijdens de Oorlog 1945-1949 in Indonesië deed en ik kort daarna als vrijdenker en radicale uniform-weigeraar dienstplichtige, in Nieuwersluis, de militaire gevangenis, belandde, moet het voor hem een grote schok geweest zijn. Huetings verhaal gaf grote spanning in ons gezin. Toch hielp hij mij. Verder nooit met hem of mijn moeder over gehad.
M.A.W . De Bersiap moorden zijn ook
niet verjaard !!
Hoe weet u dat bijvoorbeeld de bersiapmoorden in het Indonesische recht niet verjaard zijn? Zijn de bersiapmoorden overigens wel eens in het Indonesische recht bekend geraakt? Wie heeft ze dan bij de Indonesische rechter aangekaart?
Als de Nederlandse Staat , verjaring niet accepteert ‘ dan is het omgekeerde evenredig
, in dit geval de Indonesische Staat .
Naar mijn weten is er nooit een vervolging
geweest naar de daders van de Bersiap .
Mijn familie is ook slachtoffer geweest
van de Bersiap maar ondervond in Nederland
alleen maar onbegrip en dat is zachtjes
uitgedrukt .
@Coen; ‘in Nederland alleen maar onbegrip etc.’- En waarom, …denkt u dat? Waarom heeft Nederland maar onbegrip voor onze bersiap slachtoffers? Waarom is eigenlijk bersiap gebeurd? Waarom werden zij zo maar vermoord? Waarom worden onze bersiap slachtoffers niet officieel door ons herdacht? Waarom, waarom …
Het Waarom is in weze niet relevant , ideologie ? Gebrainwasht ? Puur moordzucht ?
Belangrijker is Waarom Nederland dit nooit ter sprake heeft gebracht en de slachtoffers in de kou hebben laten staan .
1. Stel dat ergens ter wereld in 1947 soldaten van een willekeurige staat buiten hun boekje zijn gegaan en burgers hebben vermoord, dan is het toch prachtig dat ruim zeventig jaar later die staat daarvoor wordt veroordeeld door rechters van die eigen staat. Prachtig, omdat het past in ons idee van gerechtigheid, en omdat dit (naar ik vermoed) zonder enig precedent is. Ik zie dit nog niet zo snel gebeuren in andere landen van de wereld. Voor de goede orde: dit is géén strafzaak waarbij een officier van justitie daders vervolgt, maar een civiele zaak, waarbij (kinderen van) slachtoffers een claim neerleggen bij de staat.
2. Nu het hier gaat om ons eigen Indie, kleurt dat wellicht voor sommigen het oordeel sub 1 ( zo van ‘maar zij deden het ook, denk aan de Bersiap’). Maar die ‘tegenclaim’ kan welbeschouwd geen rechtvaardiging vormen om de kinderen van deze slachtoffers niet te compenseren. Natuurlijk zou het ideaal zijn indien de rechtbank in Indonesie op soortgelijke wijze open zou staan voor claims van Bersiap-slachtoffers, maar (aannemende dat dit niet zo is) dat moet dat onze eigen rechtspraak niet weerhouden om te doen wat goed is. Ik denk dat wij ons gelukkig mogen prijzen dat wij in een land leven waar de rechtspraak aldus functioneert.
3. Toch heb ik ook wat (juridische) vragen bij deze uitspraak. In een civiele zaak behoort de eisende partij zijn dossier op orde te hebben, en tijdig zijn vordering in te dienen. Als ik de uitspraak zo eens lees, dan is het gerechtshof wel héél erg tegemoetkomend geweest aan eisers. Ik merk op dat de verjaringstermijn voor strafzaken (zie de wet uit 1971, welke wet het hof ook noemt) allang was verlopen. Ook het niet ‘registreren’ van misdrijven (in 1947) wordt hier de staat verweten, terwijl dit gaat over de bewijslast van de eisende partij. Over de gebeurtenissen in 1947 bestaan (naar ik heb begrepen) geen foto’s, documenten of ander bewijsmateriaal anders dan mondelinge verklaringen. Sinds gerechtsdeskundige Dr. Wagenaar weten we echter dat getuigenverklaringen (zeker na verloop van tijd) lang niet altijd betrouwbaar zijn.
Verder keek ik op van het feit dat de rechters een verschil maken tussen de ene klager (die van de bewoonde wereld) en de andere klager (het hof stelt dat hier sprake is van ongeletterde boeren ‘levend onder volstrekt andere condities en in een andere cultuur en tijdsgewricht’.) Als jurist (dat vermoedde u wellicht al..:) vind ik het wat hachelijk om die achtergrond ten laste te laten komen van de gedaagde partij.
Tenslotte: in 1953 bleek de weg naar de Nederlandse rechter al bekend te zijn: https://www.nu.nl/binnenland/4424736/rechter-stelde-staat-al-in-1953-verantwoordelijk-dood-indonesier.html Waarom in dit geval dan zó lang gewacht? Enfin, de staat heeft nog de mogelijkheid om in cassatie te gaan.
Het verhaal van Benedict Janssen sluit werkelijk perfect aan bij mijn strikt persoonlijke verhaal èn bij mijn opvatting over rechtsgang, civiel of strafrechtelijk. Het feit dat hier, in Nederland, wel gesproken en geschreven kan worden over ons gezamenlijke (lees Nederlandse en Indonesische) verleden, zoals in de onvolprezen Java Post, is een bijzondere en gelukkige omstandigheid. Wij moeten vooral doorgaan met onderzoeken. Wij kunnen daar van leren.
Terzijde: ik ben van mei 1949, Surabaya.
“dan is het toch prachtig dat ruim zeventig jaar later die staat daarvoor wordt veroordeeld door rechters van die eigen staat.” Dit vind ik nou het meest prachtige van deze zaak.
Sinds gerechtsdeskundige Dr. Wagenaar weten we echter dat getuigenverklaringen (zeker na verloop van tijd) lang niet altijd betrouwbaar zijn…… lijkt mij toch niet een juridisch argument, daargelaten dat het waarheidsgehalte en relevantie van bovenstaande uitspraak voor deze rechtszaak nul komma nul is. De landsadvocaat heeft de getuigenverklaringen niet aangevochten.
De vragen van dhr Janssen zijn in deze zaak al lang beantwoord tenminste als ik alle vonnissen lees, daarvoor hoef ik geen jurist te zijn.
Terwijl in een Nacht-und-Nebelaktion de verjaringswet er doorheen werd gejast, speelde de affaire drie van Breda terwijl Nederland aan Duitsland de uitlevering van een oorlogsmisdadiger vroeg. Dat is ook geschiedenis
@ dhr vd Broek
1. Bewijs(levering) is alleszins juridisch – zie oa het Wetboek van Rechtsvordering. Dat bij een civiele claim, die stoelt op gebeurtenissen van 70 jaar terug, de betrouwbaarheid van bewijs niet in het geding zou zijn, lijkt mij vrij onmogelijk.
2. Ik begrijp de verwijzing naar ‘Nacht und Nebel’ niet. De verjaringswet van 1971 (zie ook artikel in De Groene van vorige week) is er niet ‘doorheen gejast’ maar ging – als alle wetten – via de 2e kamer en de 1e kamer, inclusief ingewonnen advies van de Raad van State.
Vrij onmogelijk is geen juridisch argunment in een civiele procedure
De rechter heeft de getuigen als bewijs toegelaten. Wat voor tegenargument had de landsafvocaat om de deze getuigen niet toe te laten in het proces? Soms dat theorema van Dr. Wagenaar? Om geen modderfiguur te slaan houdt de landsadvocaat wijselijk zijn mond
Maar natuurlijk bestaan documenten of ander bewijsmateriaal, dwz rechtsfeiten in de zaak Rawagede. Ik citeer uit oorlogsdagboek (situation report) van de eenheid die Rawagede binnenviel:
[De compagniescommandant] heeft opdracht ontvangen van [zijn bataljonscommandant]: ruim weerstand Rawagede op. Rawagede is een kampong van waar uit regelmatig beschietingen plaatsvonden […] 9 Dec. Om zes uur ‘s morgens was de kp. ingesloten en men is toen met een troep van 35 man onder luitenant […] voorwaarts gegaan. Men heeft toen 8 à 9 maal een troep van [±] 12 man ter plaatse geëxecuteerd. Volgens [de compagniescommandant] zijn in alle gevallen de noodige waarborgen genomen dat men geen ‘goede’ elementen in de executies betrok. Alle geëxecuteerde personen hadden lange haren, geen dikke eeltlaag op handen en voeten, zij waren allen in het bezit van papieren van de Hizboellah en soortgelijke organisaties. […] Tenslotte is nog een groepje van 7 à 10 personen geëxecuteerd die in handen van segt […] [was] gevallen. Ook deze groep was aanvankelijk grooter, doch daarvan is er een aantal na onderzoek vrijgelaten.
De vraag is natuurlijk wat de legerleiding, de justitie in Nederlands Indie gedaan heeft met dit rapport. Niet alleen die maar wat heeft de Nederlandse politiek met deze feitengedaan.
Reactie 1….het toch prachtig dat ruim zeventig jaar later die staat daarvoor wordt veroordeeld door rechters van die eigen staat.
Reactie 2.. Het feit dat hier, in Nederland, wel gesproken en geschreven kan worden over ons gezamenlijke (lees Nederlandse en Indonesische) verleden.
Prof. Wagenaar begon zijn collegereeks (uit mijn geheugen) met de vraag potlood en papier te pakken en te tekenen hoe of de maan er op Sinterklaasavond uitzag. Had praktisch niemand goed! Daarna de verhalen over politieverhoren.
“behoort de eisende partij zijn dossier op orde te hebben, en tijdig zijn vordering in te dienen.” Dat was toch het werk van de (ons welbekende) advocaat van de eisers? Of heb ik wat gemist?
U heeft wat gemist.
Kennelijk niet belangrijk, gerepareerd door een vriendelijke rechter.
Wat belangrijk is in dit proces kan ik niet beoordelen, moet een echte jurist doen. Volgens een vonnis heeft de landsadvocaat dit wel naar voren gebracht, maar de rechters vonden het argument van de eisende partij de doorslag geven. Ooit een reparerende rechter in werkmanskiel gezien?
Ik dacht dat u bedoelde dat de eisers hun zaakjes niet op orde hadden, waar de rechter nog gelegenheid voor heeft gegeven.
Dat bedoelde ik niet, maar veronderstelde dhr Janssen.
Correctie: verslag over de gebeurtenissen in Rawagede is niet het oorlogsdagboek van de Nederlandse eenheid maar de aantekeningen van een medewerker van de procureur-generaal van het Hooggerechtshof te Batavia
Wat gebeurt er in werkelijkheid: Luitenant-generaal Spoor, de ‘Legercommandant’ krijgt het rapport over de actie in Rawagede op zijn bureau. Hij is verantwoordelijk is voor de vervolging van militairen en stuurt een heel dossier aan procureur-generaal Felderhof. Spoor twijfelt of hij de verantwoordelijke majoor moet laten vervolgen.
De majoor die de compagnie leidde kreeg van zijn commandant de opdracht te zwijgen. Hij moest alles ontkennen tegen een onderzoekscommissie van de Verenigde Naties. Die ontdekte echter toch dat er liquidaties hadden plaatsgevonden. Maar niet hoeveel. Nederland ontkende het hoge Indonesische dodental (> 400) en hield vast aan zijn eigen 150 doden. Die 150 doden staan vermeld in het oorlogsdagboek dat kennelijk later is opgesteld.
Citaat uit het oorlogsdagboek:…..Door de (…) compagnie werd een zuiveringsactie ingezet tegen kpg. Rawahgedeh (5393). Aan vijandelijke zijde werden 150 doden geteld. Er werden 8 personen gevangen genomen. Genoemde kampong bleek volledig republikeins te zijn, hetgeen o.m. bleek uit rood-witte vlaggen waarmede verschillende huizen waren getooid en uit documenten en artikelen die op de gedode tegenstanders werden aangetroffen
Die zouden zijn gevallen door beschietingen, was de suggestie. Nederland gaf uiteindelijk toe dat er vier krijgsgevangenen waren geëxecuteerd. De liquidatie van nog eens zeven werd ontkend. Zo staat het in het VN-rapport uit 1948, dat de actie desalniettemin ‘deliberate and ruthless’ noemt.
Felderhof, de procureur generaal verantwoordelijk voor een strafrechterlijk onderzoek adviseert Spoor om de zaak te seponeren, aangezien ‘iedere vreemde inmenging en belangstelling (van de VN) [is] verdwenen’.
Het dossier gaat terug naar Spoor en verdwijnt spoorloos
Volgens het Openbaar Ministerie dwz procureur-generaal Gelderhof zijn er in wezen 100-120 man standrechterlijk geexecuteerd.
Wat deed de Minister die politiek verantwoordelijk was voor Nederlands-Indie met de zaak Rawagede? Eind jaren veertig was er geen Kamermeerderheid te vinden voor een diepgaand onderzoek. Alleen de standrechtelijke executies door het Korps Speciale Troepen van de beruchte kapitein Westerling werden onderzocht. De uitkomst was geheim. De minister van Overzeese Gebiedsdelen verzekerde de Kamer dat het volstrekt tegen de wens van de regering was dat de misstanden ‘in den doofpot [worden] gestopt’. Maar er werd niets meer van gehoord.
Dit gebeurde dus enkele jaren na het einde van WO2 waarin SS-Sondereinheitskommando’s op dezelfde wijze burgers executeerden.
“Ooit een reparerende rechter in werkmanskiel gezien?” Dagelijks te zien bij de rechtbanken. In toga en bef. Om de steken die advocaten (soms bewust) laten vallen te repareren. Maar vooral bij de kantonrechters waar je zonder advocaat terecht kunt. De gemakkelijkst toegankelijke rechter en het feitelijke gezicht van de rechtspraak bij de burger. Vandaar zo gemakkelijk om in het arbeidsrecht je achterstallig salaris op te eisen als je werkgever nee heeft gezegd. Geen kennis van juristerij nodig! Maar in het Indisch verdriet moesten we uiteraard moeilijk doen. Anders gezegd: wachten.Tot het verjaard was. In Vlaanderen heet dat terecht vrederechter. Die term bestond ook in Nederland 1811-1838.
Het geding – Het geding – Het geding – Het geding – Het geding – Het
Bij exploot van 26 april 2018 heeft de Staat in de zaak 200.243.525/01 hoger beroep ingesteld tegen de tussen partijen op 11 maart 2015, 27 januari 2016 en 31 januari 2018 gewezen tussenvonnissen van de rechtbank Den Haag, team handel. De rechtbank had hiertoe in haar vonnis van 11 april 2018 verlof verleend op de voet van art. 337 lid 2 Rv. Bij memorie van grieven (met producties) heeft de Staat drie grieven aangevoerd. Bij memorie van antwoord tevens memorie van grieven in het incidentele appel (met producties) hebben [geïntimeerden] de grieven bestreden en in incidenteel appel één grief tegen het tussenvonnis van 11 maart 2015 aangevoerd.
Op 27 juni 2019 hebben partijen hun standpunten in deze zaak en in de zaak Staat/ [X] (zaaknummer 200.247.634/01) doen bepleiten, de Staat door mr. Teuben en haar kantoorgenote mr. C.I.J. Klostermann en [geïntimeerden] door mr. Zegveld en haar kantoorgenote mr. A. Vossenberg. Beide partijen hebben daarbij gebruik gemaakt van een pleitnota. Ook hebben beide partijen ter gelegenheid van het pleidooi bij akte nog een aantal producties overgelegd.
Tot slot is arrest bepaald.
Check it out!
https://www.pelsrijcken.nl/mensen/karlijn-teuben
Onderzoek naar dekolonisatie van Nederlands-Indië veroorzaakt al sinds de start onrust
Wie zijn daders, wie slachtoffers? Het . . . grote onderzoek naar de dekolonisatie van Nederlands-Indië is . . . pas eind 2021 klaar, maar uit verschillende hoeken wordt al kritiek geuit. Wat is er aan de hand?
Lees ook:
Nationaal museum voor Indië raakt open zenuw
Nationaal Museum Sophiahof is geopend. Het laat de Indisch-Nederlandse geschiedenis zien.Dat gaat niet zonder wrok of pijn.
Dit is Google’s cachegeheugen van https://www.trouw.nl/nieuws/nabestaande-bloedbad-nederlands-indie-ik-wil-dat-er-recht-gedaan-wordt~bf28646a/. Dit is een momentopname van hoe de pagina eruitzag op 21 sep 2019 13:25:55 GMT. De huidige pagina kan in de tussentijd veranderd zijn.
Stel dat ergens ter wereld moordpartijen plaats
vinden en dat de daders cq Staat buiten schot
blijven dan is dat een grof schandaal
Zie de Bersiap
@Coen; ‘de staat buiten schot blijven etc.’- En dat gebeurde in de sept.1945 toen bersiap ontplofte. Doordat men toen de Republiek provoceerde; geen zelfbeschikkingsrecht=geen merdeka, een Japans maaksel, Soekarno een collaborateur, niet praten met de Republiek etc. In plaats van overleg, zoals de Britten het hadden gewild. – Wij, (onbeschermede) buitenkampers ea. werden geslachtofferd voor dit beleid; herkolonisatie/herbezetting van Indië!
Waar zijn de fotos van de rampokkers en katjungs die nerlanders en chinezen hebben vermoord na de bevrijding?
Waar zijn de verhalen van de rampokkers en de katungs die talloze nederlanders en chinezen hebben vermoord na de capitulatie van de vuile jappen?
Waar zijn de verhalen van de rampokkers en de katjungs die nederlanders en chinezen hebben afgeslacht na de bevrijding toen de vuile jappen zich overgaven
Als je aan je kinderen wil uitleggen wat oorlog nou eigenlijk is, als je met je ouders terug wil in een voor hun zo een ‘belangrijke tijd’, of je wil gewoon meer weten over de oorlog. Ga dan hier naar toe.
Bersiaptijd = ‘belangrijke tijd’ voor jullie ouders!
https://www.verzetsmuseum.org/museum/nl/museum
Jc H., Amsterdam via Tripadvisor
Dit museum grijpt je bij de keel! (Zo hoort dat ook!)
Zoveel goede informatie en . . . echt materiaal wordt hier tentoongesteld!
Een aanrader!!
Michele Philips, Aalst (België) via Tripadvisor
@Aelle; ‘verzetsmuseum, Amsterdam etc.’- Ook via de koptelefoon geluisterd naar het relaas van een Indonesiër tijdens de Japanse bezetting? Hoe hij oa tempo doeloe heeft ondergaan; ‘op de HIS(Hollands Inlandse school) vertelde de Hollandse leraar over het zware werk op de veenkoloniën. De Indonesiër vroeg de leraar toen; ‘wat doen dan ook die andere inlanders? Die andere inlanders, brieste de leraar hem toe. Die andere inlanders zijn Nederlanders! Jullie zijn inlanders…!’
overal vinden wantoestanden plaats .elke periode kent zijn eigen zwarte bladzijden maar om een opgenomen “relaas”als voorbeeld te geven van het koloniale tijdperk tijdperk gaar een brug te ver .
” ‘op de HIS(Hollands Inlandse school)” De dochter van baboe Soep ging graag naar school. Ook HIS!
@Coen; ‘relaas als voorbeeld etc.’- Als bevestigend voorbeeld van het raciale Indië; wat/wie toen (tempo doeloe ) als de ‘inlander’ bedoeld/aangeduid werd!
“wie toen (tempo doeloe ) als de ‘inlander’ bedoeld/aangeduid werd!”. Dat is toch duidelijk:
Art.131. (…)
(2). In de ordonnanties regelende het burgelijk- en handelsrecht worden: (…)
b. de Inlanders, de Vreemde Oosterlingen (…) voor zooverre de bij hen gebleken maatschappelijke behoeften dit eischen, hetzij aan de voor Europeanen geldende bepalingen, voor zooveel noodig gewijzigd, hetzij met de Europeanen aan gemeenschappelijke voorschriften onderworpen, terwijl overigens de onder hen geldende, met hunne godsdiensten en gewoonten samenhangende rechtsregelen worden geëerbiedigd, waarvan echter mag worden afgeweken, wanneer het algemeen belang of de bij hen gebleken maatschappelijke behoeften zulks vorderen.
Art.163. Wanneer bepalingen van deze wet, van algemeene en andere verordeningen, reglementen, keuren van politie en administratieve voorschriften onderscheiden tusschen Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen, gelden voor hare toepassing de navolgende regelen. (…)
(3). Aan de bepalingen voor Inlanders zijn, behoudens den bij ordonnantie te regelen rechtstoestand der Inlandsche Christenen, onderworpen allen, die behooren tot de inheemsche bevolking van Nederlandsch-Indië, en niet tot eene andere bevolkingsgroep dan die der Inlanders zijn overgegaan, gelijk mede zij, die, behoord hebbende tot een andere bevolkingsgroep dan die der Inlanders, zich in de inheemsche bevolking hebben opgelost.
@JASomers; ‘art. 131 regelde het burger- en handelsrecht etc.’- DMG.Koch, publicist ; Een halve eeuw in Indië: De inlander betekende voor de Europeaan niet meer dan een economisch profijt. Onder wat voor erbarmelijke omstandigheden de gewone man vaak leefde, in en buiten de steden, interesseerde de totok niet in het minst. De inlander was arm en vooral rechteloos! – Ooit meegemaakt dat de inlander recht verkreeg in een verwikkeling of proces? Zelfs Boeng was kansloos.
“Ooit meegemaakt dat de inlander recht verkreeg ” Voorbeeld: Bij de communistenopstanden in 1926/1927. werden ongeveer 13.000 verdachten aangeklaagd. Ongeveer 4500 werden veroordeeld tot gevangenisstraffen, de overigen vrijgesproken. In Digoel werden aanvankelijk 1300 verbannen, na behandeling van hun zaak bleven 442 mannen en 2 vrouwen over. U kunt zelf wel aftrekken neem ik aan. En misschien snapt u dan ook hoeveel inlanders (volgens u met kleine i) recht hebben gekregen. Het was niet allemaal kommer en kwel hoor.
. @@Het was niet allemaal kommer en kwel hoor.@@
Fort de Kock/Bukittinggi west Sumatra was het hoofdkwartier van de nips. Toen de geallieerden steeds meer terrein begonnen te winnen, lieten de nips 4000 inlanders een ondergrondse schuilkelder bouwen. Toen die ondergrondse kamers klaar waren, werden alle 4000 inlanders afgemaakt. Er mocht geen getuige overblijven.
“werden alle 4000 inlanders afgemaakt” Van mij was het een reactie op een vraag van de heer Mertens over rechten van Inlanders in het gebiedsdeel Nederlandsch-Indië. Niet de Japanse bezetting. Over je rechten tijdens de Japanse bezetting heb ik zo mijn eigen Kenpeitai-ervaringen.
In oorlogen bestaan in de praktijk geen rechten. Alleen het recht van de sterkste.
De Indonesische slachtoffers van Nederlands geweld denken daar anders over. En met succes heb ik begrepen.
@JASomers;’ Nederland’s geweld etc.’- Die hooggeplaatste politici in Nederland hebben alles via een juridisch doofpot complot/wet in 1969; de Verjaringswet, willen afschermen. Dat alles onder leiding van min.pres.Piet de Jong, ex.duikboot kapitein; ‘we vervolgen de daders niet, en daarom verjaren deze misdaden zelf ook!. Koloniale logica in optima forma. En dat alles op/met advies en ondertekend door vice voorzitter van de Raad van State; Louis Beel ex. Hoogste vertegenwoordiger van de Kroon in toenmalig Indië en initiatiefnemer van het 2e ‘politionele’ optreden. Allemaal hooggeplaatste politici met tropen ervaring. Helaas….oorlogsmisdaden verjaren nooit!
Indisch Militaire Tijdshrift verslag : general Vetter beloot Sasari mel geweld in tenemen.Zodra de eerste schoten gevaleln waren, kwamen de achtergebleven familieleden van de vorst een gevolg van-62 mannen,vrouwen met zuigelingen op hun arm en kinderen naar buiten.In witte gewaden,ten dode gewijd. Met lansen kwamen ze de koloniale troepen maar zonder iemand teraken. De stoet kwam door geweer vuur van de KNIL.En totaal vernietigt zals de PUPUTAN in Bali in 1906 en 1908.
‘Geweld uit 1947 niet verjaard etc.- Uit Trouw 16/9-2013; Hoog geplaatste politici waren al in 1947 op de hoogte, toen de executies nog in volle gang waren(!). Het was kvp.kamerlid Van Poll., uit een archiefstuk op 1 -2-1947 Louis Beel gedetailleerd(!) over de excessen in Z-Celebes informeerde. Van Poll schreef ; ‘de methode was zeer succesvol en dat er inderdaad orde en rust werd verkregen; de schrik komt er geweldig in. Maar het is te hopen, dat dergelijke methoden niet voor het wereldforum bekend worden’- Hoger civiele autoriteiten in Indië waren niet alleen op de hoogte van de excessen, maar gaven daartoe tevens expliciet toestemming. Op een vergadering
dd.22-1-1947 verkreeg dir. Hoven van Binnenlandse zaken daartoe groen licht!
note; uit een lezer’s reactie, deze melde dat het opmerkelijk is, dat juist het christelijke Trouw indertijd een ‘trouwe verdediger was van Nederland’s politiek in Indië’……
” Hoog geplaatste politici” U niet? Had u dan geen tong tong en kabar angin binnen uw familie/kennissenkring? Zelfs verhalen van militairen in provinciale kranten. Terwijl het over de bersiap windstil bleef.
@JASomers; ‘kabar angin etc.’- In 1947 was ik 11 jaar oud. In Indië toen, geloofden alles wat de regering rondbazuinde. – Over bersiap; heb het zelf meegemaakt; de angst, paniek en de vlucht naar een beschermde kamp in Ambarawa. U zat toen al veilig en wel in Holland. Om hier uit den treuren de vrijheid te vieren. En die hoog geplaatste politici over Indië te ervaren. Terwijl wij daar getuige waren van het grootse ‘politionele strijd’ om ons Indië te behoeden van een gewisse ondergang.
“U zat toen al veilig en wel in Holland. ” Dat was na de bersiap hoor, die was half december 1945 al de kop ingedrukt. Soerabaja kwam weer tot leven. Geen tijd om de vrijheid te vieren, er moest worden gewerkt. Toen ik juli 1946 vertrok was Soerabaja weer een bloeiende stad. Waar de Indonesische politieagent als vanouds weer stond te bekeuren. Maar wat ik daarvoor heb meegemaakt kunt u me vast niet navertellen. Ik doe dat nu maar weer niet, dat heb ik hier allemaal al eens verteld. Ik houd me nu maar aan de Zeeuwse spreuk: Nie klaege mae draege! Gisteren de première van de film Vergeten Slag. Zeeuws meisje zat op het puntje van haar stoel! Dat kunt u haar vast ook niet navertellen. En in het grootste deel van Indië was er ook geen “grootse ‘politionele strijd” Daar werd de merdeka uitonderhandeld. Met het roodwit naast het roodwitblauw. Maar daar hoor je niets over bij het grote dekolonisatie-onderzoek en in de Telegraaf (en bij de heer Mertens). Niet zielig, geen nieuws!
@JASomers; ‘daar werd merdeka uitonderhandeld etc.’- U bedoelt; merdeka pas vMook; na 10 jaar, Logemann; na 30 jaar!~ Met de intentie, dat strijd voorhanden was. Want, de grote, net op sterkte gearriveerde militaire macht stond klaar. Drees sr; ‘onze jongens zijn toch niet voor niets gekomen’. De voorbode voor een afgang van jewelste. Dat werd op 29/12/1949 te Batavia ingeluid met een striemend gefluit en gejoel van duizenden Indonesiërs, toen de driekleur werd neergehaald! Indië tabé.
@Indië tabé.@
— Dat het ‘achteraf’ makkelijk praten is, is voor geschiedschrijving een gegeven.
Ja, en dan te vergeten dat diezelfde mensenmassa korte tijd daarvoor met Japanse vlaggetjes (ook roodwit) naar de Japanse machthebbers stond te zwaaien en te juichen. Romusha? Nooit van gehoord. En dat sommige Nederlanders dit uitleggen als Nederlandse propaganda.
@em; ‘achteraf makkelijk praten etc.’- Vanwege het resultaat. Regeerders zijn er toch om vooruit te kijken! -Ergo; er waren toen al persoonlijkheden die ervoor hebben gewaarschuwd; dorp’s kruideniers politiek versus wereld/VN politiek!
@JASomers; ‘met Japanse vlaggetjes etc.’- Toen ze zagen dat Nederlanders met witte vlaggetjes zwaaiden. ‘remoesjahs etc.’- Alsof hun slechte behandeling met instemming van Boeng ea. gebeurde.
“Alsof hun slechte behandeling met instemming van Boeng ea. gebeurde.” Op het KITLV is Soekarno op nogal wat reclame voor de Romusha te zien. Maar dat zult u vast wel Nederlandse propaganda vinden.
@JASomers; ‘propaganda etc.’- Bij aanvang van Japanse overheersing deed Soekarno inderdaad een oproep, bezocht zelfs zo’n werk kamp etc. Het was immers; Azië voor Aziaten. En hij kreeg de belofte voor een merdeka. Naarmate de oorlog voor Japan slechter vorderde en bekend werd dat de remoesjahs als oud vuil werden behandeld, zelfs slechter dan de krijgsgevangenen, is toch niet aan te nemen dat dat met instemming van boeng en de zijnen gebeurde. En dat werd indertijd door Nederland(en U nu nog) gepropageerd. Wat toch bezijden de waarheid is.
@Het was immers; Azië voor Aziaten. En hij kreeg de belofte voor een merdeka. @
— “Maar daar geloofden wij niet in.”
Soerastri Karma Trimoerti – Indonesische vrijheidstrijdster van het eerste uur (perintis):
“”We hadden ons mentaal voorbereid op de komst van de Japanners, die beloofd hadden ons onafhankelijkheid te geven. Maar daar geloofden wij niet in. We besloten ons daarom ook in de praktijk voor te bereiden door een ondergrondse groep te vormen tegen het Japanse fascisme. Sabotage was een van onze doelen. Een naam had onze groep niet, we waren gewoon hechte vrienden die op elkaar konden rekenen. Enkele leiders waren Amir Sjarifoeddin en Soekarni. die in West-Java zat bij de groep Sjahrir. Veel hebben we niet kunnen betekenen, want al vrij vroeg werden wij gevolgd en gecontroleerd door de Japanners en hun Indonesische handlangers. Mijn man werd gearresteerd door de Kenpeitai, de beruchte Japanse geheime militaire politie, en evenals andere gevangenen flink gemarteld. Hij werd ervan verdacht actie te voeren tegen de Japanse bezettingsmacht. Twee maanden na zijn arrestatie, in augustus 1942, werd ook ik door de Kenpeitai gearresteerd en na een kort huisarrest zes uur lang verhoord en mishandeld op hun hoofdkwartier in Semarang, tot ik in zwijm viel. Daarna mocht ik onder geleide naar huis om mijn kinderen te verzorgen. Vele dagen lang werd ik nog verhoord en onder huisarrest gesteld.
Door tussenkomst van Boeng Karno kon ik in 1943 naar Djakarta om in een organisatie onder zijn leiding te werken. Ik wist dat ik nog steeds in de gaten werd gehouden door de Kenpeitai. Alle normale maatschappelijke activiteiten waren zeer beknot of helemaal verboden door de Japanners en ik kwam tot de slotsom dat het Hollandse regime daarmee vergeleken zo slecht nog niet was geweest.””
Soerastri Karma Trimoerti – onderscheiden met de ‘Bintang Mahaputra’
“is toch niet aan te nemen dat ” Maar ze bleven wel heel erg verschrikkelijk lang, veel elkaar loven!. En wat valt er nou te propageren? Gewoon krantenberichten van toen.
@em; ‘maar daar geloofden wij niet etc.’- Klopt. Mi.zijn alle nationalisten incl. Boeng er van overtuigd dat Japan zal/gaat verliezen. Hun kompas was merdeka en niets anders. Ook las ik, dat Amir Sjarifoedin eveneens ter dood was veroordeeld. En door bemiddeling van Soekarno werd gespaard. Toch interessant wat meer over( oa Sharir) dit verzet aan de weet te komen.
@JASomers; ‘veel elkaar loven etc.’ -Ach, dat is nou politiek! Zo ook van de Nederlandse kant; alsof Soekarno die remoesjahs ellende heeft geaccordeerd! Ook de hongersnood onder de bevolking tijdens die politionele oorlog?
note; al die Nederlandse kranten van toen? Liepen als een schoothondje achter de RVD/vMook aan.
“al die Nederlandse kranten van toen?” Wat heeft u het druk gehad met lezen. Wij hebben nu nog maar één krant, en dat is al een dagelijks probleem.
@R.L.Mertens zegt: 31 oktober 2019 om 10:13 pm Regeerders zijn er toch om vooruit te kijken!@
— Waarom toch steeds maar weer dat teruggrijpen naar ‘dooddoenertjes’!
Ja, als je ‘achteraf’ rechtertje wilt spelen, is dat dus ‘achteraf’ altijd makkelijk gezegd. Maar ‘regeren’ kan ook behoorlijk moeilijk zijn, hoor! Het vergt mogelijk enig nadenken om dit te willen begrijpen. Om u op weg te helpen, een voorbeeld uit de praktijk na Drees en Beel.
Neem de regeerperiode van president Soekarno van Indonesië. Nou, dat was nog eens vooruitkijken, zeg. Mijn hemel! Democratie, opschorting van de Grondwet, geleide democratie, Coup, 2 miljoen Indonesiërs vermoord. Dat is pas ‘regeren hè’, heer Mertens?
@Maar ze bleven wel heel erg verschrikkelijk lang, veel elkaar loven!@
— Ja, dat was ook een voorwaarde van die zogenaamde ‘Japanse bevrijders’. Al die Indonesische nationalisten, waaronder dus Soekarno, die –in tegenstelling tot Mr. Sutan Syahrir- wel met de Japanners samenwerkten, moesten openlijk blijk geven van het feit dat ze de Japanse oorlogsinspanning steunden. Journalisten en kranten mochten van de Japanners (blijven) verschijnen en van alles en nog wat publiceren, op de enige Japanse voorwaarde, zolang zij maar schreven dat ze de Japanse oorlogsinspanning steunden.
Van Mr. Sutan Syahrir die niets met Japanners van doen wilde hebben, kun je dus vaststelen dat hij geen ‘collaborateur’ was.
@vlaggetjes@
— Er zijn nog steeds van die goedgelovigen die de Japanse propaganda, dat ze met toeters en bellen en vlaggetjes in Batavia werden binnengehaald, zonder morren als waarheid bestempelen en dat tot op de dag van vandaag blijven volhouden en verdedigen.
“Een zwijgende, wat angstige menigte.”
De Indonesiër, en later minister onder, en verdediger van president Soekarno, Mr Oey Tjoe Tat:
“”“”Op 5 maart viel Batavia; de Japanners trokken binnen. Over de radio werd een beroep gedaan op de bevolking om zich rustig te houden. We waren wat angstig maar onze nieuwgierigheid dreef ons de straat op. Ik ging met de fiets naar Matraman omdat verwacht werd dat ze daar zouden passeren. Urenlang zat ik met anderen aan de kant van de weg te wachten. Een zwijgende, wat angstige menigte. /…/ Het was op 5 maart aan Matraman intussen steeds drukker en warmer geworden toen wij omstreeks elf uur de eerste Japanners in de verte zagen naderen. Het waren korte mensen, kleiner dan wij ons hadden voorgesteld. Ze zagen er ook heel slordig en armoedig uit, vol vuiligheid, onder de modder, met katoenen petjes waaruit in de nek reepjes stof staken. En die geweren… Deze dwergjes waren te klein voor die geweren. Ook de fietsen waarop ze binnenreden, leken wel kinderfietsjes. In eindeloze drommen reden ze ons voorbij. Doodstil! Als geheimzinnige schimmen uit een andere wereld. Onbewogen gezichten, geen lach, ook geen boosaardigheid, nee, ze keken strak voor zich uit. en dan die doodse stilte, geen geluid, geen trompet, geen tamboer. We hoorden niet eens het gezoef van hun fietsen of gerinkel van metaal. Het was duidelijk dat ze zo van het front kwamen. Op dat ene moment keken ze recht voor zich, de ogen vrijwel roerloos; starre stilzwijgende schimmen waarvan alleen de benen ritmisch op een neer bewogen. Ik zal dat beeld nooit vergeten.””
Aldus Mr Oey Tjoe Tat (1922–1996)
@em; ‘vooruit kijken etc.’- Dat is geen dooddoenertje! Maar een hard gegeven voor hen, de politici, die beleid en dus ook het einddoel/resultaat voor ogen moe(s)ten houden. Een beleid dat zijn weer-slag/klank bepaalt voor de achterban/maatschappij! Dat beleid van indertijd; deed moord/geweld/ bersiap ontstaan(!), waardoor onbeschermde onderdanen in doodsgevaar kwamen. Dat allemaal tegen beter weten in; nl. tegen de Britse waarschuwingen, ja tegen de VN in! -* ‘eigen rechter spelen etc.’- Het resultaat telt nl. een debacle als resultaat. Geschiedenis is de rechter. En wij stonden aan de verkeerde kant.
‘geen collaborateur etc.’- Soekarno wel? Hij, die het Nederlandse kolonialisme/bezetting verfoeide, in het gevang kwam, verbannen werd… van collaboratie betichten etc?.- Het hele bestuur in nazi Nederland heeft gecollaboreerd met de Duitsers! * ‘vlaggetjes binnengehaald etc.’- Waarbij en kennis van prof. Wertheim opmerkte; ‘zijn dat nou die kleine mannetjes, met scheve ogen en korte benen waarvan wij de oorlog hebben verloren’ De intocht op fietsen etc. De ‘officiële’ intocht is op film vastgezet’! Compleet met vlaggetjes etc. Die intocht met fietsen is er ook geweest. Waarschijnlijk de allereerste groep die Batavia binnen trok. Het moet voor de Inlanders wel een gewaarwording zijn geweest, dat de almachtige kompenie door deze kleine mannetjes zijn verslagen/vernederd.
* ‘neem nou de regeringsperiode van Soekarno etc.’- Dat is Indonesische geschiedenis! Nation building kost bloed en tranen! Ons past niet om met ‘dat vingertje’ te wijzen. U wel? Alsof wij in dat verleden zo ethisch zijn geweest. Over morele waarden gesproken.
Ach ja, blijven zeuren over het verleden. Iedereen heeft toen fouten gemaakt, het zijn net mensen. Opschrijven, het is dan geschiedenis. Klaar. Nu maken we allemaal weer fouten, we zijn net mensen. Onze kinderen schrijven dat op, weer een stukje geschiedenis erbij. En gaan ook fouten maken.
Wat moet ik anders met mijn verleden, Kenpeitai en Bersiap? Lijken bergen? Opgeschreven, staat nu in mijn boekenkast. Gewoon weer verder leven. Wat heb ik een prachtig leven gehad. Met mijn rugzakje vol ellende gewoon in de kast. Hoef ik niet over te struikelen.
Ach, heer Mertens toch … u zwalkt weer alle kanten op. U hebt het steeds over @R.L.Mertens zegt: 31 oktober 2019 om 10:13 pm Regeerders zijn er toch om vooruit te kijken!@ — Ik(e.m.) reageer daarop met @Maar ‘regeren’ kan ook behoorlijk moeilijk zijn, hoor!@ en dan gaat u zoals te doen gebruikelijk ineens weer met twee maten meten en wordt ‘regeren’ opeens @R.L.Mertens zegt: Nation building kost bloed en tranen!@
Alle door het Nederlands onderwijs gevormde ‘nationalisten’ verfoeiden terecht het koloniaal systeem, maar nog meer het Japans fascisme. In het eerste geval heeft nota bene de vereniging van Indonesische studenten in Nederland een voorname rol gespeeld bij het onafhankelijkheidsdenken en waren ook na de onafhankelijkheid dankbaar op succesvolle wijze Nederlands onderwijs te hebben genoten. En dit nuanceren mis ik bij u ten ene male. Het is bij u alleen maar zwart, negatief en Nederland-bashing.
Dat met twee maten meten van u komt dan bij voorbeeld ook weer terug als ik schrijf @e.m. zegt: 3 november 2019 om 5:43 pm Van Mr. Sutan Syahrir die niets met Japanners van doen wilde hebben, kun je dus vaststelen dat hij geen ‘collaborateur’ was.@ –Uw reageert daarop met @ R.L.Mertens zegt: 4 november 2019 om 12:02 am Het hele bestuur in nazi Nederland heeft gecollaboreerd met de Duitsers!@
En vervolgens @R.L.Mertens zegt: 4 november 2019 om 12:02 am Dat is Indonesische geschiedenis! Nation building kost bloed en tranen! Ons past niet om met ‘dat vingertje’ te wijzen. U wel?@
–Oh, zo moet dus geschiedschrijving volgens u!
Om dan te eindigen met @ R.L.Mertens zegt: 4 november 2019 om 12:02 am Alsof wij in dat verleden zo ethisch zijn geweest. Over morele waarden gesproken.@
— Nee, dan die ruim 30-jarige Soeharto dictatuur, dat is pas een morele waarde. U ging in die periode graag op vakantie in Indonesië, meen ik mij te herinneren.
Bij u is het ook zo, dat als het de ene keer op film staat, dan heet het Nederlandse propaganda, maar als er zwaaiende vlaggetjes op film staan dan heet het opeen geen Japanse propaganda, maar dan is het waar.
En ja, lekker puh … die Japanse overmacht. Maar het was in elk geval snel gedaan met de euforie. De Indonesische historicus Mochtar Lubis schrijft dat het al na twee dagen verboden was om het rood wit naast de rijzende zon te hijsen. Niet veel later werd het rood wit zelfs helemaal verboden. En reeds na een week werden goud, sieraden en metaal door de Japanse bevrijders geconfisqueerd. Hoezo lekker puh!
-Ik kan mij goed voorstellen dat onder het fascistisch militaire regiem van die zogenaamde Japanse bevrijders, de Indonesiërs terug hebben verlangd naar de ‘zaman normal’. Voor de Romusha’s moet zelfs de malaise van de 30-er jaren depressie als ‘tot betere tijden’ hebben gegolden.
Nee, die Japanse bezettingstijd geldt ook nu nog in Indonesië als een periode van lijden, voedselschaarste, militaire wreedheid, dwangarbeid en troostmeisjes.
Die zogenaamde Japanse bevrijders introduceerden hun eigen ‘cultuurstelsel’: gedwongen rijstleveranties! Indonesische deskundigen schatten aan de voorzichtige kant, dat tijdens die 3-jarige Japanse bezetting van Nederlands-Indië maar liefst twintig procent (20%) van de Javaanse bevolking de hongerdood is gestorven. Ik laat de ‘nullen’ van de miljoenen maar achterwege.
Hebben die Japanners dan helemaal niets goed gebracht. Jawel, ze hebben onbewust een aantal zaken op gang geholpen. 1. Het Westen was dus niet onoverwinnelijk; 2. Het verbieden van het Nederlands in woord en geschrift, waardoor ook Nederlandsprekende Indonesische nationalisten en de elite via toegestane boeken en kranten (Japans was te moeilijk) de verdere ontwikkeling van het Bahasa Indonesia als landstaal een enorme boost hebben gegeven; 3. De opheffing van het discriminerend schoolsysteem (sekolah dessa), en 4. De oprichting van de PETA*, waarmee de basis werd gelegd voor een eigen Indonesisch leger.
*Tentara Sukarela Pembala Tanah Air (het vrijwilligers defensieleger voor het vaderland). In Museum Sophiahof (een hand out was wel zo handig geweest) werd in een wandprojectie de rebellie van een PETA bataljon te Blitar (feb. ’45) nog aan de orde gesteld.
Vaak moeilijk om “oud”te worden.
Je mist vrienden/vriendinnen. Met wie je je leven gedeeld hebt. Met wie je kunt praten over “vroeger”. Ben nu 93, mijn vrouw 92. We missen velen.
Met groeten van Frieda en Henk Anthonijsz.
@em; ‘met 2 maten meten etc..’- Het is u die zich aanmatigt met morele waarden een vergelijk maakt tussen onze(!) Indië geschiedenis en die van de Indonesische. Ik constateer alleen die Nederlandse(!) zaken die het Indië(!) debacle hebben veroorzaakt. – Dat elke nadeel ook zijn voordeel heeft ( zoals Johan C. zegt) is een gegeven.
Kortom, laten we blij zijn geen staatkundige banden met Indonesië meer te hebben. De ‘West’ is al probleemvol genoeg.
@R.L.Mertens zegt: 4 november 2019 om 9:38 pm Ik constateer alleen die Nederlandse(!) zaken die het Indië(!) debacle hebben veroorzaakt.@
— U constateert niet, integendeel! U baseert zich slechts op aannames: ‘als Nederland toen niet dít … en als Nederland toen niet dát; als Nederland toen wél zus …. en als Nederland toen wél zo, en zo. U speelt dus heel arrogant ‘achteraf’ voor rechtertje en komt dan ‘achteraf’ tot een voor u voor hand liggende veroordeling. Tja, gemakzucht dient de mens ((niet van JC).
@em; ‘achteraf veroordeling etc’- Het had ook een goedkeuring/compliment zijn, die u nu, na alle tot heden geopenbaarde wan/misdaden, zelfs vindt. De jong/nieuwe historici zijn gelukkig niet meer ‘onder controle te krijgen van koloniale adepten’! Frank en vrij wordt nu alles over tempo doeloe geopenbaard. Dus wie heeft nu nou het gelijk?
Zoals gezegd; ik analyseer het verleden en concludeer. Vooral over de bersiap/’politionele’ periode, die ik als jongen meemaakte.
@em; ‘collaboreren etc’- Een landgenoot(!), die met bezetter/vijand samenwerkt. Soekarno, Hatta, Sjahrir een landgenoot? Sjahrir= U zegt; geen collaborateur. Uit loyaliteit met Nederland? Het Indonesische volk, dat tijdens de koloniale periode met/voor Nederlandse overheid werkte; ook gecollaboreerd? Het hele Nederlandse bestuur heeft in nazi tijd gecollaboreerd! Een waarheid als een koe! De Indonesische verzet studenten tijdens nazi tijd in Nederland nu te vereren met straatnamen in Amsterdam; slaat als tang op varken! Zij streden tegen het fascisme; het Duitse- en Nederlandse in Indië! – In die hele ‘koloniale periode’ zijn zaken aangeduid met versluierende bewoordingen; eufemistisch! Muv. wanneer het zaken zijn, die tegen Nederland zijn gericht; djahats, opstandelingen, communisten etc.
“Het hele Nederlandse bestuur heeft in nazi tijd gecollaboreerd!” U kunt het burgerlijk bestuur tijdens de oorlog in Nederland niet vergelijken met het bestuur in Indië. Nederland had in de oorlog alleen geen regering en parlement. Maar de ministeries, van Secretaris-Generaal tot klerk 3e klas, deden gewoon hun werk, zoals altijd. Niet in Indië. Hetzelfde geldt voor de politie als handhavend orgaan. Hetzelfde geldt voor de besturen van provincies, gemeentes en waterschappen!
@JAsomers; geen regering en parlement etc.- Klopt, Idem in Indië,maar het zittend(!) bestuur heeft toch met de nazi overheid samen gewerkt! Dus met de vijand, dus gecollaboreerd! (zoals het Nederlandse woordenboek aangeeft) Voorbeelden genoeg; de politie(deed gewoon zijn werk!) haalden de Joden op, De NS vervoerden ze naar bestemming ….Waarbij de ‘passagiers’ hun eigen treinkaartje moesten betalen! – Soekarno een collaborateur? Had men dan verwacht dat hij, nb. in het gevang/verbannen, loyaal aan Nederland zou/moest(!) blijven?
note; In Indië werd het complete Nederlandse bestuur vervangen door Indonesiërs! (Weliswaar olv. van de Japanners.) En die Inlandse maatschappij draaide!
No hay mal que por bien no venga, zeggen we hier. Uit iets slechts kan iets goeds voortkomen.
@Robert; ‘uit iets slechts etc.’- Uit Neerland’s koloniale verleden, nog iets goeds? U bedoelt de uitkeringen bij/van processen van Indonesische slachtoffers wegens Nederlandse oorlogsmisdaden?
Alles is meer gecompliceerd dan men denkt. What about the overdracht van technologie op velerlei gebied en volksgezondheid tijdens de koloniale tijd. Niet alles wat Nederland deed is aan de verkeerde kant van de geschiedenis. De geschiedenis kent velen kanten, verkeerd en niet-verkeerd en nog veel meer dan een mens kan begrijpen met zijn beperkte verstand en kijk op zaken. Try to see the whole picture and analyze what was wrong and what was right. The totality of the circumstances count.
@Robert; ‘niet alles is etc.’- Klopt. Het is juist die laatste fase nl.; door provocaties(!) uitlokken van bersiap, waardoor wij-buiten de kawat ( de totoks zaten in beschermde kampen)- de ellende over ons heen kregen is voor mij onvergeefljjk ! Nb. nog maar net na een wereld oorlog(!), werd olv.Drees sr en Beel wederom een oorlog uitgelokt!
Waarbij zovele slachtoffers zijn gevallen. En waarvoor ….. Een schande – Een vergelijk had zeker voor beide(!) naties welzijn en profijt gebracht!
@JAsomers; geen regering en parlement etc.- Klopt, Idem in Indië,maar het zittend(!) bestuur heeft toch met de nazi overheid samen gewerkt! Dus met de vijand, dus gecollaboreerd! (zoals het Nederlandse woordenboek aangeeft) Voorbeelden genoeg; de politie(deed gewoon zijn werk!) haalden de Joden op, De NS vervoerden ze naar bestemming ….Waarbij de ‘passagiers’ hun eigen treinkaartje moesten betalen! – Soekarno een collaborateur? Had men dan verwacht dat hij, nb. in het gevang/verbannen, loyaal aan Nederland zou/moest(!) blijven?
note; In Indië werd het complete Nederlandse bestuur vervangen door Indonesiërs! (Weliswaar olv. van de Japanners.) En die Inlandse maatschappij draaide!
Het zittende bestuur heeft bestuurd, zoals altijd. En politie/NS is geen bestuur. Maar kan als handhavend orgaan en transportbedrijf wel worden gevorderd. Is wat anders dan collaboratie. Dat vele Nederlanders de Duitsers ook steunden was ook niet fraai. Maar dat waren, afgezien van de NSB, (waar ze naderhand voor werden gestraft) geen Nederlandse organen, maar Duitse korpsen.
“En die Inlandse maatschappij draaide!” En steunde vrijwillig de Japanse oorlogsinspanning. Niet alleen Romusha, maar ook Inlandse vrijwilligerskorpsen en Inlands leger. Deze vrijwilligers zijn naderhand niet gestraft door de RIS. Baboe Soep steunde overigens ons. Zelfs later, tijdens de bersiap.
@JASomers; ‘het zittend bestuur etc.’- Heeft bestuurd namens de nazi; alle burgemeesters waaronder ook alle gemeente diensten, idem politie -.Amsterdamse ambtelijke diensten, die hele lijsten van Joodse bewoners aan de nazi doorgaven. Zelfs de door het verzet aangebrachte waterschade naamlijsten werden keurig door de ambtenaren ten droge gelegd! – Op de Wibautstraat heeft dit bestuur met gemeente gelden(!), direct na de oorlog; een Joods monument laten ontstaan met de opschrift; ‘met dank van de Joodse bevolking’! Dit tot grote ergernis van de de terugkerende Joodse bewoners. Geert Mak heeft dit monument in zijn tv.serie In Europa van commentaar voorzien; een merkwaardig monument! * – Die Inlandse maatschappij; Voor eerst werden in hoge ambtelijke posten; Inlanders benoemd. Burgemeesters, politie chefs, stationschefs etc. Er kwam zowaar een legerkorps met Inlandse officieren! Zie de tv.doc; Ons Indië voor de Indonesiërs waarin zij getuigden over deze toen plotselinge omkeer; een Aziatische maatschappij, waarin geen enkele blanke voorkwam. Een gewaarwording en…..ondanks daarna beknotting door Japanners, die alle gegeven voordelen weer introk en barbaarser optrad; een niet te temperen zelfbewustzijn heeft opgewekt. En… de confrontatie naderhand met de terugkerende koloniale macht met zekerheid; nu merdeka tegemoet trad!
Met het verschil dat in Nederland de collaborateurs zoveel mogelijk werden berecht/geëxecuteerd!, in de RIS dus niet. Ik ken in Nederland een student in Wageningen die na afstuderen daar ook promoveerde. In compleet NSB-uniform en met een goed gevulde zaal uniformen. Na de oorlog berecht! Wij hadden kennissen uit Padang, de man was NSBer. Na de oorlog in Nederland het hele gezin in gevangenschap, daar is de man overleden. Er was dus niemand meer te berechten, het gezin is toen vrijgelaten. Het zeer grote aantal rechtszaken maakte improvisatie nodig: tribunalen. Daarbij werden natuurlijk fouten gemaakt, het was meer vergelding dan recht. Was geen fraai stukje rechtsstaat!
@JAsomers;’in de RIS dus niet etc.’- Hoezo? Moet de RIS, dus Boeng,Hatta ea. zichzelf berechten ivm.de collaboratie met Japan? Of zij, die met de Nederlanders in een raciale sfeer(!) moesten samenwerkten? Deze, oa. sommige de regenten, zijn al tijdens de bersiap onder handen genomen/vermoord. Inlandse korpsen leger/Peta straffen? Door Japan getraind en opgeleid tot strijd etc. straffen? Onder ons bestuur is nog nimmer zo’n korps met eigen Inlandse(!) officieren ontstaan. Dankzij juist deze Peta kern werd de revolutie succesvol. En ook die Inlandse maatschappij deed hen inzien het zelf te kunnen! Een compleet Inlands bestuur tot in alle regionen.
“Moet de RIS, dus Boeng,Hatta ea. zichzelf berechten ivm.de collaboratie met Japan?” Dat heeft Nederland toch ook gedaan met zijn collaborateurs? Maar dat had ik al geschreven.
@JASomers; ‘heeft Nederland ook gedaan etc.’- Nederland’s logica; de Republiek moet zijn vader des vaderlands berechten. Om redenen? Loyaliteit aan zijn voormalige bezetters/onderdrukkers?
Belanda gila!
Nadat de Indonesische gevangenisbewaarders zijn geneutraliseerd of weggevlucht via zijpoort C bezetten de Gurkha’s de wachttorens I-VII op de gevangenismuur om te voorkomen dat pemoeda’s de gevangenis willen binnendringen.
Boer legt de bevrijde geïnterneerden een strikt verbod op drinkwater en voedsel aan te raken, omdat alles vergiftigd zou zijn. Daarna gaat ook hij zich bezighouden met de bescherming van de gevangenis.
Let wel alleen Jack Boer, de 9 overlevende Gurkha’s en de Stuart-tank beschermen het uitgebreide gevangeniscomplex met hun 3500 geïnterneerden tegen een overmacht aan bloeddorstige pemoeda’s. Deze zijn vooral gelegerd in de gebouwen die grenzen aan de andere kant van de hoofdpoort D, zoals het telefoonkantoor 30 en het gebouw van de Javasche bank 29.
Boer, de Gurkha’s en de Stuart tank bij gat in de Westmuur A wachten op de Britse versterkingen. De Britse hoofdaanval start om 0600 uur in de ochtend van 10 November 1945.