Om het debat over het koloniaal verleden zindelijk te voeren, dienen historici zich aan drie normen te houden, stellen Piet Emmer en Henk den Heijer: mijd tendentieuze taal, laat niet uit effectbejag feiten weg en discrimineer niet.
Het eiland Gorée voor de kust van Senegal
Door Piet Emmer en Henk den Heijer
De laatste jaren vallen er steeds meer koloniale lijken uit de kast. Een groep activistische historici heeft zich vol overgave gestort op het blootleggen van ‘onbekende’ koloniale misdaden. Zij menen dat onze huidige samenleving erdoor geïnfecteerd is en dat witte nationalisten met racistische trekjes er nog steeds de dienst uitmaken. Dat is allemaal niet zo erg als deze academisch gevormde activisten met hun morele verontwaardiging over het koloniale verleden niet steeds meer invloed zouden krijgen op het gematigde midden dat staat voor nuance en tolerantie.
Hun bestrijding van het koloniale kwaad begint meestal op twitter, sijpelt vervolgens door naar de media en landt uiteindelijk in publicaties, museaal beleid en in protesten tegen straatnamen en standbeelden die getuigen van een zwart verleden. Informatie die de complexiteit van het koloniale verleden toont, wordt vaak weggelaten, en het taalgebruik aan het activistische doel aangepast.
Twitterdrift
In de ‘onderwereld’ van twitter posten historici veel tweets, soms met tendentieuze of onjuiste informatie. Neem de als historicus opgeleide social justice warrior Sander Philipse, verspreider van bijna zestigduizend twitterberichten. Dagelijks toont Philipse zijn volgers dat Nederland door en door racistisch is, een gevolg van het koloniale, op slavernij gebaseerde verleden. Hij ontleent zijn opvattingen niet aan gedegen historisch en sociologisch onderzoek, maar aan ideeën van personen als Gloria Wekker. Deze cultureel antropologe is bij het grote publiek bekend vanwege haar boek ‘Witte onschuld’, waarin de meeste Nederlanders wordt aangewreven dat zij het product van 400 jaar kolonialisme zijn en daardoor allemaal latent racistisch.
Met die kennis gewapend, steekt Philipse dagelijks zijn thermometer in de witte Nederlander om diens racistische gehalte te meten – en dat is hoog. Hij veronderstelt dat wij nog in de tijd van Colijn leven die Jan Pieterszoon Coen in 1937 prees als een groot vaderlander. Philipse heeft er geen boodschap aan dat er al jaren veel aandacht is voor Coens moordpartijen op de Banda-eilanden en tal van andere koloniale misdaden. Liever ziet hij onder elke steen een bewijs van een land met een racistisch verleden waarmee alle ‘witte’ bewoners zijn besmet. De berichten van Philipse worden vaak door andere activistische historici verspreid. Sommigen zetten in hun tweets vakgenoten met een andere visie weg als ‘oude, witte historici’. Over discrimineren gesproken.
Om dat verleden nog zwarter te doen lijken, verspreiden historici in hun twitterdrift informatie zonder de juistheid ervan te checken. Voor een historicus die een wetenschappelijk stuk schrijft is dat een doodzonde, maar op twitter kan alles.
Migratiehistoricus uit de bocht
In december vorig jaar twitterde de gerenommeerde migratiehistoricus Leo Lucassen, dat hij op het Afrikaanse eiland Gorée een voormalig Nederlands slavenverblijf had bezocht van waaruit de West-Indische Compagnie slaven naar Amerika had verscheept.
Als Lucassen zich in de geschiedenis van het eiland had verdiept, was hij erachter gekomen dat het een marginale rol heeft gespeeld in de trans-Atlantische slavenhandel, en dat het voormalig slavenverblijf omstreeks 1780 is gebouwd, meer dan een eeuw nadat de Fransen >> Gorée op de Nederlanders hadden veroverd.
Deze onjuiste tweet werd door enkele collega’s verder verspreid. De officiële website van de Nederlandse Unesco-commissie maakt het nog bonter. Daarop staat dat er vanuit het pand meer dan 20 miljoen Afrikaanse slaven naar Amerika zijn verscheept. Gorée was volgens de commissie het belangrijkste centrum van de trans-Atlantische slavenhandel.
De uiterst betrouwbare database www.slavevoyages.org, waarin meer dan veertig jaar internationaal historisch onderzoek zit, is volledig genegeerd. Al sinds jaar en dag weten wij dankzij die database dat Europeanen circa 12 miljoen Afrikanen naar Amerika hebben gebracht, van wie een zeer klein aantal via Gorée. Hier valt een imaginair lijk uit de kast.
Baudet bagatelliseert zwarte slavernij
Als professionele historici hun vakkennis voor activistische doeleinden misbruiken, dan is het niet vreemd dat politici dat ook doen. Zo twitterde Thierry Baudet vorig jaar rondom de herdenking van de afschaffing van de slavernij sarrend, dat zijn medeleven uitging naar de Europese zeelieden die door Barbarijse kapers tot slaaf waren gemaakt. De FvD-voorman bagatelliseerde zo het harde bestaan van Afrikaanse slaven op de plantages die nauwelijks kans hadden vrij te komen, terwijl christenslaven wel werden vrijgekocht.
In het verleden hebben meerdere historici de betrouwbaarheid van Slavevoyages in twijfel getrokken. Met een natte vinger maakten zij schattingen van de omvang van de trans-Atlantische slavenhandel, die varieerden tussen 20 en 60 miljoen Afrikanen. Kennelijk was het internationaal vastgestelde aantal van 12 miljoen niet in overeenstemming met de grootte van de morele schuld die zij aan Europese staten toedichtten. Om het aantal te vergroten, werden zelfs mogelijke foetussen van zwangere slavinnen meegeteld.
Ook het belang van het Nederlandse verbod op de slavenhandel in 1814 wordt in twijfel getrokken. Toen in 2014 bij het Zeeuwse slavernijmonument in Middelburg een herdenking van tweehonderd jaar afschaffing van de slavenhandel plaatsvond, waren enkele activistische historici er als de kippen bij om dat te ontkrachten. Volgens hen was er sprake van een ‘doorstart’, omdat de trans-Atlantische slavenhandel illegaal doorging en die tussen de plantagekoloniën onderling toenam. Maar uit onderzoek is gebleken dat dankzij het optreden van de marines van verscheidene Europese landen de trans-Atlantische slavenhandel in de negentiende eeuw drastisch afnam.
De slavevoyages database vermeldt dat er tot 1825 nog zeven, voornamelijk Franse slavenschepen in Suriname zijn gearriveerd en op Curaçao twee, daarna was het afgelopen. Na het staken van de slavenhandel kromp de slavenbevolking van de Nederlandse koloniën geleidelijk tot aan de afschaffing van de slavernij op 1 juli 1863.
Slavenhandel en slavernij zijn zwarte bladzijden in de Nederlandse geschiedenis, dat ontkent niemand, maar waarom moeten die nog zwarter gemaakt worden dan zij waren? Wat voor doel dient dat anders dan het toch al gepolariseerde debat rondom het koloniale verleden nog verder op scherp te zetten?
Activisme, nou én?
De invloed van activistische historici dringt nu ook door in eenzijdige beeldvorming, taalgebruik en de museale wereld. Zo doen de makers van de tentoonstelling ‘Het heden van het slavernijverleden’ in het Tropenmuseum dapper mee aan het verdoezelen van belangrijke informatie. Alleen activistische wetenschappers zijn aangezocht om bezoekers via videoschermpjes van informatie te voorzien; het behoeft dan ook geen verwondering dat de cruciale rol van Afrikaanse handelaren in de slavenhandel nauwelijks wordt genoemd. Het woord ‘slaven’ is vervangen door ‘tot slaaf gemaakten’ – met als impliciete boodschap: ze zijn door Europeanen tot slaaf gemaakt.
De informatie bij de tijdelijke tentoonstelling over Johan Maurits’ bemoeienis met slavenhandel en slavernij in Brazilië in het Haagse Mauritshuis bevat eveneens veel activistische taal. Hier valt het woord ‘deportatie’ in plaats van de gebruikelijke term ‘slavenhandel’. Zo leest de argeloze bezoeker over de Nederlandse slavenhandel: “Wat in Brazilië mislukte, slaagde in Suriname en Curaçao, met nog grotere deportaties en nog dodelijkere dwangarbeid tot gevolg.”
Zwarte holocaust
De schrijver suggereert zo dat er sprake is geweest van een zwarte holocaust, vergelijkbaar met die van de Joden in nazi-Duitsland. Het is een mythe die door activisten in de wereld is gebracht. De slavenhandel was geen genocide. Anders dan bij de transporten naar de vernietigingskampen was het doel van de slavenhandel zoveel mogelijk slaven levend op hun bestemming te krijgen, waar ze voor veel geld werden verkocht. De kopers wilden de slaven evenmin vermoorden, ze wilden juist dat de slaven lang in leven bleven om zoveel mogelijk van hun arbeid te profiteren. Het was beter geweest als de tekstschrijver de complexiteit van een slavensamenleving had uitgelegd, maar die keuze is niet gemaakt.
Het Amsterdamse Scheepvaartmuseum gaat in zijn nieuwe tentoonstelling over de ‘Republiek aan Zee’ nog een stap verder. Zo “wordt bewust de term ‘Gouden Eeuw’ niet gebruikt, voor het museum een duidelijke breuk met het verleden”, aldus een hoofdconservator. Die term is besmet geraakt, omdat de Republiek zich volop schuldig heeft gemaakt ‘aan openlijk geweld, uitbuiting en racisme’.
Het museum heeft daarvoor een schilderij van Cornelis Tromp met een Afrikaanse bediende aangekocht en een Chinees porseleinen beeldje van een Afrikaan, objecten die zonder enig bewijs of onderzoek worden gekoppeld aan racisme en slavernij.
Met een schilderij van Frans Post, waarop ‘een arcadisch landschap met palmen en een zeilboot op een rivier’ te zien is, wil het Scheepvaartmuseum de bezoeker duidelijk maken wat hij niet ziet, namelijk slavernij. Nu was de plantage-economie van Nederlands-Brazilië inderdaad op slavenarbeid gebaseerd, maar om dat aan te tonen met iets wat je niet ziet? Zo raakt alles verbonden met een gewelddadig koloniaal verleden.
Het verspreiden van tendentieuze of onjuiste informatie is kwalijk, maar nog kwalijker is het in diskrediet brengen van serieus onderzoek naar de duistere kanten van het koloniale verleden. Dat hebben de directeuren gemerkt van drie wetenschappelijke instellingen die het onderzoek over ‘dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950’ leiden.
Na jaren getouwtrek heeft de overheid in 2017 geld ter beschikking gesteld voor dit omvangrijke onderzoek naar gewelddadigheden en oorlogsmisdaden, gepleegd tijdens de dekolonisatie van Nederlands-Indië. De wetenschappers is gegarandeerd dat zij onafhankelijk onderzoek kunnen doen. Maar activisten en activistische historici geloven daar weinig van. Zij proberen het onderzoek voortdurend in diskrediet te brengen door het als geschiedvervalsing en witwassen te kwalificeren. En dat terwijl er nog geen letter van de onderzoeksuitkomsten is gepubliceerd.
Nederlandse schuld aan slaven: 379 miljard
Was de geschiedenis vroeger vaak een wat vrijblijvende old man’s game, nu is het een stormram in onze multiculturele samenleving. In het onrecht van kolonialisme, slavenhandel en slavernij vinden verre nakomelingen van de slachtoffers een verklaring voor bijvoorbeeld de zwakke gezinsbanden onder Afro-Surinamers en Antillianen. Ook biedt dat onrecht een basis voor financiële Wiedergutmachung – volgens de Surinaamse National Reparations Commission dient ons land maar liefst 379 miljard euro aan slavennazaten te betalen als vergoeding voor eeuwen onbetaalde slavenarbeid.
Voor andere actievoerders zijn het kolonialisme en de slavernij het ultieme bewijs dat Nederland en zijn koloniën een hel op aarde waren en dat die situatie nauwelijks is veranderd. Met die hete adem in de nek krijgen professionele historici het steeds moeilijker om onbekommerd – sine ira et studio – onderzoek te doen naar het koloniale verleden.
Wetenschappelijke en publieke aandacht voor het koloniale verleden juichen we toe. Maar activistische historici wakkeren het sterk gepolariseerde debat over het koloniale verleden aan – wat resulteert in een voortdurend gekissebis tussen activisten die het kolonialisme als de oorzaak zien van de in hun ogen racistische Nederlandse maatschappij en activisten die dit afdoen als de zoveelste poging de hele (boreale) Nederlandse cultuur in diskrediet te brengen.
Laten we racisme bestrijden waar het zich voordoet en vooral niet vergeten dat Nederland volgens vrijwel alle internationale lijstjes een van de allerrijkste en veiligste landen is, met een bevolking die zich tot een van de gelukkigste ter wereld rekent. Dat willen wij graag zo houden.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in Trouw, 15 juni 2019
Java Post 
Racism is non existing in Holland compared to the USA
Hoe komt het dan dat Indo’s daar minder last van hebben in de USA.
Dit zou u toch bekend moeten zijn? Het begrip etnisch van Nederlandse afkomst werd van toepassing op Indische Nederlanders die USA binnentraden.
http://www.indischhistorisch.nl/derde-pagina/amerindos-2/amerindos/
Ongeveer 25.000 Indische Nederlanders vertrokken er tussen 1950 en 1965 naar de VS. Rond 1950 zag het daar totaal niet naar uit. De Amerikaanse eisen voor personen afkomstig uit Aziatische landen waren nogal strikt. Je moest in staat zijn minstens 75% Europese voorouders in jouw stamboom te kunnen laten zien. Het Amerikaanse immigratiebeleid kende een sterke ambivalentie. Enerzijds de xenofobe onderstroom jegens de Aziatische vreemdeling en aan de andere kant de ideologie de waarden van het vrije westen met kracht te verdedigen. Deze laatste won het ten slotte. Nota bene de watersnoodramp van 1953 in Zuidwest-Nederland had het initiatief tot wetgeving versneld. Rampslachtoffers werd de kans geboden zich te vestigen in de VS. De wet uit 1960 stelde als belangrijke voorwaarde dat de betrokken migrant hun woonplaats in Indonesië vanaf 1 januari 1949 verloren hadden en op 1 september 1958 in Nederland woonden. 4) De toelating van Nederlanders van gemengden bloede was echter nog niet echt geregeld in 1953. De Amerikanen hadden het liefst dat de immigrant minstens 50% Europees bloed had. Maar binnen enkele jaren versoepelde dit en werd het begrip etnisch van Nederlandse afkomst van toepassing op Indische Nederlanders.
“van toepassing op Indische Nederlanders” Zijn dit Nederlanders uit Indië. of Indo’s?
En wie hebben Nieuw Amsterdam en Manhattan gesticht?
Jan A. Somers: “van toepassing op Indische Nederlanders” Zijn dit Nederlanders uit Indië of Indo’s? Dit is een lekker ingewikkelde vraag.
Indo-Europeanen, of afgekort ‘Indo’s’, zijn – gemengde – nazaten van Europeanen die in de streek Indie woonden. De term Indo-Europeaan is overigens nooit een exclusieve aanduiding geweest voor Indo’s uit Nederlands-Indie. Ook in andere delen van Azië worden gemengde Europeanen met de term Indo-Europeaan aangeduid. Zo duiken de begrippen ‘Indo-Portugezen’ en ‘Indo-Engelschen’, als verwijzing naar gemengdbloedige in onder andere Brits-Indië, rond 1825 op. Ik weet niet of deze ook – afgekort – Indo’s genoemd worden. Of gaat het om de term Indische Nederlanders? Indische Nederlanders kunnen grofweg opgedeeld worden in twee groepen: Indo-Europeanen en totoks. Indo-Europeanen – Indo’s – behoren tot de Indo-Europese of Euro-Aziatische (meng)volkeren, omdat zij zowel Europese als Aziatische voorouders hebben. Totoks zijn ‘volbloed’ Europeanen die in Nederlands-Indie geboren zijn en/of langere tijd hebben gewoond (dus een niet-Europees geboorteplaats hebben). De vraag is of beide groepen uit Indie hun voorouders, stambomen en eisen van Europees bloed moesten tonen als zij emigreerden naar Amerika. Maar omdat er boven dit artikel met grote letters “Amerindo’s’ staat, ga ik er van uit dat dit artikel slechts uitziet op de Indo-Europeanen met een familiegeschiedenis in het voormalige Nederlands-Indie.
@@Maar omdat er boven dit artikel met grote letters “Amerindo’s’ staat, ga ik er van uit dat dit artikel slechts uitziet op de Indo-Europeanen met een familiegeschiedenis in het voormalige Nederlands-Indie.@@
Even inhaken op “Amerindo’s”. De Indonesiers in Ca noemen zich ook al Amerindo. En bij de Hong Kong Plaza waar wij vaak op donderdag en/of zaterdag bij elkaar komen, spreken de Indonesiers over ons als Blanda’s. Pas probeerde een Indonesier ons Tee shirts te verkopen met de woorden Dutch Indo. Daarbij is er een jonge groep die zich CalIndo noemen. Just my two penny’s.
Paul McCartney (witte Brit) en Stevie Wonder (donkere Amerikaan) in 1982:
“Ebony and ivory live together in perfect harmony
Side by side on my piano keyboard, oh Lord, why don’t we?
We all know that people are the same whereever you go
There is good and bad in ev’ryone
We learn to live, when we learn to give
Each other what we need to survive, together alive”
Tientallen jaren later, als Megan Markle in beeld komt, is het eerste over haar wat je vanuit Amerika hoort: Ze is zwart!
Laten we het verleden buiten beschouwing nemen!
Wanneer Nederland met een bevolking die zich tot een van de gelukkigste ter wereld (notabene) rekent, waarom verlieten intussen in de periode 1995 – 2008 meer dan 1,3 miljoen Nederlanders dit land? Ik ken er zelf genoeg die nadien zijn vertrokken en menige die ’t ook van plan zijn.
Uit Vlaanderen, onze zuiderburen, reeds meer dan 3% meer dan vóór 2013?
Zouden de daklozen, waarvan hun aantallen zijn verdubbeld of zelfs verdrievoudigd, ook niet liever willen emigreren?
.
@@Zouden de daklozen, waarvan hun aantallen zijn verdubbeld of zelfs verdrievoudigd, ook niet liever willen emigreren?@@
Laten we het woord daklozen gewoon buiten beschouwing. Want het zijn vaak de moedigen met vertrouwen in zichzelf, die het aandurven te emigreren. Het is een enorme stap die gemaakt wordt.
Een historicus is een wetenschapper. Een activist niet. Dat is een propagandist. Deze 2 zaken kunnen dus nooit samen gaan.
De vraag is, wie spreekt de waarheid.
De wetenschapper streeft naar de objectieve waarheid onderbouwt met in dit geval zo veel mogelijk bronnen , hun herkomst en die hij vergelijkt en toetst. De activist daarentegen heeft al een mening en zoekt daar zijn argumenten en bronnen bij maw hij is selectief.
@@De wetenschapper streeft naar de objectieve waarheid onderbouwt met in dit geval zo veel mogelijk bronnen , hun herkomst en die hij vergelijkt en toetst. @@
Hoe komt het dat uw objective wetenschappers altijd zo van elkaar verschillen? Wel eens aan gedacht aan hun religieuze en/of politieke achtergrond? Persoonlijk hecht ik meer waarde aan de verhalen van de personen die het meegemaakt hebben en er het levend hebben afgebracht.
Een wetenschapper zal tevens het verhaal van een overlevende van de Bersiap optekenen als dat van kapitein Westerling. In de zogenaamde “ vaderlandse geschiedenis” ziet men vaak dat de onwelgevallige gebeurtenissen worden weggelaten. En het is natuurlijk waar dat het hoe en waarom wel eens voor verschillende uitleg vatbaar is.
@@En het is natuurlijk waar dat het hoe en waarom wel eens voor verschillende uitleg vatbaar is.@@
En de waarheid beinvloed. Net als Soekarno in een toespraak het over 40,000 door Westerling vermoorde Indonesiers had, terwijl het zwart op wit bewezen is, dat het een paar honderd waren.
“dat het een paar honderd waren.” Volgens sommige reageerders zijn er op Lontor tienduizenden Bandanezen vermoord. Terwijl er op dat eiland niet meer dan 4 à 5000 mensen kunnen hebben gewoond.
Het zijn typische bevattingen van links leunende individuelen die gebrainwashed zijn in de universiteiten , dit is vooral gaande in de USA, daar worden de kinderen vanaf kleuterschool al geprepareesrd om typische socialistise opmerkingen rond te spuiten
Misschien in de USA wel, maar in Nederland ligt dat toch heel wat genuanceerder. De echte historici zul je niet betrappen op deze doorgeschoten zienswijzen. Wel worden vele getoonde collecties in musea, die hun oorsprong in de 19e eeuw hadden en dus ook hun inzichten, op dit moment herzien naar de inzichten van deze tijd.
En een echt onafhankelijke wetenschapper heeft geen boodschap aan brainwashen, links of rechts. Blijkbaar ziet u geschiedenis enkel als iets als linkse, rechtse, of vaderlandslievende propaganda. U doet hier de geschiedenis als wetenschap tekort.
Neemt u maar eens de geschiedenis van het verhaal van kapitein Westerling onderdeel loep.
@@Neemt u maar eens de geschiedenis van het verhaal van kapitein Westerling onderdeel loep.@@
Dat is op deze site al zo vaak gebeurd. Ook daar klopt vaak geen bal van.
Ach… wat is toch typisch socialistisch?
Dat woord is zo ontzettend veel gebruikt en misbruikt .
Men geeft het diverse betekenissen.
Zover ik uit de berichtgeving opmaak leren Amerikaanse kinderen op school dat zij kapitalistisch zijn en dat is het beste economische systeem en men moet regelmatig de vlag groeten en plechtig staan ? Lijkt me best wel kapitalistisch nationalisme.
Lucassen niet het soort activist die de auteurs beschrijven
Leo Lucassen heeft niet zoveel verkeerde dingen getweet over WIC in onderstaande tweet van december vorig jaar.
Op een paar jaar na , klopt de tijdsperiode die hij afbakent
Hij heeft geen getal genoemd over aantallen slaven die de WIC via Gorée verscheepte. Ook niet gesuggereerd dat dit in de duizenden was.
Hij toont een foto en beweert niet dat dit pand door de WIC werd gebruikt .
“geen getal genoemd over aantallen slaven die de WIC via Gorée verscheepte. ” Zolang niemand de moeite neemt een paar maanden in Middelburg te tellen, komen die aantallen er nooit. Alleen maar nullen.
Het uitgangspunt van dit artikel is dat bemoeienis met het verleden niet beperkt word tot historici die zich houden aan normen: het mijden van tendentieuze taal, het weglaten, uit effecten bejag van onbehulpzame feiten en mijden van discriminatie.
De rest van de wereld zien de noodzaak daar niet van in. Politici willen verkiezingen winnen, Musea’s hebben geld nodig, en voor redenen die mij niet helemaal duidelijk zijn , hebben wij, als mens altijd, een sterke behoefte aan schuld gevoel, vooral wat betreft onze ouders. Heeft dit iets te maken met Genesis en de val van Adam en Eva?
Toch veroorzaakt dit wel es tegenstrijdige gedachtegangen. Hier in Canada, zijn wij erg trots op onze multiculturele gedrag en tegelijkertijd is er een afschuw hoe wij nog steeds , dag in , dag uit de indianen, de eerste bewoners van dit land, mishandelen . Dat het verleden slecht was weet een ieder.
Ik vraag me wel es af wat Desiderius Erasmus hierover gezegd zou hebben?
Feiten veranderen niet, hoogstens door nieuwe bewijsbare gegevens.
Normen en waarden wel. Zo dacht men in 1650 anders over slavenhandel, dan in 1850 en weer anders in 2019. Dit moet men altijd in zijn achterhoofd houden en dienen ook in het geschiedenisverhaal opgenomen te worden.
@RobertFermin; ‘normen en waarden wel etc.’- Sinds Bijbelse tijden is het verschil tussen goed en kwaad voor een ieder/individu bekend. Zelfs heidenen onderscheiden het! Het is het schorem, geboefte en ander gebroed, die de/haar ‘normen en waarden’ de massa weet op te dringen/slijten als zijnde ‘de waarheid’! Onze ‘koloniale periode’ wemelt van eufemistische termen/uitspraken die de normen en waarden van toen bepaalden; Pacificeren= vrede brengen. De waarheid was, dat in Atjeh compleet werd gemoord met de (toen) modernste wapens; artillerie/repeteer geweren tegen een volk dat slechts met slagwapens/golokans en wat voorladers terug vocht en uiteindelijk na tientallen jaren het onderspit delfde. Zo ook expedities= wetenschappelijke tochten(!) naar Celebes, Lombok, Bali en al die andere gebieden, waar sultanaten, vorsten ea tot bloedige onderwerping werden gedwongen, dat uiteindelijk tot het gehele Indië leidde. Van Heutz werd de grote pacificator genoemd, een soort ‘koloniale jezus’, die overal vrede bracht, dus orde en rust!
Aangaande de heilige oorlog in Atjeh (Perang Sabil) stierven aan beide zijde duizenden aan CHOLERA!
Oorlog in Atjeh: Het journaal van luitenant-ter-zee Henricus Nijgh, 1873-1874
Door Herman Stapelkamp
Nijgh ervoer de harde werkelijkheid!
Dan was er ook het verraad van Teukoe Oemar.
Uit de Nederlandse krijgsmacht.nl
De Atjeh-oorlog (1873-1914) was een koloniale oorlog die het Koninkrijk der Nederlanden voerde met het aanvankelijk oogmerk om de zeevaart door Straat Malakka te beveiligen tegen zeerovers uit Atjeh.
Later was het doel het Sultanaat Atjeh onder Nederlands koloniaal gezag te brengen en te houden. De aanleiding tot de Atjeh-oorlog lag in de uitwerking van het Sumatra-tractaat van 1824, waarin Nederland zich verplichtte reizigers langs Sumatra een veilige vaart te verzekeren, maar zich tevens verplicht had de vrije staat Atjeh te respecteren.
In 1871 werd tussen het Verenigd Koninkrijk en Nederland een nieuw Sumatra-verdrag gesloten, dat Nederland de vrije hand gaf in Atjeh. Afgezien van het prestige was Atjeh rijk aan landbouwgrond, waar pepers werden verbouwd. Doordat Atjeh daarnaast de Straat Malakka beheerste en doordat de rol daarvan door de opening van het Suezkanaal steeds belangrijker was geworden, was er ook een strategische reden om zich met Atjeh te bemoeien: zeeroof door Atjehnezen kwam veel voor.
Lees ook:
De Indonesische (vijfsterren)Generaal Besar Abdul Haris Nasution: “De Nederlandse koloniale periode beschouw ik in historisch verband. Ik sta er persoonlijk neutraal tegenover. Wel heb ik al eerder verkondigd dat wij het aan Van Heutz te danken hebben dat van deze archipel een eenheid is gemaakt. Dat waardeer ik in Van Heutz, omdat ik kort na de oorlog zelf werd geconfronteerd met opstanden en afscheidingsbewegingen en dus met de taak om de eenheid van het land te herstellen”.”***
***Uit: VERBODEN VOOR HONDEN EN INLANDERS [Indonesiërs vertellen over hun leven in de koloniale tijd]; blz 48 – H.C. Beynon – Uitg. Jan Mets A’dam – isbn 9 789053 301425
https://nl.wikipedia.org/wiki/Abdul_Harris_Nasution
“dat in Atjeh compleet werd gemoord met de (toen) modernste wapens; artillerie/repeteer geweren ” Door Indonesië vakkundig herhaald! Met een plus beëindigd door Atjeh! Een plus, die niet zo fraai is.
ff vergeten: Daar is de bouw van marineschepen door Nederland voor Indonesië op afgeblazen. Kans op oorlogsinzet in Atjeh
@em; ‘aan van Heutz te danken etc.’- Die eenheid, die ook(!) de Republiek deed ontstaan; Indonesia Raja. En niet in een federale staat! Waar Nederland zo voor stond!
“En niet in een federale staat! Waar Nederland zo voor stond!” Wat ik zo interessant vind is dat de hele geschiedenis en discussie over merdeka zich beperkt tot Java en delen van Sumatra. Wat is er eigenlijk gebeurd in dat enorme gebied daarbuiten? Wel merdekea, geen bersiap, geen politionele acties. Wel afstand nemen van de Javaanse arrogantie via een federale opzet. Heeft u overigens wel eens de kaart gezien na de eerste politionele actie? De RI was wel heel,klein geworden, zoiets als het vroegere Mataram. Was geen Nederlandse uitvinding. De Nederlandse aanwezigheid buiten Java/Sumatra was niet zo imponerend dat er een dwingend karakter aan vast kon zitten. Interessant roodwit en roodwitblauw naast elkaar te zien wapperen.
En over Van Heutsz gesproken, heeft u wel eens wat gelezen over zijn inspanningen voor het onderwijs op het plateland?
Vaak hebben de mensen te veel tijd om het verleden weer te critiseren, goed gespeld, hopenlijk om dan enorme paginaas te vullen met proza.. Zonder het verleden hebben wij dan niets om over te discuseren. Sleep well my friends..
Socialisme, communisme, …. er is maar één (nieuwe) term die de boventoon voert: querulantisme, verpest menige normale discussie.en degelijk onderzoek…De waarheid is helaas een subjectief gegeven…….
Verhit is nooit goed. Ga je alleen maar van zweten. En nullen bedenken. En een hartpatiënt weet dat die een spuit moet nemen.
Ik vind het verwarrend dat wetenschappers tegenwoordig menen de feiten naar hun hand mogen zetten .
Ik kan mij voor 100% vinden in de inhoud van het artikel. Omhoog gevallen linkse activisten met een academisch titeltje zijn overduidelijk bezig hun waarheid aan ons op te dringen. Universiteiten moeten zich schamen hieraan medewerking te verlenen. De voorheen boeiende tropenmusea zal ik zeker niet meer bezoeken.