Door Joost van Bodegom
Het zit mij al jaren dwars dat de Jappenkampen in Indië nog steeds interneringskampen worden genoemd. Man, laat toch zitten, soeda, laat maar.
Nee, dat doe ik dus niet en ik zal uitleggen waarom niet.
Ik begin maar met het volgen van de nomenclatuur van Van Dale. Het lijkt me dat ik daarmee in goed gezelschap ben. Daar staat onder ´internering´ vermeld:
“Vrijheidsberoving op gronden van algemeen belang, algemene of bijzondere veiligheid.”
Jongenskamp op Java, 1945.
Dat was dus voor de Japanners een prachtig doekje voor het bloeden toen ze ons als burgers bescherming gingen bieden tegen de vermeende agressieve Indische bevolking, die buiten de kampen mocht blijven. Wat een weldaad. Ík noem dat, in het Indische geval een ´zogenaamd´ interneringskamp.
Maar waren het eigenlijk niet gewoon concentratiekampen? Van Dale verstaat daar onder:
“(het) afgesloten kamp waar het gezag onwelgevallige of gestrafte personen in barakken gevangen gehouden worden.”
Dat klinkt dus veel aannemelijker naar mijn smaak. Vooral ook omdat, en we gaan nu nog een stapje verder in Van Dale, er ook een definitie in staat van een Jappenkamp:
“Het door Japanners tijdens WO II ingericht concentratiekamp.”
Is daarmee mijn redenering rond? Nee, allerminst. Toen ik jaren geleden een medewerker van het NIOD met deze nomenclatuur confronteerde was zijn commentaar: “Joost, wij maken wel uit wat wat is en niet Van Dale….”
Je zou denken dat dit een aanleiding zou kunnen zijn om Van Dale op zijn vestje te spugen. Of dat gebeurd is weet ik niet, maar ik denk van niet. Ze hebben daar in Amsterdam wel wat beters te doen. En dat meen ik oprecht.
Ik begrijp echter van geen kant waarom men sinds het einde van WO II over interneringskampen heeft gesproken. Ik denk onder meer aan het feit dat men er geen idee van had dat in latere jaren deze naamgeving een rol ging spelen in de zogenoemde ´leedvergelijking´ tussen, onder meer, Europese en Indische kampen. Daar kon natuurlijk geen sprake zijn van het feit dat wij in Indië met Europese concentratiekampen vergelijkbare kampen hadden. Stel je voor zeg, jullie hadden het bovendien niet koud, die winters van ons…
Het is allerminst mijn bedoeling om die vergelijking te trekken maar we moeten het beestje zo mogelijk wel bij de naam noemen die het meest passend is. Beter laat dan nooit.
En als dat niet gebeurd? Geen nood ik heb nog een pijl op mijn boog. Van Dale:
“Vernietigingskamp: (het) (WO II) gevangenenkamp speciaal ingericht voor het vernietigen van mensen.”
Dat waren de Japanners natuurlijk helemaaaal niet van plan in 1942. Opgeborgen voor eigen veiligheid, weet u nog wel. Maar waar kwam het uiteindelijk na drie jaar in de praktijk op neer? Juist, steeds minder voedsel en helemaal geen medicijnen meer. Zo lieten de verantwoordelijk militairen ons langzaam letterlijk verrekken. En kom me niet aan met het argument dat er geen voedsel en medicijnen meer waren.
Hoe kon het namelijk vlak na bevrijding gebeuren dat er een overvloed aan voedsel was, althans bij ons op Midden-Java en ik neem aan in de meeste andere kampen. En medicijnen? Die waren er bij ons in overvloed in de Rode Kruis pakketten die de Jappen liever voor zichzelf bewaarden en opsloegen in goedangs voor als de nood aan hun man kwam.
Ik neem aan dat dit niet alleen in Midden-Java is gebeurd. Daar heeft na de ontdekking van dit soort goedangs door kapitein-arts David Soltau in de buurt van Semarang zelfs nog tot een curieus incident geleid. In zijn, helaas nooit verschenen, boek, waarvan het manuscript in mijn bezit is, meldt hij, dat hij een verschil van mening kreeg met de Nederlandsch majoor die de bewaking commandeerde over dat kampement. Soltau wilde de medicijnen zo gauw mogelijk naar de Midden-Java kampen transporteren. De majoor weigerde daarvoor toestemming te geven. Toen heeft Soltau hem zogenoemd en zogenaamd ´in de houding´ gezet, de goedangs laten openen en de medicijnen laten distribueren.
Gelet op het voorgaande waren de Jappenkampen in Indië naar mijn smaak
´passieve vernietigingskampen´.
Dit naar analogie van de termen actieve en passieve euthanasie. Bij het laatste hoef je niets meer te doen, je kunt het op zijn beloop laten. En dat gebeurde in Indië.
Ik hoop dat er met betrekking tot de terminologie van de Indische interneringskampen actie wordt ondernomen. Hetzij naar van Dale door het NIOD, hetzij intern bij het NIOD. Op dit moment blijft er grote verwarring bestaan. Voor mij, maar ik vrees in de toekomst ook voor vele anderen, als dat nu al niet het geval is.
Het is nooit te laat om op je schreden terug te keren.
x
Joost van Bodegom (1936) zat tijdens de oorlogsjaren gevangen in de Japanse kampen Galoehan en Banjoebiroe.
Java Post 
Alhoewel ikzelf niet in de hierboven beschreven kampen heb gezeten (ben van 1948) ben ik het met de schrijver hartgrondig eens. De verschrikkelijke kampervaringen die mijn moeder mij doorgaf zijn voor mij het bewijs hiervan. Wij moeten indien nodig de onderste steen omdraaien om de waarheid hierover naar boven te krijgen.
Nu begrijp ik ook waarom de NL regering altijd heeft geweigerd de Indo te vergoeden voor al het verlies, leed en het gevangenschap. Je hoeft alleen maar de “internering” te vergelijken met de duitse “concentratiekampen”. Vermoedelijk speelt het NIOD onder een hoedje met Den Haag.
En dan heb je ook nog de z.g. “erkende JU-kampen”ingevolge het “Yoshida-Stikker ”
akkoord. Zie bij de SAIP: Stichting Administratie Indonesische Pensioenen.
Ambarawa en Banjoebiroe bezocht ik in 2013 speciaal om het te zien die JAPPENKAMPEN natuurlijk had ik er over gehoord ook door mijn pleegvader en mijn schoonvader die bij het KNIL was gelegerd. Gruwelijk om te zien waar de jongens en mannen werden gevangen gehouden in een oud fort, als je daar bent dan voel je gewoon de verschrikkelijke leef omstandigheden als je het nog leven mag noemen. Iedereen die op Java vakantie houd zou dat moeten zien en zich inbeelden wat het was om zo lang te overleven onder Japans juk zonder normaal eten zonder medicijnen geen kleren meer om te dragen. Ik schrijf daarom altijd over jappenkampen.
“””””””””. Ik schrijf daarom altijd over jappenkampen”””””””””””””
En ik schrijf altijd over Japanse concentratiekampen. Wij, mijn moeder en kinderen, hebben er erg onder geleden. Later sprak mijn moeder altijd over de Jap als “Griezelige monsters met kromme korte poten”.
Er was geen vermeende aggressie van de “Indische Gemeenschap” die buiten de kampen zijn gebleven. Bescherming tegen deze vermeende agressie was een leugen.
Buiten het Japse kamp was het leven ook een pretje.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Natuurlijk was het ook buiten het kamp geen pretje. De gehele oorlog was geen pretje. Wat me altijd gestoord heeft is het verschil in berechtingen. De Duitse top moest op één persoon , een kopje kleiner gemaakt worden. Terwijl; die stomme keizer van Japan op zijn troon bleef. Politiek is ook een crime. Dat was alleen maar omdat Amerika vreesde dat japan misschien communistisch zou worden.
“””””””””Buiten het Japse kamp was het leven ook een pretje. “”””””””””
Pretje of Geen Pretje?
men spreekt over de burgerkampen was er een kamp die erger was dan ngawi kamp april 1945
tot augustus 1945 van de 102 man in blok JOCJAKARTA 68 man over in 4 maanden tijd. Over andere burgerkampen wil ik het niet hebben o,a KEMPETAI GEVANGENEN. Glodok Gevangenis. enz.
“”””””””””men spreekt over de burgerkampen was er een kamp die erger was dan ngawi kamp “”””””””””””””
Wat is erg of erger. Het maakt toch niets uit. Voor hen die het meegemaakt hebben is het erg en ook veel erger dan voor hen die het niet hebben meegemaakt.
“Bescherming tegen deze vermeende agressie was een leugen.” Volgens mij ook, wie heeft ons eigenlijk verteld over bescherming tegen de vermeende agressieve Indische bevolking, laat staan Indonesische bevolking? Ik heb daar niets van gemerkt. Er waren ook grote onderlinge verschillen tussen de kampen. Mijn zus heeft het er in Ambarawa en Lampersari niet zo goed van af gebracht. Maar mijn broer had in Tjimahi veel gymnasiumleraren om zich heen, heeft in het kamp eindexamen gedaan wat na de oorlog in Nederland gewoon werd erkend. Ik dacht dat ze dat een prominentenkamp noemden, maar dat is politiek natuurlijk niet correct, daar mag je niet te veel over vertellen. In het boek Gestrand in Indië, beschrijft mijn dochter muziek en cabaret in gevangenschap, dat viel voor vele lezers ook niet in goede aarde. Vooral de gebruikte terminologie, amusement en vermaak, vielen niet goed. Terwijl dat nou juist de bedoeling was van de artiesten, het bieden van onvergetelijke momenten die de gevangenen uittilden boven de dagelijkse ellende.
Dat de uitvoering van dat kampensysteem vaak niet zo goed ging, verbergt de eigenlijke simpele bedoeling van die kampen: In de plannen voor de Nanyo, de expansie in zuidelijk Azië, was er sprake van een blijvende bezetting en japanisering van Nederlands-Indië dat, bevrijd van het westerse kolonialisme, deel diende te nemen aan de Japanse oorlogsinspanning om de eindoverwinning mogelijk te maken. Dit hield in de levering van arbeid, landbouwproducten en mijnbouwproducten. Borneo, Celebes, de Molukken, Nieuw-Guinea en de Kleine Soenda-eilanden, onder bestuur van de Keizerlijke Marine, zouden direct bij het Japanse keizerrijk moeten worden ingelijfd; over de status van Java en Sumatra, bestuurd door het leger, zou binnen de Nieuwe Orde, de Gemeenschappelijke Welvaartssfeer in Groot-Oost-Azië, in een later stadium worden beslist. In afwachting van een definitieve verwijdering uit de Aziatische samenleving werden niet alleen de Nederlandse bestuursambtenaren en militairen gevangen gezet, maar werden ook Nederlandse burgers in kampen ondergebracht, als consequentie van de bevrijding van het westerse kolonialisme.
Ik zat zelf in joodse afdelingen van de kampen Tangerang en ADEK. Ik noem het Jappenkampen, ook in mijn lessen. Je ging er langzaam dood. Ik ben het helemaal eens met Joost van Bodegom.
Volgens mij gewoon concentratie kampen, net zoals je ze had in Duitsland voor de Joden. En die hadden geleden. Wijlen mijn schoonmoeder wist nog tegen mij te zeggen dat we het daar niet zo zwaar hadden. Nee zeker niet , elke dag lekkere temperatuur en zon. Mijn vader werkte bij de Staats Spoorwegen en toen we in 1946 in Holland aankwamen , geëvacueerd,vanwege gevaarlijke omgeving, en omdat hij ook in Holland inzetbaar was voor de wederopbouw bij het spoor. Zei altijd expres dat hij bij de SS had gewerkt.Ook nu nog vertel ik mensen die het echt willen wete hoe de vork aan de steel zit. Alleen de media zou nog opgevoed dienen te worden.
Het houdt maar niet op………
Ik ben me wat vluchtig aan het inlezen over de invasie van Japan (1942) in Ned. Indie. Het Japans beleid was er in eerste instantie op gericht de Nederlandse invloed te isoleren. Daarbij was er in de eerste fase sprake van registratie (pendaftaran etc) dat later uitmondde in internering van Nederlanders en Indische Nederlanders.
Aangezien vele Japanse militaire archieven aan het eind van de oorlog zijn vernietigd, kan ik nog niet achterhalen wat precies de bedoeling was van Japan, in het bijzonder het Japanse leger (Imamaru ? ) met deze interneringskampen. Om dan gelijk te spreken over vernietigingskampen à la de Nazis lijkt mij niet alleen overtrokken maar ook wat voorbarig. Ik kan me niet indenken dat Japan een soort gelijke conferentie à la Wannsee georganiseerd had om tot een Endlösung te komen, maar alles is mogelijk.
Als iemand een gedetailleerde vergelijking wil maken tussen de interneringskampen van de Japanners en die Duitse vernietigingskampen, inclusief gastkamer, SS-Sonderkammando’s, IG-Farben en Zyklon-B etc en die vergelijking wil maken die op historische gegevens zijn gebaseerd , dan wil ik daarover wel een discussie beginnen. Iemand mag mij dan verklaren hoe dat proces van zgn concentratiekampen bij de Japanners zoals verging, dan geef ik wel aan hoe dat bij de Duitsers was. Dat onderdeel van de meest perverse vorm van industriële wijze van vermoorden van mensen obv Rassenlehre ( de biologische en sociaal-Darwinistische zienswijze van de Nazi’s met daaruitvoortvloeiende biologische oplossing, de zgn Endlösung) heb ik wel bij de Geschiedenislessen op het Atheneum meegekregen.
Even een opmerking want in de volgende zin staat mijns inziens een foutief gebruik van het bijvoegelijk naamwoord Indische : “Dat was dus voor de Japanners een prachtig doekje voor het bloeden toen ze ons als burgers bescherming gingen bieden tegen de vermeende agressieve Indische bevolking, die buiten de kampen mocht blijven.”
Het was natuurlijk niet de Indische bevolking die agressief optrad maar een deel van de Inlandse (Inheemse) bevolking. Een correctie van het woord “Indische” naar “Inheemse” is hier wel op zijn plaats lijkt me.
“”””””””””””Een correctie van het woord “Indische” naar “Inheemse” is hier wel op zijn plaats lijkt me.””””””””””””””
Bij een mens spreekt men van inheems, als het individu en voorgaande generaties geboren en gevestigd zijn.
Dat Indische had dacht ik meer Indonesische moeten zijn. Dit is meer duidelijk, want er waren de Indonesiërs, de Indische en de blanda’s.
Ja, dat kan ook maar het land Indonesië bestond toen formeel nog niet. Dus ook de Indonesiërs bestonden nog niet. Men sprak toen over Javanen, Soendanezen, Menadonezen, Madoerezen etc etc.
Misschien kunnen we het tijdlozer maken door “autochtone” bevolking te zeggen?
Het woord “autochtoon” betekent volgens de Van Dale van dec. 1960 “de oorspronkelijke bevolking uitmakend”. In die tijd niet direkt gekoppeld aan “allochtoon”, dat, volgens diezelfde oude Van Dale van mijn ouders, toen nog alleen maar betekende “van elders aangevoerd; gevormd uit van elders aangevoerd materiaal.”.
Dus in die tijd in elk geval werd “allochtoon” niet automatisch met mensen geassocieerd. Over wat er in die oude Van Dale onder de lemma’s “Inlander” en “Indisch” allemaal staat heb ik het maar niet. Het was een tijd voordat “ras” gezien werd als “sociale constructie” als je het voor mensen gebruikt.
Ik vind de NIOD meer begrijpen van waar het om gaat dan Van Dale. Maar om iets in de context van de tijd te plaatsen is het een fantastich naslagwerk.
Voer voor sociologen!
“tijdlozer maken door “autochtone” bevolking te zeggen?” Ik spreek meestal over Inlanders. met een grote I. Dat was de formele benaming van de inheemse bevolking, I.S. 1925 art. 163, (3). Ik vind het een mooi woord, ‘In’ als tegenstelling tot ‘buiten’. De (Indische) Nederlanders gebruikten meestal inlanders met kleine i. Maar die woonden dan ook in kampongs. Waren wel lieve mensen hoor.
“””””””””“tijdlozer maken door “autochtone” bevolking te zeggen?” “”””””””””””””
De Indo’s in Ca kennen het woord autochtone niet. Toen dat werd uitgevonden of gebruikt waren wij al weg. En voor mij is het voor 27-12-1949 Inlander en er na Indonesier. Daarbij wel rekening houden dat het vaak voorkomt dat een woord in het Nederlands met een hoofdletter wordt geschreven en in het Amerikaans niet of omgekeerd.
Met alle respect voor wat er geschreven is over de “kampen” het maakt niet uit, men zat opgesloten !!! Onder zeer slechte omstandigheden, zonder voldoende voedsel en medicijnen, en respect !
Maar wat de Nederlandse regering NIET doet, is de mensen, die recht hebben uit het fonds, dat is gevuld door de “Afkoopsom” van ruim 600 miljoen, niet “compenseert, doch deze Plicht tot Nazorg (Na 70 jaar) , aan de Indische Nederlanders, alleen maar nog steeds negeert, dat zogenaamde “Tractaat van Wassenaar “aan zichzelf en niet aan de slachtoffers als Rechthebbenden. Dat is minachting aan zijn burgers, waarbij nog steeds Discreminatie wordt gehanteerd, en EIS GENOEGDOENING !
De UWV (lees “Nederlandse Staat”) foet er alles aan het bovenstaande te negeren, door Niet of Negatief te “reageren” op hulpverzoeken uit de Fondsen Tractaat van Wassenaar, de wet Oorlogsslachtoffers en Verzetsdeelnemers 1940-1945 en de Bersiap periode daarna, de gehanteerde discreminatie en afwijzingen van verzoeken om financiële bijdragen worden Afgewezen.
Aanvragers wordt vervolgens medegedeeld door UWV, dat ze moeten bewijzen, die periode in Indonesië
hebben meegemaakt, zogenaamd te laat Reageren op Beroep-procedures,
terwijl de Nederlandse Regering dit al 70 jaar laat liggen, terwijl er 700 miljoen gereserveerd ligt te wachten op rechthebbenden, is een Nationale schande, waarvan de rest van Nederland niks mag weten, een maffia achtige praktijk is !
En de Nederlandse bevolking het maar lezen/hebben over de huidige “asielzoekers, waarvoor alles Direkt wordt gedaan, is geleide politiek, om de schuld/plicht die er nogsteeds na 70 jaar ligt, te verdoezelen.
“”””””””””””En de Nederlandse bevolking het maar lezen/hebben over de huidige “asielzoekers, waarvoor alles Direkt wordt gedaan, is geleide politiek, om de schuld/plicht die er nogsteeds na 70 jaar ligt, te verdoezelen.”””””””””””
Mee eens. De regering had het in de 70 jaren al heel wat kansen gehad om dat recht te trekken.
de nederlandse staat beschouwd de Japanse gevangenen en allemensen in Indonesie toch als 2de rangsburger men heeft ons altijd in de strot geduwd vecht voor vorst en vaderland terwijl wij eigenlijk toch geen vorst en vaderland hadden. Naar dat geld die voor de ex Indiegangers waren bestemd kunnen wij er naar fluiten een deel ervan hadden zij
voor de basck pay plus minus 25.000000 – 50.000000 de rest verdween voor wie????
de nederlandse staat doet niets maar dan ook niets voor de indischen die in indie toch voor vorst en vaderland die ze tocht niet hadden gestreden zelfs voor de oorlogsvrijwilligers en uitgezonden dienstplichtigen was bij thuiskomst als dank uitgemaakt voor moordenaars door de toen toch nog zeer domme nederlanders
Uitbetalen op basis van Traktaat van Wassenaar 1966
5703 ondertekeningen
Het Traktaat van Wassenaar is in 1966 ondertekend door de regeringen van Nederland en Indonesië. Doel: De Indonesische regering betaalt aan Nederland het bedrag van 689 miljoen gulden ter genoegdoening aan de Nederlandse staatburgers, die huis, have en goed in Indonesië moesten achterlaten ten tijde van de repatriëring tussen 1947 en 1965. De Nederlandse regering heeft dit echter nooit aan de rechthebbenden uitbetaald.
De Stichting Petities.nl doet alleen de techniek voor deze petitie en heeft geen inhoudelijke betrokkenheid. Vragen over deze petitie richt u dan ook aan Ferry Schwab, de petitionaris van deze petitie.
Petitie
Wij
De Nederlands-Indische gemeenschap en allen die zich hiermee verwant voelen of zijn,
constateren
Dat de Nederlandse Staat de afspraken, vastgelegd in het Traktaat van Wassenaar in 1966, al 50 jaar lang niet is nagekomen en de Nederlandse staatsburgers van Indische afkomst nimmer schadeloos heeft gesteld voor verlies van bezittingen, banktegoeden, enz. als gevolg van oorlogshandelingen tijdens de Japanse bezetting, de Bersiap en de politionele acties; en de gevolgen Linggarjati.
en verzoeken
Dat de Nederlandse regering in navolging van de “Indische kwestie” de Nederlands-Indische gemeenschap recht doet door de afspraken volgens het Traktaat van Wassenaar ten uitvoer te leggen, dan wel onderhandelingen opent met het Advocaten Team in Jakarta en het Actie Comité TvW-66, welk team door laatstgenoemde in en buiten rechte wordt vertegenwoordigd, met de intentie over te gaan tot stappen die leiden tot een bevredigende oplossing voor alle rechthebbenden.
Onderteken deze petitie
Naam
Voorletter en achternaam minstens
E-mailadres
gebruikersnaam@iets.iets
Woonplaats
Waar u nu woont, op het tijdstip van ondertekenen
mijn naam en woonplaats mogen publiek zichtbaar zijn onder de petitie.
Ja, ik onderteken deze petitie
Details
Ontvanger:minister Petitieloket:Nederland Einddatum:16-10-2016 Antwoord verwacht:06-11-2016 Status:Ondertekenbaar Petitionaris:Ferry Schwab
https://petities.nl/petitions/uitbetalen-op-basis-van-traktaat-van-wassenaar-1966?locale=nl
https://petities.nl/petitions/uitbetalen-op-basis-van-traktaat-van-wassenaar-1966?locale=nl
Overgenomen van Opgevangen in andijvielucht facebook.
OVER DE MISLUKTE ONLINE PETITIE BETREFFENDE DE INDONESISCHE HERSTELBETALINGEN. Sinds enkele dagen staat deze petitie over de Indonesische herstelbetalingen online: http://petities.nl/…/uitbetalen-op-basis-van-traktaat-van-w…
De petitie is een misser: het bedrag van 600 miljoen gulden plus rente was bestemd voor genationaliseerde bedrijven en al diegenen die tussen 1 december 1957 en 1 september 1962 uit Indonesie en van Nieuw-Guinea zijn gevlucht met achterlating van alle bezittingen. Het heeft dus niets met de repatriëring tussen 1946 en 1949 te maken, noch met de gedwongen vlucht van ontheemde gezinnen tussen 1950 en 1957. De tekst van de petitie klopt voor geen kant en is dus bij voorbaat gediskwalificeerd.
De stichting Task Force Indisch Rechtsherstel (www.tfir.nl) maakt deze claim te zijner tijd aanhangig. Daarvoor worden alle rechthebbenden opgeroepen. Om meerdere redenen is het een goede zaak wanneer de petitie verwijderd wordt. De Indische gemeenschap krijgt hier alleen maar last van omdat de petitie blijk geeft van een gebrek aan feitenkennis. De bekende klok en de klepel.
Ellen, WAT voor een schofterige Stichting Petities nl. is dit nu? Teruggebeld worden NADAT MINSTENS 10 Euro is overgemaakt? Wiens telefoonnummer is dat (020-7854412) van Amsterdam (=020?
Reinder Rustema, Tolhuisweg 2 1031 CL in Amsterdam 020 7854412
Met onze 11 jaar ervaring kunnen we zien of een petitie verspilde moeite is. Wilt u advies over uw petitie? Daarmee kunt u uzelf veel tijd besparen! Ook geven we suggesties over hoe u uw petitie kunt verbeteren.
We bellen u erover terug nadat u minstens €10 overmaakt aan Stichting Petities.nl en een voicemail op 020-7854412 inspreekt erover.
http://rustema.nl/
“omdat de petitie blijk geeft van een gebrek aan feitenkennis” Er is over Indië/Indonesië heel veel geschreven, maar dat wordt niet gelezen. En maar doorgaan dat er niets wordt geschreven. Wel reageren in eigen straatje. Niet bijzonder hoor, dat gebeurt zo vaak. Maar in een rechtszaak word je niet ontvankelijk verklaard en ben je je geld kwijt. Gelukkig zijn er nog vriendelijke griffiers die je waarschuwen. En waarom Linggadjati erbij wordt gesleept is mij onbekend. Ook nog fout geschreven volgens mij. En waarom ook de Japanse bezetting opnemen in een zaak tegen Indonesië?
Dat klopt inderdaad, want ik citeer uw schrijven en/of die van de journalist, dat dat volgens mij, in de eind jaren 60 in de Haagsche Courant wederkerend nieuws vermeldde. Maar het zou zo kunnen zijn dat het zelfs is overgenomen van de Pers !
Natuurlijk waren het concentratiekampen.
Na 10 augustus kwam uit Tokio de order , “verlos alle blanken van hun aardse leed “.
Volgens de Japanse kampkommandant Lampersari , moest dat op Borneo gebeuren.
Nee, de opzet was dat alle Japanse commandanten de volmachtiging kregen om alle geïnterneerde blanken in heel bezet Azië uit te roeien. Dit werd gelukkig voortijdig voorkomen, door de 2 atoombommen op Japan die een einde aan de oorlog maakten.
“””””””””””Nee, de opzet was dat alle Japanse commandanten de volmachtiging kregen om alle geïnterneerde blanken in heel bezet Azië uit te roeien. “”””””””””””
Niet alleen naar Java kijken waar de buitenkampers waren, maar ook naar de andere eilanden.
Op Sumatra waren een grote groep Indo’s, zoals wij in Bangkinang, ook opgesloten.
Het verhaal dat die 2 atoombommen nodig waren om Japan te laten capituleren is onjuist, zie bijvoorbeeld: http://www.ninefornews.nl/de-echte-reden-waarom-amerika-de-atoombom-op-hiroshima-en-nagasaki-gooide/ Evenals het verhaal dat Pearl Harbor een “verrassing” was.
“””””””””Het verhaal dat die 2 atoombommen nodig waren om Japan te laten capituleren is onjuist””””””””””””
En wie zegt dat uw verhaal juist is. De Jap had al plannen klaar liggen om alle mensen in de Jappenkampen om zeep te helpen. De bommen hebben ons gered. Ook u, want dan had u niet bovenstaande kunnen schrijven. Trouwens het mondjes maat geven van “voedsel” en geen medicijnen is ook een methode van moord.
Ron, het is niet alleen mijn verhaal. De Amerikaanse oud-president Dwight Eisenhower schreef in 1963 in zijn memoires ‘The White House Years: Mandate for Change’: “Japan was al verslagen. Het inzetten van de atoombom was volstrekt onnodig. […] Japan was op dat moment al op zoek naar een manier om zich zonder al te veel gezichtsverlies over te geven. De Japanners wilden zich overgeven en het was niet nodig geweest om ze met dat vreselijke ding te bestoken.”
@De Amerikaanse oud-president Dwight Eisenhower schreef in 1963 in zijn memoires @
Maar die zelfde Eisenhouwer heeft niet de Japanse kampen meegemaakt. In de kampen op Sumatra moesten in die zelfde periode grote kuilen gegraven worden. Later zijn er documenten gevonden waarvoor. Ik neem maar het zekere voor het onzekere en ben blij dat die bommen er echt een einde aan maakten. Tegen het einde van de oorlog lieten de Nips in Fort de Kock (Bukittinggi) een tunnel voor hun veiligheid bouwen. Dat werk gebeurde door 4000 plaatselijke Indonesiërs. Toen de tunnel klaar was werden alle 4000 een kopje kleiner gemaakt, want er mochten geen getuigen overblijven.
U moet minder de politiek geloven en achter de werkelijkheid aangaan.
Ja, dat heb ik gezien toen ik er jaren geleden was. Of het een tunnel was, weet ik niet, want ik vond die ruimte toch wel heel erg groot voor een tunnel. Hoeveel locale Indonesiers gedwongen werden deze ruimte te maken weet ik ook niet (meer), Maar er is een gedenktafel voor deze ruimte aangebracht,waarop vermeld staat dat alle werkers doodgeschoten werden, opdat zij niets konden getuigen.
Ron, ik denk dat we het erover eens zijn dat het allerbelangrijkst was de oorlog zo snel mogelijk te beeindigen. Omdat voor velen inderdaad elke dag telde. Maar we verschillen van mening als het erover gaat of de Amerikanen hier beter hadden kunnen handelen. Vergeet daarbij niet dat als het over Europa gaat hun interesse om het communisme tegen te houden aan het eind van de oorlog uiterst belangrijk werd. En vergeet ook niet dat de vraag die de Admiraal Helfrich zich in zijn memoires stelde – hoe is het mogelijk dat Pearl Harbor voor de geallieerden als een verrassing kwam – inmiddels al met grote waarschijnlijkheid is beantwoord: het was geen verrassing!
@ik denk dat we het erover eens zijn dat het allerbelangrijkst was de oorlog zo snel mogelijk te beeindigen. @
De snelste weg was de atoombom! Heeft ook veel levens aan onze zijde gespaard. Ik ben overtuigd, dat wij anders er nu niet over kunnen schrijven en discussiëren. Ook hadden velen in de kampen de grens van hun kunnen bereikt. Oma Geenen, die door rug problemen niet kon buigen en door de Jap tegen de grond werd geslagen, heeft nog 2 maanden na het einde van de oorlog geleefd.
Ron, ik ben bang dat we het niet eens worden. Ik ben overtuigd dat er een kortere weg is dan de weg die het uiteindelijk geworden is. En er zijn inmiddels wat documenten uit die tijd vrijgegeven. Generaal Douglas MacArthur schreef in een memo aan president Roosevelt dat de Japanners bereid waren zich over te geven. De memo is op 19 augustus 1945 gepubliceerd op de voorpagina van de Chicago Tribune. Opvallend is dat de voorwaarden voor de overgave vrijwel identiek zijn aan de voorwaarden die uiteindelijk werden geaccepteerd door de Amerikanen, nadat de atoombommen waren gevallen.
Japan had daarvoor al geprobeerd de oorlog te beëindigen via Zweden en Portugal, landen die neutraal waren. Het land had daarnaast de Sovjetleiders benaderd om de oorlog mogelijk rond september te beëindigen.
Plaatsvervangend directeur van het Office of Naval Intelligence Ellis Zacharias zei: “Net toen de Japanners bereid waren zich over te geven, besloten wij het meest verwoestende wapen dat de wereld ooit had gezien in te zetten. Washington vond dat Japan zijn kans had gehad en dat het tijd was om de atoombom te gebruiken. Het was een foute beslissing. Om strategische redenen en om humanitaire redenen.”
@, ik ben bang dat we het niet eens worden. Ik ben overtuigd dat er een kortere weg is dan de weg die het uiteindelijk geworden is. @
Dat weet ik. Ik heb ook andere ervaring dan vermoedelijk jij. De Nip was niet te vertrouwen, want in de kampen op Sumatra werd door hun gewoon de gevangenen gedwongen door te gaan kuilen te graven. Anderen op dit net kunnen dat bevestigen. Mijn vader is met 30 anderen maanden lang gemarteld geworden en hij heeft ook de oorlog uiteindelijk niet overleefd. Heb een totaal van 23 familieleden op afschuwelijke manier verloren. De Nips waren voor mij erger dan beesten. Die bommen hebben een heleboel Jappen gedood en ook een hele boel mensen (Indo’s) het leven gered.
Wat gebeurde IS afschuwelijk en ik weet helaas meer dan me lief is wat er in deze, maar ook andere kampen gebeurde. Maar het klopt dat mijn persoonlijke ervaring anders is dan de jouwe, mijn vader heeft het gelukkig wel overleefd evenals mijn moeder en oudste broer. Dat maakt mijn blik waarschijnlijk objectiever.
Tenslotte, beesten zijn voor zover mij bekend niet sadistisch en onbetrouwbaar, sommige mensen wel. Waaronder Nippen, Yanken, Kaaskoppen en ga zo maar door.
@Tenslotte, beesten zijn voor zover mij bekend niet sadistisch en onbetrouwbaar@
Dat klopt. Daarom heb ik op mijn web https://MyIndoWorld.com ook een artikel staan: Ze waren erger dan beesten!
In de vredesonderhandelingen met Japan wilden de Japanners de keizer buiten schot laten. Maar MacArthur wenste onvoorwaardelijke overgave, incl. de keizer. Heel normale opstelling. Hij wist overigens dat hij de keizer hard nodig had in zijn komende opdracht voor het omturnen van Japan.
Betreffende het verhaal van Joost van Bodegom, naar mijn beste weten heeft Hetty Naaijkens volledig gelijk, waar zij aanwijst dat het “niet de Indische bevolking die agressief optrad maar een deel van de Inlandse (Inheemse) bevolking”. In feite, de inwoners van het voormalige Nederlands Indië bestonden uit: Nederlandse, Indische of Indo, en Inlandse of inheemse mensen, waarvan de laatstgenoemde pas na 1949 Indonesiërs genoemd werden omdat het land toen voor het eerst bekend was geworden als Indonesia. Dus, waar Ron van Geenen zegt dat tijdens het bestaan van Nederlands Indië de inwoners Nederlanders, Indonesiërs, en Indisch waren is niet juist, want het woord “Indonesiër” bestond toen nog niet. Belangrijker nog, volgens de wet was de Indische bevolking rechterlijk Nederlands, en dus beslist niet inheems!
Prof. Ralph Ockerse zegt:
11 juli 2016 om 1:56 am
want het woord “Indonesiër” bestond toen nog niet. Belangrijker nog, volgens de wet was de Indische bevolking rechterlijk Nederlands, en dus beslist niet inheems!
============================================
Het woord Indonesia en Indonesiers bestaat al sinds 1928, zelfs langer.
Dat de Nederlanders het niet willen erkennen is een andere verhaal.
Weet niet of ik als zoon van de 1ste generatie Indonesiers die tot de lichting Nationalisten NU blij moet zijn op de late erkenning dat wij toen Nederlands waren .
Hoop maar dat ik geen identiteitscrisis krijg.
Misschien is Artikel Asal Usul Nama Indonesia van 16 augustus 2004, uit Pikiran Rakjat.com,geschreven door IRFAN ANSHORY nóg interessanter.
Hij begint met de uitleg dat de Chinezen Indonesië Nan-Hai (eilanden zuid zee) noemden, en in India noemde men Indonesië Dwipantara (eilanden land overkant) in hun mythologie is Sumatra Suwarnadwipa = het gouden eiland, Terwijl Arabieren spraken van Jaza’ir al-Jawi (Java eilanden).
Toen kwamen de Europeanen. Een Schot, James Richardson Logan {1819-1869} schreef in The ethnology of the Indian Archipelago (JIAEA Volume IV, blz. 252-347)
en een Engelsman, George Samuel Windsor Earl {1813-1865} schreef in tijdschrift.
Op bladzijde 71 van het artikel, ‘On the Leading Characteristics of the Papuan, Australian and Malay-Polynesian Nations’ Volume IV, 1850, staat gedrukt: ” … the inhabitants of the Indian Archipelago or Malayan Archipelago would become respectively Indunesians or Malayunesians.
Earl verkoos Malayunesia boven Indunesia omdat laatstgenoemde ook van toepassing zou zijn op Sri Lanka en de Malediven, bovendien werd de bahasa Melayu niet overal op de eilanden gebezigd.
JIAEA Volume IV tahun 1850, halaman 66-74, Earl menulis artikel On the Leading Characteristics of the Papuan, Australian and Malay-Polynesian Nations.
Voor het eerst staat gedrukt INDONESIA op bladzijde 254 door Logan, de Schot: ” Mr. Earl suggests the ethnographical term Indunesian, but rejects it in favour of Malayunesian. I prefer the purely geographical term Indonesia, which is merely a shorter synonym for the Indian Islands or the Indian Archipelago.
Indonesië heeft uiteindelijk haar naam te danken aan Europeanen!
Amen.
“Hoop maar dat ik geen identiteitscrisis krijg.” Hoeft niet hoor. Ik heb alleen te maken met IS 1925 waarin sprake is van Nederlandsch-Indië en Inlanders (met hoofdletter I). Zelfs in een bij het Uniestatuut behorende overeenkomst inzake de positie van de NEDERLANDSCH-INDISCHE burgerlijke ambtenaren waren dezen overgedragen aan de regering van de Verenigde Staten van Indonesië, een buitenlandse mogendheid! In juridische zin was dit correct, Indonesië nam immers alle plichten en rechten over van de INDISCHE regering, zo ook alle verplichtingen ten aanzien van de INDISCH ambtenaren. Het begrip ‘Holland’ is toch ook alleen maar voor marketting, net als Frau Antje? Terwijl iedereen Hollander wordt genoemd, zelfs op deze site. Vind ik best, zolang mijn Zeeuws meisje maar een beetje uit de buurt is. En als Inlanders zichzelf Indonesiër noemen vind ik dat ook best. We leven in een democratisch land. Ieder zijn/haar eigen identiteit. Niks crisis.
“””””””””Hoop maar dat ik geen identiteitscrisis krijg.”””””””””””””
Misschien dan aankloppen bij een instantie zoals het SVB.
Bedankt Surya Atmadja met je reactie betreffende jouw opmerking dat het woord “Indonesië” al bekend was voor 1928. I stand corrected!
Dat de Indische bevolking het Nederlands staatsburgerschap bezat, zo ook in mijn geval, was niet het gevolg van een late erkenning. Of die regeling slechts geldig was voor de kinderen uit families, waar de vader hetzij volbloed of gemengd Nederlands was en de vrouw inheems (en dus niet omgekeerd), is mij niet bekend.
Ben het helemaal met je eens Surya Atmadja, het klopt idd.
“Dat de Indische bevolking het Nederlands staatsburgerschap bezat” Indische mensen waren niet zo bijzonder, die vielen gewoon onder de rechtsregels voor Europeanen. En als dat Indisch zijn (dat bestond vóór de oorlog niet eens) een gevolg was van Nederlandse voorouders was je gewoon Nederlands staatsburger. Net als mijn opa (mijn Oma niet, zij was een Madoerese), mijn moeder en wij enz. Het Nederlands recht volgt het jus sanguinis (het recht van het bloed).
Zou het nu alleen aan mij liggen dat ik oneens ben met de uitspraak van een Prof?
Waren de inwoners van het toenmalige Nederlands-Indie ( ” het oostelijk deel van het Koninkrijk der Nederlanden”) niet ” Nederlandse ONDERDANEN” ? Wat, n.m.m.heel iets anders is als ” Nederlandse STAATSBURGERS”.
De inwoners van Nederlandsch-Indië werden staatsrechtelijk op drie onderscheidene manieren ingedeeld: 1. Ingezetenen en niet-ingezetenen; 2. Nederlanders en andere Nederlandse onderdanen tegenover vreemdelingen; 3. in groepen voorzover onderworpen aan wettelijke regelingen voor Europeanen, aan die voor Inlanders, en aan die voor Vreemde Oosterlingen. In staatsrechtelijke zin behoort dit aspect van algemeen bestuur bij de grondslag van een pluriforme rechtsbedeling, passend binnen het indirecte bestuur.
Een van de vier gebiedsdelen van Het Koninkrijk der Nederlanden heette Nederlandsch-Indië. De bewoners waren ingedeeld in de drie bovengenoemde groepen die vielen onder de bij hun passende rechtsregels. In de groep vallend onder Europeanen vielen behalve Nederlanders natuurlijk ook Engelsen, Duitsers enz. Het begrip Indo o.i.d. bestond formeel niet. Voor de begrippen onderdaan, staatsburger e.d. verwijs ik u naar het uitermate goede Van Vollenhoven, Staatrecht Overzee, Leiden-Amsterdam, Stenfert Kroese 1934. Op deze plaats is dat te veel, iedereen kan beter zelf even naar de bibliotheek.
“uitspraak van een Prof?” Uw vraag leek gebaseerd te zijn op een eerdere reactie van mij, Jan Somers. Maar u had het ook over een Prof. Ik kan naturlijk niet voor die Prof antwoorden, even wachten maar, mischien dat die zich alsnog meldt.
Er gaan een aantal verhalen rond in Indische kringen over dat Traktaat van Wassenaar.
HA HA HA HA HA HA
Uw donatie/bijdrage kan U storten op Rabo rekening NL41 RABO 03977255 07
ten name van F.Schwab / ICM Online onder vermelding van donatie Traktaat van Wassenaar.
Wie is hierin gestonken?
Hartelijk dank aan AElle voor jouw interessante opheldering betreffende de historisch vermoedelijke oorsprong van het woord “Indonesia”, uiteengezet door de Schot James R. Logan in zijn in 1850 uitgegeven werkstuk. I stand corrected.
Hetty Naaijkens zegt:
11 juli 2016 om 5:32 pm
Ja, dat kan ook maar het land Indonesië bestond toen formeel nog niet. Dus ook de Indonesiërs bestonden nog niet.
================================================
Dacht dat de Jongeren(Pemuda en Pemudi) de Sumpah Pemuda hadden gelanceerd in 1928 in Batavia.
En 17-08-1945 hun Merdeka geproclameerd en in werd erkend door diverse buitenlandse regeringen ( ook leden van de latere VN )
Dat Nederland het niet wil erkennen is een andere verhaal.
Waar wij het over hebben Surya Atmadja, is hoe strikt genomen de situatie was, gedurende de periode vóórdat het bestaan van Nederlands Indië ten einde kwam, en vervolgens volledig omgevormd werd in een nieuw land: Indonesia. Zoals Hetty Naaijkens het zo duidelijk zei, dat gedurende het bestaan van het voormalige Nederlands Indië, het land Indonesië formeel nog niet bestond, noch de Indonesiërs bij die naam.
Wat jij zegt betreffende de Pemuda/Pemudi, en de proclamatie van hun Medeka is volledig waar an niet in dispuut. Maar het heeft niets te maken met hetgeen wij trachten uit te duiden.
Prof. Ralph Ockerse zegt:
11 juli 2016 om 9:01 pm
Waar wij het over hebben Surya Atmadja, is hoe strikt genomen de situatie was, gedurende de periode vóórdat het bestaan van Nederlands Indië ten einde kwam, en vervolgens volledig omgevormd werd in een nieuw land: Indonesia.
=============================================
Strikt genomen is de soevereiniteit van NL over N.O.I afgelopen bij de inval van de Japanners in 1942.
En sinds 17-08-1945 zijn de Indonesiers al Merdeka , dat het eenzijdig gebeurde en zonder toestemming van NL is niet de zaak van de Indonesiers.
Moeten de Amerikanen dan toestemming krijgen van Engeland toen ze Merdeka willen, of toen de Nederlanders hun onafhankelijkheid proclameren ( Plakkaat van Verlatinghe) van de Spanjaarden ?
Wel natuurlijk de vraag in hoeverre het congres van 1928 representatief was voor ‘van Sabang tot Merauke’. Overigens blijft het interessant dat gedurende de ‘Nederlandse bezetting/onderdrukking’ die vrijheid van meningsuiting bestond. En nog wel in de hoofdstad van Indië.
“de soevereiniteit van NL over N.O.I afgelopen bij de inval van de Japanners in 1942” U zult toch maar even een beetje volkenrecht moeten nalezen. Dit soort zaken heb ik al een paar keer aangeroerd, maar als het niet gelezen wordt is dat pech hebben. Ik wil een beetje helpen met praktijkvoorbeelden voor als u de theorie niet vertrouwt: In uw visie zouden Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Polen en nog een handvol andere Europese landen sinds mei 1940 geen soevereine staten meer zijn. En zouden Duitsland, Italië en Oostenrijk sinds mei 1945 ook geen soevereine staten meer zijn. En zou een staat als Siam sinds 1942 ook geen soevereine staat meer zijn. En zou Japan sinds augustus 1945 ook geen soevereine staat meer zijn. Een beetje anders: Als Nederland op 27 december 1949 de soevereiniteit overdraagt aan de RIS, moet het Koninkrijk toch beschikken over die soevereiniteit? Anders konden ze niets overdragen. En als de RIS de soevereiniteit aanvaardt, hadden ze daarvóór toch geen soevereiniteit? Hadden ze toch niets hoeven te aanvaarden?
U gooit proclamatie en het zijn van een soevereine staat op één hoop. Iedereen kan op zijn stoep wel wat roepen! “de Nederlanders hun onafhankelijkheid proclameren” Ook dat was maar een proclamatie! De vrijheidsoorlog heeft 80 jaar geduurd! Waarbij ook nog koloniën zijn veroverd, Limburg, Brabant, Zeeuws Vlaanderen. “de Amerikanen dan toestemming krijgen van Engeland toen ze Merdeka willen” Jazeker, na de proclamatie is het ook nog behoorlijk oorlog geweest! Na het kopen van een huis bent je toch ook nog geen eigenaar! Dat is toch te vinden in de tweede zin van die proclamatie? Die proclamatie is echt wel een complete tekst!
“”””””””””””Na het kopen van een huis bent je toch ook nog geen eigenaar! “””””””””””””
Na het kopen wel, maar men moet als koper wel een schriftelijk bod op het huis doen. Pas als de verkoper met het bod akkoord gaat en ook zijn handtekening eronder zet, heeft men een overeenkomst.
Uw uitleg betreffende de zelfstandigheid van Indonesie, heeft u wel zeer duidelijk uitgelegd.
Een land kan zich wel zelfstandig verklaren, maar het is in wezen pas zelfstandig als er twee partijen er hun handtekening onderzetten. En in uw geval heeft Indonesie ook zijn handtekening op 27 dec. 1949 gezet. Dus…………!
Ben het met je eens Surya dat Indonesia (met Indonesiërs als bevolking) al bestond lang voordat het gekoloniseerd werd door de V.O.C.
@Surya/Pinchetti; ‘al bestond,lang voordat etc.’ – Klopt. Mi. bedoelt is; de aanduiding/benaming (!) Indonesië/Indonesiërs etc.
… gekoloniseerd werd door de V.O.C?
Sla de http://www.vocsite.nl/index.html (VOCSITE.NL)aub niet over, waar u kunt lezen dat o.a. de slavernij geen uitvinding was van Nederlanders of Europeanen.
De VOC bestond in het begin uit Handelsplaatsen (Comptoirs of factorijen), met slechts een aantal eigen gebouwen voor opslag, administratie en behuizing, op basis van vrijhandel en in vrijheid bedongen overeenkomsten, tezamen met kooplieden uit andere landen.
Pieter van Dam (1621-1706), advocaat van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), kreeg in 1693 van Heren Zeventien de opdracht een handleiding en naslagwerk samen te stellen van de VOC vanaf het ontstaan tot dan toe. Van Dam is er in geslaagd een geschiedwerk te schrijven waarin het reilen en zeilen van de VOC uitgebreid wordt geschetst, gestaafd met vele bronverwijzingen.
Hij behandelt achtereenvolgens de oprichting van de VOC, het bedrijf en de verkoop van de Aziatische producten in Europa; de ontwikkeling van de handel in Azië en het veroveren en besturen van de gebieden aldaar; de bestuursorganen, rechtspraak, leger en vloot in Azië; Nederlandse volksplantingen en allerlei misbruiken; kerkelijke zaken. Het niet meer aanwezige vijfde boek schetste de geschillen met de Engelsen.
Op het gebied van de gewenste bronnenpublicaties van de overzeese geschiedenis noemde de Commissie van Advies voor ’s Rijks Geschiedkundige Publicatiën in 1902 Van Dams Beschryvinge van de Oostindische Compagnie als eerste . De Beschryvinge bevat bijzonderheden die nergens anders meer te vinden zijn. Het werk is nuttig als beginpunt voor een onderzoek met betrekking tot de VOC in de 17e eeuw. Het was uitsluitend bestemd voor Heren Zeventien waardoor Van Dam zich niet gedwongen voelde zaken te verzwijgen of goed te praten.
Ten behoeve van het onderzoek in VOC-archieven is op basis van de afzonderlijke glossaria van de uitgaven over de VOC in de RGP een algemeen VOC-glossarium samengesteld dat online raadpleegbaar is.
Pieter van Dam’s boek: “Beschryvinge van de Oostindische Compagnie 1693-1701”
Uitgegeven door F.W. Stapel en C.W.Th. baron van Boetzelaer van Asperen en Dubbeldam (jaar van publicatie: 1927-1954)
Het recente boek uit 2007: The Archives of the Dutch East India Company (VOC) and the Local Institutions in Batavia (Jakarta) kostte €143,00.
De auteurs zijn: Louisa Balk, Frans Van Dijk, Diederick Kortlang, Femme Gaastra,
Hendrik Niemeijer, en Pieter Koenders.
Dat boek van Pieter van Dam is het meest complete boek over de VOC. De heruitgave als Grote Serie door Rijks Geschiedkundige Publicaties was in zeven delen. Het boek was supergeheim vanwege de complete informatie over het hele reilen en zeilen van de Compagnie. Dat mochten de Engelsen, Fransen en Denen in die tijd allemaal niet te weten komen. Vooral niet de informatie over inkoop/verkoopprijzen.
Indonesië als ethologische eenheid zoals J.R Logon, de Schot beschreef of in de politieke betekenis van het woord zoals voor het eerst gebruikt door de Kommunistisch Partij van Indonesie in 1928 ? Het zijn wel 2 heel verschillende verschijningsvormen van hetzelfde fenomeen. Dit voor alle duidelijkheid!!!
Jan A. Somers zegt:
12 juli 2016 om 11:55 am
Wel natuurlijk de vraag in hoeverre het congres van 1928 representatief was voor ‘van Sabang tot Merauke’.
========================================================
Het is mijn en ons( Indonesiers) inzien representatief genoeg.
Wat de Nederlanders denken/willen is bekend.
Internationaal werden we ook erkend.
Mijn oom( broer van mijn vader) is deelnemer en vertegenwoordiger van zijn daerah/ streek, Dr Leimena deed het voor zijn volk ( Ambonezen), er zijn zelfs 2 Papua’s gestuurd door de Sultan van Ternate( of was het Tidore?)
De Javanen /Sundanezen sturen hun vertegenwoordigers, de Sumatranen ook .
@ Ælle , klopt VOC was geen uitvinder van slavernij in de Gordel van Smaragd , wel de aanjager door slaven te kopen( door veel vraag komt de aanbod zelf op gang) . import , desnoods slaven roven zoals gedaan door stadsgenoot van JPC.
Batavia is opgebouwd door Chinese slaven, ook de drooglegging van de moerassen van Batavia door chinezen ten behoeve de suiker riet Zie wijk Ke-major-anwaar men zegt een Chinese majoor de scepter zwaait.
Wat scholieren tegenwoordig leren;
Indonesie werd helaas een staat, die bestuurd werd door een elite van corrupte en zich zelf verrijkende Indonesiers, die de rest van de archipel overheerste.
Verder ging met het vertrek van de Nederlanders een belangrijk deel van orde en voorzieningen verloren, hetgeen leidde tot een economische crisis met een toenemende armoede.
http://blogs.worldbank.org/eastasiapacific/evidence-impact-reaching-indonesia-s-poorest-through-better-targeting
Dat hebben mijn kinderen (en kleinkinderen) overigens nooit geleerd. Misschien een normale school gehad?
In plaats van eastasiapacific/evidence-impact-reaching-indonesia-s-poorest-through-better-targeting de You tube versie
Citaat van dhr Somers:……Overigens blijft het interessant dat gedurende de ‘Nederlandse bezetting/onderdrukking’ die vrijheid van meningsuiting bestond. En nog wel in de hoofdstad van Indië…..
Even kijken wat ir. Sukarno deed en in welk verbanningsoord hij zat!
Ander citaat van dhr Somers (soms vind ik hem wel best aardig …op dreef)
…….En als dat Indisch zijn (dat bestond vóór de oorlog niet eens) een gevolg was van Nederlandse voorouders was je gewoon Nederlands staatsburger. …
Oh,….alweer een niet door empirische onderzoek ondersteund verhaal.
Als dat Indisch-zijn voor de oorlog niet bestond, dan zou ik ook niet bestaan.Indisch bestaat voor de Indische wet zeker niet, maar dat zou nooit in de wet staan, want dan had Nederland Rassendiscriminatie à la Zuid-Afrika geformaliseerd en geïnstitutionaliseerd.
Indisch-zijn bestaat niet? moet dhr Somers mijn stamboon van vaderszijde bekijken, tenminste tot in de 7de generatie Indisch/Indo (zie Asoel/Oesoel van mijn vader).
Trouwens, de logica in bovenstaande volzin ontbreekt volledig. Als je een Nederlandse voorouder had, betekent in Ned.Indie qualitate qua dat je automatisch Nederlands Staatsburger bent, want waar komen al die kinderen van Pa van der Steur vandaan, zeker van de ooievaar?ë
Er was toch zeker erkenning in ons calvinistisch (=schijnheilig) land nodig. De katholieken hebben dat beter in hun koloniën geregeld. De zieltjes, al dan niet gekleurd dienden van het vagevuur gered te worden, dus moesten gedoopt worden. Dhr Somers mag zich wat exacter uitdrukken, Indische Geschiedenis is wat dat betreft een exacte wetenschap wat het nauwkeurig en éénduidig uitdrukken betreft.
” in ons calvinistisch (=schijnheilig) land nodig” Zo calvinistisch is het echten nou ook weer niet. Eerder een van de hoekstenen in ons familierecht. Zou u het leuk vinden als uw multimiljonaire vader zou overlijden vóórdat u geëcht zou zijn? En wie is aanspreekbaar voor het kattenkwaad dat u uitvoerde? Het enige wat vaststaat in het ouderschap weet de moeder (bij meerdere mogelijke vaders natuurlijk ook niet). En de erkennende vader kan dan het juridisch vermoeden van vaderschap krijgen. Adoptie is er het zusje van. Ook hier kun je overigens leuke zaken tegenkomen. Een van mijn kennissen is een echte Tamil, met de bijbehorende huidskleur. Maar zwart of niet, hij zal nooit voldoen aan criteria voor allochtoon. Zijn (adoptief) ouders zijn volbloed totoks, geen van beiden is buiten Nederland geboren. Het heeft allemaal niets met Indische geschiedenis te maken, gewoon Nederlands familierecht. Exact? Ik dacht het niet. Bij echten kun je ook vader worden van andermans kind. Maar dat weet alleen de moeder. Het geval Soekarno is misschien een beetje exact (al mag ik het als voormalig wetenschaper dat niet zo noemen). Zijn veroordeling door de Landraad in 1930 was in samenhang met de overtreding van een wetsartikel. Duidelijk dus. Zijn verbanning was krachtens de artikelen 37 en 38 IS 1925. Ook duidelijk dus. Zijn eerste verbanningsoord was (dacht ik) Flores, wat hij daar deed weet ik niet. Zijn tweede verbanningsoord was Benkoelen,. ik dacht dat hij daar onderwijzer was. U zult mijn ‘ik dacht’ vast niet exact vinden. maar u weet vast wel alles goed uit te pluizen. Kan ik leukere dingen gaan doen.
“”””””””””Zo calvinistisch is het echten nou ook weer niet. Eerder een van de hoekstenen in ons familierecht. “”””””””””
Is het merkwaardig dat alle dieren en planten leven volgens hun natuurlijke wetten. Alleen de mens niet.
Tsk, tsk, tsk mijnheer Somer, emeritus wetenschapper. Soekarno werd veroordeeld vanwege een ‘overtreding van een wetsartikel’? Had hij een bank overvallen, een fraude begaan? En hij werd verbannen krachtens x-artikelen van 1925 (sic)? Alles wettelijk duidelijk. Laat ons duidelijk zijn. Soekarno werd gevangen gezet (als ik me niet vergis in het door hemzelf mede geconstrueerde gevangenis Suka Miskin?) en verbant omdat hij zich voor de onafhankelijkheid van zijn land, tegen de Nederlandse koloniale beheersing heeft ingezet.
Hij was daarbij niet alleen, ook Muhammed Hatta heeft hetzelfde mogen beleven. Maar dat heeft geen opzien mogen baren! Interessant niet waar. Bovendien mogen gevangenen of verbannelingen geen werk doen. Waarom denkt u, dat Soekarno zoveel talen vloeiend sprak en zoveel europese literatuur uit z’n hoofd kende? Of wist u dat niet? Maar goed, men kan niet alles weten.
Wat de Nederlandse wetgeving betreft, is deze nogal afhankelijk van de omstandigheden.
Om één enkel voorbeeld te noemen. Een oorlogsmisdadiger zoals Westerling wordt geen proces aangedaan, maar Duitsers die misdaden begaan hebben wel?
Over dit thema kan men interessante informaties krijgen in het boek van Horst Geerken ‘Hitlers Griff nach Asien. Der Anfang vom Ende der Kolonialzeit. Teil 2’. Helaas moet u dan ook Duits kunnen lezen, afgezien van het feit, dat u alleen uit uw eigen boek kunt citeren. Maar dat zijn toch ook leuke dingen, of niet?
Het is niet zo ingewikkeld hoor. Een aanklacht van een Officier van Justitie moet altijd op de wet zijn gebaseerd. Zo niet, dan volgt direct niet ontvankelijkheid door de rechter. De rechter is verplicht op een aanklacht vonnis te wijzen. Hierbij geldt het primaat van de wet, geen straf zonder wet. In de Grondwet art. 16: Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling. Makkelijk toch? U kunt dit nalezen in het vonnis, daar staat ook het overtreden wetsartikel in. Daar kan een rechter niet omheen. Iets anders is dat een rechter altijd kijkt naar omstandigheden. Ik heb begrepen dat na het vonnis in december 1930, de opgelegde straf van vier jaar is verminderd, en dat die straf in december 1931 is opgeschort, en de heer Soekarno weer vrij kon rondlopen..
Het waarom van de toepassing van art. 37 IS 1925 weet ik niet. Dat kunt u nalezen in het proces-verbaal dat is opgemaakt krachtens artikel 38 IS 1925. Conform het wetsartikel (…) nadat de betrokken persoon in zijne verdediging gehoord (…).
“Bovendien mogen gevangenen of verbannelingen geen werk doen.” U kunt gevangenen en bannelingen niet door elkaar gooien. Artikel 37 schrijft (…) eene bepaalde plaats aldaar tot verblijf aanwijzen, of het verblijf in bepaalde gedeelten van Nederlandsch-Indië ontzeggen. Je zit dus niet in een gevangenis, en je moet zelf je kostje bij elkaar schrapen.
Het intellectuele niveau van Soekarno is mij welbekend, ik heb ook in Soerabaja op school gezeten, en kende door mijn lidmaatschap van het KIVI ook oudere Bandoengse ingenieurs. En ook zijn belezenheid is niet vreemd, gezien de activiteiten van de Balai Poestaka. Hij was in Soerabaja tenslotte in huis bij Tjokroaminoto, van Sarekat Islam. Daar kreeg hij al jong zijn contacten met politieke leiders zoals Salim, Sneevliet, Semaoen, Moesso en Alimin. Bandoeng was in die jaren met de Persatoean Islam een centrum van de modernistische islam, en ook de PKI was er actief. Soekarno had daar vele contacten met voormalige leiders van de Indische Partij die sinds kort waren teruggekeerd uit ballingschap. Vooral de grondslagen van de Taman Siswa-scholen spraken hem aan, een synthese tussen hindoeïstische, boeddhistische, islamitische en Europees-Westerse culturen als basis voor een nieuw nationalisme. Als gedreven spreker wist hij vele anderen mee te krijgen in zijn geloof eens te worden als leiders zoals Washington, Lincoln en Garibaldi. In 1925, zijn laatste studiejaar, was Soekarno betrokken bij de stichting van de Algemeene Studieclub, geïnspireerd door een gelijksoortige, door Soetomo in Soerabaja gestichte vereniging, gericht op onafhankelijkheid voor de archipel als een geheel. Samen met de Bandoengse studieclub stichtte hij een nieuwe politieke partij, de Perserikatan Nasional Indonesia. Deze partij kreeg bijval van de Partai Sarekat Islam, Boedi Oetomo, de Soerabaja Studieclub, en regionale en christelijke organisaties.
“Wat de Nederlandse wetgeving betreft, is deze nogal afhankelijk van de omstandigheden.” Dat is nou eenmaal eigen aan juristerij. U weet dat wetgeving een eindproduct is van heersende waarden en normen in een samenleving, en die wisselen in de tijd.
“dat u alleen uit uw eigen boek kunt citeren” Mijn boekenkasten zijn zo vol, en ik ben al te oud en krakkemikkig om voor elk wissewasje naar de KB en het NA te reizen. Vandaar dat ik voor het niveau van dit praathuus afga op de feiten in mijn dissertatie en latere boek, daar staat alles een beetje in een rijtje. U kunt dit verifiëren in de noten en aangehaalde literatuur. Ik ben niet zo goed in het zelf verzinnen van van alles en nog wat. Daar staat overigens veel Duitse literatuur in. En ben ik veroordeeld tot Duits spreken tegen mijn schoonzoon. Daarbij heb ik nog steeds veel moeite met de naamvallen.
Beste Mijnheer Somers
Hoe komt u erbij, dat dat allemaal ‘ingewikkeld’ (voor mij) zou zijn?
Wat u schrijft over aanklacht en vonnis is correct. Voor de rest is het theorie.Vonnissen zijn subjectief en rechters maar al te dikwijls beinvloedt door de politiek van die tijd. zoals u zelf schrijft “dat wetgeving een eindproduct is van heersende waarden en normen in een samenleving,, en die wisselen in de tijd”. (dank u wel voor de bevestiging van mijn oordeel). Dat is tegenwoordig nog steeds het geval. Ook onschuldigen kunnen beschuldigd en zelfs ter dood veroordeelt worden Of zoals overal op de wereld gebeurd, kunnen mensen zonder aanklacht en vonnis ‘verdwijnen’.
Ik hoef geen vonnissen van Soekarno te lezen Mijnheer Somers. Hij werd veroordeelt, omdat hij een gevaar voor het koloniale bewind was.
Gevangenschap of verbanning? U schreef dat S. in gefangenschap was. Correct. U schreef, dat hij verbannt werd. Correct. En hij daar naar uw mening als onderwijzer werkte. Ik schreef dat in gevangenschap of verbanning geen werk gedaan mocht worden. Wat heb ik daar naar uw mening door elkaar geworpen? Ik denk dat u het niet begrepen heeft?
Om onderwijs te kunnen geven moest men een vergunning van het koloniale bewind krijgen. Om onderwijs te kunnen geven, is dat ook nu nog zowel in Indonesie als ook in Europa voorschrift.
Hartelijk dank voor de moeite die u gedaan heeft om mij bijlessen te geven wat Soekarno betreft. Ter informatie: ik ben ook naar school gegaan. Daarna heb ik toch nog wel het eea erbij geleerd.
Doe mij een plezier beste Mijnheer Somers en houdt op met uw aanbevelingen uw boek te lezen, waar ‘alles op een rijtje staat’ met de literatuurlijst, waar men alles kan vinden. Chapeau, voor deze prestatie, Maar enough is enough. Es langet!
Beste groeten, le
Dhr Somers schrijft wel vaker leuke dingen maar in het geval van de Rechtzaak tegen ir. Sukarno gaat wel heel erg veel mis, de kwalificatie van exact is meer een belediging van het gezond verstand. Hij ziet over het hoofd hoewel ik dat bij hem met zijn uitgebreide juristische kennis weliswaar moeilijk kan voorstellen dat ir Sukarno slechts onderdaan was in het voormalig Indie en dan gelden niet alleen andere wetten maar is er ook een heel bijzondere rechtsgang ic procesvordering voor de onderdanen van toepassing maw zijn uitgebreid verhaal is best leuk en aardig maar totaal irrelevant. Ik heb het proces tegen ir. Sukarno voor de weet precies uitgezocht en op deze blog al eens uitgelegd dat het een willekeurig en vooral politiek proces was, maar ik mag er voorhands van uitgaan dat dhr Somers wel leukere dingen te doen heeft dan mijn armoedige maar wel degelijk onderbouwd schrijfsel te lezen.
Ah Mijnheer van den Broek, bij iemand die zich alleen en weliswaar voortdurend met zichzelf bezig houdt, is het niet te verwonderen, dat hij bijdragen van anderen niet leest.
Of dhr Somers ‘uitgebreide juristische kennis’ heeft, kan ik moeilijk beoordelen. In ieder geval klinkt, dat wat hij over aanklacht en vonnis schreef,meer naar wat 1e jaars studenten aan de juristische faculteit te horen krijgen. Dat onbegrijpelijke ge-wir-war over erkenning is niet bepaald geschikt om zijn betoog geloofwaardig te doen zijn. Met de realiteit in het voormalig Nederlands-Indië heeft het weinig tot niets te maken.
Bovendien zijn die sinuaties over moeders, vrouwenverachtend en discriminerend.
Het daarop volgende lange verhaal over Soekarno was alleen omdat hij er zichzelf een rol in kon geven. Of juist of niet is daargelaten.
In de psychologie heeft men een bepaalde definitie voor dit soort gedrag. Maar misschien heeft het ook met zijn leeftijd te maken?
Misschien tot slot nog even een laatste verbetering: ik ben geen emeritus wetenschapper. Dat kan niet eens, ben geestelijke noch hoogleraar, ik ben gewoon gepensikoneerd. Verder heb ik geschreven ‘altijd kijkt naar omstandigheden’, en dat is iets anders dan u schrijft ‘beinvloedt door de politiek van die tijd’. Jammer dat u de rechtspraak over Soekarno niet hoeft te lezen. Is overigens saaie lectuur, net als alle rechtbankvonnissen. Maar wel gemakkelijk om te weten te komen voor welke wetsovertreding hij is aangeklaagd, en de overwegingen van de rechtbank. Zo’n wetsartikel kunt u in Nederland ook vinden. En vorige week is in Nederland ook iemand veroordeeld voor een soortgelijk, geval, maar ik dacht belediging, maar geen bedreiging van de rechtsstaat.
Hoe weet u overigens dat hij geen toestemming zou krijgen voor het geven van onderwijs aan een school. Afgezien van aanwijzing van een vaste woonplaats was hij vrij man. U moet de verhalen maar eens lezen over zijn verering tijdens zijn treinreis over Java, op weg naar Benkoelen. Overigens was dat wetsartikel voor zijn verbanning nog steeds populair in Indonesië. President Suharto heeft daar in 1966 nog dankbaar onovertroffen gebruik van gemaakt als presidentiële bevoegdheid. Met in korte tijd meer slachtoffers dan in de hele koloniale periode. Ik ken daar overigens maar ééntje goed van, Pramoedya Ananta Toer, was veertien jaar verbannen, o.a. naar het eiland Buru (van oktober 1965 tot december 1979). Tussen 1980 en 1998 was hem in eigen land een publicatieverbod opgelegd.
Even iets exacts: in Benkoelen heeft ir Sukarno samen met een Chinees OeyTjeng Hien alias H.A. Abdul Karim, Consul van de Muhammadijah) een meubelzaak opgericht aan de Tebekweg. Op het uithangbord stond: Perusahaan Meubel Suka Merindu, Dibawah Pimpinan Ir. Sukarno (meubelzaak Suka Merindu o.l.v. Ir Sukarno). Hij ontwierp stoelen en hielp ze in elkaar zetten,
Dhr Somers heeft op 13 juli 2016 om 10.29 geschreven: ‘Al mag ik dat als voormalig wetenschap(p)er niet zo noemen’. Dus is hij nu een emeritus wetenschapper!
Correct, de rechter ‘kijkt naar omstandigheden’ en die waren ten dien tijde, dat Soekarno de onafhankelijkheid van Nederland proklameerde. Dus, de rechter was zoals ik schreef en er nog altijd van overtuigd ben, ‘beinvloedt door de politiek van die tijd’. Om welke reden ik deze Farce zou moeten lezen weet ik niet.Tijdverlies.
Zo, zo, zo. Er zou naar uw mening vandaag de dag nog zo’n wetsartikel in Nederland bestaan? Neem mij niet kwalijk, Maar dat is onzin. Een van mijn neven (die allen in Japanse jongenskampen waren), heeft het Nederlandse straf wetboek volledig gerevideert en er een Medaille van de koningin voor gekregen.Er zijn intussen zeker wijzigingen ontstaan, Maar zo’n onmenselijke wet had hij zeker niet laten staan. Helaas is hij onlangs gestorven, zodat ik hem daar geen vragen over kan stellen.
Correct. Dat wetsartikel was( en is) in het huidige Indonesie nog steeds in kracht, omdat het Nederlandse wetboek daar nog niet gerevideert is. Dank u wel, dat u zelf gevonden heeft, hoevele onmenselijke wreedheden op grond van deze wet gebeurd zijn, met ‘Meer slachtoffers dan in de hele koloniale periode’. Hoe weet u dit?
U beweert, dat er in Nederland (!) ‘iemand in een soortgelijk geval’ om reden van deze wet veroordeelt werd, en weliswaar voor ‘belediging’. Waar zijn we Mijnheer Somers, in Rusland, in de Turkije, in Egypte?
Hoe ik weet, dat Soekarno geen vergunning voor onderwijs had kunnen krijgen? Nadenken Mijnheer Somers. Ten eerstre heeft men een opleiding als onderwijzer nodig. die heeft zelfs u niet kunnen nawijzen. En dan zou men destijds wel gek zijn hem een vergunning tot onderwijzen te geven,opdat hij zijn i
Bdeen voor onafhankelijkheid had kunnen verbreiden.
Bovendien was ik in Benkoelen in het huis waar Soekarno leefde. Een van zijn tantes had mij rondgeleid. Over onderwijs niets te horen.
Een ‘vrij’ man? Alleen omdat hij gedurende zijn treinreis naar zijn verbanning vereerd werd? Wat betekent ‘vrijheid’ voor u?
U hoeft Pramoedya Anantas Toer echt niet aan te halen alleen omdat u beweert hem te kennen. die heeft in deze discussie niets te maken.
En tot slot, wat het lezen van rechtsvonnissen betreft, die u zo saai vindt, kan ik u daarin ook geen gelijk geven. Ik heb ze altijd heel spannend gevonden, omdat ik daarin de mogelijkheid gezien heb, mijn klienten tot hun recht te helpen.
Tegenwoordig hoeft men niet naar een bibliotheek te gaan om iets te lezen. Heeft u niet geweten, dat men dat alles in Internet kan oproepen? Maar men moet er natuurlijk wel voor openstaan, dat er iets anders te lezen is als in zijn eigen heilige schrift.
Beste groeten
“Er zou naar uw mening vandaag de dag nog zo’n wetsartikel in Nederland bestaan?” Misschien handig in het Wetboek van Strafrecht: Tweede Boek, Titel I, Misdrijven tegen de veiligheid van de Staat, Titel II, Misdrijven tegen de koninklijke waardigheid (vorige week nog een vonnis geweest i.v.m. koning Alexander), Titel III Misdrijven tegen hoofden van bevriende Staten en andere internationaal beschermde personen, Titel IV, Misdrijven betreffende de uitoefening van staatsplichten en staatsrechten, Titel V, Misdrijven tegen de openbare orde. Begint met artikel 92, eindigt met artikel 151. Veel leuke artikelen bij. Ik stop er maar mee, u vindt mij niet zo’n prettige reageerder. OK.
“Even iets exacts:” Uit The Jakarta Post, Sunday, Jul 17, 2016:
He lived in a house in the city center loaned to him by Tjang Tjeng Kwat, a Chinese businessman supplying the Dutch in Bengkulu with basic necessities, and accepted an offer from local Muhammadiyah chairman Hasan Din to teach at a new religious school on the condition that he would not talk about politics.
De leuke dingen heeft dhr. Somers bovenstaande geschreven, nu terug naar de relevante feiten, terug naar 30 december 1929. Op die dag, een zondag en natuurlijk tussen Kerst en Oud& Nieuw waren in verscheidene plaatsen op Java tientallen verdachte personen gearresteerd en waren bij honderden huiszoekingen verricht.
Merkwaardigheid 1.Ir. Sukarno en wat tweede garnituur van de PNI werden voor de rechter gebracht maar geen andere medeoprichters en -hoofdbestuursleden van de PNI, Die werden wel vrijgelaten, wat heet willekeur!
De toenmalige Gouverneur-generaal De Graeff wild met het proces laten zien dat in de Nederlandse kolonie geen willekeur heerst maar recht. Zijn doel was de Indonesische Nationalisten inscherpen dat non-cooperatie een doodlopende weg was. Maar het proces laat overduidelijk zien dat de kolonisator poogde de in zijn ogen onrechtmatige pretenties van het non-cooperatieve nationalisme te confronteren met beginselen en procedures van de Nederlandse rechtstaat, weliswaar democratisch besloten aan de Noordzee. Wel was er kritiek aan het adres van de GG, dat hij niet van zijn exorbitante rechten (hoezo democratie!) gebruik diende te maken en de gearresteerden direct naar Boven.Digoel te verbannen ilv hen voor het Gerecht te slepen. U ziet zelf aan het resultaat verandert er niks, alleen het proces is van belang.
merkwaardigheid 2. De verdachten zouden terechtstaan voor de Landraad (welke raad?) , de gewone dagelijkse rechter van de inlanders, Nederlandse onderdanen en tot deze tweederangsburgers behoorden de 4 gearresteerden. , een soort Apartheid avant la lettre. De nobele gedachte erachter, zie de Franse Verlichting, niet te verwarren met Philips Gloeilampen, “dat den rechtspleging onder den Inlander zal blijven geschieden volgens eigen wetten en gewoonten” (en wij maar klagen dat het Islamitisch recht in Nederland wordt ingevoerd). De rechters alsook de officier van Justitie waren weliswaar inheems functionarissen maar degenen die de procesgang domineerden waren juist de voorzitter en griffier en die waren Nederlands juristen. Vanwege de gebrekkige juridische scholing van de inlandse juristen , was aan hen een uitermate beperkte taak toebedeeld. Het OM had slechts een adviserende taak , terwijl deze ondergeschikt was aan de regent en via hem aan de resident en assistent-resident van de afdeling waar de landsraad was gevestigd. Het laatste houdt in dat geen sprake is van scheiding van uitvoerde en rechterlijke macht, toch wel één van de grondslagen van een rechtstaat of misschien heeft dhr. Somers daar een andere mening over. Het gebeurde tenslotte in Ned.-Indie.
De andere consequentie ervan was dat de GG en zijn Algemene Secretariaat langs de bestuurlijke lijn in hoge mate invloed kon uitoefenen op het proces.
merkwaardigheid 3. In de loop der jaren waren aan het Indisch Strafrecht allerlei bepalingen toegevoegd, die alleen in Indonesie golden zoals het Haat-zaai artikel 153 bis , dat naast art. 169 ,de zgn PNI-zaak beheersten, (art 169) deelneming aan een vereniging die tot doel heeft het plegen van misdrijven, een soort Mafia dus. Alles gaat volgens de regels maar wel goed fout.
wordt vervolgd.
Even proberen het formele strafrecht door te nemen, los van het materiële strafrecht. Je wordt staande gehouden door de politie. Die hoort bij de uitvoerende macht met invloed van de GG. De officier van Justitie bepaalt wie wel strafrechtelijk vervolgbaar is en wie niet. Laatstgenoemden worden ‘heen gezonden’ , eerstgenoemden voor de rechter gedaagd, rechtelijke macht zonder invloed van de GG. Met in het requisitoir de wetsbepalingen die door het OM worden aangedragen. De rechter is verplicht de zaak te behandelen: of niet ontvankelijk verklaren of vonnis wijzen. Dat is volgens mij correct gebeurd. Kritiek op de GG over die exorbitante rechten (inderdaad niet erg rechtstatelijk, maar ook in het huidige Indonesië erg gewild) is niet interessant, zo’n man krijgt overal kritiek op. En hij is niet het OM.
Soekarno viel als Inlander onder art. 163 IS 1925: lid (3) Aan de bepalingen voor Inlanders zijn, (…). Maar daarmee tegelijk aan lid (5): De Gouverneur-Generaal is bevoegd (…) de bepalingen voor Europeanen toepasslijk te verklaren op personen, daaraan niet onderworpen. (…). Soekarno is zo slim geweest dit niet aan te vragen. Voor Inlanders was de Landraad (hier Bandoeng) de aangewezen rechtbank in eerste aanleg.
“volgens eigen wetten en gewoonten”. Klopt, maar het is in beginsel gewoon wetgeving die voor iedereen geldt (moord is moord, diefstal is diefstal, Multatuli laat het Max Havelaar uitleggen: De misdadiger wordt veroordeeld en gevonnist naar een wet die van ‘s-Gravenhage is uitgegaan (…) ), maar aangevuld met typische inheemse rechtsregels, voornamelijk in familierecht, eigendomsrecht e.d., die niet voor Europeanen en Vreemde Oosterlingen gelden. Ik weet niet zeker of er ook regels werden gegeven voor onderscheid tussen Europese en Inlandse omstandigheden die van invloed kunnen zijn voor straftoemeting door de rechtbank. Dat heeft niets te maken met Islamitisch recht maar met adatrecht.
Het OM was in Indië niet ondergeschikt aan de uitvoerende macht, maar net zoals in Nederland als (staande) magistratuur de tussenschijf tussen politie (uitvoerende macht zoals GG enz) en de (zittende) magistratuur, de rechtbank. Ik weet het niet zeker, maar er schijnt wel een tijd te zijn geweest dat in de Landraad de rechter staande uitspraak deed. Dat komt in meerdere landen voor, maakt dan meer indruk.
U noemt ook haatzaai-artikelen en Mafia-artikelen, maar dit soort artikelen zijn ook in Nederland gangbaar. Bij mijn weten zijn er zelfs veel meer van dit soort artikelen (gedetailleerder) in het wetboek dan in Indië. Heeft overigens niks met Mafia te maken, gewoon misdrijven in vereniging, geen (een) vereniging zoals u dat noemde. Mijn jongste kleindochter stuurde mij vorig week nog de gedachte wijzigingen in wetten aangaande majesteitsschennis en de belediging van bevriende staatshoofden toe. Met het oog op de situatie in Duitsland. Maar vorige week is er ook nog in Nederland vonnis gewezen inzake majesteitsschennis. Een beetje verstofte wetsartikelen, maar bij aangifte is de rechter verplicht de zaak te behandelen. Ik stop er maar mee in ons praathuus wort het te veel.
wort????? En nog vaker hoor! Enkele van mijn vingers hebben een eigen karakter, en bij het nalezen doen mijn ogen moeilijk. Mijn excuus hiervoor.
Ik haal 1 zin uit de het toch wel warrig verhaal. toegepast op de Indische situatie: citaat. van dr. Somers…Het OM was in Indië niet ondergeschikt aan de uitvoerende macht, maar net zoals in Nederland als (staande) magistratuur de tussenschijf tussen politie (uitvoerende macht zoals GG enz) en de (zittende) magistratuur, de rechtbank.
Heer Somers, even opletten ik leg uit hoe de landraad werkt in de Indische situatie : De rechters alsook de officieren van justitie waren inheemse functionarissen , de laatsten djaksa en hoofddjaksa geheten, daarboven was een mohammedaanse adviseur penghulu aan de landsraad toegevoegd. U kunt zich voorstellende hun gebrekkige juridische opleiding was, niet iedereen kon in den Nederlanden studeren. . daarom werden aan hen een uiterst beperkte beperkte en bescheiden rol toebedeeld, zij hadden een adviserende rol.
Voor de gang van zaken bij de Landsraad, verwijs ik naar J.E. Jonkers “Het vooronderzoek en de tenlastelegging in het Landraadsproces.
Kijkt U ook even naar art 75 van het inlands reglement en daar leest dhr Somers dat de hoofddjaksa ondergeschikt was aan de regent en via hem aan de resident of assistent resident. de hiërarchie lijkt mij wel duidelijk . Het komt er in de Nederlandse situatie op neer dat Officier van Justitie zijn instructie krijgt van de Burgemeester van de gemeente waar de rechtbank is gevestigd. Hoe is dus scheiding tussen rechterlijke macht en uitvoerende macht in Ned. Indie?
De inheemse rechters vervulden een slechts een bescheiden rol van bijzitters , kijkt U de landraadsverslagen er maar op na. De voorzitter en de griffier waren Nederlandse juristen, dus wie had het voor het zegge, zie daarvoor ook het verloop van het proces tegen ir. Sukarno de zgn PNI-zaak. ?
Als de Mafia er niks te mee te maken heeft, wat heeft die majesteitsschennis en belediging van een bevriend staatshoofd met ir. Sukarno te maken. Of dien ik deze zin van dhr Somers te interpreteren dat hij ir. Sukarno al in die tijd als bevriend staatshoofd beschouwde, dat was Hitler ook in die tijd. . Mag relevantie van U geen rol spelen in de discussie?
En dan gaat U mij corrigeren op een wetsartikel dat U nog geeneens gelezen heeft want het betreft art 169, het oud-Nederlands had ik niet door maar hier volgt de originele tekst:
Art. 169. ll Deelneming aan eene vereeniging die tot oog’ merk heeft het plegen van misdrijven o[ aan eene andere bji algemeene verordening verboden vereeniging. ………..
Mafia: Organizzazione criminosa clandestina che, nata in Sicilia nel secolo XIX sotto il governo borbonico: vrij vertaald in het Nederlands: eene vereniging, die als oogmerk heeft het plegen van misdrijven
Ik laat het hierbij want ik kan niet iemand tegen zijn wil in tegenhouden die zichzelf opzettelijk belachelijk wil maken. Het wordt me nu echt teveel. Dit wordt niet vervolgd.
“Het komt er in de Nederlandse situatie op neer dat Officier van Justitie zijn instructie krijgt van de Burgemeester van de gemeente waar de rechtbank is gevestigd.” In Nederland heet dit het driehoeksoverleg. Erg nuttig dat burgemeester, politie en OM op één lijn zitten inzake openbare orde, waarbij het niet gaat om instructie, het is ‘bijpraten’ en informeren. Daar is tenslotte de burgemeester verantwoordelijk voor, met de politie als ‘zwaardmacht’, en het OM als filter naar de rechtelijke macht, verder opereren ze conform de machtenscheiding. En dat geldt in elke gemeente, niet alleen de burgemeester van de gemeente waar de rechtbank is gevestigd. U weet waarschijnlijk wel dat in de meeste gemeenten geen rechtbank is gevestigd, maar wel driehoeksoverleg is.
” eene vereeniging ” U moet wel onderscheid maken tussen ‘deelneming aan eene vereeniging’, en misdrijf ‘in vereniging’. Dat zij twee verschillende situaties, met verschillende artikelen. Het is voor mij al zo lang geleden dat het een beetje ondergesneeuwd is, gelukkig weet u er heel veel van, hoef ik niet meer na te denken. Ik weet ook niet meer of er sprake was van een verboden vereniging. In mijn eerste studietijd was het voor een Nederlandse student ook niet zo gunstig als hij/zij werd gesignaleerd in de buurt van de uitgeverij Pegasus in Amsterdam, ik dacht Leidse straat. Slecht voor je CV! De TH-leraar Russisch waar ik ook de cursus volgde, hoefde alleen maar het aantal cursisten op te geven, niet de namen. En hij verzorgde ook de aankoop, van de leerboeken bij Pegasus voor ons. Dat waren nog eens tijden ook met verboden tijdschriften bij de openbare bibliotheken! En zowel ik zelf als mijn Zeeuws meisje zijn in mijn diensttijd ook gescreend, zowel door de MID als de BVD. Wat ik van Indië nog een beetje weet is dat de rechterlijke uitspraak impliciet de PNI bestempelde tot een verboden vereniging waarop die organisatie in april 1931 formeel werd opgeheven. Maar rangschikking in de tijdlijn weet ik niet meer. En denk er ook om dat het vonnis van de Landraad door de Raad van Justitie in Batavia is bekrachtigd. Ik hoopte hierover nog iets nieuws te vinden in het proefschrift (2015) van Kees Briët, maar dat gaat slechts tot 1848. Ik stop hier verder mee, het zal onze lezertjes zo langzamerhand gaan vervelen, niet leuk meer in een praathuus.
“Mafia: Organizzazione criminosa clandestina che, nata in Sicilia nel secolo XIX sotto il governo borbonico” Vertaling was niet nodig, spreken doe ik niet goed, lezen redelijk. De strafwet geldt voor personen, dus ook rechtspersonen. En bij gebrek aan Mafia kun je ook een (bijvoorbeeld politieke) vereniging verdenken van misdrijven tegen de staat. En die vereniging daarbij verbieden. Vind ik zelf niet zo handig, want dan gaan ze ondergronds en heb je er geen zicht meer op. In Turkije speelt op dit ogenblik zoiets.
waarom duurt hier alles zo lang in Indonesie kan een politieman bij het verkeerswezen een overtreder bij een ovetreding direct een datum geven wanneer hij voor het gerecht moet verschijnen.
In Nederland bij verkeersovertredingen ook hoor. Hoeft niet eens een politieagent te zijn, kan ook door een BOA van de gemeentelijke handhaving. En je hoeft daarvoor niet eens naar de rechter, het is een bestuurlijke administratieve afdoening. En beroep gewoon via internet.
Ik kan weinig vertellen hoe de Inlandse rechters werken.
Wel dat de oudste broer van mijn vader ook rechter was geweest bij de landraad , denk de residentie batavia , en hij kon ook niet naar NL studeren , opa was jong gestorven.
Dacht dat hij de Rechtsschool van Batavia deed .Hij had geen mr titel niet op zak .
De zwager van mijn moeder was wel mr in de rechten,dus RHS Batavia
Beiden behoren tot de eerste lichting Indonesische rechters. maar geen Hollandse uni.
Een andere broer van mijn vader was volgens zeggen HOP Djaksa.
“hoe de Inlandse rechters werken” Is ook complex. De beste leesbare samenvatting vind ik nog steeds in G.F.E. Gonggryp, Geïllustreerde Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië. Verdeeld in Java en Madoera, en daarbuiten. Worden zelfs de Priesterraden genoemd. Maar dat is wel de organisatie, voor de samenstelling moet je natuurlijk bij een paar literatuuropgaven zijn, en natuurlijk in het Indisch Staatsblad. Ik dacht bij Kees Briët wat te hebben gezien, vorig jaar gepromoveerd bij de EUR. Voor een normale niet-rechtshistoricus niet te doen hoor.
I am much more interested in the original topic Internerings kampen.
Can we focus on the original topic please !?
Based on my personal experience with the SVB/PUR, NIOD, RedCross and information exchanges with NIOD personnel, Mary van Delden, Henk Beekhuis, Hans Boers, Bert Immerzeel and my mother, I have come to certain conclusions;
1. SVB/PUR will not change/update camp information nomenclature or the nature of a camp eventhough they have been provided different information about a camp provided by internees in the camp. They continue to rely on old information which has been “lost” or actually never existed such as lists of internees present in a camp during the war.
2. As a result, having researched many court cases concerning “aanvragen” submitted by people interned during the war, the main reason why the cases were rejected was based on the argument that “we could not find your name on the “camp list” so you obviously were not in this camp!
This argument is false since it has certainly been known to the SVB/PUR that most lists of internees residing in camps were destroyed or never existed. Such is case for the KAMP de WIJK in Malang where my mother and I were interned during the war. After the war, lists were compiled by the Red Cross.
I will continue to share my experiences since I now have to leave my computer.
Dat gebeurde on het Bushido ideology. Wie op die foto zijn er vandaag nog in leven, of hebben die tijd overleeft? Dit kan heden ten dage ook nog gebeuren. Kijk maar naar wat er nu in het Midden Oosten onder het ideology van Islam gaande is! Laten wij dit nooit vergeten. Never again!
Het voorstel om de interneringskampen om te dopen tot ‘concentratiekampen’ is een slecht idee. In plaats van helderheid te scheppen wat vB’s bedoeling is, zou de verwarring opnieuw en nog heviger worden vergroot. De vernietigingskampen van de Duitsers zijn nu eenmaal als ‘concentratiekampen’ in het collectieve geheugen opgeslagen. Zeker, tijdens de Boerenoorlog richtten de Engelsen ‘concentratiekampen’ in waar door grove verwaarlozing ongeveer 24.000 (‘vijandelijke’) vrouwen en kinderen de dood vonden (meer dan het totaal aan gestorven burgergeïnterneerden in Indië, 16.800), maar ook die kampen staan niet op één lijn met de moordmachines van de Duitsers gericht op uitroeiing van totale bevolkingsgroepen. Dood door schuld is geen moord met voorbedachten rade. De sterftecijfers verschillen dienovereenkomstig dramatisch. Eén op de zes burgergeïnterneerden in Indië overleed. Een ‘concentratiekamp’ in het voormalige Duitse rijk overleven, heeft een veel zwaardere lading. Met alle respect voor de burgergeïnterneerden in Indië die het vooral in het laatste jaar van de oorlog steeds zwaarder te verduren kregen. Om dat te erkennen heb je het woord ‘concentratiekamp’ niet nodig.
“”””””””””Het voorstel om de interneringskampen om te dopen tot ‘concentratiekampen’ is een slecht idee””””””””””””””
Eerlijk gezegd, het maakt mij niets uit hoe u er over denkt. De duitser had gaskamers. De jap gebruikte de langzame dood met verhongeren en het weghouden van medicijnen.
Na de oorlog werden opslagplaatsen vol met voedsel en medicijnen, o.a. van het rode kruis gevonden. Beiden waren genocide moordenaars. Later werden er documenten gevonden, dat de jap ook al plannen hadden om de kamp overlevenden maar af te maken. Blij dat er toen atoombommen waren.
Het voorstel om de interneringskampen om te dopen tot ‘concentratiekampen’ is niet zo’n goed idee. In plaats van helderheid te scheppen wat vB’s bedoeling is, zou de verwarring worden vergroot. De vernietigingskampen van de Duitsers zijn nu eenmaal met het woord ‘concentratiekampen’ in het collectieve geheugen opgeslagen. Zeker, tijdens de Boerenoorlog richtten de Engelsen ‘concentratiekampen’ in waar door grove verwaarlozing ongeveer 24.000 (‘vijandelijke’) vrouwen en kinderen de dood vonden (meer overigens dan het totaal van 16.800 in Indië gestorven burgergeïnterneerden), maar ook die kampen staan niet op één lijn met de moordmachines van de Duitsers gericht op uitroeiing van totale bevolkingsgroepen. Dood door schuld is geen moord met voorbedachten rade. De sterftecijfers verschillen dienovereenkomstig dramatisch. Een op de zes burgergeïnterneerden in Indië overleed. Een ‘concentratiekamp’ in het voormalige Duitse rijk overleven, heeft een veel zwaardere lading, met alle respect voor de burgergeïnterneerden in Indië die het vooral in het laatste jaar van de oorlog steeds zwaarder te verduren kregen. Maar om dat te zien en te erkennen heb je het woord ‘concentratiekamp’ niet nodig.
Een rustig verhaal, ter zake. Concentratiekamp is een onnodige tranentrekker. Het leed was al erg genoeg.
Ja, dat ben ik helemaal eens met Jan en Hermanus. Ik ben zelf een buitenkampkind (een voor de meeste niet-Indische Nederlanders een onbekend begrip), maar mijn moeder heeft ervoor gezorgd dat het voor mij heel duidelijk is dat je veel ontzag moet hebben voor degenen die in de kampen hebben gezeten.
Maar het lijkt mij niet nodig om je eigen leed de drijfveer te laten zijn bij je woordgebruik. Ik weet van heel dichtbij hoe diep je dan veel joden, onder wie mijn eigen echtgenoot, kunt kwetsen.
Onbedoeld kwetsen is al vervelend. Onnodig kwetsend is erger. Willens en wetens een kwetsend woord gebruiken lijkt mij moeilijk te verdedigen.
Opgezocht en gevonden dat een concentratiekamp het zelfde is als een interneringskamp. Daarnaast waren er ook de vernietigingskampen.
ik zie dat toch genuanceerder . Uit mijn Geschiedenislessen weet ik dat concentratiekamp afkomstig is van het Duitse woord Konzentrationslager of KZ. Na de fascistische machtsovername van 1933 pakten de Nazis poltieke tegenstanders op en sloten ze zonder proces op in zgn KZ. Later werden groepen op basis van ras- en andere kenmerken, die Schädlinge zoals Joden, Rom, Sintis, homosexuelen ed in de kampen opgesloten. Op de Wannseeconferentie in 1942 dacht ik, werd tot de Endlösung besloten en werden sommige KZ Vernichtungslager.
Een leuke, simpele video, zogenaamd …
http://statuscope.co/nl/Botol-Cebok-Indo-VS-Belanda?id=9db566ca
Duitsers hebben ivm Nederlanders betere woorden , dus betere uitdrukkingswijze bvb Wiedergutmachung. Als Duitsers het hebben over Auschwitz dan spreken zij over Konzentrations- und Vernichtungslager Auschwitz, woorden dienen wel in hun samenhang bekeken worden.
Een woordenboek of Wikipedie geeft geen uitsluitsel over betekenis van begrippen in hun historische betekenis . Als ik in het Duits het heb over mijn “gemengde” afkomst dan wordt er wel geglimlacht. Het gebruik van woorden in hun raciale betekenis wordt Duitsland, noch in Zwitserland of Italie op prijs gesteld, een zekeregêne kan niet worden ontzegd.
De atleet Easton wordt in de krant afgeschilderd als vader is van Afro-amerikaanse en de Moeder van Angelsaksische afkomst
Nederlanders, ook Indische Nederlanders zijn wat dat betreft echt anders. Is dat onverschilligheid of onwetendheid op het domme af?
Jan A. Somers zegt:
22 augustus 2016 om 10:44 am
“tijdlozer maken door “autochtone” bevolking te zeggen?” Ik spreek meestal over Inlanders. met een grote I. Dat was de formele benaming van de inheemse bevolking, I.S. 1925 art. 163, (3)
============================================
Grappig als men alleen maar naar de wetten kijkt.
Indische Nederlanders of Indo-Belanda ( wat is het verschil met Belanda-Indo ?)bestaat ook niet,
Want ze zijn Nederlanders of volgens de CBS Nederlands Indie Europeanen.
Voor 1892 waren mijn grootouders van beide kanten Nederlandse Onderdaan , daarna werden ze Inlanders.
‘In’ is het tegengestelde van ‘Uit’. Bij ‘Buitenlanders’ hoort eigenlijk het tegenovergestelde ‘Binnenlanders’.
Maar het gaat mij niet on formele of correcte benamingen, maar om de emoties die een naam door associaties oproept.
Voor mij is dat bij in- of Inlanders hetzelfde als bij Baboe en Djongos- jazeker, geliefde mensen in de herinnering van velen die het gebruiken, maar ik weet, na, vanaf 1996, heel veel contakten met Indonesiërs, dat het woord ‘baboe’ echt taboe is in Indonesië. En dus vermijd ik het- alleen bij het citeren van mijn moeder voelt het voor mij nog OK.
Op mijn Japanse pendaftaran was ik Belanda Indo. Maar het ging de Japanners dan ook om een etnische scheiding. In Nederland gaat het om de nationaliteit. Dat telt. Etniciteit is persoonlijk, daar heeft de burgerlijke administratie niets mee te maken. Een Nederlandse Marokkaan heeft in Nederland primair de Nederlandse nationaliteit, zijn Marokkaans paspoort is niet interessant. Hij/zij valt onder Nederlands recht. Nederlanders (nationaliteit!) werden in Indië gerangschikt als vallend onder de rechtsbehoeften van Europeanen. Net als o.a. Japanners, Siamezen, Filippino’s, Turken en Egyptenaren. Zonder verdere etnische onderverdeling, het ging om de nationaliteit. Maar een Inlander kon op zijn/haar verzoek ook worden gerangschikt onder de rechtsbehoeften van de Europeanen! Wat ook op verzoek was gebeurd voor de genoemde Japanners enz. (de werkelijkheid was veel ingewikkelder hoor, Van Vollenhoven noemde het een janboel).
Sorry, wat vergeten. In 1945 was Indië een van de vier gebiedsdelen van het Koninkrijk der Nederlanden. Als u mij wantrouwt kunt u het makkelijk terugvinden in de Grondwet, in het Koninkrijk de belangrijkste wet, binnen het volkenrecht als beginsel van de staat erkend. Na de Volkenbond ook in de VN als zodanig erkend. In de adreslijst van de VN was het woord Indonesië niet te vinden. Dat is pas op 27 december 1949 door Nederland voorgedragen. Het woord Jood bij de burgerlijke stand had overigens geen etnische betekenis, maar religie. Zij waren gewoon Nederlanders, net als alle andere (Indische) Nederlanders.
Zoals al eerder vermeld is, wordt de naam Indonesie voor het eerst in het begin van de 19de eeuw vermeld als geografisch begrip door een Engelsman.
Pas in de 20er jaren van de 20ste Eeuw wordt Indonesie in politieke betekenis gebruikt.
In 1945 bestaatt Indonesie als staatkundige eenheid al dan niet erkend.
Dus men dient in een discussie aan te geven wat men onder Indonesie verstaat, dat vermijdt dan wel veel misvertsanden. Ik lees wel eens die hopeloze discussie of Indonesie recht heeft op Nieuw-Gunea.dan komen wel een heel stel randargumenten om het recht van Indoensie te ontzeggen. En waarom had Nederland dan wel recht op NG?
De Jappen bestemden de kleur blauw van de Pendaftaran voor Indische Nederlanders, Ik beweer met grote waarschijnlijkheid, dat van deze kleur van de Pendaftaran het woord Blauwe voor Indischen is afgeleid. Het wordt dus duidelijk uitsluitend gedefinieerd.
ik meen dat etniciteit vòòr de oorlog wel een rol speelde. De Joden kregen, dacht ik in de Nederlandse burgelijke stand cq bevolkingsregister de aantekening Jood. Dat maakte het voor de Duitsers in WO2 wel heel gemakkelijk om Joden van Nederlanders te onderscheiden en te scheiden. met alle noodlottige gevolgen van dien. Na de oorlog werd dit afgeschaft maar dat was eigenlijk niet nodig want er waren maar weinig Joden levend overgebleven.
Ik ben zelf ook allochtoon tot hilariteit van mijn Nederlandse vrienden, ik dacht dat het Koninklijk Huis ook allochtoonschijnt te zijn, dus ik verblijf in goed gezelschap. .
Mijn eigen pendaftaran is verloren geraakt, maar ik kan mij een vies grijs vodje herinneren. Ik heb wel de pendaftaran van mijn Oom James Versteegh, belanda indo, ook grijs/wit (meer wit dan grijs). Ik weet niet hoe of ik zo’n plaatje bij een reactie moet zetten. Ik dacht niet dat ‘blauwe’ bij de Japanners en Inlanders een gangbare term was. Maar die term was al lang vóór de oorlog bekend, bij de marine. In Nederland nog steeds: blauwe hap. Lekker. Voor mij overigens lang geleden, toen ik in Vlissingen in de HBS-vakantie ketelbikker was op De Schelde. Eerst de melding handen schoon, dan met z’n tweeën onder de douche elkaar schoon schrobben, dan blauwe hap.
Vóór de oorlog werd de religie in de burgerlijke stand genoteerd, niet alleen van de Joden. De Protestanten werden daaruit gevist om hun kerkbelasting te betalen. Na de oorlog is religie geschrapt, is persoonlijk, heeft niemand anders wat mee te maken, niet alleen voor de Joden. In militaire dienst: protestanten naar de doom, katholieken naar de aal, nietsen WC’s schrobben (gingen dus naar de aal, die was gezelliger dan de doom).
“tot hilariteit van mijn Nederlandse vrienden” Zijn die vrienden zo dom? Allochtoon: tenminste één van de ouders buiten Nederland geboren, dat is toch algemeen bekend? Als je pikzwart bent, in een ver land geboren maar in Nederland geadopteerd door in Nederland geboren ouders, ben je overigens geen allochtoon. Als er een keer positieve discriminatie is voor allochtonen, sta ik vooraan!
Een jaar of wat terug gaf ik aan een openbare binnenstadsschool een aantal keren lessen over Indonesië. Die school had heel veel “zogenaamde” allochtonen. Daarom begon ik bij een nieuwe klas graag met ‘steek je hand op als je allochtoon bent’- en dan stak ik meteen mijn eigen hand op.
Geen hilariteit, wel grote verbazing bij alle Marokkaanse en Turkse kinderen. Maar ja- legde ik dan uit, “ikzelf en allebei mijn ouders en allevier mijn grootouders werden in wat nu Indonesië heet geboren- dus buiten ons land hier. Terwijl jullie haast allemaal hier zijn geboren.”
Jaja- ik weet het: Indië was een Nederlands gebiedsdeel. Belangrijker misschien- ik hoor volgens mijn geboortebewijs bij de “Europeanen”- een mooi racistisch en sociaal eufemisme.
Mijn man en drie kinderen zijn allemaal in de V.S. geboren. Toen wij hierheen verhuisden bleek dat de school geen extra aandacht-uren toegewezen kreeg voor deze 3 allochtoontjes. De V.S. werd niet erkend als “allochtoon” gebied. Was geen ‘derdewereldland’. Denk dat dat nog steeds zo is.
@omalexa; ‘geen extra aandacht toegewezen gekregen etc voorde USA allochtonen.’ – Moet het dan? Allochtoon= van elders afkomstig. Extra aandacht voor hen die niet uit zichzelf hier ‘mee kunnen doen’.
Alle landen buiten Nederland zijn allochtone gebieden.
In Indië ingedeeld zijn bij Europeanen is door toedoen van uw (voor)vader. Tenminste als uw(voor)vader u gewettigd/geëcht heeft/ met uw moeder voor de wet getrouwd is.
Nu in Nederland, bent u ook allochtoon! Zelfs Maxima is allochtoon. Dus wat mankeert er aan de term allochtoon? De 3e(of 2e?) generatie hier gevestigde buitenlanders wordt als autochtoon= inheems/oorspronkelijk aangemerkt. Echter als je er (nog steeds) niet inheems uitziet, blijft je als ‘allochtoon’ aangemerkt. Dus….werk aan de winkel voor de cosmetica!
Voor de ‘blanke allochtoon’ is er niets aan de hand. Zelfs prins Bernhard werd als autochtoon aangemerkt/aangezien. Zo ook onze koning/in- prinsen/prinsessen.
In gesprekken met autochtonen ben ik allochtoon. Ter verduidelijking; buitenlander.
Zij, de autochtonen; zijn de inlanders.
@PetervandenBroek; ‘de naam Indonesië’ – In 1884 gebruikt door de Duitser Bastian. Eilandenrijk der Indonesiërs.Uit dr.HJdeGraaf; Geschiedenis van Indonesië.
Hetzelfde als Multali’s benaming; Insulinde.
…….“tot hilariteit van mijn Nederlandse vrienden” Zijn die vrienden zo dom? ….. Als ik uitleg wie dat zettaan mijn clubje van studievriendjes, dan steekt er zeker een orkaan van hilariteit op. Eéntje gaf me het boek “Wat Indie ontving en schonk” uit 1946 met de woorden: “Broekie jij hebt nog veel te lezen” hoewel hij weet dat ik wat van Geschiedenis afweet, trouwens hij ook.
Allochtoon wordt in Nederland weliswaar gedefineerd maar deze definitie wordt in de praktijk anders tot uitdrukking gebracht . Mensen van Duitse of Argentijnse afkomst (zie Koninklijk Huis) zijn weliswaar allochtoon maar worden niet zo ondervonden, ze staan dichter bij de Nederlandse Cultuur. Bij Turken, Marokkanen etc ligt dat volledig anders, hun (Islamitische) Cultuur ligt zo ver van de Nederlandse dat ze als allochtoon, niet van Hier worden beschouwd.
Wat Indische Nederlanders in de klasse der Allochtonen betreft, dient gelet te worden op het raciale classificatie-element (racistisch lijkt me wel een te sterke uitdrukking) bij de wijze van communicatie. Dat kan wel tot hilarische toestanden leiden. De gevleugeld opmerking aan mij “U spreekt goed Nederlands” met als tegenantwoord aan een Nederlands uitziende analfabeet: “U ook”, laat mijn vrienden tot tranen toe bewegen.
Als u zich wat verder hebt verdiept in deze materie zult u vanzelf de onderverdeling zien in Westerse- en Niet-Westerse allochtonen. Maar dat had u toch al lang gelezen? Zelf heb ik er niets mee, soms wel makkelijk.
‘Inteneringskampen in Indië, zogenaamd. Het zit JvBodegom al jaren dwars’. – Kamptoestanden in Nederlands Oost-Indië en Suriname; Digoel/Nw.Guinea en Joden-Savanne/ Suriname; Getuigenissen en commentaren bijeengebracht door JE.Stulemeyer 1978.
– Anthony van Kampen; ‘Een kwestie van macht’ -Tanah Merah/Digoel; Een kamp verblijf met een moordend vochtig klimaat en een constante malaria dreiging. Gedeporteerden vervielen door malaria aangetast tot volstrekte apathie en gekte en zijn ‘vanzelf ‘ uitgeschakeld.
Naar deze kampen werden Indonesiërs verbannen op aantijging van PID, Politieke Inlichtingen Dienst. Zonder enig proces. Zelfs menigmaal; zelf zonder aanklacht! -vKampen;’ de kwesties valt in 2 kwesties uiteen; machtsgebruik en machtsmisbruik!
Over ‘vrijheidsberoving op gronden van algemeen belang, algemene of bijzondere veiligheid’ gesproken!
“Zonder enig proces. Zelfs menigmaal; zelf zonder aanklacht!” U heeft nog heel veel te lezen. Het ging niet zo geheim hoor. Of via strafrecht terug te vinden, of via art 35-38 van de IS 1925. Om u op weg te helpen:
Na loonconflicten en stakingen werden in 1922 Tan Malaka en in 1923 Semaoen verbannen maar mochten Indië verlaten. Salim wist te bewerkstelligen dat Sarekat Islam zijn coöperatieve politiek opgaf, met overigens politieke inertie tot gevolg. Na de door de PKI georganiseerde stakingen in 1925 in Semarang en Soerabaja werden diverse leiders, waaronder Darsono, op Nieuw-Guinea geïnterneerd; Alimin Prawirodirdjo wist naar Singapore te vluchten waar hij Tan Malaka ontmoette. In 1926 kregen Darsono en zijn partijgenoot Moeso toestemming zich naar Rusland te begeven. Na versterking en reorganisatie van de PKI ontstonden in 1926 en 1927 ernstige ongeregeldheden en terroristische acties. Na de arrestatie van ongeveer 13.000 verdachten werden ruim 4500 hunner veroordeeld tot gevangenisstraffen en ongeveer 1300 (incl. gezinsleden) geïnterneerd in Tanah-Merah en Tanah-Tinggi (Boven-Digoel) op Nieuw-Guinea. Die 13.000 waren in voorarrest, dat komt ook in Nederland voor bij grote ongeregeldheden die nog moeten worden uitgezocht, onder het motto: je was erbij, dus je bent erbij. Dat zit dus gewoon in de archieven. Die veroordelingen zijn strafrechtelijk (ik denk Landraad), dat zit dus ook in de archieven. De niet-veroordeelden zijn gewoon weer vrijgelaten, ook terug te vinden. Die interneringen, krachtens art. 35-38 van de IS 1925 zitten ook in de archieven. Nadat in 1930 vele geïnterneerden met hun gezinnen waren vrijgelaten waren er in die kampen nog 442 mannen en 2 vrouwen (incl. gezinsleden) gevangen. Van de gestraften zijn de gegevens het makkelijkst terug te vinden in de archieven van de Landraden. Van de geïnterneerden is het goed zoeken in de archieven van de Volksraad en het Ministerie van Koloniën. Je bent maanden bezig hoor, zo niet langer. Makkelijk om er een sticker ‘geheim’ op te plakken. Maar leuk was het in Digoel natuurlijk niet.
Die PID is een normaal opsporingsinstituut, in Nederland was dat de BVD, nu de AIVD. In beide gevallen geheim, maar met rapportage naar de Commissie Stiekem van de Tweede Kamer. Denk er ook om dat het ging om leden van de Communistische Partij. Zoals u weet waren die in Nederland ook heel verdacht, vooral na de oorlog. Je moest niet te lang blijven stilstaan voor de etalage van boekhandel Pegasus in de Leidsestraat in Amsterdam. Dat leverde een kruisje achter je naam, overheidsbanen kon je vergeten. De boeken voor de Russische cursus op de TH in Delft moest je ook niet zelf kopen, dat deed uit voorzorg de docent voor je. In Amerika was het toen ook een hetze, en vergeet de moordpartijen onder president Suharto niet. Daar hoefde je niet eens naar Digoel toe, je werd meteen dood geslagen. Als je geluk had kwam je bijvoorbeeld in Buru terecht. Veel succes met bronnen zoeken en lezen.
@Somers; ‘nog veel te lezen’ – Ik lees nergens in uw repliek over gevoerde processen.
Wellicht helpt dit; De GG maakte gebruik van zijn exorbitante rechten; dat geval na geval ‘diepgaand was onderzocht’ of er aanleiding was om, na akkoord bevinding door de Raad van Nederlands Indië, de zware straf op te leggen waarmee geen(!) rechtelijke instantie te maken had en waartegen geen appèl mogelijk was(!); een verblijfsverbod in bepaalde streken of verbanning binnen de archipel! Ten aanzien van de ca.8500 na de PKI (in die tijd werd elke opstandeling die zich tegen de overheid keert als communist bestempeld) gearresteerden, aan wie geen(!) deelneming aan die opstanden ten laste kon worden gelegd, week het gouvernement in 2 opzichten van de vroegere praktijk af; het Binnenlands Bestuur, veelal voorgelicht door de inheemse(!) bestuurders, diende op te geven wie als gevaarlijk communisten beschouwd(!) moesten worden en die lijsten werden en bloc aan de GG en de Raad van Nederlands Indië voorgelegd. Aan de verificatie van de summiere gegevens kwamen de instanties niet toe!
Alleen Soekarno viel mi. de eer te beurt; voor de Landraad/rechter te verschijnen. Processen in Indië, waar een GG met exorbitante rechten de dienst uitmaakt? Zelfs Sharir kreeg niets te horen/lezen wat de gevoerde aanklacht tegen hem was. Sharir over Digoel; ‘dat al die mensen…gemarteld worden zonder dat degenen die hen kwellen en martelen het zich bewust zijn, omdat zij zich van het geestelijk lijden van de banneling niets maar dan ook niets aantrekken en zelfs geen notie van hebben’. Lees IFM Salim, broer van Agoes, 15 jaar(!) lang gevangene in boven Digoel. Salim(met een Nederlandse vrouw getrouwd) vertelde eens in een Nederlands gezelschap over zijn verbanning. Een dame merkte daarna op; ‘dan heeft u waarschijnlijk veel op uw kerfstok. Want, wij Hollanders doen zulke dingen niet’.
Dhr. Somers laat zoals gewoonlijk essentiele elementen buiten beschouwen. Dat komt door de wijze waarop dhr Somers tegen de gebeurtenissen aankijkt, door een veel formele en juridische gekleurde bril. Dhr Mertens geeft daarover al een aanwijzing, de laatste heeft een meer geschiedkundige benadering van de gebeurtenissen, die hier op zijn plaats is.
Van de door dhr. Somers aangeven 13.000 gevangen gezette personen , werden uiteindelijk 4.500 (meer dan 30%) daadwerkelijk tot een gevangenisstraf veroordeeld. Tegen de overige gearresteerden kon geen strafvervolging worden ingesteld. Dhr Somers stopt hier wijselijk met zijn verhaal maar ik lees met succes verder in de bronnen.
Desondanks werden 800 van hen waartegen geen strafvervolging kon worden ingesteld, door het Gouvernement vastgehouden. De Gouverneur-Generaal GG maakt gebruik van zijn exorbitante rechten. Hij kan personen, die in ZIJN ogen een gevaar waren van de openbare rust en orde het verblijf in een bepaald gebied van de kolonie ontzeggen dwz VERBANNEN of een bepaalde plaats tot verblijf aanwijzen dwz INTERNEREN. Het betreft hier BESTUURLIJKE maatregelen, die de GG niet hoeft te motiveren, waartegen geen beroep mogelijk was en die tot de communistische opstand slechts sporadisch in de kolonie waren toegepast. Als interneringsoord werd één van de meest afgelegen en onherbergzame plaatsen in de Indische archipel uitgekozen: Boven-Digoel, in Nieuw-Guinea
Vergelijk ik de hele heisa met de toestand in Nederland, dan denk ik aan de Oproep tot revolutie door SDAP-voorman Pieter Jelles Troelstra van 11 november 1918 ook wel “De vergissing van Troelstra” genoemd. Daar ging het wel over revolutie maar al met al liep die met een sisser af. Al met al waren in die tijd ook in andere delen van Europa veel aan de gang zoals de revoluties in Rusland en in Duitsland.
Zet ik de gebeurtenissen in Nederland af tegen de communistisch opstand van 1925 in Indie, dan heeft het Gouvernement wel heel drastisch gereageerd.
Het geeft wel aan dat de wegen van het Gouvernement en de nationalistisch beweging definitief uiteen gingen . De nationalistisch beweging radicaliseerde en aan Nederlandse zijde moesten vooruitstrevende ambtenaren zoals Hazeu het veld ruimen, werd GG Van Limburg Stirum opgevolgd door de conservatieve Fock en op het Ministerie van Kolonien maakte de verlichte Pleijte plaats voor de behoudende De Graaf.
Dominant werden de ideeën die in 1918 door Colijn waren verwoord in “Staatskundige Hervormingen in Ned. Indie”. De nationalistisch beweging werd als irrelevant terzijde geschoven en de Volksraad als “een spreekgestoelte van niet-verantwoordelijke critici” genoemd, terwijl verondersteld werd dat er voor Nederland een blijvende rol in Indie was weggelegd.
Bent u niet wat bevooroordeeld t.o.v. Jan A. Somers? Zeker- hij laat graag dingen weg. Maar waarom?? Als je bij de verhalen gaat lezen hoe hij toen hij nog jong was in Soerabaja midden in de gruwelijkste toestanden allerlei heel rottige klusjes klaarde- daarbij heus z’n ogen niet dichtdoend voor het slechtste in de mens dat toen bovenkwam, dan denk ik dat hij gekozen heeft voor zijn aanpak uit de drang het leven en de relaties met mensen leefbaar en zo prettig mogelijk te laten zijn.
Misschien niet zo bewust- misschien is er van allerlei verdrongen, maar ik denk dat het een heel goeie manier is om na enorm traumatische dingen te hebben meegemaakt te overleven.
Je hoort hem nergens klagen over ’s nachts bezweet wakker worden bijvoorbeeld.
Maar ja- als je al zo lang bezig bent met die zaken op een rijtje te zetten kom je natuurlijk af en toe wat arrogant over. Dat juridische is er pas laat bijgekomen- eerst deed hij een studie in Delft en daarna deed hij veel praktisch werk op technisch gebied.
Zijn verhalen op Java Post zijn heel erg verhelderend vind ik.
Deze website is er voor verhalen uit/over Indië, geen boekenkast met staatsrecht overzee. Daar is een heel goed boek over van prof, Van Vollenhoven plus de geschriften van Ph. Kleintjes. Maar daar weet u natuurlijk al van af.
“Dat komt door de wijze waarop dhr Somers tegen de gebeurtenissen aankijkt, door een veel formele en juridische gekleurde bril.” Ik dacht dat u zoveel had gelezen, dan had u mijn opvatting kunnen kennen. Maar ik zal u hierover wat op weg helpen, de rest moet u zelf opzoeken. Uit mijn geschriften:
De bevoegdheid van de gouverneur-generaal om iemand uit de samenleving te verwijderen, als hem dit nodig voorkwam in het belang van de rust en de openbare orde, schijnt voor het eerst als ‘exorbitant’ in 1854 in de Tweede Kamer te zijn aangeduid hetgeen, voorbijgaand aan de betekenis van dat woord, aanvaard is als neutrale juridisch-technische term.
Voor de periode tussen 1854 en 1921 gaat het volgens de archieven om ca. 1150 gevallen. De motieven zijn legio, met als globale indeling naar: verzet tegen het Nederlands oppergezag, te vrezen rustverstoringen, verzet tegen Inlandse vorsten en hoofden, godsdienstige aspecten, verregaand ongepast gedrag, kritiek op het regeringsbeleid, rustverstoringen, verboden verenigingen, ambtsmisdrijven, moord en doodslag, roverij en diefstal, slavenhandel, opiumsmokkel, valse bankbiljetten, brandstichting, bevrijding van gevangenen, nalaten kennisgeving van misdrijf en gevaarlijk geacht voor de openbare orde en rust.
Opvallend is het in de door Jongmans in zijn dissertatie onderzochte periode relatief geringe aantal verbanningen of uitzettingen op grond van zuiver politieke motieven: tussen 1900 en 1921 ging het om elf Nederlanders en twee Indonesiërs. Politieke motieven komen pas goed aan de orde na 1925, mede als gevolg van het zich ontwikkelende Indonesische nationalisme: de communistische opstand (o.m. internering in Digoel) en de ballingschap van Indonesische nationalistische leiders zoals Soekarno, Sjahrir en Hatta.
Verontrustend is het grote aantal ingrepen met het oog op de ongewisse uitkomsten van een strafrechtelijke vervolging. Het bestuur heeft ‘geen eigenwijze juristen en rechtbanken noodig. Als de rechter nog lang niet overtuigd is van de strafoplegging wegens bepaalde feiten, staat de administratie, door haar bijzondere onderzoekingsorganen, al lang klaar met verbanning. De rust keert weer. Dit doet denken aan de weergekeerde rust in de bedstee, waarin Woutertje Pieterse met een paar broertjes en zusjes overhoop ligt. Door het halfgeopende gordijn deelt juffrouw Pieterse lukraak eenige klappen en stompen uit: ‘de rust keert weer’.’
Van de besluiten werd mededeling gedaan ingevolge de desbetreffende artikelen van het Regeeringsreglement 1854 (later de Indische Staatsregeling 1925) aan de Volksraad, de minister van Koloniën of de Staten-Generaal. Het is onbegrijpelijk dat noch het Nederlandse parlement noch de Volksraad er een eind aan heeft gemaakt. Vandaag aan de dag zou een dissertatie als die van Jongmans als een bom zijn ingeslagen: En het was toch duidelijk ‘dat de regeering van die dagen er in het geheel niet op gesteld is, dat de bevolking haar grieven alle kenbaar maakt, dat kritiek op de gevestigde orde van zaken door Europeanen niet geduld wordt’, en voorts ‘is het begrijpelijk, dat een regeering bij een dergelijke wijze van kolonisatie bijzondere middelen wenscht en meent nodig te hebben’.
Kleintjes gaat op de materie in vanuit een zuiver juridisch en bestuurlijk perspectief. Wel stelt hij dat ‘Al mogen deze maatregelen rechtskundig geen strafoplegging bevatten, de tenuitvoerlegging daarvan wordt door den getroffene wegens de vernietiging zijner bestaansmiddelen en de verwijdering uit zijn omgeving wel degelijk als een straf, en vaak als een zeer zware straf, gevoeld.’ Waarbij nog komt dat een rechtmatige straf eindig is in de tijd, een maatregel als deze echter in beginsel niet.
Ook de Volksraad liet zich nauwelijks horen: In 1927 werd in een motie aangedrongen op het vinden van meer rechtswaarborgen bij de toepassing van de exorbitante rechten, maar deze motie werd verworpen met slechts 17 tegen 32!
Als (pijnlijke) illustratie van het op diverse plaatsen gestelde dat de koloniale ‘staat’ Nederlands-Indië naadloos zou zijn overgegaan in de nieuwe Indonesische staat kan dienen dat de hier genoemde bevoegdheden van de gouverneur-generaal in Indonesië nog lange tijd onverkort hebben gegolden als presidentiële bevoegdheid. Van deze bevoegdheid tot verbanning is op onovertroffen schaal gebruik gemaakt na de machtsovername door generaal Soeharto in 1966, nadat legereenheden in het najaar van 1965 waren voorgegaan in een slachtpartij onder leden en sympathisanten van de Communistische Partij waarbij ook een aantal generaals werd vermoord.
Ik houd er maar mee op, u kunt zelf verder lezen. Zowel voor de strafrechtelijke vervolgingen als de stukken m.b.t. de exorbitante rechten duurt het bestuderen wel lang hoor, honderden meters archief. En ook nog saaie ambtelijke stijl.
“””””””””””Deze website is er voor verhalen uit/over Indië, geen boekenkast met staatsrecht overzee. “””””””””””””
Ben buitengewoon blij dat u dit schrijft. De rest van uw schrijven heb ik dan ook niet meer gelezen.
Alleen de delete knop ingedrukt.
@Somers; ‘zonder proces, Zelfs menigmaal; zonder aanklacht’ – U reageerde toch op deze stelling?
Het bovenste bewijst alleen maar mijn stelling dat dhr Somers louter en heel uitvoerig het juridisch, formele aspect bekijkt. Hij geeft zelf het denkkader van de gevangenneming van die 13.000 mensen aan . Ik geef daarentegen als leek het geschiedkundig kader aan om meer over die gebeurtenis te begrijpen.
Dat hij teruggaat in de tijd en daarna vooruit gaat naar 1965 is wel leuk om zijn kennis te etaleren, , pour parlér, maar ik vermeld het niet, want het verklaart in dit kader niks. Opmerkelijk is toch wel en niet alleen op deze plaats dat dhr Somers het politieke proces tegen ir. Sukarno niet vermeld of alleen in juridische termen. Het is wel het politieke aspect wat belangrijk is .
Om het bewind van Suharto gelijk te stellen met het Nederlands koloniaal bewind heeft wel propagandistische waarde maar ik ben er niet naar om die dingen te veroordelen, laat staan die Geschiedenis als onderdeel van de Vaderlandse geschiedenis te beschouwen. . Het heeft niets met Geschiedenis en het begrijpen van de gebeurtenissen te maken. Die exorbitante stijl van de GG heb ik al lang bestudeerd maar misschien was dat dhr. Somers ontgaan.
“dat dhr Somers het politieke proces tegen ir. Sukarno niet vermeld of alleen in juridische termen.” Over dat proces tegen Soekarno heb ik meerdere malen wat geschreven. Gewoon even zoeken. Er viel niet zo veel over te schrijven, een correct gevoerd proces, waar de heer Soekarno overigens geen probleem mee had, it’s all in the game. Verre van een domme figuur! Ik zou als koloniale bestuurder er nooit aan zijn begonnen, het onderwerp was niet zo belangrijk, en het leverde Soekarno heel veel goodwill op. Maar het probleem werd bij de strafrechter gelegd, die is verplicht een oordeel te vellen over een wetsovertreding. Met politiek mag hij zich niet inlaten, politiek of niet, een wetsovertreding. Maar die veroordeling is ook weer politiek keurig afgerond. Eind 1930 veroordeeld, in 1931 strafvermindering, eind 1931 vrij. Verbanning zou ik ook geen goede zaak hebben gevonden. Je moet je tegenstander niet in de kaart spelen. Maar ja, het Indische bestuur was ook niet altijd zo slim, dat is van alle tijden.
Ik begrijp niet dat mij zo’n hoge positie op juridisch gebied wordt toegewuifd. Het was na mijn pensionering een hobbystudie om iets van het reilen en zeilen van een samenleving te leren kennen.. Met nadruk op rechtsfilosofie en rechtssociologie. Bij het staatkundig afstuderen heel veel zaken uit de staatkundige ontwikkeling van Indië tot RIS herkend. Bijna een schoolvoorbeeld van staatkundige ontwikkeling vanuit het niets. Ben toen blijven hangen met een dissertatie daarover, maar kwam niet verder dan volkenrechtelijke aspecten van de VOC. En daarna een uitwerking van mijn eindscriptie, met subsidie van Het Gebaar. Die zagen er kennelijk wel wat in. En nu wordt er alleen maar zuur gedaan. Geeft niet hoor, ik moet voor mijn oude botten kalk slikken, dat geeft evenwicht met al dat zuur. En jullie zijn dat kwijt, dat lucht ook op.
P.S. Het was overigens geen exorbitante stijl van de GG hoor. Voor het eerst in het regeringsreglement van 1854, waarbij een kamerlid het woord exorbitant gebruikte, maar wel voorstemde. Veel beter verwoord in 1925. En daar had niemand problemen mee. Misschien voor u een probleem dat een GG bij het besturen gebruik moet maken van de wettelijke instrumenten die hem zijn aangeboden. Nogal wat hoofden zijn hem dankbaar geweest dat een GG hun bijvoorbeeld met dat instrument heeft geholpen een bloedbad bij een opvolging te voorkomen. Maar dat was ook gebruik van exorbitante rechten.
@Somers; ‘exorbitante rechten ..’ – IFM.Salim; ‘wanneer men in die periode ’25 een Indonesiër- zonder enig concreet bewijs te kunnen leveren- maar verdacht vond, werd deze zonder vorm van proces gearresteerd en opgesloten. 13000 Arrestanten in diverse gevangenissen in het eilandenrijk. 4 Gevangenen werden geëxecuteerd. Op de vlucht neer geschoten(toen ook al!) Waarom is mij onbekend’. Ex.min.W.Schermerhorn in zijn voorwoord; 15 jaar Boven Digoel; ‘het voert de lezer terug tot een in beginsel tijdloos verblijf in een bagno= gevangenis voor galeislaven- dat wij tijdens de oorlog concentratiekamp leerden noemen. Het is een middel om revolutionairen die een regering tijdelijk of voorgoed kwijt wil, massaal op te bergen. Het is in deze eeuw toegepast door dictatoriale regeringen van allerlei slag, waaronder ook koloniale regimes kunnen worden gerekend’.(!)
Note; tijdens de ‘politionele periode’ ’45-’49 bedroeg het aantal gevangenen 50.000!
Over exorbitant gesproken.
@omalexa.
ik heb geen probleem met dhr Somers. Hij zet wel willekeurige feiten op een subjectieve wijze op een rijtje, een criterium ontbreekt. Daar gaat mijn kritiek om. Ik illustreer dat met het volgende.
1.citaat…….Maar het probleem werd bij de “strafrechter” gelegd, die is verplicht een oordeel te vellen over een wetsovertreding…..
De zaak werd voor de Landraad= niet gelijk aan strafrechter gelegd omdat ir. Sukarno een inlander was.. Dhr Somers vergeet (sic) te vermelden, dat Ned. Indie een duaal rechtssysteem had in een koloniaal kader, is wel van cruciaal belang.
2.citaat…….correct gevoerd proces,……
De voorzitter en griffier (totoks) van de Landraad waren de enige in Nederland opgeleide rechters dus die leiden het proces. De inlandse rechtsgeleerden en het inlandse OM zaten er voor spek en bonen bij. Ik heb de politieke aspecten van het proces al eerder uitgelegd, maar dat is dhr Somers wellicht ontgaan.
3.citaat……Misschien voor u een probleem dat een GG bij het besturen gebruik moet maken van de “wettelijke instrumenten” die hem zijn aangeboden…….
De wettelijke instrumenten werden in Den Haag, dus over de hoofden van de inlanders gemaakt. Er wordt niet vermeldt dat de bovengenoemde Rechtspleging in een koloniaal systeem functioneerde , wel wettelijk, maar niet legitiem, laat staan democratisch . Het zijn geen woorden die in het vocabulaire van dhr Somers voorkomen.
4.citaat…….Ik begrijp niet dat mij zo’n hoge positie op juridisch gebied wordt toegewuifd……..
Dat begrijp ik ook niet.
Ik citeer H.W. van den Doel in Het Rijk van Insulinde:………….De periode van het ontstaan van de Sarekat Islam in 1912 en het aantreden van De Graaff als Minister van Koloniën in 1919 was cruciaal voor de verdere politieke ontwikkeling van Nederlands-Indie. Een intelligente politiek van democratisering , waarbij de nationalistische beweging de hand werd gereikt, had plaats gemaakt voor een starre politiek van repressie waarbij aan de gerechtvaardigde wensen van de inheemse bevolking nauwelijks aandacht werd geschonken…….
@Peter van den Broek zegt: 25 augustus 2016 om 5:20 pm Er wordt niet vermeldt dat de bovengenoemde Rechtspleging in een koloniaal systeem functioneerde , wel wettelijk, maar niet legitiem, laat staan democratisch . @
— Dag heer Van den Broek, ik vermouth dat onder argeloze medelezers nu enige verwarring ontstaat n.a.v. uw hierboven aangehaalde zinsnede. Kunt dit nader toelichten of van argumenten voorzien om uw juridisch of anderszins gelijk te onderbouwen . . .
B,v.d.
e.m.
typo: zie naamgeving . . .
e.m.
Het klimaat vraagt om rendang. Ik duik even in mijn schuttersputje, anders krijg ik in plaats van die lekkere rendang een portie zuurkool.
“”””””””Het klimaat vraagt om rendang. “””””””””””””
Is uw rendang afhankelijk van het weer? Of gewoon een nieuw verzinsel? Ben nieuwsgierig hoe uw recept dan klinkt.
@em. ‘Rechtspleging in een koloniaal systeem etc.’ – Salim; ‘Al spoedig verschenen er 2 interneringsbesluiten in de Staatscourant. Daarna een reeks van enkele honderden, inhoudende; protest, verhoor. Protesteren was bij voorbaat al nutteloos, aangezien art.4 aangaf; elke ontkenning NIET zou worden geaccepteerd(!)
Verhoor bestond uit een scheld kanonnade van een Hollandse bestuursambtenaar. Deze stopte vanzelf het verhoor vanwege de te grote aantallen déporté ‘s(!)
Ook liet het gouvernement bekend maken, dat Boven Digoel uitsluitend als doorgangshuis zou dienen. Hoewel ik me altijd correct heb gedragen was dit voor mij en velen niet van toepassing. – Vele jaren later, nadat ik het Digoel drama heb overleefd en mij in Nederland bevond, liet de toen ex.gg. jhr.mr.ACD de Graef (!)mij door tussenkomst van journalist dr.MvanBlankenstein zijn excuses voor dit onmenselijk gebeuren overbrengen'(!)
note; En dan, na jaren van dit drama, de discussianten hierover- allen zichzelf Indië kenners noemende – alleen maar over rendang kunnen napraten. Over ‘verwarring’ gesproken.
“”””””””””En dan, na jaren van dit drama, de discussianten hierover- allen zichzelf Indië kenners noemende – alleen maar over rendang kunnen napraten. Over ‘verwarring’ gesproken.””””””””””””
Wat bent u toch een enorme klootzak!
@ RonGeenen; ‘0ver verwarring gesproken’- Nou zie inderdaad het verband tussen rendang en klootzak. Persoonlijk vind ik rendang uit Medan het lekkerst, die droge met witte rijst en lalap.
De Heer E.M. lijkt de enige te zijn bij wie verwarring ontstaat.
De vraag is ook aan de verkeerde persoon gericht. Iemand anders dient maar uit te leggen dat het Rechtssysteem in Ned. indie op een wettelijke basis is gegrondvest, legitiem was en op democratisch wijze tot stand kwam. Het tegendeel heb ik niet alleen op dit topic maar ook bij het topic “Japan hetze” en tevens uitgebreid in een reactie op het “politiek” proces tegen ir. Sukarno aangegeven.
Een herhaling van zetten lijkt me meer dan overbodig.
MvrGr
“”””””””””een reactie op het “politiek” proces tegen ir. Sukarno aangegeven.””””””””””””
Heb net een boekje van een goede kennis gekregen. “Soekarno Tabeh”. Op de voorpagina staat geschreven “Een documentaire door Otto Kuijk en Bart van Veen in samenwerking met De Telegraaf en Nieuws van de Dag. Als ook slechts de helft van het beschrevene waar is, dan waren de toenmalige wetten dictatoriaal. Hij heeft het land en vele vrouwen in 22 jaar misbruikt. Zijn opvolger Soeharto was in 23 jaren ook geen haar beter. Al deed hij het wel anders.
@RonGeenen; ‘dan waren de toenmalige wetten dictatoriaal’- Klopt, want het waren nl. de Nederlands Indische wetten;incl. exorbitante rechten, hem wettelijk als koloniale erfenis aangereikt, zoals @ Somers zo ironisch opmerkt. Soekarno’s tabeh; zo ‘blij was Nederland’ toen hij tabeh zei, dat er zelfs een Nederlands boekje verscheen. Uiteraard een uitgave van de Telegraaf. Lees plezier voor alle Indië zuurpruimen.
Bij mijn weten heeft de Telegraaf afgezien van zo’n zelfde boekje over Soeharto.
@RLMertens zegt: 26 augustus 2016 om 10:15 pm Uiteraard een uitgave van de Telegraaf. Lees plezier voor alle Indië zuurpruimen.@
— Ah, u hebt het boekje . . .
e.m.
“”””””””””— Ah, u hebt het boekje . . .””””””””””
Ja een Indische dame, weduwe, is haar boekenkast aan het opruimen en heeft mij diverse boeken aangeboden. Dit boekje is kwalitatief een slecht gebonden boek, want het valt van ellende uit elkaar. Zodra ik het uit heb, breng ik het naar Rene Creutzburg voor zijn Indo bibliotheek.
De informatie neem ik aan, maar niet voor zoete koek. Ga er van uit dat ongeveer de helft waar is, maar welk gedeelte? Basically speaking, I get some inside info.
@em. ‘ah, u hebt het boekje …..’. – U zeker toch ook?
@RLMertens zegt: 27 augustus 2016 om 9:24 pm U zeker toch ook?@
— Dag heer Mertens, ik moet u helaas teleurstellen maar het antwoord op uw vraag is ‘nee’.
Als ik achteraf had geweten dat u mij die vraag zou gaan voorleggen, tja, dan wist ik wel; dan zou ik u nimmer hebben willen teleurstellen. Echt niet !
e.m.
@em. ‘ik moet u teleurstellen etc.’ – Toch maar eens lezen. Al is het voor uw gemoed….
@RonGeenen; ‘politiek proces tegen ir.Soekarno’ – Wetsmatig gestraft op grond van. art.153 bis; dat een ieder een gevangenis van max. 6 jaar tegemoet ziet, degene die die opzettelijk of in bedekte termen(!) tot aantasting van Ned.Indië en Nederland gevestigde regeringen oproept of daarvoor stemming(!) maakt. Alleen voor het feit(!) dat hij in zijn toespraken zinspeelde op de Djojobojo voorspelling, dat er een grote oorlog in de Stille Oceaan zal uitbreken. Nederlands Indië geen politie staat?
“op grond van. art.153 bis” Dat is toch een keurig artikel dat u in het wetboek van strafrecht van elke rechtsstaat tegenkomt? Ik heb even voor u gezocht naar een modernere tekst, en had een enorme keus in Titel V, Misdrijven tegen de openbare orde. En verderop nog een titel met overtredingen. (misschien is er een nieuwere nummering, ik gebruik de studenteneditie van 2003). Art. 131. ‘Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag opruit, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaren of geldboete van de vierde categorie’. En ook in Indië was het aan de rechter of de aangeklaagde zich daaraan schuldig heeft gemaakt. Het staat in zijn wetboek, en dus rechtmatig. En hij heeft zich aan die tekst te houden, niks ethisch cq. democratie of indoctrinatie. Dat doet hij desgewenst in de soos. Die exorbitante rechten vind ik ook maar niks, maar ze stonden wel in de wet, toepassing was dus rechtmatig. In Nederland staan ze in een andere, minder akelige, vorm in het bestuursrecht (dat was ook de bedoeling van die exorbitante rechten, geen strafrecht). Bestuurlijke ophouding, gebiedsverbod, stadionverbod en dat soort zaken. Minder erg dan vele exorbitante zaken, maar wel ook (griezelig) toepasbaar door de burgemeester of politiecommissaris, niet de hoogste regeringsfunctionaris zoals een GG. Net als in Indië is het een bestuurlijke maatregel en komt het niet in je strafblad.
“A Mussert werd zelfs tweemaal door de GG ontvangen.” Voormannen/vrouwen van politieke partijen in het Nederlandse parlement worden door regeringsfunctionarissen met egards ontvangen. Met heel veel kiezers en sympathisanten. Na het uiteenvallen van de NSB ontstond in Indië de Dietse groep, ook niet zo fris.
“die de Gouverneur-Generaal niet hoefde te motiveren” Voor de zekerheid nog even gelezen: IS art.37 (…) personen binnen Nederlandsch-Indië geboren (…) Het besluit tot verwijdering en het bevel tot inhechtenisneming worden aan den betrokken persoon bij gerechtelijke akte betekend. (…). art. 38, In de gevallen bedoeld in de artt. 35, 36 en 37 wordt door den Gouverneur-Generaal niet beslist dan nadat de betrokken persoon in zijne verdediging gehoord, of daartoe behoorlijk opgeroepen is. Van het verhoor wordt proces-verbaal opgemaakt. Nou weer even terug naar de leuke dingen van vandaag.
De stichter van het concentratie kamp Boven Digoel is Knil kapt.L.Th.Becking, die de Java PKI opstand in 1927 neersloeg. Als gezondheidsofficier werd dr.LJA Schoonheyt aangesteld. Beiden waren lid van de NSB, die in Indië een behoorlijke aanhang kreeg oa bij leden van de Vaderlandse Club en zelfs het Knil. Ook bij Indo Europeanen( diegene die zich vooral(!) zelfs Nederlandser voelde dan de Nederlander). NSB voorman Mussert werd in Indië met egards ontvangen, zelfs op audiëntie bij de GG, zelfs met een rondleiding olv. Helfrich in de marine haven van Soerabaja. Bij de inval in Nederland op 10/5/’40 volgde een officiële verbod lid van de NSB te zijn. Uit Kamptoestanden in Oost Indië en Suriname; Er volgde een massapsychose, tot verbazing van de Inlandse bevolking, toen het Gouvernement overging tot gevangenneming van alles wat Duits en NSB was. Hoe men ook bekijkt, men kan niet ontkennen, dat het koloniaal bestuur in die dagen wel al het mogelijke heeft gedaan om het beeld van de superieure blanke, dat men anders zo graag hoog houdt, grondig te vernietigen. Schoonheyt en Becking kwamen, na een erbarmelijk gevaarlijke overtocht in Suriname terecht in de Joden Savanne kamp. Ondervond daar een behandeling vol van ontberingen/ vernedering/martelingen/moord op uitbraakpogingen etc. Zoals zij beiden in Boven Digoel hadden ‘meegemaakt’! Kapt.Becking
stierf , totaal vermagerd aan een buikaandoening. Na de oorlog werden de gevangenen pas op 5 juli 1946 (6 jaar! na hun gevang) in vrijheid gesteld. In het gelid opgesteld zoals bevolen, werd het Wilhelmus gespeeld en de driekleur gehesen. Zo werd onze vrijheid gevierd!
In zijn overpeinzing; Dat hij als jong arts in Boven Digoel faalde ten opzichte van de daar bevindende Indonesiërs, door hun beschuldigingen aan het adres van de Nederlandse regering van tafel te vegen. En dat geen enkele volk beter is dan het andere.
“volgde een officiële verbod lid van de NSB te zijn” Uiteraard, Vóór die tijd was de NSB een normale politieke partij. In het stemhokje kon je daarvoor een vakje rood kleuren. Het is dan de normale gewoonte dat de partijleiders met egards worden tegemoet getreden. Ben je het niet met zo’n persoon/partij eens, dan kom je gewoon niet naar die ontvangst.
“Rechtspleging in een koloniaal systeem ” Krachtens mijn officierseed heb ik de Nederlandse wetgeving te eerbiedigen. Dus ook het ‘staatsrecht overzee’ zoals prof. Van Vollenhoven dat zo kenmerkend noemt, het was gewoon recht in het Koninkrijk waar Indië een gebiedsdeel van was. Dat geldt ook voor een rechter. De kwaliteit van die wetgeving ligt bij het wetgevend orgaan. Niet bij een rechter of officier. (overigens wel in het stemhokje hoor).
“bij het topic “Japan hetze”” Dat was pas verwarring! Ik ben van schrik in mijn schuttersputje blijven zitten. Net als bij de vreemde ideeën over de rechtspraak in Indië. Ik vond daarentegen de opsomming van de Japanse ordonnanties m.b.t. tot 15 augustus prachtig. Een schoolvoorbeeld van het beëindigen van een oorlog door de politiek, en het tonen van het gezag van de politiek over de krijgsmacht. Dat is pas wat anders dan een gewone capitulatie waar de politiek buiten blijft, en de oorlog gewoon blijft voortduren.
@JanASomers; ‘dus ook het staatsrecht overzee’ – Dus ook, vanwege die exorbitante gg.rechten opgestelde wetten? Die totaal niets van doen hebben met RECHTsmatig/pleging. Laat staan met ethisch cq. democratie. Wordt zoiets niet indoctrinatie genoemd?
Salim’s boek; 15 jaar Boven Digoel, Bakermat van de Indonesische onafhankelijkheid! werd in het bijzijn van prof.Schermerhorn, min.D.U.Stikker(!) en Schoonheyt in Nieuwspoort Den Haag, febr.1973 gepresenteerd. De laatstgenoemde maakte publiekelijk allerminst een geheim van, dat zijn voormalige koloniale visie op de vrijheidsstrijd van Indonesië onjuist was geweest. Hij had tot ergernis van Salim en medegedetineerden, beweerd dat het ondenkbaar was dat het Nederlandse gouvernement zonder vorm van proces(!) interneerden; ‘dat doen wij Nederlanders niet- jr.’30. Later zou hij aan den lijve ondervinden dat ‘wij Nederlanders zulke dingen wèl
deden.
@dhr Mertens.
De vreemd eend in de bijt zijn wel de exorbitante rechten: bestuurlijke maatregelen, die de Gouveneur-Generaal niet hoefde te motiveren, waartegen geen beroep mogelijke was en die tot de communistische opstand slecht sporadisch waren toegepast.
Exorbitante rechten in het Nederlands rechtssysteem zijn best uniek. Deze rechten te beschouwen als gewone bestuurlijke maatregelen lijken mij wel wat exorbitant. Het gaat hier wel om ernstige vrijheidsberoving als straf voor een overheidsmaatregel. Daarnaast speelt het element van willekeur een grote rol. Eén en ander is in een wettelijk kader gegoten door de koloniale onderdrukker
Ik wil U wijzen op de betekenis van het cruciale onderscheid tussen Overtreding en Misdaad in het Nederlands Recht met daaruit vloeiende consequenties. Overtredingen worden veelal met een boete afgedaan en de rechtsgang is redelijk eenvoudig. Een misdaad is een totaal ander fenomeen.
In dit specifieke geval lijkt het vergrijp een gewone wetsovertreding maar wordt wel als een misdaad bestraft., zonder dat daartegen een beroep kan worden ingesteld. zonder dat er waarborgen zijn voor de beschuldigde
Ik meen dat de wetsartikelen die op Ir. Sukarno werden toegepast, voor het eerst werden ingevoerd in Ned. Indie en daarna pas in Nederland.
Het duale systeem van Rechtstoepassing in Ned. Indie kan beschouwd worden als Apartheid in het koloniale besteld
Bovenstaand heb ik al eens eerder aangekaart, daarom doe ik het hele verhaal uit mijn hoofd en als leek dwz niet-jurist.
Jef Last is een voorbeeld van een Nederlander die verbannen werd. Hij streed mee in de Spaanse Burgeroorlog in de Internationale Brigades, waar hij aan de zijde van de wettige regering van de Spaanse republiek zou vechten, tegen de fascisten. Daardoor verloor hij zijn Nederlanderschap wegens krijgsdienst voor een vreemde mogendheid. Kort na de Tweede Wereldoorlog kreeg hij het weer terug.
Jef Last woonde van 1950 tot 1953 in Indonesië en met name in Singaraja (Bali), waar hij als leraar aan een middelbare school werkte. Hij was bevriend met president Soekarno en met Mohammed Hatta.
N.B. Ter illustratie, A Mussert werd zelfs tweemaal door de GG ontvangen. Er dient niet vergeten te worden dat vele Indische Nederlanders , maar ook personen als Manusama, vòòr de oorlog lid/sympathisanten waren van de NSN vanwege haar nationalistisch karakter. Bij de inval van Duitsland in 1940 stapten velen van hen uit de NSB.
@PetervandenBroek; ‘exorbitante rechten etc.’ – In het Nederlandse rechtssysteem uniek?
Mi. heeft het niets met recht te maken. Eerder het met een dictator/ fascisme. Vandaar de enorme haat gevoelens tegen het ‘kolonialisme, bij vooral de Indonesische intelligentsia.
Dit was bestuursrecht, vallend onder de Indische Staatsregeling, met alle voorschriften ter uitvoering, dus gewoon recht. Is nu ook in Indonesië gangbaar recht, onder een andere naam. Daar maakte president Suharto dankbaar gebruik van, meer nog dan in Indië. Denk in Nederland aan de bestuurlijke ophouding. (er valt hier in zo’n klein land weinig te verbannen). En het stalkverbod, d.w.z. verbod ergens aanwezig te zijn, viel ook onder de exorbitante rechten. In Nederland is het nog erger! In Indië waren deze rechten voorbehouden aan het hoogste bestuursniveau, de GG. In Nederland kan de burgemeester dat uitvaardigen.
@JASomers; ‘bestuursrecht etc.’ – Ook in Nederland? Zonder vorm van verhoor/proces in het gevang zetten. Ja zelfs verbannen naar een oord-Boven Digoel- waar men door malaria in gekte vervalt en sterft. Men had in die tijd in Nederland de mond vol over nazi Hitler, terwijl in Indië het fascisme hoogtij vierde.
jap, jappen, jappenkamp, jappentuig,enz. NOOIT met een hoofdletter “j” !!
Ik geloof ook niet dat iemand, die het met een hoofdletter schrijft, dat doet om de nip te eren. Het is vanwege de kennis van de Nederlandse taal.
Het is normaal Nederlands een nationaliteit met een hoofdletter te schrijven. Zelfs de naam van Hitler, Mussolini en Hirohito schrijven we met een hoofdletter. En in de atlas staat op de kaart van Japan Japan. En daar schijnen de Japanners te wonen. Niet die lui die ik ken uit de Kenpeitai, die zijn al dood. Indonesiër wordt toch ook met een hoofdletter geschreven? Ook dat tuig uit de bersiap. Die lui die ik ken uit de Simpangclub en de Werfstraatgevangenis zijn ook al dood. Dat waren Indonesiërs.
Aspirant gastsprekers bij Westerbork mogen het woord Jappen niet gebruiken…
Ik schrijf, eerlijk gezegd, altijd Jappenkampen met een HOOFDLETTER
@Liza van Loon: Dat is uw goed recht. Maar ik woon in California en schrijf/publiceer mijn geschiedenis in een Indisch blad. Daarbij kreeg ik van diverse Indische mensen het verzoek, als ik over de jap van de jaren 40-50 schrijf, hun te beschrijven met een kleine letter. En daar ben ik het mee eens.
De jap heeft ons zoveel ellende gebracht en zelfs nu nog willen de meeste jappen niet erkennen wat ze gedaan hebben. Oudjes onder ons lopen nog steeds met een trauma rond en hier zitten we ons af te vragen of het woord jap met een hoofdletter moet geschreven worden.
Het enige wat ik kan doen tegen het onrecht dat ons is aangedaan is jap met een kleine letter te schrijven en zelfs dat probeert men af te nemen.
@ArthurOlive; ‘met een kleine letter etc.’- Zijn er ook Indonesiërs, die Belanda met kleine ‘b’ schrijven? – pst.?
Kan mij niet veel, eigenlijk niets, schelen hoe Indonesiers Belanda schrijven.
Kan mij ook niets schelen als zij zichzelf Indo noemen, ik weet wel beter.
Nu is het wel zo dat bijna alle Indonesiers, die hier in SoCal verblijven ook niet 100% Indonesiers zijn. Het zijn bijna allemaal, meer dan 90%, Indonesiers van Chinese afkomst. Goed te zien in de Hongkong Plaza wanneer ze eten. Namelijk altijd met stokjes dat hun cultuur is. En cultuur kan je toch niet veranderen. Alleen onder dwang hun naam.
Ons Ma zei altijd jep, of die jeppen, maar of ze hoofdletters gebruikte, weet ik niet.
Ze schreef er nooit over. Wel véél te vertellen gehad over die Jappen.
Vanavond toevallig mini sushi gegeten. Helemaal niet lekker.
“Aspirant gastsprekers” Dat Indische mensen onder elkaar jap zeggen en schrijven met een kleine letter is hun zaak. Net als mof. Maar in een fatsoenlijk gesprek zijn het voor mij Japanners en Duitsers (en Inlanders). En hoe dan ook wil ik proberen een beetje fatsoenlijk te blijven. Zelfs na Kenpeitai, bersiap, Simpangclub en Werfstraatgevangenis. Dat zijn toch andere ervaringen dan de meeste reageerders hiervoor hebben. En toch kost het bij mij weinig moeite. Het is hoe of je het gewoon bent.
“En hoe dan ook wil ik proberen een beetje fatsoenlijk te blijven”.
Het is zeker fatsoenlijk om Japanners niet jappen te noemen maar om voor hun te buigen in je eigen land nogwel is toch een beetje meer dan een beetje.
Nee hoor. Op mijn werk bij TNO kwamen af en toe Japanners op bezoek, en een tijdje zelfs een stagiair! Gewoon buigen naar elkaar. En bij de meisjes hoefde je tenminste niet driemaal te zoenen! Daar heb ik een hekel aan. En een van die stagiaires heeft bij ons thuis lekker gekookt. Zo gaan mensen toch met elkaar om?
INTERNERINGSKAMP= een bepaalde verblijfplaats, alwaar militairen, die in oorlogstijd op gebied van niet oorlogvoerenden komen en b. aan Burgers, die geacht worden de staatsveiligheid in gevaar te brengen.
De Jappen, toentertijd voerden inderdaad een KAMP aan, en gaven uitvoering van geestelijke- en lichamelijke vernietiging.
Dat Indië moest veranderen vóór 1940 was duidelijk. De intellectuelen met een behoorlijke portie aan Intellect IQ kwamen sinds 1911 met o. m . TJIPTO en Indo DEKKER niet aanbod.
Al zou het niet Inheems of Nederlands verraad geweest zijn, dan was dat zeker wel Japan in alle rangen en standen. Zou er meerdere grote Mogendheden achter de schermen en indirect verraad hebben gespeeld ? Amerika speelde wel de lachende derde ! De USA met de WERELDVREDE bij uitstek.
VERNIETIGINGSKAMP= kamp alwaar joden- en zigeuners massaal werden vermoord, na eerst hard gewerkt te hebben.
In Nederlands-Indië gebeurde dat ook, alleen de omvang was nog net niet zo groot, maar de bedoeling was toch om ons weg te vagen. Daar schuilt naar Kraft zijn inzien, wel verraad tot hoogverraad.
In memoriam Mr. Jungschläger, destijds van de JES suggereerde met nette gevoelige en technisch juridische bewoordingen ongeveer hetzelfde, als wat Kraft bedoelde.
Echt als we alles op een rijtje zetten dan valt als niet het dubbeltje, dan toch het kwartje.
Nederlands-Indië stond op het punt een grote mogendheid te worden en kijk maar naar Zuid-Afrika idem dito., was ook erg welvarend. Door o. m. ABN/AMRO naar beneden gehaald in de jaren 80.
Hoe kwam dat, dat Zuid-Afrika een Apartheid creëerde ???
Door de grote discrepanties hielden de meeste Koloniën en nogal logisch op te houden te bestaan.
Toch zegt Kraft, aan het adres van Joost van Bodegom dat we nog een heel schone weg te gaan hebben, maar dat nagenoeg bijna alles binnen bereik zal zijn, aanstonds !
Beste mensen. Benoem het naar gevoel: het zijn concentratiekampen. Sommigen hebben het overleefd, maar zijn er nooit ‘uitgekomen’. Waaronder mijn moeder.
Opa heeft de oorlog niet overleefd. Die zat op Nichimei Maru en werd gebombardeerd. 15 januari 1943 was zijn laatste dag. In de Golf van Martaban. Samen met nog een te groot aantal andere krijgsgevangenen. Oma en drie kinderen hebben het wel overleefd. Mijn moeder had meer dan genoeg vreselijke verhalen over de kampen. Toch ging zij dapper door. Hoofd omhoog. Leven !
Vrede is de heldere adem van liefde en zachtmoedigheid. V.R.
Mijn ouders en hun families hebben in jappenkampen gezeten. Sommige gezinsleden hebben deze niet overleefd (ook jonge kinderen). Naarmate mijn ouders ouder worden, komen de verhalen los en die zijn vreselijk. De jappenkampen hebben het leven en gedrag van mijn ouders op een vreselijke wijze beinvloed. En ook indirect het even van de twee generatie. Mijn moeder is nu dementerend en beleeft deze tijd weer, heel veel verdriet en boosheid. En trauma’s. Dus laat niemand zeggen dat het maar “interneringskampen” waren.
Wat vreselijk, Adri! Ik heb ik 3 jappenkampen gezeten. Maar ik hoop niet dat ik het aan mijn kinderen overdraag. Het hoeft niet hoor, je kunt het ook goed verwerken.
@De jappenkampen hebben het leven en gedrag van mijn ouders op een vreselijke wijze beinvloed. En ook indirect het even van de twee generatie. @
Als 81 jarig persoon kan ik je wel vertellen dat er heel veel Indo families dat zelfde hebben meegemaakt; de een erger dan een ander. Zowel van vaderskant als moeders ben ik heel wat familie kwijt geraakt en mijn vrouw, op 2 jarige leeftijd wees, is de enige van haar directe familie die over is gebleven. Heb genoeg trauma’s meegemaakt.
Meneer Geenen, wat naar! Ik denk dat veel mensen uit Nederlands-Indie zich altijd manmoedig groot hebben gehouden maar dat het verdriet misschien nooit helemaal weggegaan is. Mijn bewondering voor uw levenskracht!
Aardig om te zeggen: wat naar! Als u er tegen kan, moet u toch eens het volgende artikel op mijn website eens lezen. https://myindoworld.com/ze-waren-erger-dan-beesten/
Mijn ouders en hun families hebben in jappenkampen gezeten. Sommige gezinsleden hebben deze niet overleefd (ook jonge kinderen). Naarmate mijn ouders ouder worden, komen de verhalen los en die zijn vreselijk. De jappenkampen hebben het leven en gedrag van mijn ouders op een vreselijke wijze beinvloed. En ook indirect het leven van de twee generatie. Mijn moeder is nu dementerend en beleeft deze tijd weer, heel veel verdriet en boosheid. En trauma’s. Dus laat niemand zeggen dat het maar “interneringskampen” waren.
Adri, zou jij voor mij misschien het levensverhaal van je ouders willen plaatsen in het kort? Alvast bedankt!!!
@Marjan Bruinvels
Aspirant gastsprekers bij Westerbork mogen het woord Jappen niet gebruiken…
Waarom niet dan? Westerbork heeft toch niets met de Jappen te maken??? ALvast bedankt voor je antwoord!!!
@ArthurOlive; ‘met een kleine letter etc.’- Zijn er ook Indonesiërs, die Belanda met kleine ‘b’ schrijven? – pst.?
~ De favoriete wijze van straffen van de Japanse bewakers was het trappen beneden de gordel met zware schoenen, in het gezicht slaan of op het hoofd slaan met een geweerkolf. De meest voorkomende reden voor een pak slaag was dat men niet snel genoeg boog voor een bewaker. Een man werd voor een week verlamd geslagen door een bewaker met als enige reden dat hij niet op tijd de vereiste eerbied betoonde. Een andere wijze van mishandeling die veel voorkwam was om een gevangene in de brandende zon met zijn armen boven zijn hoofd (op een dag gebeurde dit zelfs met mijn buitenkamp-neef toen hij als blank klein kind naar de japanse soldaten met steentjes had gegooid. Ik zal ’t hem nog ’s vragen als ik naar Georgia, in de VS bel) neer te zetten met boven zijn hoofd een blok hout; op het moment dat de gevangene zijn armen liet zakken werd hij daarmee geslagen. Deze straf duurde gewoonlijk tot de gevangene bewusteloos raakte.
Bron: wikipedia
Zie onder ‘Kamp Batu Lintang’, Borneo
Ik wens u allen nog een mooie zondag, in ‘vrijheid’.
Gelukkig kunt u het van een ander navertellen. Als je er zelf bij betrokken was is het gevoel een beetje anders. En niet alleen van de Japanse Kenpeitai-ers, maar vooral van hun Indonesische maatjes. Die moesten nog aan hun CV werken. Gelukkig al heel lang geleden.
@@En niet alleen van de Japanse Kenpeitai-ers, maar vooral van hun Indonesische maatjes. @@
Dat heeft o.a. mijn vader ondervonden en is aan hun behandelingen later overleden. Maar tegen het einde van de oorlog zijn die zelfde Indonesiers het eerst gesmeerd. Lafaards zijn het ook.
@@op een dag gebeurde dit zelfs met mijn buitenkamp-neef toen hij als blank klein kind naar de japanse soldaten met steentjes had gegooid. Ik zal ’t hem nog ’s vragen als ik naar Georgia, in de VS bel) @@
Als U uw neef belt, wilt U hem dan vragen met mij contact op te willen nemen? Ik zou graag zijn verhaal op mijn website en in de Indo willen plaatsen. Mijn email is RGeenen@MyIndoWorld.com
Ik sta open voor echt gebeurde verhalen, vooral als ze het zelf meegemaakt/ondervonden hebben.
Bij voorbaat dank. Ron
Je had interneringskampen in soorten, al naar gelang de gewoonten van de leiding. Mijn zus en mijn vader zijn er niet goed afgekomen in Lampersari en Singapore. Mijn broer heeft in Tjimahi het geluk gehad dat daar praktisch al zijn gymnasiumleraren ook zaten. Hij heeft daar de laatste klas afgemaakt inclusief eindexamen. Dat in Nederland gewoon erkend werd. In datzelfde kamp trad Wim Kan regelmatig op, voordat hij nar Birma verhuisde.
Heel mooi links boven lijkt heel veel op mijn vader