Oorlogsmisdaden Koenders op werkbezoek: onderzoek verleden.
Nederland steunt toch een nader onderzoek naar de gedragingen van Nederlandse militairen in de voormalige kolonie Indonesië.
Dit valt op te maken uit een toespraak van minister Koenders (Buitenlandse Zaken, PvdA) voor jongeren in Jakarta. „We moeten het verleden bespreken en onderzoeken, opdat we niet vergeten”, zei Koenders. „We moeten eerlijk durven zijn over de donkere kanten van de geschiedenis”. De minister brengt momenteel een werkbezoek aan Indonesië.
Minister Koenders (Buitenlandse Zaken) met zijn ambtgenoot Marsudi (foto Achmad Ibrahim/AP)
De afgelopen jaren zijn nieuwe studies gepubliceerd waaruit kan worden opgemaakt dat Nederlandse militairen zich in de postkoloniale tijd hebben schuldig gemaakt aan ernstig wangedrag dat als oorlogsmisdaden valt te kwalificeren. Buitenlandse wetenschappers riepen op tot het instellen van een waarheidscommissie. Enkele oorlogsmisdaden zijn erkend. Maar de laatste jaren waren er onderzoeken en getuigenissen dat deze op veel grotere schaal plaatsvonden.
Vanuit drie onderzoeksinstituten is in 2012 al gevraagd om een onderzoek te mogen doen naar het gebruik van geweld in de periode van dekolonisatie van Indonesië. Het land verklaarde zich op 17 augustus 1945 eenzijdig onafhankelijk.
Tot nu toe heeft het kabinet niet willen meehelpen aan financiering van het gevraagde onderzoek. Of Koenders nu alsnog een stap verder wil gaan is onduidelijk. In zijn toespraak zei hij slechts dat we „bereid moeten zijn de hand in eigen boezem te steken en te erkennen dat er fouten gemaakt zijn en vreselijke dingen gebeurd zijn”. Of hij hier zelf gevolgen voor de houding van Nederland aan verbindt, liet hij in het midden.
In een brief aan de Tweede Kamer schreven toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Timmermans (PvdA) en zijn collega Hennis (Defensie, VVD) cofinanciering van nader onderzoek „niet opportuun” te achten. Eerder hadden de ministers al geschreven „ten principale” geen aanleiding te zien voor een „inhoudelijke, sturende of begeleidende rol voor het kabinet bij het onderzoek.
Het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land en Volkenkunde (KITLV), het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en het Nederlands Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies (NIOD) hebben in 2012 een concreet onderzoeksvoorstel ingediend. Zij vroegen voor het onderzoek een bijdrage van de overheid van 1,8 miljoen euro. Zelf hadden de instituten 1,2 miljoen euro gevonden.
Een van de argumenten om het onderzoek niet te financieren was dat in Indonesië zelf onvoldoende draagvlak zou bestaan voor een dergelijk onderzoek. „Het kabinet vindt dit een wezenlijk gegeven in een periode waarin Nederland en Indonesië gezamenlijk werken aan een toekomstgerichte agenda”, aldus Timmermans en Hennis drie jaar geleden.
Maar Koenders zei in Jakarta dat geschiedenis ons lessen leert voor de toekomst. Het verleden moet volgens hem „samen” worden onderzocht.
x
Dit artikel verscheen eerder in NRC Handelsblad, 24 maart 2016.
Java Post 
De duizenden moorden in de Bersiap periode door Indonesiërs op Nederlandse onderdanen zijn vrijwel nooit goed onderzocht laat staan dat daarover excuses zijn aangeboden door Indonesie
terecht wie waren het die met mishandelingen verkrachten vermingking diefstal en moorden begon wel de INDONESIERS de z.g PLOPPORS( de bamboe roentjing) Indonesie zal nooit hun mederwerking geven voor dit onderzoek
toon_geraerts@msn.com zegt:
26 maart 2016 om 11:35 am
terecht wie waren het die met mishandelingen verkrachten vermingking diefstal en moorden begon wel de INDONESIERS de z.g PLOPPORS( de bamboe roentjing) Indonesie zal nooit hun mederwerking geven voor dit onderzoek.
======================================================
Wie waren het ?
Ik dacht dat het inmiddels bekend zijn waar het gebeurde , en door wie( men kan reconstrueren) en hoe lang de bersiap periode duurde.
1.Van Doorn zegt :
“Maar voor goed begrijp van de maatschappelijken historische betekenis van deze periode is het nuttig te beseffen dat de “bersiap“ veel meer was; een revolutionair proces, waarbij met geweld van wapenen een sociale opstand werd doorgevoerd en een collectief nationaal sentiment werd gedemonstreed, gericht tegen terugkeer van de kolonie“ (van Doorn, 1983)
2.Lambert Giebels :
Dr. Lambert Giebels,schrijver van “Soekarno, 1901-1950″ de Indonesische revolutie bevatte anarchisme toen bepaalde groepen foute dingen plegen .
Wie ze zijn kan men ook bij benadering onstrueren.
3.Andere Westerse /Indonesische schrijvers hebben geschreven over de excessen in Djakarta en Tanggerang ( Cribb 1991), in de provincie Banten ( Iskandar 1992) , de Tiga Daerah (Lucas 1991) Oost Sumatra ( Kahin 1971) en Reid , die door Nasoetion en Anderson als Sociale Revolutie werd gezien.
Ik mis Depok, Bogor incident waar de daders ook bekend zouden zijn , en ergens in de buurt van Cheribon.
De oorzaken zijn divers , niet alleen amok makende , moordende daders .
Wel is er een rode draad dat het gebeurde op plaatsen waar de Republik en TNI te zwak zijn of net maar terug moeten trekken uit hun gebied .
De meeste historici hebben over BERSIAP die van af 1 september 1945 tot ongeveer 01 Januari 1946 duurde.
Al die bekende gebeurtenissen kan men zo na lezen !!.
Het gaat bij Koenders ook alleen over de Nederlandse misdaden. Indonesië werkt echt niet mee als ook de Bersiap ter sprake komt. Dus zijn het loze praatjes van Koenders.
Inderdaad, Willem, bij het begin beginnen. Actie lokt reactie uit en dáár is de toon gezet. Wil de Indonesische Regering ook meewerken, zo niet, dan is de objectiviteit, volgens mij, niet gewaarborgd.
Volledig mee eens , je zou de handelsbetrekkingen eens verstoren ,
Zeer juist. Actie lokt reactie uit. Maar daarom juist kun je niet stoppen bij de Bersiap. Je moet ook uitleggen waarom die dan plaatsvond. Anders is objectiviteit inderdaad niet gewaarborgd.
@JortMaas; ‘…niet stoppen bij bersiap. Je moet ook uitleggen waarom etc.’- Nou waar blijft die uitleg?
Vragen naar de bekende weg. Gewoon maar eens lezen.
demin.van BZ wil alleen een wit voetje halen en de nederl.diestplichtigen zwart maken deze dienstplichtigen doen hun werk in opdracht van de nederl.regering en kregen stront tot dank om bij hun terugkeer als moordenaars werden uitgescholden door de toen domme mensen in nederland die onder de duitse jukt hadden doorgebracht en de bezetting van nederland vergeleek met de bezetting van Indonesie door nederland en waarvoor geld weg te gooien voor onderzoek aan de misdaden indonesie wilde hier niet aan meewerken want daaruit zou blijken dat zij begonnen waren met moorden verkrachtingen van vrouwen en kinderen en meer
Ik denk dat Indonesie zich aan de met Nederland bij de overdracht gesloten overeenkomst zal houden.
Heer Holsbergen! U bedoelt soms de Amnestie-ordonnantie? Deze ordonnantie kan internationaal-rechtelijk best met Wederzijds toestemming geschrapt worden. Maar dat kost wat.
Uit het volgtijdelijk verloop van de gebeurtenissen had ik deze Move van Nederland wel verwacht.
Ik kan mijn bulderende glimlach niet onderdrukken bij zijn woorden:……..”.We moeten eerlijk durven zijn over de donkere kanten van de geschiedenis”……..
die woorden laten een enigszins wrange nasmaak in de mond achter, vooral als het uit de mond komt van één onzer Ministers en wel die van Buza (ik laat een staatssecretaris maar buiten beschouwing), vuig opportunisme kan de Nederlandse Staat niet ontzegt worden.
Is het hier de koopman in dominee’s kleren of de kleren van de Keizer, of allebei?
ik wens U allen een gezegend Paasfeest.
Good luck!
Ik word kotsmisselijk van deze verhalen, vergeet niet dat onze Idonesie “vrienden” meteen begonnen met het moorden van nederlanders\ na deovergave van de Jappen, lees maar eens de boeken van DeJong, dan praat je wel anders!
Heer de Haas! JJP de Jong of L. de Jong? En wanneer begonnen “Ze” te moorden , voor de volgtijdigheid der gebeurtenissen is dat wel van belang.!
Dit heb ik destijds gevonden op internet over de eerste Indonesische vrijheidsstrijders:
“GEHEIM
Rapport POLITIEKE SITUATIE IN NEDERLANDSCH-INDIE van 22 Sept.1945.
VERTALING
Aan het Comite Nasional Indonesia
BANDOENG.
Wij, de Indonesische Communistische Partij, met een ledental van 10 miljoen in geheel Indonesia, staan als ëën man achter onze leiders Soekarno en Hatta. Wij eischen plechtig: Dat Indonesische Bestuursambtenaren, die een twijfelachtige houding aannemen in het huidige conflict onmiddellijk onder de controle komen te staan van de jeugd-organisaties, die afgedaan hebben met het oude en bezield zijn met den geest van het heden. Met het optreden van bepaalde groepen, zooals bijv. politie-ambtenaren, die slechts de moed hebben om tegen eigen volk op te treden, maar daarentegen laf zijn als tegen vreemden opgetreden moet worden, moet radicaal afgerekend worden. Zij moeten eveneens onder de controle komen te staan van jeugd-organisaties. Indien bovenstaande eisch niet wordt ingewilligd zullen wij de Bestuursambtenaren en die Politiebeambten, die nog hand- en spandiensten aan het Hollandsche Koloniale Bewind verrichten, tot hunne gezinnen vermoorden; daarna eerst zijn onze verheven idealen bereikt. Wij rekenen erop dat het bovenstaande Uw volle aandacht zal hebben. Ook met de Indo-groep, die onze onafhankelijkheid in de weg staat moet radicaal afgerekend worden. Heeren Ambtenaren van de Censuursafdeling van de P.T.T. worden verzocht dezen brief na inzage door te willen geven aan belanghebbenden alsmede de inhoud overal te publiceeren.
Met het geroep “MERDEKA” van 10.000.000 Indonesische Communisten.”
Ach ja, zo zijn er ook “goede” Duitsers en Japanners. En niks flauwe kul. Je piept wel anders als je zelf bijna werd vermoord door pemuda’s
Wim, wat is je bron op het internet voor deze tekst?
Is het onderzocht door historici?
Op mij komt de tekst over als gefrabriceerd….dus door tegenstanders van de Indonesische onafhankelijkheid gemaakt .
Daar gaan we weer….
overigens is de kop van het artikel wat misleidend. Er wordt niet gesproken over een onderzoek naar de veronderstelde misdragingen van Indonesië maar die van Nederland. De kop impliceert volgens mij het omgekeerde.
Volgens de media ‘BEKIJKT’ Koenders de boel slechts! Verder gebeurt er NIETS!
Als vaten hol, terlaloe riboet!
Daar kan de minister toch niets aan doen? Hij is niet uitgenodigd om een bezoek te brengen aan Kembang Kuning of een van de andere erevelden. Dan zou hij maar in verwarring komen van de datums op die graven, die zijn anders dan de in steen gebeitelde datum op het Indisch Monument. Maar ja, toen was het vrede. Als hij zijn secretaris navraag laat doen bij de Stichting Herdenking 15 augustus 1945, krijgt hij als antwoord, die graven? dat was van na 15 augustus 1945. En misschien nogmaals: Toen was het vrede. En samen dronken ze een glas, deden een plas, en alles bleef zoals het was.
Vijfmaal getrouwd en vijfmaal weduwnaar …en zooveel anaks; kassian tog!
http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu07_01/molh003nieu07_01_1756.php
Volgens Michel Maas, correspondent Volkskrant, waren de nabestaanden aangedaan, maar bood één van de vrouwen vervolgens zelf haar excuses aan. ‘Zie het als Javaanse bescheidenheid’, legt Maas uit. ‘Wie ben ik om excuses van Nederland te vragen’, vroeg de vrouw.’
Haar geweten sprak … NIET de Javaanse bescheidenheid. Kom op, joh!
Wij, de Indonesische Communistische Partij, met een ledental van 10 miljoen in geheel Indonesia, staan als ëën man achter onze leiders Soekarno en Hatta.
======================================================================
10 miljoen ?????
Wat een flauwe kul. seh, daar moet er m lachen.
http://jakartaglobe.beritasatu.com/news/dutch-fm-confront-painful-parts-indonesia-netherlands-history/
Koenders zegt: “After the birth of the Republik Indonesia on Aug. 17, 1945, we experienced a painful separation, a process marked by terrible violence,” Koenders said. “The deployment of military force in 1947 put the Netherlands on the wrong side of history.”
“Een pijnlijke scheiding:; een proces getekend door verschrikkelijk geweld? De uitzending van het leger in 1947 heeft Nederland aan de verkeerde zijde van de geschiedenis geplaatst.”
Wie wil hierop reageren?
Ælle zegt:
26 maart 2016 om 9:46 am
“Een pijnlijke scheiding:; een proces getekend door verschrikkelijk geweld? De uitzending van het leger in 1947 heeft Nederland aan de verkeerde zijde van de geschiedenis geplaatst.”
Wie wil hierop reageren?
=======================================================
Ikke, ikke , saya , saya.
als de Nederlanders (sommigen dan) zo veel behoefte hebben om hun eigen geweten te sussen / in het reine te komen of en in allerlei bochten wringen ,of door hun eigen nest te bevuilen dan kan ik alleen zeggen :
WIE ben ik om het te beletten ?
Kan alleen maar succes en strekte wensen.
indien nederland geen troepen naar indonesie had gestuurd waren er zeker duizenden nederlanders die in het binnenland waren verkracht en vermoord ook moesten de militairen voor orde en de rust handhaven grote groepen indonesiers o.a de pemoeda, de laskar rajat de bambu roentjing de z.g peloppors die overal riepen Indonesia Merdeka blanda die roentjing merdeka merdeka riepen liepen moordend rond.
Artikel Jakarta Globe :
Historical sensitivities
Only in 2005 did a Dutch foreign minister, Ben Bot, openly recognize Aug. 17, 1945 as the date when the Indonesian republic came into existence,
=====================================================================
Ben ik niet eens wat de journalist van Jakartaglobe schreef :
ze hebben hun huiswerk niet gedaan ( slordig en of bodoh).
De nederlandse dienstplichtigen hebben hun werk niet vrijwillig gedaan maar in opdracht van de nederlandse staat z.g.n. ter beveiliging van de nederlanders maar het eigenlijke doel was Ned.Indie behouden die de vervaart van Nederland was geweest ten koste van alles als dank voor deze dienstplichtigen werden zij bij aankomst in Nederland uitgescholden als moordenaars de nederlanders toen waren domme mensen die de bezettingvan Nederland door de Nazies nog in hun achterhoofd hadden deze diestplichtigen hadden zeker een ere penning moeten krijgen niet de militairen voor een tijdje in afhanistan of andere moslimstaat die dienstplichtigen van toen onder zeer moeilijke omstandigheden gestreden voor hun vorst en nederland
helemaal mee eens,even naar afganistan daarna ere metaal ,wat moeten dan de dinst
plichtigen dan krijgen die naar indonesie zijn gegaan?
The wrong side of history? History never has a wrong or right side. It always looks confusing and messy, and it mostly feels uncomfortable, because it registers the crimes, follies and misfortunes of mankind.
KOENDERS te geloofachtig hoeveel duizenden nederlanders en zelfs indonesiers van goede wil zijn niet op beestachtige verminkt verkracht en vermoord KOENDERS wil zeker een witter dan wit
blaadje hebben gedane zaken nemen toch geen keer wat zou hij daarvoor krijgen een prinses misschien of iets anders alleen in de SULTANAAT DJOCJAKARTA onder de Nederlandsgezinde SULTAN HAMANGKOLE BEWONNO de IX was er in die periode niemand dan ook niemand vermoord.
Indisch4ever zegt:
26 maart 2016 om 11:22 am
Wim, wat is je bron op het internet voor deze tekst?
Is het onderzocht door historici?
====================================================
Gewoon, flauwe kul verhaal.
( Di bawah Aidit, PKI berkembang dengan sangat cepat, dari sekitar 3.000-5.000 anggota pada 1950, menjadi 165.000 pada 1954 dan bahkan 1,5 juta pada 1959 [11])
Onder Dipa Nusantara Aidit waren omstreeks 1950 3000-5000 leden , in 1954 (165.000leden) en 1959 (1.5 miljoen ).
Om terug te komen op het kop artikel: Koender werkbezoek in verband met oorlogs misdaden
Ik vindt dat het idee of concept van oorlogs misdadiger een dubieuse rol speelt in onze hedendaagse samenleving. Het is als of je netjes oorlog kan voeren zonder misdaden te plegen.- als of het een spel is, zoals voetbal met regels.
Je kan je zelf ook afvragen of de Indische vrijheids oorlog van 1945-1949 zelfs wel een oorlog was, met twee legers en fronten enz. Wat er tegenwoordig plaats vindt in Syrie is ook uiterst afschuwelijk maar is het een oorlog?.
Ik had laatst een gesprek met een Canadese soldaat die uit Afghanistan terug kwam met ernstige psygische problemen. Wat was er gebeurd?
Nou, hij liep daar rond in een uniform , duidelijk een gewapende soldaat, maar kon niet uitmaken wie onder de bevolking vijand was of vriend. Hij was zeer bewust dat hij een duidelijk doel was voor een kogel, maar vemoedde nu dat hij wat onschuldige burgers ook gedood had. Hij was misschien ook nu een oorlogs misdadiger.
Ik vraag me af wat de hoofd doel was van Koenders bezoek: deze toespraak, het uit pluizen van wie goed was in het verleden en wie slecht, of het bouwen van handels bruggen- de verledentijd of de toekomst?.
Het doel van het bezoek aan Indonesië van heer Koenders zijn de handelsbetrekkingen en de typisch linkse opstelling t.a.v. het kolonialisme en de “rekoloniale oorlog” 1945-1949 als slot van 350 jaar kolonialisme waarvan de gemeenschap in Nederland meer heeft geprofiteerd dan de hardwerkende “kolonialen”, t.w. de Indische Nederlanders, in voormalig Nederlands Indië. Desondanks is bij m.n. de links georiënteerde Nederlander het woord kolonie een vies woord. Likken van de Indonesische zitvlak om handelsbetrekkingen is lucratiever.
Op onderstaande link üit 2010 wordt door J.IJ. van den Berg (Siapatu?) de inhoud van het herziene boek ‘Het Nederlands/Indonesisch Conflict; Ontsporing van geweld (=oorspronkelijke titel), geschreven door J.A.A. van Doorn (socioloog) & W.J. Hendrix in een paar alinea’s weergegeven, die hij beeindigt met : Daarbij is een conclusie dat, gezien alle omstandigheden — het geringe aantal troepen, de aard van de tegenstand — buitensporig geweld niet te voorkomen was. En ik vind het huiveringwekkend hoe makkelijk zo’n fuik blijkbaar kan ontstaan.
http://boeklog.info/2010/01/07/nederlandsindonesisch-conflict/
Wie zijn Van Doorn en Hendrix? Wijlen J.A.A. van Doorn (1925-2008) geldt als de grondlegger van de moderne sociologie in Nederland. Zijn laatste boeken waren Duits socialisme (2007) en Nederlandse democratie (2009), een postuum verschenen bundel met zijn belangrijkste beschouwingen over Nederlandse politiek.
W.J. Hendrix (1926) was medewerker voor bronnenonderzoek aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Ben onderweg op ziekenbezoek bij wie artsen hebben geblunderd. Nou zit Indo-patient opgezadeld met een een blaassteen, zo groot als een … PAASEI (6x7cm), die er voorlopig nog niet uit mág/kan.
goed geschreven dat is de wil van KOENDERS een wit blaadje te halen om handelsbetrekkingen te verbeteren ten koste van alles zelfs het likken van de Indonesische zitvlak is hem niet te veel. Links nederland doe eerst wat voor de ouderen in nederland zorgtehuizen verpleegkundigen hun baan laten behouden maar niet een ontwetende koenders naar ons mooie INDIE sturen en daar de z.g misdaden van de
dappere dienstplichtigen om die zwart te maken.en geld verslinden om de werkelijke krijg tussen nederland en indie tye onderzoeken.Indonesie zal er heus niet blij om zijn en zullen hun ware medewerking nooit geven Dus schoenmaker houdt je bij je leest en haalt geen oude koeien uit de sloot die onze oud gedienden zullen blameren
“maar kon niet uitmaken wie onder de bevolking vijand was of vriend” In het oorlogsrecht dien je duidelijk als militair kenbaar te zijn. Anders kun je als franc-tireur worden aangemerkt. Kan dodelijk zijn! Ik dacht dat dit soort problemen het eerst in de Spaanse burgeroorlog manifest is geworden. Daar hebben nogal wat Nederlandse vrijwilligers meegevochten. Jihadisten avant la lettre?
Koenders doel is duidelijk de oude kolonialen zijn misdadigers hebben vele mensen doodgeschoten en gemarteld maar de oude kolonialen hadden wel voor welvaart in nederland gebracht boter magarine pindklaas enz werden uit holland de produkten werden eerst naar nederland getransporteerd zoals olien pinda e.d en nadat in holland VERWERKT WAS TERUG GESTUURD NAAR INDONESIE maar de nederl.dienstplichtigen hadden voor herstel gezorgd en vorst en vaderland naar behoren gediend dus ware helden KOENDERS ga naar huis en bezoedelt niet de naar eer en geweten hun werk hadden gedaan
Toon,
Ik heb nergens een citaat van Koenders gelezen dat “oude kolonialen misdadigers zijn”
Het klopt dat Nederland flink profiteerde van Indië.
Daarom o.a. wilden men de Nederlandse dictatuur verdrijven.
De aanwezigheid van Nederlandse legers in hun land was voor vele Indonesiërs juist een aansporing om die oorlogsverklaring op te pakken.
Dus niks orde en herstel van de vrede.
zonder de komst van de dienstplichtigen zouden alle nederlanders en goedwillende indonesiers door de perloppors zijn vermoord behalve de mensen die in SULTANAAT JOCJAKARTA verbleven hier regeerde HAMANGKOEBERWONNO de NEGENDE (IX)
een nederlands gezinde sultan n.i.m de eerste minister van defensie in de republiek INDONESIE
@Geraerts; ‘zonder de komst van de dienstplichtigen etc.’ – Ja, dat is Nederlandse propaganda om het gehele volk te misleiden. Want door de verloochening van het zelfbeschikkingsrecht=merdeka, echter nu geen merdeka(!) provoceerde/confronteerde Nederland de Republiek en bersiap/mata gelap ontstond. Dat moorden gebeurde door Nederlands beleid.
Deze dienstplichtigen( er waren ook ca.2000 weigeraars) waren gezonden voor herbezetting van Indië. Dat dit beleid tot niets leidde is toch bewezen; ‘we stonden aan de verkeerde kant van de geschiedenis’. En die dienstplichtigen hebben nu nog een trauma hiervan.
n.i.m waren de 1ste kolonialen gewapende mensen van de V.O.C. die naar indie gingen om de handel ter hand te nemen o.a van de specerijjen in de molukken die vaak niet goedschikst ging o.a opstand van de AMBONNEES (Molukker) pertimoera die ook werd gedood..De eerste kolonialen waren dus geen lievertjes,olok de opstand van diponegoro die 5 jaar duurde en na het neerslaan de KNIL werd gevormd die overal hard toesloeg de Atjeh opstand na 2 jaar neergeslagen door de KNIL militairen gegeten Bloedvingers.
Als Nederland handel wil drijven met Indonesie dan sturen ze toch de Minister van Economische zaken met een zware handelsdelegatie! Rotterdammers zouden zeggen: niet lullen, maar handelen . Maar bij dit bezoek is iets anders en vreemds aan de hand.
Voorgeschiedenis:
In 2012 liet de minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans weten dat de regering een nieuw onderzoek niet financieel zou ondersteunen, VOORAL omdat de Indonesische regering hierop tegen was.
Dat niet alleen, zo’n onderzoek ligt toch wel zeer gevoelig bij beide landen, daar oorlogsmisdaden kunnen worden ontdekt en dat heeft wel juridische consequenties die beide landen in het verleden wilden vermijden. Dat was bij de soevereiniteitsoverdracht bilateraal zo handig geregeld dmv de amnestie-ordonnantie dwz beide landen zouden geen juridische stappen ondernemen tegen militairen van de tegenpartij, laat staan tegen hun eigen militairen aangaande oorlogsmisdaden begaan tijdens de koloniale oorlog en dat kwam beiden heel goed uit. Het was ook in die tijd wel een hele opmerkelijke beslissing, aangezien in voorgaande jaren Nederland legio processen aanspande tegen Duitse en Japanse militairen voor Soortgelijke oorlogsmisdaden.
Op een toch wat onhandige en ondiplomatieke manier schoof Nederland in 2012 de Zwarte Piet door aan Indonesie. Hier wordt Indonesie onbedoeld betrokken bij het Nederlands koloniaal probleem. Zij kan zich niet verweren op straffe opzettelijk gezichtverlies, dat is cultuurbepaald en is hier wel relevant.
Ondanks Nederland publiekelijk Indonesie de oren waste stuurt zij Haar Minister van Buitenlandse Zaken weer op pad om te onderzoeken of Indonesie bereid is zo’n onderzoek financieel te ondersteunen.
Hebben zich in de tussentijd nieuwe bindende feiten voorgedaan waarbij beide landen toch zo’n soort onderzoek willen? afgezien dat de laatste jaren Nederlandse historici zich ontpopten als rasechte onbezoldigde opsporingsambtenaren en blikken vol Nederlandse oorlogsmisdaden zelfs op straat vonden.
Opvallend is dat Nederland zich met opgestoken vinger de aangewezen persoon voelt ondanks bovengenoemd diplomatiek schandaal. Dat betekent dat ze wel iets substantieel en concreets aan wilt bieden (de Minister-President erkent 17 Augustus en de Koning is er op 17 Augustus bij) , want Indonesie laat zich toch niet gratis en voor niks weer voor het Nederlandse karretje spannen? Dat laatste zie ik President Wojoki niet één, twee, drie doen.
Welke goede redenen heeft Minister Koenders om de gang naar Canossa te maken? Zijn bezoek heeft toch meer het karakter van een boetetocht, alhoewel het niet uit zijn rede in het Erasmushuis blijkt, de Minister spreekt in raadsels? ! Wel stond Nederland aan de verkeerde kant van de geschiedenis maar deze woorden hebben tot nu toe niet tot daden geleid en dan zijn we weer terug bij die Rotterdammers.
Waarom deze gang naar Jakarta, kan iemand me dat uitleggen zonder 70 jaar terug te gaan? L’histoire se repète of is er sprake van simpel politiek opportunisme en handelsgeest bijelkaar, op zijn Nederlands dus?
Op de foto hoor je de Indonesische MInister van BZ denken: Tidak ada teks di halaman ini. Anda dapat melakukan pencarian untuk judul ini di halaman lain atau mencari log terkait. (vrij vertaald: als de vos de passie spreekt, boer pas op je kippen)
Peter van den Broek zegt:
28 maart 2016 om 4:22 pm
Als Nederland handel wil drijven met Indonesie dan sturen ze toch de Minister van Economische zaken met een zware handelsdelegatie!
======================================================
Ik denk dat Koenders een andere opdracht had , een internationale meeting op Bali , en mss om het bezoek van Jokowi naar Nederland voor te bereiden ?.
Het schijnt dat Jokowi naar Belgie wil , dat naar aanleiding van de handelsdelegatie o.l.v Princes Astrid
http://indonesie.actieforum.com/t11987-indonesische-president-komt-op-21-april-naar-belgie
Trouwens het bezoek van Koenders naar Rawagede werd niet doorgegeven aan Indonesische media ( kunjungn diam diam volgens Sindo krant = stiekem bezoek)
Peter van den Broek zegt:
28 maart 2016 om 4:22 pm
1.Op een toch wat onhandige en ondiplomatieke manier schoof Nederland in 2012 de Zwarte Piet door aan Indonesie. Hier wordt Indonesie onbedoeld betrokken bij het Nederlands koloniaal probleem. Zij kan zich niet verweren op straffe opzettelijk gezichtverlies, dat is cultuurbepaald en is hier wel relevant.
2.Dat betekent dat ze wel iets substantieel en concreets aan wilt bieden (de Minister-President erkent 17 Augustus en de Koning is er op 17 Augustus bij) ,
=================================================================
1.Mijn “eigen” volk en regering kennende heeft het onderzoek naar (eventuele) oorlogsmisdaden tijdens de perjuangan tijd 1945-1949 ( vrijheidsoorlog) NOG geen prioriteit .
Ze hebben andere belangrijke zaken , hoe ze de 250 miljoen Indonesiers menswaardige bestaan kunnen geven, de politieke stabiliteit / integriteit van de eenheidsstaat NKRI .
In bijna alle bekende excessen door de ploppers of rampokkers of “onbekende”groepen kan men altijd reconstrueren en plukken uit het internet.
De gebeurtenissen, aantal slachtoffers zijn min of meer bekend en scheelt niet veel met wat de nederlanders hebben geregistreerd .
2.”Dit begrijp ik niet”
Als ze dat doen dan heeft Nederland een oorlogshandeling gepleegd, een soevereine staat onder de voet gelopen, ten koste van 100-120.000 doden (exclusief gewonden, displaced persons , verlies van have en goed etc etc ).
Hoe moet Nederland als een beschaafd land ( de braafste jongetje met de grootste wijsvinger) de schade aan de Indonesiers compenseren ???
De Duitsers hebben hun buren nog gecompenseerd, de Japanners hadden de Indonesiers gecompenseerd (pampasan perang) .
Iets meer dan 200 miljoen us dollar en zachte lening tot 400 miljoen dollar.
Terwijl Nederland bij het cheiden met RIS (VSI) zo slim geweest is om een alimentatie te vragen van 4,5 miljard ( na tawarren van de 1ste eis van 6,5 miljard gulden).
Zou het niet slimmer zijn om de 17-08-195 nog steeds niet te erkennen ?
Dan kan Nederland nog steeds beweren dat ze terecht hadden ingegrepen in Nederlands Indie, zoals door sommige schrijvers hier werd aangehangen.
Nederland had Indonesie in 1949 moeten erkennen daarvoor was er toch nog strijd geweest tussen indonesie en nederland en vele duizenden doden.Had nederland 17-8-1945 direct erkend hadden er zeker veel en veel minder mensen gedood
Ach waarom beginnen we niet alles te onderzoeken wat de Nederlanders hebben gedaan in de Gordel van Smaragd. Laten we Jan Pietersz Coen maar naar het Internationaal Gerechtshof roepen voor het uitmoorden van de bevolking op Banda. Kunnen we gelijk zijn standbeelden neer halen a la die van Saddam. En dan kunnen we ze ook aanpakken voor het in de steek laten van mijn Molukse familieleden en de Papuas, want die hebben het nu zo goed onder Indonesisch bewind. Laten de politici alsjeblieft thuis blijven en het eigen land besturen als ze dat kunnen. Wat een zootje. Ze hebben allen boter op hun kop.
Inderdaad allen hebben boter op hun kop en die boter is ranzig , vervuild en stinkt.
Op chooltv anno 2013 leren de kinderen het volgende over Indonesië:
Wist je dat?
* Vroeger heette Indonesië Nederlands-Indië. Nederland was er de baas.
* De VOC stuurde steeds schepen naar Indië die vol specerijen terugkwamen.
* De VOC dreef niet alleen handel in Indië. Ze had daar ook macht, en er waren
ook soldaten. De vorsten in Indië moesten doen wat de VOC wilde.
* Toen de VOC op hield te bestaan, nam de Nederlandse regering de macht over.
* De macht van Nederland werd steeds groter. Indië werd een kolonie van
Nederland.
* De Indische bevolking was bang voor de Nederlandse regering.
* Eduard Douwes Dekker schreef het boek Max Havelaar. Daarin kon iedereen
lezen hoe slecht de Nederlanders de Indische bevolking behandelden.
* De situatie veranderde. De Nederlanders gingen beter hun best doen voor de
Indische bevolking.
* De Nederlanders hadden niet door dat de mensen in Indië de baas wilden zijn
in hun eigen land.
* In de Tweede Wereldoorlog veroverden de Japanners Nederlands-Indië.
* In 1945 gaf Japan zich over. Hatta en Soekarno riepen de onafhankelijkheid
van Indonesië uit.
* De Nederlandse regering was het hier niet mee eens en stuurde soldaten. De
strijd duurde wel 4 jaar.
* In 1949 erkende Nederland de onafhankelijkheid van Indonesië.
Klik om toegang te krijgen tot 2013_d_WO_NTR_404226_venz_nederlandsindie.pdf
Volgens “Centrum voor de Geschiedenis van Migranten”
http://www.vijfeeuwenmigratie.nl/land/Indonesi%C3%AB#
Het huidige Indonesië is eeuwenlang een internationaal handelscentrum geweest dat vele migranten aantrok. Dit waren voornamelijk migranten die tijdelijk bleven. Ze kwamen uit Europa maar ook uit andere Aziatische landen. Eind 19de eeuw vestigden zich ook Europese bedrijven in de Indonesische archipel. Daardoor nam de migratie enorm toe. Maar ook deze migranten vestigden zich over het algemeen niet voorgoed. Zo werd er volop heen en weer gereisd tussen de Indische wereld en Europa en andere delen van de wereld. De Indonesische bevolking nam hier over het algemeen zelf niet aan deel. Nu zijn er in Nederland ongeveer 385.000 personen die of zelf in de Indonesische archipel geboren zijn of van wie ten minste één ouder in de Indonesische archipel geboren is.
“hoe slecht de Nederlanders de Indische bevolking behandelden” De bocht is wat ruimer. De bevolking werd door de vorsten uitgebuit, dat werd door de Nederlandse regering getolereerd. Waarschijnlijk de Max Havelaar niet goed gelezen. Is ook een moeilijk boek.
Zie tekstje hieronder van schooltv.
De meeste Nederlanders zaten niet in Jappenkampen.
Dat is een mythe, die veel te maken heeft met niet kunnen erkennen dat Indische Nederlanders ook Nederlanders zijn.
Het idee dat alleen blanke mensen Nederlander konden zijn, blijft na al die jaren nog doorwoekeren.
——–
Japan
In 1942 kwam er ineens een einde aan Nederlands-Indië. Het werd veroverd door de Japanners. Zij wilden de rijke olievelden in hun bezit hebben. Alle Nederlanders die daar waren werden in kampen opgesloten
Klik om toegang te krijgen tot 2013_d_WO_NTR_404226_venz_nederlandsindie.pdf
Typo: Op schooltv.nl anno 2013
Tjalie Robinson vijfeeuwenemigratie
Bovenstaande is interessante informatie, daar ik een fan ben van Tjalie Robinson. Maar ik wil even terug naar ons onderwerp, het bezoek van onze Minister aan Indonesië, dat in wezen een politieke zaak is! Hoezo?
De feitjes op een rij:
Minister Koenders is al een tijdje in de politiek, dus hij weet van de hoed en de rand af.
Wat scherts mijn verbazing, ook zijn ambtgenoot Mevr. Marsudi is geen onbekende, zij was de voormalige Indonesische ambassadeur in Nederland. Dus aan haar hoeven wij niet de hele voorgeschiedenis op te rakelen. ik lees vluchtig de website van het Ministerie van Buitenlandse zaken over het bezoek van onze Minister en lees dat hij ook een bezoek brengt aan Rawagede, dus toch boetedoening. Bij Rawagede i.c.l de rechtszaak Rawagede begint de verklaring van het bezoek.
De Indonesische BuZa R.M was al kind aan huis in Europa voordat ze naar de Indonesische KBRI in Den Haag ging.
De huidige ambassadeur ( Balinees) is ook een beroepsdiplomaat met indrukwekkende cv , Europese ervaring etc.
Vroeger heb je vaak oud generaals die een ambassadeur werd .
Jakarta (ANTARA News)- Indonesian President Joko Widodo (Jokowi) received the visit of Princess Astrid of Belgium, who led a business delegation to discuss opportunities to enhance economic cooperation between the two countries. Princess Astrid was accompanied by five Belgian ministers and some 205 representatives from 127 Belgian companies and 40 organizations operating in the fields of infrastructure, ports, energy, chemical industry, and telecommunications.
Minister Didier is also scheduled to meet Foreign Minister Retno Marsudi, and there are plans to discuss economic, trade, and security cooperation, including tackling radicalism.
Ik vraag me af wat Minister Koenders daar in Jakarta deed.
Wat Koenders daar in Indonesië deed? Dacht hij er iets groots te verrichten?
Dan liever herinneringen ophalen uit ‘Indi”e in den goeden ouden tijd’ door Victor Ido uit zijn bundel met radio-voordrachten gehouden voor nirom anno mcmxxxvi (A.C.. Nix & Co. Bandoeng).Dit zeer oude boek uit 1936 is mij ter leen verstrekt.
Hoofdstuk I.begint met De huisvrouw in de XIXe eeuw. In de tweede regel staat: Gij weet misschien, dat de eerste Hollandse vrouwen, die door de Heeren zeventien op raad, vooral van Jan Pieterszoon Coen, naar de Oost gezonden werden, ronduit gezegd, van twijfelachtig allooi waren. Geen fatsoenlijke Hollandse vrouw in die dagen zou te bewegen zijn geweest, een reis naar Indië te ondernemen, om daar haar leven te verslijten. …
De geschiedenis vermeldt, dat Margaretha Nicquet de eerste beschhafde vrouw was, die op Java voet aan wal zette, toen Batavia nog niet eens gesticht was. Zij werd later de echtgenoote van Goeverneur-Generaal Gerrit Reynst. Eva Ment, de gade van Jan Pietersszoon Coen, behoorde uiteraard ook tot in alle opzichten hoogstaande Hollandsche vrouwen uit de zeventiende eeuw. …
Blz.6. Toen de Europeesche vrouw in Indië betrekkelijk nog een zeldzaamheid, haar aantal in elk geval zeer gering was, hebben dienaren der Oost-Indische compagnie hun troost gezocht bij Inheemsche vrouwen, met het gevolg, dat in het begin der negentiende eeuw het zogenaamde Indische meisje haar intrede deed in de maatschappij. In die dagen verrezen deze meisjes als paddestoelen uit de grond en begonnen de aandacht te trekken door het nieuwe type, dat zij vertoonden. …
Het éénige wat zij van haar moeders leerden, was in het algemeen het huishouden doen, en in het bijzonder het koken. …en zoo ratelt Victor Ido door.tot en met halverwege bladzijde 27.
Hoofdstuk II
Het kind in de XIXe eeuw. Na twee alinea’s worden kinderen met onderwijs verenigd.waar staat: Het later lager onderwijs was tot ongeveer 1870 zóó slecht en gebrekkig, dat het de naam niet dragen mocht.. gedurende bijkans de geheele negentiende eeuw luidde dan ook voor welgestelde ouders het consigne: de kinderen zoo vroeg mogelijk naar Europa zenden! …
V.I. eindigt zijn ‘kind in de XIXe eeuw’ met: Wij spreken wel van dien goeden ouden tijd – en ik zelf maak er mij door de radio het meest schuldig aan – maar in menig opzicht, vooral in dat tot de kinderen, danken wij toch den hemel, dat wij in een goeden, nieuwen tijd leven. (Blz. 40)
Er volgen nog 18 hoofdstukken, waarvan ik ´Het rijke Oost-Indie. Majoor Jantje´ voordat ´Multatuli’s buitenlandsch verlof’ wordt behandeld, het leukste vind.
Om U een denkbeeld te geven van de wijze waarop men in de vorige eeuw in Indie leefde, en hoe er door de rijkaards met geld gesmeten werd, wil ik U de geschiedenis navertellen van de rijksten grondbezitter op Java, met name Augustijn Michiels, in de historie der cultures en in den volksmond meer bekend als Majoor Jantje. …
Blz. 69/70 beschrijft zijn einde, wat min of meer zijn leven omschrijft.
Eindelijk brak ook voor Augustijn Michiels, Kolonel-titulair der Papangers, het uur van scheiden aan. Op den 27sten Januari van het jaar 1833 overleed deze markante figuur, de grootste Bataviaasche landheer, dien de Indische geschiedenis heeft gekend. Het is niet bekend waaraan hij overleden is. Hij moet ernstig ziek geweest zijn, want hij was onder behandeling van den Medicus dokter Fritze, terwijl de medicijnen geleverd waren door den apotheker Diermont. De doodsadvertentie in de Javasche Courant van 31 Januari 1833 meldt dat overleden was ” de weledegestrenge Heer A. Michiels Kolonel-titulair, in den ouderdom van 65 jaren, diepbetreurd door zijn kinderen en talrijke betrekkingen”.
Deze sympathieke mensch, goedhartig en gul, was een weldoener voor zijn verwanten en vrienden.
Een landheer in grooten stijl van leven en laten leven was heengegaan.
Met hem stierf de laatste wettigetelg van een bekend Mardijker geslacht in de mannelijke lijn uit. Een geslacht, dat zich uit duistere diepten had weten op te heffen tot het eerste der Mardijker Gemeente te Batavia. Met hem stierf tevens een van de laatste vertegenwoordigers van een samenleving, welke door verblindende schittering en lucullische pracht allen en alles aan haar voeten gelegd en sinds eeuwen geìmponeerd had.
Met hem daalde de ster van Tjitrap.
Alles wat hem eens toebehoorde, werd verkocht en verkwanseld.
In betrekkelijk korten tijd herinnerde niets meer aan den man, die honderden aan zich had verplicht, en op wiens beurs nogmaals honderden hadden geteerd ……….
Sic transit gloria mundi!
Tot mijn grote ergernis werken de leestekens helaas averechts. Een pesterijtje van Windows ?
Hoofdstul V. Multatuli
Alinea 3: Toen, einde Juli 1852, Eduard Douwes Dekker “assistent-Resident, magistraat en kommandant der schutterij te Amboina zijn standplaats verliet, om het hem wegens ziekte verleend buitenlandsch verlof in Europa te gaan doorbrengen, verkeerde hij, voor een Indisch verlofganger in goeden doen. Sedert 1846 gehuwd met Everdine van Wijnbergen had hij in deze een nièt alleen zachte en volgzame , maar ook zuinige huisvrouw, die de kunst bleek te verstaan de tering naar de nering te zetten. Ongetwijfeld was haar taak vergemakkellijkt door de omstandigheid dat hun echt kinderloos was gebleven. Ook was het Dekker na zijn Sumatraansche tegenspoeden en na den daarop gevolgden louteringstijd, in verschillende subalterne (ondergeschikte) betrekkingen op Java doorgebracht, als ambtenaar voor de wind gegaan. want geprezen door den resident van Bagelen Von Schmidt auf Altenstadt was hij nog 29 jaar, reeds benoemd tot den gewichtigen post van secretaris der residentie Menado. Hier had hij geluk gehad in den resident Scherius een chef te vinden die hem begreep en waardeerde.
Zóó waardeerde, dat, toen in 1851 Scherius tot een andere betrekking geroepen werd , hij zijn 31-jarigen secretaris voordroeg als zijn opvolger.
De Regeering was in dit voorstel niet getreden, maar had toch ook harerzijds aan Dekker een blijk van vertrouwen gegeven door hem in het destijds nog zeer belangrijke Gouvernemnt der Molukken ter hoofdplaats met het dagelijksch bestuur, de politierechtspraak en het commando over de burgerwacht te bekleeden. Ware het niet dat nauwelijks een half jaar na het aanvaarden van deze drievoudige betrekking ziekte hem genoopt had een koelere luchtstreek op te zoeken, Dekker zou ongetwijfeld te Ambon evenals te Menado , veel en goed werk hebben verricht.
Als een algemeen geacht man, zonder schulden, zelfs – rara avis onder de Indische trekvogels! – zonder voorschot te hebben opgenomen, verliet Dekker met zijn Everdine Ambon.
Na zeven lange pagina´s proza gaat Victor Ido verder.
Dekker was geweldig sentimenteel, hij was dadelijk ´aangedaan´, waar hij iets las of zag, dat leek op iets treffends of verhevens, op eengevoelige uiting van het menschelijk hart+ het stille lijden, de lieflijke hoop, een nobel gevoel in ruwe vormen drongen hem de tranen in de oogen.
(Wij noemen dat tjengeng gembreng’
Heeft hij zelf niet over zijn Sa”idjah zitten schreien? (Keyboard still sucks)
Weet ge, hoe zijn bruskeeren van poezie voor ’60 voor een deel moet begrepen worden?
De verzen hadden hem gauw e pakken, en daarover schaamde hij zich, dat vond hij kinderachtig en onmannelijk als zovelen; dan ging hij daar ruw tegen in, ging zich aanstellen, of hij al dat ge-vers maar larie vond; dan deed hij als de oude heer Kegge, die moppig tracht te wezen, als de lamentabele historie van Barend hem de oogen vochtig maakt, als de zeebonk, die een ” nou donder op, satanskind” voegt bij de rijksdaalders, dien hij schreiend een armen tobber in de hand stopt (karakters uit een hoorspel).
Op zijn gedenkwaardige reis naar duitsland – U allen zonder twijfel bekend – krijgt hij gelegenheid den Rodolpho uit te hangen.tegenover die Oostenrijksche muzikanten, voor wie hij , van zijn armoedje, de bootreis betaalt en die hem te Duisburg, aan het station, bijna niet willen loslaten.
Het geval is te mooi en te teekenend om het hem nog niet even met zijn eigen woorden (welke U niet in zijn verzamelde Werken vindt) te laten vertellen.
Schreiende weerde ik hun af – (die muzikanten).
de conducteur kwam er tusschen, de bel luidde voor ’t laatst, de stoom floot, ik zag een der meisjes vallen doordat zij meeloopende het portier nog grijpen wou, en toen zat ik alleen in mijn hoekje van den spoorwagen. Die menschen waren mij dierbaar geworden. Als hem gevraagd wordt door een oude heer in de andere hoek of het zijn verwanten zijn antwoordt hij – Ja , mijnheer, ja, ja , dat is mijn familie, want zij zijn arm. Toen hem gevraagd werd of de meisjes hùbsch zijn antwoordde hij Neen, neen, neen, waarachtig niet, ze waren niet mooi. …
Het geslacht dat nu jong is, begrijpt niet wat Multatuli geweest is voor velen, die jong waren tusschen 1870 en 1880.
Thans (1936) zijn zijn boeken literatuur. Over hem moet de eerste volledige biografie nog geschreven worden! (Wat voor een manneke was dat toch!)
De laatste bladzijde 81 over Multatuli, aka Eduard Douwes Dekker eindigt: Niettemin dankt Nederland aan hem het mooiste boek, dat in de negentiende eeuw aan zijn letterkunde werd toegevoegd; Insulinde haar naam; de Inlandsche bevolking de liefdevolle belangstelling, welke als met een tooverslag door Multatuli bij een groot deel der Nederlandsche volk werd gewekt, en die misschien de krachtigste factor is geweest om te komen tot de huidige verlichte koloniale politiek. ____
Als ik nog puf bezit zal ik morgen het laatste hoofdstuk (XX) van Victor Ido bewerken, getiteld: Oud Batavia op blz. 247.
Een vooruitblik: Nieuw Batavia bezat nog in 1860 geen straatverlichting.
XX
Oud Batavia.
Aan ieder die zich werkelijk – niet voor de leus of voor de schijn – interesseert voor Nederlandsch-Indië en zijn geschiedenis zal het boek “Oud Batavia” van Dr. F. de Haan, niet onbekend zijn. Want de geschiedenis van O B is eigenlijk de geschiedenis van Indië.
… niet alleen de hoofdstad van deze Archipel, ook de oorsprong en de vestiging van het Nederlandsch Gezag in deze gewesten. … de bron van de Westersche, bepaaldelijk de Nederlandsche cultuur en beschaving, het levend, bloeiend middelpunt van Hollandsche energie, volharding en werkkracht.
Wadoeh seg! Daar geboren kan ik niet ontkennen trots te zijn. Gisteren werd me nog gevraagd waar ik vandaan kwam.
Er volgt verder een gedicht van Joan Nieuhoff, een Compagniesdienaar en talentvol teekenaar die van 1667 -1670 te Batavia woonde.
Ook zal men zich herinneren Jan de Marre, vice-admiraal van de retourvloot in 1731, den dichter van het zeer lange loflied op Batavia.Daarna wordt er melding gemaakt van een zekere Dr. de Haan, een zonderling.
Dr. de Haan kwam, na in de klassieke letteren te zijn gepromoveerd, naar Indië in een tijd, toen men hier met dergelijk geleerden nog geen raad wist (Ik hoor sommige lezers nadenken). Om in zijn onderhoud te voorzien, ging hij achtereenvolgens bij enkele particuliere families in betrekking als gouverneur, een destijds mooie titel voor huisonderwijzer. Men herinnert zich, dat ook Dr. Jan ten Brink tusschen 1850-1860 in Indië gouverneur was bij de Van der Hoeven’s, later bij de Weinschenk’s.
In elk geval dank zij Dr. F. de Haan had men ‘te voren niet geweten dat Oud Batavia zóó rijk aan betekenis , aan geschiedenis en zóó interessant was.’ Het boek met zijn schat van oude foto’s werd dadelijk èn als historisch document èn als cultuurproduct op de rechte, volle waarde geschat door kennenrs en leeken. En het verkreeg een autoriteit als geen ander. Een voorbeeld uit zijn boek krijgt ook een kans omdat zijn stijl niet over te nemen was noch na te bootsen. Men (historici en kenners van het Oud Indië) pikte slechts de feiten, namen en data uit.
“Niet minder aandacht dan de kerk verdient het kerkhof, dat, zoals gezegd, vrijwat ouder is dan het stenen gebouw. Meermalen is dit vergroot, onsder anderen in 1738 met een deel van de vroegeren tuin van Zwaerdecroon, die vlak achter de kerk zijn buitenplaats had aan de Gelderschen weg. De vergrotingen konden niet uitblijven, sedert in 1704 was bepaald, dat de in het hospitaal overleden Compagniesdienaren uitsluitend hier (dat is: in den omtrek van de Portugeesche of Buitenkerk) zouden worden ter aarde besteld. Van toen af kreeg dit “Jassenkerkhof” eene zoo eigenaardige beteekenis voor den matroos en de soldaat, dat hij het familiaar leerde betitelen als het verblijf van “Kapitein Jas”, den kwaden Öuwe, die met de brutaalste rekels wel raad wist.
“Naar Kapitein Jas gaan” was het belabberdste wat iemand kon overkomen. …
Anno 1828 is dan ook reeds het verhaal in omloop, dat Kapitein Jas de eerste persoon is geweest, dien men op Tanah Abang heeft bijgezet. Tegenwoordig is zijn naam verbonden aan een eerwaarden boom met een oud graf eronder, vlak achter den ingang der begraafplaats, waar dagelijks kransen en eindjes kaars worden gedeponeerd ter eere van den genius loci, speciaal als dankbetuiging (soms begeleid met een visitekaartje) bij een of ander gelukje. Zelfs bezit deze legendarische en thans in schutspatroon gemetamorphoseerde militair sedert kort een marmeren naambordje, zoodat hij even secuur te Batavia is ingeburgerd als het bekende Manneken te Brussel….
Voor wie de geschiedenis der Buitenkerk heeft vernomen, is de devotie voor den Kapitein Jas van Tanah Abang een bron van stil vermaak”.
V.I. vervolgt:
Nu moet men weten dat het Buitenkerkhof bij de Buitenkerk ook genoemd werd Jassemkerkhof, omdat het gelegen was bij de Jassembrug. En de brug montleende haar naam aan de stapelplaats van “Jassemsche balken”dat wil zeggen; balken uit Tjiasem, welke benaming voor houtwerken uit officieele stukken blijkt.
Op bladzijde 254 wordt De haan weer geciteerd over het kerkhof, en wordt nu een ander voorbeeld genoemd, de straatverlichting.
“Van straatverlichting wist men niet. Bij alarm of brand moest ieder voor zijn huis een licht hangen of neerzetten. Sommige huizen hadden een eigen lantaren, zooals het Weeshuis er een paar vertoonde; voor het Stadhuis stonden er twee voor de wacht. Ging men na donker uit, dan was elk Inlander van ouds verplicht om een licht te dragen.
De Europeaan liet zich begeleiden door een paar flambouwen of obor’s. De rijtuigen droegen ook lichten.
Een arme duivel van een matroos of handwerksman echter, die voor zijn penningen liever mutsjen arak dan een obor kocht, had altijd een kans ’s nachts de gracht in te loopen.
Het werd 1780 eer men vana stadswege straatlantarens opstelde, honderdtwintig jaar nadat hert te Amsterdam was gedaan. …
Nieuw Batavia bezat nog in 1860 geen straatverlichting. Men had het eens daarmee geprobeerd, maar de paardenschrokken van de lantarens, en toen waren ze weer weggenomen. Het eerste gaslicht werd anno 1862 ontstoken in het paleis op Rijswijk, op den verjaardag van den Kroonprins, 4 September”.
V.I. was verleid om meer uit het boek van De Haan te te halen, Maar hij wil het hierbij laten., ten einde het licht te laten vallen op den dezer dagen verschenen herdruk van Oud Batavia.Hij eindigt op blz. 258 in een laatste alinea: Ik waag het, zonder voorafgaande ruggespraak, namens alle vrienden van Indië de firma A.C. Nix & Co. te Bandoeng geluk te wensen met deze schitterende uitgave en ook dank te zeggen voor haar krachtige ondernemingsgeest, waardoor dit Öud Batavia” kon verschijnen in een nieuw, waardig kleed.
De overige hoofdstukken die door Victor Ido (van de Wall) werden geschreven zijn :
III. Daendels rechtspraak; VI. De B.B.-ambtenaar in de Buitengewesten; VII. Een avonturier- oplichter; VIII. De operatroep van Vanoli, Cavalleria rusticana; IX. Dilettanten. De componist en dirigent Rasori; X. Het oorlogsorakel. Een herinnering aan de Lombok-oorlog 1894, XI. Ervaringen van een kunstcriticus vóór 1900; XII. Catechisatie in vroeger tijd; XIII. Nieuw-Guinee. Friedenthal. tooverij; XIV. Twee typen uit vernlogen dagen: De protser. Bella: XV. Willem Royaards. “Het goudvischje”; XVI. De oude nieuwe tijd; XVII. Panopticum (nieuwe figuren); XVIIIHerdenking van de V.O. C.;XIX. Een uitzending naar Holland (Avro-Nirom).
Wanneer ik weer iets tegenkom wat mij raakt zal ik erop terugkomen. Bedankt, en nog een goede dag!
Tijdens het surfen kwam ik @ Indische wandelingen Oud Batavia van Dr, de Haan tegen.
http://www.indischeliterairewandelingen.nl/index.php/aanvullende-lectuur/151-oud-batavia-eerste-deel#Oud-Batavia-I-497-498
http://www.indischeliterairewandelingen.nl/index.php/aanvullende-lectuur/151-oud-batavia-eerste-deel#Oud-Batavia-II-83
Kom tot mijn grote verbazing het tweede deel, een tweede druk, Indië in den goeden ouden tijd van Victor Ido tegen in de Indische literaire wandelingen:
http://www.indischeliterairewandelingen.nl/index.php/schrijvers-boeken/94-ido-victor-indie-in-den-goeden-ouden-tijd-deel-ii#Ido-Indie-in-den-goeden-ouden-tijd-II-204-207
Een nóg verdere research leverde mij een zéér interessant stukje geschiedenis en achtergrondinfo op omtrent Kapitein Jas. Hi hi hi, Victor Ido deed zijn huiswerk niet.
Als kapitein der Pennisten was … Jeremias van Riemsdijk (ja zeker, dezelfde Kapitein Jas) zeer populair, zoodat men hem algemeen noemde “Kapitein Jas” (de laatste lettergreep van zijn voornaam Jeremias).
In dien tijd verkocht hij een hem toebehoorend stuk land aan de Gelderlandschen weg te Batavia ( achter de Buitenkerk)om tot begraafplaats te dienen.
Hoe ver toen in Indië het nepotisme was doorgedrongen, blijkt wel uit de carrière van G.G. Jeremias van Riemsdijk’s zoon, Willem Vincent Helvetius, een uiterst dom en onontwikkeld man, die op zijn 9de jaar reeds assistent, op zijn 19de eerste administrateur van Onrust was, waar hij 200.000 rijksdaalders verdiende, en het tot Raad van Indië bracht. (Ooit de rijkste man van Batavia.)
Toch gemeen van P.J. Blok, en/of P.C. Molhuysen om iemand uiterst dom en onontwikkeld te noemen.
http://history.peschfamily.com/2008/01/willem-helvetius-van-riemsdijk.html
Voor wie zich verder wenst te verdiepen in de geschiedenis van Nederlandsch-Indië heb ik hier nog een bestand ‘Kinderen van de Verenigde Oost-Indische Compagnie’ pdf. Het behandelt de levenslopen en carrières van zonen en dochters van VOC dienaren in de 18e eeuw. Een master scriptie. Voor de omslag wordt een detail van het schilderij van Het Kasteel (of Het Fort) van Batavia door Andries Beeckman uit ca. 1661 getoond, waar ik sedert enige tijd ondersteboven van ben en hoop ooit in het Rijks te mogen bewonderen. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ef/Andries_Beeckman_-_The_Castle_of_Batavia.jpg
file:///C:/Users/gebruiker/Downloads/Kinderen%20van%20de%20Verenigde%20Oost-Indische%20Compagnie.pdf
Mooi hè! Met links de pasar en Soenda Kelapa. Helemaal rechts ziet u nog een hoekje Batavia, ik dacht magazijnen.
Vergeten: Als u toch in het Rijksmuseum bent, er is veel ‘Indisch’ te zien. Geen topkunst, maar wel geschiedenis. Met andere schilderijen en kaarten erbij kunt u het door u getoonde schilderij goed situeren in het geheel van Batavia.
Dit is een werkende link:
Klik om toegang te krijgen tot Kinderen%20van%20de%20Verenigde%20Oost-Indische%20Compagnie.pdf
Sorry, mijn ‘niet’ werkende link werkt ook wanneer ’t gecopiëerd wordt; net geprobeerd. Toch, bedankt!
Max Havelaar, the movie 1976 (Duur 2:41:21)
Iemand vraagt zich hierboven af wat minister Koenders daar in Jakarta deed (!)
— Tja, het blijft een ‘kwestie van lezen’ . . .
Maar even terzijde, ik las alweer bijna 2,5 jaar geleden de volgende aankondiging:
[CITAAT]
RUTTE, PLOUMEN EN DIJKSMA LEIDEN ECONOMISCHE MISSIE NAAR INDONESIË
Nieuwsbericht | 12-11-2013 | 10:10
Minister-president Rutte brengt van 20 tot en met 22 november 2013 een officieel bezoek aan Indonesië. Hij wordt hierbij vergezeld door minister Ploumen voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking en staatssecretaris Dijksma van Economische Zaken. Aangevoerd door VNO-NCW-voorzitter Wientjes reist een handelsdelegatie van 15 CEO’s en ruim 100 Nederlandse bedrijven mee.
Met het Indonesia-Netherlands Business Dinner, diverse seminars en bedrijfsbezoeken worden contacten tussen Nederlandse en Indonesische bedrijven gelegd en bestaande relaties verdiept. In gesprekken met president Yudhoyono en vice-president Boediono staat de verdere invulling van de politieke en economische banden tussen Nederland en Indonesië centraal.
[EINDE citaat]
Terug naar minister Koenders dan maar. Wat deed hij tijdens zijn werkbezoek -21/25 maart 2016- in Indonesië vroeg iemand zich af. Nou de bedoeling was:
[CITAAT]
KOENDERS NAAR INDONESIË
Nieuwsbericht | 21-03-2016 | 10:24
Minister Koenders van Buitenlandse Zaken brengt deze week een vierdaags bezoek aan Indonesië. ‘Nederland en Indonesië hebben van oudsher nauwe banden. Tegelijk belooft de relatie ook veel voor de toekomst’, aldus de minister voorafgaand aan de reis.
Koenders begint zijn reis op Bali. Hij neemt woensdag deel aan een ministeriële conferentie over migratie. Europa en Azië staan volgens Koenders vaak voor dezelfde uitdagingen. ‘In Europa willen we mensensmokkelaars de wind uit de zeilen nemen. Daar zijn de autoriteiten in Azië ook mee bezig. Over dit soort onderwerpen dienen wereldwijd afspraken gemaakt te worden. Ik heb daarom de uitnodiging van de Indonesisch minister van Buitenlandse Zaken aangenomen’, aldus Koenders, die op de top spreekt met ministers uit de hele regio.
Koenders zal op de top ook zijn ambtgenoot uit Australië en de plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken van Maleisië ontmoeten om de stand van zaken te bespreken rond opsporing en berechting na de ramp met vlucht MH17. ‘De vijf meest betrokken landen werken nog altijd nauw samen en er is regelmatig sprake van overleg’, aldus Koenders.
MENSENRECHTEN EN HANDEL
Na het bezoek aan Bali vliegt de minister door naar Jakarta. Hij voert daar overleg met de Indonesische minister van Buitenlandse Zaken, Retno Marsudi. Zij zullen onder meer spreken over manieren om de bilaterale en handelsbanden verder aan te trekken. Ook zal gesproken worden over de geopolitieke ontwikkelingen in landen als Syrië, Irak en Iran en over de positie van Indonesië in Azië. Daarnaast zal de mensenrechtensituatie in Indonesië aan bod komen, evenals de mogelijkheden om samen te werken in de aanpak van drugsproblemen, mede in relatie tot de doodstraf.
Ook zal Koenders met maatschappelijke organisaties spreken over mensenrechten en de stand van de rechtsstaat. Verder zal hij overleggen met de secretaris-generaal van ASEAN en de Indonesische coördinerend minister van Politieke en Veiligheidszaken Luhut Panjaitan.
WATERBEHEER
Koenders bezoekt ook de wijk Pluit in Noord Jakarta om, in gezelschap van de gouverneur van Jakarta, met eigen ogen het belang van een goede kustverdediging en waterbeheer voor armoedebestrijding, stedelijke en maritieme ontwikkeling, en de Nederlandse rol daarbij, te zien.
Op donderdag houdt de minister ook een toespraak in het Erasmus Huis. Koenders zal zowel vooruitblikken op de toekomst als terugkijken op het verleden. De minister vindt het van belang om niet alleen de hoop uit te spreken dat de brede en kleurrijke samenwerking tussen Indonesië en Nederland verder zal intensiveren, maar ook om met open vizier en onbevooroordeeld naar het verleden te kijken.
[EINDE citaat]
BRON*: www
*voor geïnteresseerden, amateurs en luie lezers . . .
e.m.
bovenstaand bericht is wel bijna 3 jaar geleden, w eleven wel in het Hier en Nu
@bovenstaand bericht is wel bijna 3 jaar geleden, w eleven wel in het Hier en Nu@
— Ja, inderdaad … daar hebt u gelijk aan. Welterusten !
e.m.
P.S.
’t Is weliswaar langer dan 3 jaar geleden, maar wat wilde u ook alweer heel precies van de Peristiwa 10 November weten ?
Minister Koenders bezoek aan Rawah Gedeh is mi. van grote betekenis. De plek te bezoeken, het ‘donkere verleden’ te aanschouwen, die het beleid in het verleden(Beel/Drees sr.) had veroorzaakt. En die velen, vooral de Indische gemeenschap, nog steeds beroeren;
Een oorlog te hebben meegemaakt, vlak na een wereldoorlog, met het vertrek uit Indië als resultaat had. Een conflict die niet gevoerd had moeten worden. ‘met open vizier naar het verleden kijken’. Zo hoort het.
….
oeps
Ik zet even de Rechtsfeiten voor Minister Koenders op een rijtje :
14-09-2011 Uitspraak Rechtbank inzake Rawagede
De Nederlandse Staat heeft niet rechtmatig gehandeld tegenover de Weduwen van de mannen die op 9 december 1947 door Nederlandse militairen zijn geëxecuteerd in Aan de Weduwen vergoeding van schade toegewezen.
De Rechters oordelen dat vorderingen op grond van de executies zijn strikt genomen verjaard, maar een beroep op verjaring door de Staat is onaanvaardbaar tegenover de Weduwen De Rechters hebben veel nadruk is gelegd op de ernst van de feiten. De rechtbank acht het ook van belang dat kort na de executies reeds door de Nederlandse Staat is geoordeeld dat deze (misdaden) onaanvaardbaar waren
Wanneer worden de misdaden gepleegd door de Indonesische Staat onaanvaardbaar verklaard?
Daarover is de minister nog niet bijgepraat door zijn ambtenaren. Misschien bezoekt hij de volgende keer de Nederlandse erevelden. Heel mooi onderhouden. Komt er tenminste een naam bij op het bezoekersregister. Dat is al heel wat! Maar ik denk dat hij dat niet mag. Ik heb een lijstje gezien met onderwerpen waarmee Indonesië een zeevarende natie wil worden. Zitten wat kluisjes bij voor Nederlandse ondernemers. Zag ook de bestrijding staan van illegale visserij en piraterij. Dat was de tempoh doeloeh van de Gouvernements Marine! Oude tijden herleven!
kluisjes = klusjes. Zie hiervoor NRC van gisteren, dinsdag 12 april 2016.
…11-03-2015 Uitspraak Rechtbank inzake Zuid-Selebes
De Staat is aansprakelijk voor schade van NABESTAANDEN van in 1946 en 1947 op Zuid-Sulawesi door KNIL-militairen onrechtmatig geëxecuteerde mannen.
Daarnaast wordt niet alleen aan de Weduwen maar OOK aan hun KINDEREN vergoeding van schade toegewezen. Beroep van de Staat op verjaring vergoeding van schade is in strijd met de goede trouw.
het is goed schade moet worden vergoed maar hoe staat het met de INDISCHE nederlanders en KOLONIALEN die schade hadden geleden huizen in beslag alles in huis gestolen huizen in brand gestoken bewoners uit huis gejaagd en alles moeten achterlaten het was beter geweest om dat geld wat voor de Indonesiers worden uitbetaald aan de nederlanders die meer schade hadden o.a moord van een hunner dierbaren hadden geleden of was dat geld dat INDONESIE indertijd van ongeveer 600-700 miljoen EURO nederland had toegezonden misschien toch bedoeld voor schade aan de NEDERLANDERS die in INDIE schade hadden geleden ????? wie weet mag het zeggen
@AJFGeraerts; ‘hoe staat het met de Indische Nederlanders en Kolonialen(tottokkers?) die schade etc…’ – Nederland verloochende het zelfbeschikkingsrecht= geen merdeka, Batavia 1945, waardoor bersiap ontstond en de buitenkampers vogelvrij ten prooi vielen aan het gepeupel. Deze werden dus geslachtofferd voor/door Nederlands beleid; herkolonisatie=bezetting van Indië dmv. een koloniale oorlog. Die uiteindelijk eindigde met de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949. Het einde van Indië!
Dus; de verliezer betaald! ( zo simpel is het) Echter, als het om betalen gaat…..
R.L. MARTENS Ik persoonlijk had volledig begrip voor de INDONESIER ik gun hen dan ook hun zelfstandigheid maar waarom begonnen zij direct met moord verkrachting diefstal als je dit persoonlijk had meegemaakt zou je anders piepen de beste stuurlui staat aan wal.Op 17 augustus 1945 zat ik nog als staatsgevaarlijke voor de JAP in een interneringskamp te NGAWI ik sprak toen met een INDONESCHE BEWAKER het was een
normaal vriendelijk gesprek maar toen de INDONESCHISCHE vlag werd gegezen en hun volkslied hoorde veranderde deze goede man in moordlustige hij greep naar zijn bamboe speer en wou mij er mee steken ik rende het gebouw weer in en sloot mij op.WAt ik hun aangedaan niets met mijn mulo schoolvrienden vele INDONESIERS had ik toen goed contact ik speelde met Indonesiers enz.Mijn hele familie had dus niets misdaan maar wij werden toch wel gevangen gezet 5 okt.1945 tot 22 april 1946 geevacuurd,. dank zei de SULTAN HAMANGKOE BEWONNO DE NEGENDE( IX) van JOCJAKARTA leef ik nog
@AJFGeraerts; ‘toen de Indonesische vlag werd gehesen en hun volkslied etc.’- Dat was precies het moment dat Nederlands politie beleid; gesprek vdPlas-Hatta 4/10’45; geen merdeka (!) te Batavia plaats vond. En de daarop volgende dag 5/10’45 Soekarno het voedsel boycot afkondigde en een haatexplosie(mata gelap) ontstond tegen alles wat met de Belanda te maken had. Wij, buitenkampers die in de Japanse tijd, weliswaar vijandig doch links werden gelaten, werden/waren vogelvrij en werden gemolesteerd. Dat alles door het Nederlands provocerend confronterend beleid; niet praten met Soekarno, de collaborateur etc. De bersiap begon niet zomaar. Door Nederlandse historici vermelde ‘in een gezagsvacuüm etc.’ is pure onzin(geschied vervalsing). Men/een Indonesiër gaat niet zo maar moorden, zonder redenen; elk gevolg heeft altijd een oorzaak!
“Wij, buitenkampers ‘ Waarom toch altijd alleen die buitenkampers? In oktober arriveerden per trein in Soerabaja nogal wat RAPWI-transporten met vrouwen en kinderen uit de kampen in Midden-Java. Zo ook mijn zus uit Lampersari. Ook kwamen nogal wat mannen uit eigen gelegenheid uit die kampen.Zij kwamen van de regen in de drup. Bij mij in de Werfstraatgevangenis zaten nogal wat mannen/jongens uit de Japanse interneringskampen. Bij mij op de Princess Beatrix zaten ook nogal wat mannen, vrouwen en kinderen uit die kampen. Ik heb toen twee weken bij het Rode Kruis in Batavia gewerkt, volop mensen uit de Japanse kampen. Was niet zo goed bedacht! Bekijk de foto’s van die transporten maar eens.
@Somers; ‘waarom toch altijd die buitenkampers etc.’- Voor de goede orde; allen die zich, tijdens de bersiap periode, buiten het kamp bevonden. Er werden zelfs kampen aangevallen. Zo groot was de woede/haat tegen alles wat met de Belanda te maken had. Deze haat kwam niet zo maar, uit een gezagsvacuüm voort(!), zoals sommige historici tegenwoordig beweren.( om de schuldvraag van deze ellende maar vooral af te schuiven op de Republiek)
@ Ælle ;
De meeste oude(re) boeken zoals van Victor Ido Indie in de goede oude tijd , de Pauper, complete werk van Multatuli (een reeks kleine blauwe boekjes) , Lou de Jong werk, boeken van si Tjalie ( ook Victor mahieu) , Heren van Thee van H.H ) , Oud Batavia deel 1 en 2 etc heb ik toevallig op mijn boekenkast liggen . 3 boekenkasten.
” Indie in de goede oude tijd ” Ja, heel veel uit de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Eigenlijk precies als de verhoudingen in Nederland in die tijd. Waarom zou je voor de koloniën iets nieuws verzinnen als je Nederland zo kunt kopiëren. Werk in de veenkoloniën, de Zuiderzeewerken, IJsselmeerwerken, kolonisatie van Brabant, drooglegging van Walcheren. De DUW-kampen. In een van die voormalige kampen is (dacht ik) ook een van onze actieve reageerders opgegroeid.
Buitenkampers…een woord verzonnen ergens in de 80er jaren om toch extra te benadrukken dat het toch degenen in de Kampen waren, die het ergst geleden hadden nl. de totoks. Dus waarom spreken we niet over die categorie als Binnenkampers. In Nederland deed men niet mee aan dit weerzinwekkend gezelschapsspel, daar spreekt men alleen van die 100.000 Joden die enkele reis Auschwitz kregen. Opmerkelijk is dat over deze kampen niet als vernietigingskampen werd gesproken. Er was toch al meer dan 25% van de bevolking verhongerd en ik heb de Japanners nooit horen praten over hun Endloesung, maar ik kan uitrekenen dat op lange termijn de gehele kampbevolking ter dood was veroordeeld. Het enige wat eigenlijk ontbrak was Zyklon-B en een laatste buiging voor de zoon van de hemelse goden.
nou nou meneer vandenbroek u gaat wel ver : heel ver u bent wel erg zielig’om het leed meer of minder te verdelen tussen binnen-buitenkampers.om dan de Joden en hun verniteging er bij te halen.Mocht u leed ondervonden hebben wat u nog steeds niet verwerkt hebt probeer dan hulp te zoeken.maar schrijf niet meer zulke onzin.
m.vr.gr.rimauh
…. Rimauh, als U uitlegt wat U niet begrepen hebt, dan wil ik het nog eens herhalen. De kwalificatie onzin, voor alles wat U niet begrijpt vind ik wel te ver gaan. Ik leg het speciaal voor U nog eens uit. Het woord Buitenkamper is een gevleugeld begrip geworden, zelfs in buitenlandse literatuur kom ik het tegen. Als het woord Buitenkamper sinds de 80er jaren gebruikt wordt, dus niet eerder,, dan staat daar tegenover de Binnenkamper…De scheidslijn is HET KAMP. En waarom toch.?? Die scheidslijn werd in Nederland niet gemaakt, how come???Ik raad U aan de documentaire 2602 te bekijken, en daarna de documentaire Buitenkampers, dan zal U veel wel duidelijk worden. ik wens U veel kijkgenoegen.
Ik weet niet wat de Japanners met de Nederlanders in de kampen voor hadden. Ze wilden elke Westerse invloed in de Indische maatschappij elimineren. Dan kom ik toch dicht in de buurt van de Endloesung zoals de Duitsers netjes zeiden. Wat voor woord bestaat er in het Japans daarvoor. Ik probeer al jarenlang het woord Wiedergutmachung in het Japans te vertalen. is mij tot nu toe niet gelukt en ook de Japanners niet.
Wiederslechtmachung zou misschien gemakkelijker te vertalen zijn in het Japanees.
R.L Martens in de ex Militaire gevangenis te NGAWI waar ik als staatsgevaarlijke voor de Jap gevangen zat waren de bewakers allen INDONESIERS de kampcommandant was wel een oude jap die zich nooit liet zien .Iedere morgen werd hier de INDONESIE RAJA ten hore gebracht maar geen Indoneschische vlag.
@AJFGeraerts; ‘maar geen Indonesische vlag’ – Hierboven 2/ ’16 om 12.07 melde u dat ‘maar toen de vlag werd gehesen, veranderde hij etc.’ Wel of niet de vlag gehesen,die verandering van de bewaker etc., moet toch een reden hebben. Men wordt toch zo maar ‘mata gelap’? U wel?
De donkere kanten van de geschiedenis zijn er vele en ze komen zelfs ook uit de kant van Indonesie.
terecht indonesie begon met mishandeling verkrachtingen roof en moorden
@AJFGeraerts; ‘terecht Indonesië begon met etc.’- Zonder enig aanleiding? Zomaar verkrachtingen roof en moorden?
“Zonder enig aanleiding?” Nee hoor, ze vonden ons gewoonweg niet aardig. Dan ga je doodslaan. Vriendelijke en beleefde mensen. Gelukkig sloegen de Engelsen terug. Vandaar dat ik dit kan schrijven. En Indonesië voor mij een bevriende staat is geworden. Met vriendelijke en beleefde mensen.
Terecht?- Indonesië? welke Indonesië? – begon? wanneer ?
Kenmerkend dat zulk soort reacties geplaatst worden alsof deze opmerkingen zo evident zijn dat geen argumenten of verklaringen nodig zijn. Het resultaat is wel dat slachtoffers tot nu toe nooit recht hebben gekregen. Misschien bij gebrek aan deuglijke argumenten? Waar ging de discussie eigenlijk over?
@Somers. ‘neen hoor, zij vonden ons gewoon niet aardig’.- We hebben altijd gedacht en geloofd (!); van wel. Zij konden toch niet zonder ons. jhr.Tjarda van Starkenborch S.1957(!) Kenschets; was ervan overtuigd, dat de Nationalistische propaganda brede lagen van de Indonesische bevolking door ‘wie het landsbelang(!) met de vanzelfsprekendheid van een natuurwet(!) werd aanvaard’, nog onberoerd had gelaten.Over zelfoverschatting gesproken.
Toen Pierre Heijboer het mooie boek met heel veel plaatjes, Klamboe Klewangs Klapperbomen, Indië gewonnen en verloren, in 1977 liet uitgeven, droeg hij het op ‘kepada bangsa Indonesia’. Uit respect en dankbaarheid, zou ik veronderstellen. Misschien ook VALSE schaamte!!!
De tekst bij een ‘getekende’ afbeelding op blz.118 verklaart: * Een Hollandse huisvrouw kon in Indië gebruik maken van een heel rijtje bedienden. Op deze tekening van J. van der Heijden staat ´mevrouw´ tussen de kokkin (links) die terugkomt van de markt, een van de huisjongens en rechts een hulpje van de kebon tuinman’. Deze laatste jongen deed waarschijnlijk niets anders dan het aanvegen van het voorerf.*
De zw/wit foto eronder: * Deze twee planters hebben zich in de vorige eeuw tijdens een bezoek aan Soerabaja laten fotograferen op een manier die niets te raden laat omtrent hun status in de Indische maatschappij. Zij zijn de meesters, de toeans, en het Indische volk is er om hen te dienen en om enige kleur te verschaffen aan het landschap om hen heen.*
Illustraties zijn afkomsig van Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde te Leiden.
In zijn voorwoord schrijft Pierre Heijboer dat: ‘In dit boek wil ik trachten iets meer over die 300 ‘vergeten jaren’ in beeld te brengen; daarbij gebruik makend van wat schilders, tekenaars en fotografen – de laatsten voor wat de tijd na 1860 betreft – erover hebben vastgelegd. Het zijn getuigenissen van geweld, moordpartijen, onderdrukking en uitbuiting; maar ook liefde voor het land, opoffering en gewetensvol bestuurswerk.’ (Amsterdam- Bijlmermeer, januari 1977)
Τὸν τεθνηκότα μὴ κακολογεῖν, γῆρας τιμᾶν.
~ Χίλων ὁ Λακεδαιμόνιος
Wie van de lezertjes (en/of ouders) hebben een rijtje bedienden in huis gehad? Met een voorerf dat voortdurend werd aangeveegd?
Voorzover ik weet ,heeft men 2 soorten personeel.
Die gerechtigd is binnenhuis(hoofdgebouw) te verblijven/werken , een soort “vrouwelijke butler”die de huishouding regelt, ze was eigenlijk de bazin na de Njonja besar.
Ze heeft een vertrouwenspositie , begeert de kamer en kastensleutel.
Meestal al tientallen jaren in dienst.Soms moet ze ook alleen maar zorgen voor de zoon/sinjo en dochter (nonnie) van de grote toean en njonja.
Daarna heb je haar assistentes /en , die ook in de bediening binnenhuis ingezet kan worden , plus de kokkie (kookmeid), wasmeid.
De huisjongen(djongos) , de kebon ( tuinman ) die buitenhuis moet onderhouden, ze komen niet in de hoofdgebouw. MAG NIET !!!
Als de heer des huizes een (relatief) goede functie heeft , dan zou hij ook een supir/chaufeur hebben , voor zijn kereta setan(auto) .
Soortgelijke situatie heb je ook bij de Indonesische familie’s , bij de Inlandse Be Be.
Soms hebben ze een “nanny” in dienst , een Indische dame die de kinderen van de Wedana/Bupathi de Nederlandse manieren /etiquette bijbrengen.
Hangt ook af of je in een rijke District of Regentschap de scepter zwaait.
Mijn vader/ouder broer/zusters hebben bovenstaande situatie mee gemaakt , over de Indische “gouvernante”is onduidelijk .Heb haar foto nog nooit gezien.
Ze zullen wel een batterij personeel hebben gehad.
Ik heb tot mijn 19de jaar een eigen verzorgster( geen opvoeder !!) gehad .
We hebben vaste personeel (binnen en buitenhuis) , geen echte eigen chauffeur, die werd betaald door de baas (dienstauto en chauffeur), door de opvolger van de Javasche Bank.
De werkman(geen djongos= Indonesia is merdeka) en de kebon , cq djahit =kleermaker waren part time in dienst , werd alleen op afroep gevraagd.
Wij hadden alleen baboe Soep. Die was de baas. Tot ver in de bersiap, toen wij allemaal achter de tralies zaten. Dat haar dochter vaak betaald kwam helpen werd vooral ingegeven om met mijn moeder Nederlands te kunnen spreken. Af en toe een man die de tuin deed. Geen chauffeur, we hadden geen auto. (in Nederland ook nooit een auto gehad, vergeten te kopen).
Mijn moeder bracht eerst – elke ochtend – de twee jongste kinderen op de fiets naar school. En ik liep altijd zelf naar school en terug, langs de rijstvelden van Bandoeng. Ik kreeg wel betjahgeld, maar dat gaf ik altijd terug aan mijn moeder. Lopen was leuker, lekker ver en zoveel te zien onderweg. Daarna deed mijn moeder zelf de boodschappen op de pasar. Ik herinner mij, dat alleen de kokkin elke dag vanuit haar kampong bij ons kwam koken. Soms was zij vergezeld van een hulpje. Soms hielp mijn bij ons inwonende oma met koken. Verder kwam om de zoveel tijd een was- en strijkhulp. En een tuinman. Volgens mij (ik moet echt uit de herinnering putten) maakte mijn moeder zelf de bedden op, veegde en stofte het huis. Maar dat laatste weet ik niet zeker, ik zat dan immers op school. Geen rijtje bedienden, maar de nodige huishoudhulp. Wij bewoonden zelf de kamers van het paviljoen van een Hollands huis, heel vroeger bedoeld voor inwonende bedienden. Wij hadden ook geen auto, want mijn vader werd elke dag opgehaald en weer thuisgebracht met een legerjeep, bemand door Indonesische collega’s van het vliegveld Andir. Volgens mij waren het de sobere nadagen. Weinig bedienden, maar die werden goed betaald, en af en toe kregen zij daarbij een stofje voor een kain of baadje kado.
Als ik terugkijk hoe de kinderen van mijn opa hadden geleefd, dan zou ik bijna jaloers worden.
Een batterij personeel , grote (dienst)huis met pendopo in zijn district , grote erf waar je kan voetballen en andere privileges als kinderen van een Inlandse BeBe – er.
Zijn prive huis is in Batavia .
Heb ook niet slecht gehad in Djakarta alleen de auto en chauffeur zijn in dienst van de baas .
Ook in Amsterdam , met een totok chauffeur , we hadden geen personeel .
Heb voor de eerste keer leren afwassen , water zetten , tjeplok telor bakken , en mijn moeder helpen als ik in de week-end thuis kwam.
Heb lekker gegonceng bij mijn oude heer.
Totdat hij terug geroepen werd naar Jakarta.
Jan A. Somers zegt:
11 april 2016 om 11:28 am
“Zonder enig aanleiding?” Nee hoor, ze vonden ons gewoonweg niet aardig.
==============================================================
De aanleiding was dat de Indonesiers ( eigenlijk veel van de 1ste groep goed opgeleide jongeren(pemuda’s en pemudi’s ) niet meer onder de Nederlanders willen leven als 2de rangs burgers in hun eigen land.
Opmerking : de grote massa was gezien hun achtergrond ( minder of bijna niet geschoold te zijn dat kan men in de literatuur /westerse bronnen na lezen) het begin min of meer neutraal of afzijdig zijn .Zie Weg tot het Westen en Statistieken van Ned.Indische CBS .
Heb ergens gelezen dat Indonesia(de regering of militairen) hun organisatie hadden georganiseerd volgens de KNIL systeem ( 3 groepen of divisie ?) .
Vergeet niet dat de top van de TNI , de beleidbepalers bij Hoofdkwartier officieren van KMA Bandung waren. Zoals o.a Nasution en zijn generatie genoten.
Zie ook de Indonesische officieren afkomstig van KMA Breda.
http://adrianuskojongian.blogspot.nl/2014/09/tentang-lulusan-kma-breda.html
Zie ook Van Driekleur tot Rood-Wit. ISBN: 9789070677381.
Uitgever: Krijgsmacht Sectie Militaire Geschiedenis. Van Bouman.
DUS toen in het begin veel zelf benoemde officieren van diverse Laskars/Barisan etc uit de BKR niet meekunnen naar de nieuwe organisatie TKR, TRI en later de TNI heb je veel ontevreden uitgerangeerde groepen.
Die de TNI/regering van R.I (Hatta-Nasution) tegenwerken, sommigen werden zelfs “rampokkers” .
Dus het is echt kort door de bocht om de Pemuda’s als zondebok te zien , het is zelfs mode geworden om allerlei foute zaken na 1950 werden gebruikt om te laten zien hoe slecht de Indonesiers zijn .
er wordt nogal aandacht besteed aan een Indonesische schrijver Eka Kurniawan en met name zijn boek “Man Tiger”. In een interview zegt hij: In Indionesia we keep our anger, we repress our anger, but in the end..the tiger comes out , and we don’t know how to handle the tiger… Als ik dat verbind met Bersiap begint mij wel wat te dagen. Hij wordt wel vergeleken met Pramoedya… zie The Economist van 23 januari
Eka Kurniawan is op de komende Tong-Tong-Fair uitgenodigd. Dan kan ik hem best de vraag stellen wat hij met deze zin bedoelt:….In Indonesia we keep our anger, we repress our anger, but in the end..the tiger comes out , and we don’t know how to handle the tiger
@PetervandenBroek; ‘and we don’t know to handle the tiger…’ – Dat is wat mij van bersiap bij is gebleven. Die plotselinge opkomende ongecontroleerde haat tegen alles wat met de Belanda te maken had. En dat gebeurde nb. na de Japanse periode, toen wij tussen hen hebben geleefd/verbleven,weliswaar vijandig bejegend, doch links gelaten. Die sadistische haat overkwam ook daarna de jonge KL’ers, die in handen kwamen van revolutionairen. Ze werden eveneens getjingjangt/mishandeld. En een geweldspiraal was het resultaat.
“de Pemuda’s als zondebok te zien ” Ik kan niet wijs worden uit die vele duidingen van de Indonesische strijdgroepen (en roversbenden). Zelf gebruik ik het begrip Pemoeda voor de echte vrijheidsstrijders, voordat er meer organisatie ontstond tot de (echte) TNI. Jammer dat die TNI later weer werd vervuild met allerlei loslopende strijdgroepen en (voor het gemak) ZZP-ers. Veel bloed is vergoten vanwege de vele misverstanden: met wie heb ik eigenlijk afspraken gemaakt.
de pemoeda zijn de jongeren deze jongeren waren in de japanse tijd gecreeerd die marcheren met bamboes stokken(stokken zoals die van de verkennerij waren) velen va n hen zijn later soldaat geworden(Geen heihoos,heihoos zijn de ex indonesiche militairen van het KNIL die door de jap in hun dienst werden gesteld, deze werden later de eerste beroepsmilitairen van Indonesie)
deze pemoedaas waren in de japanse tijd agressief tegen alles met wat nederlandsbloed heeft,
deze jongeren waren dus ook de eerste raddraaiers opgegits door de Indonesische Onderwijzer van de volksschool Tommo ,direcht genoemd als BOENG(Broer of broeder) Tommo deze man riep
op tot geweld hij was de eerste leider van de peloppors(Bamboe Roentjing) de personen met bamboe speren (een verwonding met een bamboe speer heelt moeilijk) door ons genoemd de piekeniers, later kwam de TRI(Tentara rep.Indonesie) en na de overdracht kwam de TNI (TENTARA
REPUBLIEK INDONESIE)In deze tijd had ik weer het geluk gehad in Djocja te wonen werd in october, na 2 maanden thuis uit NGAWI KAMP, opgesloten door de indonesiers ter bescherming
dank weer aan Sultan Hamangkoe Bewonno mogen wij in het Kamp Poendoeng Niet mishandeld worden op 22 april werd ik dan gerepatrieerd en voor het eerst in die jaren de Nederlandse vlag boven semarang gezien en in Mei 1946 was ik eindelijk weer in veiligheid maar de krijg bleef nog
tot 1949De wreedheden van de Indonesiers na de overdracht was onbeschrijvelijkIk was toen
als hoofdagent van politie bij het velddetachement te Grissee(Moslim gebied)je kan het niet indenken hoe wreed de mens kan zijn hopenlijk is het nu duidelijk wie de eerste kwaadwilligen waren.
Peter van den Broek zegt:
28 april 2016 om 12:39 pm
Eka zegt :
but in the end..the tiger comes out , and we don’t know how to handle the tiger
=================================================
Wat een omong kosong verhaal, maar ya dat gebeurt omdat je als filosoof(apa itu ?) te veel sta te denken en te veel vragen stelt .
Men moet zorgen dat de tijger of duivel in jezelf te beheersen.
Trouwens als de druk te groot wordt zal er ongelukken komen, en dan wordt je mata gelap.
Eka Kurniawan is toch wel een bekende schrijver en journalist, dus hij mag zo’n omong kosong verhaal best schrijven. Hij heeft filosofie gestudeerd, dus veel denken en zinnige vragen stellen mag hij ook. Des te meer is het interessant hem te vragen over het gehele citaat: In Indonesia we keep our anger …. dan mag ik toch aansluitend een vraag stellen over de gebeurtenissen in 1965 en die in de koloniale oorlog m.n. de Bersiap in relatie tot de tijger in Indonesiers. het gaat over het persoonlijke niet het politieke in de gebeurtenissen. Hij kan daar als beschouwer en storyteller toch wel zinnige dingen over vertellen, lijkt mij. Ik ga zijn boek “Man Tiger” maar bestellen…..Een openingszin in één van zijn boeken luidt:…..One afternoon on a weekend in March, Dewi Ayu rose from her grave after being dead for 21 years…. dat belooft een paar genoeglijke uren lezen.
Ik dacht dat aan dhr Suharto vragen over 1965 werden gesteld en dan kreeg je wel een omong kosong antwoord. ….. ben je nog verder van huis.
Ben benieuwd welke antwoord hij als ahli filsafat ( filosoof) kan geven over de KUDETA G-30-S ,(Gestapu) of de Bersiap periode.
Of de excessen gepleegd door rampokkers te begrijpen zijn , zijn mening als filosoof en prive persoon.
Ik denk dat je te veel verwachtingen hebt , denk niet dat hij in de voetsporen van “onze”westerse denkers zit.
Mijn oud docent een doctor/kapucijner filosoof kan zo mooi college geven over 1 woord , “zijn” .
Zelfs ik, een ongeschoolde grappenmaker kwam tot het besef dat filosofie de basis is van alle wetenschappen.
Ik vergelijk hem niet met een westers filosoof, laat staan met het Zijn, daarvoor ben ik te objectgericht. Ik ga maar dat boek van hem lezen en dan kijk ik wel of het de moeite waard is om een gang naar de TTF te maken, vol verwachting klopt mijn hart.
Apropos, waar zijn mijn verwachtingen dan op gebaseerd dhr Atmadja? ik vind dat wel een uitglijder in het licht van de betreffende boekbespreking. Hij wordt wel vergeleken met PAT, lijkt mij geen westerse filosoof.
Ik ook niet, het is zonde van geld en tijd om naar zijn presentatie te komen.
Trouwens die PAT is volgens vele Indonesiers uit mijn generatie een “salon socialist” .
Een LEKRA activist die andersdenkende schrijvers/kunstenaars had “vervolgt
Even P.A.T, en LEKRA googlen.
Eka is een beroepsschrijver geworden i.p.v een ahli filsafat .heb iets over zijn achtergrond ergens gelezen .
Maakt toch niet uit wat PAT is? Gewoon een goede roman/verhalenschrijver. Mijn Zeeuws meisje is nu ‘Meisje van het strand’ aan het lezen. (uit 1989, bij het Goededoelenwinkeltje gekocht.)
Ik denk, dat dhr Atmadja Eka Kurniawan onderschat, misschien dient hij wat van deze schrijver te lezen. Hij is niet als filosoof bekend maar als schrijver maar dat terzijde. Ik begrijp niet waarop het oordeel van dhr. Atmadja over hem is gebaseerd, maar hij dwaalt wel erg ver af naar PAT. Past Uw denken niet meer in het vooroordeel van bepaald Indonesiers om PAT bij elke willekeurige gelegenheid zoals nu in een zwart daglicht te stellen, daarbij de rol van dhr Suharto en zijn vrouw gemakshalve over het hoofd te zien….
Volgens VELE Indonesiers…….. was de vrouw van dhr Suharto zo corrupt als 10%?
Als dhr Atmadja het TTF-programma had gelezen, dan had hij kunnen weten dat Eka Kurniawan door de historicus Wim Manuhutu , dus niet een filosoof wordt geïnterviewd.Dat beloofd wat!!!!
Aan dit Heerschap Manuhutu heb ik wat slechte herinneringen. Hij presenteerde op een Pasar Malam Besar de tentoonstelling “Het Verhaal van Indië” (hij was één van de samenstellers van de tentoonstelling veronderstel ik). Op de tentoonstelling mocht mijn moeder als Binnenkamper weer voor de Japanse vlag buigen, vond ikzelf niet een leuke grap. Ik wilde bij de presentatie een wel brandende vraag dienaangaande stellen maar vreemd genoeg was er geen plaats voor een vragenuurtje. Na afloop van de presentatie toog ik naar de stand van het IHC alwaar zich een hooglopende discussie ontstond met de tentoonstellingsmakers, want wie aan mijn moeder komt, komt aan mij. Achteraf begreep ik dat de directeur van het IHC achter mijn rug van de discussie mocht meegenieten, anders had zij ook een veeg uit de pan gekregen.
Ik hoop dat dhr Manuhutu zich nu beter gedraagt en tijd inruimt voor het stellen van vragen, anders is de gang naar het interview met Eka Kurniawan zeker zonde van het toegangsgeld. Op dezelfde dag staat om 16:00 uur op het programma ‘Niet mijn oorlog’, lijkt mij ook interessant.
Peter van den Broek zegt:
29 april 2016 om 5:52 am
Ik denk, dat dhr Atmadja Eka Kurniawan onderschat, misschien dient hij wat van deze schrijver te lezen.
=================================================
Zonde van mijn tijd, heb nog minimaal 2 of 3 boekenkasten vol met boeken uit de N.O.I tijd , van alles nog wat.
Zelfs de boeken van PAT ( meestal gekocht tijdens Konninginedag-30 april) , splinter nwe boeken voor 0.50-1.00 euro.
Vroeger ben ik tijdens mijn SMP tijd (onderbouw Indon. voorgezet onderwijs) een bewonderaar van PAT, later niet meer , door zijn LEKRA activiteiten.
Vwb EKA, het is voor Westerlingen mss interessant om een andere geluid ( de eerste Indonesische “zwaluw” te omarmen of adopteren ) .
Dat zie ik bijvoorbeeld bij Prof Dr Abdul Wahid , met zijn vreemde intro .
EKA is ook geen filosoof , eigenlijk een mislukte filosoof , bij landgenoten die door Westerlingen/ i.h.b door Nederlanders naar voren waren geschoven ga ik indien mogelijk de doopcel nalezen.
Echt onder de indruk ben ik niet.
Dhr Atmadja: door welke Nederlanders wordt hij naar voren geschoven? Hun meningen (in welke krant/tijdschrift?) over een geëngageerde Indonesische schrijver/journalist lijken mij wel interessant voor zijn beeldvorming in post-koloniaal Nederland.
Abdul Wahid werd door een paar Nederlanders omarmd toen hij een artikel schreef ( zie ook Java Post) , hij werd kennelijk gezien als de “eerste”zwaluw van Indonesische historici die kritisch kan en wil zijn tegen de gangbare mening van andere historici/landgenoten.
Terwijl ik (een ongeschoolde blogger=apa itu) vraagtekens heb over delen van zijn artikel.
Later werd hij uitgenodigd in Leiden tijdens zo’n “internationale”meeting.
Wiw Abdul Wahid , en waarom hij in de “picture”van Nederlandse historici/wetenschappers kwam zal men zo kunnen plukken uit internet.
Wat EK betreft , heb de recencies over zijn werken gelezen , een klein sluier van zijn achtergrond opgelicht .
Mss is hij een soort profeet die in zijn eigen kampung werd niet geeerd.
Om hem ls “opvolger”of in de voetsporen van PAT te zien is mijn inziens te veel eer.
Abdul Wahid schreef( volgens Lidy Nicolasen) :
Tot zijn verbazing viel de Chinese bevolkingsgroep buiten elke vorm van verering. Het zijn slechte mensen, werd beweerd. Ze werden gehaat. Begrijpen deed hij die aversie niet. Thuis hadden ze andere ervaringen. De Chinese handelspartners van zijn vader waren aardige mensen, wiens religieuze feesten ze respecteerden.
================================================================
Weet niet of A.Wahid( docent bij UGM) goed geciteerd werd.
https://javapost.nl/2015/02/02/de-wandaden-van-de-indonesiers-moeten-ook-onderzocht-worden/
“Het zijn slechte mensen , ze werden gehaat, begrijpen deed hij niet”
Wat een flauwe kul verhaal , of probeerde A.H een wit voetje te halen bij zijn “sponsors ” ?
Hij ging promoveren over de belastingen in Midden Java en als ik me niet vergist over de rol van de Chinezen ten tijde van VOC.
Als het waar was, dan moet hij weten wie de Chinezen zijn , hun aanwezigheid van meer dan 800 jaren in de Gordel van Smaragd , hun KONGSI in Borneo, hun zeeroverij , Semarang , Majapahit , Successie Oorlogen (Mataram II) , de pogrom van Batavia 1740 , Po An Tui , de rol tijdens verspreiding van de Islam etc.
Bijna alles is te vinden op internet en boeken , dat moet een geschiedenis docent wel weten .
PS: ik heb veel Chinese( peranakans )vrienden , zelfs aangetrouwde tante en nichten , sommigen hebben meer rood-wit bloed in hun aderen stromen dan ik zelf.
Wie zijn die PAT en A.H.?
Pramoedya Ananta Toer.
Ik weet nu alles over PAT en Abdul Wahid maar heb geen juist antwoord gekregen op mijn juiste vragen aangaande Eka Kurniawan. Dat gebeurt wel vaker als er gezwegen dient te worden over pijnlijke Indisch/Indonesische onderwerpen. Ik noemde provocatief als reactie op een provocatie nog Suharto i.c. zijn vrouw maar ook daar wordt om begrijpelijke redenen niet op ingegaan. Daar krijg je in Indonesië vooral in militaire kringen niet de handen op elkaar
Maar nu weer terug naar het interview.
Ik neem aan dat de historicus Manuhutu zijn huiswerk bij het Herinneringscentrum heeft gedaan en de schrijver Kurniawan niet uitgenodigd heeft om het nieuwste recept Rendang te bespreken. Ik verwacht toch een verwijzing naar de periode Suharto, dhr Kurniawan spreekt niet voor niets over Dewi Ayu rees uit haar graf , alwaar zij 21 jaar dood in heeft gelegen. En dan is het maar een kleine sprong naar de Bersiaptijd. Misschien is dat toch wel waard om mijn bed uit te komen en mijn schreden te zetten richting mijn Nederland o Bovenland , mijn Vader- noch mijn Moederland.
Die EKA Kurnawan ken ik niet omdat hij nog niet echt bekend is in Indonesia(behalve in een klein groep jonge en redelijk goed geschoolde indonesiers (*) en omdat hij 1 generatie verschil zit (**) met mijn generatie ( PAT ken ik goed, een opportunist)..
Bij de buitenlanders is hij wel bekend.
Benedict Anderson noemde hem de “opvolger”/penerus van PAT
Zijn achtergrond werd een beetje duidelijker gemaakt.
Voor de Indonesiers ( even generaliseren , en zeker van mijn generatie of vlak daarna 50ers-60ers die nog op hun top van hun loopbaan zitten) zijn er weinig (bijna geen interesse) over “pijnlijke” geschiedenis in onze verleden.
We zijn geboren na 1945 als vrije Indonesiers , een klein deel behoren tot de “happy few” ( zie statistieken CBS Nederlands Indie) , de meesten(den gemeenen Javaan) zijn tani en buruh(“werkman” , staan ver van de politiek/geweld.
Behalve die 200 duizend of meer slachtoffers van de Japanse bezetting en de herbezetting van Indonesia door Nederland.
Bersiaptijd , i.h.b de slachtoffers zijn gepleegd door ongeregelde onbekende troepen .soms waren BKR mensen ook betrokken maar niet systematisch/structureel en i opdracht van de autoriteiten.
Daar voelen ze niet aangesproken , voelen ook niet medeverantwoordelijk te zijn.
De Gestapu periode ( omwenteling/kudeta van PKI) is voldoende herkauwd door buitenlandse bronnen.
Indonesische bronnen zijn vaak betrouwbaarder/uitgebreider zeker als men de plaatselijke gebeurtenissen die bekend waren ( bron buren/familie van de slachtoffers) gaat verzamelen.
Geen kunst aan!!!!!!
Nu is er discussie aan de gang over de gevraagde bewijzen van uit de officiele kant (regeringszijde) of men een massagraf (kuburan massal) kan laten zien. van de vermoorde PKI of verdachte mensen uit die tijd.
Jokowi had opdracht gegeven om onderzoekt te doen.
Wie Suharto is , dat weet vele Indonesiers, in ieder geval veel van mijn generatiegenoten of iets ouder , zijn rol in Semarang, ook wie zijn vrouw is of familie.
Het is bijna publiek geheim.
Opmerkelijk of eigenlijk logisch in de benadering van dhr Atmadja dat hij volledig voorbij gaat aan het symposium “Membedah Tragedi 1965, Pendekatan Sejarah” dat in de week van 18 April 2016 in Jakarta plaatsvond.
Dat lijkt mij toch geen non-event als ik kijk naar de lijst van deelnemers. Of is dat volgens hem een symposium dat een publiek geheim is maar waarover niemand spreekt? Ik heb daar toch wel andere berichten over gelezen en het lijkt mij dat het wel bij indonesiers van allerlei geledingen leeft zoals bij deelnemers als Agus Widjojo, een intellectueel, voormalig generaal en zoon van één van de in 1965 vermoorde generaals, maar ook Sukmawati Sukarnoputri die geen inleiding behoeft.
Misschien leeft het niet of wil het niet leven bij de Suharto-aanhangers maar ik denk toch dat het e.e.a. te maken heeft met de komst van de nieuwe President, Minister Luhut Binsar Pandjaitan van Coördinatie Politieke , Juridische en Veiligheidszaken deed het openingswoord bij dit symposium maar dat zal wel een publiek geheim zijn.
Laat ik het maar houden op de muziek van stilte, “sound of silene”, een lied van Simon & Garfunkel uitgebracht toevallig in 1965. ….Fools,” said I, “You do not know……..Silence like a cancer grows.
@ Peter.
In Indonesia heb je sinds ongeveer 1960 minimaal 3 soorten bewoners, de grote massa met geen politieke binding, de rechtsen/kapitalisten, bordjuis(bourgeouis ?) aan de ene kant en de “revolutionairen”aan de andere kant ( dus links – marxisten . PKI etc).
Tot welke groep ik behoorde,weet ik niet.
Wat zeker is Niet tot de “revolutionairen” of de “progressieven”.
Ook mijn familie, vrienden , klas/schoolgenoten etc .
Laat staan de eerste lichting van de Nationalisten, zoals de generatie van mijn ouders , Sukarno, Hatta, Sutan Sjahrir etc .
Alleen een klein deel waren links georienteerd = de zgn Kominterngroep, MERDEKA atau MATI( zie de ruzie in de Perhimpunan Indonesia) , hun aandeel bij de PKI opstand in 1948 , de ruzie bij de Sarikat Islam ( zie Henk Sneevliet ) .
Alles is na te lezen op internet.
Luhut Pandaitan is een zware jongen, wist niet eens dat hij volgens Wikipedia de oprichter van KAPI was de leerlingen organisatie die tegen Sukarno, PKI demonstreerden ten tijde van de omwenteling .
Ben ook lid van KAPI Djaja , KAMI- de tijdelijk illegale KAPPI en Resimen Mahadjaja .
Verder is LUHUT een KOPASSUS man , met indrukwekkende wapenfeiten.
https://id.wikipedia.org/wiki/Luhut_Binsar_Panjaitan
Als je iets dieper wil weten , wil ik je wel bij mij thuis in Amsterdam uitnodigen , dan kan ik discreet dingen vertellen. .
Kan ik altijd ontkennen , zo lang het niet zwart op wit staat in een (web) site.
Kopi tubruk heb ik nog wel in voorraad.
De probleem met de afhandeling( rekonsiliasi) is de bij sommige familie en of slachtoffers dat men ook REHABILITATIE vragen.
En dat zet kwaad bloed bij de “andere kant”.
Dat er onderzoek gedaan moet worden is OKE, dat de resultaten openbaar gemaakt worden (dader-slachtoffers) is OKE* , dat de regering van NU excuus aanbiedt is ook OKE ( ondanks dat ze niet betrokken raken)
* persoonlijke mening
“Tot welke groep ik behoorde,weet ik niet.” Ik wel hoor, een normale Indonesiër. Met veel Indonesische informatie.