Herstel van het koloniale gezag in Indië, nodig om de wederopbouw te betalen, liep uit op oorlog en het doorsnijden van alle banden. Over het einde van Indië.
Door Kester Freriks
De vlag gaat neer
Museum Bronbeek in Arnhem, gevestigd in het Koninklijk Tehuis voor Oud-Militairen, laat een gedurfde tentoonstelling zien. Oorlog! met als ondertitel ‘Van Indië tot Indonesië 1945-1950’. Het onderwerp van de gewelddadige dekolonisatiestrijd die Nederland in de Oost voerde om Nederlands-Indië te behouden, is nog steeds uiterst delicaat en beheerste de naoorlogse jaren. Oorlog mochten de Politionele Acties destijds niet heten, want het brengen van rust en orde was geen oorlog, maar pacificatie. Deze versluierende term moest verhullen dat het daadwerkelijk om militair optreden ging. Dat het museum de acties ‘oorlog’ noemt, is niets minder dan een kanteling in de geschiedenis. Directeur Pauljac Verhoeven, samensteller van Oorlog!, zegt hierover: „Als museum is het niet onze taak om sympathie te wekken, maar om de context te geven zodat de bezoeker in staat is om zelfstandig tot een afgewogen oordeel te komen.”
De expositie toont de tastbare bewijzen van dit militaire ingrijpen, waaronder confronterende foto’s van acties van Nederlandse militairen die met tanks door de sawahs gaan, wapens, uniformen, onderscheidingen, pamfletten en stafkaarten. Op een affiche zien we de rood-wit-blauwe vlag die neergehaald wordt, een gebroken kroon ernaast en de begeleidende tekst: „De vlag gaat neer in Indië. Wilt gij dit?” Het affiche werd verspreid door het Nationaal Comité Handhaving Rijkseenheid. Een als een klauw getekende hand haalt de trotse driekleur neer en verfrommelt die.
Herstel van het gezag
Nederland was verarmd en gedemoraliseerd uit de Tweede Wereldoorlog te voorschijn gekomen. In de roes van de bevrijding en het verlangen naar krachtdadige wederopbouw waren de gelden uit de kolonie onmisbaar; meteen na de bezettingstijd richtte ons land zich op herstel van het koloniale gezag. Dat bleek een illusie. Op 17 augustus 1945 riepen Soekarno en Hatta de zelfstandige Republik Indonesia uit. Nederland reageerde als gebeten, en zond, begin 1946, een leger uit, gesecondeerd door imposant oorlogsmaterieel.
De ‘Politionele Acties’
De strijd zou vier jaar duren. Nederlanders werden, na de Japanse bezetting van Indonesië, niet binnengehaald als de vertrouwde blanken maar als vijanden. In het machtsvacuüm dat was ontstaan na de overgave van Japan greep de vrijheidsdrang van het Indonesische volk om zich heen. Het Nederlandse leger stuitte op intens gewapend verweer. Nederland propageerde met anti-Japanse stemmingmakerij en toonde in propagandafilms en op foto’s uitgemergelde Indonesiërs, brandende huizen en intense armoede – als erfenis van de Japanse bezettingstijd en als gruwelijk toekomstbeeld van de Indonesische onafhankelijkheid, als ‘wij’ er niet meer waren om rust en orde te bewaken. De Politionele Acties eisten 5.000 doden aan Nederlandse zijde en 150.000 doden aan Indonesische zijde. Maar Nederland wenste niet te wijken. „Het woord abandonneren komt in mijn vocabulaire niet voor”, verklaarde minister Van Maarseveen van Overzeese Gebiedsdelen nog op 18 februari 1949, in de Tweede Kamer, kort na de Tweede Politionele Actie.
De internationale opinie en de voormalige bondgenoten van het Aziatische strijdtoneel, Amerika en Groot-Brittannië, keerden zich tegen Nederland en verklaarden zich voor de Indonesische vrijheidsstrijd. Amerika dreigde de Marshallhulp in te trekken als Nederland doorging met vechten. Nederland moest Indië verlaten en erkennen dat het land een zelfstandige natie werd. De wederopbouw moest plaatsvinden zonder geld uit de koloniën.
Traumatische gevolgen
Het militaire optreden had, ongewild, een traumatisch effect voor duizenden landgenoten, zowel de totoks, de volbloed blanken, als de Indische Nederlanders. In enkele migratiegolven kwamen ze uit Indonesië naar Nederland, nog altijd dromend over terugkeer en herstel van de oude banden. De repatrianten van het eerste uur probeerden zich in stilte aan te passen, te assimileren, hoewel de woede op de Nederlandse regering die Indonesië verkwanselde er niet minder om was.
Affiche tentoonstelling ‘Oorlog’ in Bronbeek
Volgens historicus Wim Willems, auteur van De uittocht uit Indië (2004), “tekende het de naoorlogse tijd dat vele tienduizenden mensen hun hoop op terugkeer zagen vervliegen.” Het is, aldus Willems, “altijd van belang een onderscheid te maken tussen het grote economische belang dat gemoeid was met herstel van de banden met Indonesië en de gewone mensen die speelbal zijn van de gebeurtenissen.” Diplomatie en strijd tekenden de naoorlogse jaren als het ging om de overzeese gebiedsdelen in de Oost. Het straffe rekolonisatiebeleid van de Nederlandse regering heeft volgens Willems de geleidelijke weg naar onafhankelijkheid juist in de weg gestaan: “Nederland hoorde bij Indië of Indië hoorde bij Nederland, bij ons, was nog altijd de gedachte. Maar in de zwarte decembermaand van 1957 verwittigde Soekarno alle Nederlanders dat ze voor 1 januari het land verlaten dienden te hebben. Dat had niemand verwacht. Indonesiërs gingen over tot zelfbestuur, en daar kwam geen Nederlander aan te pas, ondanks eindeloze diplomatieke onderhandelingen die volgden op de strijd.”
Veranderd beeld
Het was in de ogen van Nederlanders destijds een goede oorlog. In 2010 klonk echter een heel ander geluid. Minister Bot van Buitenlandse Zaken verklaarde dat het een „vuile oorlog” was en dat Nederland „aan de verkeerde kant van de geschiedenis stond”. Op zijn gezag erkent Nederland – zij het impliciet – alsnog 15 augustus als dag van Indonesische onafhankelijkheid. Het was niet alleen een verkeerde oorlog, ook nog eens een oorlog die een averechts effect had.
De geschiedenis is 180 graden gedraaid, zoals ook de expositie ‘Oorlog!’ bewijst. De jaren van wederopbouw in Nederland gingen gelijk op met een grootscheepse dekolonisatieoorlog in de Oost. Voor de duizenden en nog eens duizenden mensen die banden hebben met de voormalige kolonie staat wederopbouw synoniem voor het einde van Indië.
x
Dit artikel verscheen eerder in NRC Handelsblad, 18 juli 2015.
Naschrift
Van Kester Freriks verschijnt op 17 augustus ‘Echo’s van Indië. De Indonesische onafhankelijkheid in verhalen en herinneringen.’
Java Post 
Het stompzinnige vasthouden van Nieuw Guinea leidde tot een laatste konfrontatie met Indonesie die geheel onnodig was.
http://www.theroadtohomefilm.com/about/
Van de regen in de drup. Act of Free Choice werd Act of No CHoice
By 1969 there was widespread resistance to Indonesian rule. The Indonesian military had killed and imprisoned thousands of Papuans in the seven years it had occupied the country – yet it was under these conditions that the people were supposed to exercise their right to self determination. It was agreed that the UN should oversee a plebiscite of the people of West Papua, in which they would be given two choices: to remain part of Indonesia or to become an independent nation once again. This vote was to be called the ‘Act of Free Choice.’
But the Act was a sham. Instead of overseeing a free and fair election, the UN stood by while Indonesia rigged the vote. Declaring that the Papuans were too ‘primitive’ to cope with democracy, the Indonesian military hand-picked just 1,026 ‘representative’ Papuans – out of a population of one million – threatened to kill them and their families if they voted the wrong way, and then told them to choose. The result was ‘unanimous’: West Papua would remain part of Indonesia. Despite protests from the Papuans, a critical report by a UN official and condemnation of the vote in the international media the UN sanctioned the result and West Papua has remained under control of the Indonesian state ever since.
But (read: Because) the Act was a sham. Instead of overseeing a free and fair election, the UN stood by while Indonesia rigged the vote. Declaring that the Papuans were too ‘primitive’ to cope with democracy, the Indonesian military hand-picked just 1,026 ‘representative’ Papuans – out of a population of one million – threatened to kill them and their families if they voted the wrong way, and then told them to choose. The result was ‘unanimous’: West Papua would remain part of Indonesia. Despite protests from the Papuans, a critical report by a UN official and condemnation of the vote in the international media the UN sanctioned the result and West Papua has remained under control of the Indonesian state ever since.
Wat een simpele uitspraak Walter. De konfrontatie met Indonesië was zeker niet nodig als zij zich met hun eigen zaken hadden bemoeid en hun neus niet in andermans zaken hadden gestoken. Zowel geografisch als etnisch behoren de Molukken en West Papua niet bij Indonesië. Ze hebben het later nogmaals herhaald in Timor. Hun kolonisatie van deze gebieden is nog erger, dan wat er in Indië afspeelde in de 20ste eeuw. De machthebbers zijn niet te vertrouwen. Buitenlandse journalisten kunnen weer naar West Papua, maar de generaal in charge zegt, dat ze alleen positief mogen rapporteren. Zijn ze negatief, dan gooit hij ze in de gevangenis. Hij staat erom bekend, dat hij persoonlijke wreedheden heeft begaan. Mijn ouders hadden bediendes (ze werden betaald voor hun werkzaamheden), die gesmeekt hebben om mee naar NL te gaan. Helaas kon dat niet.
Nee het moorddadig optreden en uit moorden van de Papoea,s onder (Stalin) soekarno was te verantwoorden. En zijn verdere moorddadige bewind.
Alle pelotonscommandanten en sergeanten werden op Noord Sumatra beedigd als veldpolitie.
Juridisch betekend dat we politietaken hadden.
Russische duikboten voor Nieuw-Guinea
Door: Martin Bossenbroek
Historisch Nieuwsblad nr. 11/2013
De Sovjet-Unie en de dekolonisatie van Papoea-Nieuw-Guinea
11/2013
In augustus 1962 lagen Russische onderzeeërs voor de kust van Nieuw-Guinea – klaar om een Nederlands fregat aan te vallen. In het conflict over de dekolonisatie van het eiland speelde de Sovjet-Unie een cruciale rol. Dat weten we dan nú ook weer!
Deze geschiedenis ken ik niet.
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/32211/russische-duikboten-voor-nieuw-guinea.html
Typo: Deze geschiedenis kende ik niet.
Indonesisch en Russiche duikboten in de West Irian conflict.
In het begin had Indonesia 6 duikboten Whiskey Klasse gekocht.
Door de komst (show of force) van Karel Doorman werd er 6 extra duikboten besteld, door plotseling uitbreiding is men genoodzaakt om 6 extra duikboten te kopen, door tekort aan bemanning werd 360 Russen ingehuurd.
Met duikboten werden diverse operaties / infiltraties uitgevoerd tijdens de West Irian conflict.
4 duikboten : RI Nagabanda-407, RI Nagarangsang-404 dan RI Trisula-402 om komando’s ( RPKAD=Rode Baretten te droppen ) , gedropt door RI Tjandrasa-408
Men was bezig om de geplande operaties uit te voeren toen er in New York( ?) een overeenkomst werd bereikt.
http://cakrawala42.blogspot.nl/2012/12/misi-senyap-ri-tjandrasa-408-di-irian.html
De TU-16 Badger A van AURI heeft ook Indonesische bemanning , zoals eventjes een “kado” droppen bij Alice Spring , in 1963 in het midden van Australia.
Piloot was Komodor Suwondo .
Hun opdracht was de Karel Doorman uit schakelen.
http://ramalanintelijen.net/?p=5329
“Het affiche werd verspreid door het Nationaal Comité Handhaving Rijkseenheid. ” Ja, die waren in die tijd actief, net zoals de groep Welter. Gelukkig ook de relativerende reactie/reclame op de stickers die daarover werden geplakt: Velpon lijmt alles.
Kester Freriks heeft een Indië-achtergrond.
Des te teleurstellender is het dat hij schrijft “De Politionele Acties eisten 5.000 doden aan Nederlandse zijde en 150.000 doden aan Indonesische zijde”
Hij neemt de cliché’s der onwetenheid zondermeer over. Verdiep je toch eerst in die geschiedenis. Dit komt zo laks over.
* Er vielen geen 5000 Nederlandse doden in de politionele acties . Ook geen 150.000 Indonesische doden.
Die acties waren te samen nog geen 5 weken.
* Als hij bedoelt de Indonesische revolutie van 17 augustus 1945 tot 27 december 1949…… Naast die 5000 militairen en burgers bij het leger waren er ook nog duizenden Nederlandse burgers die omkwamen.
* 150.000 ? Is meestal een schatting van strijders en burgers. Doe dat ook dan zo samengesteld met de schattingen aan de Nederlandse zijde .
Ben Bot heeft in 2005 als minister een spijtbetuiging gedaan over de verkeerde keuzes van Nederland in die dekolonisatie.
Wat zei hij dan letterlijk in 2010?
ook nu weer geen woord aan de moordpartijen op java ten aanzien van blanken en christelijke indonesiers eind 1945.
dat het grootste gedeelte van nederlands-indie allang bevrijd was , komt ook niet ter sprake.
we moeten politiek wel correct blijven indien we over die periode publiceren , toch ??
Ja, meneer Hoegen. Zo is het nu eenmaal. En in dit geval is politiek correct dat we onze doden nooit mogen kennen, nooit mogen erkennen, nooit mogen herdenken. Gewoon op 15 augustus a.s., als iedereen weg is bij het Indisch Monument, om lekker te eten, even op een bankje onder de bomen gaan zitten. Luisteren naar de wind.
“De opstand begon in de vroege ochtend van 17 augustus 1795 op plantage Knip. Bij het luiden van de slavenbel, die de start van de werkdag aangaf, verzamelen zo’n 40 tot 50 slaven zich onder leiding van Tula voor het landhuis van meester C,L, van Uyttrecht. Ze verkondigen dat ze weigeren nog langer voor hem te werken en dat ze hun vrijheid eisen. Van Uyttrecht maakt hun duidelijk dat ze de kwestie maar moeten opnemen met de gouverneur in WIllemstad. Dat doen ze niet. Ze begeven zich naar de plantage Santa Krus en naar andere nabijgelegen plantages, zodat meer slaven zich bij hen kunnen aansluiten.”
Dit is een fragment over de grote slavenopstand op Curacao, geleid door Tula, vrijheidsstrijder. Naast 1 juli naar de datum 1 juli 1863, waarbij de slavernij officieel werd afgeschaft, wordt op Curacao ook 17 augustus aangehouden als bevrijdingsdag. Is het toeval dat de datum 17 augustus zowel in “West-Indie” als ook voor “Oost-Indie” die belangrijke klank heeft van opstand en vrijheidsstrijd? Beide gebieden kunnen bogen op de uitspraak: “Wij kiezen voor 17 augustus als onze eigen dag van herdenking, omdat die uit onze eigen strijd is geboren”.
Zelf heb ik niets met “West-Indie” (ik ben alleen een keer op vakantie geweest op het mooie Aruba), maar museumbezoek en de sfeer op het eiland (van slaven en piraten) brachten mij naar dit – bijzondere – toeval.
Wil men nu weten waarom het zo treurig gesteld is met de geschiedschrijving voor wat betreft Indonesië, dan geeft Dr.Jaap Harskamp, Curator Dutch/Flemish Collections van de British Library, daarop een antwoord in het voorwoord van
‘The Indonesian Question’ The Dutch/Western response to the struggle for Independence in Indonesia 1945-1950.
An annotated catalogue of primary materials held in the British Library.’
Jaap schrijft o.a.:
“I was born in 1946, a member of a generation that would turn vehemently against all forms of colonialism past and present. At Amsterdam University the Dutch colonial past was almost a taboo subject, something best forgotten.”
Het is dan ook bepaald niet verwonderlijk dat er zo velen zijn met klachten over de manier waarop ‘Indië’ in de geschiedenisboeken terecht is gekomen als we ons realiseren met welke ‘vooroordelen’ wij hier te maken hebben..
Hebben we iets dergelijks niet al eerder gezien met de publicatie van deel 11 van De Jong’s ‘Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog? Daar is toen met name door Ralph Boekholt actie tegen gevoerd, o.a. door publicatie van het boek ‘De Staat, dr.L.de Jong en Indië’.
Welnu, de nazaten van dr.de Jong gaan door op het ingeslagen pad en wordt zo de geschiedenis ‘vervalst’.
Daar valt blijkbaar niets aan te doen; ook hier is de Staat der Nederlanden ‘hoofdschuldige’, gelet op de flaptekst van bovengenoemd boek:
“Wanneer Nederlanders uit Nederlands Indië zeggen diep gegriefd te zijn door de onvolledige, eenzijdige en negatieve rijksgeschiedschrijving over hun leven en werken in Nederlands Indië dan kijkt de Staat verbaasd op en zegt bij monde van de landfsadvocaat dat de mensen uit Indië door geen enkele passage in deel 11A van het nationale geschiedwerk zijn gekwetst. Ofwel: waar hebben ze het over.”
“Wanneer Nederlanders uit Nederlands Indië zeggen diep gegriefd te zijn door de onvolledige, eenzijdige en negatieve rijksgeschiedschrijving over hun leven en werken in Nederlands Indië —-”
=============================================================
Wat dachten jullie hoe de Indonesiers van mijn generatie geboren na 1945 (ben van 1948) voelen en denken als ze de de commentaren zelfs aantijgingen lezen over de Pemuda’s, Nationalisten .
Ik heb niet over de rampokkers of ploppers.
“Ik heb niet over de rampokkers of ploppers.” Dat is ook het probleem van het juridisch onderscheid tussen reguliere militairen en francs-tireurs. In Soerabaja begonnen de pemuda’s, voormalige PETA, met roadblocks in de buitenwijken, waar ik helemaal geen problemen ondervond. Maar deze groepen werden aangevuld met allerlei tuig, waar die pemuda’s op den duur ook geen weg mee wisten. De grote moordpartijen in de Simpangclub, het hoofdkwartier(!) van de pemuda’s, geeft een goed beeld van die chaos. Ook de moordpartijen bij de ingang van de Werfstraatgevangenis. Ik heb beide meegemaakt en kon ook geen onderscheid zien. Het over één kam scheren van vrijheidsstrijders en tuig mag natuurlijk niet, maar normale mensen konden dat verschil echt niet zien.
@appiebbroek; ‘wanneer Nederlanders(dus ook Indo’s) uit Ned.Indië zeggen diep gegriefd te zijn, door de onvolledige, eenzijdige etc..’ Na bijna 300 jaar volledige positieve (indoctrine) geschiedschrijving over Indië. Uit 1936 CJM.Kretschmer de Wilde; ‘Nederland en Indië zijn één, onafscheidelijk te saâm gebonden door den hechten band der traditie(!), dien eeuwen van kolonialen arbeid daartuschen hebben gelegd. Van den hoogsten Gezagsdrager in Buitenzorg tot den eenvoudigen dessaman is deze millioenen volk doordrongen van het besef , dat een krachtiger hand haar leidt en het aan deze leiding(!) te danken is, dat alles verre van haar wordt gehouden, wat dreigt de eenheid van dit wereldrijk(!) te verstoren’. Het giste toch; De Vaderlandse Club 1930, afgekort tot VC= lateins Vi coactus= door geweld bedwongen. Een club van ‘volbloed Nederlanders’, in Indië geboren(!)- de ‘totoks’; Wij vragen om het behoud onzer plaats onder de Indische zon op historische, moreele(!) en economische gronden. Wij willen vooral opwekken tot een krachtiger Hollands nationaal leven, als beste voorbehoedsmiddel(!) tegen de dolle eischen van Oosterse nationalisten’. Dan is het toch te verwachten dat na alles, na het Indië/Indonesië debacle vooral, een realistischer beeld van Indië het gevolg is? Zoals door dr.L.de Jong 1984; als nationaal geschiedwerk is vastgelegd. Na 40 jaar verzwijgen, zoals ook dr.Jaap Harskamp; ‘a taboo subject’ is opgemerkt.
“De Vaderlandse Club 1930, afgekort tot VC= lateins Vi coactus= door geweld bedwongen.” Toch weer leuk te zien al die oude clubs en personen. In Nederland hebben we nu ook van die clubs zoals de PVV. En in de VS nu ruzie over een oude vlag. Mag ook in een democratie, net als de clubs van oudjes. Over 50 jaar krijg je ze terug in de schoolboekjes, kun je zelfs op promoveren! In het vak Parlementaire geschiedenis. Ik vond het een rotvak, al die namen kon ik niet in mijn hersens krijgen.
@Elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht.@
— De Papoea’s van voormalig Nedrlands Nieuw-Guinea ook heer Mertens?
e.m.
Nederlandse beloftes waren en zijn loze beloftes. De Ambonezen werden een eigen thuisland beloofd. Niet nagekomen. De Papoea’s werden een eigen thuisland beloofd. Niet nagekomen. Dit laatste onder druk van Amerika (Robert Kennedy). De uitslag van het gehouden referendum wond van te voren al vast. Een heel volk werd “verkocht.” Puur verraad! Trouwens, economische belangen met Indonesie waren belangrijker. Nederland ten voeten uit: Economie is belangrijker dan mensenlevens. Balkenende had toch gelijk met zijn uitspraak wat de VOC-mentaliteit betreft. Deze is nog springlevend!!!!
Dit is op Peter Flohr herblogd.
@Em. Ja zeker. Echter het zal een lange weg zijn; de vorming van een kader, leiders en ….een achterban, die lezen en schrijven kunnen om te begrijpen/voelen waar het omgaat. Om NIET Indonesiër te willen zijn, maar Papoea of Iriaan (?). Vanwege, wat Nederland hen ,uit frustratie vanwege dekolonisatie, heeft bijgebracht. Of daadwerkelijk uit etniciteit gevoelens. Irian is ook vertegenwoordigt in het Indonesisch parlement! Het was natuurlijk bespottelijk/funest om het Nw.Guinea avontuur(uit de overdracht te houden) en uiteindelijk in jr’60 te beëindigen met een volksstemming. Een volksstemming door een minimale gedeelte van het volk, dat lezen noch schrijven kan. Natuurlijk dat Indonesië ermee instemde. Met als resultaat; zij kozen voor de Republiek.(alsof Nederland iets anders had verwacht). Een farce!
En Nederland kon ons(!), en de wereld tonen, dat zij er alles aan gedaan hebben voor het welzijn van de Papoea’s. Ik hoor nog het piepende stemmetje van premier De Quai op tv; ‘dit is het beste (de volksstemming) voor de Papoea (met klemtoon op poea) bevolking’. En wederom volgde een uittocht naar Nederland. Geluk(?) voor de Indo verstekelingen(spijtoptanten vanwege de Irian kwestie) die toen niet in Nederland werden toegelaten, konden zich ook inschepen. En natuurlijk ook de (Nederlands)Papoea voorlieden, compleet met vlag en volkslied.Nu en dan; aangemoedigd/meelevend door hen die ooit in dit laatste Nederlandse bastion hebben gediend.! Voor niets…..zoals ook voorheen tijdens de ‘politionele periode 1945-1949’.
Dag heer Mertens, ‘óók zelfbeschikkingsrecht voor het Papoea-volk’ krijgt bij u dus een ‘Nee, tenzij’ en geen ‘Onvoorwaardelijk Ja‘. Opmerkelijk.
Ik dank u overigens voor uw nogal uitgebreid antwoord op mijn simpele ‘ja of nee-vraag’.
e.m.
Het is mij wel duidelijk: ook ‘Bronbeek’ is in handen gevallen van de zgn.’anti-kolonialisten’ en zal een bezoek aan deze tentoonstelling alleen maar ergernissen op wekken. Blijf dus maar lekker thuis om mij te ergeren aan deze Kester Frederiks die hetzelfde leugenachtige ‘praatje’ voert als zijn ‘progressieve’ soortgenoten.
‘Nederland propageerde met anti-Japanse stemmingmakerij en toonde in propagandafilms en op foto’s uitgemergelde Indonesiërs, brandende huizen en intense armoede-als erfenis van de Japanse bezettingstijd en als gruwelijke toekomstbeeld van de Indonesische onafhankelijkheid, als wij er niet meer waren om rust en orde te bewaken.’
Zo is het maar net; de ellende en honger in en buiten de kampen, de moordpartijen van de Bersiap werden ‘gebruikt’ om het Nederlands militair optreden te rechtvaardigen.’Stemmingmakerij!’ Niet vermeld wordt dat in totaal 20.000 man aan Nederlandse troepen in Maleisië geconsigneerd was omdat de Engelsen zo hun eigen plannen met Indie hadden.
Eveneens nergens vermeld is de afspraak met de geallieerden, SEAC, dat in de na de oorlog ‘nieuw’ ontstane staten geen ‘nationalisten’ die met de Japanners hadden gecollaboreerd, aan de macht zouden komen.
Dat dit alleen in N.O.I met Sukarno dus wel is gebeurd is een tot op heden onopgelost raadsel waarover in het Engelse tijdschrift ‘The Economist,’ d.d. 18 juni 1949, een opzienbarend artikel verscheen, waarvan ik een samenvattende Nederlandse vertaling heb en het origineel zich ergens in de ‘administratie’ moet bevinden.
“Een ondoorgrondelijk mysterie hangt nog steeds om de vitale Britse politieke beslissingen van september 1945, welke zo’n beslissende invloed hadden op latere gebeurtenissen.
De beslissing om Sukarno niet als vijand maar als een bondgenoot te behandelen, en zijn regering als de feitelijke, de ‘de facto’ autoriteit op Java te erkennen, genomen voordat ook maar één enkele geallieerde soldaat voet op Indonesische bodem had gezet.
Maar, waar, wanneer en waarom dit gebeurde en wie hiervoor verantwoordelijk waren is nooit openbaar gemaakt. Het was in strijd met de oorspronkelijke richtlijnen van de Stafchefs, en in strijd met de herhaaldelijk aan de Nederlanders gegeven verzekeringen en met het beleid van de geallieerden in Europa, welke nationalistische aspiraties niet erkenden om actieve collaboratie te rechtvaardigen zoals dat met Kroaten, Slovaken en Ukrainers het geval is geweest.”
Er valt dus nog heel wat te onderzoeken, maar dus niet door instituten zoals ‘Bronbeek’ en K.I.V.T. en andere ‘anti-koloniale’ organisaties!
@appiebbroek; Het koloniale pronkstuk Bronbeek in handen gevallen van anti kolonialen? ‘Het Engelse tijdschrift The Economist 18/6’49 ,opzienbarende artikel etc.’ Een economische tijdschrift die een ‘politieke vraagstelling’ lanceert? En wat was daarna het antwoord op hun speurwerk? Die verantwoordelijke was Mountbattan, die natuurlijk ‘verkeerd werd ingelicht’ door v.Mook over de toestand op Java. Wie heeft wie in de maling genomen? En waarom heeft Nederland het Atlantisch Handvest sept.1941-art.3 Elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht=merdeka te Londen ondertekend? En dit op 4 okt.1945 te Batavia; gesprek vdPlas-Hatta; geen merdeka! verloochend? Dus, Seac afspraak over nieuw ontstane staten?
Ondoorgrondelijk? Simpel; de Britten hadden allang in de gaten dat Nederland zich van het Atlantisch Handvest distantieerde en hen voor het blok stelde om deze bersiap revolte te stoppen(zoals in Soerabaja sept/okt 1945). Deze weigerden en vertrokken.
Waarna de ‘politionele ellende’ werd ingezet ten koste van de onbeschermde Indo bevolking buiten de kawat(kamp) en zovelen….. het einde van Indië inleidde
Onderzoek? Nederlandse Ereschulden?
“natuurlijk ‘verkeerd werd ingelicht’ door v.Mook over de toestand op Java.” Van Mook kon vanuit Australië Mountbatten helemaal niet inlichten. Denk aan de volgorde van het datumlijstje:
Begin oktober stond Indië op de agenda van Mountbatten (met landing op Java eind oktober). Met uitzondering van Borneo en de Grote Oost die al snel aan het Indische bestuur waren overgedragen en rustig bleven.
28 augustus werden de eerste pamfletten door de RAPWI afgeworpen, en kleine teams geparachuteerd.
Begin september werden de KDP/LOC-teams, de lokale Rode Kruis-comités en comités van ex-geïnterneerden onder de RAPWI geplaatst.
15 september arriveerden de Cumberland en Tromp in Batavia.
18 september arriveerde het eerste RAPWI-team in Soerabaja.
23 september arriveerde kapitein-ter-zee P.J.G Huyer in Soerabaja. Hij had van Patterson de opdracht de havens van Soerabaja te inspecteren.
25 september rapporteerde Lady Mountbatten (inspecteur RAPWI) vanuit Batavia haar man dat de situatie gespannen en griezelig was.
29 september arriveerde een bataljon Schotten in Batavia, versterkt met enkele KNIL-eenheden.
29 september kreeg Huyer van Patterson de opdracht de overname van Soerabaja door de Britten voor te bereiden.
2 oktober arriveerde Van Mook in Batavia. Hij hoefde Mountbatten toen echt niet meer in te lichten. Die wist genoeg.
@Somers.;JJPdeJong; Diplomatie of strijd; Den Haag; De bevrijding van Indië; ‘Men verwachte dat de bevolking dankbaar zou zijn. Het ‘zegenrijke’ Nederlandse bestuur zou immers worden hersteld en de oorlogsmisdadigers berecht; ‘the mission interrupted’ zou weer worden vervolgd’! dr.L.de Jong dl.12-2e helft; Mountbattan’s ervaring met onafhankelijkheid streven van oa. India,Birma bracht hem ertoe, in overeenstemming met de Labour regering ( conform het Atlantisch Handvest), Rear admiral Patterson van de kruiser Cumberland, die 15 sept.1945 te Batavia arriveerde, te gelasten elk gewapend optreden tegen de Republiek achterwege te laten. JJPdeJong; diplomatie of strijd; Te Singapore 27 sept.’45 gesprek Mountbattan(na info van echtgenote lady M.over de situatie op Java) met vdPlas; Geen enkel Britse soldaat in te zetten voor herstel van Nederlands gezag.
Hij drong aan voor een gesprek met de Republiek/Soekarno.
“elk gewapend optreden tegen de Republiek achterwege te laten.’ Uiteraard, zou ik ook bevolen hebben. Het uitgangspunt voor SEAC was het opsporen en hulp verlenen aan krijgsgevangenen en geïnterneerden in een enorm gebied. Vandaar de oprichting van RAPWI. Daar kun je geen politiek/militair gedoe bij hebben, op welke manier dan ook de zaak rustig proberen te houden.
“gesprek vdPlas-Hatta;” De aanwezigheid en status van Van der Plas (voormalig gouverneur van Oost-Java?) en van Van der Post is mij nooit duidelijk geworden. Buiten Van Mook om? Ze zijn ook al snel weer van het toneel verdwenen.
““Macaber Surabaya 1945″ van R.L. Klaasen. over die periode is weinig geschreven. ‘ Macaber Surabaya is natuurlijk ‘mooi’ vanwege de foto’s van de herbegravingen, heb daar enige ervaring mee gehad. Maar Revolutie in Soerabaja van Meelhuijsen beschrijft de situatie daar van dag tot dag, van plaats tot plaats. Chaos, vandaar heel moeilijk leesbaar. Zelfs met lijsten van alle Indonesische milities! En heel veel namen!
” hebben Bersiapnabestaanden dit aan de autoriteiten gemeld” Mijn situatie: Grootmoeder al vroeg vermoord in Poedjon, vader in Singapore, moeder en zus somewhere ontvoerd in de slag om Soerabaja, broer in Tjimahi, deze persoon in de Werfstraatgevangenis, had als 15-jarige alleen maar zelf in leven te blijven. Welke autoriteiten om te melden? En als de hele familie was uitgemoord? Het Nederlandse gezag werd pas half maart 1946 hersteld, de bersiap was toen al lang voorbij. Staat dus niet in de Nederlandse rapportages, was er dus niet. Einde verhaal. (Het was toen vrede!)
“Wanneer begon de Bersiap en wanneer eindigde die?” In mijn ervaring uit Soerabaja: Begin bersiap omstreeks 23 september toen Huyer schout-bij-nacht Shibata toestemming gaf een groot deel van zijn troepen naar Poedjon te evacueren. Die bersiap kwam goed op stoom toen Huyer op 3 oktober de overgave eiste van Shibata en generaal-majoor Iwabe, waarna alle Japanse troepen (voor zover niet vermoord) naar Poedjon vertrokken. Vanaf 15 oktober (bloody Monday), de grote moordpartijen bij de Simpangclub (pemuda-hoofdkwartier) en Werfstraatgevangenis. Daarna de mislukte humanitaire missie van de 49the Indian Infantery Brigade Group onder Malaby, met de mislukte interventie van Soekarno die totaal geen gezag bleek te hebben. Vanaf 10 november de slag om Soerabaja (waarbij ikzelf uit de gevangenis werd bevrijd) door de 5th Indian Division, die omstreeks half december voorbij was. Met die bevrijding van Soerabaja was in één klap voor Soerabaja de bersiap voorbij.
“Hebben de Bersiapmoorden met de excessen door Nederlandse militairen uitgevoerd, te maken?” Dat kon helemaal niet er waren geen Nederlandse troepen aanwezig. Die kwamen pas half maart 1946. Behalve in Borneo en de Grote Oost, waar geen bersiap was. Gewoon Nederlands gezag met wat KNIL-eenheden en de normale (Indonesische) politie. De latere gewapende acties tussen Nederlandse en Indonesische militairen (niet in heel Indonesië!) schaar ik onder de vrijheidsstrijd, geen bersiap. Alhoewel die Indonesische militairen vaak niet als zodanig kenbaar waren, met volgens mij veel francs-tireurs, en ook wel moordpartijen. Maar niet op zo’n grote schaal als tijdens de bersiap.
Hartelijk dank maar weer meneer Somers voor het wel geduldig beantwoorden van de vragen heer Van den Broek.
Voor degenen die verder echt geïnteresseerd zijn, beveel ik de hoofdstukken 17* en 18** (blz 211-234) aan, uit het boek ‘Nederlandsch-Indië [Staatkundige ontwikkelingen binnen een koloniale relatie] – mr dr ir J.A. Somers – Walburg Pers – ISBN 9 789057 303579
17* ONDERWEG NAAR BEVRIJDING
.1 De geallieerde miltaire gezezagsverhoudingen
.2 De politieke situatie
.2.1 Voorbarig optimisme
.2.2 Hulpverlening
.3 Uitgangspositie voor de naoorlogse ontwikkelingen
18** REVOLUTIE
.1 De slag om Soerabaja
.1.1 Opstand
.1.2 Overname van de macht
.1.3 Strijd
.2 Uitbreiding van de opstand
.3 De politieke situatie in de Republiek
e.m.
@em. Simpeler? Ja, voor hen die inderdaad namens het volk vertegenwoordigd zijn.(zoals indertijd Boeng S.) En neen, tegen door Nederland (uit frustratie over Indië) ‘opgevoede’ Papoea’s. Overigens merk op dat nog het opmerkelijker is dat wij, die Indië in alle hoeken van het gebied, indertijd voor ca 300 jaar geëxploiteerd/wingewest hebben, nu zich ethisch(vooral nazaten) druk maken over Nw.Guinea’s zelfbeschikkingsrecht. Een gotspe!
“Onder de leidende figuren van de dienst was ook Ritman en waren anderen die in de Japanse tijd buiten de kampen waren gebleven en die, in een eigen bevoorrechte wijk, technische werkzaamheden voor de Japanse persdiensten hadden verricht.
Zij werden door vele Nederlanders als collaborateurs beschouwd, wat ze heftig ontkenden, bezwerend dat ze juist van hun technische positie gebruik hadden gemaakt om de geallieerden belangrijke inlichtingen te doen toekomen in afgesproken codetaal, die de geheime diensten echter verwaarloosd hadden.
De zaak zou later uitgezocht worden, met een resultaat dat ik me niet meer herinner, omdat mijn belangstelling voor dat soort details inmiddels verdwenen was.”
Citaat ‘Jaren die dubbel telden’ Jacques de Kadt 1978 pagina 162
Met deze laatste opmerking wekt De Kadt op mij de indruk dat hij zelf ook tot dit groepje ‘buitenkampers’ hoorde dat hand en span diensten voor de Japanse oorlogspropaganda verleende. er zijn meer boeken en documenten waarin deze zaak ter sprake komt en namen worden genoemd, maar voor het moment is belangrijk dat er nu juist vanuit deze groep zowel ‘pro-Sukarnoi’ als ‘anti-Nederlands’ geluiden naar voren kwamen. Dit is begrijpelijk als we beseffen dat niet Nederland maar het UK het voor het zeggen had in ‘Indië’ en deze mensen maar al te graag bereid waren om hun werkzaamheden voor de Japanse bezetter te verruilen voor die voor de ‘collaborateur’ Sukarno als men hiervoor de protectie van de Engelsen zou krijgen. Immers, was Sukarno ook niet ‘als de dood’ om de ‘geplande’ (met de Japanners) ‘onafhankelijkheid’ uit te roepen en moest hij daarvoor, na eerst ontvoerd te zijn, met het pistool in de rug, daartoe gedwongen worden.
Ook de Moubtbatten-adviseur Laurens van der Post was niet geheel van ‘collaboratie-vlekken’ vrij; hoewel hij na de oorlog heel wat boeken heeft geschreven waarin zijn daden, zowel in Indië als elders, beschreven worden, is er een aspect waarover hij liever er het zwijgen toe deed. Dat was n.l. zijn overgave aan de Japanners als leider van een op west-Java actieve guerilla-groep na de geallieerde capitulatie (1942). Hierover, over de omstandigheden waarin deze overgave heeft plaatsgevonden, heeft een van Van der Post medewerkers, de ‘Indische’ landwacht, David Kriek, een ‘boekje open gedaan’ nadat hijzelf er door Van der Post van beschuldigd was hem, Van der Post, aan de Japanners verraden te hebben!
Dit alles is niet bekend bij onze ‘anti-kolonialisten’ die zich zo om de geschiedenis van N.O.I. bekommeren en maar al te graag gebruik maken van de ‘praatjes’ die in de jaren 45-50 door bovengenoemde ‘buitenkampers’ werden rondgestrooid.
appie b. broek zegt:
21 juli 2015 om 11:38 am
Dit alles is niet bekend bij onze ‘anti-kolonialisten’ die zich zo om de geschiedenis van N.O.I. bekommeren en maar al te graag gebruik maken van de ‘praatjes’ die in de jaren 45-50 door bovengenoemde ‘buitenkampers’ werden rondgestrooid.
===========================================================
Als buitenstaander/Indonesier ( geen Nederlander of Indisch) hoor ik wel eens verhalen over de “buitenkampers” van Indische mensen(naaste vrienden) .
Dat was mss ook de reden waarom er weinig bekend zijn over de lot van de buitenkampers, hoe ze tussen 1942-1945 ( Japanse capitulatie) gegan was tussen de Indonesiers .
Ben benieuwd hoe ze dat in de film gaat verwerken .
Hoop dat de ervaringsdeskundigen, procentueel gezien waren veel 2de generaties Indische Nederlanders buitenkampers.
@appiebbroek. citeren uit JdeKadt, maar dan wel ook juist interpreteren(begrijpend lezen heette het op de middelbare school) Er staat; ‘Onder de leiding gevende figuren van de dienst was ook Ritman(journalist) en …er waren ook ANDEREN die in de Japanse tijd buiten de kampen waren gebleven en die, in eigen bevoorrechte wijk, technisch werkzaamheden voor de Japanse persdiensten hadden verricht.- JdeKadt een buitenkamper? Terwijl hij zijn hele kampleven in dit boek verhaald? Vanaf het LOG= Lands Opvoedings Gesticht; waar voorheen jeugdige jonge Inlanders werden opgeborgen en nu de belanda’s als krijgsgevangenen! Heeft u dit boek wel gelezen? Over de ‘bolwerkers’; Japan had een doel voor ogen; de maatschappij ‘laten draaien’. En het draaide; spoor/telefoon/politie etc. met Inlands personeel olv.van Japanners. Voor enkele vitale posten werden de blanken(bolwerkers) ingezet, tot zover.Een complete Aziatische maatschappij met Javaanse ambtenaren, verkeersagenten, inlandse scholen etc. Waar de Indo’s gehaat als belanda’s echter links werden gelaten. Vermeld moet ook nog; vele ‘bevoorrechten'(die anderen!) zorgden ‘daarnaast’ ervoor, dat hele Indo families( zonder echtgenoten, zonder inkomen) met (zieke) ouderen en aanhang toch van enig voedsel/geld werden voorzien/bevoorraad. (In Nederland collaboreerde het hele Nederlandse bestuur met de nazi’s en de hele maatschappij vaarde er wel bij. Scholen, voetbal competitie etc. gingen gewoon door!) Over Soekarno’s optreden zijn vele ‘Nederlandse verhalen’ verspreid. Lees eens ook de Indonesische kant. Want in die tijd was er geen één belanda in de buurt. Een ding is met zekerheid te melden; 17 Aug.1945 de Proklamasi is een meesterzet. En Nederland liep toe al een pas achter. De Feiten aan!- Laurens van der Post was niet geheel van collaboratie vlekken vrij ? Dus (samen met) een Soekarno figuur? Hij, commandant van een Britse eenheid uit Singapore nestelde zich na de Japanse inval in West Java, vlak bij een onderneming waar de Nederlander hr.D.Kriek employe was en bij wie vdPost hulp verkreeg. LvdPost groep werd vlak hierna door de Jap omsingelt en gaf zich over. Hij trok de conclusie dat D.Kriek een bolwerker/bevoorrechte was die hem verraden had. Wat onterecht is gebleken. Dit hele verhaal heeft indertijd in Moesson gestaan. Na 1945 werd hij tot verbindingsofficier en gaf zijn verzamelde informaties over de sterkte/invloed van de Republiek etc. (uiteraard totaal verschillend dan die van de laatdunkende Nederlandse) aan Mountbattan door. Hij(sprak ook Nederlands) was in die tijd bereisd van de Oost,Londen tot aan Den Haag toe en insider in Nederlands politiek beleid. Hij verweet Nederland ook , dat het toen de Linggadjatti overeenkomst saboteerde. Om toch tot een treffen met de Republiek te komen. Dat was ook de mening van de rechterhand van Van Mook, prof.Sanders de grondlegger van de overeenkomst. Deze trad ook onmiddelijk af.
@mertens”De Proklamasi is een meesterzet’. Nou, daarover zijn we het dan wel eens. Maar dan toch vooral een ‘Japanse’ meesterzet! Om zo een ‘tijdbom’ achter te laten voor de geallieerde overwinnaars en dachten de Engelsen hier, ten koste van Nederland, een ‘slaatje’ uit te slaan. Aangezien u nogal veel leest, nogal selectief weliswaar, raad ik u de Engelstalige pamfletten die de Indonesiër M.Slamet L.L.D. over dit onderwerp geschreven heeft, van harte aan.
Speciaal de serie ‘Japanese Machinations 1,2 en 3
1.”The afthermath of the Japanese Occupation
2.”The Holy War ‘Made in Japan’
3.’Japanese Souls in Indonesian Bodies’.
Mochten deze pamfletten, uitgegeven te ‘Batavia’ februari/maart 1946 niet voorhanden zijn, dan is er nog de Nederlands- talige brochure ‘Japansche Intrigues De nasleep van de Japansche bezetting’ van dezelfde schrijver en publicist.In Indonesië o.a, hoogleraar privaat recht aan ‘Akademi Thesarui Negara’ en aan de ‘Sekolah Tinggi IImu Keuangan Negara.’
Het laatste wat er van deze ‘interessante Indonesiër vernomen werd was de brochure ‘Indonesië wat nu?’ uit 1966 en houd ik mij aanbevolen voor nadere gegevens over deze
Prof.Mr.M.Slamet.
“Hij verweet Nederland ook , dat het toen de Linggadjatti overeenkomst saboteerde.” Opmerkelijk toch dat zo’n verhaal steeds weer terug komt. Er viel niets te saboteren, gewoon behandeling in de Tweede Kamer. Dat moet met Internationale overeenkomsten, die worden daarvoor door de onderhandelaars naar de regering gestuurd voor goedkeuring. En er waren bezwaren, dat mag in een democratie. Hiervan werd een nota van wijziging opgesteld en naar de onderhandelaars gestuurd. Bij de behandeling in het Indonesische parlement ging het wat anders. Heel veel besprekingen, maar door Sjahrir erdoor gehaald. Maar hier lag het leger dwars. En dat mag in een democratie nou juist niet. Het leger moet in zijn hok. En dat leverde meer problemen dan de Nederlandse nota van wijziging.
@appiebbroek. Een Japanse meesterzet? Als verliezer de andere kant opkijken? Toch een begrijpelijke handeling in zo’n situatie? Na Azië voor de Aziaten. Wellicht toch een zege…
Wat te denken dat de proklamsi 2 weken later plaats zou vinden bij de aankomst der Britten? Dan…dacht ik niet dat de Britten( zie opdracht) dit zo maar zouden accepteren.
Nu werden zij met een Republiek geconfronteerd. Die zij ook defacto( moeten) erkennen om geen problemen te krijgen(met hun Indiase bemanning). In die 2 weken werd aan de Republiek (in haast) vorm gegeven, daar ook het Inlands bestuur, -Peta-leger, politie, achterban ea. zich unaniem achter de Republiek schaarde. Er was dus gezag! (dus niet die onzin van ‘gezagsvacuüm’) Dat dit gezag niet optimaal was is inherent aan de situatie. Zie het gezag in Nederland na mei 1945; een volksgericht tegen moffen vrienden etc. En dat bij een reeds bestaande gevestigde natie! De proklamisi op 17 aug.1945, kon niet eerder. Niet later….een meesterzet!
@RLMertens zegt: 20 juli 2015 om 11:24 pm@
–Dag heer Mertens, ’t is niet om u te enthousiasmeren om door te draven hoor 😉 , maar ú bent toch degene en hoogstwaarschijnlijk de enige Nederlands-Indische nazaat die gelijk een perpetuum mobile, maar dan tot de 3e macht al jarenlang met een oelekan de lezers van JavaPost (en ik meen ook die van I4E;) Art.3 van het Atlantisch Handvest inwrijft atau anderszins inpepert. In uw woorden heer Mertens @Elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht.@
À propos, wist u trouwens dat er geen origineel Atlantisch Handvest bestaat. U neemt de lezers in het ootje. Er bestaat zelfs geen origineel exemplaar van, laat staan een kopie. Het was een slechts een statement na een pas de deux i.c. voor twee heren; niet de minsten overigens. Er is zelfs niks ondertekend. Er was gewoon sprake van een gezamelijke verklaring door de President (Roosevelt e.m.) en de Premier (Churchill e.m.). Zelfs Roosevelt kon er in het Congres niet mee wapperen. Hij las wat van een papiertje voor. Geen wonder eigenlijk dat het geen algehele bekendheid genoot.
Hoe kun je het dan ook in een 2e-graads lerarenopleiding Geschiedenis het nu hebben over iets wat niet eens op papier staat. Vraagt men zich weleens af, of de stenen tafelen gebeiteld waren …
De Engelse media zijn met de Declaration aan de haal gegaan en bombardeerden haar tot uw Atlantic Charter. Een aantal regeringen in ballingschap onderschreven in Londen ‘de beginselen’ van de ‘gezamelijke verklaring’. Zou ik ook in ballingschap hebben gedaan.
Want de ‘gezamelijke verklaring’ was eigenlijk bedoeld als propaganda. Groot-Brittannië kon nu onvoorwaardelijk op Amerikaanse steun rekenen. En na de crisis in Europa zou de wereld worden verdeeld tussen the good and the bad.
Sterker heer Mertens, de door Dr. Lou de Jong onder uw aandacht gebrachte Art.3, daarvan was in eerste instantie van de bedenkers uit de bedoeling, dat het absoluut niet van toepassing zou zijn op Afrika en Azië. Maar daar heb ik ú nooit over gehoord. Churchill nam zelfs en plein public openlijk afstand van de mondiale toepassing van Art. 3. Maar de werkingssfeer van het principe ‘selfdetermination’ was hem al vooruitgesneld.
Dat Nationalistische Bewegingen all over the world, daar handig op hebben ingespeeld, kan ik me levendig voorstellen. Sterker, alleen maar toejuichen. Echter voor de meeste van hen was ‘zelfbeschikking’ in de loop van WO II al geen issue meer, maar ‘onafhankelijkheid’. Dat landen met koloniën die versnelling niet voorvoeld hebben, daar kan ik me dan ook weer wel wat bij voorstellen, zeker in crisissferen.
Overigens had de ‘gezamelijke verklaring’, uw Atlantisch Handvest dus, een zeer nadelig gevolg voor Nederlands-Indië. De as-mogendheden zagen het als een bedreiging en was voor Japan dé aanleiding om zo snel mogelijk het olie- en grondstofrijke Nederlands-Indië te willen bezetten. Terima kasih Atlantisch Handvest!
Terug naar het begin. U hamert dus constant op Art. 3 van het Atlantisch Handvest, wat dus eigenlijk als niet-bindend verdrag slechts een stuk papier was met goede bedoelingen. Dus wat Art.3 –sorry, even tussendoor- met moord en doodslag en de uitbarstingen van pure haat en racisme tegen onschuldige kinderen, vrouwen en bejaarden tijdens de Bersiap te maken heeft, is voor iedereen een vraag(?), maar blijkbaar alleen voor u een weet(!).
De pemoeda’s en nationalisten waren gelukkig al verder, die waren al met ‘merdekka’ en inderdaad ‘onafhankelijkheid’ bezig. In mijn ogen zeer terecht!
Maar goed, u bent een erudiet man heer Mertens. U hebt veel gelezen. Daarom verbaast mij uw simplificatie –ik gebruik liever niet het begrip ongenuanceerd- in deze, uw woorden: @ Overigens merk op dat nog het opmerkelijker is dat wij, die Indië in alle hoeken van het gebied, indertijd voor ca 300 jaar geëxploiteerd/wingewest hebben,/…/@ –U weet toch wel beter heer Mertens, hoop ik …
Enfin … de conclusie: na 74 jaar Atlantisch Handvest hebben volgens heer Mertens de Papoea’s van het voormalig Nederlands Nieuw-Guinea nog steeds géén onvoorwaardelijk recht op zelfbeschikking.
Nou … dan kan na het internationaal erkende verdrag van de soevereiniteitsoverdracht, eigenlijk nu ook Art. 3 van heer Mertens @Elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht.@ in de prullenbak. Waarvan acte. Waarlijk een hybris.
e.m.
Jan A. Somers zegt:
21 juli 2015 om 11:53 am
“natuurlijk ‘verkeerd werd ingelicht’ door v.Mook over de toestand op Java.”
============================================================
Of het zo was , daar valt nog te discussieren( mosterd/SAMBAL* na de maaltijd) en te reconstrueren.
Heb ergens gelezen ( wss boekje van McMillan over de Britse betrokkenheid in Indonesia) dat Mountbatten voelde misleid door Van Mook .
Ook dat Van Mook de advies of mening van zijn naaste medewerker(?) Kol.KNIL Raden “huppeldepup” min of meer genegeerd.
Die Kolonel ging een rondreis maken op Java en bezocht zijn familie , rapporteerde aan VM dat de politieke situatie inmiddels veranderd is.
De term sambal is honestly stolen van een medelezer.
Laat ik maar vooropstellen dat ik sinds kort mij voor de geschiedenis na 1945 in Ned. Indie interesseer. Ik luister zo links en rechts en lees wat literatuur, ook niet-Nederlandse.
Lees ik bovenstaande commentaren, dan ben ik het volledig eens met dhr Somers die zich tenminste aan de feiten houdt. De keuze van de feiten zijn aan hem, waar ik het ook mee eens ben. De andere commentaren zijn meerendeel interpretaties van feiten (meningen) , de relevantie van de aangehaalde feiten (Nieuw-Guinea etc) laat ik maar buiten de discussie. De gebeurtenissen in een kader (geschiedkundig verband) plaatsen is wel het sterkste punt van bovenstaande commentatoren en dan laat ik mij eufemistisch uit, de uitzondering dhr Somers bevestigt ook hier de regel. .Ook hier zijn mensen bezig te oefenen voor het Olympisch nummer openstaande en niet-bestaande deuren intrappen, ongeacht de leeftijd.
Dat er over koloniale oorlog gesproken wordt en niet over politionele acties vind ik al een vooruitgang, de aandacht wordt niet alleen gericht op die 2 gebeurtenissen. Hoe er over die oorlog politiek wordt geoordeeld is weer een andere zaak, politici waaien met alle winden mee, dhr Bot is nu adviseur in Libische zaken, ik maak een uitzondering voor de snotneus Jesse Klaver.
Eén onderdeel van de koloniale oorlog ligt mij na aan het hart, de Bersiapperiode. Het gaat mij er niet om een rechtszaak te beginnen maar wat er precies gebeurde, ik wil Geschiedschrijving. Er zijn meer dan 3.500 Nederlanders vermoord afgezien van de Chinezen en de Indonesiers. Hoe is met die moorden in die periode omgegaan: door nabestaanden /overlevenden zelve (ik ken maar weinig boeken erover zoals “Macaber Surabaya 1945” van R.L. Klaasen. over die periode is weinig geschreven. Over de Binnenkampen zijn bibliotheken vol zijn geschreven. Er is zeker geen traditie om over Bersiap te schrijven, ook voor Totoks. De dood maakt geen onderscheid.
Hoe hebben Bersiapnabestaanden dit aan de autoriteiten gemeld, hebben zij dat ueberhaupt gemeld?
Het was toch een chaotische periode en wat hebben autoriteiten er mee gedaan? De Lt-GG was op de hoogte. Militairen waren op de hoogte, de Enquetecommissie was op de hoogte, ik merk zo langzamerhand dat er veel over gepubliceerd is maar niemand deed er wat mee!!! Hoe zo??? Dat werd zeker verticaal gearchiveerd, dus onder het tapijt geveegd.
Dat gebeurde na de oorlog bijna ook met indische Nederlanders maar die hebben gelukkig Tjalie Robinson nog.
Hopelijk is mijn verhaal niet al te antikoloniaal, te links. Houdt U wel rekening dat ik meer dan 25 jaar uit Nederland ben, ik weet iets van Geschiedenis, althans geleerd op d middelbare school en al doende leert men.
Iemand tekent hierboven aan: @ Eén onderdeel van de koloniale oorlog ligt mij na aan het hart, de Bersiapperiode. Het gaat mij er niet om een rechtszaak te beginnen maar wat er precies gebeurde, ik wil Geschiedschrijving.@
-Bersiapperiode, één onderdeel van de koloniale oorlog???
Wil mij zeker aan het 😀 maken …
Nah ja, moet ook kunnen. Ik verneem graag van alle commentaren en persoonlijke interpretaties; welkom, welkom. Hoe ik daar verder over oordeel is weer een andere zaak.
e.m.
Ik vraag een nadere toelichting aan dhr Marawasin. Waarom niet onderdeel van de koloniale oorlog? Naar zijn redenen tast ik zoals gewoonlijk volledig in het duister, maar mijn opmerking brengt hem wel aan het lachen, wat is er te lachen, Berisp is een serieuze zaak!? Hij legt niks uit, is er wel wat uit te leggen? het dient zo evident te zijn als de maagd Maria, meent hij. Ik snap dus NUL.
Overigens slechte discussietechniek dhr Marawasin ook gezien de Hormat van de discussie
Ik stel wat vragen aan hem:
Wanneer begon de Bersiap en wanneer eindigde die? Leg dat eens uit dhr Marawasin? En waar ligt het verband met de oorlog of politionele acties?
Zijn de Bersiapmoorden eigenlijk oorlogsmisdaden? volgens dhr Marawasin hebben deze niks met oorlog te maken of wel.
Hebben de Bersiapmoorden met de excessen door Nederlandse militairen uitgevoerd, te maken? Volgens dhr Marawasin wel maar er is geen correlatie toch tussen de Bersiap en de oorlog?
Is er bij de Bersiapmoorden sprake van genocide? wel een geniepige vraag na het optreden van die indische zangeres.
En zo heb ik nog meer vragen voor de lering ende vermaak.
Toehoorders let op zijn reactie!! en wie het laatst lacht, lacht het best.
Dag heer Van den Broek, haha … ik had uw omkering van zaken wel weer verwacht. Daaraan gaat meestal vooraf dat de ander eerst maar eens MOET uitleggen dít, VERKLAREN dát, TOELICHTEN zús en/of OPHELDEREN zó.
Om u slechts een voorbeeld te geven van een ‘overhaaste generalisatie’ waarop dat van toepassing zou kunnen zijn:
@dhr. van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm /…/ De andere commentaren zijn meerendeel interpretaties van feiten (meningen) , de relevantie van de aangehaalde feiten (Nieuw-Guinea etc) laat ik maar buiten de discussie. De gebeurtenissen in een kader (geschiedkundig verband) plaatsen is wel het sterkste punt van bovenstaande commentatoren en dan laat ik mij eufemistisch uit, de uitzondering dhr Somers bevestigt ook hier de regel. .Ook hier zijn mensen bezig te oefenen voor het Olympisch nummer openstaande en niet-bestaande deuren intrappen, ongeacht de leeftijd.@
— Uw woorden heer Van den Broek, maar verder 0 uitleg, 0 verklaring, 0 toelichting 0 opheldering.
En zo komen ze bijna allemaal weer voorbij. Te beginnen met de omgekeerde bewijslast: @van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 2:44 pm Ik vraag een nadere toelichting aan dhr Marawasin. Waarom niet onderdeel van de koloniale oorlog?@
— Maar heer van de Broek, u was toch degene die zonder nadere onderbouwing stelde: @van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm /…/ Eén onderdeel van de koloniale oorlog ligt mij na aan het hart, de Bersiapperiode.@ En vervolgens ‘ontduikt u de bewijslast’ door aan mij te vragen @van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm Wanneer begon de Bersiap en wanneer eindigde die? Leg dat eens uit dhr Marawasin? En waar ligt het verband met de oorlog of politionele acties?@
— Deze vragen had u eerst zelf voor de argeloze lezers moeten beantwoorden, alvorens uw gewraakte zinsnede in het luchtledige te slingeren.
–Overigens, u bent een man van feiten: ‘de 2 politionele acties’ zijn feiten. Jesse Klaver voorzitter is van de 2e-Kamerfractie van Groen-Links. Waarom u hem ‘hormat’ brengt met snotneus daar zult u uw redenen wel voor hebben.
@van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm / …/Zijn de Bersiapmoorden eigenlijk oorlogsmisdaden? volgens dhr Marawasin hebben deze niks met oorlog te maken of wel.@
— Deze discussietruc wordt ook wel ‘het vertekenen van het standpunt genoemd’,
in dit geval ‘iemand woorden in de mond leggen’ en vervolgens volgt ‘de persoonlijke aanval’. Duidt u voor de argeloze lezer eerst maar eens fijntjes aan, waar ik dat heb geschreven heer Van den Broek.
@van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm /…/Hebben de Bersiapmoorden met de excessen door Nederlandse militairen uitgevoerd, te maken? Volgens dhr Marawasin wel maar er is geen correlatie toch tussen de Bersiap en de oorlog?
–Deze discussietruc wordt ook wel ‘het vertekenen van het standpunt genoemd’, in dit geval ‘iemand woorden in de mond leggen’ en vervolgens volgt ‘de persoonlijke aanval’. Duidt u voor de argeloze lezer eerst maar eens fijntjes aan, waar ik dat heb geschreven heer Van den Broek.
@van den Broek zegt: 21 juli 2015 om 12:49 pm Toehoorders let op zijn reactie!! en wie het laatst lacht, lacht het best.@
–Vakkundig wordt dan ter afronding door heer Van den Broek ‘het lezerspubliek bespeeld’ om diens gelijk op voorhand op te eisen. Kenmerkend daaraan is het volkomen ontbreken van argumenten.
Conclusie: goede discussietechniek heer Van den Broek. U beheerst bijna alle ‘drogredenen’.
😀
@em. Bersiap= geeft acht; het voorspel …. tot geweld en …een oorlog.
Discussie lijkt mij overbodig of…..De Nederlanders werden gecommandeerd in het gelid te staan. Was mi. ook nodig. Niet nodig?
‘Dat bleef niet beperkt tot de twee Nederlandse ‘politionele acties’, zo genoemd in de vergeefse hoop het buitenland ervan te overtuigen dat het niet ging om een onafhankelijkheidsstrijd van een kolonie tegen een koloniale mogendheid, maar slechts om het bestrijden van binnenlandse verstoringen van de openbare orde.’
Prof.dr.G.J.(Gert) Oostindie, directeur KITLV in het Historisch Nieuwsblad d.d. juni 2015.
Zo, weten we dat ook weer, te term ‘politionele acties’ werd gebruikt om het ‘buitenland’ te misleiden omtrent de ware reden van dit militaire ingrijpen; een ‘keiharde’ koloniale oorlog.
Helaas voor Gert en zijn ‘anti-koloniale’ collega’s is er op internet nog een andere reden te vinden
waarom het geen ‘oorlog’ genoemd mocht worden.
In ‘Een brief over de vredespolitiek van GroenLinks’ vinden we de volgende tekst:
“Het is 1947. De Democratisch Socialistische Jongerenorganisatie. Daar aanwezig was de toenmalige voorzitter van de Partij van de Arbeid, de heer Koos Vorrink. een kopstuk in die tijd…..
Ook aanwezig was een landbouwkundig student Joop Vogt, totaal onbekend.
Laatstgenoemde vroeg in het debat aan Koos Vorrink wat de PvdA zou doen als het in Indonesië tot een koloniale oorlog zou komen. Eerst genoemde zei met stemverheffing dat het niet tot een koloniale oorlog zou komen en als dat dan toch zou gebeuren dan zou (vuistslagen erbij op de lessenaar) dat de PvdA onmiddelijk uit de regering treden. De VARA nam het debat, ook dit stukje debat, op.
Enkele dagen later brak in Indonesië de eerste koloniale oorlog uit. Koos Vorrink was de eerste die dit voor de radio goed praatte, met het verhaal dat het een ‘politionele actie’ was. Nog een dag later zond de VARA het debat uit van ‘Nieuwe Koers’. mijn vraag en het antwoord van Koos Vorrink was weggelaten.”
Vooral dit laatste is frappant en heel herkenbaar. Er wordt immers nog volop ‘gerotzooid’ met allerlei soorten ‘bewijsmateriaal’, zie het ‘fotorolletje’ van Srebrenica al dat de ‘pollitiek’ beter uit komt.
Overigens heb ik mij nooit gestoord aan de term ‘politionele acties. De ‘Atjeh-oorlogen’ werden immers ook ‘politionele acties’ genoemd, maar is het meer een ‘wens’ van de ‘anti-kolonialen’ om het een ‘koloniale oorlog’ te mogen noemen!
@appiebbroek; ‘politionele acties’een uitvindsel van min. van Buitenlandse zaken Kleffens, die indertijd samen met Tj.v.Starkenborch, waarschuwde dat Nederland bij militair ingrijpen, zonder Brits en USA medeweten/medewerking, grote schade zou ondervinden bij de VN. Een ramp voor onze politiek. Toen hij het besluit van de actie vernam, vroeg in morgen van 28 Juni, betoogde hij dat deze ‘noodzakelijke actie’ moet worden gekwalificeerd als politie maatregelen van strikt beperkte karakter; een politionele actie. Politie inbreng met lucht/zee/land strijdkrachten? -Koos Vorrink ‘gedraai’ (toen ook al) had te maken met het feit dat min.Drees (bevreesd voor een eventuele regeringscrisis) wel voor ‘voor een voorgezet contact met de Republiek was’ maar zich ‘NIET had uitgesproken tegen een militair optreden’. Het mocht allemaal niet baten, want de VN hield Nederland in de greep. Tot het vruchteloze einde toe.- De Atjeh oorlog ook een politionele actie? Indertijd werd een mooier (eufemisme) woord gevonden; pacificeren= vrede brengen. En hoe. Er vielen daar ca 60.000 slachtoffers! Voor de vrede.De pacificatie van Atjeh…Bali,Lombok,Boni etc. Kretschmer de Wilde; Nederlands recht in den Pacific 1936, schreef; Nederlands recht in den Pacific is er een dat rechtstreeks voortkomt uit de hooge cultureele en economische(!)plichten, waartoe het door de historie geroepen is- Een verbitterde strijd is soms aan de vestiging van dit gezag voor afgegaan, waar het nodig bleek die erkenning met de blanke wapenen af te dwingen!
Een andere affiche waarvan er honderden bewaard zijn gebleven bracht mij bij Lou de Visser. Over hem staat geschreven: Op Prinsjesdag 1934 werd hij samen met twee fractiegenoten op verzoek van de voorzitter met veel geweld door de politie uit de gemeenschappelijke vergadering van Eerste en Tweede Kamer gezet, omdat ze bij het binnenkomen van de koningin “Indië los van Holland” hadden geroepen. Ondanks bewijsstukken als bebloede kleding werd ontkend dat de politie excessief geweld had gebruikt.
De broer van Anton Pieck, Henri Pieck, ook een communist, maakte jaren eerder een affiche voor Lou, met de volgende tekst en een illustratie van een met de mond gesnoerde Indonesiër waar een kleine roodwitblauwe vlag voor wordt gebruikt. door een persoon met witte handschoenen en een zegelring. Of zijn de handschoenen gewoon blote witte handen?
“50 millioen Indonesiërs wordt den mond gesnoerd. Alleen de Communistische Partij vecht voor hen. Kiest Louis de Visser”
Verkiezingsaffiche uit 1929 gemaakt door Henri Pieck in opdracht van de Communistische Partij Holland. Deze komt bij de verkiezingen van 1929 vanwege een intern ideologisch conflict met twee lijsten. De lijst van Louis de Visser krijgt 1 zetel evenals de lijst van David Wijnkoop. De CPH (later CPN) was in het interbellum de enige politieke partij die gehoor gaf aan het onafhankelijk streven van Indonesië.
Het duurde dus nog 20 jaar en vele levens voordat 50 millioen Indonesiërs hun mond konden openen, maar was dat wel zo?
http://images.wereldculturen.nl/ImagesHandler.ashx?image=TM-3728-1035.jpg&idx=TM&width=1280&height=720
“Het duurde dus nog 20 jaar en vele levens voordat 50 millioen Indonesiërs hun mond konden openen, maar was dat wel zo?”
————————————————————————————————————–
Nee dus ,
het begon al in 1908 ( Boedie Oetomo) , Sarikat Islam , en 1928 (Sumpah Pemuda) en 1945.
De oudere broer van mijn vader was medeondertekenaar van Sumpah Pemuda , lid van Jong Java, Jong Islamieten Bond.
Veel van studenten van H.I.K Goenoeng Sahari Batavia , later verhuisd naar Bandung waren “politiek bewust”.
Mijn moeder en haar oudere zuster (actief in Indonesia Muda ) kwamen ook van HIK Goenoeng Sahari.
Roestam Effendie was CPN kamerlid , Komintern groep , sommige Perhimpunan Indonesia leden waren ook links georienteerd.
Vandaar dat ze als anti facisten samen hadden gestreden met Nederlands verzet tegen Nazi Duitsland.
http://wvi.antenna.nl/nl/ic/pi/effendibio.html
“Toehoorders let op de reactie van dhr Marawasin!!” ….Dit had ik wel vermoed maar niet verwacht van hem, een man van zijn postuur dient zich beter te gedragen..Deze Heer geeft op alles lukraak antwoord behalve op mijn eerste vraag: wat maakt hem zo aan het lachen en nog laatdunkend ook !!! Ik kan me dat wel voorstellen. Bij gebrek aan argumenten gaat dhr Marawasin op zijn eigenwijze over een andere boeg…op ramkoers wel te verstaan. .. het gaat toch wel goed met hem. Aangezien hij niet op een behoorlijke manier en niet op mijn vraag antwoord ben ik niet genegen op zijn uitspattingen te reageren. Alhoewel., aangezien ik Indisch opgevoed ben zal ik daar later, veel later op terugkomen, dhr Somers heeft van mij nog een antwoord over de Javazee te goed en daar besteed ik eerst studie aan.
Dag heer Van den Broek, Imponeergedrag en Vluchtgedrag liggen niet echt ver uit elkaar bij u. Succes met uw antwoord over de Javazee. Groot hè …
😦
Jan A. Somers zegt:
22 juli 2015 om 11:47 am
1.” hebben Bersiapnabestaanden dit aan de autoriteiten gemeld”
2. Welke autoriteiten om te melden? En als de hele familie was uitgemoord? Het Nederlandse gezag werd pas half maart 1946 hersteld, de bersiap was toen al lang voorbij.
3.Vanaf 15 oktober (bloody Monday), de grote moordpartijen bij de Simpangclub (pemuda-hoofdkwartier).
4.“Hebben de Bersiapmoorden met de excessen door Nederlandse militairen uitgevoerd, te maken?” Dat kon helemaal niet er waren geen Nederlandse troepen aanwezig.
====================================================================
1.In Batavia wel, zie een topic op JavaPost. Bandung ook .
2.In Surabaya waarschijnlijk niet.De Speciale Politie van R.I had iets anders te doen.
Voor de conflict met de Mallaby troepen en de grote slag van Surabaja was er weinig gewelddadigheden tegen de Europese bevolking( zie de persoonlijke verhalen van Nederlanders=ook te lezen bij JavaPost) , wel tegen de gehate Japanse soldaten .
3.Zelfs Bung Tomo werd door “pemuda’s “opgepakt en vreesde voor zijn leven.
4.Hangt af welke periode men er over heeft.
Tot eind 1945 begin 1946.
Of de perioden na de Agresi Militer 1 of 2 .(Pol.actie 1&2)
Een duidelijke afbakening is noodzakelijk.
“1.In Batavia wel, zie een topic op JavaPost. Bandung ook ” Ik was in Soerabaja, bersiap, gemeentebestuur/ambtenaren/politie nergens te vinden. Bij wie zou ik moeten melden? Moet een jongen van 15 dit uitzoeken? Het zou in een Indonesische excessennota niet misstaan. Ik wilde alleen maar overleven. Van andere steden weet ik niets af.
“2.In Surabaya waarschijnlijk niet.De Speciale Politie van R.I had iets anders te doen.” Waarschijnlijk ja, ze traden niet op tegen het tuig. In het begin hebben de Japanners dat nog goed gedaan.
“4.Hangt af welke periode men er over heeft.” Ik dacht duidelijk te hebben geschreven dat ik het over de bersiap in Soerabaja had. Over andere plaatsen kan ik toch niet oordelen? Ik schreef duidelijk: Begin bersiap omstreeks 23 september (…). Einde bersiap omstreeks half december. Dat laatste was goed merkbaar, de gevluchte Indonesische bevolking kwam weer terug, de stad kwam weer tot leven.
“Voor de conflict met de Mallaby troepen en de grote slag van Surabaja was er weinig gewelddadigheden tegen de Europese bevolking” Wel goed lezen a.u.b. De grote moordpartijen in de Simpangclub (hoofdkwartier Pemuda’s!!) en bij de ingang van de Werfstraatgevangenis was ver voor de Brits-Indische brigade. Dat heb ik (en anderen) zelf meegemaakt en meermalen geschreven o.a. in Javapost. Die brigade kwam nou juist naar aanleiding van die door mij genoemde moordpartijen en had een humanitaire missie en had steeds overleg met het gemeentebestuur en pemuda-groepen. Hierbij heeft de grootste moordpartij plaatsgevonden, het Goebengtransport op 28 oktober. In een uur tijd 108 dode vrouwen en kinderen (excl. die in de kali waren gegooid). (ook in Javapost). De slag om Soerabaja begon pas op 10 november. Toen zijn mijn moeder en zus met onbekende bestemming weggevoerd. Kwamen pas half juni 1946 vrij dank zij bemiddeling van het Rode Kruis.
@Somers. Soerabaja 1945. ‘Ze konden niet geloven dat de Javaan, als het zachtste volk ter aarde zoals zij toentertijd gekend hadden, een volk vol durf en vechtlust zou kunnen worden. Het Yamamoto hotel( Oranje hotel) incident was de kristallisatie(!) van het beeld en de geestdrift van het Indonesische volk’!
Eendracht bracht tussen de pemuda groepen en het volk.
Harun Zain, 1e klas KW III/HBS, Batavia 1941
Uit de bundel Herinneringen aan 17 Augustus 1945, van oud leerlingen, die toen aanvoerders werden van de revolutie.
Uitgegeven 1999 met een voorwoord van de Nederlandse ambassadeur;
Schelto baron van Heemstra.
Jan A. Somers zegt:
22 juli 2015 om 4:28 pm
1.a Moet een jongen van 15 dit uitzoeken?
1.b Het zou in een Indonesische excessennota niet misstaan. Ik wilde alleen maar overleven. Van andere steden weet ik niets af.
“2.De Speciale Politie van R.I had iets anders te doen.”
Waarschijnlijk ja, ze traden niet op tegen het tuig.
In het begin hebben de Japanners dat nog goed gedaan.
“4.a. Ik dacht duidelijk te hebben geschreven dat ik het over de bersiap in Soerabaja had. Over andere plaatsen kan ik toch niet oordelen? Ik schreef duidelijk: Begin bersiap omstreeks 23 september (…). Einde bersiap omstreeks half december. Dat laatste was goed merkbaar, de gevluchte Indonesische bevolking kwam weer terug, de stad kwam weer tot leven.
4.b“Voor de conflict met de Mallaby troepen en de grote slag van Surabaja was er weinig gewelddadigheden tegen de Europese bevolking” Wel goed lezen a.u.b. De grote moordpartijen in de Simpangclub (hoofdkwartier Pemuda’s!!
===============================================================
Pak Jan, ik probeer de gebeurtenissen te algemeniseren.
1a. Nee , dat is de taak van de historici, ze kunnen proactief onderzoek doen ipv zeuren over subsidie .
Ik zou zelfs uit eigen zak ( desnoods met de pet rondgaan) , mss kan je nog geld overhouden van het verkoop .
1.b Ik vraag me af welke belangen Indonesia heeft (de regering) om een aparte onderzoek te wijden.
Want van bepaalde zaken zijn wij(Indonesiers en Nederlanders) eens dat er gekke/zelfs onmenselijke zaken gebeuren.
De vraag is vaak, wie zijn ze , wie is verantwoordelijk ?
Van uit de Indonesische kant ( ik in ieder geval) zal nooit kunnen ontkennen dat veel onschuldigen werden opgeofferd.
Daarom is een onderzoek nodig !!!,
Om het af te sluiten , rekonsiliasi en om de blinde plekken in onze eigen geschiedenis op te vullen.
Maar we moeten rieel zijn, rekening houden dat jongere Indonesiers die de verstandhoudingen van voor 1942 niet kennen mss harde uitspraken geven .
Dat we(Indonesiers) belazerd werden door de Nederlanders .
ER was ongeloof dat “onze”founding fathers onze belangen hadden verkwanseld (te veel toe geven aan de eisen van de Nederlanders) .
Renville ovk , RTC ( grote allimentatie ) en dat Indonesia de oorlogskosten van de Nederlanders voor herkolonisatie moeten ophoesten.
Dat Nederland Indonesia in de wurggreep plaats , om economisch te groeien.
Dat zal kwaadbloed zetten .
Het is omdat ik na mijn pensioen tob met mijn gezondheid . anders kan ik samenwerken met een ghost writer of een net afgestudeerde Indonesische doktorandus in de geschiedenis die naam wil maken.
2. Feit is dat de Polisi Istimewa in die korte tijd , vlak na de overgave van de Jap. bezig waren wapens op te eisen .
De vlagincident ( met dank aan Mr Poegman ?) was ook zeer kort maar heftig.Zie verhaal van Maj.Gen b.d Hario Kecik (Java Post) , de daders waren mob , mensen uit de omliggende kampung.
Tijdens de grote slag van Surabaya hadden de politie andere taken, meevechten tegen de Engelsen
4a. Ja, Pak Jan, je hebt vaak geschreven , werd ook onderbouwd /gesteund door andere bronnen.Zelfs Indonesische bronnen.
4b.Voor de conflict met Mallaby …….
Dat wordt door Britse en Indonesische bronnen ondersteund.
Zie de verhalen van Nederlanders , die geplaats zijn in JavaPost.
Toen was er ook chaos bij de Simpang Club, zelfs Bung Tomo werd opgepakt door de “pemuda’s”, en vreesde voor zijn leven.
Waar die ellende kwamen, wie de verantwoordelijken zijn , kan men reconstrueren .
Kijken in de time-line .
Jan A. Somers zegt:
22 juli 2015 om 4:28 pm
“4.Hangt af welke periode men er over heeft.” Ik dacht duidelijk te hebben geschreven dat ik het over de bersiap in Soerabaja had.
========================================
Pak Jan had meermalen verteld.
Daar kan ik als lezer mee gaan .
Mijn opmerking ver duidelijk afbakening geldt voor anderen die onduidelijk zijn over welke periode het ging.
Gaat het van 1942-1945 ( capitulatie van Japan) , of een maand of iets later ?
In Surabaya is bekend , men kan de Britse bronnen raadplegen.
Kan men de gewelddadigheden na het vertrek van de Engelsen uit Indonesia , de Agresi Militer 1&2 als tot de RTC als bersiap periode benoemen ?
“men kan de Britse bronnen raadplegen” Nederlandse bronnen zijn minstens zo goed en eveneens minstens zo betrouwbaar. En heel goedkoop in de ramsj, in Nederland worden kennelijk geen bronnen gelezen.
Op een aanklacht kan “gerechtelijke” vervolging worden ingesteld.
a) Hebben Bersiapslachtoffers/nabestaanden soms bij indonesische instanties een aanklacht ingediend en zo ja wat heeft de Indonesische instantie (burger/militair) er mee gedaan? Indonesia had toch Effective Control over haar gebied! of niet soms???
b) Hebben Bersiapslachtoffers/nabestaanden soms bij Nederlandse/Internationale instanties aanklachten ingediend. Zo ja, bij wie (RAPWI, Rode Kruis, INCA etc.) en wanneer (ook pas wanneer het Ned. leger/KNIL in Indie in actie kwam). Lt GG van Mook heeft weliswaar in zijn memoires (zie opmerking dhr Somers) erover gesproken maar in zijn biografie is er niks van teruggevonden. .
Wat hebben de Nederlandse autoriteiten ermee gedaan???
Wie heeft al die aanklachten dan geseponeerd maw in de doofpot gestopt, heb je wel een grote doofpot voor nodig om meer dan 3.500 vermoorden en nog meer vermisten te verdonkeremanen. En tegelijkertijd (Prof. Oostindie) heerste er ook nog een koloniale oorlog.
Ik dacht dat er communies opinio bestond over de Bersiapperiode maar dhr Atmadja kan wel alles ter discussie stellen behalve zichzelf (flauw grapje).
van den Broek zegt:
23 juli 2015 om 11:34 am
Op een aanklacht kan “gerechtelijke” vervolging worden ingesteld.
===========================================================
Een on topic stelling waar ik wel er op reageren.
Als men zegt dat oorlogsmisdaden niet verjaren dan kan het leiden tot vervolging.
En dan moet bewezen worden wie de slachtoffers , daders , en wie de verantwoordelijken zijn ( politici , of de dalangs zijn ).
Wat mij opvalt is hoe de Nederlanders (sommigen) al van te voren hoog van de toren blazen , we gaan even claimen bij die stoute Indonesiers .
In geldvorm of excuus (1000x excuus) voor de ellende .
Zou het niet effectiever/slimmer zijn als de Nederlandse historici of slachtoffers NIET eerst praten over die “stoute” Pemuda , Pelopor en we zullen hun bij de rechter aanpakken etc.
Even rustig praten , zonder beschuldigingen (is contra productief) , want je eerste doel is waarheidsvinding , rust in de tent .
Als later onomstotelijk bewezen wordt dat Pemuda X of Pelopor Y een oorlogmisdadiger is en de moorden geen excess maar vaak en doelbewust gebeurt dan zal de rechter ook vonnis geven en met met aanbeveling komen.
Op Java Post las ik hoe men tot bepaalde aantallen slachtoffers kon komen, de namen , en eventueel de daders ( een Hadji , of iemand van de Masjumi ) .
Staat ook ergens verteld in Archief van Tranen van Pia vd M.
Of ergens in Bekasi of Meester Cornelis area het verhaal van de treinincident(verkrachting ?)waar de verantwoordelijken (dacht 3 man in BKR ??? uniform) “bekend waren.
Wie zijn ze dan , zijn ze echt van de BKR of waren ze ploppers ?
Wijlen Majoor Generaal b.d Hario Kecik hoofd van de Polisi Militer Surabaya vertelde over een sadist ( naam ben ik vergeten, verhaal zit in Javapost).
Weet niet of die persoon opgepakt werd.
In Depok (West Java) kwam de TNI in actie tegen “Moslim strijders” die uit Bantam kwamen en de Depokkers hadden geteroriseerd ( zie artikel/boek Gedoran Depok) .
Reactie op punt a.
mbt effectieve control
In West Java kan de Republik nog NIET 100% de baas , laatstan in Midden Java en Oost Java ( zie de te vergeefse bemiddeling van Soekarno -Hatta ? in Surabaja).
Op Batavia e.o zijn er gebieden die gedeeltelijk Republikeins en gedeeltelijk Nederlands/Engels.
Zie de demarcatie lijnen tot in de stad Batavia zelf.
De moorden van Chinezen door Moslimgroepe in Tanggerang gebeurde nadat de TNI weg gejaagd werd of door de KNIL of door de gealieerden.
Is ook een bekende gegeven.
m.b.t punt b
In de grote steden waar de gealieerden en Nederlandse autoriteiten aanwezig waren werd bij hun door familie/vrienden gerapporteerd.
Staan zo veel artikelen/boeken geschreven.
Over de rol van Nederlandse autoriteiten (Ned.Indische regering en Den Haag) , tja daar zijn uiteraard vele vragen opgekomen.
Die voorlopig nog niet beantwoord kan worden.
En Nederlandse historici staan nog steeds in de startblokken , wachten op subsidie .
“we gaan even claimen bij die stoute Indonesiers . In geldvorm of excuus (1000x excuus) voor de ellende” Nee hoor, ik houd mijn hand niet op voor wat Euro’s. Ook veel te moeilijk, moet ik voor mijn Oma meer vragen dan voor mijn tantes? Ik verlaag me niet tot zoiets. Laat ze rusten in vrede, maar probeer wel ze te laten erkennen en herdenken.
appie b. broek zegt:
23 juli 2015 om 8:48 am
@mertens”De Proklamasi is een meesterzet’. Nou, daarover zijn we het dan wel eens. Maar dan toch vooral een ‘Japanse’ meesterzet!
==================================================================
Helaas , ben ik met bovenstaande stelling niet eens.
Het is niet omdat ik een Indonesier ben , maar op basis van de beschikbare gegevens zoals artikelen/boeken en de ervaringen van mijn Indonesische familie/ouders en hun vrienden .
Ze kwamen uit min of meer nationalistische nest met Nederlandse opleiding en vorming .
1.De Japanse belofte (of hulp) om de Indonesiers “merdeka” te beloven was pas gekomen na dat de oorlogskansen van Japan slechter wordt.
a. Toen Japan Ned.Oost Indie binnenvallen , was het om gebiedsuitbreiding en voor de rijke grondstoffen. Zie hun 3A beweging .
b.De inzet van PETA,Heiho binnen en buiten Ned.Oost Indie .
En dwangarbeider/Romusha .
Dat gebeurt in andere landen Malaysia, Burma, Filipijnen.
c.Hongersnood in N.O.I
2.Het werd min of meer afgedwongen (sneller) geproklameerd door de toedoen van de hardliners.
Alles is na te lezen, let op de time line.
Na dat de Japanners enthousiast waren “verwelkomd” , werden ze door het volk uiteindelijk gehaat gezien hun gedrag en het leegroven van voedsel .
Na de capitulatie vonden op vele plekken op Java afrekeningen met de gehate Japanners vooral de Kenpetai . De 2 echtgenoten van de oudere zusters van mijn moeder waren opgepakt door de Kenpetai. De ene verdacht als Pemuda , de andere omdat hij een jurist/rechter? was .
Ik denk dat Prof Mr Slamet over de nieuwe organisatie van de Indonesische samenleving had , die door deJap. werd georganiseerd van af de jeugd/leerlingen, beroepsgroepen , arbeidersbeweging etc .
Als het zo was , dan zeg ik zonder het boekje gelezen te hebben ( 38 blz nog te koop op internet),
het is WAAR ( alleen op basis van familieverhalen en ook te vinden op internet ).
@Atmadja
U zegt het niet met mij eens te zijn, maar ik kan toch niets anders concluderen dat we het op de meeste punten volkomen met elkaar eens zijn. Bijv. over de zgn.’historici’ die weer eens op hun ‘subsidiecentjes’ staan te wachten. En aan de weigering van de Indonesische autoriteiten om aan onderzoek naar ‘oorlogsmisdaden’ mee te werken. Gelijk hebben ze, is er immers bij de zgn.’Ronde Tafel Conferentie (1949) niet afgesproken dat eventuele claims welke voortvloeiden uit het militaire ‘treffen’ tussen de ‘Republik’ en Nederland niet geeffectueerd zouden worden? M.a.w. ‘zand erover’. Heel verstandig! Dat gold voor ‘Zuid-Celebes en voor Rawagede!
Zij, de Indonesiërs, kunnen er dan ook niets aan doen dat er hier een aantal ‘politieke mafketels’ rondloopt dat het steeds weer voor elkaar krijgt om, ondanks deze overeenkomst, telkens weer grote stukken in de krant te krijgen en zodoende weer voor de nodige maatschappelijke onrust en Kamervragen te zorgen. Ja, en dan komt tante Sidonia in de vorm van professor Liesbeth Zegveld en de betonvlechter uit, ik meen Wijk aan Zee, om te kijken of er nog wat te halen valt!
Dus,’blijven lachen’! Ik hoop dat u dat met mij eens bent!
met vr. gr.ABB
@Surya; ‘Maar dan toch wel een ‘Japanse meesterzet’? Jouw info over de achtergronden/historie klopt. Echter, het belangrijkste, het moment(!)is van doorslag gevend(wel of niet via de hardliners)! Want geen van de overwinnaars/geallieerden was ter plekke. Wel de verliezer Japan. Die toen toch zeer gedemotiveerd/gedemoraliseerd was. En dus de ‘andere kant opkeek’ waardoor de Republiek zich daarna nog even tijd kreeg om zich te formeren; het inlandse bestuur, de gewapende door Japan opgeleide militairen die zich Tentara Keamanan Rakjat-TKR-het Volks Veiligheidsleger noemde. En hierdoor bij de geallieerden(Mountbattan) sympathiek overkwam, Dus geen oorlogsleger maar slechts erkenning vroeg! Kortom de gehele propaganda/opschriften etc. in de Engelse taal!. Gericht aan de internationale wereld (de Britten).En dat over de hoofden van die enkele binnendruppelde Nederlanders /Nica. Van der Plas, schrok zich een hoedje over die anti belanda uitingen en melde dit aan v.Mook. Rationeel gezien een ‘klapper van jewelste’ die meteen internationaal aansloeg; India, Egypte en ….de sympathie verkreeg.
Elke zet van de Nederland daarna ….
@ dhr Atmadja, ik heb het niet over een rechtszaak want zover is het nooit gekomen voor zover ik weet, maar U weet meer dan ik !!!misschien is het U ontgaan maar mij gaat het erom dat de hele Bersiapzaak met slachtoffers en al in de doofpot is gestopt: door wie in Nederland (laat staan door wie in Indonesie) en om welke zwaarwegende redenen is deze zaak doodgezwegen” is mij de vraag. Iedereen was het in die tijd er mee eens!!! Of niet?
@ A.P. Broek Als U de amnestie-ordonnantie er goed op na leest, de hulp van een vrouwelijke advocaat kan daarbij helpen: “ieder van beide regeringen zou afzien van verdere vervolging en bestraf-fing van hen die aan de zijde van de andere partij aan het con-flict tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Indonesia hadden deelgenomen en daarbij delicten hadden ge-pleegd”. In het licht van de WO2 was de houding van de Nederlandse regering toch wel opmerkelijk, het had naar analogie betekend de vrijlating van de Drie van Breda, gewoon de gevangenisdeur openletten voor alle oorlogsmisdadigers. Wie zat aan welke kant van de Geschiedenis zou ik zeggen, orde en rust handhaven!!!!wij zaten dus bij het Moffengajes??
De regeringen zouden geen klachten tegen elkaar indienen maar dat betekent niet dat een Natuurlijk Persoon als U en ik dat niet kunnen. En nu haalt u natuurlijk Uw troefkaart uit Uw mouw. Had die betonvlechter uit Heemskerk goed door en heeft 9 jaar lang een juridische strijd uitgevochten met de Nederlandse Staat nog wel. Hij kreeg erkenning en daarna komt er pas de vergoeding van de geleden schade. Dat U dat gelijk als belangrijkste argument aanhaalt, doet U eeuwigdurende geweeklaag geen goed. Wie het laatst lacht lacht het best, kijk maar naar de betonvechter, nee betonvlechter (weer zo’n relevante bijzaak in de discussie).
van den Broek zegt:
23 juli 2015 om 2:36 pm
@ dhr Atmadja,
1. ik heb het niet over een rechtszaak want zover is het nooit gekomen voor zover ik weet , maar U weet meer dan ik !!!
2.misschien is het U ontgaan maar mij gaat het erom dat de hele Bersiapzaak met slachtoffers en al in de doofpot is gestopt:
====================================================
1.” Wij” ( sommigeNederlanders en Indonesiers , ik in ieder geval) weten ook dat het voorlopig niet tot een rechstzaak kan komen .
Want dan moet er harde bewijzen komen .
Het verhaal van volgens zeggen Hadji dit of Plopper dat betrokken waren moet echt bewezen worden.
Het zal makkelijker zijn als de daders schoon schip willen maken voordat ze bij de hoogste rechter in het hiernamaals verschijnen.
Over in de doofpot stoppen , dan zal het gezien de bewijsbaarheid =rapporten/boeken verhalen van de 3500-5000 slachtoffersfamilie , daar moet men bij de Nederlandse autoriteit wezen .
Terecht dat iemand vraagt, wat doet de Ned.Indische regering en Den Haag toen Nederlanders en Nederlandse Onderdanen NIET Nederlanders slachtoffers werden in hun koninkrijk gebied.
2. Van uit Indonesische zijde zijn er gegevens bekend dat bepaalde groepen (niet BKR-TNI zijde*) foute dingen deden.
Vandaar de ReRa !!! operaties olv Kabinet Hatta , uitgevoerd door(Luit?) Kol.Abdul Harris Nasoetion van de IIIde Divisie Siliwangi ( ex commandant van een bataljon Pelopor )
De latere 5* Generaal A.H Nasoetion.
Zie ook het boekje van Majoor Generaal b.d R. H.A Saleh over de bersiapperiode.
De laatste jaren zijn er nieuwe boeken(dus bronnen) erbij gekomen uit die tijd, zoals de Bandung periode , tijdens de Engelse aanwezigheid Oost Bandung (Zuid Oost ?),
Bandung Lautan Api .
Het boek was eerst bestemd voor de ex militairen van de 33ste Bataljon Pelopor ,Resimen Sukapura ,Divisie III Siliwangi
Met voorwoord van Luit. Gen.b.d Rais Abin (Voorzitter Veteranen Corps) , Maj.Gen. bd R. HA Saleh ,Prof Sudjoko Ph.d (hoogleraar ITB=T.H Bandung , ex Chef intendant Bataljon 33 Res. Pelopor , Maj.Gen b.d Edi M Achir ex hoofd verbindingen en Kolonel b.d Loekito Santoso ex hfd onderzoeker? .
Ze waren verbonden geweest met de Bataljon 33 Resimen Pelopor.
Werd uitgegeven in 2010, hoop dat de betrokken personen nu nog leven, zo dat kritische onderzoek journalisten uit Nederland ze kunnen interviewen .
Of de heren/dames geleerden van NIOD , KITLV etc ?
Niet allemaal tegelijk , voor hand spandiensten kan men mss een Amsterdammer inhuren tegen kostprijs die een beetje Nederlands , de “bahasa” spreekt , Sundanees cq Betawinees .
“Want dan moet er harde bewijzen komen .” Ja, we zitten nog steeds te wachten op een Indonesische excessennota. Daar staan toch alle incidenten in en de mensen die daarbij waren betrokken?
Ik vind het altijd grappig dat dhr Atmadja mijn woorden in zijn richting gebruikt cq misbruikt.
Mijn vraag was of de nabestaanden/slachtoffers een aanklacht hebben ingediend bij de indonesische of Nederlandse instanties in 1945/1946.
Als je daar na bijna 70 jaar een proces van wil maken, ik vergeef hem zijn gebrek aan kennis over procesvordering in Nederland dan dien je over harde bewijzen (zie strafprocesvordering) te beschikken bvb een aanklacht of procesverbaal – een verzoek tot opsporing etc. Al deze bureaucratische procedures stonden in de Republiek nog in de kinderschoenen, Nederlandse instanties waren tijdens de Bersiap. afwezig maar daarna hebben zij niks aan de Bersiapmoorden gedaan.
Ik ken maar 2 boeken die iets vertellen over de relaties tussen bendes, mogelijke verdachten en de Republiek of de Staat der Nederlanden, terwijl in de Nederlandse militaire archieven genoeg zaken al dan niet geseponeerd, liggen voor meer dan 300 Rawagede-zaken, volgens dhr Ponjaard.
Een vraag aan dhr Atmadja is er iets vergelijkbaar in Indonesie gepubliceerd als de Excessennota, dus iets van de Indonesische Staat ??
En de informatie die dhr Atmadja aandraagt is wel geschreven DOOR Indonesische militairen, objectief en onbevooroordeeld zullen we het daar maar ophouden want het is toch oral history?, we hebben het hier wel over strafzaken en niet borrelpraat aan de hangplek. Alsof kapt. Westerling opening van zaken geeft!!!!! Come on dhr Atmadja, die informatie is toch niet na te trekken. Volgens U dienen de geleerden dat uit te maken, maar hier hebben we het over oorlogsmisdaden. Apropos, de biografie over kapt. Westerling had begin dit jaar uit dienen te komen, maar ik heb nog niks gezien.
Ik vind het prachtig dat ene Nederlandse fotografe zonder problemen door Indonesie kan reizen en plotsklaps een oorlogsmisdaad, natuurlijk een Nederlandse misdaad op het spoor komt. deze daad in Rambon Wetan bewijst zij op basis van een of duister boekje dat zij nog niet publiekelijk is gepubliceerd . De getuigen die zij aandraagt zijn geen ooggetuigen, die worden nergens toegelaten laat staan in een proces. ook dhr Oostindie in zijn artikel in Historisch Nieuwsblad neemt deze getuigen niet in beschouwing. Over een tijdje zijn alle ooggetuigen dood en kunnen we niks meer, behalve dhr Ponjaard want die heeft in de NEDERLANDSE archieven nog genoeg stof gevonden om een rechtzaak te beginnen. Dat druist wel in tegen mijn rechtsgevoel. Dhr Atmadja heeft U ook dat gevoel….een Indisch gevoel. Ik merk daar weinig van bij U , behalve het schuldafschuiven, misschien een mogelijke Olympische sport waarin wij kunnen uitblinken.
De moorden vonden plaats op betwist gebied, door de proclamatie van 17 Augustus 1945 is een nieuwe situatie geschapen. Met mijn beperkte kennis van Internationaal recht(of ik moet even Venuzuela bellen) zou ik om problemen van jurisdictie te vermijden een beroep doen op Mensenrechtenraad van de VN. Hoe dat in elkaar zit moet je maar aan een mensenrechtenspecialist vragen, ene Zegveld.
van den Broek zegt:
23 juli 2015 om 6:38 pm
Ik vind het altijd grappig dat dhr Atmadja mijn woorden in zijn richting gebruikt cq misbruikt.
1.Mijn vraag was of de nabestaanden/slachtoffers een aanklacht hebben ingediend bij de indonesische of Nederlandse instanties in 1945/1946.
2.Al deze bureaucratische procedures stonden in de Republiek nog in de kinderschoenen, Nederlandse instanties waren tijdens de Bersiap. afwezig maar daarna hebben zij niks aan de Bersiapmoorden gedaan.
3..Een vraag aan dhr Atmadja is er iets vergelijkbaar in Indonesie gepubliceerd als de Excessennota, dus iets van de Indonesische Staat ??
4.En de informatie die dhr Atmadja aandraagt is wel geschreven DOOR Indonesische militairen, objectief en onbevooroordeeld zullen we het daar maar ophouden want het is toch oral history?
5.Ik vind het prachtig dat ene Nederlandse fotografe zonder problemen door Indonesie kan reizen en plotsklaps een oorlogsmisdaad, natuurlijk een Nederlandse misdaad op het spoor komt.
6.Dhr Atmadja heeft U ook dat gevoel….een Indisch gevoel.
======================================================
Prachtig , prachtig ,
1.Is het een algemene vraag omdat je het persoonlijk interesseerde ?
Of is het al beantwoord als men de artikelen o.a op Javapost leest ?
De enige die het kan vertellen zijn de direct belanghebbenden.
2.Ik dacht dat in het begin jaren (tussen 1945-1949) vele regels nog afstammen(als het ware georven) van uit de Nederlandse tijd.
Zoals de Polisi Istimewa in Surabaja , de oude Mobile Brigade.
3. Zou niet weten . Wel zullen er rapporten zijn over de aanwezigheid van diverse “rondreizende bendes” die (rijke) Chinezen, of Hadji’s hadden gerampokt of mss ook vermoord.Ook de slachtoffers van Darul Islam in West Java , maar dan van de periode 1950(?) tot ongeveer 1962 .
Als het over specifiek rapporten van Nederlandse slachtoffers ging , dat moet men maar proberen te achterhalen bij de Nederlandse autoriteiten.
Tenslotte waren ze de “baas”tot de RTC .*
Na bijna 70 jaar is nog de vraag of men gegevens kan terug vinden.
Vwb Kapt W, die heeft woordelijk erkend op TV interview dat hij ongeveer 600 ploppers had uitgeschakeld.
Ook zijn vervanger (?) , een gedecoreerde! ex verzetman , die zoveel mensen had “uitgeschakeld”, topic in Javapost.
4.Dat zijn verhalen( “oral history”) van sleutelfiguren.
Of het 100% betrouwbaar is , is afhankeljk van verschillende factoren o.a of het te reconstrueren zijn , ondersteund door andere bewijzen.
Ik persoonlijk zou de oral history van de Indonesiers gelijk stellen als de oral history van de Nederlanders ( heb toevallig de Engelse versie uitgave van KITLV).
Dus als ene J.A.S op blz xxx zijn verhaal vertelde , dan neem ik aan dat hij de waarheid vertelde.Niet omdat ik hem ken van I4E of Java Post.
Of zijn de verhalen of woorden van hoge Indonesische officieren MINDER waard en ongeloofwaardiger dan de verhalen van de Nederlanders ?
Zijn de verhalen van mijn vader/ooms/familie vrienden ook minder waard zijn ?
Op welke gronden dan ?
5.Als Pak Peter meer info wil hebben, kan hij haar mss mailen of bellen.
Voor nadere informatie .
Dat heb ik gedaan, heb de adres van Pak Sucipto gekregen,en hem gesproken/gebeld .
En zal hem bezoeken als ik over een paar maand naar mijn kampung(Jakarta) ga.
6.Ik heb geen …. Indisch gevoel, ben geen Nederlander of Indisch.
Ik wil alleen bepaalde zaken vertellen als aanvulling van de Nederlandse kant/versie.
*De bersiapslachtoffers en betrokken familieleden hebben toch gemeld bij Nederlandse instanties voor de WUBO uitkering en andere uitkeringen.
Dan zal de PELITA etc , hun rapporteurs ook gegevens hebben , hoeveel slachtoffers er waren, al is het bij benadering .
‘De vlag gaat neer in Indië’ na de Japanse inval in 1942.
Een andere vlag het rood/wit werd op 17 augustus 1945 gehesen;
-Proklamasi; ‘Wij volk van Indonesië, verklaren mits dezen, de vrijheid van Indonesië’ etc.
De mensen die de onafhankelijkheid hadden aangehoord, klapten in de handen. Niet luidruchtig, niet uitgelaten. Beleefd en rustig. Toen ik de vlag zag in Pegangsaan, timur 56, Jakarta. Langzaam stijgend boven onze hoofden, tot hij uiteindelijk de top bereikte om vrij te wapperen. Vrij los geblazen door de ochtend wind. Ik was ontroerd, Ik wilde huilen, maar er kwam geen tranen. Alleen mijn keel deed zeer. Het was alsof er een dikke prop in zat, die ik niet kon doorslikken….
-Etty Abdul Rachman, oud leerlinge KW III(HBS/Batavia 1932 en HBS, Leiden1933
Uit; Herinneringen aan 17 Augustus 1945. Een verzameling verhalen van oud leerlingen KW.III
Die allen ‘aanvoerders werden van de revolutie’ en later prominenten van de Republiek.
Een Nederlandse uitgave met medewerking van en een voorwoord van de Nederlandse ambassadeur; Schelto baron van Heemstra, Jakarta 21 december 1999.
” Met spanning wachtte iedereen op de landing van de geallieerde strijdkrachten.
Voorzichtig ging de ‘merdeka-beweging’ op weg.
Op alle mogelijke manieren, van persoonlijke pogingen om te overtuigen tot zuivere bedreigingen en terreur werd de Indonesische bevolking gedwongen de rood-witte vlag te heischen. In het begin op voorzichtige wijze, langzamerhand al heftiger en opdringerder, werd de algemene actie ingezet.
Dagelijks nam het rood-witte symbool op petten en hemden toe. ’s Avonds werden de uitroepen van ‘Merdeka’ (vrij) en ‘Bersiap’ (gereed) hoe langer hoe meer en steeds onbeheerster gehoord.
Werkelijk, Adolf Hitler en Dr.Göbbels konden met voldoening in hun graf glimlachen. De pers en de radio-uitzendingen waren volkomen doordrenkt van den nazi-geest. Aankondigingen in het Maleisch en ….Engelsch!, op de muren van openbare gebouwen, op trams en spoorwagons, maakten de heer van der Plas, Dr.van Mook en de Nederlanders belachelijk. Dergelijke affiches en caricaturen betekenen nog iets anders voor de voorde onontwikkelde bevolking van dit land, dan dit het geval zou zijn in Europa en Amerika. De ongestrafte vernedering van de ‘dragers van het gezag’ betekent voor dit volk de vernietiging van ieder gezag.
Dientengevolge moedigde de lankmoedige en inactieve houding van de Engelsche militaire autoriteiten de onbeschaamdheid van het gepeupel niet weinig aan.
Bovendien was het een grove fout van de Nederlandsche regeering, om als vertegenwoordigers juist die personen naar Java te zenden, die het onderwerp waren geweest van de caricaturen en de affiches, zonder tegelijkertijd hun van voldoende autoriteit te voorzien, teneinde deze belachlijkmaking uit te roeien.
Gedurende de maanden October, November en December 1945 waren wij dus getuige van het ontketenen van de laagste menschelijke instincten, die een georganiseerd propaganda-apparaat bij een onontwikkelde massa kan opwekken…
Alles wat ‘blank’ was, alles wat te maken had met den blanke en zijn ras, werd gemolesteerd, ontvoerd en vermoord.”
Citaat ‘Japansche Intrigues de nasleep van de Japanse bezetting’ Mr.Mas Slamet
Uitg .Buijten&Schipperheijn Amsterdam 1946
citaat “Werkelijk, Adolf Hitler en Dr.Göbbels konden met voldoening in hun graf glimlachen. De pers en de radio-uitzendingen waren volkomen doordrenkt van den nazi-geest.” Nazi-geest??? Dhr Mas Slamet bedoelt zeker Nasi-goreng geest. Is er sprake van inferieur/Superier Ras? hoorde ik “Du bist nicht dein Volk is Alles, Wollt Ihr die totalen Krieg, Endlösung. Ik denk dat bovenstaande woorden afgeleid zijn van degenen, zoals de Telegraaf en andere Nederlandse propagandakanalen, die Sukarno als collaborateur, een soort Mussert afschilderen
citaat: Alles wat ‘blank’ was, alles wat te maken had met den blanke en zijn ras, werd gemolesteerd, ontvoerd en vermoord.”. Er wordt even vergeten, selectieve verontwaardiging, dat ook met Indische Nederlanders en Chinezen maar ook met Indonesiers in die periode werd afgerekend en dat was niet zoals in de supermarkt. Dhr Mas Slamet heeft een brede kijk op de werkelijkheid. Voldoende om hem uitgebreid en zonder commentaar te citeren.
En vooral benadrukken dat er dwang achter zat om de Indonesische bevolking de rood-witte vlag te laten hijsen. Maar hoe dien ik te verklaren dat meer dan tienduizend Indonesische strijders bij de slag om Surabaya omkwamen. Was er toen ook sprake van dwang??? Anderen zeggen dat het voor Engelsen het teken was dat de Indonesische bevolking bereid was voor haar strijd te sterven. De Engelen wilden dat blijkbaar niet en trokken zich terug.
@appiebbroek. -Natuurlijk waren er Indonesiërs, vooral gelijk gestelden met indertijd ‘hoge posities, die in het kielzog van Nederlanders, nog meer Nederlander zijn dan de (blanke) Nederlander, die dit schouwspel (overigens goed verwoord) met afschuw/verbijtend hebben aanschouwd. Vertrouwend op ‘de kompenie’ schimpten ze als echte ‘vaderlanders’.Zo vele Indo’s. Ik toen 13 jr.oud ook. Vooral op school 1946.Het werd ons ingeprent. Alleen al titel; Japanse intriges etc. verraad hun geïndoctrineerde Hollandse goed. Er zijn toen nog al wat vlugschriften, vooral in Nederland, verschenen. Die eenzelfde anti Soekarno etc. inhoud aangaven. Echter wie had uiteindelijk het gelijk? -ad. Vlagincident Soerabaja; ‘De bevolking begon zich vol verbazing en nieuwsgierigheid voor het hotel te verzamelen. Men bleef echter rustig en stoorde zich niet aan de houding van de Indo’s en Nederlanders, die een provocatieve houding aannamen als hadden zij de oorlog gewonnen. In de vroege morgen van 19 sept. kwam vanuit het rode kruis gebouw een groep Nederlandse vrouwen, die een Nederlandse vlag met zich droegen , de straat oversteken, in de richting van het Yamato(Oranje)hotel. Omdat zij vlak voor mij liepen, kon ik duidelijk horen dat zij mij een niet onbekend lied zongen; O schitterende kleuren van Nederlands vlag.
Henk Wurangian (Menadonees) KWIII,Batavia- uit Herinneringen aan 17 Augustus 1945
“Omdat zij vlak voor mij liepen, kon ik duidelijk horen dat zij mij een niet onbekend lied zongen; O schitterende kleuren van Nederlands vlag.” Ik was er niet bij, ik kwam pas ’s middags naar het Rode Kruis. Het was weer rustig. Ik kan me de Nederlandse opwinding best begrijpen, de oorlog was voorbij, de bevrijding kwam er aan. Dan hijst men op Nederlands grondgebied heel normaal de Nederlandse vlag. In Nederland werden zo de Canadezen verwelkomd.
@Somers. ‘dan hijst men op Nederlands grondgebied etc…’ Nederlands vlag op bezet gebied.! De vlag van de onderdrukker. Dan is de opwinding bij die inlanders toch ook te begrijpen? Of niet? Zeker geen ‘Canadees welkom’ in Soerabaja. En de nasleep….
@appiebbroek. ‘Japanse intriges etc.’ Ook opvallend is, dat die pro Nederland Indonesiërs zo Nederlands geïndoctrineerd/gedroegen dat zij zelfs de nazi verwensingen overnamen/zich toe eigenen. ‘wiens brood men eet…..’.
Ik blijf het opmerkelijk vinden dat men zich niet kan (wil?) verplaatsen in de perceptie van de situatie van toen. Dat het later wat anders werd was toen ook nog onbekende toekomst. Zelf draai ik gewoon die film uit augustus/september 1945 weer voor ogen.
Om de andere dag was ik voor melkklantjes in de buurt van Toendjoengan en ging dan ca half vijf even langs bij het Rode Kruis in de vrijmetselaarsloge. Daar hadden ze al gevonden dat mijn vader in Singapore zat, mijn broer in Tjimahi en mijn zus in Lampersari. Ik blijf bewondering houden voor die dames die daar op primitieve manier elke dag weer nieuwe lijsten wisten te produceren. De Japanners hadden de zaak goed voor elkaar, je fietste gewoon door de stad. Af en toe een groepje Indonesiërs met rood/witte vlaggetjes, maar dat was niets bijzonders. Tijdens de bezetting liepen ze ook met rood/witte vlaggetjes, alleen het design was wat anders. In Batavia had iemand voor zijn huis met wat anderen merdeka geroepen, dat was dan dat. (sorry dat ik dat zo zeg, ik weet het met de kennis van toen niet spannender te vertellen). Op 19 september was het op Toendjoengan weer schoon toen ik daar aan kwam. Van de dames hoorde ik dat er vechtpartijen waren geweest. Je nam daar nota van en na het bezien van nieuwe lijsten fietste ik weer naar huis.
De Nederlandse vlag op Nederlands grondgebied. Ja, dat was het. Tijdens de Japanse bezetting was het nog steeds Nederlands gebiedsdeel. Na de Japanse capitulatie dienden zij te zorgen voor orde en rust. Op 12 augustus hadden Soekarno, Hatta en Radjiman in Saigon met heel veel dank, en buigingen, hapjes en drankjes, van Japan de op 17 juli toegezegde onafhankelijkheid in ontvangst genomen. Dat Japan dat in volkenrechtelijke zin helemaal niet kon doen kwam niet bij hen op. Terug in Batavia werd het nog herhaald, toen nog met Japanse vlaggetjes. En bij de capitulatie deed Japan niet alleen afstand van de bezette gebieden, maar ook van het zich toegeëigende recht wijzigingen te brengen in de vooroorlogse staatkundige verhoudingen: >> Indië gebiedsdeel van het Koninkrijk der Nederlanden. Hoe we er in het nu ook tegen aan kijken, daar hadden we toen niets mee te maken. Gewoon geschiedenis, toenmalige feitjes op een rij. Ik weet het, sommigen zullen mij weer eens voor rechts (of links, ik weet het niet zo goed) uitmaken, maar daar kan ik niets aan doen. In de chaos moet je af en toe terug naar de vastigheid van de afspraken van het volkenrecht en de capitulatievoorwaarden >> de vooroorlogse situatie. De situatie van na september is dan weer een ander vervolgverhaal. In ieder geval bloederiger.
@Somers. ‘die perceptie van de situatie toen etc..’ Werd ook toen al door de bevolking op rechtmatigheid betwist/bestreden. Zelfs op volken rechtelijke grond (het zelfbeschikkingsrecht), dat door Nederland werd verloochend. Dat is toch terecht? Zelfs met de perceptie van nu. En dat is nou de kern van het conflict, die toen door ons beleid niet werd erkend (cq nu nog steeds wordt weggeschreven). Met alle gevolgen( vooral voor de Indo families in de zgn.bersiap periode) van dien….
Een stukje waarheidsvinding moet toch bij geschiedenis horen?
Of moet men op de perceptie(doctrine) van toen blijven?
“@Somers. ‘die perceptie van de situatie toen etc..’” Kennelijk niet de euforie van een naderende bevrijding meegemaakt. Daar leefden we al maanden naar toe. De grote ‘overwinningen’ van veldslagen door de Japanners kwamen steeds dichterbij Japan te liggen. Het was aftellen geblazen. Japanse capitulatie, laagvliegende vliegtuigen waar niet op werd geschoten, de Japanners die rustig bleven, de eerste RAPWI-mensen, onbeschrijfelijk feest. En van onze doden in de Japanse kampen wisten we nog niet. Ik ben blij dat gevoel te hebben mogen meemaken, dat gebeurt maar één keer in je leven.. Dat er andere zaken er op volgden weten we al. Datzelfde gevoel had ik ook bij vertrek naar Nederland. Een nieuw avontuur tegemoet. Geen verminkte lijken meer.
@Somers; ‘…die euforie van een naderende bevrijding etc.’, wel degelijk meegemaakt. En hoe; ‘een komt de dag dat Neêrland zal herrijzen. En wat doen met Soekarno als , die komt….. Hollands vlag, jij bent mijn glorie….De voedsel dropping op de aloon2., die nb. door Republikeinse militairen ordelijk werd vervoerd naar door de Jap bewaakte kampem. Eeten…! Jam! Corned beef(met dampende rijst)Kaas in blik etc. Gebedeld bij de ingang van de kampen. Stoer om je heen kijken. Eindelijk…En dan ….bersiaaap! In Holland aangekomen volgt, tijdens de geschiedenis gesprekken over de 2e. wereldoorlog; de overpeinzingen….
Inderdaad zoiets maak je maar één keer in je leven mee; 2 oorlogen in één!
“Een Nederlandse uitgave ” Zie ook de Nederlandse uitgave: Jan A. Somers, Nederlandsch-Indië, Staatkundige ontwikkelingen binnen een koloniale relatie. Walburg Pers, ISBN 90.5730.357.4. Uitwerking van masterscriptie EUR Staatkundig Juridisch (beoordeling 9), betaald door Het Gebaar. Volgens mij rustig geschreven, voor sommigen misschien een beetje saai. Maar dat is vaak eigen aan wetenschappelijk onderzoek.
Toen ik van ABB de naam van Mas Slamet las, ging ik gelijk googlen ( google indonesia), kon de naam Mr Mas Slamet niet snel vinden.
En toen dacht ik , zou hij een verdwaalde Javaan zijn die de zijde van Nederland had gekozen ?
De Nederlanders hebben een koosnaam voor iemand die met de vijand sympathiseerde of samenwerkt .
Het is hem vergeven , tenslotte het is verhalen pan froeher.
Als ik binnenkort (insjaallah) naar Surabaja gaat wil ik mijn nog levende tante(de jongste zuster van mijn moeder ) vragen of haar oudere broers of zusters/zwagers toen ook liepen te zwaaien met Merah-Putih.Zouden ze ook last hebben als ze onderling met elkaar in bhs Belanda spraken ?
Wel weet ik dat mijn ouders als leraren tijdens de Japanse bezetting waarschijnlijk ook de Kimi Ga Yo moeten meezingen.
Min of meer toevallig zag ik dat we 3 jaar geleden,’Vuile oorlog’, hier ook al een discussie gevoerd hebben waarbij die meneer Slamet voorbij kwam. Maar als u eens zou kunnen informeren wat er van hem na 1966 geworden is zou ik u zeer dankbaar zijn. Hij koos trouwens niet zozeer de zijde van Nederland maar was zeer tegen Sukarno in wie hij een Japanse handlanger zag. I.p.v.hem op te hangen werd hij dus professor, dat moet dus wel een ‘bijzonder’ persoon zijn geweest!
“zou hij een verdwaalde Javaan zijn die de zijde van Nederland had gekozen ?” Oei, wat een slecht mens! Zo zijn er ook Nederlanders die op webfora de zijde van Indonesië hebben gekozen. Voorlopig denk ik nog niet aan slechteriken, misschien zijn ze nog op zoek naar de goede kant van de geschiedenis. En dat kan even duren.
Als u misschien in Surabaya op Kembang Kuning bent, wilt u dan in het vak Pujon, mijn oma (naamloos), en in het vak Surabaya mijn tantes Lucardie-Versteegh en Bourguignon-Versteegh hormat brengen (gewoon even knikken)? Zelf kan ik er niet meer heen, te krakkemikkig, bij voorbaat dank. Als het hek gesloten is, ergens rechts(?) zit een knopje voor de bel.
Vlagincident Soerabaja; ‘De bevolking begon zich vol verbazing en nieuwsgierigheid voor het hotel te verzamelen. Men bleef echter rustig en stoorde zich niet aan de houding van de Indo’s en Nederlanders, die een provocatieve houding aannamen als hadden zij de oorlog gewonnen.
================================================================
In het begin zal het wel kloppen.
De vlam sloeg in de pan toen de vertegenwoordiger(s) van de stad Surabaya ( dacht de resident en gevolg ) ruzie kreeg met Mr Ploegman .
Zie Indonesische verslagen/artikelen van de resident zelf en andere ooggetuigen.
In vele gevallen kunnen de Nederlanders het niet geloven of verkroppen dat er nieuwe tijden komen naar NOI .
Nederlanders die de merdeka proces onbedoeld hadden versneld ( als katalysator) speelden en de saamhorigheid tussen de Indonesiers positief hadden beinvloed moeten van Indonesische zijde een “BINTANG” krijgen .
Zoals de 2 voormannen van bepaalde politieke partijen in de 2de kamer die de Linggardjati ovk hadden aangekleedt, Kapt Westerling die door zijn APRA beweging ( met toestemming van zijn oversten) de reden gaf aan R.I om de deelstaten gedachte van Van Mook op te doeken.
Ook de beleidsbepaler in Den Haag die economische blokkade* van de nog jonge en arme Republiek hadden bedacht .
* Er zijn voldoende Nederlandse bronnen die men kan raadplegen.
@ dhr Atmadja: welke *Indonesische verslagen/artikelen precies , kan ik het even nachecken en gelijk mijn B.I. verbeteren. Geef U nou een precies Uw bronnen aan: “Er zijn voldoende Nederlandse bronnen” vind ik ook wel een open deur. “Het zal wel kloppen en “in veel gevallen”…..zijn ook zoiets. Bij kapt. Westerling bent U OPEENS wel precies!!!!!
A ls ik Uw wel erg algemene verwijzingen wegstreep, dan blijft er bitter weinig van uw verhaal over.
En U gaat dhr Pak Sucipto bezoeken , dat is interessant. Ik heb begrepen dat hij geen ooggetuige is van het bloedbad in Prambon Wetan. Dat is wel belangrijk want naar analogie (oorlogsmisdaden) van de zaak Rawagede laat een rechter geen getuigen dan ooggetuigen toe. Een generaal bij een veteranenvereniging wilde een 15-tal getuigen van het bloedbad bij Rawagede laten horen door de landsadvocaat (getuigen a décharge). De getuigen werden weliswaar gehoord maar hun getuigenis werd niet opgenomen als bewijsmateriaal in het Rawagedeproces (kijkt U maar het vonnis er op na). de landsadvocaat vond het klaaglijker beter deze getuigen niet als bewijsin het proces aan te bieden, alle getuigen bleken geen ooggetuigen te zijn maar hadden het van horen zeggen, anders had Mevr. Zegveld wel de vloer aangeveegd met deze getuigen.
Over uw bezoek zal ik gezien de ervaringen van die fotografe M. van Pagee later op terugkomen. Hopelijk bent U geen fotograaf?
van den Broek zegt:
25 juli 2015 om 11:45 am
@ dhr Atmadja: welke *Indonesische verslagen/artikelen precies , kan ik het even nachecken en gelijk mijn B.I. verbeteren.
===========================================================
Probeer eerst naar Google Indonesia te gaan , key woorden zoals Ploegman, residen Sudirman ,Surabaya intikken.
Uiteraard in de “bahasa” , maar men kan het laten vertalen.
En daarna verder evt. andere (ondersteunende) bronnen raadplegen.
Over de betrouwbaarheid van getuigen in Prambon Wetan , zoals Pak Sucipto en anderen .
Dat is duidelijk v.w.b de beschietingen van de Nederlandse kant , want de slachtoffers waren burgers van een dorp en de getuigen waren dorpsgenoten.
WEL is het niet duidelijk of de getuigen aanwezig waren toen die Teeken patrouille in de val terechtkwam.
Ik ben geen fotograaf , wel maak ik soms vakantiekiekjes .
Ben een soort “Pengamat Sejarah” , een belangstellende m.b.t Indonesische gescgiedenis, i.h.b de Kemerdekaan proces , van af zeg maar 1900 t/m 1968 .
T/m vlak na de omwenteling van 1965 .
Vooral omdat ik in de afgelopen 47 jaren in Nederland veel te veel mythe /halve waarheden lees over “het verhaal van vroeger”.
Omdat ik toevallig ietsiepietsie weet van de verhalen van mijn familie/sommige van mijn vrienden die direct /indirect betrokken waren word ik vaak gekitteld om reactie te geven .
Voor Midden en Oost Java gebeurtenissen moet ik zwaar leunen op algemene bronnen.
De getuigenis van betrokkenen (oraal of schriftelijk =tegenwoordig in de zgn dagboeken of de untold stories ) is voor mij voldoende om verder vragen te stellen.
@Atmadja
“met toestemming van zijn overste” Welke ‘overste’, meneer Atmadja? U probeert hier te suggereren dat ‘Nederland’ achter de zgn.APRA-coup zat. Helaas klopt dit dan weer niet met het feit dat Westerling al sinds eind 1948 uit dienst was en derhalve niets met ‘oversten’ of andere ‘meerderen’ te maken had. Dat de ‘Verenigde Staten van Indonesië’ van het begin af aan een ‘wassen neus’ is geweest omdat er anders geen 2/3 meerderheid in het Nederlandse parlement voor de onafhankelijkheid van Indonesië, te vinden zou zijn, geloof ik ook wel. Het is daarom des te interessanter om eens te kijken wat er te vinden is van de conferentie die aan de RTC voorafging. Er is toen, 1949, in België, een conferentie geweest tussen Nederlanderse en Indonesische afgevaardigden inzake onderwerpen die later bij de RTC in de openbaarheid zouden komen. En zou het heel goed mogelijk zijn dat men toen heeft afgesproken dat men de deelstaten bij de eerst volgende gelegenheid zou opheffen en Nederland niet zou protesteren!
Behalve een enkel krantenartikel heb ik hier nooit iets over kunnen vinden en weet ik alleen dat min.pres. Drees ook hierbij aanwezig is geweest.
@appiebbroek. Inderdaad Westerling bekostigde alle zaken aangaande zijn coup. Hij wist enkele militaire Nederlandse onderdelen aan zich te binden door hun /en vooral hoger officieren, een goede post aan te bieden wanneer Ratoe Adil’s rijk is gevestigd.
Munitie is op afbetaling besteld. Zelfs voor geschoten door ene hoge officier( een overste!), de opvolger van de generaal, die zichzelf vergiftigde(met koenir). Toen zijn coup mislukte wist hij een bevriende catalina piloot( een type soldaat van Oranje) over te halen, hem naar Singapore te vliegen. Vlak voor de kust, vliegend op 10 m boven de zeespiegel, er uit te springen, zonder valscherm. Zwemmend een vissers prauw te bereiken. Toen de visser verbaasd hem vroeg; maou apa? Velde Westerling hem met enkele welgemikte karate meppen. In Singapore, vermomd als visser,( verruilde zijn uniform, waardoor de visser later problemen kreeg) regelde hij, via een bevriende relatie bij de Nederlandse ambassade, een ticket naar Amsterdam. In Amsterdam kreeg hij van de dienst Sociale zaken een voorschot om een winkeltje te beginnen in de Ter Haarstraat, tegenover het Juliana ziekenhuis, waar toevallig mijn eerste zoon geboren werd geboren(maar dat terzijde). Door zijn grote verdiensten verkreeg hij ook een studiebeurs om operazanger te worden. Bij zijn eerste opvoering(niet in Carre, maar in Kriterion), in aanwezigheid van min.Drees, Beel ea, ontstond een tumult, na het openingsnummer; ‘Oh, wat brandt daar op die bergen’, omdat voor en tegenstanders (uit Indie”) en opera liefhebbers, die het maar niets vonden dat hij daar in volledige Knil uniform optrad, met elkaar op de vuist gingen. Krantenknipsels over dit optreden zijn in het Pers museum te vinden. Zo niet, dan zijn ze onder censuur(staatsgeheim) opgeborgen.
“Er is toen, 1949, in België, een conferentie geweest ” Was dit in het kader van de Renville-conferentie? Nadat de Republiek Amerikaanse bemiddeling had afgewezen, werd een voorstel van minister Van Kleffens om een aantal landen te laten bemiddelen door de Verenigde Staten overgenomen en op 25 augustus aanvaard. Op 27 oktober arriveerde de Commissie van Goede Diensten bestaande uit Paul van Zeeland (België, namens Nederland), Richard Kirby (Australië, namens de Republiek), en Frank Graham (Verenigde Staten, door beide eerdergenoemden gevraagd). De besprekingen vonden in Tandjong Priok plaats op het Amerikaanse transportschip Renville. Op 17 januari 1948 werd het akkoord van Renville ondertekend, feitelijk een bevestiging van Linggadjati! Er was duidelijk sprake van een Amerikaans-Nederlandse overeenstemming waarbij de Republiek afstand moest doen van de net door de Nederlanders veroverde gebieden. Feitelijk veranderde er echter niets, in de Republiek liep de oppositie te hoop tegen Sjarifoeddin en bracht begin februari het kabinet ten val. In Nederland was men niet bereid tot meer concessies.
“En zou het heel goed mogelijk zijn dat men toen heeft afgesproken dat men de deelstaten bij de eerst volgende gelegenheid zou opheffen en Nederland niet zou protesteren!” Zelfs als er over zou zijn gesproken is dat niets waard in het kader van de soevereiniteitsoverdracht. Bovendien had Nederland dan niet eens kunnen protesteren, de RIS was een soevereine staat. Ik weet overigens niet of Indonesië een adreswijziging (RIS >> RI) heeft rondgestuurd. Zou wel zo netjes zijn geweest.
@ dhr Atmadja
ik volg U aanwijzingen: google.co.id: risiden Sudirman: 184.000 hits. Waar moet ik precies zoeken om een beetje zinnige informatie te krijgen. Zo stuurt U me weer in het oerwoud, Google is een mèr a boire vooral als je dorst naar informatie uit indonesische bronnen, het B.I. is geen probleem. Ik heb een vertaalster naast me, deed 8 maanden onderzoek in indonesie en kwam luid gillend terug, maar wel met een scriptie.
Uw citaat”: WEL is het niet duidelijk of de getuigen aanwezig waren toen die Teeken patrouille in de val terechtkwam.” …….Uw citaat verwondert mij, waar heeft U dat precies vandaan en wie heeft dat precies gezegd??. In het NRC-krantenartikel: geeft de fotografe M. van Pagee aan dat het TNI-commando en de bevolking van Prambon Wetan de Teekenpatrouille opwachtten. Ik dacht dat in hetzelfde krantenartikel vermeld wordt, dat dhr. Pak Sucipto zelf ook geschoten heeft. Hijzelf was niet aanwezig bij het bloedbad, dat waren geen van de door de fotografe aangevoerde 6 getuigen., dus geen ooggetuigen voor alle duidelijkheid die bij U wel te wensen overlaat.
Ik wil niet twijfelen aan U goedertrouw, betrouwbaarheid en geloofwaardigheid maar dan dient u , in het geval van een beschuldiging van Oorlogsmisdaad aangaande Prambon Wetan beter uit te drukken. Ook gezien het feit dat U een getuige van Prambon Wetan, geen ooggetuige, in Indonesië vragen wilt gaan stellen, daargelaten dat U geen onderzoekservaring heeft noch geschoold bent in het vragen. Uw bovenstaande antwoorden sterven van schoonheid in algemeenheden en daarvan hebben we wat Prambon Wetan betreft al veel te veel gehad.
van den Broek zegt:
26 juli 2015 om 9:26 am
1.@ dhr Atmadja
ik volg U aanwijzingen: google.co.id: risiden Sudirman: 184.000 hits. Waar moet ik precies zoeken om een beetje zinnige informatie te krijgen.
2.Uw citaat”: WEL is het niet duidelijk of de getuigen aanwezig waren toen die Teeken patrouille in de val terechtkwam.” ……
.Uw citaat verwondert mij, waar heeft U dat precies vandaan en wie heeft dat precies gezegd??. In het NRC-krantenartikel: geeft de fotografe M. van Pagee aan dat het TNI-commando en de bevolking van Prambon Wetan de Teeken patrouille opwachtten.
3.daargelaten dat U geen onderzoekservaring heeft noch geschoold bent in het vragen…
==============================================================
In een topic over serieuze zaken zoals bersiapmoorden waar vele slachtoffers vallen probeer ik altijd voorzichtig te zijn , want een klein foutje kan onbedoeld mensen/familieleden diep kwetsen
Wat ik over Prambon Wetan las is eerst gebaseerd op de artikelen van MvP/NRC ? op Java Post.
Quote : Nederlandse militairen van de Landmacht hadden eerder het dorp Prambon Wetan met mortieren bestookt, waarbij burgers om het leven waren gekomen. In juni was het dorpshoofd gedood, toen hij een granaat naar een Nederlandse patrouille probeerde te gooien.
De ‘zwartste bladzijden’ gaan over 24 juli, dus een dag na de bloedig geëindigde Nederlandse inspectietocht. Toen zijn 64 dorpsbewoners gedood en 56 huizen in brand gestoken. In het schrift staan alle namen en huizen minutieus opgesomd.
https://javapost.nl/2015/04/04/namen-de-nederlanders-wraak/
==============================
Dus onze bronnen zal in het begin waarschijnlijk dezelfde zijn , de mijne werd aangevuld door het boekje Patrouille Teeken (toevallig op mijn boekenplank) .
En ik heb vertrouwen in de gegevens uit die Indonesische boek , waarschijnlijk geschreven door die Indonesische luitenant .
Dat er dorpelingen waren die meededen en mss hadden geschoten (?) is voor mij aannemelijk , want hun dorp werd al een tijdje beschoten door het Nederlandse leger.
Dorp, waar burgers , vrouwen /ouderen etc wonen.
Dus dat tijdens de noodlottige gebeurtenissen men wraak namen is voor mij begrijpelijk .
Toch waren er overlevenden die het na kunnen vertellen, er was zelf een ontmoeting geweest tussen de gevangen mariniers en de TNI in een grote hotel(?) in Jakarta.
Of MvP zal lukken om de betrokken pemuda/strijder die de mariniers eigenhandig hadden aangevallen (trekker overgehaald) dat zal moeten blijken.
Het is bijna 70 jaar geleden.
Dan moeten ze in de buurt van 90 zijn .
Voorlopig moeten we tevreden zijn met wat we nu weten , wat wel waar is dat na de beschietingen van Ned. leger , een Mariniers patrouille in Prambon Wetan in de val terecht kwam .
Of er van de kant van de Mariniers of Ned.leger foute zaken gebeuren is nog de vraag.
Dat van uit de kant van de Indonesiers( wie? , dorpelingen die wraak namen , TNI ?) is begrijpelijk(= mata gelap toestand , NIET GOED, verwerpelijk ), voor al of er “getjingtjang” werd .
Bij een rechtbank( of tribunaal) zal de rechter aan de OvJ vragen wat men onder getjingtjang versta.
3. Ik heb niet de pretentie om als een onderzoeker te spelen , ben een gewone blogger met sekolah djongkok die het leuk vind om te omong kosongen met internet vrienden.
Alle hulp , bijvoorbeeld een kant en klare vragenlijst , tips en trucs is altijd welkom.
Anders moet ik mijn oude studieboeken uit mijn propedeuse sociologie studie (Nijmegen/Tilburg , zogenaamd studeren , maar veel feesten) en mijn studie Personeelswerk ( tegenwoordig heet het HRM) aan de Sjosjale Akademie uit de zolder halen, als het niet al weggegooid is.
Zou ik nog iets van gestoken hebben van die 6 jaren ?
Trouwens het is al tig jaren geleden .
Anders kom ik alleen voor de gezelligheid, kopi tubruk plus pisang goreng is altijd welkom.
Opmerking:
De ‘zwartste bladzijden’ gaan over 24 juli, dus een dag na de bloedig geëindigde Nederlandse inspectietocht. Toen zijn 64 dorpsbewoners gedood en 56 huizen in brand gestoken. In het schrift staan alle namen en huizen minutieus opgesomd.
=======================================================
Is het niet terecht dat men vroeg wie de daders zijn?
Logisch gedacht zijn er 3 mogelijkheden , de TNI , de Nederlanders of een “Onbekende groep “
1.Waar moet ik precies zoeken om een beetje zinnige informatie te krijgen.
https://realityoflive.wordpress.com/2013/11/09/10-fact-about-the-battle-of-10-november-1945day-of-heroes/
====================================================
De zoekopdracht verfijnen.
Als ik in Google id residen sudirman , ploegman, hotel yamoto intikt krijg ik :
Ongeveer 846 resultaten (0,64 seconden)
o.a een site in engels .
Kijk ook naar de overeenkomsten tussen de geciteerde sites( vaak elkaar na apen) .
https://realityoflive.wordpress.com/2013/11/09/10-fact-about-the-battle-of-10-november-1945day-of-heroes/
@Mertens
Er is waarschijnlijk geen ‘figuur’ waar zoveel onzin over is geschreven dan Raymond Westerling, dat de heer Mertens hier ook een duit in het zakje doet valt hem dus niet geheel euvel te duiden al in het niet de enige plek’ waar men misschien wel de klok heeft horen luiden maar er geen idee van heeft waar de klepel hangt. Daarom werd er ook ‘rijkhalzend’ uitgekeken naar de aangekondigde biografie, samengesteld en geschreven door Frederik Willems, van Westerling, als aanvulling op de al eerder verschenen ‘Memoires’ en ‘Westerling De Eenling’. Aangezien ik zelf hier ook een bijdrage heb geleverd heb ik onlangs geinformeerd hoe de zaken er voor staan en of het ‘überhaupt’ nog tot een publicatie komt of dat de hele zaak is afgeblazen omdat er tevelen zijn die als feitelijke ‘lasteraars’ ontmaskerd zouden worden.
In elk geval was het opera-debuur van Westerling niet in Amsterdam maar in Breda en behoorden Drees en Beel niet tot de genodigden die dit evenement bijwoonden.
prof.mr.PSGerbrandy: De scheuring van het Rijk (zie de affiche)1951 (na de overdracht 1949);
‘ weinig is gesproken over ons talent in het opbouwen in Oost Indië van een vrije(!) maatschappij, gegrondvest op economische welvaart en een integer bestuurslichaam, die de bewondering van de wereld afdwong als voorbeeld was van de wijze waarop alle tropische gebieden behoren te worden bestuurd en waarop eenvoudige(!) volkeren in die gebieden dienen te worden geregeerd’. -Hierbij aangetekend; ook die eenvoudige Indo’s ( althans met zekerheid volgens commissie Werner; Indo’s met een Oosterse instelling/75%!)- ‘dat wij uit onze erfenis zijn gestoten en dat wat vier(!) eeuwen lang aan ons toebehoord ons is ontnomen etc..Waarschuwing/vraag; -‘ om buitenstaanders te verzoeken zich in het vervolg van ongevraagde(!) interventie in de Nederlandse Indonesische betrekkingen te onthouden(Nw.Guinea)’ -Gerbrandy die tijdens de Indonesië kwestie zelf getracht heeft een ‘staatsgreep’ te plegen; ‘…de regering het Koninkrijk verkwanselde, zulks met medewerking van het parlement dat, (zo zag hij het) goeddeels uit personen bestond die eenvoudig niet beseffen wat op het spel stond, dan was het zowel de plicht als het recht(!) van een vastberaden minderheid(!) om die regering ten val te brengen en het roer te wenden’.!
~’In enkele migratiegolven kwamen ze uit Indonesië naar Nederland, nog altijd dromend over terugkeer en herstel van de oude banden.~’
8 Dagen later dringt deze zin pas tot me door, en als wij ermee bedoeld worden sputter ik tegen ook namens de hele familie. Nooit heeft wie dan ook van ons gedroomd over terugkeer, laat staan herstel van oude banden. Zelfs oude autobanden dumpt men. Ik herinner me 2 neven van mijn Vader die na elkaar terug waren gegaan met tussenpoos al na 2/3 dagen na aankomst in Depok het leven lieten. Ze liggen er samen begraven net als de gebroeders Van Gogh in Auvers-sur-Oise. http://www.entoen.nu/vincentvangogh/beeld-en-geluid/graf-vincent-en-theo-van-gogh-in-auvers
Misschien hebben anderen een dergelijk verhaal te vertellen.
Zoals ik de heer Somers op JP met regelmaat heb gevolgd die hierboven schrijft: Een nieuw avontuur tegemoet. Geen verminkte lijken meer.
Het spijt me dat u deze herinnering met u draagt, die u niet van u af kunt schudden. Wat mij betreft mag u uitvoeriger over uw ervaringen schrijven. Ik zal alles lezen en met u meeleven.
@Aelle/Somers. ‘Een nieuw avontuur tegemoet. Geen verminkte lijken meer’ En dan tot verbijstering te moeten ontdekken/erkennen, dat die verminkte lijken/bersiap etc. door toedoen/provocaties van Nederlands beleid, geen zelfbeschikkingsrecht=geen merdeka!, is voort gekomen/ontstaan. Onze vaderlandse geschiedenis noteert : ‘door gezagsvacuüm’. Alsof in het ‘luchtledige’ het volk plotseling begon te moorden. De Indo gemeenschap ea., buitenkampers, werden op/geofferd aan Nederlands belang; de her kolonisatie/bezetting van Indië. Met rampzalige gevolgen. Vandaar dat aan de slachtoffers van deze groep door overheid geen notie is besteed. Laat staan dit te herdenken. Zie ook de opschrift op het officiële Indisch monument, Den Haag; slachtoffers tot 15-08- 1945! Dit mis beleid te erkennen(!) maakt het mogelijk ‘niet alleen dromend’ maar met nuchtere realiteit terug te keren en zien/ondergaan de warme gevoelens van de (oude) ‘banden’. Een volk dat trots zijn eigen weg kiest. De ‘lange weg naar democratie(met hindernissen)’ heeft ingeslagen. En de bezoekers/ vriend of vijand van weleer op de meest hoffelijke wijze verwelkomt. Ondergetekende zelf is 16x terug geweest. Mijmerend aan de baai van Banda Neira, kijkend naar de Goenoeng Api en Groot Neira deed mij dit beseffen; trots te zijn op mijn geboorte land. En mijn afkomst!
Mertens, u bent een vermogend man. Althans, dat neem ik aan als u zegt al 16 keer terug te zijn geweest:
‘Mijmerend aan de baai van Banda Neira, kijkend naar de Goenoeng Api en Groot Neira deed mij dit beseffen; trots te zijn op mijn geboorte land. En mijn afkomst!’
Maar waarom blijft u dan niet in uw geboorteland waar u zo trots op bent en waar de ‘Nederlanders’ ruim 300 jaar ‘huisgehouden’ en de bevolking onderdrukt hebben?
En steeds keert u weer terug naar het land van de ‘onderdrukker’ en houdt u lasterlijke betogen over Nederland,’Indië’ en Westerling, n.b. iemand die altijd, ook in ‘Den Haag’ de belangen van voormalig KNIL-personeel verdedigd heeft.
Is het soms zo dat de Indonesische autoriteiten niet zo ‘happig’ zijn om voormalige ‘spijtoptanten’ een verblijfsvergunning te verlenen vanwege het ‘verleden’. Het ‘fijne’ weet ik hier niet van maar misschien dat u de volgers van JP hierover nader kan informeren.
Ik heb nog meer euforische bevrijdingsmomenten meegemaakt! 10 november 1945, bevrijd uit de Werfstraatgevangenis. 12 november met de Princess Beatrix naar Singapore/Batavia, met traktaties. 13 november ontvangst in Batavia, eerst op hospitaalschip, daarna Struiswijk. Mijn eerste Amerikaanse musicalfilm gezien, Two girls and a sailor. Twee weken later terug naar Soerabaja, hard gewerkt. Ergens in juni 1946 vertrek naar Nederland, met gulle ontvangst. Ben maar één keer terug geweest, overal hartelijke ontvangst. Straatbeeld als vanouds, alleen de bomen waren groter gegroeid. Dat koloniale spul was kennelijk van goede kwaliteit.
@Somers: Two girls and a sailor, wat een leuke herinnering! Het zal omstreeks diezelfde tijd zijn geweest dat wij (ik was toen 14) dank zij de – Britse – militairen op zaterdagmiddagen in het Jaarbeursgebouw in Bandoeng werden voorgesteld aan June Allyson, Van Johnson, Red Skelton, Abbott & Costello, om maar de bekendste Hollywoodsterren te noemen. Voorts George Formby, een Engelse komiek die ik later nooit meer heb horen noemen; tot mijn spijt want ik vond hem een acteur op het niveau van Chaplin en Buster Keaton….
@appiebbroek; In dec.1950 uit Batavia vertrokken( dus niet in jr.’60; spijtoptanten). Bij vertrek zei mijn vader; ‘wij zijn eruit geschopt’ en ik (14 jr.oud, op school, opgevoed met ‘Wie Neêrlands bloed en Oranje boven’) dacht bij mijzelf, nou dan; gelukkig naar Holland.
Tijdens mijn middelbare school jaren merkte ik op, dat bij geschiedenis lessen totaal geen aandacht werd geschonken aan Indië. Mijn vragen hierover werden steeds beantwoord met ; nog geen studie materialen etc. Ik las het boek ; Oeroeg. Eerste zin; Oeroeg was mijn vriend’. In die tijd van:Westerling coup, Door de eeuwen trouw, Jungsläger, Nw.Guinea; Het laatste bastion etc. was het not done; een Indonesiër als vriend te bestempelen/noemen. Ik raakte geïnteresseerd waarom Hella H. dit boek in 1947 schreef; Zij was nl. gekant tegen de Nederlandse politiek in Indië! ; haar geboorte land. Las ook het pamflet; Omdat ik een Nederlander ben van verzet strijder, oprichter van Vrij Nederland, waarin hij de ‘politionele acties’ vergeleek met de Duitse inval in Mei 1940. Hij werd daarna verguisd. Zie zijn opschrift op de gedenkmuur, Wetering plantsoen, Amsterdam; Een volk dat voor tirannen zwijgt, verlies meer dan bloed en tranen etc. (oorspronkelijk gericht tegen het nazi dom, maar zeker ook van toepassing op zijn oordeel over het Indië beleid). Ik merkte ook op, dat vele terugkerende Indiëgangers/ veteranen door het publiek voor rot koloniaal werden uitgescholden etc.
Kortom bemerkte toen al dat het met Indië anders is gesteld dan wat wij (in Indië vooral) werden ingefluisterd/onderricht. Het volk; (Indië bevrijden) werd toen/nu nog misleid(!) waardoor het einde; een afgang werd. (met zovele slachtoffers); zie de film doc.van Charles Breyer; Indonesië in wording: De overdracht te Batavia, waarbij de driekleur met de klanken van het Wilhelmus gestreken werd ; onder gefluit en gejoel van honderdduizenden Indonesiërs! Mijn be/opmerkingen over Indië zijn ingegeven;
‘omdat ik Nederlander ben’.
Lasterlijke betogingen? Gewoon nuchtere kritiek. Waartegen een ‘koloniale adept/aanhanger’ toch tegen moet kunnen. Of niet?
note; Er is sprake van een film over Westerling( ook afgeblazen?) Ook met uw medewerking? Als Westerling hem zelf ? In Indonesië worden, als straat toneel, koloniale schetsen opgevoerd(tot vermaak) met zelfs ene Westerling, compleet met rode baret; die in de soos van Makassar 1946/7 een Indonesiër aantreft(ongewapend) en die ter plekke, voor de ogen van het ontzette publiek, neerschiet! Hij verdacht (!) hem nl. van spionage.
“verminkte lijken” Was dat wel een staat? Met ingezetenen die zo uiterst primitief reageren? Met een regering die niets doet? Geen leger en politie inzet? En als ze wel iets doet geen gezag blijkt te hebben? Thee drinkt op het terras van het gouverneurshuis kijkend naar voorbij drijvende onthoofde lijken? Vanaf 16 december 1945 maakten de Repubikeinse leiders wel een historische 2-weekse treinreis over Java. Om zich te laten toejuichen. En ik maar lijken ruimen. Netjes begraven. Doden waar Indonesië niets van af weet. Het is nu geschiedenis, precies zoals een revolutie verloopt. Allemaal goed gekomen. Met een echte nieuwe staat, de RIS (sorry RI). En ik een tevreden mens in Nederland. Eind goed, al goed.
Dit lijkt ook weer op zo’n cliché van de schrijver , waar ik het eerder over had op 18 juli..
( stereotype is al die indo’s stikken van de nostalgie of willen nog steeds dat Nederland de baas was daar)
Natuurlijk wilden vele mensen liever niet weg. Hadden heimwee. En er was een hoop bij velen om veilig terug te kunnen keren en zeker waren mensen boos over de jongste geschiedenis. .
Maar tegelijk zag je ook veel nuchterheid in de zin van : niet wrokken, aanpassen aan dit land, de kinderen hier grootbrengen en de samenleving insturen.
Heimwee… boosheid… het sleet steeds verder af in de loop der jaren.
Net zoals het idee van de vooroorlogse politieke verhoudingen weer terug willen hebben
(. quote : en herstel van de oude banden)
Dan heb ik het over zij die als volwassene wegtrokken.
Hun kinderen hadden dit allemaal nog minder…..
@em. Ik zie nu; uw uitgebreide uiteenzetting op mijn (door u gestelde vraag), antwoord!
-Via google of wikipedia kunt de verklaring nalezen. Met vermelding dat Nederland het op 24 sept.1941 te Londen heeft ondertekend. Zou het werkelijk zo zijn ‘dat men een NIET bestaande verklaring heeft ondertekend, om die vervolgens met klem de toenmalige 1945 beleidsvoerders; vMook ea te verbieden het te bezigen! Zie LdeJong dl.12 blz.743-zie ook de Wetenschappelijke editie voor de ‘originele tekst’! Zie ook wat de verklaring in het de Volksraad 1941 /discussie en de Indonesische reacties.
-Over niet van toepassing op Afrika/Azië etc. (Nw.Guinea?) Over Churchill; zie India! Er staat toch; Elk volk. Dus ook Nw.Guinea. Echter wie vertegenwoordigt het volk? Een door Nederland indertijd ‘opgevoede/geïndoctrineerde Papoea’? Een leider manifesteert zich als het (merendeel) volk achter hem staat/ of hem verkoos. Is Nw.Guinea al zover? In het Indonesisch parlement zitten nu ook Papoea’s/ Irianen. -Over bersiap zie @Aele/Somers onderin; mijn conclusie. Voor iemand, die ziel en zaligheid aan het koloniale heeft verpand, inderdaad moeilijk te verteren.- Heb het zelfde indertijd ook ervaren; om de nuchtere realiteit/waarheid in te zien.
Tekst bij foto (gebroeders Mendur, Antara/fotocollectie Ipphosa) luidt: Generaal Soedirman (oud-leraar in Tjilatjap) inspecteert de troepen van het Indonesische leger voor de Boroboedoer bij Magelang, mei 1947.
Mijn vraag luidt: Hoelang voor (Merdeka) 1949 bestonden er dan al troepen (= krijgsmacht) van het Indonesisch leger? En waar werden deze troepen gevormd? Enz.? Enz? Enlighten me, please.
Ælle zegt:
27 juli 2015 om 12:01 am
Mijn vraag luidt: Hoelang voor (Merdeka) 1949 bestonden er dan al troepen (= krijgsmacht) van het Indonesisch leger? En waar werden deze troepen gevormd? Enz.?
=========================================================
Voor 1942 (de inval van de Japanners, waren er verschillende “strijdkrachten”.
Van de Sultan(Yogya) , van de Sunan (Solo) , van de Madurezen (dacht de Cakra’s) .
Toen de KNIL na een paar “dagen”capituleerde waren veel “inlandse”Knil soldaten gedeserteerd , behalve de Ambonezen, de Menadonezen .De meesten zijn “nog steeds”loyaal t.o.v de Nederlanders.
Er zijn ook groepen die afzijdig zijn , later gaan ze bij de nieuw gevormde BKR , TKR,TRI , de voorlopers van de TNI (Tentara Nasional Indonesia) aan te sluiten.
Tussen 1942-1945 ging de Japanners jongeren/pemuda’s ronselen voor HEIHO en PETA .Voor hun eigen doeleinden.
Daarnaast heb je de “strijdgroepen” van de Moslims groepen, zoals de Hizbullah ( dacht van de Masjumi=overkoepelende Moslim groepen ) en andere strijdgroepen van de plaatselijke “warlords” ,(De potentiele rampokkers en ploppers ).
Al die tientallen Strijdgroepen vormden ongeveer de bijna 470.000 personeel.
Omdat ze vaak ongedisplineerd waren, de BKR/TKR/TRI (dus de TNI) hadden zelfs last van hun , ging de Kabinet HATTA , en Kol Abd.Harris Nasution van de IIIde Siliwangi Divisie de RERA operaties uitvoeren.
Alle ongeschikte elementen werden naar huis gestuurd en ontwapend( ReRa=Reorganisasi & Rasionalisasi).
Voorbeeld , een vriend van mij was een zoon van een gepensioneerde Sergeant Majoor , in het begin was hij luitenant bij de Siliwangi Divisie.
Door de ReRa werd hij gedegradeerd tot Onderofficier, later terug gekrabbeld tot Sergeant Majoor.
Zijn zoon was Kolonel met Militaire Academie achtergrond , verbonden bij de SESKOAD Bandung. (even googlen) .
Een andere verhaal , de roemruchtige Kolonel Sjafei , was ooit officier bij de Div.Silwangi, hij heeft de ReRa operatie overleeft (kennelijk was hij te machtig) .
Werd gezegd dat hij analfabeet was, werd later de Onderkoning van Jakartaanse onderwereld(zegt men) .Zijn laatste functie was Minister van veiligheidszaken in de nadagen van de Kabinet van 100 ministers van Soekarno.
Mijn neef was een goede bekende van hem ( hij was 1ste luitenant maar met bepaalde “kontakten” in de oude Djakarta ).
R.Cribb heeft een mooie boek geschreven over de premans( vrijmannen/gangsters ) tijdens de Indonesische revolutie in Jakarta.(even googlen) .
Dus de ellende v.d bersiap is vaak te wijten aan de ontevreden ex soldaten, laskars etc die hun frustraties botvieren tegen de TNI , de Chinezen, Nederlanders,Indo .
Ook niet vergeten de rol van de Darul Islam (S.M Kartosoewirjo) die tegen de TNI/Soekarno vocht omdat hij niet eens was met de uitkomst van de Renville ovk .
Ook de TNI soldaten die onder de invloed van de PKI tegen Soekarno -Hatta hadden gevochten.
De ruggengraat van de TNI werd gevormd door de Ex Heiho, PETA , ex gescreende laskars , plus aanvulling van ex KNIL soldaten , ex officieren van KMA Breda, KMA Bandung , CORO ,KIM (Marine Den Helder), de Politie kader etc.
Een paar van mijn ooms en jongere ooms van mijn moeder behoren ook tot de 1ste generatie TNI.Marine , en politie officieren .
Veel van de officieren van de BKR,TKR,TRI waren soms ex leraren (H.I.K) , zie Generaal Nasoetion.
Toen mijn vader (van 1915) in de buurt van Malangbong/Garut=West Java verbleef als lerar H.I.S werd hij (katanya) “gevraagd” om aan te sluiten bij de te vormen BKR of TKR .
Woah! Dit had ik niet verwacht. Bukan main!
@dhr Atmadja.
Een laatste vraag: In Prambon Wetan legde een TNI-eenheid o.l.v. een luitenant samen met de dorpsbewoners een hinderlaag voor de Teeken-patrouille. De TNI maakte 7 Mariniers gevangen en hield deze tot Oktober 1949 in gevangenschap. Daarna werden zij uitgewisseld tegen 1.260 Indonesische krijgsgevangenen. De onderhandelingen over de vrijlating werden aan TNI gevoerd door een overste, dus niet de laagste in rang in de TNI.
.
Mijn vraag is wat daarover in Indonesische dwz TNI-bronnen terug te vinden is. Het gebeurt niet elke dag dat een TNI-eenheid soldaten van een keurkorps (Mariniers) gevangen nemen en deze later uitruilen tegen 1.260 Indonesische gevangenen. De onderhandeling over de ruil vonden plaats na de 2de politionele actie en vòòr de souvereiniteitsoverdracht. Dan lijkt mij dat ook op hoog of hoger Indonesisch niveau daarover documentatie te vinden is. Ik denk dat dhr Atmadja gezien zijn bovenstaand verhaal over de indonesische militairen gemakkelijk erachter kan komen. Dan zal ook het bloedbad in Prambon Wetan vermeld zijn in de stukken, want dat was toch wel een oorzakelijk gevolg danwel aanleiding van de actie van de TNI-eenheid. Indonesische bronnen mogen toch ook wel duidelijkheid scheppen in dit specifiek geval?
Dan kan dhr Atmadja misschien uitleggen waarom de desbetreffende luitenant van de TNI-eenheid in een ontmoeting met de overlevenden van deTeeken-eenheid in naar ik meen 1988 nooit over het bloedbad een woord heeft vuil gemaakt, terwijl er toch GEGRONDE REDENEN waren om rekenschap te vragen aan de Nederlandse Mariniers. Hij was toch de INDONESISCHE BRON. Ook hij dient zich te verantwoorden waarom hij de dorpelingen, die aan de hinderlaag hebben meegedaan zomaar zonder bewapening achterliet, wetend dat zij bezoek zouden krijgen van een paar Nederlandse militairen?
Als zowel de TNI-archieven als de bevelvoerend luitenant van de TNI-niks over het Prambon Wetanbloedbad melden, dan is het enige bewijs dat beruchte schoolschriftje waarvan geen foto’s noch een integrale vertaling bestaan. Dat zet de Prambon-Wetanzaak wel in een merkwaardig daglicht en dan druk ik me eufemistisch uit. Laat ik het zo stellen: de zaak behoeft nader onderzoek en dat is ook een eufemisme.
@ Aelle(ook andere belangstellenden).
Ik heb al vaker aangegeven wie de potentiele moordenaars, rampokkers, ploppers of de Djahats = de term van Gastdocenten , en Pemuda’s waren.
Het was een grote chaos in heel Java , voor al in Midden en Oost Java .
Zoals de opstand van Bataljon 426 Kudus , gedeeltelijk gingen ze aansluiten bij de D.I/T.II(Kartosoewirjo) in Midden en West Java( de thuisbasis van Kartosoewirjo)
Of de MMC (Merbabu ,Merapi Complex , in Semarang ,Solo, Magelang,Yogyakarta .
De Barisan Sakit Hati in Tjirebon en nog vele anderen die “teleurgesteld”waren en tegen Soekarno Hatta (Djakarta )vochten.
Gelukkig hoor ik persoonlijke verhalen van mijn ouders/familie .
Tot vlak voor 1945 was Indonesia nog steeds een half feodale maatschappij waar oude families van regenten/ Inlands Binnenlands Bestuur nog invloed kon uitoefenen .
Je kan de families redelijk reconstrueren , zoveel regentschappen/Kabupaten , Districten of Kawedanaan op Java en Buitengewesten.
De Sultan/Sunan /Prinsen en andere Vorstendommen buiten beschouwing laten, die gaan per definitie naar Europa .
Ook omdat hun kinderen na de open stelling van de E.L.S in 1864 tot de HBS, zelfs Nederlandse universiteiten( Amsterdam,Leiden ,Delft etc) kunnen halen vormen ze de eerste lichting Pemuda/Pemudi die later nationalisten leider worden.
Het was (mijn inziens) opstand van de elite , terwijl de Engelsen de elite van Malaysia, India te vriend houden , vele kroonprinsen studeren aan de Sandhurst , en andere prestigieuze scholen/universiteiten.
De Nederlanders gaan die groep van Perhimpunan Indonesia in Holland vervolgen, ook werd de Pemuda’s in N.O.I gemuilkorfd door o.a de PDI en beperkt door Exorbitante Rechten(haat en zaai artikelen) van de G.G.
Alles is te vinden op internet.
appie b. broek zegt:
27 juli 2015 om 7:50 am
Mertens, u bent een vermogend man. Althans, dat neem ik aan als u zegt al 16 keer terug te zijn geweest:
Maar waarom blijft u dan niet in uw geboorteland waar u zo trots op bent en waar de ‘Nederlanders’ ruim 300 jaar ‘huisgehouden’ en de bevolking onderdrukt hebben?
Is het soms zo dat de Indonesische autoriteiten niet zo ‘happig’ zijn om voormalige ‘spijtoptanten’ een verblijfsvergunning te verlenen vanwege het ‘verleden’. Het ‘fijne’ weet ik hier niet van maar misschien dat u de volgers van JP hierover nader kan informeren.
===============================================================
Beste ABB , het is kwestie van prioriteiten stellen.
Na het trouwen met mijn Ollandse bruid in Jkt 1979 , ben ik praktisch elk jaar naar mijn kampung gegaan in Laan Trivelli Batavia .
In bezit van mijn broer tot 2010, en ik kom daarna jaarlijks , zo lang ik kan reizen/betalen.
Ik denk omdat het ondanks de ontberingen tijdens bersiaptijd, buitenkamp periode ook nog iets trekt.
Dat zie ik bij oudere Indische mensen ( vaak vrouwen) 80-90 ers) die naar hun Indie met vakantie gaan .
Ze hebben waarschijnlijk goede inkomen , eigen pensioen, eigen AOW , extra oorlogsuitkering etc.
En voelen zich senang. Ik zit als bestuurslid in een Indische woongemeenschap in oprichting.
Ik vertel ook de reisgedrag van vele 2de generatie Indo’s uit mijn studententijd , sommigen gaan ze vaak naar Indie/Indonesia terug, sommigen halen hun echtgenoten uit Indonesia, velen zitten op Bali, Java (o.a Sukabumi, Malang etc ).
Daar heb je Kampung Belanda , oude ex Indiegangers die bij elkaar wonen , ex KNIL , etc .
Even googlen .
Velen zullen ook niet terug willen, te veel slechte memories, of dat ze mss “wanted” waren.
Veel ex KL-ers/Knil-ers gaan samen op stap met hun oude vijanden (de TNI).
Er zijn boeken geschreven zoals :
Met De T.N.I. Op Stap Paperback. van A.P de Graaff
( Dit boek gaat over de Nederlandse militairen die deelnamen aan de acties in Indonesië na de Tweede Wereldoorlog.)
@atmadja
Dank voor deze informatie. Wat is internet toch een fantastisch medium! Jammer dat de journalisten, wegens gebrek aan historische kennis, er zo’n spaarzaam gebruik van maken. En maar klagen dat het zo slecht gaat met de kranten.
@appiebbroek/Surya; zie mijn reactie 27/7- 3.23 hierboven.
Om ‘terug te gaan’ hoeft men niet vermogend te zijn( gewoon sparen + vacantie geld en bij thuiskomst staat alles weer; in de plus!). Wel met de wil om nuchter en oprecht achterom te kijken! In die gesprekken daar met tijdgenoten en de oude generatie te ontdekken wat ik tijdens mijn zoektocht hier; waarom, waardoor… de bevestiging te ervaren; wij zijn door Nederlands politiek beleid van toen,1945-’49 misleid! Het was voor mij dan een waar genoegen/ voldoening, dat min.Bot op 17-8- 2005 te Jakarta zijn spijtbetuiging uitte;’wij stonden aan de verkeerde kant van de geschiedenis’! Liever laat dan nooit. Overigens heeft al in 1995(?) de Kerkelijke Synode hun excuses uitgesproken. Een eerbetoon aan ene ds.Verkuyl, die in die periode van Batavia naar Den Haag op/af reisde om; geen oorlog te voeren! Als ook aan cineast Joris Evens die in 1945 door onze naar Indië werd gezonden om; Nederland’s herrijzenis in Indië te verfilmen, echter in Australië de anti Nederland stakende Indonesiërs verfilmde; ‘Indonesia calling’. En hierdoor door de regering werd verbannen! Na jaren verbanning kreeg hij van toenmalige min.Brinkman zijn paspoort terug met de woorden; ‘U stond tenslotte toen; aan de goede kant van de geschiedenis’!
Ben de categorie ‘verstekeling’ nog niet tegengekomen. Wie kan/wil erover info verstrekken?
Ik ken alleen het woord, maar niemand persoonlijk die een verstekeling was.
Via mijn eerste en tevens laatste treinreis van Bandoeng naar Djakarta vertrok mijn Indische vader met zijn gezin met de M.S. Johan van Oldenbarnevelt op 17 mei 1958 vanuit Tandjong Priok, de haven van Djakarta en wij kwamen – na een zeereis van 26 dagen – op 11 juni 1958 aan in de haven van Amsterdam. Volgens opgave van een stukje passagierslijst voeren er op deze boot ook 69 Indische verstekelingen mee. In Nederland was de lente net begonnen.
http://www.npogeschiedenis.nl/andere-tijden/afleveringen/2011-2012/Tussen-wal-en-schip.html
Wat een eersteklasse link, Ellen. Bedankt. De uitzending was al van 8 oktober 2011. Misschien vatbaar voor een herhaling.
Wah, alleen mijn pc de laatste tijd untuk selantjar sudah pajah, lemes laper; op z’n elfendertigst, hahaha. Moet weer laten nakijken. Jammer genoeg gingen die pc-toko’s waar de monteurs eerst zaten één voor één bankroet. Teveel belasting, sih! En voor wíe? Griekenland, ja.
Ik heb het al eerder op dit blog vermeld, dus dit is een herhaling van iets dat m.i. van ‘wezenlijk’ belang is om de ‘aard’ van de geschiedschrijving m.b.t. N.O.I. te begrijpen:
“I was born in 1946, a member of a generation that would turn vehemently against all forms of colonialism past and present. At Amsterdam University the Dutch colonial past was almost a taboo subject, something best forgotten.”
Dit schrijft Dr.Jaap Harskamp in de inleiding van de catalogus van boeken en documenten betreffen de ‘Indonesische Kwestie’ van ‘The British Library’ te Londen.
Ook Nederlandse Instituten welke zich met deze ‘geschiedenis’ bezig houden worden ‘bevolkt’ door historici meet eenzelfde soort ‘bril’ en is het dus niet verwonderlijk dat men zo ‘tuk’ om nu juist de excessen aan Nederlandse kant te onderzoeken. Daar moet men dus niet aan mee willen werken en is er nog genoeg te ‘onderzoeken’ aan zaken waarvoor men beslist de deur niet uit hoeft. Of het zou een bezoekje aan de “British Library’ moeten zijn!
” At Amsterdam University the Dutch colonial past was almost a taboo subject” Na mijn pensionering ben ik in 1990 weer gaan studeren, nu EUR, rechten.. Mijn masterscriptie staatkundig ging over die colonial past, eindcijfer 9. Mijn dissertatie daarna bij een hoogleraar rechtsgeschiedenis uit EUR als promotor, een hoogleraar rechtsgeschiedenis uit Utrecht als copromotor, en een hoogleraar uit Leiden in de promotiecommissie ging over die colonial past. Kreeg je geen cijfer voor, maar werd goed ontvangen.
Nog een rijtje promoti van UvA, uit de losse pols: Bussemaker, Van de Haar, J.J.P. de Jong, Van Mastenbroek, Meilink-Roelofsz, Biewenga, Van Brakel, Mansvelt, Van der Molen. Hoezo taboo subject. Ook heel veel in Utrecht.
De door u genoemde namen zijn mij, op een enkeling na, niet bekend en kan ik daar ook geen oordeel over vellen. Iets meer weet ik over de ‘bijzonder hoogleraar koloniale en postkoloniale literatuur- en cultuurgeschiedenis UvA’ Remco Raben. Door het Indisch Herinneringscentrum als zodanig benoemd. Deze hoogleraar is m.i. dus wel uit het eerder door mij omschreven ‘anti-koloniale’ hout gesneden. ‘Ga met gekoloniseerde in gesprek over verleden’, roept hij ons toe in Het Parool van 25 juli j.l. Waar hij ons kapittelt over te weinig aandacht m.b.t. de negatieve aspecten van de kolonisatie terwijl het in mijn ‘beleving’ toch bijna alleen maar over die negatieve aspecten gaat. Ook kan hij het niet laten om ‘Zwarte Piet’ er bij te halen.Het is wel duidelijk waarmee we met deze historicus aan toe zijn en ik wens het Indisch Herinneringscentrum een ‘betere’ vertegenwoordiger in de academische wereld.
“namen zijn mij, op een enkeling na, niet bekend” Dan heeft u belangrijke literatuur over de Indische geschiedenis gemist. En dat waren nog alleen maar dissertaties van de UvA! Niet de losse publicaties en de andere universiteiten. Over Indische zaken is enorm veel geschreven.
@appiebbroek; Parool 25/7 jl. Remco Raben; ‘het is van belang om niet selectief met de geschiedenis om te gaan en te erkennen dat een periode ook negatieve effecten heeft gehad. Onze geschiedenis is nog steeds sterk verbonden met de landen die we lang geleden hebben bezet'(!).Het doet mij deugd dat nu jonge historici zijn die ‘man en paard’ durven benoemen; ‘bezet hebben’ en niet de verbloemde woorden ‘koloniën’ bezigen! Of zoals @Somers (volkenrechtelijk) aanduidt; Nederlands grondgebied! (grondwettelijk vastgelegd)
“Onze geschiedenis is nog steeds sterk verbonden met de landen die we lang geleden hebben bezet'(!)” Dat klopt volledig met de veroverde landen in Europa, de Generaliteitslanden.
Staats-Brabant, ruwweg de huidige provincie Noord-Brabant,
Staats-Vlaanderen, in grote lijnen het huidige Zeeuws-Vlaanderen.
Staats-Limburg, ongeveer het huidige Limburg.
Enkele gebieden in Groningen.
Die koloniën waren veroverd en stonden onder direct gezag van de Staten-Generaal. In de 19e/20e eeuw sterk geïndustrialiseerd vanwege de lage lonen en het door de pastoor rustig gehouden werkvolk.
@Mertens
Gefeliciteerd, u staat natuurlijk ook aan de ‘goede’ kant van de ‘geschiedenis’. Dat ‘geluk’ zal mij niet beschoren zijn, daarvoor zitten er te veel ‘verhaaltjes’ in de manier waarop ons deze ‘geschiedenis verteld wordt. Neem uw eigen relaas hoe u in 1950 naar Nederland gekomen bent; volgens uw vader werd men, u en uw familie ‘er uit geschopt.’. Maar waarom dan hr. Mertens?
Nieuw Guinea was nog niet aan de orde en de Nederlandse overheid maakte propaganda opdat maar zoveel mogelijk Indo’s voor de Indonesische nationaliteit zouden kiezen. Dat velen daar later spijt van hadden en alsnog voor de Nederlandse nationaliteit kozen, is een andere zaak en geldt dus niet voor u.
Op de regering valt heel wat aan te merken. Dat is niets nieuws, dat geldt voor welhaast elke regering, ook voor de Indonesische!
Zo vernam ik onlangs dat het de Nederlandse overheid niet ‘behaagt’ om ‘stukken’ betreffende ‘Westerling’ niet vrij te geven en daardoor de uitgave van de biografie vertraagd wordt. Ik denk echter dat men alle middelen gebruikt om deze uitgave te verhinderen omdat dan zal blijken welke ‘streken’ men heeft uitgehaald om hem het leven ‘zuur’ te maken. Westerling was niet alleen een uitstekend militair maar ook iemand die niet bang was om aan de ‘verkeerde’ kant van de geschiedenis terecht te komen en door zijn opperste ‘baas’, generaal Spoor, dusdanig vertrouwd werd dat hij met het onderzoek naar fraude in het KNIL, de zaak Aernout, belast werd.
Aangezien er nogal wat van deze, van fraude verdachte, ‘figuren’ op het ministerie van Defensie zijn terechtgekomen is het niet te verwonderen dat de ‘laster’ t.o.v. Westerling hier vandaan kwamen. En nu doet u hier aan mee!
Het is n.l. pure en kwaadaardige ‘laster’ die u over Westerling weet te vertellen; u staat hiermee aan dezelfde ‘kant’ als de ‘lasteraars’ die weer andere belangen hadden om Westerling de mond te snoeren en het liefst nog van de aardbodem zouden zien verdwijnen.
Want ook daar was, en is, men toe bereid als dat in hun ‘winkeltje’ te pas komt!
@appiebbroek; Westerling was de ‘juiste man’ voor mi. een verderfelijke wijze van oorlog voeren, opgedragen door zijn superieuren! ( gen.Spoor/vMook/min.van Oorlog/ de regering in Den Haag) Die natuurlijk als het op aankomt; ontkennen, bagataliseren en onder de mat schuiven! Zelfs na jaren door hun opvolgers(staats geheim en ….niet verstoren van onze relatie met Indonesië! Afgezien van ‘de joke over hem’ in het voorgaande stukje over zijn ontsnapping/Apra-25/7 is mijn antwoord over de soos in Makassar voorval; zie zijn ‘Mijn memoires’. Aan boord 1949 waren ook enkele ‘baretten’ die onder hem in Celebes hebben gediend en die verhaalden ons( ik was 14 jr.oud) over de ‘methode’; de mannelijke bevolking wordt op een veld bijeen gebracht, waar
Westerling gezeten aan een tafeltje, waarop 2 revolvers zijn gelegd, omringt door zijn, in aanslag gewapende groep, een der mannen oproept voor hem te verschijnen( er uit gehaald wordt). De man werd gevraagd, ontkennend dat hij een pemoeda/Tentara is, één van de groep aan te wijzen. Hij weigert en wordt prompt door Westerling ter plekke, ‘in zijn kop’, doodgeschoten. Dan volgt een andere, die urinerend van angst, met bibberende vinger blindelings iemand uit de groep aanwijst en die vervolgens wordt doodgeschoten. En zo voort…Als het tot genoegen van Westerling de groep is ‘uitgedund’, wordt de zaak afgeblazen. De aanwijzer wordt vrijgelaten….en door zijn eigen bangsa/volk uiteindelijk vermoord! Wij waren/werden er stil van…. Enkelen reageerden geestdriftig ‘soekoer, goed zo’! -Ik kwaadaardige laster over hem schrijven? Jaren later verscheen een NRC Kortschrift nr.18 dd.1980 Indonesië ’45-’49; De methodes van Westerling. Met een zelfde versie, die ik aan boord 1949 heb aangehoord. Een held is voor mij iemand, die heldendaden verricht; onder elke omstandigheid zijn groep leidt, redt uit benarde posities, in treffen/ veldslagen etc. Ongewapende tegenstanders (op verdenking) liquideert etc is ‘een moord werktuig’. Saillant detail; ‘hij heeft ook nooit een medaille gekregen, laat staan geridderd. En ik doe zeker niet mee met die ‘fraude plegende figuren van Defensie. In tegendeel. Open die put; en ontdekt ‘de ware killers’ die hem ge/misbruikt hebben! Zo ook de aanstichter van het bersiap geweld, waardoor een gehele groep onbeschermde Indo families/buitenkampers(de totoks zaten in door de Jap beschermde kampen) slachtoffers werden. Onthuld de inhoud van de zgn desavoueerde gesprekken met de Republiek; vdPlas/Hatta en vMook/Soekarno Batavia okt.’45, waardoor een voedsel boycot door Soekarno werd bevolen en een.. bersiaaaap volgde!
Note; wat was de uitslag van Westerling’s onderzoek naar de moord op vaandrig Aernout/Knil fraude?
Westerling kreeg de opdracht inzake de moord op Aernout van Generaal Spoor, maar diende wel samen te werken met het Openbaar Ministerie olv rechter-commissaris Mr. E.J. Haye. Westerlingen onderzoek loopt uit op een juridisch rapport, dat wordt voltooid door de auditeur-militair: Tegen niemand is voldoende bewijs verzameld om tot vervolging over te gaan, is de conclusie. (zie “een bende op Java” van Peter Schumacher)
Van een direct bij het onderzoek naar de moord op Aernout, en dat was dus niet Westerling, betrokkene heb ik vernomen dat Aernout binnenshuis werd neergeschoten en dat men het lijk toen naar buiten heeft gesleept.
citaat appie b.:
de ‘lasteraars’ die weer andere belangen hadden om Westerling de mond te snoeren en het liefst nog van de aardbodem zouden zien verdwijnen.
Want ook daar was, en is, men toe bereid als dat in hun ‘winkeltje’ te pas komt!
—–
Dat deed Westerling toch ook ? Mensen vermoorden om hen de mond te snoeren ?
Oh, ja! Mij niets van bekend, dus vertel het maar….
Appie…. het zal toch niet zijn dat jij niks weet van de massamoorden van Westerling.
Honderden tot duizenden werden vermoord door oa Westerling… Dit om hen de mond te snoeren . En zo te terroriseren dat men niet durfde naar een vrij Indonesia te streven.
En dan lees je in krantenartikelen over het boek van Jort Kelder en Harry Veneendal
ZKH: hoog spel aan het hof van Zijne Koninklijke Hoogheid. De geheime dagboeken van mr. dr. I.G. van Maasdijk(Amsterdam: Gopher BV, 2009).
Of was er een tv programma geweest ?
Heb dat boekje niet in bezit, maar voor liefhebber zou het mss e.e.a verklaren wat de rol van Westerling zou zijn is, Sultan Hamid van Pontianak, Prins Bernhard en andere berokkenen .
“maar voor liefhebber zou het mss e.e.a verklaren wat de rol van Westerling zou zijn is, Sultan Hamid van Pontianak, Prins Bernhard en andere berokkenen .’ Leuk toch, kunnen we weer wat verder op Javapost en I4E. Webmasters, maak jullie borst maar vast nat.
Het lijkt mij meer Kuifje in Indonesie, met Kapt . Haddock als Willem Drees
cs, volkomen bezopen.
@ Appie B. Broek
Ach dhr A.B. Broek, Onwetendheid is de bron van alle kwaad, zich voordoen onwetend te zijn is de Moeder van de Hoogmoed.
@ Appie. B. broek: citaat” Van een direct bij het onderzoek naar de moord op Aernout, en dat was dus niet Westerling, betrokkene heb ik vernomen dat Aernout binnenshuis werd neergeschoten en dat men het lijk toen naar buiten heeft gesleept”
Peter schumacher schrijft in zijn boek een bende op Java (blz 93) “Arnout ligt op straat in een grote plas bloed. N.B. de dienstdoende PolitieInspecteur Leo Krijger bevestigt dit verhaal….
Volgens bovenstaanden direct betrokkene werd het lijk naar buiten gesleept. .. dus er dienen bloedsporen te zijn van het huis naar de straat …..lijkt mij sterk. Dhr Broek of zijn duistere direct betrokkene dienen dat maar te verklaren ik ben benieuwd. Hij kan altijd een beroep doen op zijn onwetendheid.
N.B. Mr. Haye, de rechter.commisaris van het O.M. betrokken in de zaak Aernout, werd op 9/11/1949 vergiftigd. Er stierven in die periode wel meer mensen door vergiftiging., maar dat hoeft geen verband te houden met de zaak.
@Van den Broek
In de loop der jaren zijn er verschillende scenario’s rond de moord op Aernout ontstaan. Ik was er niet bij, maar ik ga af op de logica. Terzelfdertijd beseffend dat er ‘krachten’ bestaan die er belang bij hebben om ons ‘dom’ te houden.Mijn informant kan ik het niet vragen, die is inmiddels overleden. Maar ik meen mij te herinneren dat er in de film ‘De Scorpioen’ een scene voorkwam waaruit men af zou kunnen leiden dat het inderdaad zo, als boven omschreven, gegaan is.
En wat die ‘vergiftingen’ betreft; uiteindelijk is alles met het rapport Zaaijer in de doofpot beland.
@appiebbroek; Indertijd ook gelezen op deze site(?); De ‘geheime oorlog’van gen.Spoor, die gesprekken had/overeenkomsten sloot met de tegenstanders van de republiek; Daroel Islam, en de PKI. Die natuurlijk van wapens werden voorzien. Dus toen ene vaandrig er achter kwam/dit ontdekte ….Een Westerling adept moet toch hiervan iets van af weten? Kom op, open die pot….? Voor de duidelijkheid; vermoord door/in opdracht van gen.Spoor? Ja,want…..Neen, want …..of, ‘ik wil er niets mee te maken hebben’….(graag vooraf in het vakje aankruisen)
Ik heb even Uw logica(sic) gevolgd. Het lijk zou volgens U naar buiten zijn gedragen. Ik volg dat. Het lijk lag in een plas bloed. Dus een bloedend lijk zou van binnen naar buiten zijn gedragen, dat laat dus sporen achter, dat is mijn logica. Logica houdt zich bezig met de regels van redenering. Welke regels volgt U eigenlijk, ik die van Aristoteles.
U heeft het over verschillend scenario’s, OK…Het resultaat blijft een bloedend lijk, of je het wendt of keert. Hoe rijmt dat met uw bewering??? Verschillend wegen leiden naar Rome !!!
ik denk dat het nogal mee viel met dat ‘bloedend’ lijk, als je slechts in de hals getroffen bent. Maar ja, ok ben geen expert. Ik kan me echter wel zo voorstellen dat men tijd genoeg heeft gehad om de sporen van het gesleep van het lijk, uit te wissen. Nast verstand van logica heeft men soms ook een bepaalde fantasie nodig om ‘feiten’ te verklaren die niet aan de wetten van de logica voldoen.
Westerling werd ook door zijn bazen gestuurd , hij doet eigenlijk wat hem is opgedragen.
Een interview met Westerling .
http://altijdwat.ncrv.nl/seizoenen/2012/afleveringen/14-08-2012/fragmenten/kapitein-raymond-westerling/
zie het boek: Westerling ” DE EENLING”. 1982 Uitgeverij Spoor, Amsterdam.
@ A.P. Broek
Ik heb even Uw commentaar van 02/08 om 4:02 op haar veronderstellingen beproefd:
!!!!= Uw veronderstellingen…………….!!!!!denk…… dat het nogal mee viel met dat ‘bloedend’ lijk, !!!!!als je slechts in de hals getroffen bent. Maar ja, ok ben geen expert. Ik !!!!!!!kan me echter wel zo voorstellen dat !!!!!!men tijd genoeg heeft gehad om de sporen van het gesleep van het lijk, uit te wissen. Naast verstand van logica heeft men !!!!!!soms ook een !!!!!!!bepaalde fantasie nodig om ‘feiten’ te verklaren die niet aan !!!!!de wetten van de logica voldoen.
Ik vind dat U wel heel veel fantasie heeft om zoveel veronderstellingen in het verhaal in te bouwen om iets te verklaren. Ook dat schot in de hals heeft vaak een slagaderlijke bloeding tot gevolg en misschien weet U wat er dan uit de hals spuit, geen spuit 11.
Gezien het aantal uitroeptekens raakt u wel zeer opgewonden van mijn fantasiën en weet ik niet of dit als een compliment beschouwd moet worden. De huisknecht, die bij het verslepen van het lijk geholpen zou hebben, is indertijd verhoord door Westerling en zijn vrouw, eveneens in dienst van MvC, zou dus, als een echte ‘poetsvrouw’, de sporen hebben uitgewist.
Ik raak wel opgewonden van andere dingen,misschien zegt het meer iets over uw gemoedstoestand. Ik wordt wel treurig van uw relaas. U hebt wel veel veronderstellingen nodig om U gelijk te halen, gevoel voor fantasie heeft niks met feitenrelaas te maken. Dit gebeurt wel meer op deze blog, meer een uiting van luiheid, mag ik indolentie in dit verband gebruiken. Dan kom je wel erg ver van de waarheid te staan, vooral als die veronderstellingen niet getest worden maar dat kan ik me wel indenken.
Ik lees een te publiceren scriptie. 10 blz gaan over methodologie, niks veronderstellingen….conceptual adequacy, methodological rigor en accumulated empirical evidence…zit wel logisch inelkaar in tegenstelling wat U naar voren brengt, trekt U zich maar niks van mij aan, maar gaat U rustig door.