Uit De Volkskrant van 7 maart 2013, onder de titel ‘Woede na vergoeding voor weduwe Zuid-Sulawesi’:
Advocate Liesbeth Zegveld is woest op minister Frans Timmermans (Buitenlandse Zaken). Die maakte vrijdag bekend dat de Nederlandse staat slechts aan één van de 17 weduwen uit Zuid-Sulawesi een vergoeding heeft toegekend.
Sulawesi: dochter van geëxecuteerde Indonesiër.
De weduwen hadden een claim ingediend, omdat hun mannen in de jaren 40 door het Nederlands-Indische leger standrechtelijk zijn geëxecuteerd.
De vrouwen deden in september een beroep op een regeling die de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie in het leven hadden geroepen. Daarna hebben ze volgens Zegveld 4 maanden helemaal niets meer van de overheid gehoord, ondanks nadrukkelijk aandringen.
‘Absurde vragen’ ministerie
In januari lieten de hoogbejaarde weduwen weten verontwaardigd te zijn dat ze nog steeds niet hadden vernomen of zij in aanmerking komen voor schadevergoeding. ‘Toen vroegen ze bij het ministerie opeens details die ze in eerdere zaken niet vroegen, zoals: herkende u de militairen aan hun uniform’, reageert de advocate. ‘Absurd.’
Uiteindelijk zijn de hoogbejaarde weduwen daarom weer naar de rechter gestapt, omdat de tijd voor hen dringt. ‘Hierdoor moeten ze weer onnodige kosten maken. Het is echt schandalig’, vindt Zegveld. ‘En nu de zaak is aangespannen, komt opeens dit besluit van de minister.’
De ene weduwe krijgt 20.000 euro. Volgens de brief is nog niet duidelijk of de andere weduwen in aanmerking komen voor een schadevergoeding. Zegveld is gevraagd om de benodigde informatie te verstrekken voor de claims. ‘Dat kan spoedige verdere beoordeling en waar mogelijk inwilliging van claims mogelijk maken’, aldus Buitenlandse Zaken.
x
Nawoord Java Post:
Een bericht dat vele vragen oproept. In de laatste alinea is sprake van een brief van Timmermans. Welke brief? Wat staat daar precies in? Het artikel suggereert dat de andere 16 weduwen niets krijgen, maar laat de mogelijkheid open dat hún aanvragen nog in behandeling zijn.
Natuurlijk kunnen de boze woorden van mevrouw Zegveld (‘absurd’, ‘schandalig’) slechts op hun juistheid worden beoordeeld, als we de details van de zaak kennen. Wat in ieder geval mag worden aangenomen, is dat het Ministerie tot dusverre te weinig gegevens had om aan te nemen dat de 16 overige weduwen ook werkelijk een aanspraak op de regeling konden maken. In een eerder artikel wezen we al op de lastige criteria voor het toekennen van een vergoeding.
Java Post 
De Advocate zal wel geld nodig hebben. Waar blijft de achterstallige salarissen van de militairen waar de St. JES zich hard maakt?
PETITIE
Wij
De Nederlands-Indische gemeenschap en allen die zich hiermee verwant voelen of zijn,
constateren
Dat de Nederlandse regering al 67 jaar weigert te willen meewerken aan de totstandkoming van een oplossing van “De Indische Kwestie”; dat Nederlanders van Nederlands-Indische afkomst het recht ontzegd wordt op schadeloosstelling voor het verlies van have en goed door oorlogshandelingen tijdens de Japanse overheersing in 1942-1945 en tevens het recht op uitbetaling van achterstallige salarissen en pensioenen niet erkend wordt.
en verzoeken
Dat de Nederlandse regering de Nederlands-Indische gemeenschap excuses aanbiedt en de onderhandelingen met Het Indisch Platform, die hen in deze vertegenwoordigt, onmiddelllijk heropent, met de intentie een voor alle partijen bevredigende oplossing te vinden.
http://petities.nl/petitie/de-indische-kwestie#tabs
http://www.prakkendoliveira.nl/nl/advocaten/prof-liesbeth-zegveld/
L.S.; Ik wil geen stemming maken,doch af en toe zijn de verontwaardigde emoties vanuit Nederland wel wat erg emotioneel.Ja,in de oorlog hebben sommigen zich helemaal verkeerd gedragen.Maar,Indonesië ook.Laten we zeggen..de mens in het algemeen heeft schuld.In oorlogssituatie komen de slechte gedachten v mensen boven.Ja,ook in Europa waren vaak goede huisvaders in de oorlog beesten.Ik ken verhalen uit mijn familie,dat soms een bepaald legeronderdeel deels de weg kwijtraakte.Dan werden die mensen later wer gevonden.Dood en met(sorry)hun afgesneden geslachtsdelen in hun mond.Dat draai je wel dcoor als je dat ziet als overlevende.Moeten wij dan ook aankloppen bij Indonesie”om herstelbetalingen?
laten we eerst met zijn allen erkennen,dat de mens in het algemeen een slecht wezen is.En laten we dan naar herstelbetalingen ed kijken.Ja,20.000 E is een gigantisch bedrag.Sorry..toen die mensen op Java v Nederland een aantal jaren geleden geld kregen als herbetaling ,werden ze door hun dorpsgenoten gedwongen het met heen te delen onder bedreigingen.20.000 E isvoor sommigen 50 jaarsalarissen in 1 keer.Ik gun het ze v harte als ze in hun recht zijn,doch laten we in alles niet te hard van stapel lopen.Jamwellicht zijn die dingen nog in behandeling voor de anderen.Sorry,dat ik zo praten moet.Hoogachtend: DP Tick
PS:Sorry..de eerste zin moet natuurlijk zijn:de verontwaardigde reacties vanuit Indonesia.
Mevr. Zegveld heeft al eens een soortgelijke van een paar weduwen (Rawagede) verdedigd t.o. de Nederlandse staat en heeft de zaak gewonnen, daarvan is deze zaak een gevolg van..Dus waarom moet de Nederlandse Staat dan dralen en draaien, het is wel een gigantisch bedrag wat uitbetaald moet worden.
En voor wat moet Mevr. Zegveld uit het vliegtuig gegooid worden. Als dat zo is dan moet het hele KNIL met vliegtuig en al boven de Krim neergeschoten worden. Kom nou dhr Tick, waar zijn de verhoudingen gebleven?
Als Dhr. DP Tick geld wil hebben van de RI, waarom, wie heeft wie vermoord, dan moet hij mevr. Zegveld maar inhuren, dan kan niet veel kosten. Zijn verderfelijk en schandelijk commentaar laat weinig ruimte over voor mevr. Zegveld om zijn zaak, hoe redelijk danook te verdedigen. Er bestaat altijd wel een Moscowitz om zijn zaak te verdedigen.
Bovenstaande commentaren reppen geen woord over de weduwen, ook slachtoffer van dezelfde oorlog. Enig medeleven is wel op zijn plaats of wordt dat plotseling vergeten als het over Indonesiers gaan, we zijn en blijven kolonialen.
Wat ik alleen maar vraag is dat die Indische geschiedenis eens opgetekend. wordt , want hoeveel Gebaren zijn er al geweest, hoeveel Excuses zijn er al gemaakt en hoeveel Excessen zijn er al onder het vloerkleed geveegd. Wat ik vraag is erkenning van onze Geschiedenis, want leed is niet in geld uit te drukken, nou ja voor mij dan maar ik ben danook een Indo.
Wij leven mee met onze eigen slachtoffers. Bij aantoonbaar leed bestaan er fondsen voor een uitkering. Hoe gaan de Indonesiërs om met hun slachtoffers? Ze eten toch niet van twee walletjes?
Sorry..laten we de eer aan onszelf houden!
Sorry; ik denk,dat mijn opmerking niet begrepen is.Kort gezegd…er zijn daar veel slechte dingen door de Nederlanders gedaan,doch ik zou ook wel eens alleen maar horen,dat Indonesia erkent,dat ook Indoesieers in staat zijn tot wreedheden.verder niets.Dus die mevrouw,die die weduwen verdedigd in hiun claims geef ik voor 90 % gelijk.Dank. DP Tick
DP Tick zegt:
10 maart 2014 om 11:03 am
.Kort gezegd…er zijn daar veel slechte dingen door de Nederlanders gedaan,doch ik zou ook wel eens alleen maar horen,dat Indonesia erkent,dat ook Indoesieers in staat zijn tot wreedheden.verder niets.
——————————————————————————————–
Ik spreek namens mij zelf !.
In het algemeen zijn Indonesiers ok gewone mensen , dus precies zoals de Nederlanders .
Sommigen kunnen gekke dingen doen , de redenen kan verschillend zijn .
Vind wel jammer dat de huidige Nederlanders het verschil NIET wil zien tussen de politieke verantwoordelijkheid van de Nederlandse regering van TOEN en de Regering van Republik Indonesia ( die door Nederland betwist werd , door meer dan 100.000 soldaten te sturen = historisch na te checken) .
Het is duidelijk aantoonbaar dat Nederlanders in reguliere soldaten in uniformen oorlogsmisdaden pleegden .
@ Fred Labaar.
Dan moet Nederland of Nederlanders de Indonesische regering in Den Haag ( Internationale Gerechtshof ) maar aanklagen.
Kunnen ze de oude al dan niet vermeende claims aan elkaar deponeren.
Ik ben voorstander dat het gebeurt .
Ja,wellicht ..zit wat in.Doch te rekennen,dat wij mensen waar ook beesten kunnen zijn is al genoeg voor verzoening.Laten we immer in onze gedragingen proberen enig liefde in ons hart te tonen.Dat smelt meer haat en onrecht weg dan rechtzaken.Sorry..ik kan me niet anders uitdrukken.Goede dag iedereen!!!
“The military don’t start wars. POLITICIANS start wars”
~ William Westmoreland – Amerikaanse generaal, bevelhebber van de Amerikaanse troepen in de Vietnamoorlog
In 1945-1950 waren het in Indië/Indonesië het juist de sabeltijgers die problemen maakten. De twee hoofdpolitici, Sjahrir en Van Mook, hebben er steeds voor gepleit op te schieten om de militairen de weg af te snijden. Maar inderdaad, in die periode waren ook de politieke achterbannen aan beide kanten die de zaak steeds vertraagden waardoor de militairen vrij baan kregen.
Jan A. Somers zegt:
10 maart 2014 om 4:08 pm
. Maar inderdaad, in die periode waren ook de politieke achterbannen aan beide kanten die de zaak steeds vertraagden waardoor de militairen vrij baan kregen.
————————————
Inderdaad , alleen waren eerst de Nederlanders (hun parlement ) die de Linggardjati overeenkomst hadden gewijzigd (aangekleed= dus de veroorzaker).
Na oorzaak kwam gevolg ( dat dacht ik dan).
Het is ook logisch dat TNI, achterban , en de die hards niet tevreden zijn over de uitslag, en zeker van de aangeklede versie.
Zie ook dat Van Nater de Goes (de PvDA) voorman later erkende dat hij medeschuldig is of verantwoordelijk voelde voor de gevolgen van de oorlogshandelingen .
Ten koste van duizenden Nederlanders en de veelvoud van Indonesische slachtoffers .
Trouwens als men de brief van Majoor Generaal Van Straten( hfd NICA) aan Van Mook leest , begin September wil Nederland kost wat kost de oude wingewest heroveren.
Zie de time line van af de komst van de NICA in Batavia.
Nederlandse en Britse bronnen.
Er viel toch niets te heroveren? Met de capitulatie van het Japanse leger werden de vooroorlogse situaties hersteld. De Netherlands Indies Civil Administration kwam dus (tijdelijk) in Nederlands-Indië totdat het Nederlands-Indische civiele bestuur was herstreld door luitenant-generaal Van Mook.
Kees Buddingh, Nederlands letterkundige 1918-1985, die ik ooit heb ontmoet zei:
“Er zijn veel mensen aan de politiek gestorven, doch slechts weinig politici”
Generaal Spoor en de legerleiding waren politiserend bezig, zij ontwikkelden een eigen lijn .De enige remedie vonden zij , gezagsherstel en militair optreden. Spoor toonde zich een tegenstander vaan Linggadjatti toen dat in zijn ogen een te liberale kant op ging . Via geheime corrispondentie met tegenstanders van Van Mook en Schermerhorn trachtte hij beiden een beentje te lichten.
ook Spoor tegenstander de generaal Sudirman was een proponent van d estrijdgedachte.
Sabeldieren doen altijd moeilijk, vergeten dat zij een instrument zijn van de politiek. In Nederland waren zij nog redelijk in toom te houden, in Indonesië liep het parlement trouw aan de hand van de strijdkrachten. Alleen Sjahrir probeerde (tevergeefs) de politiek primair te laten zijn. Is hem niet in dank afgenomen, net als bij Van Mook.
Als Mw. Liesbeth Zegveld niet woest was geweest was zij als advocaat niets waard geweest. Dat hoort allemaal bij de juristerij.
Jan A. Somers says:
12 March 2014 at 10:55 am
Er viel toch niets te heroveren? Met de capitulatie van het Japanse leger werden de vooroorlogse situaties hersteld.
———————————————————————-
Hoezo ?
De Indonesiers hebben hun Plakkaat van Verlatinghe geproklameerd .
De toean, de meester is niet meer gewenst .
Dus sturen ze troepen ( NICA is de voorbereider) , oorlogshandelingen toegepast, er zijn excessen gepleegd ..
De gevolgen(actie-reactie, oorzaak-gevolg) zijn bekend, o.a de bersiap .
Tientallen duizend doden , exodus van Indische Nederlanders etc .
Het Nederlandse Plakkaat was niet iets dat was voorgelezen door ‘iemand’, het was een uitspraak van de Staten-Generaal, als vertegenwoordigend orgaan van Spaanse gewesten. Die ‘onafhankelijkheidsverklaring’ is ook nooit geaccepteerd, dat kwam pas met de Vrede van Munster (1648), 67(!) jaar na dat Plakkaat. Men ging in 1581 op zoek naar een soeverein, maar zowel Frans van Anjou als Elizabeth I hadden daar geen zin in. De opstandige gewesten (Unie van Utrecht) hadden dus geen soevereiniteit tot 1648! De Vrede van Munster was pas de soevereiniteitsoverdracht: “Den Coninck van Hispangien heb ik altijd geëerd”!
Dus dan is Nederland nog steeds verantwoordelijk voor de gang van zaken tot 27-12-1949.
Dus de Indonesiers ( Nederlandse Onderdaan NIET Nederlanders) hadden het fout als ze over Perang Agresi Militer I en II of andere excessen zeuren , want dan was Politionele Acties I en II een terechte actie vn de overheid om ongewenste elementen, rampokkers, nationalisten , ploppers etc aan te pakken.
Voor zo ver ik weet handelde Soekarno en Hatta namens het Indonesische volk* , in opdracht van BPUPKI en de opvolgster .
Zie de lijst wie ze zijn en welke organisaties/gebieden ze vertegenwoordigen.
Is na te lezen (verificatie)
Soekarno-Hatta konden hun Plakkat van Verlatinghe NIET proclameren zonder de steun van vele Indonesiers en het volk.
Het feit dat de Indonesiers de Nederlanders niet meer motten was geleverd door de brede steun van het volk.
Zeker na Batavia, Bandung ( NICA) en de slag van Surabaya , Ambarawa , Semarang , Medan (2 weken gevechten
De Nederlandse “Imperium” storte als kaartenhuis binnen 4 jaren.
* Vanaf Sumpah Pemuda 1928
.
Het is opmerkelijk dat Ned. Indie capituleerde in bijzijn van Gen. Ter Poorten en o zo curieus de GG. maar dat aan het eind van de oorlog het Japanse leger niet in Ned. Indie capituleerde. Daarentegen gold de Duitse capitulatie In Wageningen wel voor Nederland. Moeilijk hoor
Het uitroepen van de Republiek Indonesia en veel later de erkenning ervan in de eerste plaats door het VK schiep natuurlijk een nieuwe situatie. De Engelsen kregen dat al heel snel door.
Dat de NICA niet geremd door enige vorm van voorkennis, als een olifant in een porseleinenkast net deed of de koloniale tijden weer hersteld waren, spreekt voor haar infantiele instelling. Dat het optreden van NICA gekleed in Nederlandse uniformen en medevoeren van de Nederlandse vlag als een rode vlag op een stier danwel de Nationalisten werkte lijkt mij logisch. Dat de NICA dacht dat de Engelsen wel de hete kolen uit het vuur zouden halen, is afgezien van de slachting bij Surabaya, is volledig buiten de werkelijkheid. Wij dienen niet te vergeten dat Nederland tot 1940 neutraal was.
Zacht gezegd was Nederland niet voorbereid op een herovering van ons Indie
De capitulatie in Wageningen was een plaatselijke gebeurtenis van de Duitse eenheden in Nederland, de oorlog in Europa ging gewoon door. De capitulatie van het Japanse leger gold voor het hele oorlogsgebied, inclusief Indië, en China en Frans Indo-China. Daarbij werd de vooroorlogse status-quo afgesproken, ook voor China en Frans Indo-China. Een enorm gebied. Vanwege de verwachte communicatieproblemen in dat gebied had MacArthur beslist dat gealieerde operaties in dat gebied pas na de algehele overgave op 2 september mochten aanvangen. Een kleine groep mensen van NICA is alleen in Batavia en (ik dacht) in de Grote Oost actief geweest, tot de terugkeer van Van Mook in Batavia. Het waren militairen met een civiele opdracht, net zoals de kwartiermakers van RAPWI. Daar kun je geen burgers voor gebruiken, die kunnen geen parachute springen of goede contacten met de strijdkrachten onderhouden. De NICA was oorspronkelijk de civiele verbinding tussen MacArthur en de Indische regering in Australië. En als Nederlands orgaan gebruikte NICA gewoon de Nederlandse vlag. Dat is een (goede) gewoonte bij de Nederlandse strijdkrachten. Elke ochtend, met een bandje met Wilhelmus. Ook het tijdelijke bestuur in Nederland was het Militair Gezag, een soort NICA.
“Dat de NICA dacht dat de Engelsen wel de hete kolen uit het vuur zouden halen” Dat dacht NICA helemaal niet, dat was in Potsdam afgesproken.
Jan A. Somers says:
13 March 2014 at 11:15 am
“Dat de NICA dacht dat de Engelsen wel de hete kolen uit het vuur zouden halen” Dat dacht NICA helemaal niet, dat was in Potsdam afgesproken.
————————————————————————-
Ya , het werd bedisseld in Postdam/Yalta en in een kleine plaats dichtbij LONDEN op 24 Augustus 1945.
Zie de circulaire van Lord Mountbatten aan zijn troepen.
Dus het lijkt me logisch dat Nederland /NICA verwachte dat de Engelsen (in dit geval de Gurka’s en Pakistani ) voorbereidende werk verrichten.
Lord M was not amused dat Van Mook (Nica) bepaalde zaken niet vertelde.
De rol van NICA: zie de brf van Majoor Generaal Van Straten(NICA hoofd) aan VAN Mook om in actie te komen in Batavia( al dan niet met de hulp van de Engelsen) en de geplande actie op 4 oktober 1945 in Surabaya ( let op de datum !! en wat NICA van plan was).Was het doorgegaan ?
Het is een brief van omstreeks 20-09-1945.
Dus het zou kunnen dat NICA ook “stiekem” meereisde naar Surabaya.
Een andere bron , Engels (de adjudant van Mallaby) zeide tegen Mallaby dat gelukkig maar dat de Indonesiers het niet weten dat er Nederlanders waren aan boord.
Een andere verhaal (indonesisch) , dat Ploegman (van de vlag incident ) gewapend was, en de Indonesische resident had beschoten in de hotel.
Mislukt door de redding van zijn chauffeur, iemand anders werd geraakt en gedood.
Ploegman moest zijn daad bekopen met zijn eigen leven.
Vraag wie is Ploegman ? Waar komt zijn wapen van daan ?
Klopt het wel ( even napluizen) over de bewering van plaatsvervangende commandant van R.I militaire politie dat er wapens gevonden waren tussen de gedropte spullen van de RAPWI ?
Wie Ploegman was kunt u nalezen in het best gedocumenteerde werk over Soerabaja: Willy Meelhuijsen, Revolutie in Soerabaja, ISBN 90.5730,133.4. Maar hij had niets met de Engelsen te maken, die waren er op 19 september 1945 niet. De genoemde afspraak was overigens in Potsdam gemaakt, dat bij een Japanse capitulatie de grenzen van de bevelsgebieden zouden worden gewijzigd, Mountbatten zou onder meer ook Nederlands-Indië en Frans Indo-China onder zijn hoede krijgen. Die afspraak konden ze maken, het waren de machtigste landen, de a.s. overwinnars, die de verdere gang van zaken moesten regelen. Yalta heeft hier overigens weinig mee te maken, alleen over de deelneming van Rusland aan de oorlog tegen Japan. Yalta ging vooral over de situatie in Europa. Over een kleine plaats dichtbij Londen weet ik niets.
Van een geplande actie in Soerabaja op 4 oktober weet ik niets. Er waren daar toen geen geallieerde troepen of NICA. Wel is op die datum het hoofdkwartier van de PRI gevestigd in de Simpangclub. Daar heb ik op 15 oktober 1945 kennis mee gemaakt.
Dat de paar RAPWI-mensen wapens hadden kan ik me wel voorstellen. Het waren militairen die zelfstandig moesten opereren, voor hun eigen beveiliging moesten zorgen. Ik denk niet dat Indonesische MP iets over wapens konden weten, die RAPWI-mensen stonder onder strenge beveiliging van de Japanners. Ik wist overigens niet dat er een Indonesische MP was, ik heb ze bij de grote moordpartijen niet gezien.
Eddy Samson was getuige van de rel bij het Oranjehotel.
Twee jaar geleden vertelde hij zijn verhaal aan Adriaan van Dis, wat werd uitgezonden.
Ploegman was in het gebouw er tegenover en zag eerst toe op het rumoer. Hij ging naar buiten om naar het hotel te gaan, maar werd door iemand met een buis neergeslagen.
Victor Willem Ploegman (1893-1945) had geen wapen bij zich.
—-
Willy Meelhuijsen ( zoon van Willem Adam ) schreef het boek ‘revolutie in soerabaja’
Hij brengt verschillende versies wat er gezegd werd over het gebeuren bij het oranjehotel van 19 sept 1945 en over de dood van Ploegman.
Op pagina 75 komt Willy met een tekst uit het dagboek van A.C. Broeshart . Het is hetzelfde verhaal als wat Eddy Samson vertelt over de dood van Ploegman.
Een bestorming van het Logegebouw werd door een Indonesische leider voorkomen.
Mr. Ploegman van het IEV (Indo Europees Verbond) rende toen vanuit het Logegebouw dwars door de menigte op straat naar het Oranje Hotel om de parachutepartij aldaar te verzoeken het Britse hoofdkwartier van dit vlagincident op de hoogte te brengen.
Midden op de Toendjoengan werd hij echter neergeslagen. Er werd een uitval van Nederlanders uit het Logegebouw gedaan om hem te redden. Zwaargewond werd hij het Logegebouw binnengedragen. Drie dagen later overleed hij
——
In de van Dis uitzending op 35 minuten vanaf het begin
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1243382 zegt Eddy Samson dat Victor Willem Charles Ploegman door pemoeda’s werd tegengehouden en vermoord.
Jan A. Somers zegt:
15 maart 2014 om 11:30 am
15 maart 2014 om 11:30 am
1.Yalta heeft hier overigens weinig mee te maken, alleen over de deelneming van Rusland aan de oorlog tegen Japan. Yalta ging vooral over de situatie in Europa.
2.Over een kleine plaats dichtbij Londen weet ik niets.
3.Van een geplande actie in Soerabaja op 4 oktober weet ik niets. Er waren daar toen geen geallieerde troepen of NICA.
4.Dat de paar RAPWI-mensen wapens hadden kan ik me wel voorstellen. Het waren militairen die zelfstandig moesten opereren, voor hun eigen beveiliging moesten zorgen.
5.Ik denk niet dat Indonesische MP iets over wapens konden weten, die RAPWI-mensen stonder onder strenge beveiliging van de Japanners.
Ik wist overigens niet dat er een Indonesische MP was, ik heb ze bij de grote moordpartijen niet gezien.
————————————————————————————————————
1.Zie brf van Lord Mountbatten
From : Supreme Commander S.E.Asia
To : G.O.C.Imperial Forces. Re. Directive ASD4743S. Datum 2 sept 1945
O.a: ” In keeping with the provisions of the Yalta Conference you will re-establish civilians rule and return the colony to the Dutch Administration, when it is in a position to maintain services.”
2. 24-08 1945 te Chequers, (Londen) Civil Affairs Agreement (CAA), tussen Nederland en Engeland.
Van Mook had ook een soort Agremeent gesloten met Mac Arthur .
3.Zie de brf van Gen.Majoor van Straaten(?) hoofd van de NICA aan Van Mook(Nederlandse bron)
4. Begrijpelijk , maar niet acceptabel voor de Indonesiers.
Nederland had niks meer te zeggen in Indonesia .
9 Maart 1942 te Kalidjati had Luit.Gen Hein ter Poorten de Nederlandse overgave aan Japan ondertekend (unconditional surrender).
De ondertekening (!) van de Japanse overgave aan de Geallieerden gebeurde pas op 02-09-1945.
Nederlands Oost Indie was Republik Indonesia geworden .
Voldoet ook aan alle eisen , een volk (Indonesia-Sumpah Pemuda) , een gebied (ex N.O.I) en een regering.
De Indonesia Merdeka proclamatie was op 17-08-1945 , machtsvacuum.
SEAC ( Lord Mountbatten) was te laat gekomen.
Is ook kwaad op Van Mook dat hij niks zegt over de nationalisten, hoe groot de aanhang is etc .
Quote:
Having taken over the NEI (Netherlands East Indies – pen.) from the South-West Pacific Area without any intelligence reports, I had been given no hint of the political situation which had arisen in Java. It was known of course, that an Indonesian Movement had been in existence before the war; and that it had been supported by prominent intellectuals, some of whom had suffered banishment for their participation in nationalist propaganda –but no information had been made available to me as to the fate of this movement under the Japanese occupation.
Dr. H.J. van Mook, Lieut.-Governor-General of the NEI who had come to Kandy on 1st September, had given me no reason to suppose that the reoccupation of Java would present any operational problem beyond the of rounding up the Japanese.”
5. Volgens Indonesische bron.
De plaatsvervangend commandant van de M.P in Surabaya had dat zelf verteld.
Er zijn 2 mogelijkheden, of hij liegt of hij spreek de waarheid .
“4. Begrijpelijk , maar niet acceptabel voor de Indonesiers.
Nederland had niks meer te zeggen in Indonesia .” RAPWI was geen Nederlandse organisatie, maar een Engels/Amerikaanse organisatie: Recovery of Allied prisoners of War and Internees. De RAPWI in Indië stond onder commando van SEAC, Mountbatten. Zijn vrouw was een van de inspecteurs, o.a. in Batavia.
Mij gaat het om het psychologisch aspect .bij de Japanse capitulatie. in Ned. Indie. Voor de Indonesiers gaf Nederlands Indie,in 1942 zowel militair als burgelijk zich wel over aan de Japanse militairen maar deze militairen gaven zich in 1945 niet over aan de Nederlandse militairen. Daarnaast was het eerste geallieerde oorlogsschip dat zich na de oorlog in Batavia liet zien een Britse (ik dacht de Cumberland) en als tweede Hr. Ms Tromp. De verhoudingen waren getekend vooral omdat er geen Nederlandse militaitenaan land . mochten gaan
Tevens was de rol van Nederlandse militairen op het vlaggetje op het Oranjehotel in Soerabaya, tot toekijken gedoemd. Voor de nationalisten was wel duidelijk wie de baas speelde en dat zij van de Nederlanders niets meer te duchten had. De Nederlandse rol was op het wereldtoneel uitgespeeld
Die CAA is wel tekenend voor de verhoudingen en geeft de slapende daadkracht van van Mook wel aan 24 Augustus 1945. En wanneer kwam van Mook aan in Indie? En aan wie gaf het psychologisch voordeel??
Ik dacht dat Van Mook en mss ook V.D Plas) met de Engelse of Nederlandse oorlogschepen kwam.
De Nederlanders kunnen ook niet openlijk paraderen in Surabaya , zie het gesprek tussen de adjudant van Mallaby en Mallaby zelf.
Zijn adjudant vroeg of de Engelsen (Mallaby) hun betrouwbaarheid niet verspeelde .
Mallaby had e.e, a met de Republikeinen afgesproken(volgens Engelse bron) die ze moeten verbreken( als gentleman en officier van de Queen ).
M antwoorde , of ik het leuk vind of niet, ik heb opdracht van mijn superieur (uit Batavia).
Als ik de Engelse bronnen mag geloven ( de Indonesiers hebben dat niet ) dan heeft Soekarno voordeel gehad .
Ook was de afwijzing van BPRI( Bung Tomo) en de BKR/TNI-stadsbestuur terecht toen Soekarno ’s hulp werd ingeroepen.
En dan de zgn blunder van Kapitein Huijzer( Marine) .
Die heeft de situatie ook min of meer verslechterd ( weer Engelse bron).
Verschil met Mountbatten en Van Mook was dat de Engelsen bereid waren om met Soekarno te onderhandelen/samenwerken , Van Mook(Nederland ) niet .
Soekarto is de grote bogeyman /collaborateur .
Ach, u noemt de naam van kapitein ter zee P. Huijer, een geweldige kerel, die van de Engelsen, ze dachten dat hij dood was, de schuld van het echec van Surabaja in de schoenen geschoven kreeg. Huijer heeft nog getracht genoegdoening te krijgen door een proces wegens smaad tegen de Engelse commandant Christison aan te spannen. Het werd hem door ‘Den Haag’ verboden. Huijer’s eigen ‘verhaal’ is te lezen in deel 8 van de verhoren Parlementaire Enquete Commissie 1940-1945.
Het ‘Engelse ‘verhaal’ werd ook door Nederlandse ‘historici’, Reimerink, gebruikt om Huijer nog eens extra ‘zwart’ te maken.
Van Mook en Van der Plas kwamen gewoon per vliegtuig. De luchtverkeersleiding was Japans.
“psychologisch aspect’ Het psycholgisch aspect was voor de Nederlanders net zo belangrijk. Maar die schijnen in deze discussie daar geen recht op te hebben. De Nederlanders in Soerabaja waren in verwachting van een feestelijke bevrijding. Werd bersiap.
“gaven zich in 1945 niet over aan de Nederlandse militairen” Dat hoefde ook niet, de capitulatie betrof de hele Japanse krijgsmacht tegenover MacArthur, de hoogste commandant van de gezamenlijke geallieerde strijdkrachten.
“een Britse (ik dacht de Cumberland) en als tweede Hr. Ms Tromp.” Dat klopt. Beide schepen namens SEAC dat tijdelijk het gezag had over dat deel van de Pacific. Bij de landing in Batavia op 29 september 1945 van de eerste geallieerde militairen was het een bataljon (800 man) Schotten, Seaforth Highlanders. Doordat Mountbatten te weinig troepen had werden deze door hem aangevuld met kleine eenheden KNIL die uit gevangenschap terugkeerden. De 12 KNIL-compagnieën uit Australië werden voornamelijk ingezet in de Grote Oost ter aflossing van de daar aanwezige Australische divisie.
“de rol van Nederlandse militairen op het vlaggetje op het Oranjehotel in Soerabaya,” In Soerabaja was op 18 september het eerste RAPWI-team geparachuteerd, er was toen nog geen contact met de Japanse luchtverkeersleiding. Het waren drie Nederlandse en vier Engelse militairen. Zij hadden geen militaire taak, maar wel als kwartiermakers van RAPWI (geen Nederlandse organisatie). Zij stonden onder Japanse bescherming. Op 19 september was het vlagincident, door de Japanners afgehandeld. Op 21 september landde een tweede RAPWI-team dat door de Japaners ook in het Oranjehotel werd ondergebracht. Dat hotel lag tegenover het kantoor van het Rode Kruis in de voormalige vrijmetselaarsloge, waar de samenwerking op was gericht. Op 23 september arriveerde kolonel Asjes als hoofd van het RAPWI-kantoor Soerabaja onder Japans ere-escorte in het Oranjehotel. Zij hadden direct contact met de Pemerintah Republik Indonesia Daerah Soerabaja (Soedirman c.s.)
Ook op 23 september arriveerde kapitein-ter-zee P.J.G Huyer, ook door de Japanners in het Oranjehotel ondergebracht. Hij was de eerste vertegenwoordiger van SEAC (niet Nederland!) in Soerabaja met de opdracht van Patterson de havens te inspecteren. De Japanners zagen hun kans schoon zich ‘over te geven’. Huyer eiste ‘namens de geallieerden’ van Iwabe en Shibata zich over te geven waaraan dezen graag aan voldeden. Direct gevolgd door hun verzoek de Japanse troepen te laten vertrekken naar het verzamelpunt in Poedjon. Dat mocht van Huyer waarmee het machtsvacuum ontstond. (Waarom verwijzen naar een Engelse bron? De Nederlandse bronnen zijn net zo goed!) De bersiap kon zich onbegrenst ontwikkelen!
“De Nederlanders kunnen ook niet openlijk paraderen in Surabaya , zie het gesprek tussen de adjudant van Mallaby en Mallaby zelf.” Ten tijde van Mallaby konden de Nederlanders niet eens paraderen. Zowel RAPWI als Huyer zaten in de Werfstraatgevangenis.
“die later weer werd gedood door toegesnelde Nederlandse soldaten.” Waar kwamen die Nederlandse soldaten ineens vandaan?
“Een bestorming van het Logegebouw werd door een Indonesische leider voorkomen.”Niks van gemerkt. Die zelfde dag kwam ik daar zoals gewoonlijk de nieuwste berichten over ex-gevangenen bekijken.
Ik denk dat er best een psychologisch aspect is. De onoverwinlijk geachte Nederlanders met hun onraakbaar geachte KNIL gaven zich in luttele dagen over aan inferieure Japannse militairen.over. het eerste schip dat na de oorlog aanlegde in de baai van Jakarta was een Engels schip en het Nederlandse schipde Hr Ms. Tromp kwam erachter aan huppelen, de Nederlanders mochten niet aan hun eigen wa komen. Uit oogpunt van de Indonesiers was dat toch blijk van een blamage en had Nederland gewoon niks meer te vertellen. Ze liepen aan de leiband van de Engelsen.
Dat van Mook en cs pas in Oktober, de 18de naar Indie terugkeerden was toch ook niet het toonbeeld van daadkracht, zodoende lieten ze het initiatief over aan de nationalisten. U weet toch ook hoe belangrijk intiatief bij schaken is en ik denk dat Sukarno iets beter schaak speelt als de Nederlanders.
Die kwestie van KTZ Huijger is mij niet zo duidelijk maar ik denk dat hij als marineman van de Japanners eiste dat ze zich overgaven (volgens iemand was dat al bij Macarthur gebeurd) met dien gevolge dat een machtsvacuum ontstond. Die Japanners hadden toch die Nederlanders in de kampen moeten beschermen of moest dat KNILmilitairen doen die na 3 jaar in de kampen als een soort rambo’s hun landgenoten moesten verdedigen.
Het is weer een marineman die even laat zien hoe je op het land moet vechten. De andere is de VADM Helfrich die de halve Nederlandse oorlogsvloot naar de Javaanse bodem joeg. Ook hij werd door de Enquetecommissie vrijgesproken.
.Indisch4ever zegt:
15 maart 2014 om 8:34 pm
In de van Dis uitzending op 35 minuten vanaf het begin
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1243382 zegt Eddy Samson dat Victor Willem Charles Ploegman door pemoeda’s werd tegengehouden en vermoord.
—————————————————————————————
N.a.v de vlagincident Hotel Yamato
Resident Sudirman (oud diplomaat) was toen vervangende resident van Surabaya, zijn functie was toen vervangende resident (Fuku Syuco Gunseikan) en door de Surabayaanse Republikeinen als Resident kwam met Sidik en Hariyono.
Hij vroeg Ploegman cs om de driekleur af te halen.
Werd afgewezen door Ploegman cs en hij erkende de soevereiniteit van Indonesia niet.(logisch hij is Nederlander).
Na ruzie haalde P een pistool , hij werd aangevallen /gedood door Sidik , die later weer werd gedood door toegesnelde Nederlandse soldaten.
Sudirman en Harijanto ontsnapte uit de hotel.
(PS : dit is een vrij vertaling van mij , uit Indonesische bron )
Dus don’t shoot de messenger .
Kennelijk zijn er vele versies en vele waarheden.
Men kan altijd reconstrueren.
Eddy Samson stond er zelf bij. Hij zegt niks over een wapen.
Maar Ploegman was toch niet de baas in dat hotel?
Nogal intolerant om van mensen te eisen dat zij een vlag van hun gebouw moeten verwijderen omdat het niet de vlag is die jij wilt hebben daar.
Mijn familie en mijn persoon kwamen terug van de Dierentuin WONOKROMO.Maar de electrische trein dat voor de YAMATO HOTEL rijd kon niet verder omdat het door de massa was gestremt..Dus wat er gebeurt had ik gezien omdat de trein precies tegenover het hotel stopte.Vele mensen claimen de HELD te zijn die de Driekleur tot de Dwiwarna hadden gescheurd.Daarom is de beslissing van de Regering: HET WAS GEDAAN DOOR DE AREK SUROBOYO. Eender met de held SOEPRIJADI die de PETA opstand had geleid tegen de Japanners Een paar mensen hebben geprobeerd tezeggen dat ze Soeprijadi zijn maar .Maar geen Hollands kunnen praten en ook geen Japanse millitaire bevelen, met de reden SUDAH LUPA(VERGETEN) Terwijl Soeprijadi de zoon is van de Regent van Blitar en heeft eind MULO en spreekt vloeiend Hollands. Ook as SHODANCHO zijnde moest hij Japanse mllitaire bevelen geven.
Ik had ergens gelezen dat de Nederlanders hun kwartier in dat hotel hadden.
Trouwens de vlag incident gebeurde op 19 sept 1945 .
En Surabaya was een gebied van de Republik, en Nederland heeft van af 17-08- 1945 niks meer te zoeken in Indonesia(dus ook in Surabaya), tenminste volgens de Indonesiers.
Resident Sudirman kwam daar als officiele vertegenwoordiger van Surabaya en Djakarta ( met een brf van Republik) .
Alles is na te lezen in diverse Indonesische bronnen( soms heb je ook na-apers) .
Dus vasthouden aan de (semi) officiele bronnen.
Die (semi) officiele bronnen waarover u spreekt, Hr. Surya Atmadja, itu pasti internet waar het vergeven is van artikelen over het vlaggenincident/Ploegman in het bahasa Indonesia – van wikipedia tot persoonlijke weblogs.
Hoewel niet het onderwerp van dit topic wil ik de vraag stellen waarom er nu zoveel aandacht wordt besteed aan die Ploegman die zich (met zijn verontwaardiging) op dat moment op de verkeerde plaats bevond. Was hij misschien Indo-europeaan. Was hij misschien burgemeester van de stad Soerabaja? Wie hadden die vlag daar gehesen op dat Yamato-hotel. Indo-Europeanen?
Zo ja, dan heeft deze groep zich op een uitstekende wijze politiek in de kijker gespeeld in zo’n broeierige situatie. De gevolgen waren er dan ook naar.
Met semi/officiele bronnen bedoel ik ooggetuigen verslag van mensen die daar ECHT aanwezig zijn en bronnen van regeringszijde.
Residen Sudirman was toen in functie !! ( van Surabaya stad en van Djakarta =Soekarno) , en waarom ging hij in discussie met Ploegman (?).
Dan moet Ploegman ook “iets”te betekenen zijn als Nederlander.
Dat hij toevallig Indo is heeft weinig te maken met de zaak.
De RAPWI werd door de Japanners (?) geplaats in Hotel Yamoto , en het schijnt dat Ploegman ook iemand van de RAPWI is.
Andere Nederlandse bronnen schreven ook dat veel Nederlandse militairen verbonden waren aan de RAPWI.
Anders kan je niet verklaren waarom Ploegman een pistool had en SIDIK (begeleider van Residen Sudirman ) P aanviel . Sidik werd later dood geschoten door een Nederlandse soldaat.
Mss is het een RAPWI man die toevallig een bewapende militair was.
In ieder geval is het niet slim om Nederlandse vlag in de hol van de leeuw (Republikeinse gebied) te laten wapperen .
Of is hij dom en arrogant of hij wist niet over de veranderde tijden , dat Nederlands Oost Indie van voor de Japanse inval niet meer bestaat.
Sinds 1 september 1945 zie je overal in SBY de rood witte vlag , zoals geordoneerd werd door Soekarno.
Op 18 september ging Ploegman( van RAPWI) de 3kleur vlag hesen .
Op 19 sept kwam Resident Sudirman om Loegman te vragen de NL vlag af te halen.
Met de brief/order van Soekarno.
Ik heb nog proberen te begrijpen waarom Prof.Zegveld zo kwaad is op de ministeris en dat gaat in tegen pertinent onjuiste beweringen die sommige scribenten op basis van veronderstellingen, waanvoorstellen, Indianenverhalen en andere larie en de koek mij proberen te doen geloven. Ik heb een oude journaal gezien van een persconferentie van dhr Rutte, misschien bij sommigen bekend als Minister-president van het Koninkrijk der Nederlanden dat de zaken (schadegevallen zoals executiesiIn Indie op “gelijkwaardige wijze behandeld dienen te worden”.
Daarbij wil ik uitdrukkelijk wijzen dat de Nederlandse Staat al bij de Rawagede zaak tot schadevergoeding aan weduwen veroordeeld was en ook op welke wijze. De zaak Zuid.Sulawesi hoefde niet tot een zaak te leiden want die was gelijkwaardig aan Rawagede, die als jurisprudentie diende.
Dat de Ministerbij Zuid-Sulwesie anders handelde dan bij Rawagede verklaart waarom Prof. Zegveld zich op haar pik getrapt voelt. Daarom ging zij naar de rechter en zou weer in het gelijk gesteld worden. De Minister zowel als de Staat der nederlanden staat weer met haar broek en onderbroek op de voeten. Een ezel stoot zich niet aan dezelfde steen maar een minister wel.
Bovenstaande personen nodig ik uit zich meer dan op de oppervlakte te verdiepen in de zaak. Om domheden te voorkomen
Peter van den Broek zegt:
16 maart 2014 om 5:02 pm
Ik denk dat er best een psychologisch aspect is. De onoverwinlijk geachte Nederlanders met hun onraakbaar geachte KNIL gaven zich in luttele dagen over aan inferieure Japannse militairen.over.
————————————————–
Zeker.
Mijn vader zeide toen dat de KNIL niet echt hadden gevochten, hij zag nog de achtergelaten spullen van de KNIL .
En dan die overgave van de “blanke reuzen” die moeten buigen voor de kleine Japanners met hun kleine postuur , hun kromme benen , vooruitstekende tanden en dikke brille glazen.
Over de NICA ( ze zien gewoon Nederlanders met Nederlandse uniformen =dus soldaten) was de oordeel van de gewone man op straat vernietigend, NICA bonceng Sekutu(Geallieerden).
@ Pak Jan.
De ruzie tussen Resident Sudirman (toen in functie) met Ploegman omdat P vond dat de geallieerden (=Sekutu= dus ook NLD ) had gewonnen van de Japanners .
En hij de macht (de facto) van de Republik niet erkende.
Er zijn Nederlandse militairen die bij de RAPWI ingedeeld zijn , dus het kan zijn dat een RAPWI man in Nederlandse kleding Siik had doodgeschoten.
Ik kan me niet voorstellen dat Sudirman , Harijanto (Sidik was dood) staan te liegen .
Dat geintje van Kapt. Huijer heeft wel gevolgen , velen waren stom verbaasd waarom hij dat deed , een wraakneming van de Kalidjati overgave ? ( dat werd ergens gefluisterd) .
Hij had wel de volmacht van Mountbatten om e.e. a te regelen.
Het is bijna waanzin om de overgave van een grote Japanse soldaten te eisen terwijl je zelf niet eens de beschikking had over troepen die de veiligheid van de Jap. te waarborgen.
Ook waanzin wat Ploegman deed , om Nederlandse vlag te laten wapperen en ruzie maakte met de officiele vertegenwoordiger van de Republik.
http://resources.huygens.knaw.nl/retroboeken/nib/#source=1&page=171&accessor=toc&view=imagePane
Even iets anders :
een artikel over de film “Buitenkampers”van IWI.
Klik om toegang te krijgen tot Buitenkampersdef_met_litopgave.pdf
De NICA besond uit ex-geinterneerden, en de Pemuda Republik Indonesia waren bang dat zij een eigen legertje gingen vormen. Vandaar hun terechte wantrouwen tegen de NICA. Deze laatsten liften eigenlijk ook met de Brttien mee.
In de periode sept-okt 1945 kwamen veel wapens in het bezit van jongerengroepen van de PRI en de politie, vandaar dat de Onafhankelijkheidsstrijd in Soerabaja zeer fel was. Ook de bevolking was goed bewapend.
Wat kapt Huijer betreft, ik weet niet wat de aanleiding was om over hem te beginnen. Ging hij de mogelijkheden onderzoeken om het Nederlands gezag te herstellen o.i.d.?
Zo iemand moest in zo’ situatie wel met een grote plaat voor de kop hebben rondgelopen
“Ik denk dat er best een psychologisch aspect is. ” Dat klopt. Dat geldt net zo goed voor de Nederlanders, die waren in afwachting van hun bevrijding. Volgens mij hebben Nederlanders ook recht op hun psychologie.
“Hij had wel de volmacht van Mountbatten om e.e. a te regelen.” Hij had helemaal geen volmachten van Mountbatten. Hij had opdracht van Patterson de havens te inspecteren, meer niet. Maar de Japanners hadden er geen zin meer in en hadden al meer dan genoeg slachtoffers, via ‘overgave’ die helemaal niet nodig was, wisten ze toestemming te krijgen te vertrekken. Huyer wist volgens mij niets van de situatie, hij verplaatste zich met Japans escorte tussen het Oranjehotel en het havengebied, afgeschermd van de gebeurtenissen. Hij wist dus niet dat de Indonesische politie niet in bedrijf was en dat de Japanners tot dan zich behoorlijk hadden geweerd. De RAPWI-mensen wisten dat wel. Heen en weer lopen over straat naar het Rode Kruis, en ook lopend naar het gouverneurshuis voor overleg.
De KNIL-militairen, andjing NICA, waren geen NICA-mensen; gewoon militairen met een militaire taak. De NICA-mensen waren weliswaar militairen, maar met een civiele taak. Dat waren mensen uit Australië. Op 4 oktober arriveerde het KPM-schip Van Heutz in Batavia met o.a. NICA-functionarissen. Volgens mij zijn er in Soerabaja nooit NICA-mensen geweest.
Het hijsen van de Nederlandse vlag op het Oranjehotel was volgens de Indonesische psychologie misschien niet gewenst, en mogelijk ook niet verstandig, maar naar Nederlandse opvattingen heel normaal. Op de ambassades in Nederland zie je ook altijd de nationale vlag, bij vestigingen van Nederlandse militairen, ook in het buitenland, wordt bij daglicht ook de vlag gevoerd. De dames van de administratie van het Rode Kruis waren er blij mee, de bevrijding was in aantocht. Toen ik op 10 november bevrijd was uit de gevangenis liepen er in de buurt plaatselijke bewoners de rood/wit graffiti te voorzien van een blauwe baan! Vreugde alom!
“dat veel Nederlandse militairen verbonden waren aan de RAPWI.” Zoveel waren het er ook niet in Soerabaja. Het eerste team (18 september) bestond uit drie Nederlandse militairen en vier Engelse. Ik denk dat ze veilig binnen waren gebleven onder Japanse bescherming. Het tweede team kwam pas op 21 september.
Jan A. Somers zegt:
17 maart 2014 om 11:06 am
1.De KNIL-militairen, andjing NICA, waren geen NICA-mensen; gewoon militairen met een militaire taak. De NICA-mensen waren weliswaar militairen, maar met een civiele taak. Dat waren mensen uit Australië. Op 4 oktober arriveerde het KPM-schip Van Heutz in Batavia met o.a. NICA-functionarissen.
Volgens mij zijn er in Soerabaja nooit NICA-mensen geweest.
2.Het hijsen van de Nederlandse vlag op het Oranjehotel was volgens de Indonesische psychologie misschien niet gewenst, en mogelijk ook niet verstandig, maar naar Nederlandse opvattingen heel normaal.
————————————————————————————
1.En het is ook bewezen dat de NICA plannen hadden om Soekarno cs op te pakken , Batavia schoon te vegen en dat willen ze in Surabaya doen.
Zie de brf van Gen.Majoor Van Straten(?), NICA hoofd aan Van Mook.
Sorry dat ik weer in herhaling treed.
2.Natuurlijk vinden de Nederlanders toen normaal, Nederlands Indie WAS toch van hun ?.
Ik dacht dat kolonel Abdoelkadir Widjojoatmodjo commanding officer van de NICA was. Hij kwam op 16 september in Batavia aan. Brieven schrijven aan Van Mook blijft nuttig, hij moest natuurlijk over van alles en nog wat worden geïnformeerd. En domme informatie is er ook vaak bij, daarom zij dit soort brieven ook niet interessant. Maar voor een beslissing moet je natuurlijk wel wat van staatsrecht/volkenrecht afweten. De voorman van een National Liberation Movement kun je beschouwen als een de facto staatshoofd, in ieder gaval regeringshoofd. Die arresteer je niet zo gemakkelijk. Na de tweede politionele actie heeft Nederland dat dan ook gemerkt, maar ja, dat was een beslissing van militairen geweest, niet van de politiek. Maar met een staatshoofd, de facto of niet, kun je ook niet onderhandelen. Die is onschendbaar. Onze koningin doet/deed dat ook niet. In Linggadjati was Soekarno ook geen onderhandelaar, hij was gastheer. Bovendien wisten Soekarno en Hatta heel goed dat hun Japans verleden niet zo werd gewaardeerd in Nederland. Sjahrir werd naar voren geschoven als onderhandelaar, dat ging verder goed.