Kota Tua, Batavia
De vervallen, beschimmelde en aftakelende pakhuizen en gebouwen die vroeger Batavia vormden moeten zo snel mogelijk in ere hersteld worden. Dat zegt Joko Widodo, de daadkrachtige gouverneur van Jakarta in een interview met NRC Handelsblad.
Widodo, in Indonesië vooral bekend onder zijn bijnaam Jokowi, zegt dat het herstellen van de hoofdstad van de voormalige Nederlandse kolonie in het belang van Indonesië is. “Die gebouwen zijn hun gewicht niet in goud, maar in diamanten waard. Als wij slagen kan de buurt het anker voor toerisme in Jakarta worden”, zegt Jokowi. Hij wil dat het hele gebied van 1,3 vierkante kilometer vanaf de haven van Sunda Kelapa tot en met het Fatahillah-plein, waar het voormalige gouvernementsgebouw aan gelegen is, een grote opknapbeurt krijgt.
Hij wijst naar de grote groepen toeristen uit de hele wereld die op de Maleisische steden Malakka en Georgetown afkomen om de restaureerde Portugese kerken, Engelse herenhuizen en Nederlandse begraafplaatsen te bekijken. Malakka en Georgetown werden na grote opknapbeurten in 2008 door internationale organisatie UNESCO aangemerkt als werelderfgoed. Net als Georgetown en Malakka werd Batavia als gevolg van de Europese zoektocht naar specerijen van de 15de tot 17de eeuw een belangrijke handelsstad.
Eerdere pogingen mislukt
Widodo (links) legt iets uit aan premier Rutte tijdens diens bezoek aan Jakarta in november vorig jaar
Eerdere pogingen om Kota Tua, ofwel de oude stad, in Jakarta te herstellen liepen op niets uits. De gemeente kon de eigenaren niet dwingen de panden te restaureren, en ze weigerden er geld in te steken. Het gebied in het noorden van Jakarta overstroomt regelmatig. “Wij bezitten nu meer wettelijke middelen om de eigenaren tot actie te dwingen”, zei Jokowi. Als eigenaren niet meewerken, kunnen ze in de toekomst een hoge boete ontvangen, aldus de gouverneur van Jakarta, die volgens de jongste peilingen bij kiezers de beste papieren heeft om dit jaar de presidentsverkiezingen te winnen.
Hoe de grootschalige restauratie gefinancierd moet worden is nog onduidelijk. Jokowi zegt gemeentegeld beschikbaar ter stellen, maar wijst op de verantwoordelijkheid van de eigenaren van de panden. Van een Nederlandse financiële bijdrage is volgens de gouverneur niet concreet sprake.
Dit artikel verscheen eerder in NRC Handelsblad, 18 januari 2014.
Java Post 
Eindelijk, wij zijn er geweest de gebouwen van toen staan er nog stabiel bij maar moeten wel worden gerenoveerd en van een kwastje verf worden voorzien. Hopelijk wordt de verstandhouding zodoende tussen Indonesië en Nederland verbeterd en dat er meer samenwerking zou kunnen komen. Is voor de plaatselijke bevolking weer werk aan de winkel zodat ze in hun levensbehoefte kunnen voorzien.Het is en blijft een mooi land en tevens mijn geboorte land.
Zijn er plannen om Nederland te betrekken bij de renovatie ?
Ja en Nee,
In het verleden waren er al kontakten met een Nederlandse werkgroep.Mijn broer was ook betrokken geweest in de renovatie van een belangrijke oude gebouw in de Kota Tua.
Twee maanden geleden heb ik zo’n middag in de “kota” rond geslenterd. Welliswaar zijn ze bezig om het Fattahillah plein opnieuw te betegelen en het oude Stadhuis te renoveren, maar zonder het kanaal (Kali Besar) van vers water te voorzien en dan te schoon houden, kunnen ze het “toeristen aantrek” wel op hun buik schrijven. De stank van het stilstaande water (prut) is zo erg, dat het in je haar en in je kleren blijft hangen.
Dit is ook de reden dat eigenaars van oude gebouwen niet mee willen doen, totdat de regering een goede afvoer en riolering heeft aangelegd.
Als oud Jakartaan(eigenlijk Betawi Asli) heb ik oude vervallen gebouwen, vieze stinkende( zwart dode water) kali’ s(kanalen)al tien tallen jaren gezien.
Zou zelf daar nooit komen , veel stof, veel verkeer .
Dat zal miljarden euro kosten om het te renoveren.
En dan wil Jokowi de rechtmatige eigenaren ( vaak grote banken/verzekeringsmijen dwingen , terwijl de DKI geen cent wil bijdragen ?
Loopt Jokowi niet naast zijn schoenen ?
Ach ja de pemilu en de pilkada staan de voor de deur, daarnaast nog een nieuwe president. Een beetje reclame en naamsbekendheid is nooit weg.
Dat zijn idee ook elders navolging krijgt. Het spoorwegmuseum te Ambarawa is gerenoveerd met hulp van Nederlanders (ik ben even de naam kwijt van de organsisatie). Fort de Ontmoeting in Ungaran is nu een soort tempat hiburan geworden, en voor rijke zakenmensen weet ik nog een andere plaats: Fort Willem I te Ambarawa. Ik zag daar ook een bruiloft gevierd worden. Een mooie plek voor allerlei activiteiten.
Daarnaast kun je ook mooie ritjes maken over het spoorwegennet van de NISM. Hoe meer toerisme, hoe meer werk voor de lokale bevolking.
“vieze stinkende( zwart dode water) kali’ s(kanalen)” Ik ken de huidige technische situatie niet, maar ik denk dat door de bodemdaling meer kans bestaat tot overstroming via de kali vanuit zee. Dat daarom de kali aan de monding is afgesloten, net achter Sunda Kelapa dat nog vanuit zee bereikbaar is. Moeilijk, en duur op te lossen. In Soerabaja had de Brantas (Kali Mas) al vóór de oorlog bovenstrooms van de stad nieuwe afleidingen naar zee. Ook bandjirkanalen. Kun je zien op oude kaarten. Hoe of het nu is weet ik niet.
“Froeher” werd het water van de Ciliwung, wat door Gunung Sahari naar Ancol en de zee stroomde, even tegen gehouden vlak by Pasar Baru (Sluisbrugstraat) om dan een hoger pijl te berijken, waarna de sluisdeuren geopend werden in de richting Noordwijk – Molenvliet, wat deze kanalen dan met kracht schoon spoelde.
Molenvliet (Hayam Wuruk) loopt richting Kota Tua, waar het grachten systeem dan het water via Sunda Kelapa en Pasar Ikan naar de zee liet stromen.
Wat is er gebeurd? Is het pijl van de zee zo hoog geworden of is de stad gezonken?
Het water in Molenvliet stroomde altijd langzaam en er waren altijd vrouwen aan het wassen. De kleur van het water was wel roodbruin, maar dat was van de klei wat van righting Buitenzorg kwam, vooral gedurende de moeson.
Froeher waren de de lagergelegen plaatsen bedoeld voor de afvoer van het water. Nu zijn de lager gelegenplaatsen bebouwd. Het resultaat is bekend. Maar dat weet men al jaren.
Ter aanvulling op dit artikel:
The second thing that strikes is the lack of sewage and wastewater treatment systems. Ditches exposed and covered run along the roadside, collecting waste from homes, offices and industry before pouring into waterways across the city. When wastewater reaches the coast, it is black and polluted. A dreadful odor envelops slums like Muara Angke, a coastal community of poor fishing families who build their shacks on the waste from the processing of mussels.
zie:
http://nextcity.org/infrastructure/entry/photos-jakarta-the-sinking-megacity
Loopt Jokowi niet naast zijn schoenen?
Het antwoord is NEE; lees maar wie hij nu is geworden.
De 7de President van Indonesië.
Joko Widodo
Politicus
Joko Widodo is een Indonesisch politicus en de zevende president van het land. Van 2012 tot 2014 was hij gouverneur van Jakarta.
Geboren: 21 juni 1961 (53 jaar), Surakarta, Indonesië
Echtgenote: Iriana Joko Widodo (geh. 1986)
Opleiding: Universitas Gadjah Mada (1985)
Kinderen: Kaesang Pangarep, Kahiyang Ayu, Gibran Rakabuming Raka
Ouders: Noto Mihardjo, Sujiatmi Notomihardjo
Zussen: Ida Yati, Titik Relawati, Iit Sriyantini
Nu, in deze grote ‘rol’, zal hij als President Batavia zeker kunnen laten renoveren.
I have been in ‘Kota tua’ in 1991 and was amazed how well the old buildings still looked. All be it that the Amsterdam coat of arms relief was painted over, but the relief was still there. Then two and a half years ago we were in Bandung and it was great to see how many old buildings dating back to the early days, had been ‘refreshed’ and were maintained in excellent condition. If these buildings are owned by banks or insurance companies, then they certainly should put money towards the maintenance of their investment! The Government, or the City could make ‘donations’ towards it. Everybody knows the importance of the tourist dollar/ rupiah!
Renovatie van voormalige Ned. gebouwen is naturlijk best aardig. Ik denk echter dat een groot deel v.d. bevolking van Jakarta vindt dat die Gouverneur eerst wel eens wat mag doen aan hun onderdak.
Inderdaad nog te veel krottenwijken, stinkende rivieren en verstopte rioleringen in de grote steden op Java. Ben zelf de laatste 40 jaar t/m 2008 zowat om het andere jaar zeventien keer met vakantie terug geweest.
Renovatie van voormalige Ned, gebouwen zal wel nimmer plaats vinden en het opruimen van krottenwijken geschied hooguit als daar nieuwbouw voor in de plaats noodzakelijk is.
Ik wordt gesterkt in mijn reactie van Joop Delfos, onze laatste trip was 2008.
Als aanvulling op dit artikel”
A New Hope for Jakarta’s Kota Tua
By webadmin on 10:44 am February 24, 2013.
Category Archive:
Batavia was once revered as the “Queen of the East.” But this old dame is showing her age.
Jakarta’s old town center, known as Kota Tua, is now a crumbling relic. Many of its heritage buildings are in a critical state of disrepair, some sprouting treetops through their broken roofs, evidence of years of neglect.
A legacy of colonial rule, the old town has been left behind in the new Indonesia. But support is growing for Kota Tua to be revitalized to serve as a tourist attraction and public space to be enjoyed by all.
Last week, Jakarta Governor Joko Widodo announced a new master plan to transform the area into a cultural tourism center. His administration pledged Rp 150 billion ($15.5 million) in 2014 to implement the changes. The Dutch government has also expressed its support of the new plan.
“We are ready to spend a budget of Rp 150 billion to fix this area and make it better. If that is not enough, I will add to the budget,” said Basuki Purnama Tjahaja, Joko’s deputy.
The focus of Joko and Basuki’s plan is to establish a creative public zone, with spaces provided for creative industries such as fashion, food and handicrafts to flourish. At the same time, the pair aims to give the neighborhood a more exclusive feel, by attracting investment from high-end hotels, restaurants and galleries.
Zie verder:
http://www.thejakartaglobe.com/archive/a-new-hope-for-jakartas-kota-tua/
Mijn kommentaar van 18 januari 10.44 over de plannen voor de Kota Tua schijnt misschien een beetje sceptisch te zijn, maar hier is de reden;-
In October 2012 was ik op Biliton eiland, waar we door de broer van Basuki Tjahaja Purnama (Deputy Govenor of Jakarta) werden uitgenodigd om hun ouderlijk huis te bezoeken.
Dr. Basuri Tjahaja Purnama (Regent of Belitung) heeft zelf plannen om dit eiland in een tweede Bali te verschapen en wilde zijn ideeën daarvoor even op tafel leggen.
Van hem hoorde ik ook voor het eerst van de plannen van zijn broer, Basuki, (die toen net de job Deputy Govenor had gekregen) om Kota Tua in een Venetië te veranderen. Natuurlijk kreeg het idee van ons een goede reactie, maar geen oplossing voor de toestand van het water was gegeven.
Een maand later was de aankondiging gemaakt in de Jakarta Post op 21 november 2012 –
“Jakarta administration to turn ‘Kota Tua’ into Venice” – maar het geval begon beetje op mijn lachspieren te werken, toen ik het volgende las;-
“Kota Tua wlll never be anything like Venice as long as the heavily polluted Ciliwung river still stinks. Basuki plans to import water purification tablets from Thailand, which he believes will clean the river and kill the mosquito eggs.”
Vandaar dat ik nieuwsgierig was en een jaar later even ging kijken of deze pilletjes wel werkten.
Ik mag niet zo sceptisch zijn want, zoals met vele alle anderen projecten – ze komen er wel…..”op z’n Indonesies”….en misschien wel gedeeltelijk bekostigd van jullie belasting centen.
Ondertussen, als je daar eventueel gaat kijken, laat je vooruit even inenten tegen malaria en heb een wasknijper bij de hand om op je neus te zetten.
Dag Bill,
Ik ben er van overtuigd dat de Nederlandse civil engineers en waterbouwkundigen dat probleem van stinkende bijna stilstaande waters in sloten en rivieren kunnen oplossen. Zelf heb ik meer dan 30 jaren aan drainage projecten gewerkt.Blijkbaar is het verhang niet voldoende om het vervuilde water wat vlotter te laten afstromen, maar zo’n probleem kan verholpen worden met een combinatie van pompen en dichter bij de zee moet dan een separation plan gebouwd worden om alle shit en andere verontreinigingen af te scheiden. En het maakt niets uit als dit bouwwerk veel lager ligt dan de buitendijkse zeespiegel. Want het schone en afgescheiden water kan men laten overvloeien in een grote betonnen bak. Ik spreek dan van een bak of bakken van b.v. 100mx40m en 30m diep. (als voorbeeld en stel dat het zeewater niveau 10m hoger ligt. Bouw een paar pompen boven op de betonnen bak en pompt het schone water in zee.
Ik heb zelf tweemaal zo’n project helpen ontwerpen. In het noorden van California o.a. was een oude Shell raffinaderij die in de heuvels werd uitgebreid, dat veel hoger lag.
In het oude gedeelte liep een hoofdleiding van 36 inch dia. Om meer druk in de drainage systeem te krijgen, hebben we o.a. aan slip lining gedaan door een pijp van 32 inch door de bestaande 36 inch pijp van mangat naar mangat te duwen/trekken en er pompen aan gezet/gebouwd. Daardoor konden we de drainage van de raffinaderij omhoog pompen naar een nieuwe oil-water separation plan. Ik zal niet verder te technisch worden.
Maar simpel gezegd, water stroomt altijd omlaag, maar omhoog moet je helpen.
Nog iets Bill, ik heb ook aan de shell raffinaderij in Gelong, Australië gewerkt.
Groet Bill
Hoi Ron,
Het doet me goed om wederom iets van je te horen – we hadden je gemist.
Je hebt gelijk – civil engineers zouden het probleem van het niet stromende water in Kota Tua wel kunnen oplossen. Hun probleem zou zijn dat de snelweg van de airport langs de kust naar en langs Ancol veel hoger is en een dijk gevormd heeft wat wel het zeewater tegen houdt, maar ook de banjirs aan de landzijde veroorzaakt als er teveel regen valt. Dit water kan dan niet weg. Maar met goede pomp installaties en de toevoer van vers water van de bergen door de Ciliwung zou dit probleem vlug opgelost zijn. Ze weten dat wel en dat is ook het plan, maar ze willen de business wereld van de oude beneden stad daarvoor laten betalen en daar zit de vertraging.
Twee maanden geleden ben ik daar weer wezen kijken en ze zijn nog steeds bezig om de gebouwen rond het Stadhuis Plein aan het opknappen – ook het Stadhuis zelf heeft een tijdelijke valse voorgevel totdat ze daar mee klaar zijn en het Plein is nu opnieuw betegeld. Maar het water in de kanalen en de rivier stinkt nog steeds.
Ron, leuk om te horen dat je aan de Shell raffinaarderij in Geelong gewerkt hebt, maar ik woon natuurlijk in Perth – zo’n 4000 kilometers van Melbourne. Met je Amerikaanse ervaring kan je van afstanden meepraten. Wel ben ik een paar keer in Geelong geweest.
Hartelijke groet
Bill
“Jakarta administration to turn ‘Kota Tua’ into Venice”
Dit soort slogans heeft men zeker overgenomen uit de goeie ouwe tijd. toen sprak je ook over steden als:”de schoonste stad van Java”, “Parijs van Java”.
Niet lang geleden wilde men van Salatiga (de schoonste stad van Java) een tweede Singapura maken. Het was toen slechts ee kretologie.
Nu lijkt het door het verkleed carnavalfestival wel een tweede Milano (mode)
Overigens wanneer je kota tua of kota lama intikt lees je op diverse plaatsen dat de koloniale gebouwen in Semarang (waarvoor men ook grootse plannen had ontvouwd) op instorten staan, of in ieder geval tidak di rawat.
Het is verkiezingstijd Billm en Indonesiers houden nou eenmaal van mondaine zaken en van alles wat uit het buitenland komt.
Overigens is het nooit weg om een visie voor een stad te ontwikkelen. Tilburg was eerst een Moderne industriestad, en nu cultuurstad..
Maar hier vergelijkt men zich niet met andere stden als New York. Parijs e.d. maar gaat men uit van eigen kwaliteiten en competenties.
Mijn bevindingen zijn van dien aard: …….Ze kunnen het (daar in Indonesia) niet !
Het is als zovele jaren geleden, telkens weer hetzelfde en telkens weer op een droogje !
Niet geschikt om oude situaties te beheren !
Daar kun je geld in stoppen zonder end, hulp gaan aanbieden van enthousiaste vrijwilligers
(of andere idioten) – men krijgt het daar in Indonesia niet voor mekaar, de veelvoud aan architectuur en schoonheid van bouwen uit het toenmalige Nederlands-indie, opnieuw in stand te zetten. Dat ligt n.m.m. aan hun (Indonesische) mentaliteit !
Het is jammer maar het is zo ! Dat kan niet meer worden teruggezet !
Ze deugen meer voor een Disneyland en/of andere ‘moderne’ toestanden van geestelijk
verval. Maar ja, de Blandah moest zo nodig eruit !
Ja maar meneer Hanky Panky u vindt toch zelf ook dat de ‘Blandah’ er toch niet tot op de dag van vandaag had kunnen blijven, toch?
Het had mogelijk wel eerder en ordentelijker gekund. Helaas is het gegaan, zoals het is gegaan. Een voor betrokken partijen dodelijke constatering. Maar dat kun je nooit meer terugdraaien. Blijft over het opbouwen en onderhouden van goede bilaterale betrekkingen. Terwijl Nederland handelt in mini-onderzeeërs voor aquaria, behoort Indonesië binnen niet al te lange tijd tot de 10 grootste wereld-economiën. Zij hebben straks de centjes en Nederland de know how. Bloeit er straks toch iets schoons op tussen beide landen met een weliswaar gedeeld maar gespleten verleden.
Mooi man …
e.m.
Ach meneer Eppeson marawasin,
U moest eens weten hoeveel mooie zaken door ons in het leven werden geroepen….
naderhand in eigen – Indonesische – hand naar de verdoemenis werden geholpen.
Men kon het daarginds schijnbaar beter (zonder de Blandah).
Zo zijn de zaken verlopen. Het moeit niet meer daar naar te loren.
De Blandah was als met zovele andere volkeren in Indonesie
Hij had geen bruine huid, geen platte neus en geen grote oren……en moest zodoende
verdwijnen uit het ‘Indonesische’ straatbeeld (van na den oorlog) bedingt door rassistische afgunst, haat en nijd ten gunste van volkseigen elitaire tassenvullers en uitbuiters.
Dag meneer HankyPanky, dank voor uw reactie. Met respect voor uw mening moet het mij toch van het hart dat ik de zaken anders bezie dan u dat doet.
Mijn uitgangspunt daarbij is de niet langer in stand te houden relatie van kolonisator en gekoloniseerde. Ik bevestig uw constatering dat er mooie zaken in het leven zijn geroepen in den Oost. Maar wel altijd in de verhouding kolonisator staat tot gekoloniseerde. Dus, mogen óók de niet zo mooie zaken niet onbenoemd blijven. Want ook een koloniale medaille heeft uiteraard twee kanten. Dat misschien een andere keer.
Toen na de 1e WO de Amerikaanse president Woodrow Wilson in een speech die ten grondslag lag aan de oprichting van de Volkenbond, zijn ‘forteen points’ formuleerde, luidde het 5e punt als volgt:
[quote] ‘A free, open-minded, and absolutely impartial adjustment of all colonial claims, based upon a strict observance of the principle that in determining all such questions of sovereignty the interests of the populations concerned must have equal weight with the equitable claims of the government whose title is to be determined.’ [unquote]
In 1918 werd het begrip ‘dekolonisatie’ weliswaar nog niet geïntroduceerd, maar al wel vorm gegeven. Niet zo vreemd dat 5e punt uit de mond van de president van een land te vernemen wiens founding fathers zich op hun beurt weer beriepen op ‘Het Plakkaat van Verlatinghe’, waarmee door een aantal Nederlandse provincies Filips II in 1581 officieel werd afgezet als zijnde hun heerser.
Tot 1942 had Nederland dus in principe en in beginsel 24 jaar de tijd en de gelegenheid de dekolonisatie netjes vorm te geven en soepeltjes te laten verlopen. Toen echter de Japanners met hun ‘kromme beentjes’ de zich verheven en superieur achtende witte overheersers van Nederlands-Indië bijna spreekwoordelijk onder voet liepen was het feitelijk gedaan met de Nederlandse hegemonie en heerschappij over Indië. Wat Nederland al die jaren daarvoor had nagelaten, kregen de nationalisten met de komst van het Japanse leger in de schoot geworpen: ‘INDONESIA’. Dank u Oom Nippon!
Waar Nederland in een eerder stadium een win-win-situatie in de wacht had kunnen slepen, werd het in één klap op onoverkomelijke achterstand gezet en liep het vanaf de Japanse bezetting van N-I achter de feiten aan.
In mijn optiek had Nederland zelfs in 1936 nog een historische wending ten goede kunnen maken als het de tijdgeest had begrepen en de Petisi Soetardjo op haar ware merites had beoordeeld. Maar 4 jaar na afwijzing van de Petisi Soetardjo gaven de Indonesiërs óók niet thuis waar het zou hebben moeten gaan om massaal Indonesisch verzet tegen de Japanners. Het tegendeel gebeurde. De Japanners werden in het begin gezien als de bevrijders van het koloniale juk.
Indonesië had naar mijn bescheiden mening het land kunnen zijn voor ALLEN die daar generatie op generatie geboren en getogen zijn; Indonesiërs**, Indo’s en Totoks.
Het is uw goed recht meneer Hanky Panky, want zo beleeft u het, om de schuld van het totaal mislukte dekolonisatieproces neer te leggen bij de Indonesiërs. Ik wijs u er alleen op; zij waren de gekoloniseerden. Om even in herhaling te vervallen, zelfs het uitvoeren van de Petitie Soetardjo werd ze niet gegund door Nederland. Ik distantieer mij meneer Hanky Panky met uw welnemen, van de door u gehanteerde racistische argumentatie om uw zienswijze te onderbouwen.
Ik zelf stel de Nederlandse politiek als (voormalig) kolonisator geheel en al verantwoordelijk voor de foute en verkeerde keuzes in het dekolonisatieproces. Zoals ik ook de Nederlandse politiek verantwoordelijk stel voor het feit dat mijn vader als Ambonese KNIL-sergeant tijdens de politionele acties (agresi militer) tegen zijn eigen mensen moest vechten en het bloed aan zijn handen.
Ik denk zelf dat vader eerder voor de aandeelhoudersbelangen in Mijnbouw, Olie en Plantages van het Koninklijk Huis heeft gevochten dan dat hij bezig is geweest een wezenlijke bijdrage te leveren aan de opbouw van zijn land. Ik had vader een carrière in het Indonesische leger gegund, en NIEMAND die vermaledijde Bersiap-periode. Helaas heeft vader -en velen met hem- zijn goedgelovigheid zuur moeten bekopen.
De Indonesiërs op hun beurt begaan dezelfde fout als hun leermeester de Nederlanders m.b.t. het zelfbeschikkingsrecht van de Papoea’s.
Tot hier maar even meneer Hanky Panky.
**van Sabangers tot Meraukers
e.m.
Heer E.M.: Weet u overigens wat er tussen Sabang en Merauke ligt? Ik zal proberen er een verhaaltje van te maken. Maar wellicht weer een beetje taai!
Dag meneer Somers, op macro-niveau gaan details verloren. In die zin dwingt de werkelijkheid mij te moeten menen dat daar thans een eenheid in verscheidenheid ligt, gelijk een kleurrijk boeket boenga boenga. In historisch opzicht voormalig Nederlands-Indië tot 10 januari 1942 toen in een tijdsbestek van ca. 1040 uren de oude koloniale orde nogal hardhandig tot de (nieuwe) orde werd geroepen.
Uw nederige leerling …
e.m.
Iedereen heeft zo zijn bedenkingen en mening maar ondanks de recessie hebben wij het hier goed. Het enig kwaad wat er nog is dat er nog corruptie heerst maar de laatste tijd wordt dit ook minder. Nederland is na de oorlog ook met behulp van het Buitenland weder opgebouwd. Wij hebben een schooladoptie kind toen ze vier jaar was geadopteerd en ondersteunen haar tot op heden nog. Ze is nu getrouwd en heeft een baby en woont in Semarang regelmatig sturen wij haar geld op ondanks dat ze momenteel een caterings bedrijfje heeft kan ze net in haar behoefte voorzien. Nederland heeft ook profijt gehad van de import van specerijen in het verleden. Wij zijn ook op de andere eilanden geweest en hebben daar voormalige Nederlandse gebouwen bezocht die keurig werden onderhouden dus niet zo pessimistisch zijn komt tijd komt raad. Een kilo rijst kost momenteel 5000 roepia’s (€ 0,50) wat voor hun al veel is maar je moet toch eten. Wanneer er een organisatie komt op non-profit basis dus geen dure directeuren c.q. managers ben ik best bereid gelden te doneren tenslotte komt dit ook weer ten goede aan de werkgelegenheid voor de plaatselijke bevolking op de goede doelen hier ben ik uit gekeken.
Wel meneer Boldingh,
ik heb zelf een zeer goede kennissenkring in Indonesie al meerdere decennia lang en ‘steun’ ook nu nog diverse ontwikkelingen die daar gaande zijn zowel idealistisch als mede financieel. Het is en het blijft uitkijken ! Van andere lotsgenoten heb ik al meerdere malen moeten ervaren dat het op een financiele strop is uitgelopen. Corruptie is – als vanouds – een belangrijke negatieve factor. Wil je als buitenstaander iets op de benen zetten, ….. moet je bepaalde figuren smeren want anders krijg je niks voor mekaar.
Het gedoe begint al voordat je op het vliegveld bent gelandt.
Geachte Heer,
Er heerst in Nederland geen corruptie maar wel dat Stichtingen c.q. Verenigingen de binnen komende gelden misbruikt. Via de St. Banjoe Biroe hebben wij onze schooladoptiekind geadopteerd toen ze vier jaar was. Het liep perfect kregen regelmatig een overzicht van de gelden die door ons waren gestort op haar spaarbankboekje door de beheerster en overzichten van haar rapporten. Ze beheerde de spaarbankboekjes van 60 kinderen wanneer er geld werd opgenomen niet zijnde t.b.v. school werd er eerst via de mail/telefoon aan ons toestemming gevraagd of dit mocht. Bij ons vakantie bezoek hebben wij de beheerster opgezocht zij had haar zaakje goed voor elkaar, ze heeft op deze dag ook ons adoptiekind laten komen waar wij voor het eerst met haar in levende lijve mochten ontmoeten daarna hebben wij gezamenlijk gegeten in Semarang. Uit een gesprek heeft de beheerster mij medegedeeld dat zij nog gelden te goed had van de St.Banjoe Biroe en wel 10.000 gulden door haar gemaakte kosten die ze gemaakt had en voorlopig zelf heeft betaald dus niet zo netjes van de penningmeester Stichting bij terugkomst heb ik onmiddellijk dit ter sprake gebracht uiteindelijk als resultaat dat de Stichting via een advocaat is aangeklaagd en het geld moest via de rechter alsnog worden uitbetaald en de Stichting was failliet. Ik heb zelf mijn gestorte gelden opgevraagd en alsnog gezorgd dat dit bij haar op haar spaarbankboekje werd gestort. Dus hier gaat het ook wel eens mis door personen die zich willen voordoen als Grote Toean maar wat ze moeten doen in hun functie als penningmeester maar dit nalaten, wij blijven haar financieel ondersteunen en bij de eerst volgende reis naar Indonesië hopen wij haar weer op te zoeken.
Hallo meneer Hanky Panky, gaan we weer een herhaling van zetten doen?
Indonesie danwel de Republik heeft het recht van zelfbeschikken en dan is het hun goede recht een zooitje van te maken naar hun goeddunken. Of Nederland het beter zou hebben gedaan, is een goede vraag. Kijkt U eens naar Suriname dat bij wijze van spreke door ons Koninkrijk gedwongen werd zelfstandig te worden. Ze hebben de democratische principes van Nederland overgenomen en daaruit werd Luitenant Bouterse en kornuiten geboren. Ook daar ging het met de democratie niet d egoede kant op.
Nederland kreeg nog met de Nederlandse Antillen een kans om te laten zien hoe democratie werkt, helaas het resultaat dat vele Antilliaanse jongeren in het hulpcricuit in Nederland verrzeild raakte.
Dus als ik U was zou ik maar niet teveel op de Nederlandse borst kloppen want onze democratische erfenis, de kolonien werden toch niet zo democratisch bestuurd, heeft geen vruchten gedragen, was dus geen goed voorbeeld voor de Inlanders etc.. We kunnen beter onze mond en U beter U geschrijf in de koffer houden want onze tracking record is geen goed voorbeeld. Ik zou maar niet teveel naar anderen wijzen want het morele recht daarvoor hebben wij als kolonialist niet. Uw optreden komt mij als typisch Nederlands voor, het beter weten Uw geschrijf komt mij wat te hooghartig dwz arrogant voor, wij hebben weinig recht van spreken, dus U ook of U dient Uw betoog een andere wending te geven.
Bill Zitman zegt:
20 januari 2014 om 1:28 pm
“Froeher” werd het water van de Ciliwung, wat door Gunung Sahari naar Ancol en de zee stroomde, even tegen gehouden vlak by Pasar Baru (Sluisbrugstraat) om dan een hoger pijl te berijken, waarna de sluisdeuren geopend werden in de richting Noordwijk – Molenvliet,
—————————————————————————————————————
BETOEL.
Froeher ging ik bijna dagelijks 3 jaren lang met de supir mobil dinas( dienstauto van mijn ouweheer)langs Sluisbrugstraat( in mijn tijd was het Pintu Air) , om naar mijn school SMP Negeri V te gaan Jl Dr Sutomo , langs de oude postkantoor en stadsschouwburg ,
Mijn moeder gaf toen les bij de SGKP/SKKA Jakarta .
Sinds 1979 ga ik bijna jaarlijks naar mijn kampung in Jakarta(Laan Trivelli)
Bank Indonesia heeft veel gedaan voor renovatie van oude stadsdelen (ook andere banken/verzekeringsmijen) zie hun project, Museum Bank Indonesia Jakarta en andere gebouwen ex Javasche Bank (zoals van Bandung,Yogya etc) .
Over de droom van Venetie a/d de Ciliwung kan men moeilijk waar maken , het zal miljarden euro/dollar kosten .
Bepaal enclaves kan men wel toveren /renoveren , maar de hele kota tua van af de Glodokplein renoveren is NIET te betalen .Want dan moet je de particuliere eigenaren wegkopen(weg jagen kan niet ).En dat is de probleem.
Als men de nieuwe projecten / huizen in resort stijl ziet , iets buiten Jakarta richting vliegveld(Tanggerang) en verder in de provincie Banten dan heb je vele enclaves met sommige voorzieningen zoals Venetie in het klein.
Zelfs in de streek van Krawang heb je een luxe kerkhof uit de grond gestamp.
Geen last van banjir(overstroming) waar je dierbaren hun laatste rustplaats kunnen krijgen op eigen grond .
Met de naam San Diego Hills
Dutch East Indies / HINDIA Belanda in HD Color 1941
Wat de oude gebouwen betreft.
Toen ik met mijn volwassen gezin in 2011 in Bandung was, viel het op zoals de gebouwen daterende van de Koloniale tijd er verzorgd uitzagen. Niets minder dan dat zo was als voor de oorlog. Keurig in de verf en zelfs de Hollandse naam van de zaak die het vroeger bezat ook netjes op de gevel te zien.
Ook het oude ‘Bogareien’ in Dj. Braga was nog te herkennen. En nu een zeer populair restaurant in prima orde! Maar natuurlijk de gebouwen die voor de oorlog een prive bezit waren, vaak ook Chinees bezit, worden minder goed onderhouden.
HH Atmadja , Delfos en andere Javapost lezers. gaat u vooral door met verhalen over het oude Batavia. Ik heb een bescheiden collectie met prentbriefkaarten uit Batavia met namen daarop die mij niets/weinig zeggen. Pintu Besar, Kali Besar, Molenvliet, Rijswijk etc.
http://forum.kompas.com/megapolitan/22414-asal-usul-nama-tempat-di-jakarta.html
Als ik over Betawi tempo doeloe schrijf, dan kan ik mss een klein boekje van maken.
Mijn familie van vaderszijde woonden al bijna 2 eeuwen in Betawi.
5-6 generaties eerder waren 2 voorouders van mij Javaanse bek (?) , eigenlijk wijkmeesters (Bron ANRI-Indon.Staatsarchief)) .
Volgens verhaal was mijn stamvader een officier van expeditieleger van Sultan Agung van Mataram die Batavia/ JPC mee belegerde (1628-1629) .
Omstreeks begin 1980 kwamen we nog steeds naar zijn kuburan/KRAMAT in Pejompongan-Tanah Abang , vroeger kwamen de Javaanse Betawinesen vaak se-sajen(sajen=offer) brengen bij zijn graf.
Waar zijn ze gebleven? 10 gebouwen uit de koloniale periode die zijn afgebroken, zeg maar vernield (dihancurkan)
(artikel in het Indonesisch)
Er zijn er een aantal uit Batavia bij
http://www.yudhe.com/10-bangunan-bersejarah-di-indonesia-yang-telah-di-hancurkan/
Geweldig vind ik deze verhalen o.a.over de gebouwen in de beneden stad.De opa van mijn vrouw was voor de oorlog directeur van “s’lands pakhuizen” zoals ze dat toen noemden.Voor die gebouwen stond een kanon met op de achterkant een vuist met de duim tussen de wijs en middel vinger.Dit was een vruchtbaarheids teken en dagelijks kwamen er vrouwen eten als offerande brengen,hopend op een zwangerschap.De “oppas” van deze opa verzamelde elke avond de offeranden en had daardoor vrij eten.