Vandaag bereikte ons het trieste bericht van het overlijden van Ed Vos, één van de meest frequente bezoekers van Java Post.
Ooit stelde Ed zichzelf voor als volgt:
Ed Vos
“Dit ben ik , in 1955, voor de goa lawa naast mijn moeder (van Duits/Balinese afkomst). Derde van links mijn oom, haar broer. Hij zat bij de Indonesische MP. Indo’s toch, of zoals u wilt Indisch. Het ging toch goed? Totdat die Nieuw-Guinea kwestie alles verpestte. Mijn moeder moest haar Nederlandse (indo met Javaanse moeder) echtgenoot (mijn vader) volgen naar Nederland. Haar broer met de Duitse nationaliteit mocht blijven. Mijn vader zat bij de Gadja Merah, en trad later in dienst bij het departement sociale zake van de RI in Surabya (Tulungagung) . Hij reisde half Java, Bali en Lombok af. Hij moest weg (had de Nederlandse nationaliteit) evenals twee ooms en een tante van mij. Mijn tante en een andere oom emigreerden door naar de USA. Opa en een broer van pa kozen ervoor in Indonesië te blijven. Degene die bleven,zijn nog steeds gebleven, en ik heb er een kampung aan neven en nichten bijgekregen. Zo kon het dus ook. Ziet u het verschil tussen Indo’s, Indonesiers, Indisch en Indonesisch? Wat maakt het toch uit?”
Indisch of Indonesisch, wat maakt het uit? Deze woorden tekenen hoe Ed naar de geschiedenis keek: niet door de verschillen te benadrukken, maar door op zoek te gaan naar de gelijkenissen. Bij geen enkele andere bezoeker van de Java Post als Ed ging de interesse voor Nederlands-Indië zó naadloos over in een grote liefde voor Indonesië. Ed had een passie voor beide, en deelde deze graag met anderen. Scherp, analyserend, begrijpend. Om anderen op weg te helpen bij de kennis van Indonesië, maakte hij verschillende websites: over de geschiedenis van Indonesië in het algemeen, over Salatiga, en over het Indonesisch. Ook zijn directe leefomgeving, Tilburg, was voor hem een bron van inspiratie.
Na publicatie van artikelen in de Java Post konden we soms zitten wachten tot de eerste reactie van Ed, zó zeer was hij bij ons krantje en de inhoud daarvan betrokken.
Dit keer laat hij ons wachten. We zullen zijn reacties missen.
Ed, vaarwel.
Java Post 
We are descendants from the same original parents, Homo Sapiens. We are the flowers of one garden, the branches of one tree – Baha’u’llah
U heeft ook de keuze uit 4 andere homo’s (homo = mens, sapiens = wijs)
Even kennismaken;
http://www.nhm.ac.uk/nature-online/life/human-origins/early-human-family/index.html
http://www.foreignaffairs.com/articles/143055/gideon-rose/the-trouble-with-race
Ik ken Ed nog van vóór 2000 van diverse Indische Indische fora, waar we meestal druk discussieerden over de geschiedenis in Indië die wij gemeen hadden of waar wij verschilden. Het schokt mij dat Ed is overleden, ik heb het niet zien aankomen. Ed, ik denk niet aan onze verschillen van mening of de overeemkomsten. Ik denk aan jou als iemand die verknocht was aan Indië en de banden die wij ermee hadden en hebben. We zijn beide van de oude garde, en je bent mij deze keer weer een slag voor. Goede reis sobat, en kom tot rust.
Ook Ed’s nabestaanden wens ik veel kracht en rust toe in deze nadagen.
Ed Vos had inderdaad een groot hart voor zijn geliefde tanah air Indonesia. Ik kon me erg goed vinden in zijn kritiek op koloniaal Indisch Nederland. Wat had hij daar een hekel aan! Je zal gemist worden pak ! Selamat jalan!
Een totale verrassing? Eigenlijk niet want we misten zijn reacties de laatste weken.
Jammer vind ik het zeker, wij deelden de liefde voor Midden-Java.
Moge zijn ziel rusten in vrede.
Mijn oprechte condoleance..
selamat jalan Ed
Erg jammer en naar. Hij zal gemist worden.
Dit was een verzoek aan mij gedaan door een familielid van Ed.
Quote: Callisa Vos
Makasih Oom,,kmrn uda 40hriY Tp tlg jgn d unggah di Socmed yah Oom ttg kematian alm Oom Ed
Unquote.
Vertaling: Dank je wel oom, omdat het al meer dan 40 dagen geleden is gelieve niet over de dood van oom Ed op de SocMed rond te bazuinen
Ik respecteer de familie, maar ik had het graag eerder geweten. Ed maakte via Dunia Maya vele vrienden die nu geschokt zijn door zijn overlijden.
Ook ik respecteer de wensen van de familie, maar vraag me af of dit Ed’s eigen wens geweest zou zijn?
Voor 40 dagen was zijn “stilte” op Java Post “oorverdovend” en nu we weten waarom -kunnen we hier toch wel eerbetuigen?
‘dit ben ik etc.. Indo’s of zoals u wilt Indisch. Het ging toch goed? totdat die Nw.Guinea kwestie alles verpeste’. Ik lees/hoor de (jouw) verbittering over toenmalig Nederlands (min.Luns) beleid, die ik onderschrijf. Toen eindelijk na de overdracht (achter gebleven) Indo’s na een moeizaam begin hun weg zochten in de Indonesische maatschappij. En dat wederom teniet werd gedaan, door bijna weer een oorlogje te voeren om Neerland’s laatste bastion in de Oost. Echter jij vond jouw Indië/Indonesië daarna wederom terug, ondanks alles. En zo moet het ook. Want ook wij, Indo’s of Indischen, hebben Indonesisch bloed in onze aderen. De mogelijkheden/de weelde/de verplichting om beide ‘kanten van het verhaal’ te beoordelen. Jouw inbreng in Javapost, vooral de berichten over, mijn geboortedorp Ambarawa en omgeving, zal ik ik met spijt moeten missen.
Dag Ed.
Is het bekend wanneer Ed is overleden want ik lees het nu pas…
Op 24 januari, weten we nu. Ed werd 63.
Eerder op dezelfde dag liet Ed nog 8 berichten achter op de Java Post…
Ode aan ED:
In het Java Café:
UITGESPROKEN ED VOS !!!
Pak Ed Vos zegt: 24 januari 2015 om 17:57
@Jan A. Somers zegt:
24 januari 2015 om 11:03 “En in Nederland zijn er ook nog mensen die proberen te pronken met hier en daar wat Maleis. Zelfs mijn kinderen spreken over obat en passangen. Niet om te pronken, maar gewoon aan gewend.”—————-
Dan zouden zij vlgs de definitie “Indisch” zijn 😉
Anderen zeggen dat zij twee culturen in zich hebben Vraag je welke da zeggen zij de Nederlandse en de indische.
Maar, hoe ken? Indisch is toch al gemengd? Waarom zegt men gewoon: de Nederlandse en de INDOESICHE cultuur. Indonesie is groot maak er dan maar Javaans, Sumatraans, Bataks of iets dergelijks van.
Vooral degenen die in een identiteitscrisis zijn geraakt maken er een potje van, die beginnen weer met het uitleggen van het verschil tussen Indisch en Indonesisch, met het ontstaan van de indo. Dan is het oppassen geblazen voor iemand die van toeten noch blazen weet.
zie: https://www.sandrareemer.nl/geschiedenis-3/archief/
Pak Ed Vos zegt: 24 januari 2015 om 18:04
correctie: Waarom zegt men NIET gewoon: de Nederlandse en de INDONESISCHE cultuur. Indonesie is groot maak er dan maar Javaans, Sumatraans, Bataks of iets dergelijks van.
FAMOUS LAST WORDS …
Op 29 januari 2015 om 3:08 pm hangt Dhr.Henk ANTHONIJSZ het onderstaande gedicht op in het Java Café:
DE WIND
Als ik op mooie zomeravonden
Mij op mijn balkonnetje bevind
Luisterend, in stil genieten
Naar het zachte zingen van de wind
Gaan in dat stille zingen
In de zachte melodij
Klanken uit heel vroegere tijden
Aan mijn luisterend oor voorbij.
De zang van ruisende padiehalmen
Een lied dat ik het mooiste vind
Het fluisteren van de bambu
Het ritselen van de palmen
Dat alles hoor ik in het
Zachte zingen van de wind.
Op de vleugels van de wind
Droom ik dan weg naar Java’s wondertuinen
Dat onvergetelijke paradijs
Voor mij als kind
O, land van mijn jeugd en van mijn zinnen
Land, dat ik zo intens heb bemind.
(Annie Nelissen-Havinga)
Nou E.M.
Kennelijk bedoelde Sandra Reemer hier de Indisch-Nederlandse cultuur.
En dan heb je het over Indische Nederlanders.
Het zou niet juist zijn om te zeggen Indonesische cultuur.
——– citaat Sandra Reemer–
Toch heeft het nog jaren geduurd voordat ik daadwerkelijk mijn achtergrond volledig serieus nam. Door er veel over te lezen en met anderen (o.a. mijn ouders), erover te praten ben ik als persoon “heel” geworden. Ik kan mezelf nu omarmen met al mijn mooie en leuke, maar ook mijn minder leuke kanten. En die eigenschappen vallen in de Hollandse en Indische cultuur te bespeuren.
Ik ben ervan overtuigd dat onze geschiedenis, wat onze voorvaders en voormoeders hebben meegemaakt, hebben gedaan en misdaan, ons meer begrip geeft van hoe je nu bent en wat je zou kunnen doen om jezelf en je leven van nu te verbeteren. Of anders gezegd: leren van het verleden. Ik ben ervan overtuigd dat wij allemaal een optelsom zijn van de genen van onze voorouders. Hoe meer inzicht en begrip je hebt over het verleden hoe beter het is voor jou, nu.
——- einde citaat—–
Dag Indisch4ever, e.m. stond ten deze voor HeRmES. Ik heb het bange vermoeden dat ook al zou u op 24 januari jl. stante pede hebben gereageerd, Pak Ed Vos uw boodschap niet meer zou hebben meegekregen.
e.m.
Hij ruste in vrede.
Tjee, meneer Ed. Wat heb je ons toch aangedaan? Maar ik zal af en toe wel even zwaaien naar boven. Als je zit te kijken hoe of we met elkaar omgaan. Want dat zal je wel blijven interesseren.
Het bericht heeft mij erg geraakt. Zo jong nog.
Een groot gemis voor zijn familie, Bert Immerzeel, en de lezers van de Javapost, die hij telkenmale met zijn reacties weer aan het denken zette.
Moge hij in vrede rusten.
Ik ben er wel van mijn stok af , alhoewel ik hem pas een paar maanden kende , op een van zijn antwoorden verslagen vertelde hij mij dat zijn vader ook in Jatiroto (oost Java ) was geboren . waar ik slechts 20 dagen geleden nog foto’s heb gemaakt van de oude suiker fabriek en de wijk waar de nederlanders hadden gewoont . alsnog zal ik proberen om de genomen foto’s naar zijn fam willen zenden in de komende weken
rust zacht Ed Vos ,van een verre vrien uit Nieuw Zeeland.
Alwin, bestaat de suikerfabriek Jatiroto nog. Ik was er in 1956 op schoolexcursie met de CAS. Was zeer verbaasd dat het er zo veilig was. Je kon alle deuren en ramen openlaten,
er werd niets gegapt. Moest je in Jakarta niet proberen!
Ik ben er in 1997 nog geweest.
Ik moet altijd aan mijn lieve moeder denken met het verlies van zoveel beminde nensen als Ed Vos. Mijn moeder wist veel van verlies door de jaren heen, De helft van onze familie, het meeste in de “Bersiap” periode.. Als een jonge opgroeinde jongen leerde zij mij herhalen, “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan, hebt ge het vernomen maar hebt ge het wel verstaan”. Het is mij nu op 78 jarige leeftijd altijd bij gebleven. RIP goede Ed.
Tav, Robert Fermin, Goede morgen,
Heb de site gevonden waarin uw versje wordt genoemd, o.a. samen met het liedje geschreven voor de indiëgangers. http://www.seniorplaza.nl/item/detail/Liedje/als-ik-in-m-n-klamboe-lig-te-dromen
Ook mijn kinderliedje staat er bij: Aadje eet je eitje, geleerd op de Fröbelschool. Erg leuk!
Daar (Er) is een tijd van komen
Daar (Er) is een tijd van gaan
Dat hebt ge meer vernomen
Maar hebt ge ’t ook verstaan
O weet de klok van scheiden
Luid rustloos, rustloos voort
O, leer u dan bereiden
Eer gij uw klokslag hoort
Een wijze quote van Ed Vos is
“Cultuur bestaat niet zonder taal.”
… en lekker eten, zeg ik.
Op de site van wijlen Pak Ed Vos: Bahasa Indonesia voor Beginners …
http://www.salindo.com/bahasa/
e.m.
Wat het uitmaakt;
“De Kille Ontvangst”:
http://www.uwstamboomonline.nl/passie/sites/index.php?mid=232084&kid=5036&pagina=tekstpagina
Kil is dodelijk.
Was Ed Vos oorspronkelijk woonachtig in Tilburg?
Mvg,
Theo
Dat is juist, Theo. Hij woonde in Tilburg.
IN MEMORIAM
@Pak Ed Vos said: 26 maart 2012 om 13:00 ‘De katanya van een geleerde meneer is beter (weegt zwaarder)dan van een goedbedoelde posting van een amateurlezer .”, schreef iemand hier.
Voor de goede orde: het zijn niet mijn woorden.@
het is allemaal erg verleden tijd, maar ik ben, met een Javaanse vader, niet Indisch en ook niet Indonesisch.
Ik ken meerdere mensen met een Indonesische vader, ik meen te weten dat zij dan niet tot het Indodom of de Indische mensen worden gerekend. Waarom? Weet niet. Valt best mee te leven! Wat ik niet weet of het ook voor u geldt, is dat als u in Nederland zou zijn geboren, volgens het jus sanguinis automatisch de Indonesische nationaliteit zou hebben. Maar volgens het Indonesisch recht, jus soli, zou u dan weer automatisch de Nederlandse nationaliteit moeten hebben. Hoe is dat bij u geregeld? Ben benieuwd.
toescheidingsovereenkomst: een Nederlands onderdaan (niet- Nederlander) heeft van rechtswege na 1949 de Indonesische nationaliteit en kan niet opteren voor Nederlandse nationaliteit en tot 1957 wilde de Nederlandse regering er niet aan deze personen tot Nederlander te naturaliseren. Dit gold ook voor zijn echtgenote en kinderen. zie mijn “Een ander Javaans geluid”.