Het Covid-19 of Corona-virus houdt de hele wereld in zijn greep. De media willen ons doen geloven dat we in oorlog zijn.
Voorlichting Bescherming Bevolking 1961
Door Bert Immerzeel
Terwijl ik dit schrijf staat in Nederland de stand op 4749 besmette personen en 213 doden. Boris Johnson, de Britse premier, spreekt van oorlog, en ook Donald Trump zette zichzelf op een voetstuk als ´oorlogspresident´. De Duitse premier Angela Merkel – bekend met de gevoeligheden van het begrip oorlog – ging slechts zo ver door te zeggen dat het Covid-19-virus de grootste uitdaging was sinds de Tweede Wereldoorlog.
Linksom of rechtsom, de wereldleiders en media doen ons geloven dat we in oorlog zijn. Maar is dat wel zo? Wat maakt dat deze pandemie aan een oorlog doet denken?
In januari 1942, een paar weken na de Japanse aanval op Pearl Harbor en de Nederlandse oorlogsverklaring, schreef het Soerabaijasch Handelsblad: “Toen de oorlog uitbrak, waren er velen, die in hun zenuwachtigheid naar andere plaatsen zijn getrokken, naar plaatsen, die naar hun oordeel ´veiliger´ leken. Er zijn er, die de bergen in zijn getrokken, doch later weer terug zijn gekomen. Sommigen gingen van stad A. naar stad B., terwijl weer anderen van stad B. naar stad A. reisden, omdat zij ieder voor zich zelf vonden, dat hun keuze voor wat betreft de veiligheid de juiste was. Voorts zijn er velen die hun kinderen van de scholen hebben weggehaald, zonder daarbij te bedenken, dat daardoor het hele onderwijs van hun kinderen in de war wordt geschopt.”
De Japanners – hier getypeerd als ´wilde´ tegenstanders – zouden zeker komen, en, bekend of onbekend, zij boezemden een grote angst in.
Het blad waarschuwde voor een lange oorlogsduur en de mogelijke gevolgen: “Het is natuurlijk een heel grote blunder, te denken, dat de oorlog afgelopen kan zijn binnen enige dagen. Het is verstandiger om voorbereid te zijn op een oorlog van jaren.”
De toonzetting van het artikel in het Soerabaijasch Handelsblad is vergelijkbaar met die van de berichtgeving over het coronavirus in de huidige media. Ook nu wordt de bevolking opgeroepen rust te bewaren en zich voor te bereiden op het ergste. Maar da´s nog geen oorlog.
Oorlog is chaos
Oorlog is chaos. Oorlog, zoals degenen met persoonlijke ervaring weten, is grenzeloze dood en vernietiging. Het omvat per definitie oncontroleerbare, willekeurige gebeurtenissen die zich in een vacuüm voordoen wanneer de wetten en conventies die mensen en samenlevingen in vredestijd binden niet langer van toepassing zijn. En daarvan is nú geen sprake.
Over enkele maanden viert Nederland dat de oorlog 75 jaar geleden werd beëindigd. En doet dat, met de wetenschap dat in Indië geen sprake was van een echte bevrijding, en een andere oorlog was uitgebroken. Echter ook díe oorlog ligt al weer 70 jaar achter ons, en slechts weinigen weten nog uit eigen ervaring wat een échte oorlog werkelijk inhoudt: fysieke pijn, honger, het verlies van dierbaren en bezit. En dit alles op een schaal die alomvattend is, die iedereen raakt.
Voorlichting BB
Allen die daarná geboren zijn kunnen zich gelukkig prijzen met het feit dat we sindsdien geen oorlog meer hebben gekend. Hooguit de dreiging. Ik herinner me nog dat in 1961 alle Nederlandse huisgezinnen enkele brochures van de Bescherming Bevolking in de brievenbus kregen met aanwijzingen hoe zich voor te bereiden op een kernaanval. Voldoende blikvoeding, batterijen, medicijnen en w.c.-papier in huis halen voor een periode van een paar weken, en, als het onverhoopt toch mocht gebeuren, binnen blijven (in een kelder, onder een tafel of de trap), en naar de radio luisteren. Sindsdien kenden we ook de maandelijkse oefening met de sirenes, – enkele jaren geleden afgeschaft omdat we tegenwoordig een smartphone hebben.
De Russen die werden verwacht zijn niet gekomen. Gelukkig maar. En evenmin hebben we als volk echt geleden van de olie- of de financiële crisis. Zoals bij iedere crisis hadden sommigen te lijden, maar niet – zoals in oorlogstijd – het hele volk.
Het Soerabaijasch Handelsblad besloot: “Elke oorlog zal offers kosten aan mensenlevens, aan rijkdom en bezit. Doch bij elk offer zullen wij onze tanden op elkaar klemmen om des te krachtiger onze plichten te vervullen, die op onze schouders zijn gelegd, zowel in ons gewone burgerlijke werkzaamheden als in welke andere werkzaamheden ook! Wij zijn thans gelijk de soldaten die verantwoordelijkheid dragen ten aanzien van de uiteindelijke overwinning.”
Dat laatste geldt ook nu, in tijden van crisis. We zijn allen medeverantwoordelijk voor de uitkomst. Dat betekent: handen wassen, zo veel mogelijk afstand houden van anderen, en – zolang de overheid daar om vraagt – binnen blijven!
En niet vergeten: 5 mei valt veel te vieren. Oók voor de Indische Nederlanders!
Java Post 
Op de TV zie je dat in het overleg van de bewindslieden ook een militair is aangeschoven. Ik kon het niet goed zien, ik dacht een overste. Logisch! Er moeten patiënten uit Noord-Brabant worden overgebracht naar elders. Het bekende polderen in normale tijd kost teveel tijd, en er is geen voldoende transportcapaciteit. Maar in de krijgsmacht is er nog mankracht en materieel. Met een sterke medische capaciteit. Bovendien is de organisatie hiërarchisch, met korte lijnen. Vandaar die militair. Dat was in de watersnood van 1953 ook zo, met een Amerikaanse brigade in Zeeland. Oorlog?. Ach ja, jouw bericht (jou is niet jij hoor) moet uitsteken boven al die andere berichten. Lekker paniekerig! Mensen weten niet eens wat oorlog is. Gaat het goed met je in Spanje?
Die plaatjes van je, pure geschiedenis. Achter ons huis was er in het park een commandopost van Bescherming Bevolking. En er waren folders wat je in huis moest hebben. En een evacuatiekoffertje, ons bekend uit Indië. Koude oorlog! Aangewakkerd door die communisten hysterie in Amerika. Hoe heette die man daar ook al weer? PS Mijn Zeeuws meisje heeft voor mij ook een soort evacuatietas, kan meteen mee in de ambulance richting ziekenhuis. Maar zij is dan ook een oorlogskind.
Ik ben door de Japanse besetting heen gekomen, oproeping voor de oorlog in Korea, de dreiging van atomische oorlog gedurende de Cuban Crises, nooit de vrees gehad die ik nu heb, want het is nu in mijn stad, mijn buurt, mijn buurman. Maar daar kom ik wel weer overheen als ik het overleef.
@Maar daar kom ik wel weer overheen als ik het overleef.@
Ja, als de “oorlog” tegen het virus overwonnen wordt. Voorlopig is er nog geen medicijn ter bestrijding. Maw, het maakt niets uit hoe men het wil noemen, maar als———!
Dank je Bert, voor je woorden, die alleen maar kan onderschrijven, als zoon van vader, Knil-er en tot 1972 beroeps militair genie èn van moeder, 2e luitenant van het Internationale Roode Kruis. “Oorlog is chaos. Oorlog, zoals degenen met persoonlijke ervaring weten, is grenzeloze dood en vernietiging. Het omvat per definitie oncontroleerbare, willekeurige gebeurtenissen die zich in een vacuüm voordoen wanneer de wetten en conventies die mensen en samenlevingen in vredestijd binden niet langer van toepassing zijn. En daarvan is nú geen sprake.”
Volgens jouw is deze virus niet grenzeloos, niet dodend, niet vernietigend, controleerbaar en niet willekeurig????
Schijnbaar dus geen doden in Holland? Wat een nonsense verhaal!
Robbert, een virus is een natuurverschijnsel. Oorlog is dat niet, die wordt door mensen veroorzaakt. Wij, mensen, veroorzaken chaos. Wij, mensen, weten niet hoe te reageren op het Covid-19. Daardoor ontstaat schijnbare chaos. Het virus is wereldwijd door ons, mensen, verspreid geraakt. Het is een gevaarlijk virus, dat is de ene kant. Het is aan ons, mensen, de taak om het te bestrijden `n te voorkomen dat het virus zich verder verspreid. Bert zijn verhaal is genuanceerd, uw reactie is dat helaas niet.
@Het is aan ons, mensen, de taak om het te bestrijden @
U gebruikt bovenstaande zin. Maw het is oorlog tegen dat virus. En er is nog geen medicijn om het te bestrijden.
Hebt u het bovenstaande artikel @Covid-19: oorlog of crisis?@ wel helemaal gelezen. U mist namelijk het toegelichte onderscheid dat wordt gemaakt tussen de definities van het begrip ‘oorlog’ [@slechts weinigen weten nog uit eigen ervaring wat een échte oorlog werkelijk inhoudt@] –en dat van @’tijden van crisis’@ – i.c. de Covid-19 pandemie.
Anderen woorden in de mond leggen, om daarna je punt te kunnen maken, noemen ze in Holland een ‘drogredenering’. Uw reactie slaat dus als een tang op een ‘oorlogspresident’.
De bijdrage van @R Geenen zegt: 25 maart 2020 om 5:38 pm@ –daar is wel over nagedacht.
Voor de mens die de regels van de regering opvolgen en bewust zijn van het dodelijke gevaar, is het naar mijn mening een vorm van oorlog. Voor hen die de situatie aan hun laars lappen en uitgebreid op het strand en in parken gezamenlijk en zonder afstand zich vermaken, is het gewoon een ziekte die wel overwaait. En dus geen oorlog. De tijd is hier de bepalende factor.
Afgelopen weekend had ik in de Hongkong Plaza bij een Indonesisch eethuisje voedsel besteld. Rijden door de brede 2 banen, in een richting, straten, die nu slechts voor ongeveer 10% bezet waren door auto’s, gaf mij een angstig gevoel. Idem in het shopping center op het parkeer terrein waar normaal er wel en paar 100 auto’s geparkeerd staan en nu slechts een tiental voertuigen geparkeerd stonden, was een vreemde gewaarwording.
In deze tijd is er sprake van psychische oorlogsvoering. De vijand, de propaganda, over het onoverwinnelijike dood-zaaiende virus. Zo klein dat je het niet kan grijpen. Ieder kan gegrepen worden, er is geen verzet mogelijk. Overgeven is mogelijk de uitweg. Maar overgave aan wie of wat.
Aan magere Hein! Zeeuws meisje en ik behoren als oudjes met aanliggende kwalen ook tot de doelgroep.
Ik heb al jaren geleden geexperimenteerd met ozone. Het werkt (voor mij).
Ik heb op een website hier in Thailand laten hoe ye maken. Helaas was er veel scepsis en ik werd voor gek uitgemaakt.
De postings werden gesloten en ik hield een onbekwaam gevoel aan over.
Ik heb de postings herlezen en van kommentaar voorzien. Daarnaast heb ik referenties toegevoegd. Neutrale, negatieve en positieve reakties.
Op dit moment wordt het middel chloro-quine uit de kast gehaald ( SARS-drug ).
Het ademen van een kleine hoeveelheid ozone is te vergelijken met de bijwerkingen van chloro-quine.
Dit dokument kunt u vinden op dropbox.
https://www.dropbox.com/sh/cnss6s2y7jx1fly/AABKLhQy0Wa6rIPS9R7X2r4ma?dl=0
Ik heb al jaren geleden geexperimenteerd met ozone. Het werkt (voor mij).
Ik heb op een website hier in Thailand laten zien hoe dat te maken. Helaas was er veel scepsis en ik werd voor gek uitgemaakt.
De postings werden gesloten en ik hield een onbekwaam gevoel aan over.
Ik heb de postings herlezen en van kommentaar voorzien. Daarnaast heb ik referenties toegevoegd. Neutrale, negatieve en positieve reakties.
Op dit moment wordt het middel chloro-quine uit de kast gehaald ( SARS-drug ).
Het ademen van een kleine hoeveelheid ozone is te vergelijken met de bijwerkingen van chloro-quine.
Dit dokument kunt u vinden op dropbox.
https://www.dropbox.com/sh/cnss6s2y7jx1fly/AABKLhQy0Wa6rIPS9R7X2r4ma?dl=0