In Nederland is Soekarno lang gezien als een terrorist of een soort Mussert, schrijft Bonnie Triyana. Een vervormd beeld, gebaseerd op vijanddenken en gebrekkige kennis.
Nederlandse militairen op weg naar Djokja, 1947, met afbeelding van Soekarno
Door Bonnie Triyana
In het Rijksmuseum ontmoette ik, op een bijeenkomst ter voorbereiding van een tentoonstelling over de Indonesische Revolutie, de zoon van een Nederlandse Indiëveteraan. De eerste zin die krachtig uit zijn mond kwam was er een vol kwaadheid en teleurstelling over het beeld van de Nederlandse aanwezigheid in Indonesië tussen 1945 en 1950. „Ik wil een tentoonstelling die een evenwichtig beeld geeft, die niet alleen de wreedheden van het Nederlandse leger toont”, zei de man. Ook zei hij: „Soekarno was een terrorist! Hij stuurde zijn mannen de dorpen in om mensen te vermoorden die beschuldigd werden van collaboratie met de Nederlanders.”
Als Indonesiër, opgegroeid met verhalen over de heldendaden van Soekarno, kwamen zijn woorden aan alsof ik door de bliksem werd getroffen. „Wat bedoel je precies als je spreekt van een terrorist?” vroeg ik, en ik wilde weten waar hij al die kennis over de oorlog in Indonesië tussen 1945 en 1949 vandaan had.
De man, 62 jaar geleden geboren op Ambon in de Molukken, antwoordde: „Ik heb dit alles gelezen in de brieven van mijn vader, die als vrijwilliger deelnam aan de oorlog in Indonesië.”
Toen begreep ik het. Zijn woorden herinnerden me aan een voorval in Indonesië. Op 10 november 2017 ging een groep studenten de straat op in Rangkasbitung, Lebak (West-Java) om te protesteren tegen het gebruik van de naam Multatuli voor een nieuw museum. De demonstranten eisten dat de naam Multatuli niet gebruikt zou worden. Een aantal onder hen stelde dat Multatuli een Nederlandse koloniaal was die niet herinnerd hoefde te worden.
Distortie, vervorming, is het sleutelwoord om dit te begrijpen. De zoon van de oud-strijder had slechts informatie over Soekarno verkregen via de brieven van zijn vader. Terwijl de studenten in Lebak het boek Max Havelaar van Multatuli niet verplicht hadden hoeven lezen. Het begrip van Soekarno door de ene en Multatuli door de andere partij werd daardoor vervormd.
Vervorming van het verleden is ook waar Anne-Lot Hoek op wijst in haar artikel in NRC (Gemiste geschiedenis, gemiste kans, 17/8) over hoe de aandacht voor de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog tussen 1945 en 1950, het ontstaan van de onafhankelijkheidsbeweging aan het zicht onttrekt. Dat gebeurde niet in de twee dagen tussen de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 en de proclamatie van de Indonesische onafhankelijkheid op 17 augustus 1945. Daaraan gingen decennia van voorbereiding en politieke strijd, door onder anderen Soekarno, vooraf. Zonder die kennis kan hij makkelijk worden afgeschilderd als een pion van Japan.
Geen Soekarno op IJburg
Soekarno
Deze distortie is er ook de oorzaak van dat Soekarno’s naam niet werd gekozen als straatnaam in de nieuwe Amsterdamse wijk IJburg. Een deel van de Nederlanders, met name zij die deze tijd zelf hebben meegemaakt, zullen nooit een goed woord voor Soekarno over hebben omdat hij de last draagt voor het leed dat de Nederlanders en Indo-Europeanen werd aangedaan tijdens de drieënhalf jaar durende Japanse bezetting van Indonesië en de oorlog daarna.
Wellicht vergeten veel mensen dat Soekarno geen Philippe Pétain was, leider van Vichy-Frankrijk, die collaboreerde met de nazi’s, of Anton Mussert, leider van de NSB – beiden veroordeeld na een proces bij oorlogstribunalen. Soekarno is nooit gedaagd voor of veroordeeld door een rechtbank voor de daden waarvoor hij verantwoordelijk wordt gehouden.
Het gevoel van vijandschap ten opzichte van Soekarno kan mogelijk verklaard worden vanuit de behoefte aan een zwart schaap. Een personificatie van de vijand – een vijand die het gewelddadige optreden tijdens twee militaire acties in Indonesië door de Nederlandse regering in de periode 1945-1950 moest rechtvaardigen.
Veel Nederlandse jongeren werden geprovoceerd om op oorlogspad te gaan om Nederlands-Indië te bevrijden van het fascistische Japan. Maar toen ze aankwamen was er geen enkele Japanner die hen in de weg stond. In plaats daarvan was er een door speeches van Soekarno ontvlamd nationalistisch Indonesisch volk, klaar om voor zijn vrijheid te vechten.
Japan op één lijn gesteld met nazi’s
De Nederlandse regering sloot haar ogen voor de politieke ontwikkelingen die los van de Japanse bezetting al hadden plaatsgevonden. Japan werd op een lijn gesteld met de nazi’s in Europa – beide hadden de oorlog verloren. Maar voor de leiders van de vrijheidsbewegingen in Indonesië, waaronder Soekarno, was het verlies van Japan een kans om een onafhankelijk land te stichten, vrij van bezetting door welk ander land dan ook, inclusief Nederland.
Onderwijl hoopte de Nederlandse regering haar macht in Nederlands-Indië te herstellen zoals die was voor de Japanse bezetting. Wij weten allemaal dat deze naïeve poging tot rekolonisatie tevergeefs is geweest. Begonnen op het moment van het uitroepen van de onafhankelijkheid op 17 augustus 1945 en geëindigd in de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949.
Nederland trok zich terug uit Indonesië met een ondraaglijke historische last op zijn schouders. Soekarno werd, zoals gezegd, het gezicht van die last.
Het falen van de Nederlandse regering om Nederlands-Indië als kolonie terug te krijgen werd geweten aan Soekarno. Voorts ontstaat de indruk dat de blijvende ontkenning van de werkelijke rol die Soekarno speelde, aangeeft dat Nederlanders nog altijd niet voorbij kunnen gaan aan het beeld dat ze hebben van het verleden. En dat is te betreuren.
De houding van Nederlanders ten opzichte van Soekarno is ook terug te horen in de tekst van het kinderliedje uit die tijd: „Wat doen we met Soekarno als hij komt? (bis) We maken er kachelhoutjes van! En wat doen we met Soekarno als het kan? (bis) We hakken hem in mootjes, we hakken hem in mootjes, we hakken hem in mootjes in de pan!”
Omgekeerd koesterde Soekarno geen wrok jegens Nederlanders. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een brief die hij op 31 december 1948 schreef aan majoor Geelkerken die hem tijdens zijn twaalf dagen durende verbanning tijdens de Tweede Nederlandse Agressie in Berastagi bewaakte: „Een collega van U uit Medan vroeg mij: Haat U de Nederlanders? Ik antwoordde: Neen! Mijn antwoord was oprecht. Ik haat de Nederlanders niet. Ik haat alleen de koloniale verhouding, het imperialisme. Waarom zou ik het Nederlandsche volk haten? 95 procent van het Nederlandsche volk is evenzeer slachtoffer van de koloniale verhouding, als het Indonesische volk, dat nu zijn vrijheid zoekt”. Is het nu, ruim zeventig jaar later, niet tijd voor Nederlanders om zich te realiseren dat zij een vertekend beeld hebben van Soekarno en dat zij kunnen ophouden hem te haten?
Vertaling: Arjan Onderdenwijngaard.
Bonnie Triyana
Bonnie Triyana is historicus, hoofdredacteur Historia.ID en curator v/d tentoonstelling ‘Indonesische Revolutie’ in het Rijksmuseum (2021)
Dit artikel verscheen eerder in de NRC, 30 augustus 2019.
Java Post 
Wat een onzin verhaal .
@JWHoegen; ‘een onzin verhaal etc.’- Waarom onzin? Een onzinnig opmerking over een onzinnig verhaal?
Inderdaad, Grote onzin. Je houdt je hart vast als dit soort fake-historici een dergelijke tentoonstelling mogen voorbereiden.
Natuurlijk onzin dat Soekarno een terrorist is. Hij had voor de vrijheid van het land gevochten, met zelf gevangen gehouden in boven Dugul.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Soekarno is nooit gevangen gezet in Boven Digoel. Hij werd verbannen naar Flores, en daarna naar Bengkoelen (Sumatra).
Japan op één lijn stellen met nazi-Duitsland lijkt mij vrij logisch. Beide landen achtten zichzelf in de jaren 1937-45 een superieur ras, hadden behoefte aan Lebensraum, voerden veroveringsoorlogen, en waren elkaars bondgenoot in de oorlog, samen met Mussolini’s Italië (het Tripartite Pact). Beide landen hebben een ongekend spoor van dood en verderf getrokken in hun regio – kijk enkel maar eens hoe Japan heeft huisgehouden in China (Chinezen waren een ondergeschikt ras in hun ogen; het verklaart oa de slachting in Nanking).
Soekarno heeft destijds bewust de zijde gekozen voor dit (misdadige) Japan en actief zijn steun aan de Japanse eindoverwinning bijgedragen – daar kan geen misverstand over bestaan. Hij kreeg een hoge onderscheiding uit handen van keizer Hirohito zelf en riep zijn volk bij iedere toespraak op ‘te leven of sterven met Japan’. De zeer onverkwikkelijke rol van Soekarno ten aanzien van de (miljoenen) romusha’s laat onze historicus Triyana gemakshalve ook maar onbenoemd.
Let wel: het gaat hier niet om de verhouding van Soekarno tegenover de Nederlanders tav de onafhankelijkheid, maar de vraag welke keuze Soekarno in de oorlog heeft gemaakt tussen enerzijds Japan en anderzijds de geallieerden. En dat was aantoonbaar verkeerd.
Zou een historicus als Triyana dat écht niet weten?
@BennedictJanssen; ‘bewust de zijde gekozen etc.’- Een persoon, die gestraft/verbannen werd door zijn vrijheidsdrang/strijd naar onafhankelijkheid voor zijn vaderland. Welke zijde zou U toen gekozen hebben? De zijde van de(door Japan verslagen) onderdrukker?
@ De heer Mertens: Soekarno had in maart 1942 een vrije keus: ófwel, net als oa Soetan Sjahrir, tegen Japan zijn, ófwel zich neutraal opstellen en rustig het einde van de oorlog afwachten, ófwel voor Japan kiezen. Hij koos voor het laatste, en wel voor de zeer actieve variant.
@BennedictJanssen;’ de zeer actieve variant etc.’- Japan beloofde onafhankelijkheid! En Nederland toen? En na 15/8-1945?
note; wat heeft Sharir uiteindelijk bereikt?
“Japan beloofde onafhankelijkheid!” Japan had niks te beloven. Als Japan iets had beloofd is dat volkenrechtelijk nietig. En als het niet nietig zou zijn geweest is er nog de bepaling in de capitulatie/vredesverdrag dat veranderingen werden teruggedraaid en de vooroorlogse status quo hersteld. Zo eenvoudig is dat.
@@Japan op één lijn stellen met nazi-Duitsland lijkt mij vrij logisch. Beide landen achtten zichzelf in de jaren 1937-45 een superieur ras@@
Bijna helemaal gelijk. Na de oorlog hebben de Duitsers zich aangepast. Hun verontschuldigingen aangeboden. Landen en mensen gecompenseerd. En de japanners? Heeft u daar ooit iets van gehoord of vernomen? Is daar ooit iets veranderd tov de andere medemens?
RGeenen; ‘en de Japanners etc.’- U rijdt toch ook in een Japanse wagen?
Dat zou me van hem tegenvallen!
Volgens mij was Soekarno helemaal niet gelukkig met de Bersiap omdat dit schade deed aan het imago van de vrijheidsstrijd. het verhaal gaat dat hij daarom ook voorstander wasvan de kampen waarin Nederlanders door de TNI werden ondergebracht om deze Nederlanders te beschermen. Dat zij in die kampen niet behoorlijk werden behandeld is een andere zaak.
Een staat is verantwoordelijk voor rust en orde, de veiligheid van haar burgers. Daartoe had Soekarno de beschikking over een goede politie en een goed opgeleide en bewapende PETA. En niet alleen maar ongelukkig zijn met de bersiap, die nota bene door zijn eigen mensen is opgehitst.
@JASomers; ‘voor de veiligheid van zijn burgers etc.’- Nederland provoceerde; Soekarno de colaborateur, voor het tribunbaal met hem, Japans maaksel etc. Hitste de boel op met; niet praten met de Republiek en vooral de troepen aanvoer(!), waardoor bersiap ontstond. Veiligheid van onbeschermde Nederlanse burgers/onderdanen ea, die buiten de kampen waren, werd zonde meer opzij geschoven voor maar één doel; ons Indië terug! Wie hitste wie op? Gevolg heeft altijd een oorzaak!
WillemPlink; ‘niet gelukkig met bersiap etc.’- Al op 9/10’45 schreef/waarschuwde Soekarno de Britse bevelhebber, dat er een rassenstrijd zal uitbreken, die niemand, ook hij niet, kan beteugelen! En onze houding in deze tumulte? Wij, die onbeschermd(!) buiten kampen waren ( moeders,kinderen,zonder vaders, oudtjes ea.) werden geslachtofferd door onze politiek voor herbezetting van Indië! De Republiek richtte kampen in!
– Excuses van Indonesië is aan hen. En dan nu nog; er om vragen? Wat een gotspe!
@@Dat zij in die kampen niet behoorlijk werden behandeld is een andere zaak.@@
Was hij daar dan niet verantwoordelijk voor?
Sukarno heeft een grote gedeelte van zijn leven in gevangenschap van de Hollanders gezeten, net als Mandela.Maar nooit in Digul.Sukarno wist niets van de atoombom af en kan nooit begrijpen dat Japan aan het kortste eind zou trekken.Daarom mooest hij door dr Pemoeda’s gedwongen om de proclamatie om teroepen .Dat hij met de Jap. Dat hij heeft geleurdheeft is een taktik dat toch maar uiteidelijkwonderbaarlijk gelukt is alhoewel niet volgens de geplande gedachten.Ook tenkoste van 300.000 romusha’s,( volgens Bussermaker 75 000).Die nooiit door de Indonesische Regering gesteun t is voor compensatie zo al de trootstmeisyes alhoewel wat Japan betaald heeft voor de Iugun Ianfu door de Vrouwelijke Minitser van Sociale zaken van de RI, gecorupteert I is, wabn niemand had een centje gekregen.Onder de mom van een OUDE VROUWENTEHUIS tebouwen maar nooit verwezenlijk is.Nu wachten op de reactie van de historicus Bobby Triana.
Generaal Iwabu , ging met 20.000 Japanse soldaten , de Javaanse jongeren , nu tussen 8 en 14 jaar , na 3 jaar militaire training en Japanse indoctrinatie : Azie voor de Aziaten ; dood daarom alle
blanken en alle christenen .
Sukarno wilde er niets mee te maken hebben , maar werd met een pistool tegen zijn slaap , gedwongen de onafhankelijkheid uit te roepen , met een Japanse fascistische grondwet .
JWHoegen; ‘Japanse fascitische grondwet etc.’- En de Indische grondwet; met de indeling; Europeanen-Inlanders? Was Nederlands Indië; democratisch?
Nog veel erger: Mensen die onder de rechtsbehoeften van Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen vielen. Ieder het zijne! In een andere context heet dat internationaal recht!
Ik ken geen enkele oorlog ( of onafhankelijkheidsstrijd) waar geen onschuldige slachtoffers van beide kanten zijn gevallen of excessen zijn geweest. Je moet, geloof ik, kijken naar het doel en Indonesië wilde terecht onafhankelijkheid en was daar door de ogen van de toenmalige wereldleiders aan toe, maar Nederland wenste dat niet in te zien.
Soekarno was/is een belangrijk figuur met natuurlijk ook zijn grote fouten en onhebbelijkheden.
Sukarno was een grote boef, hij is in de dertiger Jaren in Moskou geweest waar hem werd verteld om de Nederlandse regering te boycotten, en gedurende de oorlog heeft hij meer dan 10,000 indonesiers gegeven aan de Jappen om te werken aan de beruchte spoorlijnen in Thailand, de jappen op hun beurt maakten hem de belofte dat hij kon fungeren als president stroo mannetje voor Indonesie, Daar weten de inboorlingen weinig van daarom wordt hij nog steeds vereert door de bevolking als verlosser van het Nederlandse juk.
Toen ik op java was 5 jaar geleden zag ik er overal portretten van die boef
Soekarno probeerde bij een ieder een wit voetje te halen. Maar met zijn bruine kakies en versleten sawah trappers valt dat niet mee.
@LieuwedeHaas; ‘weten de inboorlingen weinig van etc.’- De (Indo) Nederlandse inboorlingen?
“hij is in de dertiger Jaren in Moskou geweest” Klopt dat?
@JASomers; ‘in Moskou geweest etc.’- In de jr’30 zat hij in de gevangenis met een chinees, genaamd si Mo skou.
Over de doden niets dan goeds/De mortuis nil nisi bene
De eerste president van Indonesië, Soekarno, is in totaal negen keer getrouwd.
Op het ‘hoogtepunt’, tussen 1964 en 1966, had hij zes vrouwen op hetzelfde moment!!!
https://indearchipel.com/2012/09/26/de-negen-vrouwen-van-soekarno/
Barteren is een vorm van zaken doen waarbij niet wordt betaald in geld voor een product of dienst, maar een wederdienst wordt geleverd.
https://news.detik.com/berita/2851426/cerita-tentang-barter-tahanan-bung-karno-hingga-mata-mata-cantik-rusia/2#bigpic
Ik vraag me af: ‘Did (Allen Lawrence)Pope (soldier of fortune) really ‘accidentally’ drop a stick of bombs on a local church killing most of the congregation?
From an excerpt of ‘The Very Best Men; Four who dared, The early years of the CIA’ by Evan (Welling) Thomas III (historicus, journalist).
Druk zeg! Ik moet er niet aan denken. Moet ik extra pillen vragen aan de cardioloog.
@Aelle; ‘niets dan goeds etc.’- 6 vrouwen op hetzelfde(!) moment! Daar kan zelfs een Aelle niet aan tippen. Onze Willem van Oranje had er 4. Wel op verschillend momenten, dat wel.
Indo’s deden in Nederlands-Indie ook wel mee aan de Javaanse gewoonten of moslimcultuur. In navolging van de cultuur van de vorsten uit de Vorstenlanden. Vanaf de jaren dertig van de 19de eeuw ontstond een Indo-bevolking op Midden-Java. Het betrof voornamelijk nakomelingen van Europeanen van de in Soerakarta en Yogjakarta gelegen Europese garnizoenen en de Midden-Javaanse inheemsen. Soerakarta was een zelfregerende vorstenstaat – hoewel meer marionet van de kolonisator. Deze uitgebreide Indo-samenleving werd in cultureel opzicht meer Javaans en minder Europees. Mijn overgrootvader (en zijn broer) waren Indo’s uit Pekalongan (jawel, de Vorstenlanden, Midden-Java) en leefden – rond 1850 – samen met meerdere (inlandse) vrouwen in concubinaat. Mijn overgrootvader had er twee; zijn broer had vier vrouwen (tegelijkertijd). De hieruit voortgekomen nazaten hebben zij erkend. Soms werd bij een bepaalde vrouw diens kinderen toebedeeld met een kleine afwijking in de familienaam (b.v. z in plaats van s), misschien om onderscheid te maken van welke vrouw het kind voortkwam. In elk geval een grote familie.
@@Soms werd bij een bepaalde vrouw diens kinderen toebedeeld met een kleine afwijking in de familienaam (b.v. z in plaats van s), misschien om onderscheid te maken van welke vrouw het kind voortkwam. In elk geval een grote familie.@@
Dat is toch algemeen bekend. Chevalier en dan de andere Chevallier. Of Vermehr en Rhemrev. Ook werd wel eens een dubbele naam toegepast.
Mertens, Willem van Oranje had ook een vriendin, Eva Elincx, bij/met wie hij een zoon, Justinus van Nassau, lovechild, kreeg.
Always second best?
Willem was vier keer getrouwd en had bij vier vrouwen in totaal vijftien (15!) kinderen:
Met Anna van Egmond van Buren (huwelijk van 1551 tot 1558)
Maria (22 november 1553 – (hoogstwaarschijnlijk) 7 december 1555).
Philipp Willem (19 december 1554 – 20 februari 1618)
Maria (7 februari 1556 – 10 oktober 1616)
Met Anna van Saksen (1544–1577) (huwelijk van 1561 tot 1571)
Anna (31 oktober 1562, vrijwel direct daarna overleden)
Anna (5 november 1563 — 13 juni 1588)
Maurits August Philipp (18 december 1564 – 8 december 1566)
Maurits (14 november 1567 – 23 april 1625)
Emilia (10 april 1569 – 16 maart 1629)
Met Charlotte de Bourbon (huwelijk van 1575 tot 1582)
Louise Juliana (31 maart 1576 – 15 maart 1644)
Elisabeth van Nassau (26 april 1577 – 3 september 1642)
Catharina Belgica (3 of 31 juli 1578 – 12 april 1648)
Charlotte Flandrina (18 augustus 1579 – 16 april 1640)
Charlotte Brabantina (17 september 1580 – augustus 1631)
Emilia Secunda Antwerpiana (9 december 1581 – 28 september 1657)
Met Louise de Coligny (huwelijk van 1583 tot 1620)
Frederik Hendrik (29 januari 1584 – 14 maart 1647)
Willem heeft ook nog een kind gekregen met Eva Elincx een zoon: Justinus van Nassau
En zeer waarschijnlijk aan een geslachtsziekte overleden.
“En zeer waarschijnlijk aan een geslachtsziekte overleden”
Soekarno had 6 vrouwen tegelijk, dat is 2 meer dan wat hij mocht volgens Islam.
Hij had een geslachtsziekte, kijk maar naar zijn pokdalig gezicht op latere leeftijd.
On 15 May 1958, a CIA plane bombed the Ambon marketplace, killing a large number of civilians on their way to church on Ascension Thursday. Three days later, during another bombing run over Ambon, a CIA pilot, Allen Lawrence Pope, was shot down and captured. (Indonesia 1957-1958 KH)
Jaren later, On July 2, 1962, Pope was quietly driven to the airport and put on a US plane out of Indonesia.
Sukarno told Pope:
“I want no propaganda about it. Now go. Lose yourself in the USA secretly. Don’t show yourself publicly. Don’t give out news stories. Don’t issue statements. Just go home, hide yourself, get lost, and we’ll forget the whole thing.”
Soekarno gaf opdracht Tan Malakka te vermoorden , hij was veel populairder onder de mensen.
Hij ontzegde Hatta en Sjahrir medische zorg . Toen hij opdracht gaf Nasution te vermoorden ging het mis voor hem .
@jwhoegen; ‘Tan Malaka etc.’ -Las ooit een boek over hem, geschreven door HPoeze(?). Waarin hij in de jaren’20/’30 als een soort Robin Hood in zijn verzet tegen het Indische gouvernement leefde/rondtrok. Ongrijpbaar en vol spot tegen de gg. Zeer populair bij de Inlandse bevolking. In Holland geschoold/onderwijs diploma. Tenslotte bij de communistische opstand 1948 dood geschoten. Volgens HPoeze, in de krant, is zijn moordenaar ‘ontdekt’. Ik heb het boek indertijd voor mijn Indonesische oom moeten kopen en het snel doorgelezen. Als grap, vroeg ik wel eens aan de Indonesische school jongeren jr.’90, of hij bij hen bekend is. Geen één kende hem!
‘Soekarno ontzegde Hatta en Sharir medische zorg’- Sharir is toch in Zwitserland medisch verzorgd? Toen hij stierf is op verzoek van de Nederlandse regering(?) op zijn terugreis Schiphol aangedaan! Moh.Hatta stierf mi een natuurlijk dood. Zijn laatste tv.optreden is in het zwart/wit tv.doc.het Indisch ABC(!) van de Vara.(zeker voor herhaling gewenst; een lange tv.serie over ons Indië met de toen nog levende ‘hoofdrol spelers’; Drees sr.Hatta ea.!! ‘Nasution te vermoorden etc.’- Klopt dit wel? -Aanslag op Soekarno. Er is ooit een vliegenier geweest, die een bom op het Bogor paleis heeft laten vallen om Soekarno te doden.
” No one at the time saw the hand of Indonesia’s world-famous President Sukarno in the affair.”
schreef Helen-Louise Hunter in haar boek ‘Sukarno and the Indonesian Coup’, the untold story, in 2004.
HELEN-LOUISE HUNTER is an attorney who has engaged in private practice with an large international law firm in Washington, D.C. and has served as Permanent Law Clerk in the U.S. District Court for the District of Maryland./e For more than 20 years, she was a . . . Far East specialist at the CIA. In the late 1970s, she served as the Assistant National Intelligence Officer for the Far East.
De affaire was de Indonesische coup uit 1965
“Helen-Louise Hunter, an analyst in the CIA’s Directorate of Intelligence during the Indonesian crisis of 1965-66, drew upon masses of classified intelligence available in CIA and other government agencies to produce . . . the first reliable analysis of a episode that not only defied comprehension at the time it occurred, but has since retained an aura of mystery and, indeed, controversy among observers in and outside of government. Ms. Hunter deserves admiration for an impressive accomplishment. Finally declassified by the Central Intelligence Agency, the story is now open to the public. It is readable, intelligible and enormously interesting. As one who witnessed the Indonesian upheaval at first hand, I recommend her book as the best thing written on the subject to date.” (B. Hugh Tovar, formerly CIA station chief in Djakarta)
https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/6713/de-indonesische-coup-van-1965.html
Een tweede recensent, hto, schreef in 2009 (ietwat geïrriteerd, lijkt me) over het boek het volgende ‘pleidooi’:
‘Initial read of this book encouraged me to think that the author must have had extremely close ties with those involved in this historical event, however, as I continued to read, it became clear to me that the author is telling a ‘story’, stating her opinions and assumptions based on what she perceived to be the actual events (possibly the actual events) rather than telling readers what actually happened. Was she in the position to know what actually happened or not? Confusing…
That’s my two cents.’
Ikzelf durf ’t boek niet te lezen. Er wordt oa een kind (5-jarige Irma, jongste dochter van Nasoetion) in de rug geschoten. ze overleed 5 dagen later. De lijken van de verrmoorde generaals werden in een put gedumpt @ Lubang Buaya. RIP.
Iewww!!!
@@Er wordt oa een kind (5-jarige Irma, jongste dochter van Nasoetion) in de rug geschoten. ze overleed 5 dagen later. De lijken van de verrmoorde generaals werden in een put gedumpt @ Lubang Buaya. RIP.@@
Ook tijdens de bersiap en er na zijn vele kinderen en volwassenen die verzwakt uit de kampen kwamen op beestachtige manier door jonge indonesiers vermoord. Die periode heeft een ding aangetoond. De meesten presenteerden zich als een laf volk.
Soekarno heeft mij en mijn familie nooit iets aangedaan. Waarom zou ik hem dan haten? Met haten los je niets op. Maar je kunt hem natuurlijk wel verantwoordelijk stellen. Maar daar is het nu te laat voor.
Ik zie, als tweede generatie Indo, Soekarno als een held van het Indonesische volk. De Nederlandse regering heeft eeuwenlang de drang naar vrijheid van het Indonesische volk met geweld onderdrukt. Soekarno heeft het Indonesische volk waardigheid en trots teruggegeven. Ik mocht samen met mijn vrouw vorig jaar 17 augustus , op uitnodiging van de Indonesische president, de feestelijkheden op het paleis in Jakarta meemaken. Ik zie een trots volk voorbij marcheren. Hoe verwonderlijk is het dat sommige Nederlanders , hoe moeilijk ook vanwege persoonlijk leed, Soekarno als een terrorist blijven zien en het beleid van de toenmalige Nederlandse regering blijven verdedigen? Ook mijn familie heeft ontberingen doorstaan, eerst tijdens de Japanse bezetting en daarna in de bersiap tijd. Die laatste is alleen maar heviger geworden door de weigering van de Nederlandse regering om de Republiek Indonesië gelijk te erkennen. Dit terwijl Soekarno een samenwerking voorstelde met de Nederlanders op voorwaarde van erkenning. Niet Soekarno was fout, maar de houding van de Nederlandse regering heeft tot meer bloedvergieten geleid dan nodig was. Daarom zou de geschiedenis moeten worden herschreven in een meer evenwichtige manier dan alleen vanuit een Nederlands (koloniaal) perspectief. De erkenning in 2005 van 17 augustus 1945 als datum voor de onafhankelijkheid van Indonesië, door de toenmalige minister Ben Bot, is dan ook een belangrijke stap in die richting.
Advies: Neem een enkele reis en blijft daar.
Heer Freek Lapre, ik raad u aan om de boeken van uw naamgenoot kol.Sjoerd Lapre te lezen. Soekarno was geen lieferdje zelfs niet voor zijn eigen volk.
Ik ben een Nederlander die op 17 jarige leeftijd in Nederland aankwam, nadat wij (met heel de familie) Nederlands Nieuw Guinea moesten verlaten.
Terwijl de Nederlandse soldaten/Mariniers de kazernes ontvolkten en met vrachtwagens die geportretteerd werden door karikaturen van het hoofd van Soekarno met een dolk door zijn hoofd, kwam een Indonesisch landingsvaartuig binnenvaren in de haven van Hollandia (bij de pasar ikan), vlakbij Toko Makassar.
Naast ons huis in Dok 5 waren de buren weg en wij woonden er nog (Pa en Ma bleven doorwerken voor de UNTEA). In dat huis kwam een eenheid van de PM Indonesia (Militaire politie).
Mijn belangstelling voor historie en historisch besef nam met grote stappen toe en binnen de complexiteit van standpunten, gebeurtenissen, godsdienst, politieke overtuigingen die soms lijnrecht tegengesteld waren, zowel nationaal als internationaal, de bestaande klasse-maatschappij (ook in NNG!), de overtuiging van de AR (Anti Revolutionaire partij), lees hiertoe de AR partij en Nieuw Guinea isbn 9061353564, blz 11 en ik citeer, dat God Nederland had aangesteld om het bewind over Indonesië te voeren!, Nederland die een belofte had gedaan aan de Zuid Molukkers en aan de Papoea’s, de opponenten Luns en Kennedy over wie er gelijk heeft, Soekarno, goede vriend van Oltmans had niets tegen normale Nederlanders, maar wel tegen het politieke stelsel, de superioriteit van het Nederlands bewind, de mislukte Linggadjati poging, bestuurlijke arrogantie, internationale druk.
Natuurlijk was Soekarno in veel gevallen geen lieverdje, maar als je als nationalist een land van Sabang tot Merauke wil leiden naar onafhankelijkheid, kun je op je vingers natellen dat niet alles van een leien dakje gaat. Uiteindelijk is het ’t resultaat wat telt. Nederland wilde het wingewest houden, kost wat het kost en Soekarno was er een te veel, zoals ook andere nationalisten.
Basis hieraan ligt het cultuurstelsel. In Nederland was er destijds in de periode van de industriële revolutie ook zo’n statement. De werkgever tegen de pastor, houd jij ze maar dom, houd ik ze wel arm! De Nederlandse kolonialist heeft vrijwel niets gedaan aan ontwikkeling van de lokale bevolking. Voor die lokale bevolking was Soekarno een held. De thema vraag over Soekarno is een beetje vreemd gesteld. Er is van beide kanten vreselijk veel misgegaan. Dit had niet gehoeven als er meer kennis van zaken en minder arrogantie van de macht geweest zou zijn.
.” De thema vraag over Soekarno is een beetje vreemd gesteld. Er is van beide kanten vreselijk veel misgegaan. Dit had niet gehoeven als er meer kennis van zaken en minder arrogantie van de macht geweest zou zijn.”
Alweer een persoon die kort door de bocht de situatie probeert te verklaren.
Is er wel gedacht dat er van/aan één zijde gevoelens van HAAT waren?
Socrates, die vent hij zegt:
“From the deepest desires often come the deadliest hate./ Vanuit de diepste verlangens komt vaak de dodelijkste haat.”
De TNI-truck-chauffeur die mijn Vader aanreed (hit ‘n’ run) is nooit opgespoord, laat staan ooit gevonden!!!
Sukarno harbored great hatred for the Dutch and the Indo Dutch, as native Dutch sympathizers were called. He had every neighborhood, every block and every street hunted down for enemies of the independent Republic of Indonesia. Pro colonials were strangled and hacked to pieces publically, their bodies dumped in ditches and canals. Cities on the island of Java were the scene of kidnappings, disappearances, shootings, thefts and murders.
Source: https://www.luisterrijk.nl/luisterboek/9781947940291/a-boys-journey
“He had every neighborhood, every block and every street hunted down for enemies of the independent Republic of Indonesia” Gek, ik ben hem op zijn tochten nooit tegengekomen. En ik was met mijn melkwijk toch elke dag in vele straten. Er gaat wel een wild verhaal: Hij wilde naar Nederland komen om die onafhankelijkheid samen met koningin Wilhelmina te regelen. Gewoon vorsten onder elkaar.
@Aelle; ‘great hatred etc.’- Volkomen misplaatste opmerkingen! Soekarno’s inspirator was nb. de Indo Europeaan E.Douwes Dekker; Indië los van Holland! Hij verfoeide het imperialisme/kolonialisme. Hij streed voor de onafhankelijkheid/merdeka van zijn volk! Die al eeuwen diender is van een heerser! U heeft mi. veel te veel geluisterd/gelezen naar al die propaganda/vuilspuiterij van onze ‘voorlichtingsdiensten’! Al tijdens studietijd werd hij gegrepen door de situatie waarin hij en zijn volk verkeren. Hij zelf werd op de TH Bandoeng campus meermalen bejegend met; ‘hé, stomme inlander, kom hier etc’. In 1922 als jonge twintiger tijdens een massale bijeenkomst van alle nationalistische partijen, terwijl PID/politieke inlichtingen/geheime dienst paraat stond met diverse agenten/idem in burger, vroeg hij het woord.
‘wanneer komt een vulkaan tot uitbarsting?’ Riep/schreeuwde hij tegen zijn verbaasde toehoorders. ‘Als het verstopt raakt! Onze leiders verzoeken altijd de geachte regering dit of dat. Het is geen goed beleid om te knielen voor zijne excellentie de gouverneur generaal van Nederlands-Oost-Indië. Onze beweging oefent geen druk uit maar smeekt! Laten wij ophouden met bedelen. Maar in plaats daarvan schreeuwen; dit eisen wij’ Het hoofd van de politie Heyne, baande zich, razend met ellebogen door de deinende/opgewonden massa en trok Soekarno van het podium af! Soekarno’s naam was meteen gevestigd! Tot in de verste hoeken van de archipel.
” de Indo Europeaan E.Douwes Dekker; Indië los van Holland” Klopt, bestuurd door de Indo’s: 14.2.5 Indo-Europees Verbond
E.F.E. Douwes Dekker en andere indo-Europeanen uit de Indische Partij dachten aanvankelijk in een onafhankelijk Indonesië de leiding te kunnen overnemen van de blanke (totok) Nederlanders. De stormachtige emancipatie van de inheemse bevolking deed echter de vrees groeien voor een onderdrukking van de indo’s in een door Indonesiërs geleide staat. In de praktijk ondervonden zij echter niet alleen concurrentie op de arbeidsmarkt door de westers opgeleide Indonesiërs, maar werd de indo-Europese bovenlaag ook overvleugeld door de grote toestroom van totoks uit Nederland. In 1919 kwam het Indo-Europees Verbond (IEV) tot stand met als doelstelling de ontwikkeling van de indo-Europeanen, de verdediging van hun belangen, en het verzet tegen verdergaande aantasting van het Nederlandse gezag in Indië. Er werden enkele scholen gesticht alsmede enkele landbouwkolonies als poging tot het vestigen van een indo-Europese boerenstand. Het IEV ging ook een politieke rol spelen in plaatselijke raden en in de Volksraad.
@JASomers; ‘ Indo Europeanen de leiding te kunnen nemen etc.’- Dat was juist de vrees van het gouvernement! -E.Douwes Dekker, Javanen vriend genoemd(!), stichtte in 1912 de Indische partij met zijn Indonesische vrienden; Tjipto Mangkoensomo en Soewardi Soerjaningrat. Dit driemanschap Klavertje drie of Tiga Serengkai had als leus; Indië voor de Indiërs! Indië los van Holland! Het gouvernement haatte DD hartgrondig en noemde hem een gevaarlijke agitator. Verkreeg een grote aanhang van Indonesiërs en Indo’s! Het gouvernement bevreesd voor Z-Amerikaanse toestanden; waar olv. mixtiezen de onafhankelijkheid streven een vaart nam(!), stelde de partij buiten de wet(!) en Klavertje Drie werd verbannen. In 1918 kreeg DD pas toestemming om naar Java terug te keren. In 1920 wederom in het gevang gezet wegens vermeende betrokkenheid bij de onlusten in de 20 jr. Na vrijlating stortte hij zich op particulier onderwijs. In 1936 wederom in het gevang wegens het uitgeven van door hem geschreven geschiedenisboek. Zijn onderwijs bevoegdheid werd ingetrokken. In 1940 met (Indo)Duitsers opgepakt en naar een concentratiekamp -Jodensavanne kamp- in Suriname-getransporteerd. En pas 1946(!) vrijgelaten om daarna via Holland clandestien naar Indonesië af te reizen! Soekarno achtte hem hoog/hield altijd contact en noemde hem de vader/grondlegger van de Indonesische revolutie! Tooide zich ook evenals Soekarno met een pitji/hoofddeksel. Werd voor zijn verdiensten benoemd als minister zonder portefeuille. Zijn Indonesische naam luidde; Setia Boedi. In diverse Indonesische steden zijn straten naar hem genoemd!
“Volkomen misplaatste opmerkingen! ”
Een jongetje van vijf liegt niet!
ISBN 9781947940253
On March 6 2018 the government of the Netherlands grated him WWII child victim status . . .
Better late than never, but . . . NEVER late is BETTER!
Ik weet dat mijn texten helaas “regelmatig!” worden gemanipuleerd door hackers (die vervloekte bangsats!): “the Government of the Netherlands granted him (verleende hem) WWII ‘child victim status’
Verder schrijft Frits de Haan in zijn voorwoord: It feels good to be aknowledged or vindicated . . ./ Het voelt goed om erkend en verdedigd te worden . . .!
Mijn te-vroeg-gestorven Opa (46) heette ook Frits (v. Fréderick?).
@@Ik weet dat mijn texten helaas “regelmatig!” worden gemanipuleerd door hackers @@
Daar zegt U mij wat. De laatste paar weken krijg ik emails van de Rabobank. Verzoeken om o.a. een nieuwe credit card aan te vragen, want de ander is verlopen. Ik maak echter de aangehechte sites nooit open. Gisteren de Rabobank gebeld. O.a. werd mij verteld dat Nederland helaas bekend staat als een van de landen met de grootste hoeveelheid cybercriminelen. Mij werd o.a. gezegd vooral van de multimedia weg te blijven. En dat allemaal terwijl ik niet eens een Rabo rekening heb. Heb de betreffende emails doorgestuurd naar valse-email@rabobank.nl Vermoedelijk zijn de straffen in NL ook veel te laag.
Klopt…. wat kan ik er meer van zeggen….
Frits = Frits
Duined is Malen
Lees ik weer : het wingewest ….
Gek , na de onafhankelijkheid vloog de welvaart in Nederland omhoog , en viel die in Indonesia dramatisch naar beneden .
Hoe , toch , deze ?
Na het beëindigen van het cultuurstelsel was ook de tijd van het batig saldo voorbij. Indië was financieel onafhankelijk geworden. De overschotten werden in Indië zelf geïnvesteerd. En de ondernemingen richtten zich meer op Australië en de Verenigde Staten. In Indonesië werden internationale ondernemingen genationaliseerd, waarbij leiding en Europese werknemers vertrokken. Niet goed kunnen aanvullen met bekwaam Indonesisch personeel. Al deze mensen gingen in en vanuit Nederland opnieuw op avontuur. En met succes.
JW.Hoegen; ‘vloog de welvaart omhoog etc.’- Oh ja? Ik ben in jan.1950 in Holland/Noordwijk a/zee gearriveerd. De koffie was gemalen van een soort bonen(?) vermengd met echte koffie bonen. De geserveerde gehaktbal bij het avond eten was; vlees gemengd met oud brood! Plus zeeuwse ( blauwe) piepers/aardappelen, kale bloemkool(zonder saus) en genoemde gehaktbal. En dat overgoten met ‘diesel olie’! Alles om de week voor geschoteld in ons opvang pension. Het eerste jaar ondergebracht in (zomer) hotels zonder cv. in de kamers. Wel in de eet salon en recreatie kamer. De badkamers waren in de achtertuin gesitueerd. Dus in de winter…..niet baden! Op de lagere school had 60% houten klompen aan als schoeisel. Bij ons eerste bezoek aan Leiden, 0m winter kleding te kopen, werden wij op het stationsplein nageroepen; hé pinda’s… en zelfs tegen mijn vader; hé Soekarno… En ik tegen Pa, ‘ze zien je als president …..wel gvd….
– Zover ik me herinner; ging die welvaart pas na de jaren 60 omhoog! Vooral toen ook NW.Guinea werd terug(!) gegeven.
Ik ben in 1950 in Delft begonnen bij een hospita. Gewoon normaal eten. Toen werd de mensa geopend waar ik ook serveerder ben geworden. Prima eten, Elke dag twee menu’s. Zaterdag binnenlands weekoverzicht. Mijn hospita had geen badkamer, geen probleem. Badhuizen in de buurt (samen zingen, Blonde Mientje heeft een hart van prikkeldraad).. Maar als arme werkstudent moest je wel zuinig zijn. Ik werd lid van een studenten volleybalvereniging, gratis, plus douchen. Mijn goeie ouwe tijd! Mijn broer studeerde in die tijd in Leiden. Niks pinda’s. (wel te duur om te kopen!). Mijn ouders in Vlissingen hadden een douchecel. Mijn zus in Middelburg ook. En in een goede gehaktbal zit inderdaad wat oud brood (of beschuit) om te binden. Niet bij de supermarkt, daar zit plaksel in. En niemand had nog CV.
@JASomers; ‘blonde Mientje etc.’- Dat was in de jaren ’60 ! Ons marslied KL lichting ’61-’63.
“ging die welvaart pas na de jaren 60 omhoog! Vooral toen ook NW.Guinea werd terug(!) gegeven.” Had niets met Nieuw-Guinee te maken. Na de oorlog werd elke ongebruikte cent gestopt in de wederopbouw. Ook de tegoeden van de spaarbanken. Er bleef niets over voor luxe, de slogan over de Benelux was: Voor Nederland de benen(Fanny Blankers-Koen), voor België de luxe (nylonkousen). In de jaren 60 werd het aardgas gevonden, rijkdom! Maar elke cent werd aanvankelijk geïnvesteerd in de infrastructuur voor de winning en distributie. Zo kregen wij ‘gratis’ omwisseling van gasgeiser en gasfornuis, en vervanging van koppelingen in ons gasnet.! Pas daarna begonnen de baten.