1945-1950 Nieuw historisch onderzoek maakt officiële standpunt over ‘excessen’ Nederlandse militairen onhoudbaar.
Door Anne-Lot Hoek
Nederlandse militairen hebben structureel en op grote schaal extreem geweld gebruikt tegen Indonesiërs in de periode 1945-’50, na het uitroepen van de Indonesische onafhankelijkheid, zeventig jaar geleden. Ze gingen daarna meestal vrijuit omdat autoriteiten de misstanden systematisch in de doofpot stopten.
Mariniersbrigade, 1946.
Dat concludeert de Zwitsers-Nederlandse historicus Remy Limpach na een omvangrijk onderzoek van overheidsarchieven en persoonlijke getuigenissen, zoals dagboeken en soldatenbrieven.
Het is voor het eerst dat een historicus het geweld „structureel” noemt. Limpach, die volgende maand aan de universiteit van Bern hoopt te promoveren en nu werkzaam is bij het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH), ondergraaft in zijn promotie-onderzoek het officiële overheidsstandpunt dat buitensporig geweld in de jaren 1945-’50 bij wijze van uitzondering, als ‘exces’ voorkwam.
In 1969 verscheen de zogeheten Excessennota, waarin 110 gevallen van extreem geweld worden beschreven die in regeringsarchieven voorkomen. Dat de dekolonisatieoorlog – ook bekend als de ‘Politionele Acties’ – veel gewelddadiger was, is na vele publicaties in de afgelopen decennia algemeen bekend. Maar de kernvraag, of het ging om ‘excessen’ dan wel structureel geweld, is nooit onderzocht. Na de Excessennota kwam er geen parlementaire enquête en belangrijke archieven bleven gesloten.
Wraakacties
Volgens Limpach koos de regering-De Jong destijds bewust voor de eufemistische term ‘exces’ „om te suggereren dat geweld niet op grote schaal voorkwam” en „om gevoelige vergelijkingen met Duitse oorlogsmisdaden te vermijden”.
Limpach concludeert echter dat het Nederlandse leger Indonesiërs juist wel „regelmatig”, „op grote schaal” en „buiten onmiddellijke gevechtsacties om doodde en mishandelde”. Limpach spreekt van vermoedelijk „duizenden” gevallen. Het gaat onder meer om gevallen van moord op ongewapende burgers als wraakactie of, om een afschrikwekkend voorbeeld te stellen, het doodschieten van geboeide gevangenen, martelingen in gevangenissen, verkrachting en plundering. Uit veel persoonlijke documenten blijkt dat betrokken militairen en getuigen het Nederlandse optreden wel degelijk vergeleken met dat van de Duitse bezetters in Nederland.
Verantwoordelijken ontliepen vaak hun straf, omdat militaire en juridische gezagsdragers dergelijke gevallen stelselmatig in de doofpot stopten. Volgens Limpach ontstond zo een „cultuur van rechteloosheid”.
‘Militair noodgeval’
Historicus Cees Fasseur, die als Justitie-ambtenaar de Excessennota opstelde, zegt in een reactie dat de term ‘structureel geweld’ in 1969 „politiek onhaalbaar” was, al „wist iedereen dat er geen schone oorlogen bestaan”. Hij had destijds vier maanden de tijd om de nota te schrijven, daarom was vervolgonderzoek volgens hem essentieel. Maar de Rijkscommissie voor Vaderlandse Geschiedschrijving, gesteund door de regering-De Jong, heeft daar volgens hem ten onrechte geen ernst mee gemaakt.
De historica Stef Scagliola (Erasmus Universiteit), die als een van de eersten pleitte voor het gebruik van persoonlijke getuigenissen van veteranen in onderzoek, zegt eveneens dat historici tot nu toe te voorzichtig zijn geweest. „Dat Limpach nu als eerste een duidelijke uitspraak durft te doen is daarom belangrijk.”
Grondig vervolgonderzoek had als ‘feitelijk fundament’ kunnen dienen voor nieuwe vondsten waarover de media de laatste jaren hebben gepubliceerd. Limpachs onderzoek wordt gezien als belangrijke bijdrage aan dat fundament.
Veel gewelddaden zijn destijds uitgelegd als „militair noodgeval”. Of als noodzakelijke „contraterreur” tegen Indonesisch geweld, zoals het optreden van kapitein Westerling op Zuid-Celebes in 1949. Volgens Limpach is die term echter misleidend. Het verhult dat Nederlandse militairen in diezelfde periode zelf ook ongewapende Indonesiërs martelden en doodden.
De Excessennota legt de verantwoordelijkheid vooral bij gewone soldaten. Limpach meent echter dat de oorzaken van het geweld in de militaire structuur verankerd zaten en dat officieren hun ondergeschikten doelbewust de vrije hand gaven.
x
Dit artikel verscheen eerder in NRC Handelsblad, 14 augustus 2015.
Java Post 
Verantwoordelijk voor de misdaden tijdens de oorlog van Nederland tegen Indonesie 1945-1949 waren de Nederlandse ministers en hun politieke achterban. m.ferares@kpnmail.nl
Had ik altijd al geweten ik ben opgegroeid
in de Republiek van Soekarno zijn ideeën
hebben me altijd aangesproken. Nederland
had Indoneia willen houden daarom die politionele aktes. Terecht dat Indonesia nooit meer onderdrukking, niet door een blanke noch een geel ras.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
… behalve de molukken dan ….
Ik denk dat men helemaal over het hoofd ziet wie die onafhandelijks oorlog is begonnen – jawel Soekarno!
En wat over de vrouwen en kinderen die de oorlog met Japan net 2 dagen overleefd hadden en toen een kopje kleiner werden gemaakt door de Indonesiërs ??? Dat vergeet men dan eventjes wel makkelijk ??
Laat mij niet lachen ! Laat die Zwitser maar naar zijn eigen land kijken en zich niet bemoeien met de geschiedenis van een land waarover hij klaarblijkeliijk geen soeda weet !
Ik heb met mijn moeder en zus in Jappenkampen gezeten, zusje ligt nu op Ereveld Pandu/Bandung. Zij stierf na 2 maanden Jappenkamp. Na de capitulatie terug naar Surabaya en daarna opnieuw geïnterneerd, ditmaal in een Bersiapkamp. Het hele drama, dat in de Bersiaptijd over ons heen kwam is te wijten aan de politiek van Nederland, die uit pure hebzucht niet wilde begrijpen dat de Indonesier zijn land terug wilde hebben. Alle ellende van de Dutch-Agression1&2 en de HAAT, die dat bij de Indonesiers opriep, heeft alleen Nederland op zijn geweten. Wees realist en wees fair in deze zaak. Durf het onder ogen te zien! Wij wilden het Wilhelmus kunnen zingen, Indonesiers hun eigen Lagu Kebangsaan, Indonesia Raya (door Nederland altijd verboden!) Zij hebben voor hun vrijheid moeten vechten tegen de koloniale macht. Dat was niet nodig geweest wanneer Nederland verstandige politiek had gevoerd!
Hij moet dit maar eens lezen:http://gdb.bloggertje.nl/note/14110/kapitein-westerling-en-de-fabel-van.html
Wim
Dhr/mevr. Limpach moet nog naam gaan maken en komt na onderzoek met deze conclusie en met deze uitkomst. Natuurlijk was de archipel van economisch belang (de landvoogd had als eerste functie koopman -alles wat verkoopbaar was, verkopen- en zijn tweede – minder belang-rijke- functie was gouverneur) voor Nederland. Maar de meeste mensen wilden gewoon weer naar huis, maar er was een drang voor lands vrijheid gekomen die onomkeerbaar was. Dat was het enige positieve wat er gebeurde is dat de Japanners de vrijheidsdrang gebracht hadden naar de Aziatische landen overheerst werden door buitenlandse mogendheden.
Terug naar de berisap-tijd. Het gebeurde aan twee kanten, daarom komt er geen onderzoek naar de TNI in al zijn omvang. Dan zal eruit komen dat Soekarno en Hatta dat van bovenaf hebben verordend. Wat heb begrepen van familieleden, die bij de TNI zaten, was dat ook structureel geweld en minachting voor het menselijk leven was. Maar ook puur genade en respect voor elkaar kwam voor.
Soekarno en Hatta kun je niet direct verantwoordelijk stellen voor de bersiapmoorden. Dat ging buiten hen om. Zij wisten drommels goed dat ze daarmee een rotfiguur sloegen in de wereld. Indonesië zwijgt dan ook in alle talen over die bersiapperiode. Iets anders is dat Soekarno en Hatta uitgingen van Indonesië als volwaardige staat. Dus ook met volledig gezag over de in die staat woonachtige mensen. En gezag brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. En als je dat gezag niet kunt uitoefenen, moet je niet aan een staat beginnen. Maar ja, in een revolutie houdt de praktijk zich niet aan hoe of het wel zou moeten.
Jan A Somers – Volkomen met je eens.
U zegt het zo mooi, maar wat deed Nederland in de koloniale tijd met zijn gezag en verantwoordelijkheid tav de “inlander”?? CULTUURSTELSEL? Onderdrukking? Verbod om het Indonesia Raya te zingen? Dutch Agression1&2 ? Etcetc. Laten we de hand in eigen boezem steken en niet wijzen naar de andere partij om onszelf (ten onrechte) goed te praten. Het was fout, vanaf de VOC met JP Coen en het bleef fout ook na de VOC toen Nederland het als kolonie overheerste en plunderde! Het is nu 2015 en wij moeten het kunnen toegeven. Mea CULPA, mea Maxima CULPA!
DLP, er wordt op dit blog toch geen mis gehouden, dat men met latijnse abracadabra uit de achtste eeuw (!) schuld (confitior) moet bekennen? Alstubleift zeg!
Mijn reactie komt zo laat omdat onze Ziggo gisterenavond gehackt = DDos aanval, werd. Dat heet storing. Wie weet hier meer van?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Distributed_denial-of-service
Persoonlijk werd ik al eerder gehackt/aangevallen.
De teksten van God’s Woord, de bijbel die ik dagelijks lees, worden horizontaal gehalveerd. Slechts de bovenhelft is leesbaar. Gelukkig ken ik de heilige Schrift heel goed en heb ik er geen problemen mee om de teksten horizontaal gehalveerd te lezen.
Er zijn verschillende manieren of soorten van dos-aanvallen, maar ook verschillende vormen van aanvallen. De vijf basisvormen zijn:
1. verbruik van computergerelateerde middelen, zoals bandbreedte of schijfruimte,
2. verstoring van configuratie-informatie,
3. verstoring van de staat van het apparaat, zoals het ongevraagd resetten,
4. verstoring van netwerkcomponenten,
5. obstructie van communicatiemiddelen tussen de beoogde gebruikers en het doelwit, zodat ze niet meer adequaat kunnen communiceren.
In de brief aan de Romeinenin hoofdstuk 12 vers 19 schrijft de apostel Paulus, waar hij een aanhaling doet uit Nahum 1 vers 2:
(New American Standard Bible)
“Never take your own revenge, beloved, but leave room for the wrath of God, for it is written, “VENGEANCE IS MINE, I WILL REPAY,” says the Lord.” Wat een opluchting!
Waarom??!
Antwoord va een Belgische seniorennet.
Natuurlijk is de algemene vraag: waarom gaat men dit nu toch doen?? Zo’n/zulke criminelen kunnen er meestal geen geld met verdienen (al komt er ook chantage voor in de vorm van “betaal x aantal euro, en we laten je met rust”), maar meestal is dit gewoon voor het plezier van de hacker. Deze mensen vinden het leuk om een website plat te krijgen en hebben er plezier in om een website uit te kiezen en vervolgens op de knieën te krijgen.
Het zijn ziekelijke geesten, maar spijtig genoeg lopen er zo rond in deze wereld, en spijtig genoeg meer dan enkele.
Waarom men nu een bepaalde website uitkiest is puur afhankelijk van die crimineel. Meestal kiest men bekende websites uit, zodat de actie van de internetvandaal zichtbaar is voor zoveel mogelijk mensen. SeniorenNet is dus ook regelmatig het doelwit van deze aanvallen omwille van haar bekendheid en grote aantallen van bezoekers. Want, zo denkt zo’n hacker, als ik SeniorenNet plat krijg, dan hebben veel mensen er last van.
Soms zijn er ook bepaalde redenen voor, bijvoorbeeld omwille van het feit dat men ontslagen is geweest bij een bepaald bedrijf en wraak wil nemen, enz. Deze komen echter minder voor. Meestal is het de ziekelijke geest van dergelijke hackers die zorgt dat ze omwille van een succes, omwille van een positieve reclame of actie, omwille van een politiek idee, omwille van een bekendheid, enz. willen kraken.
Dat is toch maar zeldzaam, of niet?
Dergelijke aanvallen zijn spijtig genoeg niet zeldzaam, maar een zeer regelmatig voorkomend probleem. Websites overal ter wereld krijgen er elke dag met te maken. Hoe bekender de website, hoe meer je het doelwit wordt van deze aanvallen. Dagelijks worden er waarschijnlijk (tien)duizenden websites gedurende een bepaalde tijd zo plat gelegd. Als men een bepaalde website daadwerkelijk gaat viseren, dan is het gemakkelijk dat er meer dan 10 (of zelfs tientallen) onafhankelijke aanvallen pér dag worden uitgevoerd om alles plat te krijgen.
Sleep ze voor de rechter!
Dat hoor je wel: “sleep ze voor de rechter”. En ja, dat zou moeten en geloof maar dat moest dit kunnen dit ook zal gebeuren. Het probleem is dat deze criminelen vrijwel niet te vinden zijn. Reden is dat de gekraakte computers de aanvragen sturen naar de website en dus niet de computer van de hacker. De website ziet dus enkel de gekraakte computers van ongeschuldige mensen; indien de website klacht indient tegen deze computers, en na een lange gerechtelijke procedure de eigenaar van de computer kan achterhalen, komt men uit bij een gewone onschuldige persoon die zijn computer onvoldoende beveiligd heeft; maar dus niet bij de hacker. De hacker heeft namelijk de opdracht gegeven aan die gekraakte computer die de commando’s van de crimineel blindeloos volgt. Op zijn beurt dan nagaan wie die computer heeft gekraakt van die onschuldige persoon, is bijzonder moeilijk en meestal onmogelijk. Indien het toch in sommige gevallen mogelijk zou zijn, komt men meestal wéér terecht bij een àndere gekraakte computer, meestal in een ander land. En zo blijft men maar gaan. Dergelijke criminelen gaan soms wel via 5 of meer tussenstations, in verschillende landen. De echte originele hacker is zo bijna niet terug te vinden, bovendien zijn intussen heel wat gerechtelijke procedures nodig in heel wat verschillende landen die ook weer moeilijk en handen vol geld kosten, maar ook niet altijd mogelijk zijn. Men gaat namelijk graag via landen als Korea, Iran, China,… die niet echt veel medewerking verlenen. De kans dat een écht dergelijke crimineel dus wordt gepakt is vrijwel onbestaande. Bijzonder spijtig en irritant voor én websites én bezoekers, maar wel een droevig feit.
Wat jij kan doen!
Wat jij als bezoeker kan doen zijn 2 dingen. Als eerste, indien een website onbereikbaar is gewoon geduldig zijn, probeer enkele keren opnieuw en kom een half uurtje of uurtje terug. Als de technici van de website de aanval hebben kunnen blokkeren of de aanval is gestopt, dan kan je terug binnen.
Als tweede wat je kan doen is je computer goed beveiligen. Zorg ervoor dat je computer beveiligd is tegen internetcriminelen (hackers), zodat men je computer niét kan kraken. Want, indien men je computer kan kraken, dan kan men je computer gebruiken om mee te helpen aan zo’n aanval. En wie weet wordt je computer dan wel gebruikt om SeniorenNet mee plat te krijgen, en zo werk je dan onrechtstreeks mee. Als je computer goed beveiligd is, krijgt de hacker geen kans en moet het bij iemand anders zoeken. Een goede tip trouwens om je computer te beveiligen is het boek “Veilig op het internet”. Het probleem is namelijk dat veel mensen dénken veilig te zijn, maar dit in werkelijkheid helemaal niet zijn of fout geïnformeerd zijn geweest!
Auteur: Pascal Vyncke, tevens auteur van “Internet na 50”.
http://www.seniorennet.be/
“Terug naar de berisap-tijd. Het gebeurde aan twee kanten, daarom komt er geen onderzoek naar de TNI in al zijn omvang”.
De TNI had niets met de bersiap-tijd te maken en was pas gesticht in mid ’47 uit een samenraapsel van BKR, TRI en kleinere forces.
It was toen pas dat Soekarno volledig control over het Indonesische leger kreeg.
dat is nieuwe informatie voor mij. Mensen, die ik ken kloppen graag op hun borst en te zeggen dat bij de TNI zaten. Maar dat heb je bij mondelinge geschiedenis overdracht, er gaat iets verloren en komen onzin argumenten naar voren. die op hun beurt feiten worden.
Het beste (onpartijdig) verslag van de bersiap periode is te lezen in “The birth of Indonesia” bij David Wehl (1948).
Het boek verklaart ook dat Soekarno geen control over de situatie had.
https://books.google.com.au/books?id=7mseAAAAMAAJ&pg=PA59&img=1&pgis=1&dq=Soekarno+speech&sig=ACfU3U17hDQjxs9V-qjh4jR0ckMEaBSayw&edge=0
De “speeches” die wel dodelijke schade deden waren de radio berichten en aanmoedigingen van Miss Daventry (Ketoet Tantri) onder de naam van “Soerabaja Sue” en Boengtomo (Soetomo).
Niet helemaal waar. Als in een staat de regering geen grip heeft over leger (de weer georganiseerde PETA, goed bewapend), en de direct inzetbare, goed bewapende politie om het gezag te handhaven spreekt men over een failed state. Maar die regering blijft wel verantwoordelijk voor misdaden die zijn begaan tegen de ingezetenen, door wie dan ook. Als je die verantwoordelijkheid niet kunt dragen moet je er niet aan beginnen. Sorry dat ik mee doe met off topic.
Misdaden door wie ook gepleegd zijn nooit goed te praten. Als Limpach geschiedenis over die tijd wil schrijven moet hij inderdaad bij de Bersiap-tijd beginnen daar is de ‘toon’ gezet en door wie…..
Houd toch alsjeblieft op met ouwe koeien uit de sloot te halen!
Als we tegen geweld zijn, dan moeten we maar ophouden met oorlog voeren.
Jan A. Somers. Soekarno en Hatta kun je niet direct verantwoordelijk stellen voor de bersiapmoorden. Dat ging buiten hen om. Zij wisten drommels goed dat ze daarmee een rotfiguur sloegen in de wereld. Indonesië zwijgt dan ook in alle talen over die bersiapperiode.
Maar dan zijn de Indonesische bersiapmisdaden pas in Nederland bekend geworden door de verhalen (oral history) van o.a. de Indische Nederlanders? En algemeen publiekelijk bekend geworden door o.a. het programma Archief van tranen (2012), Buitenkampers, enzovoorts. Dat moet dus recent zijn geweest. Mijn ouders kwamen in 1958 met hun gezin naar Nederland. Ik was de oudste van de kinderen en elf jaar oud. Mijn ouders hadden het woord “bersiap” nooit gezegd, en ik had er nooit van gehoord. Ook mijn Nederlandse echtgenoot en schoonfamilie hebben er nooit over gehoord. Er is dus helemaal geen sprake van “ouwe koeien die uit de sloot worden gehaald”….
Apa itu “zaman bersiap”?
Menurut RHA Saleh dalam Mari Bung, Rebut Kembali! bulan September-November 1945 adalah periode kekacauan bagi Belanda dan Jepang. “Belanda menyebutnya sebagai periode “bersiap” atau “bersiap-tijd” yang sangat mengerikan,” tulis Saleh.
“rumah-rumah keluarga Belanda dikepung di waktu malam, dan para penghuninya dibantai dan tubuhnya dilempar di kali. Dalam kamus orang-orang Belanda dengan cepat terdapat kata getjintjangd, yang artinya dicincang.”
==================================================
Periode bersiap of bersiaptijd in het boek van R.H.A Saleh* uitgave van
Pustaka Sinar Harapan, jr 2000 – 272 pagina’s
(History of the independence struggle against the Dutch in West Java.)
*Indonesian general and member of the Siliwangi division R.H.A. Saleh-born 1928.
-Niet alleen Nederlanders ook Indonesiers die verdacht waren de zijde van Nederlanders hadden gekozen werden slachtoffers, volgens de toen nog 2de luitenant R.H.A Saleh .
Peleton commandant bij de Divisie Siliwangi.
-Slawi, ten zuiden van Tegal rapporteerde Soeloeh Rakyat op 5 September 1947, (bron AETA) dat de politie had geraporteerd dat 17 volwassen Nederlanders en 5 kinderen slachtoffers werden van de bersiap toestand.
Bersiap, het woord zegt het al : “Sta klaar!” Wanneer Nederland na de Japanse bezetting had begrepen, dat de tijden voorgoed veranderd waren, in dat geval was een Bersiap-beweging niet nodig geweest? Nederland had kunnen onderhandelen over een overdracht. Bijtijds en niet pas na Dutch Agression1&2. Maar…..Nederland wilde gewoon de kolonie niet opgeven, het geld had men nodig voor de wederopbouw van Nederland. Maar wees eens eerlijk, wat had een Indonesier daar nou mee te maken? Die wilde gewoon vrij zijn en zijn land terugkrijgen, zoals wij niet overheerst wilden worden door Duitsland, wilden zij niet langer overheerst worden door Nederland. Logisch, zou ik zeggen…
“pas in Nederland bekend geworden door de verhalen (oral history) van o.a. de Indische Nederlanders?” Als je ‘Indische Nederlanders’ verandert in ‘uit Indië aangekomen Nederlanders’ dan zeg ik ja. De bersiap stamt uit de tijd dat er geen Nederlands gezag was in Indië, dat zat bij SEAC. Bovendien was dat verschijnsel alleen op Java en delen van Sumatra. In bijvoorbeeld Borneo en de Grote Oost was het Nederlands gezag al vroeg opnieuw gevestigd, de mensen daar weten niets van bersiap. Zo kwam dat begrip dus niet over. Het heeft overigens enige tijd geduurd voordat bersiap synoniem werd voor de moord en doodslag in die bersiapperiode. Het was eerst gewoon ‘moord en doodslag’ (door peloppors of dat soort benamingen). In Nederland zijn die moord en doodslag, incl. het woord bersiap, niet populair, zal je dus niet terug vinden in overheidsverklaringen. Dit is ook het geval in Indonesië. De bersiap is alleen maar terug te vinden op de erevelden in Indonesië, en die worden nauwelijks bezocht. In de Nederlandse pers kun je alleen maar foto’s vinden over schietende stoute Nederlanders. Foto’s van de erevelden worden niet opgenomen. Terwijl de registers van de Oorlogsgravenstichting vol staan met dat bersiapverleden. Bij elke naam een foto van een graf of urn. Plus de graven zonder naam! Min de slachtoffers zonder graf. Nog in de sloot, sorry in de kali. Voor mij zijn het dus wel degelijk ouwe koeien, maar die zijn pas later uit die sloot gehaald. Beter gezegd, ze zitten nog steeds in die sloot, en ze mogen er niet uit. Ook in Nederland niet. Die sloot dateert van na 15 augustus 1945, en toen was het vrede. En de Nederlandse militairen hebben niets van die bersiap meegemaakt. Habis perkara. (een beetje rommelig verhaal, maar ik ben nog aan het bijkomen van gisteren)
Heer Jan A. Somers. Dank u wel voor de boeiende uitleg.
Helemaal mee eens 13 van mijn familie is ook in tjitaroem weggegooid,
Dit begint aardig op een jaarlijks terugkerende ‘soap’ te lijken. Sinds 3 jaar, toen drie instituten, waar onder het NIMH, waar deze ‘Zwitserse ‘ onderzoeker’ aan verbonden is, hebben we te maken met ‘acties’, de ene keer zijn het foto’s’ uit het album van een Enschedese herenkapper’, maar in werkelijkheid uit het archief van Het Vrije Volk, en nu dus de ‘mening’ van een ‘onderzoeker’ aan een Zwitserse universiteit, die er op gericht zijn extra geld binnen te halen voor onderzoek naar door Nederlandse militairen gepleegde zgn. ‘excessen’. En altijd in augustus!
Ben benieuwd waar ze volgend jaar mee komen!
Is het een complot ?
@Is het een complot? Dat kan je wel weggen, ja! Een ‘samenzwering’ tussen NIMH, instituut voor militaire geschiedenis, KITLV en NIOD om deze ‘vette kluif’ niet aan zich voorbij te laten gaan na er tientallen jaren totaal geen belangstelling voor te hebben gehad.
Maar al te graag worden de Nederlandse militairen in een kwaad daglicht gezet. Mijn vader heeft vier jaar gediend op Java bij de Stoottroepen en heeft de afgrijselijkste dingen meegemaakt. Daar heeft hij pas jaren later stukje bij beetje over willen praten toen bij hem PTSS was vastgesteld, zoals vermiste kameraden die later gevild in een boom werden teruggevonden en enkele hinderlagen waar ze in waren gelopen en als gevolg daarvan vergeldingsacties moesten uitvoeren tegen de verantwoordelijken. De rol van Indonesie ten opzichte van de Nederlanders en de Nederlandse militairen wordt nu eenmaal niet graag onderzocht vanwege de belangen met Indonesie.
R.Meijer zegt:
16 augustus 2015 om 2:29 am
De rol van Indonesie ten opzichte van de Nederlanders en de Nederlandse militairen wordt nu eenmaal niet graag onderzocht vanwege de belangen met Indonesie.
==========================================================
De rol van Indonesie ( eigenlijk sommige Indonesiers *) is nmi duidelijk.
Is ook vaak beschreven in Nederlandse bronnen door de Nederlanders zelf (buiten de andere buitenlandse bronnen) .
Ook werd het beschreven door sommige Indonesiers (ooggetuigen/actieve deelnemers)
Mijn inziens is in het algemeen een nuance verschil tussen de optreden van de Nederlanders en Indonesiers cq de directe verantwoordelijkheid / evt.aansprakelijkheid van de Nederlandse en Indonesische regeringen.
Bij de Nederlanders waren ze bekend (vandaar dat er nieuwe “lijken”) uit de kast komen buitelen, bij de Indonesiers is mijn inziens gedeeltelijk bekend , maar moeilijk te traceren.
En het in de schoenen van de “Pemuda’s” te schuiven is niet correct.
De vraag is , wie wil de waarheidsvinding niet ?
Zijn het de Nederlanders of de Indonesiers , zonder naar “de andere kant” te wijzen ?
Toen de excessennota er was 45 jaar geleden drong de PvdA aan op meer onderzoek.
Maar de toenmalige regering van de Jong wilde dat niet, met steun van de Tweede Kamer.
Het kabinet de Jong was een coalitie van KVP, ARP, CHU (later cda geworden) en VVD.
Een voorstel voor sponsoring van een nieuw onderzoek door 3 gezaghebbende instituten is door Rutte II afgewezen (VVD en PvdA) . Het zal wel de VVD zijn die het onderzoek blokkeert en de PvdA doet maar mee om geen ruzie te maken.
De vorige Indonesische regering SBY wilt zo’n excessenonderzoek ook niet. Ook om doofpotredenen, maar Rutte II verschuilt zich achter de onwil van Indonesië.
Surya Atmadja zegt:
16 augustus 2015 om 11:02 am
De vraag is , wie wil de waarheidsvinding niet ?
Zijn het de Nederlanders of de Indonesiers , zonder naar “de andere kant” te wijzen ?
========================================
Het is zeer goedkoop en vaak niet met feiten (onderbouwde bewijzen) om de zondebok bij “de andere kant” te leggen.
In West Java was er in het begin verzet geweest tegen de Republik /TNI van Sukarno-Hatta.
Zoals in Tanggerang , gepleegd door bepaalde Moslim groepen , zie ook het verhaal van Gedoran Depok , waar (Indische) Nederlanders te lijden hadden.
Of de geweldadigheden/rampokken etc tegen de Chinese bevolkingsgroep, die ook in andere gebieden op Java/Sumatra bekend waren.
The New York Times van 6 Juni 1946 schreef o.a 600 Chinezen die slachtoffer werden omdat ze samenwerken met de Nederlanders.
Zie de rol van Po An Thui groep.
En de HAMOT groep ,Harer Majesteits Ongeregelde Troepen.
Chung Hua Tsung Hui Batavia melde op15 September 1947 aan de VN(?) met een Memorandum .
Outlining Acts And Inhumanity Perpetrated By Indonesian Bands, On Innocent Chinese Before And After The Dutch Police Action Was Enforced On July, 21, 1947.
Opmerking :
Interessant om te lezen: “before and after the Dutch Police action”.
R.Cribb schreef in zijn vaak geciteerde boek op blz 66 over de rol van groepen laskars/barisans die tegen Sukarno-Hatta (en TNI)ageren als opportunistische groepen.
Teleurgesteld , afgedankt, gefrustreerd etc . ( zie onder andere de ReRA operatie van Kabinet Hatta).
“Ook werd het beschreven door sommige Indonesiers ” Maar ik wil de beschrijving namens de Indonesische overheid weten, een soort excessennota. Eigenlijk zit ik daar niet op te wachten. Ik ben bang dat dan ook Nederlanders, net als de Indonesiërs, hun hand gaan ophouden voor wat Euro’s. Ik zou me doodschamen.
Tot tweemaal aan toe verdwenen mijn reacties tijdens het typen op een of andere manier, daarom reageer ik nu maar met een mooie Duitse quote van onbekende oorsprong en een artikelexcerpt uit the Foundations of Peace,:
:
“Wer kämpft, kann verlieren. Wer nicht kämpft, hat schon verloren.”/
„Wie vecht, kan verliezen. Wie niet vecht, heeft al verloren.”
Structural Violence; Over “structureel geweld” gesproken
Can we find genuine peace in a world with inequitable distribution of wealth among nations?
By Robert Gilman
Hunger and poverty are two prime examples of what is described as “structural violence,” that is, physical and psychological harm that results from exploitive and unjust social, political and economic systems. It is something that most of us know is going on, some of us have experienced, but in its starker forms, it is sufficiently distant from most North American lives that it is often hard to get a good perspective on it. I’ve come across an approach that seems to help provide that perspective, and I’d like to describe it.
How significant is structural violence? How does one measure the impact of injustice? While this may sound like an impossibly difficult question, Gernot Kohler and Norman Alcock (in Journal of Peace Research, 1976, 13, pp. 343-356) have come up with a surprisingly simple method for estimating the grosser forms of structural violence, at least at an international level. The specific question they ask is, how many extra deaths occur each year due to the unequal distribution of wealth between countries?
“Wer kämpft, kann verlieren. Wer nicht kämpft, hat schon verloren” is een citaat afkomstig van Rosa Luxemburg. Bertolt Brecht heeft het zonder bronvermelding gebruikt. Hij gaat ervan uit dat plagiaat een goede zaak is maar daarover hebben de juristen verschillende meningen
Onbewezen aan Rosa Luxemburg toegeschreven! Sorry, VdB.
Indisch4ever zegt:
16 augustus 2015 om 12:18 pm
De vorige Indonesische regering SBY wilt zo’n excessenonderzoek ook niet.
===============================================================
Was het zo ?
Als het waar is!!! (bewijs a.u.b ) denk ik dat SBY een grote fout maakt, en zeker omdat hij een democraat is .
De 1ste democratisch gekozen president door het volk .En een militair , zo dat hij de steun van de militairen krijgt.
Een andere mogelijkheid is dat :
1. Hij de nog levende veteranen (LVRI-Lembaga Veteran Rep.Indonesia) en de daarop volgende generatie ( zeg maar mijn generatie) niet voor hun wil stoten.
Die gaan geheid steigeren ,en voor een “alles omvattende”onderzoek (buka kartu-met de billen bloot) pleiten.
Mijn inziens(wie ben ik) en andere belanghebbenden / ooggetuigen , ook buitenlandse bronnen hebben al verteld hoe het ongeveer gegaan was.
Vele Indonesiers waren niet “happy”hoe we na 1945 t/m dec 1949 genaaid ( pardon ) worden de Nederlanders .
Gelukkig weten velen niet hoe het vroeger was gegaan, uitgezonderd kleine groep historici en diverse discussies forum op internet.
2. Door een onderzoek (desnoods in Den Haag Internationaal Straf Hof) zullen veel Indonesiers zeggen , dat de oorlogshandelingen van Nederland na 1945 tegen de soevereine Republik Indonesia beter afgewikkeld kunnen worden .
Ze zullen “kom op” zeggen ,indien nodig see you at court .
Jan A. Somers zegt:
16 augustus 2015 om 3:23 pm
Niet helemaal waar. Als in een staat de regering geen grip heeft over leger (de weer georganiseerde PETA, goed bewapend), en de direct inzetbare, goed bewapende politie om het gezag te handhaven spreekt men over een failed state.
===================================================
Feit.
1.R.I werd geproclameerd 17-08-1945.
Werd door Nederland van af het begin tegenwerkt , omdat Nederland meende “oude”rechten had .
2.Zelfs na Linggardjati ( na moeizame onderhandelen ,soebatten etc ) werd aan R.I de toegezegde de facto erkenning ingetrokken, zie Agressie Militer 1 en 2 en verder .
3.Na Renville ovk waar vele Indonesiers (toen en nu*) niet eens waren werden wij gedwongen om onze eigen gebieden te verlaten.
Zie de Hijrah (lange mars) van de Siliwangi divisie uit West Java naar Yogyakarta als uitkomst van Renville .
4 .In West Java , Batavia en omgeving was de Republik vleugellam , door de tegenwerking (eerst de Britten ,in opdracht van de Geallieerden) en na november (?) 1946 door de Nederlanders.
Zelf in Tanggerang kwam de Pemerintah Jawa Barat ( die de Chinese bevolking teroriseren) in opstand tegen Sukarno-Hatta/TNI .
Buiten de Darul Islam in West Java , die de Islam staat wil oprichten.
Als(as verbrande turf) Nederland haar ” jongere broer”(Indonesia) had begeleidt , en helpen te ontwikkelen zal de geschiedenis anders uit zien.
Geen bersiap ellende ,, geen duizenden doden, militair /burgers , geen uittocht van de (Indische)Nederlanders , geen Indische perkara’s.
Zelfs de warga negara werden geslachtofferd.
Als Nederland na 70 jaar nog steeds vasthoudt dat t/m 27 december 1949 nog zeggenschap had in Nederlands Oost Indie , dan is de Nederlandse regering verantwoordelijk voor alle ellende.
Niet de Indonesische regering(Sukarno-Hatta) .
Dus welke kant is hier verwijtbaar ?
Sorry, het ging mij alleen om de bersiap, niet Linggadjati/Renville enz. Toen was de bersiap al lang voorbij, de slachtoffers begraven, voor zover teruggevonden.
Jan A. Somers zegt:
17 augustus 2015 om 12:01 pm
Sorry, het ging mij alleen om de bersiap, niet Linggadjati/Renville enz. Toen was de bersiap al lang voorbij, de slachtoffers begraven, voor zover teruggevonden.
============================================================
Ik dacht dat in de periode tussen september/oktober 1945 en begin 1946 de bersiap slachtoffers min of meer bekend waren bij de Nederlandse instanties, Rode Kruis etc .
Ook de vermisten, bijna iedereen kon hun vermiste familieleden/vrienden aanmelden, toch ?
“kon hun vermiste familieleden/vrienden aanmelden, toch ?”
Als een heel gezin was vermoord viel er niets te melden, door wie/ aan wie? Waar moesten vermisten worden gemeld? Bij het Rode Kruis? In Soerabaja lag na half oktober het Rode Kruis plat, en als het al bereikbaar was durfde niemand er door de stad heen te gaan. Op 28 oktober raakte de Zwitserse directeur gewond bij de moord op het Goebengtransport. En hoe moest je er naar toe? Op het gemeentehuis moest je al helemaal niet zijn. En mijn grootmoeder in Poedjon? Dat die er niet meer was kwamen we pas veel later te weten. Wat moest je hiermee doen? In Poedjon kon je niet eens komen. Denk er om, het was chaos alom. Niet zoals nu eventjes naar het politiebureau voor aangifte. De politie liet zich in die tijd niet eens zien. Chaos! En als er al lijsten waren, en als het je gelukt zou zijn daarop namen bij te schrijven, wat dan nog? Met die lijsten kon toch niets worden gedaan. In Soerabaja waarschijnlijk dan ook verbrand. Toen ik na een kort verblijf in Batavia eind november in Soerabaja terug was bleken mijn moeder en zus verdwenen? Wat kon je daar mee doen? Ik had er ook geen tijd voor, druk met lijken ruimen. En zelf zien te overleven.
Feit , na 17 augustus ging de Japanse generaal Iwabu met 20.000 Japanse soldaten op pad om de Javaanse jongeren te helpen bij het vermoorden van blanken en christenen.
@ ‘generaal Iwabu. Interessante mededeling over deze generaal. Kon niets over hem vinden. De ‘bersiap’-moorden waren immers een ‘verlengstuk’ van de onafhankelijkheidsverklaring om, de eventuele pro-Nederlandse sentimenten meteen de kop in te drukken. Zowel ‘Merdeka’ als “Bersiap’ waren door de Jap georganiseerde evenementen!
Heb wel iets over de smeerlap Major-General Iwabu kunnen vinden in het boek Netherlands News: The Netherlands, the Netherlands East Indies, the Netherlands West Indies, Volumes 13-14 op blz 206. Hij was toen zoekgeraakt in de buurt van Madioen.
De heer J.W. Hoegen mag er meer over vertellen als hij in het bezit is van Netherlands News (East Indies).
appie b. broek zegt:
16 augustus 2015 om 9:21 pm
@ ‘generaal Iwabu. Interessante mededeling over deze generaal. Kon niets over hem vinden.
===========================
Men zegt, je bent nooit te oud om te leren.
Geldt ook voor mij.
Volgens Nederlandse bronnen werden de Japanners of als bewakers gevraagd om de ex POW-ers te beschermen , of werden ze opgepakt cq gemolesteerd door de de pemuda’s of ploppers (zie Surabaya ).
Of als ze geluk hebben kunnen ze overgeven aan de geallieerden zoals het ook in o.a Surabaya gebeurde bij die Nederlandse Marine officier.
Volgens Inndonesische bronnen zijn veel Japanners gehaat, vooral van de MP/Kempetai waar 2 aangetrouwde ooms (Indonesiers/Sundanezen) ook door hun opgepakt werden.
Wel is er een klein groep die met de Pemuda’s hadden gevochten tegen de teruggekeerde Nederlanders. Er zijn een paar honderd Japanners die hun leven geven voor de strijd , sommigen werden begraven bij de Militaire begraafplaats Kalibata.
Er is zelf een geomantiseerde film over die eenheid(zie you tube).
In ieder geval bedankt voor de nieuwe info/kennis , ik neem aan dat het een betrouwbare verhaal is.
Madioen was wel de stad waar een begin mee werd gemaakt communisten af te slachten. Waarom lees ik deze geschiedenis nu pas? Waarschijnlijk vele andere lezers met mij.
Gruwelijke foto’s ontdekt van executie van Indonesische communisten in 1948
Op 19 december 1948, overigens op dezelfde dag dat de tweede Nederlandse militaire actie tegen de Republiek begon, werden elf gevangen genomen PKI-ers voor een Republikeinse krijgsraad gedaagd en tot de doodstraf veroordeeld die nog dezelfde dag werd voltrokken. Hun namen waren mr. Amir Sjarifuddin, Suropno, drs. Maruto, Darusman, Sardjono, Djokosajono, Hardjono, Kotambadi, Sukarno, Ronomasomo, en Manghu. Op 19 november 1950 werden zij herbegraven te Ngaligan in de buurt van Solo. (gegevens van Henri Alers “Om een groene of rode merdeka”, pagina 197) Ook het voormalig lid van de Tweede Kamer Raden Mas Setyadjit Soegondo of Setiajid, werd door de Republikeinen gedood.
De Republik Indonesia heeft na de mislukte machtsgreep van de PKI op 18 september 1948 tienduizenden communisten gevangengenomen en er mogelijk zo’n 8000 omgebracht.
In 1965, zeventien jaar later, nu niet meer onder president Soekarno maar onder diens opvolger Soeharto, is met honderdduizenden communisten afgerekend.
Het neerslaan van deze communistische dreiging in 1948 gaf Soekarno voldoende credit bij de Amerikanen. De USA zou voortaan de onafhankelijkheidstrijd van de Republikeinen steunen tegen Nederland.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2592416/1996/03/28/Gruwelijke-foto-s-ontdekt-van-executie-van-Indonesische-communisten-in-1948.dhtml
Hierbij is de aap uit de mouw geschud..
“Volgens Nederlandse bronnen werden de Japanners of als bewakers gevraagd om de ex POW-ers te beschermen ” Die Nederlandse bronnen zijn helemaal niet interessant. In de capitulatievoorwaarden (Amerika/Engeland/Japan) werd het Japanse leger opgedragen in afwachting van SEAC orde en rust te handhaven, en vooral de kampen te beschermen. Dat zijn normale voorwaarden bij elke capitulatie.
Nooit van gehoort.Waar was het gebeurd? 20 000 LOSSE JAP soldaten niet ondercontrolle van de winnende Gealilieerden? FANTATISCH!
Dat zijn geen ‘losse’ Japanse soldaten. In afwachting van de echte bevrijders, SEAC, hadden ze conform de Japanse capitulatievoorwaarden de opdracht orde en rust te handhaven totdat SEAC dat zou hebben overgenomen. Gewoon oorlogsrecht. In Soerabaja hebben ze dat goed gedaan totdat ene kapitein ter zee P.J.G. Huyer de Japanners aan zich liet overgeven en hen toestemming gaf naar hun verzamelpunt Poedjon te vertrekken. Dat SEAC dat niet waar kon maken is different koek. Het begin van de bersiap! In Japan zelf moesten ze dat ook doen, in afwachting van SWPA.
“Het is tijd dat men realiseert dat de Bersiap een “mini” ISIS was.” Daar heb ik nog niet over nagedacht, maar ik dacht dat die vergelijking behoorlijk mank loopt. ISIS is gebaseerd op een ideologie, leuk of niet. Bersiap was een uitwas van redeloze horden. Werkloos, arm, hongerig, opgehitst stadsproletariaat. Net zo redeloos als de voetbalvandalen, maar daar wordt tijdig de ME op ingezet. En zoals in Haren: waar is dat feestje? hier is dat feestje! Alleen zijn die feestjes minder bloedig dan de bersiap.
Dagblad van Noord Holland 12-01-1995; Min.Pronk wekte opzien door in een interview te verklaren, door met een beschuldigende vinger te wijzen naar de kabinetten Beel en Drees te wijzen, ‘de politionele acties, aldus Pronk, waren fout en zinloos. Zelfs voor de excessen zijn naar mijn mening de politici verantwoordelijk'(!). Premier Kok en een meerderheid van de 2e kamer ontstaken in woede. Kok liet weten dat Pronk niet namens de regering sprak. VVD’er Weisglas vertaalde Pronk’s begrip; ‘een trap na in de richting van de veteranen’. Dagblad v Noord Holland dd.14-01-1995; Laatst nog levende oud min.van het ‘Koloniale kabinet’ Sico Mansholt; ‘Als we beter hadden geluisterd waren die jongens niet gestorven. In het Indonesië debat worstelt men met de vraag; wie verantwoordelijk was voor de politionele acties. Daar kan ik kort over zijn .
Daar was ik, Sico Mansholt, mede voor verantwoordelijk, niet de veteranen. De regeringen hebben in de jaren 1945-1949 fout op fout gestapeld en ik heb niet de consequentie getrokken om op te stappen’. Hij maakt een wegwerp gebaar; ‘Vier jaar hebben we tegengestribbeld en een oorlog(!) ontketend. We stonden op het laatst helemaal alleen in de wereld. De VN was het helemaal niet met ons eens. En zelfs in 1949, wilden wij Nieuw Guinea niet los laten. Terugkijkend; is het dramatisch geweest’.
Ælle zegt:
16 augustus 2015 om 11:05 pm
Madioen was wel de stad waar een begin mee werd gemaakt communisten af te slachten. Waarom lees ik deze geschiedenis nu pas?
=====================================================
Het begin in Solo(Surakarta).
Trouwens dat verhaal is een oude kueh verhaal.
Al miljoenen keren verteld, gekauwd, herkauwd etc.
Mr Amir Sjarifudin Harahap (Moslim) was zelfs een Minister president en Minister van Defensie geweest( in ieder geval een belangrijke bobo , het fijne ervan zie nadere info via google)
Zie ook Musso , een Moslim die betrokken was en ook werd geexecuteerd.
Zie de opkomst en (tijdelijke)ondergang van de PKI .
Heb ergens een kleine omong kosong verhaal geplaats.
Gelukkig werd de PKI opstand tijdig neergeslagen, want Nederland was bezig om de 3de Agresi Militer te starten.
De slachting was in het begin gebeurt door de PKI aanhangers , slachtoffers waren ambtenaren, politie, leger officieren en Moslim leiders.
Sorry, de 2de Agresi Militer ipv de 3de .
FDR (Front Demokrasi Rakjat) was overkoepelende organisatie waar de illegale PKI* ,Pesindo, Barisan Tani Indonesia ,Sobsi(arbeidersbeweging) lid werden.
Met voorzitter Amir Sjarifudin die met zijn politieke vriend Sutan Sjahrir van PSI (Partai Sosialis Indonesia) die een andere koers wil .
Amir S wilde de Sovjet koers volgen en brak met de” kleine grote” Bung Sjahrir (vlg Harry A.Poeze) .
Terwijl bij sommige Nederlanders Soetan Sjahrir bekend was als een schappelijke / meewerkende Indonesier.
*PKI werd na de opstand tegen de Ned.Indische regering ondergronds, de grote baas Musso verdween tijdelijk richting Moskou .
Na zijn terugkomst werd de opstand gestart, dus de “mouw” komt uit de aap .
Zie de gewelddadigheden en de time line , desnoods buitenlandse bronnen.
Madioen was de stad waar drie maanden later dan Solo een begin werd gemaakt communisten en islamieten werden afgeslacht/zonder proces geëxecuteerd.
“Freedom in capitalist society always (!) remains about the same as it was in ancient Greek republics: Freedom for …slave owners.”
~ Vladimir Ilich Lenin
Sneevliet, een echte Belanda, kwam in contact met Ernest Douwes Dekker (Danudirja Setiabudi) en zette zich in voor autonomie/zelfbestuur in Indië. In mei 1914 was Sneevliet medeoprichter van de Indische Sociaal-Democratische Vereeniging, de latere Partai Komunis Indonesia.
Als kind herinner ik me een specifiek politiek propaganda liedje, van alle partijen bij elkaar) gezongen met muziekarrangementen van een song.El negro zumbon uit de film Anna.
Ik zou iedereen die in de bersiap periode geinteresseerd is, willen aanraden het boek Bersiap, opstand in het paradijs, van H.Th.Bussemaker te lezen. Het geeft de achtergronden en de feiten, heel neutraal. Wat betreft het zogenaamde buitensporige geweld van de Nederlandse troepen in Indonesie in de jaren 46-49, ik ben het absoluut niet eens met de meningen van de bureau jongkies mevr. Hoek en dhr. Limpach. Dit geweld was een uitzondering en nooit structureel of officieel beleid van de legerleiding, never never, never! Maar ja, als je als soldaat op de afgehakte lichaamsdelen van een kameraad stuit, of op de gruwelijk verkrachte en verminkte lichamen van bersiap slachtoffers ga je bij een volgend treffen niet meer zo zachtzinnig met je tegenstander om, volkomen begrijpelijk. Het is gemakkelijk om van achter je bureau 70 jaar later en totaal onbekend met de situatie hier een mening over te hebben, bah!
dhr Barneveld Binkhuijsen kan wel niet eens zijn met mevr Hoek en dhr Limbach maar om deze laatsten weg te zetten als bureau jonkies staat een serieuze discussie wel in de weg. Die hoop had ik al na voorgaande commentaren opgegeven. Doet mij denken aan die verslaggever die een parlementslid snotneus noemt, de eerstgenoemde veegt nu de straten schoon van anderen.
In de Excessennota wordt gesteld dat het vooral Jan Soldaat was die verantwoordelijkheid droeg voor het ontsporen van geweld. Maar volgens Limpach leidt dat af „van de echte oorzaken en problemen die het geweld veroorzaakten, waarvan vele in de militaire structuur zelf geworteld zaten”.
Iemand heeft toch het bevel gegeven om Indonesiers zonder vorm van proces neer te schieten of hadden we te maken met een stelletje doldrieste Rambo’s die Orde en Rust gingen herstellen in Ned. Indie?? Een soldaat kan zich wel beroepen op Befehl ist Befehl maar dat excuus heeft sinds WOII aan waarde verloren, laat staan Ich habe es nicht gewusst.
In de zaak Rawagede kwam naar voren hoe Gen. Spoor de zaak van de verantwoordelijke militair, een majoor ???, met de procureur-generaal besprak en de zaak in de doofpot stopte. Dat gaf me wel te denken. Toen dhr J. Pondaag zei dat de excessennota nog stof voor meer dan 300 Rawagede-zaken bevat, was ik wel op mijn hoede.
Ik constateer dat geeneen officier betrokken bij de excessen genoemd in de nota tot veroordeling is gebracht, alle zaken zijn geseponeerd. Daarnaast heb ik uit nieuwsgierigheid wat zaken gelezen van onderofficieren en manschappen in Indie, die bvb een bevel niet opvolgde omdat volgens hen de “militaire noodzaak” ontbrak (zie de drie mariniers). Die werden daarentegen wel veroordeeld, eervol ontslagen en als stront behandeld. Dat gaat toch tegen mijn rechtsgevoel.
In bovenstaand artikel wordt het boek genoemd “Colonial Counterinsurgency and Mass Violence; The Dutch Empire in Indonesia (Routledge)”. Misschien kan dat leiden tot een serieuze discussie op niveau. Anders laat ik het hierbij.
Umberto Eco heeft gezegd: “Internet? Ha dato diritto di parola agli imbecilli: prima parlavano solo al bar e subito venivano messi a tacere”.
vrij vertaald komt er op neer dat : het Internet heeft aan imbecielen het recht op spreken gegeven: vroeger spraken ze alleen aan de bar maar werden gelijk het zwijgen opgelegd. Het heeft met het voorgaande niks te maken maar ik zeg het maar
ik heb dit uit ..” een ereschuld ingelost ” .
auteur G.S.Vrijburg ,
Hij heeft aan de hooglerearen geschiedenis van de universiteiten ,
Amsterdam , Leiden en Utrecht het laten lezen voor verificatie .
De publicatie kon daardoor pas twee jaar later plaats vinden dan gehoopt.
Het werd 1972 ipv.1970.
‘Achteraf kakelen de kippen’, heet het boek dat mevr.Spoor over haar man geschreven heeft. Een zeer juiste titel; het ‘gekakel’ is weer tot de jaarlijkse ‘orkaansterkte’, augustus, aangezwollen en houden diverse media, en Java Post, mij hiervan op de hoogte. Dank hiervoor!
M.i. is toch wel één van de belangrijkste oorzaken van het ‘gekakel’ het feit dat de belangstelling voor deze zgn.’Indonesische Kwestie’ pas zo laat op gang is gekomen. De oorzaak hiervan heb ik ook kunnen detecteren en is o.a. te vinden in het voorwoord van de catalogues van in de ‘British Library aanwezige collectie m.b.t. ‘The Indonisian Question’. De samensteller dr. Jaap Harskamp, zegt hierin;
“I was born in 1946, a member of a generation that would turn vehemently against all forms of colonialism past en present. At Amsterdam university the Dutch colonial past was almost a taboo subject, something best forgotten.”
En zo is het! Het historisch inzicht van onze academisch gevormde historici wordt in hoge mate bepaald door ‘politieke correctheid’ en daarom is het juist in dit metier van het grootste belang dat men ook zelf op onderzoek gaat en men zeker niet voetstoots aan moet nemen wat de ‘geleerden’ hierover te zeggen hebben als dat niet overeenkomt met andere bevindingen of met wat men zelf heeft meegemaakt. Ook als deze ‘expert’ uit Zwitserland komt!
We, d.w,z. de historici, hebben deze zaak gewoon jarenlang laten liggen uit ‘angst’ om voor ‘koloniaal’ te worden uitgemaakt en denkt men nu ineens de ‘wijsheid’ in pacht te hebben!
Dacht ’t nie…
Vraag aan dhr A.B. Broek: is een minkukel ook een soort kip, of doet hij die alleen maar na.
Apropos: ik ben op zoek naar het Emailadres van dhr Limpach, door U als expert betitelt, anders stuur ik een briefje naar de Universiteit van Bern. Ik vind het opmerkelijk dat een buitenstaander en off all places iemand uit Zwitserland, maar dacht ik geboren in Nederland, een dissertatie gaat schrijven over Kriegsverbrechen in Ned. indie. Het zal me niet verbazen als het een Indo is.
Een buitenstaander zoals hij heeft wel een frisse kijk op de dingen en is niet koloniaal geconditioneerd door cabaretiers of programmamakers die zich plots met geschiedenis gaan bezighouden. Ik ben benieuwd naar zijn dissertatie. Dat zal wel wat discussie teweeg brengen. Allerlei Nederlandse Instituten en hun uitgebreide staf wilden het oorlogsgeweld in Ned. indie bestuderen, vooral de excessen en nu komt ene Heer Limpach met zijn dissertatie. Vraag over het geweld is nu beantwoord. Dat zegt wel iets over de werkwilligheid van die Nederlandse Instituten.
Dat U verwijst naar het boek van Mevr. Spoor kan ik best begrijpen. Zij is expert over haar man, maar ik kan me nauwelijks indenken dat zij onbevooroordeeld, niet vooringenomen dat boek geschreven heeft, het woord objectief gebruik ik hier maar niet. Ik kan me nauwelijks indenken dat Gen. Spoor snachts in bed haar alle excessen verteld heeft.
Limpach, Rémy
lic. phil. Rémy Limpach
SNF-Projektmitarbeiter und Doktorand
Ordinariat Förster
Persönliche Informationen
Postanschrift & Büro
Postanschrift & Büro
Universität Bern
Historisches Institut
Unitobler
Länggassstrasse 49
3000 Bern 9
Raum 309
remy.limpach@hist.unibe.ch
Universität Bern | Historisches Institut | Länggassstrasse 49 | 3000 Bern 9 | Fon +41 31 631 80 91 | Fax +41 31 631 44 10
“is een minkukel ook een soort kip’ Ik dacht een van de prachtwoorden die werden uitgesproken door de actoren van Tom Poes. Nationale literatuur. Als werkstudent werd ik door mijn eerste baas op een tekenkamer aangenomen omdat ik geabonneerd was op de NRC (goedkoop studentenabo), en dus elke dag de strip mee kon brengen.
Totdat Nederland deze rapporten en dossiers openbaar verklaard zal het ‘gekakel’ wel doorgaan.
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/ead/xml/eadid/2.10.37.02
Maar dan zijn vele van ons er ook niet meer……
Foto: Minister-president Mark Rutte op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta. © ANP
Verteren van zwarte bladzijden is voor elk land lastig
Voetnoot Arnon Grunberg
COLUMN
Door: Arnon Grunberg
17 augustus 2015, 02:00
Over het structurele geweld van Nederlandse militairen in Indonesië citeerde NRC Handelsblad op vrijdag, in een artikel van Anne-Lot Hoek, de historicus Cees Fasseur, die zei dat in 1969 iedereen al wist ‘dat er geen schone oorlogen bestaan’. De term ‘structureel geweld’ was echter in 1969 ‘politiek onhaalbaar’; geschiedenis wordt niet alleen bepaald door bronnenonderzoek, maar vooral ook door wat politiek haalbaar is.
Uit onderzoek van de historicus Rémy Limpach blijkt dat het geweld van Nederlandse militairen tijdens de ‘Politionele Acties’ vergeleken kan worden met het gedrag van de Duitse bezetter in Nederland.
Elk land vindt het lastig om de zwarte bladzijden uit het verleden te verteren, Nederland vormt daarop geen uitzondering, maar misschien moeten we ons toch afvragen of we op 4 mei ook Nederlandse militairen moeten herdenken die in Indonesië vielen.
Kan niet verder lezen dan tot hier.
Bron: De Volkskrant
GEEN TWIJFEL OVER ECHTHEID: foto’s van Nederlandse executies in Indië
Details over de executies die te zien zijn op foto’s zijn niet bekend. Historici twijfelen echter niet aan de echtheid van de foto’s. Militair historica Stef Scagliola, die veel onderzoek deed naar veteranen uit Nederlands-Indië, herkent de uniformen van het Nederlandse leger op de foto’s. De geëxecuteerden zijn waarschijnlijk zogeheten pemoeda’s.
“Ongeregelde groepen hele jonge strijders die lokaal gebonden waren en zich soms geen bal aantrokken van het gezag van de TNI, het Republikeinse leger.”
Veel meer kan ze niet over de scène zeggen, omdat de beelden niet gedateerd zijn en onduidelijk is waar op Java ze gemaakt zijn.
Volgens NRC-redacteur Emilie van Outeren zijn de beelden bijzonder juist omdat het er twee zijn.
http://www.nrc.nl/nieuws/2012/07/10/vijfenzestig-jaar-na-dato-fotos-van-executies-in-nederlands-indie/
Joris Haagen
Stef Scagliola over militaire
excessen in Nederlands-Indië
Naar aanleiding van de recente foto’s van executies door
Nederlandse militairen sprak Cogiscope met historica dr. Stef
Scagliola over daderschap en oorlog. Scagliola heeft uitvoerig
onderzoek gedaan naar het Nederlands-Indonesisch conflict
en is auteur van het boek ‘Last van de oorlog’ over de excessen
van Nederlandse militairen in Indonesië eind jaren veertig
en de psychische gevolgen daarvan.
Hoe voorkom je
daderschap in
oorlog?
Klik om toegang te krijgen tot 604.pdf
In het algemeen lees ik de boeken en columns van Arnon Grunberg graag. Maar inderdaad slaat hij in zijn Voetnoot van 17 augustus j.l. de plank mis. Zoals een tegenreactie van een lezeres (Mariet Dekking) van de Volkskrant ook luidt:
“Hij stelt voor de Nederlandse militairen die in Indonesie vielen niet te herdenken op 4 mei omdat we de Nederlandse jongens die vechtend namens de Waffen-SS sneuvelden ook niet herdenken. Hij vergelijkt weer eens appels met peren. De militairen die tijdens de Politionele Acties het leven lieten werden door de Nederlandse overheid gestuurd. Zij die zich aansloten bij de Waffen-SS gingen uit vrije wil in vreemde krijgsdienst. ‘Onze jongens’, al hebben ze zich vast misdragen (?) daar in de Oost, verdienen ons respect, ook op 4 mei.”
Een ander artikel uit de Volkskrant van 17/8/2015 is van Louis Zweers: Een weggemoffelde massamoord in Indie. Over de bersiap. De strekking van het artikel wordt onderstaand verkort weergegeven. Waarom is de massamoord op Nederlanders in Indie (1945-46) zo onderbelicht?
http://www.volkskrant.nl/opinie/een-weggemoffelde-massamoord-in-indie~a4122465/
@Aelle: citaat van Rosa Luxemburg/Bertolt Brecht.
Ik las de discussie op een duitse blog en dus niet op wikipedia :
(Wird im Original Bertolt Brecht zugeschrieben, der sich nicht darum scherte, dass Rosa Luxemburg diesen Satz schon vor ihm gesagt hatte.) Berliner Zeitung
Wel heeft Brecht iets soortgelijks (aehnliches) geschreven:
Allerdings stammt von Brecht folgendes: „Wer zu Hause bleibt, wenn der Kampf beginnt / Und läßt andere kämpfen für seine Sache / Der muß sich vorsehen: denn / Wer den Kampf nicht geteilt hat / Der wird teilen die Niederlage./ Nicht einmal den Kampf vermeidet / Wer den Kampf vermeiden will: denn / Es wird kämpfen für die Sache des Feinds / Wer für seine eigene Sache nicht gekämpft hat.” (Suhrkamp-Ausgabe „Die Gedichte von Bertolt Brecht in einem Band”, 1981, Seite 503
Of hier wat bewezen dient te worden lijkt mij wat groots gezegd , laat ik het op aannemelijkmaken houden.
Ik las mijn info ook niet op wiki.
welke info?
Die naoorlogse historici kunnen het mooi theoretisch beredeneren, zonder het echt meegemaakt te hebben. En wijzen naar één kant is niet de oplossing.
@HenkSnoek; ‘wijzen naar één kant is niet de oplossing’ – Zij, die het echt(!) hebben meegemaakt; JAAvDoorn en WJHendrix 1969/1983/2012; Ontsporing van Geweld; verslagenn van door hun kameraden gepleegde oorlogsmisdaden!
Citaat; Eerst slaan, dan stroom, ten slotte de waterkuur; water wordt in de mond gegoten en met doek wordt een stikreflex bewerkt. De tortuur wordt langzaam opgevoerd. Pas op het laatste ogenblik, als de organen van de gemartelden het dreigen te begeven, buigen zij zich over hen heen en schreeuwen mau matti?