Een maand geleden vroegen we u personen te nomineren voor de Gouden Buffel 2014: de speciale Java Postprijs voor degene die dit jaar de geschiedenis van Nederlands-Indië het meest onder de aandacht heeft gebracht van het grote publiek. Dank zij uw reacties, via de Java Post alswel rechtstreeks aan de redactie, komen we tot de volgende selectie van gegadigden.
In alfabetische volgorde:
Jacques Zeno Brijl
De luitenant-kolonel b.d. Koninklijke Landmacht die ondanks zijn gevorderde leeftijd (hij is van 1927!) zonder rusten doorgaat met zijn missie: het voordragen van ex-militairen voor onderscheidingen. Dankzij hem werden dit jaar weer verschillende personen posthuum onderscheiden. In juni werd hij zelf door minister Hennis onderscheiden met het Ereteken voor Verdienste.
Herman Bussemaker
De historicus Herman Bussemaker, nu bijna 80 jaar oud, heeft met zijn boeken “Bersiap. Opstand in het paradijs. De Bersiap-periode op Java en Sumatra 1945-1946″ en “Indisch Verdriet. Strijd om erkenning” en zijn verspreide artikelen en voordrachten aandacht gevraagd en gekregen voor in Nederland halfvergeten hoofdstukken uit de geschiedenis van ons koninkrijk.
Griselda Molemans
Schrijfster en journaliste Molemans publiceerde dit voorjaar ‘Opgevangen in andijvielucht’, haar lang tevoren aangekondigde studie naar de opvang van de Indische Nederlanders in contractpensions. Voor vele lezers was de herkenning groot. Over de eveneens door haar beschreven claims aan de Nederlandse overheid heerst nog onduidelijkheid. Krijgen deze in 2015 een vervolg?
Marjolein van Pagee
Nieuwsgierig geworden door foto´s en documenten van haar grootvader, een dienstplichtig marinier gelegerd in Soerabaja in 1947, startte fotografe Van Pagee een zoektocht. Deze leidde inmiddels tot enkele bezoeken aan Indonesië, een fototentoonstelling, vele interviews en redactionele betrokkenheid bij een Indonesische documentaire. Van Pagee slaat bruggen tussen Nederland en Indonesië.
Pamela Pattynama
Bijzonder hoogleraar koloniale en postkoloniale literatuur- en cultuurgeschiedenis Pattynama nam vorig jaar afscheid van de universiteit van Amsterdam. Haar eigen afscheidscadeau aan het publiek werd dit jaar gepubliceerd: ‘Bitterzoet Indië’, een overzicht van de culturele beeldtaal van Indisch Nederland. Herinneringen en nostalgie in literatuur, foto’s en films.
Liesbeth Zegveld
Advocate Liesbeth Zegveld heeft een droom waarin minister-president Rutte verantwoording aflegt voor Nederlands optreden in de periode 1945-1949. Om hem zo ver te krijgen geeft ze juridische bijstand aan Indië-weigeraars, slachtoffers van Nederlands optreden in Celebes, en families van gedode treinkapers. Ook in 2014 was zij regelmatig in het nieuws. Wordt haar droom ooit werkelijkheid?
Peter van Zonneveld
Van Zonneveld is de motor achter de werkgroep Indische Letteren die elk kwartaal via een tijdschrift de literatuur van Indie aan de vergetelheid ontrukt. De werkgroep verzorgt elk kwartaal een bijeenkomst met lezingen die druk bezocht worden door Indische Nederlanders. Hoogtepunt is de jaarlijkse kumpulan in Bronbeek: een hele zondag mooie lezingen, lekker eten en bijpraten met oude en nieuwe bekenden.
We gunnen iedereen een prijs, maar slechts één van deze personen kan de winnaar worden van de Gouden Buffel 2014. Helaas is ons budget ontoereikend voor het vervaardigen van een Zilveren- en een Bronzen Buffel.
De jury
Inmiddels is dezelfde jury als vorig jaar bereid gevonden zich te buigen over de vraag wie dít jaar de Gouden Buffel toekomt. Naast de prijswinnaar van het eerste jaar, prof. dr. Gert Oostindie, zijn het dr. Jan Somers en Bert Immerzeel, hoofdredacteur van de Java Post, die zich zullen gaan beraden. Het wordt ongetwijfeld spannend.
Publieksreacties zijn natuurlijk altijd welkom.
x
Java Post 
Een der door mij genomineerden Marjolein van Pagee (uit Breda) staat er ook bij.
Ik ben van de generatie “slaat bruggen tussen Nederland en Indonesië..”, want dat is de toekomst.
Het feit dat zij als Nederlandse in Surabaya (mijn geboortestad) bekend is geworden, en waarschijnlijk ook in het grootste gedeelte van Indonesie vind ik een prestatie van wereld(deel) formaat en een aanmoedingsprijs in de vorm van de gouden Buffel zeker waard.
Haar no-nonsense stijl valt bij mij ook goed.
Daarnaast is zij ook een begenadigd fotografe.
Vergeet haar Kembang Kuning expo ook niet.
Geachte heer Ed Vos, Uw reactie over Marjolein Pagee betreffende “slaat bruggen tussen Nederland en Indonesië “begrijp ik niet. Nederland en Indo’s openlijk aan de schandpaal nagelen en Indonesische oorlogsmisdaden met de mantel der liefde bedekken vind ik geen bruggen slaan maar kant kiezen. Daarnaast is ze echt geen bekende in het grootste deel van Indonesië, maar bij een klein groepje mensen wat zich met oorlogsmisdaden door Nederlanders begaan, bezigt.
@Dewie. De tekst waarop ik mij baseer, de bedoeling van de prijs goed lezen; voor het overige wie van de genoemde genomineerde personen kiest geen partij, voorts ben ik Indonesie-Nederland gericht.
Vergeten, ex aequo op de tweede plaats Peter van Zonneveld en Pamela Pattynama. Gezelligheid kent geen tijd zeg ik maar. Na een rampzalig jaar 2014: laat in 2015 verdriet achter u, en geen gezeur meer tijdens de avondmaaltijd.
Ucapkan Selamat Tahun Baru 2015, semoga banyak sukses dan sehat selalu.
In ieder geval stem ik niet op Liesbeth Zegveld. Waarom kan ze ook niet de andere kant bekijken.
Koeningan vlak bij Cheribon – ruim 20 mannen en jongens afgeslacht tijdens de bersiap Periode. Mogen deze weduwen of nazaten ook een schade claim via haar indienen .
de voordracht alleen al is te gek voor woorden, stemmen op haar is een slag in het gezicht van de nabestaanden van de Bersiap slachtoffers. als zij ooit voor deze nabestaanden een claim zou indienen, is ze meteen persona non grata in Indonesië, ze kan de rest dan wel vergeten. Want wat wij zien als de moordenaars van de bersiap ziet men in Indonesië als verzetshelden. En van onze regering is op dat gebied ook totaal niets te verwachten.
Ach ja, er moet toch ook ruimte zijn voor het stemmen voor mensen die een bijdrage willen leveren onze bersiapslachtoffers te vergeten? We leven in een democratisch land. Een mens sterft twee keer! Daar wordt dan voor gezorgd.
Een van de vele boeken over de Bersiap periode is van Inez Hollander, Verstilde Stemmen – Verzwegen Levens over de Bersiap en Gubeng Transport http://www.werkgroepherkenning.nl/de-boekenkast/inez-hollander-verstilde-stemmen-en-verzwegen-levens/
De boeken van Herman Bussemaker over de Bersiap en vele anderen geschriften, enz. enz. Bung Sutomo die opriep tot het vermoorden van alle Westerlingen en Indo’s. Bung Tomo is een Indonesische held. Moeten we de Jappen en de Indonesiers steunen in deze geschied vervalsing?
De Jappen onder Premier Abe, wiens grootvader, Nobusuke Kishi, een klasse A crimineel, probeert om de film “Unbroken” in Japan te verbieden, want niemand is ooit door de Japanners gemarteld, zoals verteld door Louis Zamperini in het boek van Laura Hillenbrand en verfilmt door Angelina Jolie! Abe gaat nog steeds eer bewijzen aan de top oorlog misdadigers op de Yasukuni schrijn, die daar met eer begraven zijn. Anders dan in Duitsland zijn deze misdadigers nooit ter dood veroordeelt
Jan A. Somers zegt:
2 januari 2015 om 12:17 pm
Ach ja, er moet toch ook ruimte zijn voor het stemmen voor mensen die een bijdrage willen leveren onze bersiapslachtoffers te vergeten?———-
Een cryptische omschrijving maar waar ik aan dacht:
Het is nu 90 jaar na dato. Men, de Indo- Europese groep heeft verzuimd in Indie/Indonesie een brug te slaan over het troebele water veroorzaakt door de strijdende partijen (Indonesie-Nederland): “Ophouden jullie, dan hebben wij rust”.
Dan had men zelfs een gedenkteken gehad op de plek waar het thuishoort. Zoals op Kembang Kuning.
Maar zoals gewoonlijk maakt men in die hoek pas een eeuw later werk en hommeles.
Op het moment dat niemand meer weet waarover men het heeft en waar anderen hun schouders ophalen. In die tussentijd zijn er al vele oorlogen gevoerd met miljoenen slachtoffers.
Jan A. Somers zegt:
2 januari 2015 om 12:17 pm
Ach ja, er moet toch ook ruimte zijn voor het stemmen voor mensen die een bijdrage willen leveren onze bersiapslachtoffers te vergeten?———-
Een cryptische omschrijving maar waar ik aan dacht:
Het is nu 70 jaar na dato. Men, de Indo- Europese groep heeft verzuimd in Indie/Indonesie een brug te slaan over het troebele water veroorzaakt door de strijdende partijen (Indonesie-Nederland): “Ophouden jullie, dan hebben wij rust”.
Dan had men zelfs een gedenkteken gehad op de plek waar het thuishoort. Zoals op Kembang Kuning.
Maar zoals gewoonlijk maakt men in die hoek pas een eeuw later werk en hommeles.
Op het moment dat niemand meer weet waarover men het heeft en waar anderen hun schouders ophalen. In die tussentijd zijn er al vele oorlogen gevoerd met miljoenen slachtoffers.
Een opmerkelijke notitie komt van Wim ten Wolde waar hij ons attent maakt, bij mij dus goed gelukt, op de verfilming van Unbroken, geregisseerd door Angelina Jolie. Tijdens de opnamen heeft ze zichzelf min of meer uitgehongerd volgens Miyavi (=Takamasa Ishihara),dat ze zich, gezien de foto’s, erg anorexisch vertoont, mogelijk ook door het verhaal. Het is ook niet niks om een vurige Japanse sadist zijn gang te laten gaan al zou ’t geacteerd zijn. Een goeduitziende Jap de rol van ‘the Bird’ te laten spelen maakt ’t dragelijker. Bedankt, Wim. Ik ga de film zeker zien, die is vanaf de 8ste in de bioscoop.
Laura Hillenbrand deed er 6 jaar over om het boek te schrijven, terwijl ze nu al jaren vecht tegen de slopende ziekte ME of CVS.
Beste Bert, waarschijnlijk heb ik iets gemist.
Er staan een aantal nominaties, maar hoe kan ik op iemand van mijn keuze stemmen?
Is daar een link of zoiets voor?
Groetjes,
Hans
1,000,066 hits. Hip HIP Hurray, Java POST, a MILESTONE. Congrats, Immerzeel, you’ ve done IT!!!!
Dank je! Thanks!
Als Mevr. Liesbeth Zegveld in het spel is dan gaan de verhalen een eigen leven leiden, het einde is zoek laat staan de redekundige verstandhouding. . Zoals bij haar kandidatuur wordt even niet vermeld dat ze de zaak Rawagede tegen de Staat der Nederlanden na meer dan 9 jaar toch wel gewonnen heeft en daardoor de executies op Celebes een staartje krijgen (jurisprudentie) die zaak wint ze ook
Dhr van Altenburg stemt niet op haar, op wie dan wel is mij een raadsel van zijn opmerking, omdat ze niet de andere kant bekijkt. ik meen me een interview te herinneren waar Mevr. Zegveld zei dat ze twee partijen niet in dezelfde zaak wil vertegenwoordigen. Dat kan ik alleen maar billijken en dat pleit voor haar objectiviteit met de nadruk op object.
Zijn verdere opmerking #Mogen deze weduwen of nazaten ook een schade claim via haar indienen # heeft geen betrekking op de Nederlandse Staat, die tijdens de Bersiap volledig afwezig was. Aangezien Mevr. Zegveld bij de Nederlandse Orde van advocaten is ingeschreven lijkt mij haar eventuele claim bij de Indonesische Staat niet voor mogelijk, maar dat is een procedurekwestie. Daarvoor kan zij gerust op vakantie gaan naar indonesie
Dhr Plink gaat nog verder (grenzen verleggen) en zegt # stemmen op Mevr. Zegveld is een slag in het gezicht van de nabestaanden van de Bersiap slachtoffers, maar wat Mevr. met deze mensen te maken heeft mag ook Joost niet weten
Als dhr Plink tevens met naam, toenaam, tijd en plaats, kan aangeven #welke moordenaars van de bersiap in Indonesië als verzetshelden dan kunnen wij de schandpalen al klaar zetten. zijn beschuldiging verdient toch nadere toelichting
Ikzelf stem ondanks de onberedeneerde tegenwerpingen van beide Heren op Mevr. Zegveld als strijder voor de mensenrechten, vergeet niet dat ze ook de nabestaanden van 2 Bosniers die bij Srebrenica gedood werden, heeft bijgestaan. Het is wel jammer voor beide Heren dat Mevr. Zegveld steeds de voor hen verkeerde kant heeft verdedigd maar U weet dat Vrouwe Justitia geblinddoekt is als zij oordeelt. En vergeet niet dat een Minister heeft gezegd dat Nederland in die oorlog aan de verkeerde kant van de Geschiedenis stond, of woorden van gelijke strekking.
Smakelijk eten
Inderdaad is het mijn fout om niet te vermelden op wie ik zou stemmen. Dit is dhr. Bussemaker. Ik vind dat hij uitgebreidt heeft verteld over de bersiap periode. Een paar kanttekeningen mijnerzijds: Op verzoek van de Engelsen is Soekarno naar Soerabaja geroepen om Boeng Tomo tot rust te manen – . De Engelsen hebben duidelijk tegen Soekarno gezegd dat deze moordpartijen niet ten goede zouden komen voor de Indonesische zaak.. 2e kantekening:: Er is een afschrift opgemaakt door de inlichtingen dienstNO: GI?UA/-betreft Massamoord te Koeningan 8112 dd. 8 augustus 1947.
Hierbij zijn de volgende namen genoemd Sadikin en Hasjim ( politiehoofden ) die geen bescherming hebben geboden,echter duidelijk kenbaar de tijd vermelden waarop de gevangenen overgebracht weren van politie buro naar gevangenis. 12 europeanen afgeslacht en later nog de volgende dag 11 personen die uit de omgeving woonden.
Niet direct afgeslacht handen afgehakt en met bamboeroentjings gestoken.Van de eerste groep waren sommigen nog in leven en de lijken van de 2e groep werden in één cel bij elkaar gegooid.Volgende dag in een gedolven graf gegooid ( nog levenden ) erbij in opdracht van o.a. cipier Moh.Boechari Bratoasmere. In dit rapport staan nog andere moordpartijen omschreven.Zelf was ik met mijn ouders in Cheribon opgepakt (12 jaar ) en heb dit toen zijdelings gehoord van de weduwen.
Ik heb deze periode met behulp van geestelijke ondersteuning afgesloten en kijk liever naar een toekomst van het huidige Indonesia en Nederland..
Theo van Altenburg zegt:
9 januari 2015 om 11:50 am
Ik heb deze periode met behulp van geestelijke ondersteuning afgesloten en kijk liever naar een toekomst van het huidige Indonesia en Nederland———————-
‘Wie blijft hangen in het verleden, kan niet genieten van het heden. Wie blijft leven met pijn en verdriet, ziet niet het mooie wat de toekomst biedt.’
Hoewel, wanneer ik kijk (in Indonesie) naar het NU en wat de toekomst ons biedt, begin ik ook te twijfelen 😉
Daarom kijk ik wat het verleden betreft maar naar de hoogtepunten – Tempo Doeloe (niet meegemaakt) – van het Nederlands Koloniaal verleden en de restanten daarvan NU om daarop maar trots te kunnen zijn.
Daar werd iets groots verricht, maar langzamerhand ook afgebroken 😉
“de Nederlandse Staat, die tijdens de Bersiap volledig afwezig was.’ Als ouwe knar draai ik maar weer eens mijn grijze plaat. Natuurlijk was de Nederlandse staat (wie/wat is dat overigens?) toen niet aanwezig, het formele gezag was door de overwinnaars tijdelijk gelegd bij SEAC. Praktisch geheel Indonesië stond toen onder effective control van de NLM Indonesia, waar dus de verantwoordelijkheid ligt voor het wel en wee van de ingezetenen. Gewoon een gevolg van het uitroepen van de onafhankelijkheid. Je hoeft overigens geen gelijk te krijgen als je wel gelijk hebt.
Liesbeth Zegveld heeft eens gezegd dat ze geen twee partijen in dezelfde zaak wil verdedigen, of woorden van gelijke strekking. Zo’n standpunt kan ik best billijken, dat komt haar objectiviteit (met nadruk op object) alleen maar ten goede en hoef je niet alle kanten op te kijken, zo ja, waarom moet ze dat.
Niet stemmen op Mevr. Zegveld blijft niet stemmen, maar wat wil Theo van Altenburg dan :
aan wie dient de schadeclaim ingediend te worden als de daders laat staan de verantwoordelijken in Indonesie onbekend zijn? Blijft over de Nederlandse overheid, want mevr, Zegveld kan alleen in Nederland een claim indienen, zij blijft een nederlandse advocaat, misschien is hij dat vergeten.
Willem Plink biedt nog meer en heeft het over de moordenaars van de Bersiap, die in Indonesie als verzetshelden worden gezien. Als dat zo is kan dhr Plink dan die verzetshelden met naam en toenaam noemen, dat kan een nieuw licht op de zaak brengen
En van de regering is sinds 1949 niets te verwachten want daarvoor verwijs ik de Heren naar de amnestie-ordonnantie van 1949, dus 65 jaar geleden. Vaak vergeten in de discussie omdat het bij velen niet past.
Natuurlijk past het niet Mevr. Zegveld voor te dragen want ze heeft het in haar hoofd gehaald 10 jaar geleden Indonesische weduwen te verdedigen , in die tijd Nederlandse onderdanen, waarvan de mannen standrechterlijk werden geexecuteerd door Nederlandse militairen , zij stelde de Nederlandse Staat verantwoordelik in een proces en kreeg het gelijk en de gerechtigheid aan haar zijde
Meneer van der Broek,
U weet weinig van de hoed of de rand.
Mevrouw Zegveld wil alleen flink veel geld verdienen, die mensen van Rawagede of Zuid celebes interesseren haar niet, ook niet de hele geschiedenis van Nederlands Indië of Indonesië. Het is ook niet haar bedoeling om Nederlands Indië of de strijd aldaar onder de aandacht te brengen van het Nederlandse volk. Haar bedoelingen zijn puur financieel van aard. De bedoeling is om het verjaring uit het recht te halen zodat ze nog meer zaken kan aanspannen om zo nog meer geld te verdienen.
De landsadvocaat wist dit in heeft inhoudelijk geen reactie gegeven op de zaak van Rawagede. De landsadvocaat wist van de bedoelingen van Zegveld en heeft zich zo gemanouvreerd dat de rechter een uitspraak heeft gedaan waardoor Indonesische claims op basis van ‘invasie’ of ‘onterrechtte oorlog’ meteen in de kiem zijn gesmoord. Zo is de datum van 1949 nu ook in de jurispredentie opgenomen en kan Indonesië of Indonesische inwoneres nooit meer een claim indienen op basis van de onafhankelijkheid van 1945, die staat nu dus ‘juridisch’ vast op 1949, met dank aan mevrouw Zegveld haar zaak. Heeft ze gerechtigheid aan haar zeide gekregen? Nee, is het antwoord. de noodzaak van militair ingrijpen is hiermee juridisch verantwoord geraakt, omadt we nu dus kunnen spreken over terroristen in ons koninkrijk wat elk politioneel ingrijpen heeft gerechtvaardigd. Met dank aan de landsadvocaat. Dit heeft de Nederlandse staat dus een greintje gekost.
Dat mevrouw Zegveld heeft aangegeven dat ze geen twee partijen in dezelfde zaak wil verdedigen, is een regelrechte leugen van haar kant omdat ze in 2013 heeft aangegeven dat ze een zaak wilde starten en waarbij ze aan ondergetekende schreef: “. Mijn mogelijkheden om de Indonesische regering in beweging te krijgen op dit dossier zijn echter helaas klein.” en verder; ” Misschien zie ik in de toekomst een mogelijkheid om de zaak op te pakken”, dit schreef mevrouw in 2013.
Mevrouw Zegveld heeft de afgelopen jaren vooral haar eigen portomonnee zitten vulllen en de Nederlandse zaak waar ik maar gemakshalve de Nederlands-Indische zaak van maak geen goed gedaan. Indonesië is niet blij met de uitspraken van de Nederlandse rechter, de Nederlanders zijn hier niet blij mee en de nabestaanden van de slachtoffers zijn hun geld afgenomen. De enige winnaars zijn de bankrekeningen van de Nederlandse Staat en mevrouw Zegveld.
Chapeau gerechtigheid!
Is het de bedoeling om hier een favoriet aan te wijzen of kan ik ergens een stem uitbrengen?
Of is het alleen de jury die het onderling uitmaakt wie de kerbau mas krijgt?
Graag bericht hierover.
Hans,
Het is nu aan de jury.
Eind januari wordt de uitslag verwacht.
Bert
Bert, dank voor de uitleg.
Hans
Het is nu bijna februari. Vol verwachting klopt ons hart…
Als u al zo lang heeft moeten wachten, is een beetje langer wachten slechts een beetje. Sorry, maar wij proberen serieus te zijn. Soms moeilijk op een webforum. Maar het zal waarachtig wel gaan. (hertaling).
Geduld is een schone zaak. Je kunt er van de vloer eten. (herhaling;)
e.m.