Oproep tot medewerking aan boek over het bijzondere jaar 1945
Volgend jaar is het zeventig jaar geleden dat op 15 augustus 1945 de Tweede Wereldoorlog in Azië eindigde met de capitulatie van Japan; en dat twee dagen later, op 17 augustus, door Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië werd afgeroepen. In de geschiedschrijving van Nederlands-Indië en Indonesië zijn deze data van beslissende betekenis.
De ‘proklamasi’
Schrijver Kester Freriks, verbonden aan NRC Handelsblad, is voornemens een boek te schrijven over deze data en de gevolgen daarvan voor individuele mensen. Hij zou graag in contact komen met hen die zich wellicht nog die data herinneren en hun persoonlijke verhaal wensen prijs te geven. Hij is op zoek naar mensen zowel uit de blanke, als Nederlands-Indische kring; naar KNIL-militairen, en personen met een Chinese achtergrond. In zijn boek wenst hij in te gaan op het thema van ‘één gemeenschappelijke historische gebeurtenis en de individuele gevolgen daarvan’.
Hij is ook benieuwd naar de mate van onthechting van mensen met een Indisch cq. Indonesisch verleden en in hoeverre zij in staat zijn geweest zich te ‘herwortelen’. Het gaat dus niet alleen om het verleden, ook de toekomst speelt een rol. Ook kinderen uit de derde generatie zouden in de gesprekken een rol kunnen spelen.
Uiteraard wordt alle informatie strikt vertrouwelijk gebruikt, geheel naar de wens van de geïnterviewde.
x
Freriks is in 1954 geboren in Jakarta; voor NRC schrijft hij veelvuldig over onderwerpen die met Nederlands-Indië en Indonesië samenhangen. Hij schreef eerder biografieën over de schrijfsters Maria Dermoût en Madelon Székely-Lulofs. Indien gewenst kun u contact opnemen met Kester Freriks via de volgende gegevens:
e-mail: kesterfreriks@hotmail.com;
postadres: Windroosplein 188 1018 ZW Amsterdam.
telefonisch: 06 – 53 18 77 16.
Nawoord: Schrijver Kester Freriks dankt u allen hartelijk die op zijn oproep in de Javapost naar aanleiding van de 70-jarige Indische herdenking volgend jaar hebben gereageerd. Uw reacties zijn overweldigend veel en interessant. Binnenkort neemt hij met u contact op, maar gezien de hoeveelheid kan dat nog even duren.
x
Java Post 
” Ook kinderen uit de derde generatie zouden in de gesprekken een rol kunnen spelen.”
In dat geval mag Ricky Risolles niet ontbreken.
Ik herrinner me nog heel goed de spannende en gevaarlijke dagen
van de Bersiap tijd in Malang na Augustus 1945.
Waarom laat je ons niet erover lezen? We wachte gespannen af, ja?
“….blanke, als Nederlands-Indische kring; naar KNIL-militairen, en personen met een Chinese achtergrond…”
Gelukkig hebben Ambonezen (Zuid-Molukkers zo u wil) geen rol van betekenis gespeeld in die dagen….
Waren Ambonezen (niet alleen Zuid-Molukkers zo u wil) géén KNIL-militairen ?
e.m.
@Haha, Pak Eppeson. . Er woont hier in Tilburg een “Zuid-Molukker” (zo u wilt) die is in die dagen zelfs in Salatiga geweest. Op Midden-Java was het vroeger een zeer broeierige en gespannen tijd (Banyuwangi, Amabarawa, Yogya)
Wat deed hij daar?
“Wat deed hij daar?” Volgens de verhalen zoals het hoort: Met klewang achter zielige Inlanders aanhollen. Mijn vader schijnt dat zijn hele leven bij de Gouvernements Marine ook te hebben gedaan, ik misschien ook? Met het uitbreken van de oorlog kreeg mijn vader organiek een pistool. Hij schrok daar zo van dat die diep in de linnenkast werd weggestopt.
@Pak Jan.
Een Inlander die met een klewang achter een andere zielige Inlander aanholt. Zit dat zo?
Rare jongens die Inlanders.
Op Midden-Java was het vroeger een zeer broeierige en gespannen tijd (Banyuwangi, Amabarawa, Yogya)
Banyuwangi moet zijn Banyubiru (geurwater lig op Oost-Java; blauwwater op Midden-java)
Onze Rode Kruistransporten in 1945 in Batavia tussen de centrale keukens en de interneringskampen werden vergezeld door ‘Ambonese’ KNIL-militairen. Het stelde, achteraf bezien, niet zoveel voor, maar iedereen deed zijn best naar vermogen.
‘hij is benieuwd naar de mate van onthechting van mensen met Indisch/Indonesisch verleden en hoeverre zij instaat zijn geweest zich te herwortelen’. -Onthechting? Zie: al die Pasars, boeken/lectuur, (scholen-steden)reünies, voorstellingen,lezingen, al die sites…Javapost etc. en …de rijsttafel.
-Herwortelen? Wortel(en) geschoten!
Het best geintergreerde/geassimileerde allochtonen groep!
Met weemoed/voldoening denk ik aan DMZ, aan pension: Poolstar, Pension aan Zee, in Noordwijk a/zee, Jan.1950/1952
Mijn groet aan allen die dit hebben meegemaakt!
Ik zie ook een verschil tussen hechten en bewaren in het geheugen. Ik voel me niet gehecht aan Indië/Indonesië, maar mijn wilde jaren daar zitten goed vast, ik koester ze zelfs. Zaken als bijvoorbeeld Kenpeitai, bersiap en lijken bergen waren niet leuk, maar ik voel me rijk met die ervaring.