Door Peter Schumacher
Pantun: Liefdesgedicht
De laatste tijd heb ik veel zogeheten Indische gedichten gelezen i.v.m. met een bloemlezing die een vriend van me aan het samenstellen is. Wat mij daar bij opvalt is dat Indische gedichten helemaal niets ontlenen aan de traditionele, eeuwenoude Maleise dichtkunst, die uitdrukking vindt in ondermeer de vierregelige pantun. Deze Maleise dichtvorm, die terug gaat tot de 15de eeuw, is ook in het huidige Indonesië nog zeer levend aanwezig. Er worden regelmatig competities gehouden op internet: zie bij voorbeeld de website van pantun yang paling lucu 2013 (de leukste en grappigste pantun van dit jaar).
De pantun blijkt een prachtig poëtisch vehikel te zijn om heel subtiele liefdes en erotische boodschappen in te verbergen. Op menig huwelijksfeest worden eigen voor die gelegenheid geschreven pantuns geciteerd, gepaard gaande met veel gelach en applaus.
Belangrijkste kenmerk is de rijmvorm: a-b-a-b. De boodschap moet in de laatste twee regels staan. De eerste twee dienen die boodschap in te leiden. Moderne Indonesische gedichten zijn praktisch nooit in die pantuntraditie geschreven, waarschijnlijk omdat deze voornamelijk als een versvorm wordt beschouwd van en door het volk. Misschien bestond er toen in de koloniale tijd en bestaat er nu in het moderne Indonesië nog steeds een culturele kloof tussen ‘het gewone (pantun)rijmelende volk’ en de ‘poëzie scheppende elite’.
Het petjoh
Tussen het Nederlands en het Maleis (later Bahasa Indonesia) werd er onder Indo’s dikwijls Indisch Nederlands of petjoh gesproken. Voor de doorsnee ‘Hollander’ zal het petjoh net zo gemakkelijk of moeilijk te volgen zijn als het Vlaams, dat ook vaak een bijzonder woordgebruik kent en niet terugschrikt voor een woordje Frans meer of minder.
In die ‘Indische taal’ is bij mijn weten (ik hoop dat ik mij vergis) nooit serieus gedicht en al helemaal niet in pantunvorm. Meer dan een grappig, maar weinigzeggend rijmpje uit mijn Indische jeugd kan ik me niet herinneren. Het luidde als volgt:
De son hij schijn
de vohels fluiten
de schilpat stek sen kop nah buiten
hij wil wel, maar hij kèn niet fluiten.
Ja, het zijn vier regels, maar een pantun is het zeker niet. De ‘kleine Indische bung’ dichtte niet, of zelden en kon zich al helemaal niet voorstellen dat zijn eigen Indische taal daar ook best geschikt voor was. Zelfs Tjalie Robinson, die in zijn boeken geregeld dialogen in Indische straattaal schreef, heeft zich aan een gedicht of vers in het petjoh nooit gewaagd, laat staan in pantunvorm. Maar het kan wel. Ik heb er een geprobeerd, zoals dat hoort doorspekt me Maleise woorden:
Verlangen
Oh, mijn Java manis sekali
Jij blijf altijd toh mijn schat
Op een dah ik kom kembali
Want sudah bòsen van petat
Voor degene die het Maleis niet (meer) machtig zijn: manis sekali= heel erg lief; kembali = terug; sudah= al en bòsen = beu, er genoeg van hebben.
x
Java Post 
Hier nog 1
Hoe dankbaar is mijn kleine hond
Hij kwispelstaart en ……..?
in petjoh
Udang baris (marcherende garnalen) mijn kleine ghon
Hij kwispelstaart en zoent mijn nont
lees kont voor nont
Trima kasih Peter, ik schrijf het slecht, ik spreek het slecht maar begrijp het uitstekend. Zo leuk en dus heel erg veel dank, mijn dag kan niet stuk. Ik stuur het op naar mijn broer die ook altijd kleine gedichtjes maakt. Wij woonden in voor, tijdens, tot een poosje na de oorlog op de Molukkenweg, Batavia. Speelden met veel Indische en Indonesische kinderen en die basis woordenschat is me zeer bekend. Nogmaals dank, n
Mooi gedaan Peter Schumacher…dat gedicht
Voor de Indonesigangers onder ons
http://www.lokerseni.web.id/2012/01/pantun-jenaka-kumpulan-pantun-jenaka.html
Een wat platter voorbeeld. Zeker tot in de jaren zeventig een algemeen bekende:
Ik liep eens langs de kali
Ik hoor tjeplek tjeplok
Loh, ik denk een kikker
Adoeh, orang tjebok!
Hierop volgende een andere, waarvan ik mij alleen de eerste twee regels herinner …
Op een dag ik steel een pisang
Ik melorot uit de boom
…
Wellicht kan iemand deze laatste aanvullen?
Dacht altijd dat het een liedje was, vaag herinner ik me het melodietje.
Klopt. U heeft helemaal gelijk. In dit geval betreft het inderdaad een liedje en geen pantun.Vaak zijn de dingen uitwisselbaar: als ik aan een pantun denk, denk ik direct aan de gezongen pantun.
Binnen de Molukse gemeenschap was/is het tijdens een familiefeest vaak gebruikelijk om “spontaan” een pantun te zingen binnen het lied Manise manise. Niet zelden wordt dan dubbelzinnig, plagend gezongen over degene(n) die in het feestelijke middelpunt staat. Maar, inderdaad, onder meer ook vaak liefdesverklaringen.
Een gezongen voorbeeld van de onvergetelijke Ming Luhulima en zijn Amboina Serenaders (Manise-manise):
Ach wat brandt daar achter die bergen
Toekang kajoe membakar kajoe (de timmerman brandt hout)
Waarom zou ik mijn liefde verbergen
Semua orang toh sudah tau (iedereen weet het toch al)
Ik ke het iets anders;
Ik liep eens langs de kali
Ik hoor tjoplok tjoplok
Ik denk daar swemt een kodok
Wat doet ie daar dan toch?
Op een dag ik steel een pisang
Ik melorot uit de boom
Kom een vent aan hij met klevang
Ik larie naar zijn oom
Zeg zijn oom geef hem een labrak
So die vent hij loop op hol
Oom slaat hem tot krik krak
En ik heb de grootste lol
Wat een leuke, deze kende ik nog niet.
Toen kwam man met grote klewang
en ik smeer ‘m naar si Oom??????
Op een dag ik steel een pisang.
Ik melorot uit de boom.
Daar komt een man met klewang,en ik mentiet naar zie oom
Zie oom hij is zo sterk en beukt hem tegen grond
Maar ach die vent hij lopoet en valt in paardenstrond
Mooie gedichten ik herkent ze uit mijn kinder tijd
Overgenomen uit “Petjoh”door Richard Cress. Woorden en wetenswaardigheden uit het Indische verleden.
Jan-Jan kepala matjan
kiepiet, kiepiet boentoet ajam
Si Piet mentiet
zijn staart kiepiet, kiepiet
Jan kiewie kiewie
vannacht geboren in de gendih
Marie merak miriep
pas gevallen in de koealie
Wim, nassi tim
met een kikkertje erin.
Tingelinggeling daar gaat de bel
si pak gendoet gaat naar de hel.
Boy, oh boy, bovenstaand al in geen jaren meer gehoord.
Heb je nog meer van die “gedichtjes”??
Geniet van die oude gedichtjes. Wil graag meer horen/lezen. Mijn probleem is dat wanneer ik deze gedichtjes lees, ik begin te lachen en bijna van mijn stoel afval. Stuur de gedichten/verhalen maar op. Ik geniet er zo van.
Een andere: Jan Kiewie Kiewie sijn mon is ron
Rook sigaar, kom uit sijn kon
De son hij schijn
de vohels fluiten
de schilpat stek sen kop nah buiten
hij wil wel, maar hij kèn niet fluiten.
Tja Peter, hier ben ik niet zo met je eens. ‘weinigzeggend’…?
Nog maar eens overlezen denk ik.
ik vind het de meestzeggende van alles wat ik boven aan rijmen las…
Ik ga t ook niet uitleggen, net als bij mopjes…
Pinda Indisch (van Rudy Kousbroek)
Pinda liep eens langs de baan,
Maar er kwam een treintje aan,
Hij wilde buigen voor ’t applaus,
Maar toet-toet-toet, al satésaus.
Kokosnoot liep langs de baan,
En er kwam een treintje aan.
Kokosnoot hij hield zich dapper,
Maar toet-toet-toet, geraspte klapper.
Natte vis liep langs de baan
Maar er kwam een treintje aan.
Natte vis was blind van passie,
En toet-toet-toet, al sambal trassi.
Chinese kool liep langs de baan,
Maar daar kwam een treintje aan.
Ze wou nog zeggen: ja dat was’m,
Maar toet-toet-toet, al sajoer assem.
Geitebok liep langs de baan
Maar daar kwam een treintje aan.
Hij zag niet dat hij in de vlam ging,
En toet-toet-toet, al saté kambing.
Garnaaltje liep eens langs de baan
Maar daar kwam een treintje aan.
Ga opzij! Dan roep ’k hoe dan?
Maar toet-toet-toet, al kroepoek oedang.
1. DE TJITJAK
Een tjitjak kroop bij avond
Zijn veilig hoekje uit
Hij kroop toen langs de muren
Op zoek naar lekkere buit
Hij ving een lekker hapje
Een larong vet en dik
Hij viel hem in zijn smaakje
Hij was erg in zijn schik
Maar ach er kwam een tokeh
En die viel de tjitjak aan
Hij greep hem bij zijn staartje
Het scheen met hem gedaan
Maar wonder boven wonder
De tjitjak kwam weer vrij
Zijn staartje brak in tweeën
En hij vluchtte o zo blij
Beste Jan, weet u misschien wanneer dit lied (De Tjitjak) ongeveer geschreven is en wie het heeft geschreven?
Rudy Kousbroek, ik dacht in de NRC. Heel lang geleden. Rond 2010???
Bedankt voor de snelle reactie, Jan. Ik denk niet dat Rudy Kousbroek de tekst heeft gemaakt; het moet uit de koloniale tijd zijn, maar welk jaar…? Het is een oud Indisch kinderliedje.
Leuk deze, voorbeelden van — wat zijn het — indische pantuns, maar het rijmschema is nog steeds
a-b-a-b
Oh, mijn Java manis sekali (a)
Jij blijf altijd toh mijn schat (b)
Op een dah ik kom kembali (a)
Want sudah bòsen van petat (b)
Mijn lief Java manis sekali
cintaku, mijn sayang
op een dag kukembali
sudag genoeg makan kentang
(met dank aan Peter Schumacher)
Heel simpel:
Jangan takut
Jangan khawatir
Itu kentut
Bukan petir
http://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_02481.php
sudag= sudah
Ben niet zo thuis in pantun gebeuren.
Wel heb ik op school ( SMP-SMA = onderbouw en bovenbouw ) in de Bahasa Indonesia diverse vormen van Puisi, Prosa , Syair , Sajak en Pantun geleerd .
Eigenlijk kennis gemaakt omdat ik de SMA beta ( Pasti -mathematiek) heb gehad.
Dat was 50 jaar geleden. ( Veel verheten dese)
De A richting (bij de Havo was het AM richting) en zeker de C richting (Budaya =cultuur=Havo CM profile) ) waren beter dan de beta leerlingen.
De (Indische) Nederlanders kregen door hun achtergrond( Nederlandse cutuur/scholing) krijgen waarschijnlijk weinig pantun .
Wel kregen ze Sajak vorm , dat is gedicht .
Sajak werd in Indonesia vaak door elkaar gehaald met Puisi (Poëzie ).
Een Sajak kan ook een Poëzie zijn ,maar Poëzie kan geen Sajak zijn .
Nu weet ik weinig van de pantun, maar wat ik dacht te weten is dat niet alleen het een vierregelig gedicht met schema a-b-a-b was, maar ook dat de eerste twee regels een dichterlijke beeldspraak zijn die wordt uitgegeld in de twee laatste regels en dat pantuns veel voorkwamen in krontjongliedjes.
Zo zijn de teksten van Terang Bulan en Burung Kakatua pantuns.
Klopt toch, of niet?
Men moet kijken naar de “formule a-b-a-.b (en herhalingen), de populairste vorm.(4 zinnen)
Maar het kan ook uit 2 zinnen zijn a-a , b-b
Of uit 6 zinnen met de formule a-b-c en a-b-c
Of 8 zinnen met de formule a-b-c-d en a-b-c-d
10 , 12, 14 zinnen
Globaal onderverdeeld in 2 groepen met elkaar verbonden betekenis of en niet met elkaar verbonden betekenis
Met verschillende soorten inhoud en functies en werd gedaan in verschillende gelegenheden zoals feesten , jongeren onderling , liefdes verklaring , als advies etc .
Apa guna berkain batik (Wat voor nut om kain batik te gebruiken)
Kalau tidak dengan sujinya ( zonder de batik suji)
Apa guna beristeri cantik ( Wat voor nut heb je een mooie vrouw)
Kalau tidak dengan budinya ( als ze een slechte karakter heeft).
Het is een vrije “amsterdamse vertaling”.
Ik vraag me af of je gelukkiger bent met een “lelijke”vrouw maar met een gouden hart .
Trouwens een “mooie” vrouw kost ook veel geld (wink).
Ik kies de mooie vrouw met een gouden hart…
*Er zijn veel bloemen in de tuin
( zelfs wilde bloemen en onkruidbloemen)
*Er is slechts een die ik pluk
( waarom een, je kan ook vele soorten bloemen plukken zo lang het kan)
*Er zijn veel vrouwen
( veredelde bloemen, kruisingen , wilde bloemen etc)
*Maar alleen zij is mooi
(Omdat ze volgens hem de mooiste is , maar dan vraag ik , als ze niet ken koken, de huishouding doen , niet kan naaien of slechte karakter heeft, lui zijn etc ? WAT DAN ?)
@Pak Surya Stmadja, “maar dan vraag ik , als ze niet ken koken, de huishouding doen , niet kan naaien of slechte karakter heeft, lui zijn etc ? WAT DAN ?”
Dan heb je een probleem.
Maar dan neem je er toch een tweede vrouw bij?
U moet de zaken niet al te scherp zien.
De heren worden romantisch?
Ik hou me maar aan het klassiek schema
Banyak bunga di taman
Cuma satu kupetik
Banyaknya perempuan
cuma dia yang cantik
Er zijn veel bloemen in de tuin
Er is slechts een die ik pluk
Er zijn veel vrouwen
Maar alleen zij is mooi
(met dank aan Rhoma Irama)
II
buah pisang dibuat gethuk
pulang dagang buka facebuuk 😉
gethuk = koekje gemaakt van cassave
LIEF INDIË
Beelden uit mijn kinderjaren
uit het land van tropenzon
heel wat schoonheid mocht ik ervaren
tot de oorlog wreed begon.
Moest mijn Indië dra verlaten
ging op weg ver over zee
maar ik hou je in de gaten
lief schoon moederland tabéé.
Koppie toebroek, klapa moeda
lemper, tjendol en saté
babi panggang en peté
al die fijne lekkere dingen
hebben wij hier ingevoerd
“terang Boelan”kan een ieder zingen
en ik raak dan vaak innerlijk geroerd.
Ook de goeling en botol tjebok
zijn bij ons nog steeds in huis
op Oudjaar, een ayam kodok
met een Indisch bowl in huis.
Indische familiefeesten
ook wel koiempoelans genoemd
met verhalen over geesten
stille kracht door velen vaak genoemd.
Kan nu ook hier fijn vertoeven
in mijn vaderland, weleer
over Indië heerlijk snoeven
ben zo altijd in de weer.
Over jou zal ik steeds verhalen
zing ik van mijn moederland
zing de liedjes vele malen
want met jou heb ik een band
al dat heerlijks vaak herhalen
blijf jouw kind, lief Indië. moederland.
Mooi, maar iets te Nederlands . Grapje 😉
Hier eentje in petjok(?) (uit welk boek?) zonder circumflexen en aigu’s. voor de gelovigen onder ons.
Hijnenher derjah ontkoome’n
Sreewnietsterker narhenot
Farderfrisse watterstroom’n
Danmijnsiel ferlangnaarhot
Jamijnsiel dorsnaardenheer (c)
Hotdesleefens ah wanneer (c)
Salliknaadren fooru oohen (d)
In uhuisunaam ferhoohen (d)
Wat het tweede couplet betreft, krijg Pak Surya Atmadja zijn zin .
p.s. even terzijde:
https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/moederland-vaderland
mooi hoor dank u wel
Hier een mooi gedicht van een op Indonesie georienteerde indo . Die site hoort eigenlijk niet meer te staan op internet. Tripod was een free-site in het begin van het internettijdperk, daarvan heb ik ook gebruik gemaakt. Werd opgeheven.
Moederland
Er is een land, dat niemand kan verzinnen,
Maar dat bestaat, in innig zielsverband,
Zoals ‘n kind haar moeder kan beminnen.
Zo min ik haar, mijn beeldig moederland.
Dit land ,verschijnt in veler mijner dromen,
en overdag, dan is zij ook bij mij.
Ze laat niet los, wil steeds weer bij me komen,
En dat doet pijn, maar maakt ook blij.
O ja, ik weet, de jaren zijn vergleden,
Maar lang gelee, is daar het licht ontstaan.
Ik moest vertrekken, ondanks mijn gebeden,
maar ben in feite nimmer weggegaan.
Het mag toch wel? Wij hebben iets verloren,
Neen! Niet een prul of gene waarde
Het is het land, waar wij werden geboren,
Een deel van ons, een deel van moeder aarde.
Nu wil men hier opeens een veertje laten,
Er is protest, men mokt en spreekt van strop.
Men levert in, procenten van de baten!
Dan zwijg ik stil, Wij gaven alles op!
Is er wel iemand, die snapt wat wij bedoelen?
Kreeg U een pleister op de diepe wond?
Is wel een die voelt wat Indo’s voelen?
Gedjraboet zijn? Geplant in vreemde grond?
Ik vrees van niet, daarom blijf ik beminnen,
Dat land van rust, van eenheid en van pracht,
Het land dat vol zit van mijn jeugd en zinnen
Het mooiste land op aard!
Mijn Gordel van Smaragd!
http://middel43.tripod.com/id2.html
Ter overdenking
Het was slechts een zonnige glimlach
Het was slechts een vriendelijk woord
Doch het verdreef toch droevige nevelen
En het heeft sombere gedachten verstoord.
Het was slechts een hartelijk knikje
De troostende druk van een hand
Toch was het als een boog in de wolken
Die Hemel en Aarse omspant.
Een glimlach kan smarten verzachten
Een woord kan bevrijden van druk
Een handdruk kan zonden verhinderen
Vernieuwen HOOP. LIEFDE en GELUK.
Het kost je zo weinig te geven
WOORD, GLIMLACH en HELPENDE HAND
Doch arm en koud is je leven
Als bij niemand zulks troosten beland.
Hallo Henk, Wat een mooi gedicht!!
Vera, lief van je.
Prettige Feestdagen en een GEZOND 2014 toegewenst!
Het zelfde voor jou en jouw familie!
Mooi artikel van Peter Schumacher. Wat me wel opviel was dat er geen geen verband wordt gelegd met de ‘Indische’ muziek en dan met name met de krontjong. Ik heb de afgelopen jaren bij optredens op Java gezien hoe vanuit het publiek op bekende krontjongliederen vanuit het publiek spontaan ‘pantuns’ worden geïmproviseerd (zoals ooit ook vroeger). In haar boek ‘Indonesische volksliederen’ schrijft A.M.Gommers-Dekkers hierover het volgende:
“In de eerste fase van de ontwikkeling van de krontjong waren er slechts weinig melodieën, waarschijnlijk van Portugese afkomst, die de zangers als structuur gebruikten voor de geïmproviseerde versvorm, pantun genaamd. Deze versvorm is een vierregelig puntdicht, ook wel kwatrijn genoemd. Dit vierregelige vers heeft een wijsgerige inslag, is een soort spreuk met een oplopende spanning, die steunt op een eigen rijmschema (A A B A). Deze dichtvorm was in de middeleeuwen in Perzië en de Arabische landen populair geworden. Er werden krontjongcompetities gehouden gericht op de pantun, waardoor er nieuwe verzen ontstonden, waarbij de muziek ondergeschikt was.
De situatie veranderde toen het professionele populaire entertainment ontstond door de opkomst van de theater- en de platenindustrie. De pantun-competities hielden op te bestaan, waardoor het improvisatie-element verdween. Het raffinement van de bestaande lyriek van pantun werd het uitgangspunt van de krontjong. Vanaf die tijd was het niet langer Europees-Aziatische muziek, maar entertainment-muziek van Batavia en andere Indonesische steden” (einde citaat Gommers-Dekkers).
Het door haar genoemde rijmschema (A A B A) wijkt wel af van dat van Peter Schumacher (A B A B), maar de relatie tussen pantuns en krontjong leek me interessant genoeg voor de Java Post-lezers om op Peters artikel te reageren.
Ach wat brandt daar op die bergen
Toekang kajoe tjari kajoe
Ach waarom zou ik mijn liefde verbergen
Semoea orang sadah taoeh!
(abab)
Ik ken het iets anders.
Wat brandt daar op de bergen?
Tukang kaju njang bakar kaju
(de houthakker die het hout verbrandt)
Waarom zou ik mijn liefde verbergen?
Orang semua sudah tahu.
(iedereen weet het al).
Hijnenhèr dérjàh ontkoom’n
Srééwnietsterker na’a’rhenot
Fa’rderfrisse wa’tterstroom’n
da’nmijnsiel ferlangnaarhot
Jamijnsiel dorsna’a’rdenheer
Hotdesleefens a’h wanneer
Sallikna’a’drn fooru oohen
In uhuis unaam ferhoohen
oftewel “Hijgend Hert der Jacht ontkomen op zijn Indisch-Nederlands (uit Soebatten, sarongs en sinjo’s van Joop van den Berg)
Koffie toebroek, klapa moeda
Lemper, tjendol en sate
Sambal gorengs, spekkoek, mangga
Babi pangang en pete
Al die fijne lekkere dingen
Hebben wij hier in gevoerd
‘Terang Boelan’ kan ’n ieder zingen
En raak dan vaak innerlijk geroerd
Voor de goede orde, bovenstaand versje is in de NEDERLANDSE spelling.
In het Indonesisch zou pangan als panggang (dubele “g”‘ ) moeten worden geschreven, koffie wordt dan “kopi”.
Sambal gorengS bevat het Nederlands eigene toevoeging van “s” om meervoud uit te drukken, in dit geval verschillende soorten sambal goreng: sambal goreng udang, sambal goreng ati, etc.
Ed Vos
Dit is een couplet uit LIEF INDIE
Zie het complete stuk, ingezonden 4 december 2013.
Didi-tje maakt hari-hari
zonder buks of karabijn
trouw een éénpersoons-safari
Radja oetan? harlekijn
Uit Didi in Holland
Ja Hr ANTHONIJSZ . Dat zag ik later pas 😉
you are my sunshine, my only sunshine
You make me happy when skies are grey
So please be totok or just stay Indisch
But please don’t take my old world away
Lilian Ducelle in “Spreken is zilver, zwijgen is Indisch”
But please don’t take my old world away.
Dat vind ik een hele goeie.
Gelijkgestemden ontmoeten elkaar toch, en die hebben het niet over indisch, indo of een indo-beweging ala keturunan ketiga ke-empat, met veel geschreeuw maar weinig wol en alle bijbehorende uitingen echo’s van koloniaal racisme . licht/donker, kwart indisch, kwart indo, exodus/diaspora.
Gelijkgestemden hebben een sterke personality, en die hoeven aan niemand of aan elkaar te bewijzen dat zij indo zijn, Indisch of Indonesier, kind van twee culturen, indisch is een gevoel, indisch eten (indisch eten is overigens niet des indo’s wij hebben het over makanan/ of masakan, Bali/Jawa/Padang etc). .
Het is allemaal van nul en generlei waarde voor een goede onderlinge omgang.
personality = identity
Geef toch niet as niet pantun? Leuk toch deze?
Dit is geen pantun, maar er moeten toch meer van dit soort Indische woordgebruiken zijn? (sorry voor de off topic).
Oeroesen (Rudy Kousbroek in NRC, 22-11-2002)
Ellen kan goed oeroesen,
Oeroesen is haar vak.
Zij heeft in drie dagen
Deze hele excursie geoeroest.
Er moet altijd iemand zijn
Die alles oeroest.
Als er niemand is die oeroest
Loopt alles in het honderd.
Wie heeft dit zo geoeroest?
Er is nergens een zitplaats.
Niemand had er aan gedacht
Iets te oeroesen voor de kinderen.
Het festival was slecht geoeroest:
Aan het eind kwamen we geld tekort.
Als je wilt dat alles goed loopt
Moet je vragen of Ellen het oeroest.
Oeroesen is een werkwoord;
Kun je raden wat het betekent?
Mooi.
Indische woorden?
roesten – oeroesten – geoeroest. 😉
Itu bukan urusanku 😉
Indisch woord pantoen – van toen 😉
(Si) Ellen is toekang oeroes .
Stamwoord Oeroes (van Ophuijzen spelling) = regelen, dus si Ellen is een regeltante.
Hoe toch tante ?
Als si Piet toekang oeroes is, is hij dan een regeloom ?
Moelek dese.
si Piet (niet sipit) = een regelneef.
Zou si Piet een nuttig onderwerp zijn in de Zwarte Pieten discussie? Een Indische bijdrage aan die discussie? Richting licht getinte Piet? Daar is vast wel een pantun voor te maken.
Omdat ik Belgische roots (De Bovi, Antwerpen) heb stond ik stil, terwijl ik gezeten was, bij een tekst van ene Wendy met foto in een Belgische site, schrijf,be, waar ze vertelt ook met ‘oeroesen’ te maken te hebben gehad. Niemand heeft in de voorbije drie en een half jaar erop gereageerd wat logisch is. Lees maar voor uzelf:
Oeroesen
Geschreven door Wendy op Maandag 14 maart 2011 in de Categorie: Verhip!
” In Flow, een Nederlands tijdschrift, las ik het woord: oeroesen. Een tikfout dacht ik. Hoewel ik niet wist wat ze dan wel bedoelden. Maar het bleek een bestaand werkwoord. Het betekent – ook volgens Flow – “rommelen voordat je echt kunt beginnen (met koken bijvoorbeeld)”. Aha, zo noem je dus dat geklungel met potten, pannen en ingrediënten voor het echte werk. Dan oeroes ik er wat op los. Alleen nooit geweten dat je het zo verwoordt.”
Dit is om je kriepoet te lachen, nietwaar (lees: tóg)? Dankjewel, Wendy.
Oeroesen betekent r o m m e l e n voordat je echt kunt beginnen.
Link: http://www.flowmagazine.nl/
Eerste alinea sudah salah wessel; moet zijn ‘op’ een Belgische site, niet ‘in’. Saya minta ma áf.
Slokan
Ik lopen langs de slokan
ik hoor tjeplék, tjeplok,
ik denken ist’r spoken
ondertussen tjina tjébok.
Si Pit blijkt een Chinees te zijn….
Olret, nu weer Indisch, weliswaar geen pantoen maar wel leuk (dacht ik zo) om enkele verschillen te zien. Nu bestaat er volgens mij de taal “Indisch” niet, maar wel Indisch-Nederlands. En zoals veel Inlanders toen, je hoort wat, en je maakt er zelf maar een woordje van zoals kakhuis=kakoes; alright=olret, en of je dat nu Indische woordjes noemt?
– Halo Lien, jij naar waar?
– Naar kamp Sinees.
– Soeken ivaat?
– Water Eropees
In het basa Indonesia zou het zo klinken:
Halo Lien, mau ke mana?
Ke kampung Cina
Cari apa?
Air Belanda
In het Javaans:
Halo Lien, kowe menyang endi?
Menyang kampung Cina
Nggolek apa?
Banyu Landa.
De verschiilen moet natuurlijk de overeenkomsten zijn. Immers wat wij petjok noemen en dergelijke is bijna de letterlijke overzetting van het Maleis/Javaans naar het Nederlands.
Terzijde: tijdens een discussie op FB , gooide ik wat Indonesische woordjes in mijn zinnetjes.
Kreeg van een young and snotty katjang (katjoeng?)kaas indo de opmerking dat ik in het ABN moest schrijven (spreken). Immers wij zitten hier in Nederland, en ik moest mij aanpassen. Lijkt me echt iets voor een PVV’er (dat aanpassen)
Voor die vent, hier de Nederlandse vertaling
Hallo Lien, waar ga jij heen?
Naar het Chinezenkamp
Wat zoek je dan?
Mineraalwater.
Zo goed Indo?
Maar mij klinkt eea toch wel kakoe in de oren.
Ik heb een boek van Richard Cress; PETJOH, woorden en wetenswaardigheden uit het Indische verleden. Een leuk boek voor de donkere herfst/wintermaanden.
Enkele rijmpjes uit het boek:
Jan-Jan kepala matjan
kiepiet, kiepiet boentoet ajam
Si Piet mentiet
zijn staart kiepeit, kiepiet
Jan kiewie, kiewie
vannacht geboren in de gendih
Marie merak miriep
pas gevallen in de koealie
Tingelinggeling daar gaat de bel,
si pak gendoet gaat naar de hel.
kipat-kipit — kiepeit, kiepiet
ik word nog kierewiet van dat ge-piet
Aku ngapriet 😉
Voorlopig
Overigens: dat “mentiet”, welke taal is het? Mijn vader gebruikte dat woordje ook wel.
Is het Surabayaans-Javaans? Ik weet wel dat het zoiets betekent als, weggelopen,
Daar in Sby gebruikt men ook het woord kathuken: dat doen wij wanneer het fris of koud is.
“mentiet” ( er vandoor gaan) Ik denk dat het “Petjoh” is. Indisch dialect.
Vergeet niet dat boek van Fred S. Loen. Niet helemaal volledig, maar hij was toch de eerste die een boekje over petjoh schreef?
Laten wij eerlijk zijn, petjoh of pecuk of hoe je het ook noemen wilt, is gewoon kampongtaal.
Tegenwoordig zouden wij het achterbuurttaal noemen.
Nu willen de indo-kleinkinderen ineens de kampunggewoontes die voorheen niet bon ton waren in ere herstellen en dat hun “cultuur” noemen. Het zijn vaak gevoelens van ongenoegen met de moderne maatschappij, het gezoek naar een identiteit om je aan vast te houden en je te kunnen onderscheiden van anderen zo van “Kijk mij eens ik ben toch wel zeer speciaal.”Mensen schijnen dat nu eenmaal nodig te hebben, aan een paar druppels bloed worden spectaculaire verhalen opgehangen, afwijkende gewoontes tot Indische cultuur verheven.
Als kleine jongen begon ik thuis petjoh te praten Mijn ouders vonden dat n8et goed Ik kon kiezen tussen Indonesisch/maleis of Nederlands Mijn keus ? Indonesisch, veel Indonesische vriendjes Helaas, mijn ouders spraken dus veel beter maleis Gevolg ? Continue verbeteringen, verwijzen naar het Indonesisch woordenboek enz. Ik had er gauw genoeg van Ik geloof dat ik het 4 dagen volhield en toen bedremmelt mijn ouders vroeg of ik weer Nederlands mocht praten Wat ze genadiglijk toestonden 🙂
Waarom mocht u, heer Huster, niet tweetalig opgroeien? Wat was het argument van uw ouders om u te laten kiezen? U woonde toch in Indonesië? Ik kan hier zo ‘gregetan’ om worden als kinderen zo onder de djempol worden gehouden.
Mijn vader had in Indonesië een betere baan omdat hij twee talen sprak.
Ik had nooit bij het feit stilgestaan waarom mijn vader na zijn Gajah Merah tijd bij het Department Sociale Zaken van de Republik Indonesia kon werken. Dat waren toch twee verschillende zaken. Dat was dus in Surabaya ondanks de bersiap (en de indo-genocide). Maar goed, dit is off-topic, Naast ’t feit dat hij vloeiend bahasa Indonesia sprak, had hij ook nog kennis van het Javaans en het Madoerees, hetgeen wel logisch is, want dat eiland Madoera lag daar niet ver vandaan. Ik kende dus al veel Javaanse woordjes.
Door de oorlogszuchtige taal uit Nederland, moesten wij uiteindelijk vertrekken vanwege onze Nederlandse nationaliteit.
Mijn moeder, broertje en ik, vader was toen al overleden en begraven in zijn geliefde land en bij het volk, vertrokken in mei 1960 Mijn halfzusters die tijdens de nw guinea oorlog ernstig lastig gevallen werden waren al vooruit gestuurd Na het laatste decreet van Soekarno dat per 01-01-1960 alle vreemdelingen, lees Nederlanders, uit overheidsdienst ontslagen moesten zijn Er was geen bestaansmogelijkheid meer Ondanks dat allerlei mensen, met die van het departement voorop, mijn moeder bezworen te blijven, les te gaan geven vooral nederlands : ‘Wij sturen U wel leskinderen Want veel wetten zijn nog in het nederlands en zelfs frans en de komende tientallen jaren zullen wij als bestuurders de taal nodig hebben’ Sic. En dat voornamelijk uit de mond van iemand die had meegevochten, mee gedaan had aan de Lingadjatie conferentie en die ook zei : Mevrouw, had nederland het=federatie gebracht als een subliem Indonesisch idee dan had het heel grote kans gemaakt ook werkelijk uit gevoerd te worden Sic
m,a.huster zegt:
26 oktober 2014 om 12:39 am
Hr. Huster ik geef u in deze gelijk dat Nederland diplomatischer (of met veel invoelingsvermogen) had moeten optreden. Overigens werd het Maleis van Van Ophuijsen (later werd dit bahasa Indonesia) ingevoerd om de interne eenheid binnen Nederlands-Indie te verstevigen en Nederlands-Indie werd al als een eenheidsstaat beschouwd en bestuurd sinds Van Heutsz.
Veel Indonesiers denken dat beide zaken eigen vindingen zijn.
Wat overeenkomsten en verdragen betreft: dit zijn voor Aziaten slechts een stukje papier waaraan je een eigen interpretatie kunt geven (zoals het je uitkomt) , morgen kan het weer anders zijn. Dan is er weer iets…
Dit waren mijn gedachten pan toen.
Mijn moeder was Hoofd juridische afdeling Djawatan Pelajaran, mijn vader verloor zijn ananasplantage te Bantam tijdens de bersiap, bezet Beiden waren beslist 2 talig (mijn vader zelfs meer, want volgens mij sprak hij ook wat javaans en soendanees, door zijn personeel toen tuan (vertaald) donder en bliksem genoemd 😉 ) want anders redde je het niet op regeringsdepartement op zo’n hoge functie, later zelfs nog hoger Wat ik me ervan herinnerde was dat ik zowel het nederlands als het indonesisch helemaal vermoorde met het petjoh, dat ik ook nog niet echt goed sprak, bedenk ik nu Vond het niet zo gek Ik had vrije keus, Indonesisch en/of nederlands maar wel consequent goed moeten spreken
Ik maak toch bezwaren als de Bhs Melayu die door Van Ophuijsen werd geintroduceerd met de hulp van 2 Minangkabause Engku’s (leraren) door elkaar werd gehaald met Maleis.
Want in die tijd werd door veel Nederlanders(ook Indo) weinig onderscheid gemaakt tussen de Bhs Melayu van Kweekschool of de Bhs Melayu pasar (handelstaal).
Wel weten ze een onderscheid te maken tussen “Hoog “Maleis ( Kweekschool- Indologie in Holland ) en “Passer” Maleis.
Mijn overgrootvader (Rd Kandoeroean S.M ) was volgens zeggen (katanya) leraar Bhs Sunda en Melayu bij de Bataviasche H.I Kweekschool ( een generatie genoot van de Nederlandse Van Ophuijsen? ). mijn opa Rd Kandoeroean S.Atmadja was ook leraar HIS in West Java, zoals mijn ouders leraren waren bij de “Goepernemen” school (HIS).
Door de al te strenge bemoeienissen van mijn moeder ( mijn vader was milder) heb ik mijn Bhs Belanda min of meer verwaarloosd , trouwens er was een tijd geweest dat het not done was om in het Nederlands te spreken in het openbaar.
En zeker als het gedaan werd door Indonesiers.
Djawatan Pelajaran zat toch bij Medan Merdeka Timur ( waar de oude HBS CAS zat -ben oud leerling, maar niet de Hollandse HBS), schuin tegenover de Station Gambir.
Mijn Indische oom echt bijna bule/groot van postuur (logisch een “Belanda” en was getrouwd met mijn tante) werkte bij de Departemen Pelajaran ( later Perhubungan ?).
Hun dienstwoning zat in een complex bij Jalan Budikemuljaan -(de beroemde ziekenhuis waar ik ook geboren werd ) , dacht dat het vroeger Gang Schott heet ( in volksmond Gang Sekot).
Surya Armadja Dat klopt Ik zat op de CAS lagere school van 1959 tot mei 1960 Ik kwam daar vanwege dat de ene na de andere nederlandstalige lagere school gesloten werd Ik was een lagere school hopper Ik had geloof ik 5 scholen in 4jr de CAS was de laatste voor we vertrokken Mijn zusters zaten op de aangrenzende MULO voor ze naar Nederland werden gestuurd Heb de aanslag met straaljager, vol gas met bulderende kanonnen op het Paleis/Soekarno, nog laag over me heen gehad en de paniek toen de militairen met van alles iedereen letterlijk van straat veegden meegemaakt En de vele malen avondklok Ik zeg altijd : Mijn nederlandse generatiegenoten weten niet wat militair bewind/oorlogsmaatregelen enz is Ik woonde Djalan Ternate, ( richting Tangerang ? ) Was een hele rit om op school te komen, dat herinner ik me wel, hoe vaak niet op haar na getobrak Dan kende mijn moeder waarschijnlijk je oom, toh Haar afdeling was de enige waar geen corruptie voorkwam tot haar ontslag Ze was er trots op Maar controleerde ‘toevallig’ wel Bijv op verjaardag personeelslid, zag ze nieuwe koelkast. Volgende dag werd haar gevraagd : Hoe kom je er aan :0 ? Groeten
@ m.a huster.
Jalan Ternate ken ik goed,mijn speelgebied , veel vrienden- klas genoten, dat is dichtbij Jalan Biak etc , de verlengde stuk van Moesieweg.
De oude baas van de B.I.N ( Generaal X ) is ook een jongen uit die buurt.
Die jongens/meisjes hebben vaak hun reunies , ben ooit uitgenodigd maar niet gekomen.
Ik woonde in Laan Trivelli( Jalan Tanah Abang 2 ).
Mijn ouderlijke huis t/m 2010.
Oude kaart van Jln Ternate .
Nu heb je betere maps zoals google ?
http://www.streetdirectory.co.id/indonesia/jakarta/travel/travel_id_197668/travel_site_5950/travel_no_/
Over corruptie ?
Daar kan ik als zoon van een Indonesische ambtenaar ( o.a Monetaire Raad -katanya) leuke anekdotes vertellen.
Wel kan ik aangesproken worden als ze mijn identiteit krijgen, dus mondje dicht , want ik wil nog terug met pensioen/vakantie naar mijn kampung in Jakarta.
Mijn naam is haas, saya tidak tahu apa apa.
volgens mij was Dj Ternate zijstraat van Dj Biak Op de hoek huis met grote Tjemarabomen Zat in topje op zoek naar wind tijdens kentering Adoeh vergeten te kijken Plotseling Oedjan istemewa en de top zwiepe zwiep Duurde lang voordat ik beneden kwam Kampoeng tegenover Dj Ternate eens helemaal in de fik Stonden de huishoudster, mijn rechtszijdig verlamde vader, broertje en ik op straat met bultzak met laken er omheen en wat kleding erin te wachten of het over zou slaan Mijn moeder mocht de wijk niet in, afgesloten door militairen Was vroeger moeras waar mijn vader als jongeman nog op jacht ging, begin 1900 Laan Trivelli, woonde Fan van Schaik, aangetrouwde verre familie, kwam uit op de kali, daar tegenover onze Liberal Catholic Church Weg, moest door militairen Mijn moeder is er nog geweest jaren 70 Tuinen Dj Ternate volgebouwd, onherkenbaar Begraafplaats Tanah Abang ook weg voor snelweg behalve graf van ??? soldaat ?? AL mijn familie lag daar ook mijn vader Imposante toegang herinner ik me nog Adoeh, ister zoveel herinneringen Gr
“Mijn naam is haas, saya tidak tahu apa apa.” Heel lang geleden was er een film (?): Ikke Ali, ikke niet verstaan.
Ed Vos zegt:
26 oktober 2014 om 7:56 am
1.Overigens werd het Maleis van Van Ophuijsen (later werd dit bahasa Indonesia) ingevoerd om de interne eenheid binnen Nederlands-Indie te verstevigen en Nederlands-Indie werd al als een eenheidsstaat beschouwd en bestuurd sinds Van Heutsz.
2.Veel Indonesiers denken dat beide zaken eigen vindingen zijn.
——————————————————————————————————–
1.Logisch van uit de Nederlandse standpunt.
Gedeeltelijk waar.
Bhs Melayu werd al eeuwen eerder gebruikt door de bewoners van Nusantara ( bij de Nederlanders bekend als de Gordel van Smaragd) .
Daht van af de 7de eeuw.
Als lingua franca van de archipel, in het bijzonder door de kustbewoners .
Ene Frederick de Houtman (de broer van Cornelis de Houtman) had zijn beroemde boek
“Spraeck ende woordboeck inde Maleysche ende Madagaskarsche talen, met vele Arabische ende Turcsche woorden.” in 1603 uitgegeven.
2. Het zijn feiten die men kan nalezen/onderzoeken.
Waar hebben wij het over? Bhs Melayu in Arabisch schrift, Hoog Maleis dat niemand sprak (behalve in geschreven teksten), Maleis als spreektaal, een veredeld Bhs Melayu Perdagangan .
Overigens bestaan er slechts 2 soorten Maleis: goed en slecht Maleis.
Wanneer iemand goed Maleis, Hoog Maleis wilt noemen zoals in Hoog- en Laag Duits. silakan.
Waar ik wel bezwaar tegen heb, is dat ik op een enkele indo site iemand wel eens hoor beweren dat Bahasa Indonesia is afgeleid van het pasar Maleis, dat is zoiets als het Maleis dat iedereen onder de knie had na een cursus “Maleisch voor beginners”. op de boot naar Indie. Dat was dus heel makkelijk te leren.
Mijn Delftse lerares Bahasa vond dat mensen uit Indië/Indonesië in ieder geval de uitspraak meteen goed hadden. En een aardige woordenschat.
m.a.huster zegt:
26 oktober 2014 om 3:46 pm
volgens mij was Dj Ternate zijstraat van Dj Biak Op de hoek huis met grote Tjemarabomen
——————————————————————————————————
Klopt ook , dan zit je tegenover een kleine veld ,waar je kan voetballen .
Een vriend/klasgenoot van mij bij de SMA Negeri VII( HBS CAS) woonde in dat hoekhuis met een grote lange voorerf , en als ik me niet vergis met tjemara bomen.
Kijk even bij de streetdirectory .
Bij Jln Batjan woonde ook een klasgenoot , in de nabije omgeving afstand 50-100 meter wonen 4-5 klas/schoolgenoten, vandaar dat het mijn “speeltuin” was.
Sorry maar ik heb weinig goede herinneringen aan Hollanders daar en in die tijd Hovaardig, vernederend enz Mijn vader had tijdens zijn laatste herseninfarct ijs nodig om af te koelen Onze buren weigerden, Hollanders, te geven want ze hadden dat zelf nodig SIC De fam Malangkai, ambonezen ?? altijd veel herrie, ruzie en muziek(rock), aan de andere kant van het kruispunt ? Geen punt Overbuurman, Sumatraan, we kenden hem nauwelijks, wel altijd beleefd groeten en zo, was op Hadj geweest, kwam vragen of hij de Islamitische gebeden voor de doden ( mijn vader ) mocht komen zeggen Geen punt. Toen hij ermee klaar was zei hij tegen mijn moeder : ‘Mevrouw, U mag deze dagen niet zelf rijden om de zaken te oeroesen, mijn oudste zoon heeft vrij genomen en zal U met onze auto overal naar toe rijden waar U wilt’ Kijk, dat zijn MENSEN Ik kan me dus geen Hollanders herinneren op de hoek met de tjemara bomen Ook niet echt een veldje ertegenover Volgens mij begon de kampoeng daar meteen na 1 a 2 huizen Op de CAS had ik ook altijd problemen met de hollandse kinderen, gelukkig weinig, de meeste waren met gemengd bloed in diverse gradaties Mijn ouders hadden me opgevoed met gelijkheid beginsel, ongeacht man, vrouw, bruin, wit, geel, islamiet, hindoe, christen. boedhist enz Was een knul op school, groot en dik, altijd de baas spelen en vernederen en zo, vooral meisjes Ondanks dat ik scharminkel was vloog ik hem aan toen ik het zat was Verloor natuurlijk, maar had me blijkbaar plotseling image opgebouwd Hij was vanaf toen een stuk voorzichtiger als ik in de buurt was Schiet me de naam plotseling te binnen na jaren ??? Birton of Burton
@ m.a.huster
Nog even off topic (sorry Bert).
Mijn vrienden die in de hoekhuis wonen na 1963 en verder zijn Indonesiers , ik ben zelf ook Indonesier .
Goed dat je nog veel kan herinneren , soms leuk, soms niet.
Ik vond dit een heel interessant verhaal, met veel herkenningspunten. Ik werd er stil van…
Hr Husters was lid van De Vrij Katholieke kerk? Dat is een “gnostische” kerk?. Die bestaat nog steeds in Nederland.
Ik weet niet of je het gnostisch kunt/mag/moet noemen Het mooie voor mij is dat iedereen maar dan ook iedereen ongeacht geloof, ras, afkomst enz enz ter communie mag en kan gaan onder maar 1 voorwaarde, dat je het met eerbied en respect doet Discussies worden aangemoedigd wat soms zeer fel aan toe kan gaan Van hieruit heeft mijn moeder de Geredja Catholiek liberal nog van allerlei juridische adviezen voorzien in hun (verloren) gevecht tegen de militairen Ik meen dat ze de kerk zelf op hun kosten konden afbreken en elders opbouwen Ze zullen nu wel te leiden hebben vd fanatieke moslims Inderdaad bestaat de VKK hier ook Maar me er nooit meer echt bij thuis gevoeld hier Heb een behoorlijk scherp brein en geheugen Surya inderdaad zoet en zuur maar ook de kwajongens streken, waarvan ik nu grote spijt heb maar ook nog wel om kan grinneken, heel dubbel, ten koste vd Islamieten ( varkensoren en staarten voor de deur vd Moskee toen iedereen in gebed was, maar zelfs islamitische jongens deden mee maar raakten ze niet aan, of pitjes gooien naar meisjes door het dak terwijl ze les kregen vd Imam??, of offeranden onder de waringin opeten na degenen die offerden met blader geruis te hebben weg gejaagd met de schrik in de benen of achter de muur vd begraafplaats met een batok met kaarsje erin op stok boven de muur vd muur van begraafplaats Tanah Abang, alle toekang sate enz rennen weg en wij schransen en nog veel meer Merkwaardig genoeg voel ik me verbonden met het land en natuur, letterlijk, en volk en volg de politiek nauwkeurig, zover mogelijk Maar terug gaan naar die helse metropolen/steden die veel te veel verwesterd zijn ? ( Uang Uang Uang is in de hele wereld het enige credo zonder normen, waarden, geweten, menselijke maat ) Neen, dat trekt me niet meer Merkwaardig genoeg mijn 2e zoon + vrouw weer wel, die waren op Balie en kliling overal, waren lyrisch en willen graag nog een keer terug als hun kinderen groot zijn Nou, dit was mijn persoonlijke bijdrage over thoen froeher Slamat Djalan
m.a.huster
27 oktober 2014 om 2:36
Tegenwoordig gaan wij naar Indonesie voor het Indie pan toen (o.a. Kota Lama Semarang, en over 2 jaar Soerabaja e.o)
Maar naar Bali? De Indische geschiedenis speelde zich toch hoofdzakelijk af op Pulau Jawa?
Selamat berjumpa lagi, semoga Anda panjang umur sehat selalui.
Het was mij een waar genoegen dit persoonlijk verhaal — compleet met kwajongensstreken — over uw ervaringen in Indie te lezen en sans rancune.
Ik leerde het versje zo.(van mijn oma)
Waar ha jij heen?
Naar Kamp Sinees.
Wat kopen daar?
Water Europees.
Hoe smaken dat?
……..Adoeh…………..prik, prik in de nees!!
Assik, indetamkijt, in Tlakèn, Wantigarno dan Loso, brehuiken de taal “lekawik”. Peserti pumanya: “Jou doemer wár?” “fokkie kindren masa premo tasbiaan” (dat was al in het luxe Popda-kamp)
Indra
Ben al jaren lang op zoek naar de rest van dit liedje:
Kassian, hij loop op klompen,
Beide benen kwijtheraak,
Afheschoten in de oorloh…………
Wie weet hoe dit verder gaat?
Ach mama, geef mij een paar centen, buiten staat een arme man. Hij heeft honger en hij zegt mij dat hij niets verdienen kan. Kassian, hij loopt op krukken want zijn benen is hij kwijt, afgeschoten in de oorlog, heeft hij straks tot mij gezeid.
Hier mijn kind, geef hem dit kwartje en dit bordje rijst met vis, zeg hem dan dat hij mag komen, ied’re keer als het zondag is.
Het liedje “Ramboet Itam Matanja Galak”, werd door een oom en tante(niet Indisch en helaas overleden) van mij gezongen met een andere tekst. Ik zou graag deze tekst willen die ik helaas niet meer helemaal weet. Wat ik nog weet is dat het ongeveer zo ging: Als wij zo met z.n tweeen gaan wandelen, in een fleurige sarong gekleed, denken wij zo vaak aan Holland, aan het landje dat men nooit vergeet(2X). Vervolgens: Tabee Toean wij gaan van je scheiden… en dan weet ik het niet meer. Kan iemand mij hier mee helpen. Ik ben gehuwd met een indonesiche vrouw en we zingen veel samen. In mei een familiereunie op het erf van mijn oom en tante, waar nu een kleinkind van hen woont. Zou leuk zijn als we dat hiet ten gehore konden brengen.