Afgelopen zondag ging tijdens het Filmfestival in Utrecht de documentaire ‘Buitenkampers’ van Hetty Naaijkens-Retel Helmrich in premiere. Het publiek reageerde na afloop met een minuutlange staande ovatie. Een meesterwerk, of een emotionele afrekening met het verleden?
Buitenkampers
Na het eerdere project van Holland Harbour Productions, de film ‘Het Jaar 2602’, werd Naaijkens-Retel Helmrich benaderd om het tweeluik te voltooien. Na een documentaire over de kampen moest ook het verhaal worden verteld van degenen die niet werden geïnterneerd. De eerste film werd zonder al te veel moeite gesubsidieerd door het project Het Gebaar. Voor de tweede film moesten meerdere deuren worden afgelopen. Uiteindelijk kon dankzij een bijdrage uit verschillende fondsen een aanvang worden gemaakt met de verfilming.
De verwachtingen waren hoger dan bij Het jaar 2602. De buitenkamp-situatie wordt door veel Indische Nederlanders gezien als iets typisch Indisch, een periode waarover veel te weinig werd gepubliceerd. Voor velen gold – en geldt – het “onbekend maakt onbemind.” Dit is dan ook het uitgangspunt van de film dat bij het begin door één van de geinterviewden wordt aangegeven: “Als je mijn geschiedenis niet kent, ontken je mijn bestaan.” Het verhaal moest verteld.
Oral history
Met dit doel voor ogen heeft Naaijkens-Retel Helmrich een bijzonder fraaie documentaire afgeleverd. De hoofdlijn van het verhaal – de geschiedenis van de Indo´s van 1942 tot 1949 – wordt ingevuld door een tiental interviews met buitenkampers, kinderen in oorlogstijd. Geholpen door de historische adviezen van Herman Bussemaker komen verschillende aspecten van het buitenkampleven aan de orde: persoonsregistratie, honger, tewerkstelling, verzet en bersiap. Het beeld is bijna zó compleet dat het enigszins afbreuk doet aan de impact. Ieder verhaal wordt immers snel afgebroken om weer te worden opgevolgd door een andere herinnering. De documentaire is daardoor als geheel nogal vlak geworden.
In historisch opzicht valt er weinig aan te merken op Buitenkampers. Zij het, dat het minder een documentaire is geworden over het buitenkampleven zélf, als wel een weergave van hetgeen door betrokkenen daarvan is onthouden. Oral history is belangrijk, maar levert zonder toegevoegde hard facts ook vaak verkeerde beelden op. Zo waren Chinezen rijk, en hadden alle Japanners kromme benen. Aspecten van het buitenkampleven die niet aan de orde komen zijn het gebrek aan groepsbescherming (zo belangrijk in vergelijking met de geïnterneerden) en de vele uit-huiszettingen.
De interviewfragmenten worden op een prachtige manier met elkaar verbonden door natuurbeelden en oosterse muziek. Ze geven de kijker gelegenheid afstand te nemen van het voorafgaande en zich voor te bereiden op het volgende. De componist, Xavier Boot, is ook verantwoordelijk voor het mooie slotakkoord.
Een ‘must see’
Nog iets negatiefs? Ja, de titel. Het woord buitenkampers is lelijk, en als titel monstrueus. Je wilt liever niet voor de kassa van de bioscoop worden gespot, net als je aan de kassière vraagt of er nog plaatsen vrij zijn voor ‘Buitenkampers’. De ondertitel ‘Boekan Main – Boekan Main!’ vraagt om een uitleg die niet wordt gegeven. Dat tóch voor de titel Buitenkampers is gekozen zal alles te maken hebben met het feit dat de Indische gemeenschap het begrip ‘buitenkampers’ op de kaart wilde zetten. Of deze keuze logisch is, valt nog te bezien, want de documentaire zal waarschijnlijk alleen worden bekeken door eigen parochie. Da´s jammer, want hij verdient meer. Het is een documentaire die moet worden uitgezonden op Nederland 1,2, en 3, op prime time. Daarna moet de fles op tafel en worden nagekaart. En dán pas mag het boek worden gesloten, om weer vooruit te kunnen kijken en aan te sluiten bij de woorden van één van de geïnterviewden, de Amerikaanse Priscilla Kluge McMullen: “Indo’s have a reason to be proud. They’re like a rainbow.”
x
Meer informatie is te vinden op www.buitenkampers.nl
Vanaf 3 oktober 2013 zal de film in de bioscopen te zien zijn. De volgende theaters zullen de film in hun programma opnemen:
Amersfoort – Lieve Vrouw
033 – 4226555 http://www.lievevrouw.nl
Amsterdam -Ketelhuis
020 – 6840090 http://www.ketelhuis.nl
Apeldoorn – Gigant
055 – 5216346 http://www.gigant.nl
Breda – Chassé
076 – 5303131 http://www.chasse.nl
Den Bosch – Verkadefabriek
073 6818160 http://www.verkadefabriek.nl
Den Haag – Filmhuis
070 – 3656030 http://www.filmhuisdenhaag.nl
Dordrecht – The Movies
078-7200777 http://www.themoviesdordrecht.nl
Enschede – Concordia
053 – 4311089 http://www.concordia.nl
Haarlem Filmschuur
023 – 5173910 http://www.filmschuur.nl
Hilversum Filmtheater
035 – 6235466 http://www.filmtheaterhilversum.nl
Hoorn Oostereiland
0229-232296 http://www.cinamaoostereiland.nl
Maastricht – Lumière
043 – 3214080 http://www.lumiere.nl
Nijmegen – Lux
0900 5894636 http://www.lux-nijmegen.nl
Rotterdam – Lantaren/Venster
010 -2772277 http://www.lantarenvenster.nl
Tilburg – Pathe
0900-1458 http://www.pathe.nl
Utrecht – ’t Hoogt
030 – 2328388 http://www.hoogt.nl
Zoetermeer – Utopolis
079 – 3300366 http://www.utopolis.nl
Bij de volgende voorstellingen zal regisseur Hetty Naaijkens- Retel Helmrich aanwezig zijn:
Wolff City – Utrecht
woensdag 2 oktober 19:45 uur
Verkadefabriek – Den Bosch
Zondag 13 oktober tijdstipt volgt
Ketelhuis – Amsterdam
vrijdag 4 oktober 14:00 uur
’t Hoogt – Utrecht
zaterdag 12 oktober 15:00 uur
Chassee Theater – Breda
donderdag 3 oktober 19:30 uur
Pathé – Tilburg
Zondag 13 oktober 13:00 uur
Villa Lux – Nijmegen
Zondag 13 oktober – 19:30 uur
Filmtheater – Hilversum
zondag 20 oktober 16:00 uur
The Movies – Dordrecht
zondag 3 november – in optie
Gigant – Apeldoorn
zaterdag 9 november 15:45 uur
De Leest – Waalwijk
zondag 10 november 14:00 uur
Deze speellijst zal regelmatig worden bijgewerkt met nieuwe vertoningen.
Java Post 
zondag 13 oktober Villa Lux 13.00 u. in Nijmegen, lees ik. Maar dat is om 19.30 u. in Villa Lux Nijmegen. Van Hetty Naaijkens kreeg ik op 22 sept. de volgende info: 13 okt. 13.00 u Pathe Tilburg; 13 okt. 16.00 u Verkade [in optie] en 13 okt 19.30 Villa Lux Nijmegen met Q&A van Hetty Naaijkens
Hoe zo vlak? Er zit zoveel intentie in. Elk volgend verhaal versterkt het vorige. En geven weer hoe het was. Verteld wordt dat we ons vogelvrij voelden. Blijkt hieruit dan niet dat de “groepsbescherming” ontbrak.- Het beeld van de Jap met kromme benen, schuine ogen en kleine mannetjes leefde al vanaf de oorlogsverklaring aan Japan. Maar tijdens de bezetting heb ik ze ook zo ervaren. Die kleine mannetjes die door hun grote geweren eigenlijk de macht bepaalden.-Kenapa maloe bij bestellen ticket “Buitenkampers”? Het maakt anderen hooguit nieuwsgierig. Ook Ned 1 en 2 en 3 en de RTL-en zouden hierdoor nieuwsgierig geworden moeten zijn. Maar waar waren ze bij de premiere? Schandalig afwezig!!!
Buitenkampers? Mijn familie heb ik er nooit over horen praten. Zeer waarschijnlijk heeft deze episode dan ook alleen op Java bestaan. In ieder geval dacht ik niet op west Sumatra.
Waar buiten Java heeft deze situatie nog meer plaats gevonden?
R Geenen
Ron,
Het begrip ‘buitenkamper’ is bedacht in Nederland in de jaren ’90. Het wordt weliswaar in Indo-kringen steeds meer gebruikt, maar is zeker niet bij iedereen bekend.
Wat Java of Sumatra betreft: geen principeel verschil. Ook op Sumatra hadden Indo´s een pendaftaran en gingen zij al dan niet op grond van hun afkomst het kamp in.
Ronny Geenen, soms kun je in alle onschuld gestenigd worden. De situatie waarover u een vraag stelde deed zich in Indie overal voor: buiten het kamp.
ik weet niet hoeveel Inlanders zich daaronder bevonden.
Wellicht te uwer informatie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hongersnood_op_Java_(1944-45)
Wellicht te uwer informatie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hongersnood_op_Java_(1944-45)
Helaas krijg ik van bovenstaande geen antwword met betrekking tot de “Buitenkampers” en het feit dat het hoofdzakelijk op Java plaats vond.
En uw schrijven dat je in alle onschuld gestenigd kan worden, klopt, want de vader van mijn vrouw werd koelbloedig, maar wel van achter met 3 kogels vermoord door 3 indonesiers.
R Geenen
Uw constatering klopte. Bert gaf een uitleg, en ik gaf een link door waar “buitenkampers” aan te lijden hadden: erge hongersnood aan het eind van de oorlog waarbij miljoenen(?) mensen stierven. Een vergeten of verzwegen periode uit de geschiedeis van WOII in Indie.
Ik word er niet goed…we hadden ook zo geleeft als “Buitenkampers” . Nu vraag je aan de WUV om erkend te worden en een kleine vergoeding te mogen krijgen wat uiteindelijk in hun website staat. Je was uiteindleijk berooft van je vrijheidsbeweging door je Ras of door je Geloof gedurende de oorlogsjaren daar, nu Indonesia ..
Je had bewijs dat je een Buitenkamper was en huis arrest had , en niet wist hoe je aan je voeding en drinkwater moest komen, de Jappen die houde je in de gaten en je kon er niet uit.
Wat dacht je dat die instelling deed , je afwijzen je hebt er geen recht op, je ja kan in beroep gaan maar het kost je weer geld, geld ik vraag juist om een beetje geld dat zeggen ze toech, NEE je moet hun weer geld geven…dat is voor een Moderne Bedelaar wel een beetje te veel …dus…ach sudah laat maar weer je krijgt toch niets je moet geld juist uitgeven…niet krijgen…en wat als je niet krijgt..alweer niets .’
Moet je dan nog kijken naar al die films en bitter en worder van binnen…Bersiap tijd oorlogs tijd..angst honger…bombardementen dat je huisje er van schudde en alles van boven naar beneden viel…ach laat maar wordt er ziek van .
Tjoba als je een Jood bent , je krijgt gelijk ….dat is Holland, ben je nog trots daarop…weet niet, heb drie jaar voor de vlag gevochten om deze hoog te houden in de jungles…voor wat, nu vraag je wat waar je recht op hebt…Daaag tot in de pruimentijd zeggen ze.
Groeten jerry vogelsang.
Je had bewijs dat je een Buitenkamper was en huis arrest had , en niet wist hoe je aan je voeding en drinkwater moest komen, de Jappen die houde je in de gaten en je kon er niet uit.
Was je nu een japanse gevangene in een japans concentratie kamp of niet?
Gevangen in japans concentratie kamp geeft recht op WUV, dacht ik.
Niet in bovenstaande meent WUBO of zit ik er naast.
R Geenen
Verblijf in een interneringskamp op basis van raciale kenmerken wordt volgens de Wuv-benadering gezien als vervolging, evenals verblijf in een gevangenis op basis van politieke activiteiten (verzet).
Of dergelijke vervolging tot een uitkering leidt hangt af van de medische consequenties.
Iemand die buiten het interneringskamp bleef was volgens die zelfde benadering niet vervolgd. Uitzondering wordt binnen Wuv-kader gemaakt voor de jongeren die aan het eind van de oorlog in werkkampen terecht kwamen.
De Wubo hanteert t.a.v. Japanse tijd dezelfde uitgangspunten, zij het dat hier ook oog is voor een verblijf in gezinswerkkampen, zoals bijvoorbeeld Rawaseneng, of Rengat.
De Wubo strekt zich verder uit tot verblijf in interneringssituatie tijdens periode 1945-1947, of het meemaken van ‘ongeregeldheden’: straatterreur en andere gewelddadigheden tijdens bersiapperiode.
Was je vervolgt, had je huisarrest en had men geen vrijheisbeweging, kon men niet normal aan voedsel en drinkwater komen , had men daardoor niet genoeg leed ondervonden?
Je had het bewijs zwart op wit en dat kon je overleggen en laten zien het bewijs van vrijheids beroving (bedodok) en toch zit men er eromheen te borduren.
Geef de mensen die het kunnen beijzen HET waar ze recht ophebben, of moet men een jood zijn om zondermeer iets te krijgen, maar omdat je uit het voormalige Indie komt …oooch …wat een susah zeg… WUV probeert altijd eruit te knijpen ook de Wubo..ook zo’n instelling, als je niet goed kan liegen dan heb je simpel pech, heb zoveel ondervonden , geluk voor hen , helaas zijn er mensen die het niet kunnen en brood eerlijk zijn en waren en achter het net vissen.
gegroet
jerry vogelsang
WUV probeert altijd eruit te knijpen ook de Wubo..ook zo’n instelling, als je niet goed kan liegen dan heb je simpel pech, heb zoveel ondervonden , geluk voor hen , helaas zijn er mensen die het niet kunnen en brood eerlijk zijn en waren en achter het net vissen.
gegroet
jerry vogelsang
Met bovenstaande heb je gelijk.
Ik ken hier een zekere Buddy die uit een gezin van 5 kinderen komt. 4 van hen krijgen een uitkering en hij is al 3 keer geweigerd.
Ze hebben allemaal het zelfde meegemaakt. Ra Ra!
Ronny Geenen
Inderdaad, ook dit had ik ondervonden bij vrinden van ons , ook family vanmij beiden kregen ze de WUBO de kleinste bijdrage, maar alle beetjes zijn er om er door te komen . Zij hadden een connectie binnen in het kader , zij vertelde mij de naam en toenaam en wilde dat ik het ook bij deze person zou doen , noem onze naam en het wordt gedaan.
Jammerdan deze person was vertrokken en ik heb jaren en jaren geprobeert om wat te krijgen van de WUBO, ben allang in de invaliditeits wet in aussie-land, al jaren en ook al jaren had ik geprobeert de WUBO te overtuigen , uiteindelijk kennen zij mij toe, na zeker 5 keer een popging te maken , als een Oorlogs slachtoffer, maar….weer een uitvlucht om verder te een toekenning te maken. “Uw Inkomen is te hoog voor een uitkering” Ik schreef terug en stuurde mijn inkomen details van de socialezorg hier in Australie , met de vraag “Hoe kan ik een tehoog inkomen hebben als ik nog minder perweek krijg dan het minimum inkomen van een werker hier ?”
Geen antwoord terug niets niemendal, dan alleen wanneer er een verandering komt in Uw inkomen , herzien we het, nooit gebeurd …
WUBO en WUV zijn gewoon simple Corrupt en kennen vriendjes politiek…heel gevaarlijk maar het is toch in vele gevallen zo gebleken na wat ik allemaal hebt ondervonder, die het wel gekregen hebben, in sommige gevallen wanneer ze er niet onder uit komem dan gaat het via de heragieke weg, maar overigens …wat een ellendelingen daar , ik dacht dat er een veandering zou komen nu het de SVB was geworden…even harteloos en en het zelfde poltiek , uitknijpers Politiek.
Die het gekregen hebben , goodluck , ze zijn bijna ieder dag in de Casino en gaan ieder jaar lekker op vakantie …lucky people .
Gegroet
jerry vogelsang
Die het gekregen hebben , goodluck , ze zijn bijna ieder dag in de Casino en gaan ieder jaar lekker op vakantie …lucky people .
Gegroet
jerry vogelsang
Jij in Aussieland, ook good luck.
Ik vermoed ook dat er een verschil is waar je woon, in Nederland of het buitenland.
R Geenen
Wel oppassen met dat ‘recht op’. Ik dacht dat je ook niet de mogelijkheid moest hebben om in je levensonderhoud te voorzien. Vraag dit aan Buitenzorg, die weet alles hiervan af.
U Begrijpt er niets van helaas..er zijn er zovelen die het niet begrijpen.
Hebt U welles dat programma gezien “Andëre tijden”dat was maar een glimp van iets cdat gebeurde.
Hebt U welles gehoort over de Simpang geweldadigheden.
gegroet
jerry vogelsang
Niks “boeken voorgoed sluiten” das heel slecht.
Is iets niet meer actueel dan is het een geschiedenisdocument of een geschiedenisboek geworden.
En die moet je af en toe openen .
ervaringen kunnen pas geschiedenis
worden als zij gedeeld worden met anderen zei een NIOD directeur.
Dat is de betekenis van de film waarbij eindelijk de Indo’ in het brandpunt van de oorlogsgeschiedenis staan.
Buitenkamper is een typisch koloniaal woord maar alle koloniale woorden zijn atypisch want haar betekenis hangt van een ander woord Binnenkamper af. De mythe van de laatste als enige slachtoffer van de oorlog is lange tijd in standgehouden, daarom kregen zij , ook vanwege de vele totoks een voorkeursbehandeling. De film doorbreekt dat.
Voor dhr Geenen: Buitenkampers bestaan bij gratie van de kampen en daar waar Japanners waren, waren er kampen. Mijn eerder citaat geeft aan dat persoonlijke verhalen nog geen geschiedenis maken.
de film heeft eindelijk gezicht gegeven aan die verhalen.
>>Voor dhr Geenen: Buitenkampers bestaan bij gratie van de kampen en daar waar Japanners waren, waren er kampen. <<
Ik heb begrepen dat waar de het merendeel van vooral de totoks en de meer blanke indo's gevangen zitten, je meer van Buitenkampers kan spreken. Op west Sumatra, Padang en omliggende gebieden zaten alle Indo's en totok op den duur in Japanse kampen. Dus geen buitenkampers.
Is misschien de oorzaak van Buitenkampers het gebrek aan ruimte om allen achter slot en grendel te zetten? Java was namelijk heel wat meer bevolkt dan Sumatra en andere eilanden.
R Geenen
Wie heeft de film gezien en hoe beviel deze?
Zonder de film zelf gezien te hebben, geen kritiek of aanvullende opmerkingen.
Desondanks geeft het gehele “gebeuren” rond deze film voor mij een aanleiding
om het nodig hierover te schrijven.
Op de eerste plaats wordt onder “buitenkampers” verstaan een selecte groep (Indisch) Nederlanders, die buiten de kampen is gebleven.
Hier is niets op tegen, want deze film heeft ook als doel erkenning te geven aan die Nederlanders die buiten de kampen waren gebleven,
omdat het verhaal over de Japanse bezetting in Nederlands-Indie, voornamelijk het verhaal was van hen die in de Japanse kampen zaten.
De miljoenen inlanders die buiten de kampen verbleven, waren geen Nederlanders en behoeven die erkenning niet: van de Nederlanders niet.
van de Indische gemeenschap niet.
“Deze film dus is dus het verhaal over de (Indische) Nederlanders die tijdens de Japanse bezetting in het voormalig Nederlands-Indië buiten de kampen bleven.
Als vogelvrije burgers waren zij overgeleverd aan de terreur – en erger – van Indonesische vrijheidsstrijders.”.
Dit las ik ergens op internet, en toen gingen mijn nekharen recht overeind staan.
Nogmaals:
Als VOGELVRIJE burgers waren zij overgeleverd aan de terreur – en erger – van Indonesische vrijheidsstrijders.
Waren die Japanse kampen dan beschemingskampen tegen terreur?
Terreur uitgeoefend door wie? Door de Inlandse bevolking en nog erger van Indonesische vrijheidstrijders?
Wel, hier wordt de tegenstelling Indische Nederlander versus Inlander/Indonesische vrijheidstrijder weer eens fijntjes aangscherpt, waar het
in feite gaat om interne verdeeldheid binnen de “Nederlands-Indische gemeenschap”:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/581648/2001/08/20/Geld-van-Indisch-Gebaar-zaait-diepe-verdeeldheid.dhtml
Tijdens de bersiap zijn meerdere Japanse kampen door de Japanners goed beschermd geweest. Die Japanners hebben in Soerabaja ook vrouwen en kinderen (RAPWI) uit de kampen in Midden-Java onder hun hoede genomen, totdat zij zelf ook werden vermoord.
Tijdens de bersiap zijn meerdere Japanse kampen door de Japanners goed beschermd geweest. Die Japanners hebben in Soerabaja ook vrouwen en kinderen (RAPWI) uit de kampen in Midden-Java onder hun hoede genomen, totdat zij zelf ook werden vermoord.
Ik wist niet dat er twee soorten japanners waren. Op Sumatra was het tuig.
R Geenen
citaat: “was het tuig.” Dat vond ik ook, o.a.bij de Kenpeitai. Maar soms Befehl ist Befehl. In Soerabaja hebben ze bijvoorbeeld na het vlagincident orde op zaken gesteld. Met harde hand overigens. Door een fout van Nederlandse zijde is een groot aantal te vroeg naar hun evacuatiepunt in Poedjon gegaan. De rest is overweldigd en deels vermoord in de Boeboetangevangenis. Maar ze waren ook keihard voor zichzelf. Een klein foutje bij excercitie werd hardhandig afgestraft.
Als VOGELVRIJE burgers overgeleverd aan terreur van Indonesische vrijheids strijders…
Waren Jappenkampen dan beschermingskampen tegen terreur…
Van horen zeggen heerste ìn de kampen een zekere discipline. Niet 100% te handhaven, maar aangezien erg streng werd opgetreden tegen overtreding remde dit de terreur wel af. Buiten de kampen, is mijn ervaring, was het makkelijker deze discipline te ontduiken. En de Indonesiers, vooral de jongere, konden nog wat makkelijker hun gang gaan. Hierdoor kreeg je het gevoel vogelvrij te zijn als je de straat op ging. Waardoor sommigen de straat niet meer op durfden te gaan.
Het begrip “vrijheidsstrijder” is eigenlijk pas van na de capitulatie van Japan. Toen had Soekarno de Republiek uitgeroepen maar waren er nog geen instanties die orde moesten/konden bewaren.
Er waren 2 soorten Jappanners in die zin dat tijdens de bezetting zij de overheersers waren en in de kampen de mensen gevangen hielden. Na de capitulatie en voor er geallieerde troepen kwamen, hadden deze zelfde Jappen de opdracht de mensen in de kampen te beschermen tegen de oproerige Indonesische vrijheids strijders.
Ed Vos zegt:
3 oktober 2013 om 9:59 am
Op de eerste plaats wordt onder “buitenkampers” verstaan een selecte groep (Indisch) Nederlanders, die buiten de kampen is gebleven.
————————————————————————————————————————-
Het schijnt dat er tussen 200/220.000 (vlg De Jong) en 250.000 (film buitenkampers) die buiten de Japanse kampen waren gebleven.
Ben benieuwd hoeveel Nederlanders (Totok-Indo) in 1942 in N.O.I (Java-Sumatra etc) leven.?
Ben ook benieuwd of ze echt vogelvrij waren ?
Pak Surya Atmadja,
Op personen die vogelvrij worden verklaard kun je onbeperkt jagen.
Regisseur Hetty Naaijkens vertelt over het lot van deze grote groep mensen, die zonder bescherming leefden en zowel door de Japanners als door Indonesische vrijheidsstrijders als verraders werden gezien, omdat ze trouw waren aan de kolonisator (Nederland).
1. Zonder bescherming waarvan ? Het jappenkamp?
2. Verraders zou je logischerwijze stante pede executeren, of enkele reis sturen naar de werkkampen te Birma-Siam, Pakan Baroe of als dwangarbeider te werk stellen.
3. Wel dan lopen er volgens Indonesische ogen veel verraders en hun nazaten rond hier in Nederland.
http://www.indofilmcafe.nl/html/films/Buitenkampers.html
Wanneer ik in die tijd had geleefd en ik zou bevroeden dat de Jappen het op mij gemunt hadden, zou ik mijn achternamm in Sov hebben veranderd.
3. Wel dan lopen er volgens Indonesische ogen veel verraders en hun nazaten rond hier in Nederland.
Nog meer in Indonesie.
Ronny Geenen, verraders van Nederlands-Indisch komaf in Indonesie?
Of beweert u dat de Indonesiërs de verraders waren?
De Indonesiërs van verschillende politieke gezindheid, geloof en wat meer waren elkaar toch ook aan het bestrijden.
In ieder geval wekt eea de schijn dat men een Jappenkamp verwart met een bersiapkamp.
Ik “ken” in ieder geval 1 persoon die buitenkamper was, om vervolgens in een bersiapkampt terecht te komen, en die nadat hij heelhuids in Nederland was aangekomen met een boek de Indonesiers (zonder onderscheid) te bestoken vanwege hun gruweldaden.
Deze persoon beweerde lange tijd – uit pure schaamte – dat hij en zijn ouders tijdens WOII waren geinterneerd in een Jappenkamp in Ambarawa. Nu komt hij op voor de indo-buitenkampers die hij ervan verweet dat indo’s geen schriftelijke traditie kennen en dat om die reden er zo weinig bekend is over het leven buiten de kampen..
Hoe dol kun je het maken.
Om verder te gaan. De ouders van de persoon in kwestie runden een bedrijf.
Je gaat als Jap toch niet de eigenaren van dit bedrijf interneren, om er zelf in gaan werken? Ben ik nou gek of wat, wanneer ik dit zeg?
Hetzelfde gold dan ook voor andere bedrijven, en zeker voor de arme Javaanse boeren die voor de opbrengsten van de landbouw moesten zorgen.
Het resultaat,, door Japans (economisch) wanbeheer, is bekend. Tegen het einde van de oorlog krepeerde de hele bevolking op Java van de honger, inclusief de Jap.
Tot slot van dit verhaal. In een situatie van armoede en honger doe je er alles aan om het hoofd boven water te houden. Verkoop van spulletjes, tot diefstal en roof toe, waarbij de “haves” de klos waren.
Daarnaast opereerden op Java de traditionele boevenbendes (jago oid) die de hele Inlandse bevolking in de desa (en niet alleen zij in deze situatie) terroriseerden, en de hele chaos was compleet. In zo’n situatie kon iedereen een dief zijn of.. een verklikker.
Totaal niets te maken met pemuda die indo’s achtervolgden en hen ondervroegen over hun loyaliteit jegens de Republiek, want de onafhankelijkheidsverklaring was pas op 17 augustus 1945. Alweer wordt ivm de buitenkampers de connectie met de bersiap gelegd, de Indonesische strijd tegen het kolonialisme en koloniale aanwezigheid van de Britten en de Jappen.
Tot hier.
http://www.indofilmcafe.nl/html/films/Buitenkampers.html
———————————————————–
Een beetje onzorgvuldig .
Als het waar zou zijn , dan vraag ik me af hoe het komt dat bijna iedereen van de 200/220 t/m 250.000 Indische Nederlanders de bersiap periode hadden overleefd.
Dat ze te weinig eten, kleren en medicijnen hadden was niet echt vreemd, want dat hebben de Indonesiers ook niet.
Mijn ouders hadden genoeg te eten toen ze als vluchtelingen terugtrekken van de grote stad Tasikmalaya(West Java).
Ze wonen dan in de stukje grond van mijn grootouders.
In feite hebben ze niks te kort , behalve medicijnen .
Hun eerste kindje was overleden omdat ze ziek was , geen medicijnen.
Ik heb haar nooit gekend.
>>In feite hebben ze niks te kort , behalve medicijnen .<<
Volgens het boek "Verslag Vrouwenkampen Padang en Bangkinang (sumatra's westkust) en geschreven door H van den Bos, was er direct na 15 Augustus 1945 op eens vol op medicijnen aanwezig. Alles was achter gehouden door de japanners.
Vermoedelijk was dit ook het geval op Java.
R Geenen
We hadden in verschillende kampen gezeten , het enigste kamp dat ik toen kon herinneren was in Kondanglegi daar werd ik ernstig ziek en was buten bewustzijn van de koorts aldus mijn Oma. verders gingen we van kamp naar kamp…
We hadden weinig eten en alles wat over de pagar werd gegooit voor ons was een blessing .
Zo overleefden vele indo’s omdat ze goed bevriend waren met de goede indonesiers toen.
Bezittingen…wat is dat …alles was weg dat was de bersiaptijd, dat je nog leefde dat was je bezitting.
gegroet
jerry vogelsang
citaat: “dat bijna iedereen van de 200/220 t/m 250.000 Indische Nederlanders de bersiap periode hadden overleefd.” Hr. Surya Atmadja, de bersiap was lang niet overal in Indië! Als ik naar mezelf kijk in Soerabaja, Werfstraatgevangenis: We zaten daar met ca. 3000(?) man. In de aanloop van onze gevangenschap waren we in de Simpangclub, het pemoedahoofdkwartier, 50 – 200 doden(?), en de toegang tot de gevangenis 40(?) doden. Eenmaal in de gevangenis en de bevrijding geen doden, behalve overleden aan de opgelopen verwondingen (heb er één gezien). Velen dus in leven gebleven. Bij de evacuatie van vrouwen en kinderen door de Brits-Indiërs waren ca. 6000(?) vrouwen en kinderen betrokken, het aantal doden daarbij was volgens mij ruim 100. (excl. de militairen). Van ons gezin, verspreid over Java en Singapore, hebben we het allen overleefd.
@ Pak Vos en Pak Ronny
We moeten eerst de verhalen van de mensen die de film gezien hebben horen.
Ook de verhalen van de mensen die bewust de bersiap kampen( Japans ) en andere kampen (Indonesisch) hebben meegemaakt.
Kennelijk is er een beetje verwarring gekomen over de Japanse kampen (tot 17-08-1945) en de periode daarna .
In het verhaal van de TERUGKEER en in sommige topics werd min of meer geconstateerd dat er te “weinig”Indische Nederlanders die in het kamp waren .
Dat zie je ook in diverse films zoals van kamp Tjideng .
Het lijkt wel als of geen of weinig Indische Nederlanders in de kampen waren .
Buiten de militaire gevangenen .!!!
Als buitenstaander heb ik bepaalde vragen hoe het komt .
Zou het te verklaren zijn als men de geschatte aantallen “buitenkampers” (tussen 220.000 t/m 250 .000 ) ?.
Hoeveel Nederlanders (Totok-Indo) wonen toen in Nederlands Indie ? zie CBS cijfers .
Hoeveel militairen waren geinterneerd.?
Hoeveel Totoks waren geinterneerd ?
Ach weetje …hoe je het ook keert of draait en blijft altijd een verschil tussen de blandas en de Indo’s, men hoort alles over de Blandas.
Het enigste wat heel goed was geweest was het programma “Archief van Tranen ” daar werd door die Dame de echte gebeurtenissen laten zien wat er met ons de Indo’s was gebeurd tijdens de Bersiaptijd, de slachtpartij in Simpang te Surabaya….dit was niet beschrijven hoe erg het was geweest.
Wat gaat de regering doen , Sorry zeggen aan de slachtoffers in Indonesia die het eigenlijk veroorzaakt hadden , waren zij ooit vervolgt geweest voor hun wandadan , NEE !!
Is het leed never nooit geheeld…nee nooit , nog steeds hete tranen en nachtmerrys, hoe ouder je word.
Houdt de WUBO of de WUV daar rekening mee…welnee …zwijgen is goud is hun alternative, anders kost hun centjes en wassen hun handjes in onschuld.
Gegroet
jerry vogelsang
Nogmaals: het gaat/ging mij niet om een kritiek op de film — die heb ik niet gezien — maar om het gedoe rond de film, waarbij vaak (uit indo-hoek)
anti-propaganda voor de Nationalistische beweging, die het op vooral de Indische-Nederlanders heeft gemunt, een rol speelt
De Volkskrant:
‘Buiten het kamp was het ook slecht. Misschien wel slechter dan in het kamp.’ Ze zijn een vergeten groep oorlogsslachtoffers: de Indische Nederlanders (Indo’s) die tijdens de Japanse bezetting van Nederlands-Indië niet in kampen werden geïnterneerd, maar daarbuiten als tweederangsburgers moesten zien te overleven.
1. Alweer is hier sprake van een vergelijking tussen het leven in een Jappenkamp en daarbuiten. Wie hadden het slechter, de “binnenkampers” of de “buitenkampers”.
2. Je vraagt je af waar de eerstrangsburgers zich bevonden, wanneer de tweederangsburgers buiten het kamp maar moesten zien hoe te overleven.
Filmfestival.nl:
“Tijdens de Japanse bezetting werd de blanke bevolking van Nederlands-Indië getransporteerd naar kampen.
De meeste Indische Nederlanders, zogenaamde ‘buitenkampers’, werd die gruwel bespaard”
1. Hier heeft men het over de gruwelen binnen een Japanse interneringskamp die buitenkampers bespaard bleven.
Wat mij bij al deze recenties (of persberichten) opvalt is de tegenstrijdigheid in de berichtgeving.
Wie verspreidt deze persberichten eigenlijk?
Voorts begrijp ik nog steeds niet waarom er gesproken werd van het ‘vogelvrij” verklaren van de Nederladns-Indische bevolking.
Men haalt wederom de pemuda uit de kast die in hun nationalistisch streven indo’s achtervolgden, waar het zeer waaarschijnlijk
ging om een JAPANISERING” van de samenleving en waarin veel verklikkers actief waren.
Al met al worden alweer en vragen omzeild zoals;
1. hoe stond het met de solidariteit van de Indische-Nederlanders met de Inlanders?
2. was er sprake van al dan niet gedwongen COLLABORATIE met de Japanners?
>>>Al met al worden alweer en vragen omzeild zoals;
1. hoe stond het met de solidariteit van de Indische-Nederlanders met de Inlanders?
2. was er sprake van al dan niet gedwongen COLLABORATIE met de Japanners?<<<<
Al uw vragen zijn koud en politiek georiënteerd.
Voor mij is de mens die het onderging vele malen belangrijker. Of de mens nu in het japankamp zat of buitenkamper is. Wanneer deze personen/mensen het ongeluk hebben gehad mishandeld te zijn, hebben ze het recht hun verhaal, als ze het vandaag nog kunnen, te vertellen en te broadcasten.
Voor hun maakt het niet uit of ze buiten of ergens binnen zijn opgesloten.
Het zijn zij die niets meegemaakt hebben die het nodig vinden om over de ruggen van de slachtoffers een oordeel te vellen.
Typisch Hollands, kritiek hier en kritiek daar.
Hr Ronny Geenen, ik begrijp uw kritische opmerkingen jegens mij helemaal niet. Volgens mij bent u wat dat betreft zelf de boel bijelkaar aan het verzinnen en in te vullen
Mijn kritiek was gericht op de berichtgeving en vooral (dat ik het idee had) dat men (zie ergens hierboven) een Jappenkamp verwart met een bersiapkamp. Dat in beide kampen de Jappen – zij het met een totaal verschillende taak – de bewakers waren, dat begrijp ik nog wel.
Mijn kritiek was gericht op de berichtgeving en vooral (dat ik het idee had) dat men (zie ergens hierboven) een Jappenkamp verwart met een bersiapkamp. Dat in beide kampen de Jappen – zij het met een totaal verschillende taak – de bewakers waren, dat begrijp ik nog wel.
U bent snugger genoeg om te begrijpen wat ik bedoel. Benader het eens een keer uit het gezicht veld van de slachtoffer.
R Geenen
@Geenen; solidariteit Indisch-Inlanders? Wij Indischen waren Belanda’s, dus moesoeh!=vijand. ‘Antjorkenlah moesoeh kita. Itoe la Ingris dan Amerika……Belandah djoegah!(verdelg onze vijanden. England en Amerika….Ook die Hollanders! Dat laatste als extra kreet richting ons, wanneer ik met vriend hen gadesloeg. En bij die laatste kreet, vervaarlijk hun stok/houten geweer in onze richting wezen. Wij dan zeker gedeisd achteruit stapten om maar gauw weg/door te lopen. Support kregen wij wel van mijn (Javaanse) oma’s familieleden/vrienden, die ons heimelijk (vooral in de laatste honger periode) wat toestopten.Mijn oma moest ook heel wat incaseren van de omgeving! In 1980 was ik terug in Ambarawa om hen op te sporen. Te bedanken voor toen. Helaas; niet te traceren (geen familienamen). Onze moeders hebben het aller moeilijkst gehad(dat realiseer ik mij nu meer). Nog jonge vrouwen met kinderen, zonder inkomsten etc., zwervend voor onderdak( geen huur kunnen betalen etc) Velen ook nog de zorg voor ouderen(oma,opa). We hadden gelukking een (vrijgezel) oudere oom, die zijn huis afstond (voor een maaltijd) aan drie gezinnen zonder vaders; 10 personen! Deze oud oom stierf een vreselijke dood tijdens de bersiap. Hij ging na de bevrijding naar zijn plantage terug en werd daar gemarteld en op een mierenhoop aan een paal vastgebonden….
>>>>>>>@Geenen; solidariteit Indisch-Inlanders? Wij Indischen waren Belanda’s, dus moesoeh!=vijand. ‘Antjorkenlah moesoeh kita. Itoe la Ingris dan Amerika……Belandah djoegah!<<<
1. Ik alleen gereageerd op "solidariteit—–" Beter lezen.
2. Ik versta geen maleis, nederlands of engels en ik kan u beantwoorden.
R Geenen
@Ronny Geenen, benader u het zelf eens vanuit de positie van het slachtoffer, U heeft die tijd megemaakt niet?
Tot nu toe heb ik niet veel anders gehoord dan gezeur over uw WUV uitkering die u nog steeds niet is toegekend..
>>>>>@Ronny Geenen, benader u het zelf eens vanuit de positie van het slachtoffer, U heeft die tijd megemaakt niet?
Tot nu toe heb ik niet veel anders gehoord dan gezeur over uw WUV uitkering die u nog steeds niet is toegekend..<<<<<<<
U heeft of zitten slapen, of alleen aandacht willen besteden aan de politieke situaties om gelijk te krijgen, want ik heb genoeg vermeld over de slachtoffers zowel in het algemeen als in mijn familie.
Maar ik kan het begrijpen, want uw interesse ligt op een heel ander vlak.
Daarnaast heb ik al 12 jaar WUV, maar als je een schrijven van de SVB krijgt met de notificatie dat ik recht heb op verdubbeling wanneer je de 70 bent gepasseerd, doe ik dat. En dat is lopende.
U mag dat gezeur noemen. En van uit ons beider standpunt hebben we dan dezelfde gedachte.
Have a nice day
R Geenen
Hr. Geenen. Uw standpunt als slachtoffer is mij volkomen duidelijk. Ik dank u voor uitleg over uw perikelen mbt de WUV.
Hoe was het leven overigens in/buiten het Jappenkamp, daarover heb ik van uw kant niets vernomen.
.
>>>>>>>>>>>>>>>Hoe was het leven overigens in/buiten het Jappenkamp, daarover heb ik van uw kant niets vernomen.<<<<<<<<<<<<<<
Hoe was het leven, vraagt u. Hier is het verhaal van een jongen toen hij 8 jaar oud was en waar hij nu op 77 jarige leeftijd last van heeft. Ik houd het zo beknopt mogelijk, want mijn emoties gaan op den duur meespelen.
April 1942 werden we volgens mijn nicht, die 8 jaar ouder is dan ik, als 6 jarige voor het eerst gevangen gezet in Padang. In het zelfde jaar oktober werden op stel en sprong weer verhuisd en werd ons beloofd dat we de volgende 2 dagen terug mochten gaan om onze spullen op te pakken.
De verhuizing was een grote chaos omdat het voor de jap nooit vlug genoeg ging en mijn moeder werd opgejaagd met 3 kinderen en een vierde op komst.
De volgende dag ging men terug op de achter gelaten spullen op te halen, maar dat was niet meer nodig, want de indonesiers waren er vlugger bij.
Begin december 1943 moest er weer verhuisd worden, maar nu veel verder naar concentratie kamp Bangkinang in het midden van de jungle. Ruim 2000 vrouwen, meisjes en kinderen tot 12 jaar oud.
Nu een paar van mijn ervaringen en herinneringen.
1943, als 8 jarige moest ik en een paar andere kinderen het bos in om hout te sprokkelen. We hadden ook van onze moeders geleerd uit te kijken naar een varen plant als groenten, pakoe.
Echter de jap vond dit onder onze kleren en zo klein als we waren, werden we geslagen en geschopt.
In het begin hadden we het niet door, maar iedere keer als een jap voorbij kwam, moesten we voor hem diep buigen. Diverse keren heb ik gezien dat oudjes, waarschijnlijk door rheuma of ouderdom niet diep genoeg bogen en dat kwam hun duur te staan. Mijn grootmoeder werd tegen de grond geslagen en toen ze op de grond lag, kreeg ze met de laarzen nog een paar schoppen na. IN NAAM VAN DE KEIZER.
Mijn nicht vertelde me, dat ze me moest tegen houden, want de jap had door dat ik er niet tegen kon.
Veel mensen werden ziek door gebrek en voedsel en medicijnen. Ook mijn vriendje Dikkie en die stierf een paar maanden later.
Ook hebben volgens mijn nicht de jappen vele pogingen gedaan om jonge meisjes van 12 en ouder mee te nemen naar hun club of prive verblijf. Mijn nicht heeft door deze weigering een enorme afranseling opgelopen. Dit pakslaag kreeg ze van de kamp commandant waarbij ze ook met haar achterhoofd tegen de hoek van zijn bureau terecht kwam. Nu noch kan je onder haar hoofdhaar een scheur zien waardoor ze last heeft van een evenwicht stoornis.
Verder was honger het grootste probleem, want het rantsoen werd steeds meer ingehouden.
Mijn jongste zusje werd op 2 oktober 1943 geboren en er was geen baby voeding.
Moeder heeft haar ongeveer 18 maanden aan haar borst gehad en daarnaast werd er bij het koken van rijst wat water afgeschept, afgekoeld en als voedsel met een lepel ingegeven.
Mijn zusje is nu 70 en woont in Born. Maar ze heeft wel diverse ziekten aan over gehouden.
Mijn vader zat intussen in een ander gevangenis waar hij na de oorlog meer dood dan leven te voorschijn kwam. Hij is o.a. gemarteld met sigaretten, elektriciteit, met bajonet steken dwars door zijn dijen en als laatste is hij gecastreerd geworden. Hij is dan ook vlak er na overleden.
Meneer Vos, ik stop er mee. Bovenstaande is in het kort neergezet, maar ik kan er wel een boek overschrijven. Echter ik denk dat het in de eerste plaats ook niet goed is voor mijn gemoed. Normaal lees ik het over voor schrijf fouten, maar daar heb ik nu geen behoefte in.
Ik kan u echter verwijzen naar het boek KURA! en vooral de laatste 150 bladzijden. Dit boek was mij aanbevolen door Heer Bo Keller en daar ben ik hem zeer dankbaar voor.
Daarnaast wil ik u ook verwijzen naar de 3 boeken van de heer H van den Bos. Twee over de Padang en Bangkinang vrouwen kampen en het derde over het mannenkamp Bangkinang.
Bovenstaande boeken zijn geen romans, maar een soort document.
R Geenen
Bedankt dat u dit heeft gepost, meneer Geenen. Ik begrijp u en uw opvattingen nu beter. Ik hoop dat, ondanks dat het u veel moeite kost, u toch uw verhalen op papier weet te zetten. Latere generaties zullen u dankbaar zijn….
@Geenen; hoe stond het met de solidariteit van Indische Nederlanders met de Inlanders? Dit was uw vraag, waarop ik heb geantwoord! Waarom moet ik ‘beter lezen’?-Ter verduidelijking; solidariteit alleen ondervonden van de familie/vrienden van mijn Javaanse oma.( in de bersiaptijd heel stiekem ivm.gevaar voor eigen leven!) Dit was ook de enige periode dat ik (wij) intens kontakt hadden met de Javaanse familie/vrienden van mijn oma! Solidariteit onder Indo’s; we vormden familie kongsies(groepen); Ik had één vriend met wie alles deelde;van djagoeng=maiskolf jatten tot vogels/vruchten katapullen, die door dik en dun elkaar zoveel mogelijk hielpen; vooral voedsel ‘lenen’ of tjatotten= handel drijven met/van allerlei spullen. Uw 2e opmerking; ik versta geen maleis, nederlands of engels en ik kan beantwoorden. -Dit begrijp niet.
Uw 2e opmerking; ik versta geen maleis, nederlands of engels en ik kan beantwoorden. -Dit begrijp niet.
Heel makkelijk, ik spreek geen maleis en ik versta het niet. M.a.w. een zin plaatsen in die taal naar mij toegedicht sla ik dus gewoon over. Daarentegen zijn Nederlands en het Engels mijn voertalen.
Wilt u dat ik u begrijp dan weet u wat u te doen staat.
In deze video (trailer) geeft dhr Mertens een goede explicatie over zijn Jappentijd en de Japanisering van de maatschappij..
– of je nou “gemengd” Indonesisch bloed hebt en Nederlands: Je nationaliteit was Nederlander punt uit. Daarover hoef je niet moeilijk te doen, en vragen te stellen, over bij wie je behoorde Gevoelens hebben, sympathieen of voorkeur is iets anders
.
– een overweiging, de keus tussen of naar het jappenkamp of bij je onderneming blijven ,zal voor mij niet moeiljk zijn. Bij je onderneming blijven.
Dat is toch geen schande? Wat heb je daar te zoeken in een Jappenkamp?
Blijkbaar voor de ouders van de bewuste persoon wel. Hier zijn schaamtevolle mensen bang om voor collaborateur te worden uitgemaakt.
Ed, waar heb je het over ?
Wie beweerde ooit ten onrechte dat hij of zijn ouders in een jappenkamp zaten?
En wat dan nog….?
>>Ed, waar heb je het over ?
Wie beweerde ooit ten onrechte dat hij of zijn ouders in een jappenkamp zaten?
En wat dan nog….?<<
En op verder in te haken.
En zijn al die beweringen en benaderingen op een kille politieke manier dan terecht? Zijn die niet doorvlochten ook door leugens? Wat dan nog?
Nakaarten achter een glas bier is heel makkelijk. En wat dan nog?
Je zult het maar meegemaakt hebben, dan piep je wel anders. En wat dan nog?
R Geenen
@.Indisch4ever
Waar heb ik dat geschreven?
Overigens was mijn vader meer dan 2 jaar in Japanse dienst, aan de Birma-Siam spoorweg.
@ Ed Vos..
Ik begrijp je opmerkingen niet over collaborateur en schaamte en voordoen door iemand alsof iemands familie in een jappenkamp zat, terwijl het niet zo was.
@Indisch4ever.
Toch is het zo, het staat zwart op wit in een boek over buitenkampers, dat gefinancierd werd door het Gebaar
http://www.vanstockum.nl/boeken/indie-en-indonesie/geschiedenis-oorlogs-1940-1945/nl/oorlog-en-overleven-buiten-japanse-kampen-young-r-9789073202702/
Op pagina 115 staat dat hij op rechtstreekse vragen over zijn buitenkampverleden een overlevingstactiek ontwikkelde en als antwoord gaf dat hij in Ambarawa had gezeten (pagina. 118).
Wellicht zal eea niet gebaseerd zijn op schaamte, maar op een schuldgevoel (?), maar dat is dan een interpretatie die ik voor mijn rekening neem.
Overigens, was het zwijgen der buitenkampers ook mede veroorzaakt door het feit dat zij overdonderd werden door de verhalen van de binnenkampers.
Met verhalen over het elke dag hard moeten werken voor de Jap,het moeten buigen, harde klappen krijgen en dergelijke, maakte je meer indruk dan met verhalen over soesjes verkopen om in leven te blijven.
Kortom: men nam de verhalen van de buitenkamper niet zo serieus; of in gezelschap tussen binnenkampers ging de rest van het gezelschap verder met het vertellen van jappenkampverhalen zodat de buitenkamper zich buitengesloten (zich buiten het kamp geloten) voelde.
.
Toch is het zo, het staat zwart op wit in een boek over buitenkampers, dat gefinancierd werd door het Gebaar
Hr. Vos, geloof U dat echt allemaal?
R Geenen
P.s. Op pagina 115 = Op pagina 118
Ed, Ok. Nu is het me iets duidelijker
Om terug te komen op deze buitenkamper-binnenkamper verhaal. Mijn vader was als militiar en onderofficier de enige die geinterneerd werd, De rest van de familie zat buiten het Jappenkamp.
Hypothethisch: wie zegt mij nou dat een van zijn jongere broers misschien niet een loyaliteitsverklaring had ondertekend om buiten het kamp te blijven Terwijl hij nog tiener/twenner was? Nou ja wie maalt er daar nou om, ik zal hem daarvoor niet met de nek aankijken.
Alweer een reden om te zwijgen over het buitenkamp verleden door veel personen, naast dus het niet serieus genomen te worden (” buiten het kamp valt het allemaal wel mee”).
Dit zijn feiten en geen absurde theorieen over het niet hebben van een schriftelijke traditie van indo’s-buitenkampers om hun stilzwijgen te verklaren.
Om terug te vallen op de Vos-Geenen misunderstanding betreffendede taal is er een heel eenvoudige uitleg. De oorzaak? Het gebruik van een komma inplaats van een punt. Een gramatische fout zo te zeggen. Wanneer de zin als volgt was geschreven zou het beter begrepen zijn inoplaats van verwarring teweeg hebben gebracht. Has als volgt moeten zijn: “Ik versta geen Maleis (PUNT). Nederlands en Engels zijn mijn voerstalen. Schrijf uw antwoord aan mij gericht in het Nederlands of het Engels OF in een combinatie van beide talen.” De vrede verstood door het gebruik van een verrkeerde punctuation.
Met verontschuldiging voor mijn vervreemd Nederlands. Bagrijp het ng wel, maar nier zo goed. Te lang van Nederland weg gweest. Vijf en vijfig jaar. Maar, wat men eens heeft gekleerd kan men nooit vergeten! Laat het hierby weten dat Indos in Ametica (net als in Holland) een eigen taal hebben omtworpen met een combinatie na vrsschillende talen zoals Engels, Nederlands, Maleis soms nog Frans of Duits. Merkwaardig, nietwaar? Maar een heel groot probleem is het weglaten van de colon, semi-coln, periods, etc., etc. of hoe of deze in de Nederlandse taal mogen heten. Her weglaten ervan kan soms een oorlog doen ontstaan. Peace be with you.
@Om terug te vallen op de Vos-Geenen misunderstanding betreffendede taal is er een heel eenvoudige uitleg. De oorzaak? @
Waar bent u eigenlijk mee bezig? U gaat in op iets dat in 2013 plaats vond. Ik heb zelf begrepen dat de heer Vos al lang niet meer onder de levenden is.
42 duizend krijgsgevangenen (bron: De Jong, 1985; Zwitzer 1995 en Van Dulm et al., 2000)
• 80 duizend burgergeïnterneerden (bron: Kwik, 1989 en NIOD7), en
• circa 172 duizend buitenkampers
de collaboratie met de japanners was te verwaarlozen vnl rond de figuur van Dahler en Co.
Op Java Post is al de Glodokaffaire aangehaald die duidelijk de negatieve houding van Indo’s t.o. collaboratie met de Jap (zie Van den Eekhout en Dahler) .
in vergelijking met Luns en Wim Aantjes valt de collaboratie in Indie in het niet
Ik heb nog wat vergeten maar dat komt omdat ik op mijn telefoon de berichten lees en dan gaat er wel wat fout.
Ik heb mijn cijfers van het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI). Het is een onderzoeksinstituut van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Het NIDI houdt zich bezig met onderzoek naar ontwikkelingen in de omvang en samenstelling van de bevolking (demografie).
Zij heeft op verzoek van de Stichting het Gebaar in 2001 een onderzoek gedaan naar de demografische opbouw in Indie van Nederlanders.
Ik vind het onbegrijpelijk dat deze cijfers tot nu toe in de discussies NIET zijn gebruikt. Ze geven toch een wetenschappelijke onderbouwing en kader. Zodoende worden cijfers als 220.000 – 250.000 Buitenkampers naar het walhalla verwezen.
Op basis van de volkstelling van 1930 en een definitie van Indische Nederlander komen de onderzoekers op een aantal van 288.000 Indische Nederlanders in 1946 en 582.000 in 2001. Dat is toch wat anders dan die 1.000.000 die ik soms voorbij zie schuiven.
Natuurlijk zijn het ook schattingen maar het gaat erom hoe aannemelijk deze cijfers worden gemaakt. Zo op het eerste gezicht klinkt alles heel logisch maar ik kom in de problemen als de onderzoekers over gestructureerde cijfers of iets in die geest hebben.
Over een paar dagen ben Ik weer thuis en dan bekijk ik het op een normaal scherm dan dat 6×4 cm
Vooralsnog gebruik ik deze cijfers bij gebrek aan beter giswerk en dat is ook geschiedenis
Peter van den Broek zegt:
6 oktober 2013 om 9:32 am
Ik vind het onbegrijpelijk dat deze cijfers tot nu toe in de discussies NIET zijn gebruikt. Ze geven toch een wetenschappelijke onderbouwing en kader. Zodoende worden cijfers als 220.000 – 250.000 Buitenkampers naar het walhalla verwezen.
Op basis van de volkstelling van 1930 en een definitie van Indische Nederlander komen de onderzoekers op een aantal van 288.000 Indische Nederlanders in 1946 .
—————————————————————————-
De Jappenkampen duurde tussen 1942-1945.
Er zijn bepaalde cijfers in omloop.
1.De “Buitenkampers” 220-250.000 volgens De Jong-Filmmakers
2.100.000 burgerkampen( merendeel Totoks ? ( want in de films/artikelen )
3.40.000 (afgerond) militairen.
Dan heb je toen bijna 400.000 Nederlanders waren toen Japan de boel overnam.
Kan men dan daar door verklaren waarom sommige Totoks beweren dat de meeste indo’s buiten de kampen zaten ?
Je ziet hun praktisch niet in al die film/documentaire.
Over de bersiapkampen is een andere verhaal , men kan benadering schatten( dissertatie Mevr.M ?) , er zijn rapporten geschreven door de Rode Kruis.
http://www.tijdvoormax.nl/uitzending/tijd-voor-max-dinsdag-8-oktober-2013/
1. de atoombom viel op tijd voor degenen die in de concentratiekampen zaen, want deze waren bedoeld om te vernietigen.
2, De Indo’s/Indische nederlanders werden door de Indonesiers beschouwd als verrader.
Bedankt voor deze kwalificatie, nu moet ik als kind van verraders tegen Indonesiers zeggen dat ik afstand neem van de daden van mijn (voor)ouders.
Bedankt lieve luitjes
Pak Vos,
als je referentie nodig hebt, ben ik bereid om het je te geven (wink)
Uiteraard ga ik ook gonceng bij mijn clan, de S.A .
Als totok was je voor die Indonesiërs duidelijk: zij waren de bezetters, nu zijn ze vrienden.
De indo’s / Indische Nederlanders waren de verraders, wat ze nu zijn weet ik niet..
Heer Vos, kennelijk bent u van gemengde bloede. Uw ouders en voorvaderen al dan niet gemengd maakten deel uit van de eeuwen lange bezetting, onderdrukking en uitbuiting van de volkeren van de archipel. Daar kunt u als kind niets aan doen en vereist geen verontschuldiging. De Indo’s schurkten zo dicht mogelijk tegen de Belanda aan en werden deelgenoot van het bijna vier eeuwen durende schrikbewind, burger en militair. Dat zijn de feiten. In de ogen van de Indonesiers waren de z.g. Indo’s in dienst van de overheid en met name het KNIL landverraders. Ware dit niet zo dan was de volksverhuizing in de jaren ’50 niet nodig geweest en hadden u en de uwen nu nog in de gordel van smaragd gewoond.
” eeuwen lange bezetting, onderdrukking en uitbuiting van de volkeren van de archipel. ” Maar uit alle vorstendommetjes, die niets anders te doen hadden dan elkaar bestrijden, werd er wel een staat gevormd met alle hebben en houden die daarbij behoren. En met alle hebben en houden omgezet kon worden in de staat RIS. Inclusief de exorbitante rechten van de GG. En inclusief alle wetboeken zoals het wetboek van strafrecht.
Ik heb mijn sobat die toevallig Binnen en Buitenkamper was geweest horen zeggen dat hij die docu film “zo zo ” vond.
Ik zelf als buitenstaander en Indonesier heb alleen maar (nieuwe) vragen gekregen.
Heb de film niet gezien , mss als het op TV komt.
Het lijkt wel als of de 2de generatie Indo’s die niet bewust de periode Binnen en Buitenkampers hadden meegemaakt mss een andere insteek of gedachten hebben dan de echte “ervaringsdeskundigen”.
Door dat gedoe er om heen hoef ik er niet naar toe. Malu, verlegen.
Alles wort er bij de haren bij gesleept om die film te promoten, hiervan heb ik reeds enig voorbeelden gegeven.
Ik dacht dat de film ging over het leven buiten de kampen,.
Sec. As it is, maar tijdens de uitzending van MAX worden er in een adem nog de troostmeisjes erbij gesleept, de bersiap, en andere hardnekkig opvattingen.
Maar goed, nu de indo’s/Indische Nederlander als verraders worden aangemerkt voor de tv.:
De Japanneers wisten niet wat ze men hen aan moesten. De Indonesiers wisten het ook niet, maar probeerden hen over te halen hun kant te kiezen.
Vervolgens wisten de Nederlanders ook niet wat ze met hen moesten beginnen.
Wat een “volk”, toch dat niemand weet wat je men hen aan moet.
de film zo..zo vinden is een uitspraak van een toeschouwer die alleen de aftiteling zou lezen. Lilian Ducelle zou zeggen : hij begrijpt nul.
En waarom 2de generatie Indo’s een andere insteek hebben bij de film is mij een raadsel. Ik kan daar niks mee, de film is een ander verhaal, eindelijk Indische Geschiedenis
Peter van den Broek zegt:
9 oktober 2013 om 9:26 am
de film zo..zo vinden is een uitspraak van een toeschouwer die alleen de aftiteling zou lezen.
—————————————————-
Omdat ik persoonlijk de film in Amsterdam (Ketelhuis) niet kan zien heb ik mijn oudere sobat(Binnen en Buitenkamper geweest ) gevraagd om naar die film te kijken.
Zijn leeftijd is 74/75 jaar.
Ik heb bij diverse aangelegenheden geconstateerd dat bij de 2de generatie Indo die niet bewust de periode hebben meegemaakt een bepaalde kennis hiaat bestaat over hoe het vroeger in Nederlands Indie ging .
Heb ook gemerkt dat ik (een buitenstaander) beter kan communiceren over “pan froeher” met echte Indie gangers .
>>>>>>>>>>Ik heb bij diverse aangelegenheden geconstateerd dat bij de 2de generatie Indo die niet bewust de periode hebben meegemaakt een bepaalde kennis hiaat bestaat over hoe het vroeger in Nederlands Indie ging .<<<<<<<<<<<<>>>>>>>Heb ook gemerkt dat ik (een buitenstaander) beter kan communiceren over “pan froeher” met echte Indie gangers .<<<<<<<<<
Wat zijn echte Indie gangers? Bestaan er ook onechte?
Omdat ik echte (moet zijn “echte”Indiegangers) schreef heb je ook een “onechte”Indie gangers.
Een voorbeeld : Helle Hasse en Tjalie Robinson .
De laatste is mijn inziens de echte Indo/Indie ganger , ik begrijp zijn verhalen goed .
Kan met “ogen dicht”zijn omzwervingen( Piekeran v.e straatslijpers ) voor de geest halen.
Hella Hasse is een Hollandse , met beschermde jeugd en afgebakend leefwereld.
Voor mij is zij een “on-echte” Indiegangster .
Wel daar gewoond maar niet echt geintegreerd in de Nederlands Indische samenleving .
Een andere voorbeeld :
Over Kamp Tjideng , er zijn verschillende boeken geschreven.
NPS had 2 opnames gemaakt in 2008 en 2009 .
Als je de bijbehorende tekst leest zie ik gelijk dat die mensen ( “jongkies”) de omstandigheden niet hadden geweten(te weinig kennis of geen interesse ?).
Zie de opmerking van Aike ( is mijn “tweeling broer”) .
Ik noem Kamp Tjideng omdat je de wijk goed moet kennen .
http://deoorlog.nps.nl/page/mappen/781649/Kamp%20Tjideng
En de bewering van Pak Arifin vind ik niet echt sterk.
Hij weet bijna niks over de verhalen “pan froeher|” .
Ik had in Laan Trivelli gewoond , tot dat onze ouderlijke huis in 2010 verkocht werd .
>>>>>>Omdat ik echte (moet zijn “echte”Indiegangers) schreef heb je ook een “onechte”Indie gangers.
Een voorbeeld : Helle Hasse en Tjalie Robinson .
De laatste is mijn inziens de echte Indo/Indie ganger , ik begrijp zijn verhalen goed .
Kan met “ogen dicht”zijn omzwervingen( Piekeran v.e straatslijpers ) voor de geest halen.
Hella Hasse is een Hollandse , met beschermde jeugd en afgebakend leefwereld.
Voor mij is zij een “on-echte” Indiegangster .
Wel daar gewoond maar niet echt geintegreerd in de Nederlands Indische samenleving .<<<<<<<<<
Ik betwijfel of dat de juiste vertaling is, want ik ben het woord "indieganger" ook veel tegen gekomen in artikelen betreffende uitzendingen van militairen en ambtenaren naar het voormalig Indië.
Dan is de persoon, die in Indie is geboren dus geen indieganger, want hij/zij was daar namelijk al.
RG
>>>>>>>>>>Ik heb bij diverse aangelegenheden geconstateerd dat bij de 2de generatie Indo die niet bewust de periode hebben meegemaakt een bepaalde kennis hiaat bestaat over hoe het vroeger in Nederlands Indie ging .<<<<<<<<<<<>>>>>>
Het is niet alleen een hiaat op kennis, ook het niet kunnen of willen zich te verplaatsen in de situatie van die personen die het wel meegemaakt hebben. Er wordt dan snel gegoogled naar de toen heersende politieke situatie, waarbij het onderwerp compleet wordt genegeerd.
Even doorborduren over eventuele gebrek aan kennis hoe de Indonesische maatschappij in elkaar zit.
Quote:
“Terwijl Jacko dat draait, valt mijn oog op wat ze in Amerika een ‘vanity plate’ noemen: een kentekenplaat met een cijfer en lettercombinatie die je zelf uitkiest. Deze jeep heeft T19ER.
Ik vraag het aan Atik. Ja, dat bestaat in Indonesië. En het kost heel veel geld, zo’n zelf samengesteld nummerbord. Kortom: voor echte patsers.”
——————————————————————————————————-
Ik denk niet dat de eigenaar van die oude barrel een “patser”(met geld ) is .
Als je echt geld hebt , dan zit je niet in een kleine (zij)straat waarschijnlijk jalan Tjiujung , dan zit je in de “mainstreet” , de Laan Trivelli .
De eerste letter T is van regio Purwakarta .
Tegenwoordig (2013) heb je huizen in Tjiudjung straat die met gemak 500.000 US$ kosten , heb zelfs eentje gezien ( klein van buiten, luxe van binnen-marmer etc )die 1000.000 US$ kost.
Als je echt geld hebt , dan zit je niet in een kleine (zij)straat waarschijnlijk jalan Tjiujung , dan zit je in de “mainstreet” , de Laan Trivelli .
De eerste letter T is van regio Purwakarta .
Tegenwoordig (2013) heb je huizen in Tjiudjung straat die met gemak 500.000 US$ kosten , heb zelfs eentje gezien ( klein van buiten, luxe van binnen-marmer etc )die 1000.000 US$ kost.
De waarden van een huis worden niet alleen bepaald naar grootte en materiaal. Hier in Amerika is er een hoofdregel in de makelaardij: Location, Location, Location!
En dan komt pas de rest. Twee huizen totaal aan elkaar gelijk, een aan een drukke straat en de ander in een stille buurt, de marktwaarde van de stille buurt maakt het huis soms tweemaal meer waard dan in de drukke buurt.
RG
@dhr Atmadja: Ik heb bij diverse aangelegenheden geconstateerd dat bij de 2de generatie Indo die niet bewust de periode hebben meegemaakt een bepaalde kennis hiaat bestaat over hoe het vroeger in Nederlands Indie ging . Heb ook gemerkt dat ik (een buitenstaander) beter kan communiceren over “pan froeher” met echte Indie gangers .
Het is zo’n algemene uitspraak over beperkte aangelegenheden die algemene geldigheid beweert te hebben. Er bestaat en dan wil ik me aan het onderwerp houden over het Binnenkamp en de Bersiaptijd schrikbarend weinig kennis. Dat komt enerzijds dat Binnenkampers daar weinig over verhaald of geschreven hebben en anderzijds dat in de Nederlandse Geschiedenis weinig over geschreven wordt dus niet als bestanddeel van deze geschiedenis wordt beschouwwd danwel omdat men er gewoon onverschillig over is Waarom Binnenkampers daar in de tijd weinig over verhaald hebben is deels door de documtaire opgelost. Dus niet alleen de tweede generatie, maar ook andere Nederlanders hebben een hiaat.
Daar komt nog bij dat als zijn sobat zegt dat hij de film Zo-Zo vind, dat meer zegt over zijn hiaat dan over de film. Ikzlelf ben bij de film geweest en vind deze NIET-Zo…. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig
.De laaste zinsnede is louter en alleen de persoonlijke opvatting van dhr Atmadja, ik heb als tweede generatie (what’s is in a name) toch andere ervaringen.
Het is mijn persoonlijke uitspraak gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring(gesprekken) met vele Indische heren ( mijn oude kostbaas en zijn vrienden/kennissenkring).
De zgn 1ste Gen.
Ook mijn “omgang”met de grotere kinderen van die bewuste groep , sommigen hebben toen al eigen gezin terwijl ik toen een jongkie van 19 jr was (“studentje”).
Bij die mensen heb ik makkelijker contacten en een half woord is al genoeg.
Terwijl bij vele 2de generatie die in Nederland geboren zijn mis ik “iets” .
Ook merk ik het verschil in denken tussen de eerste groep repatrianten/ later aangekomen mensen en de groep “spijtoptanten” .
De migratiegolf gebeurde in ongeveer 6 golven.
Je merkt ook het verschil in hun beleving , en hoe ze verder aankijken tegen over de Indonesiers.
Over hiaat in de “kennis”over Nederlands Indie , hoe de koloniale maatschappij in elkaar zat kan ik het nog accepteren als het Nederlanders betreft(Totok) , van de Indische Nederlanders die het bewust hebben meegemaakt verwacht ik anders.
Wat mij ook opgevallen is dat in diverse interview door vele personen ( o.a Hetty N en Herman Bussemaker) vaak verteld werd dat ze echt Nederlands zijn, trouw aan Oranje etc etc.
En de nadruk legt dat ze geen Indonesisch zijn . Hun kompas was en is Holland.
Bij mij kom het over als of men nog steeds worstelt met hun verleden in Ned.Indie , dat ze daar door de Totoks niet als gelijken worden gezien .
Nogmaals , ik vertel hier mijn eigen ervaringen.
>>>>>>>>>>>En de nadruk legt dat ze geen Indonesisch zijn . Hun kompas was en is Holland.
Bij mij kom het over als of men nog steeds worstelt met hun verleden in Ned.Indie , dat ze daar door de Totoks niet als gelijken worden gezien .
Nogmaals , ik vertel hier mijn eigen ervaringen.<<<<<<<<<<<<<<<<<
Ik denk dat uw ervaring is gezien puur uit een Indonesische bril.
Ik geloof beslist niet dat die twee mensen daar mee "worstelen". Nee, zij beiden denken en voelen dat al hun hele leven lang zo, maar de omgeving, die heel weinig van ons verleden gedurende en de periode na de ww2 afweten, hebben vaak geoordeeld als een kip zonder kop.
Ik zie het gewoon bij mijn familie, mijn vrouw en mijzelf. Wij voelen en zijn (bruine) Nederlanders.
Dat we toevallig in het voormalig Indie zijn geboren en nu in Amerika wonen. Soit qui mal y pense!
Om Indische Nederlander of Indo genoemd te worden vind ik ook fijn. That's all!
Pak Surya Atmadja. Ook ik heb me soms afgevraagd waarom iemand zich indisch noemt en indo, zaken die verwijzen naar Nederlands-Indie, terwijl zijn denken toch Hollands, zeg maar totok, was.
Je vraag je toch af wat deed men daar in Indie. Dit is hetzelfde als een allohctoon, die zich niet wenst aan te passen aan Nederland. Gebrekkig Nederlands spreken, slechts een paar woordjes kennen om op de markt iets te kunnen kopen, en dergelijke.
En dan maar afgeven op die lui terwijl men in Indie ook niet wilde “inburgeren”.
De hele indo/indische gemeenschap is dus nog steeds in kampen verdeeld en anno 2013 nog steeds raciaal onderverdeeld. De Jappen deden daar ook vrolijk aan mee.
Waar de totoks keken naar je blanke huid, deed de Jap het tegenovergestelde.
Verwarring in top bij veel indo’s.
Bewust hetzij onbewust namen veel indo’s/indische Nederlanders deze dichotomie mee naar Nederland
De Japanse interneringskampen waren bedoeld om in het kader van de Japanisering personen te isoleren. Dus niet om te vernietigen .
Als Jap keek je vooral naar de huidskleur.
Natuurlijk waren er een aantal personen bij die buiten de kampen gehouden wilden worden en daar voor hun naam omkeerden, zoals Madrotter of Rhemrev. Dan kon je ook nog een pasje oid kopen. Je kon ook al dan niet onder dwang je onderneming in dienst stellen van de Japanse zaak,
Maar toen de Jappen ook niet zeker waren of het met de Japanisering geheel vlotte volgde een tweede selectie plaats. Strenger optreden van de kempetai, het gebruiken van verklikkers.
Na 17 augustus 1945 pasten de indonesiers hetzelfde systeem toe, toen men Indonesie van Nederlandse elementen wilde “zuiveren’. Men keek naar de hudskleur, vervolgens naar je loyaliteit aan de indonesische zaak.
Ach je gaf ze gewoon een hand, wenste ze succes toe. Doei. Je riep gewoon Merdeka, of je droeg een merah-putihaspeldje, en de rust was wedergekeerd.
Iedereen blij.
In Nederland pasten BEPAALDE indo’s wederom hetzelfde truukje toe alleen werd het moeilijker, want iedereen was nu Nederlander, dus luisterde men of je een bepaald verhaal wel ondersteunde: slechte opvang, diaspora en dergelijke en je niet afweek van 1 verhaal dat verteld moest worden.
Daar was het Gebaar debet aan en waarbij iedereen werd geacht met de neus naar dezelfde richting te wijzen: het bestaan van 1 volk, 1 Indische cultuur oid.
Nou ik ben gewoon een immigrant en heb wat herinneringen meegebracht uit het land van herkomst, wat gebruiken, wat indonesische recepten, de taal en daarover hoef ik verder niet moeilijk te doen.
>>>>>>De Japanse interneringskampen waren bedoeld om in het kader van de Japanisering personen te isoleren. Dus niet om te vernietigen .<<<<<<<<<<<
Hoe weet u dat en waar staat dat?
Ik ben benieuwd welke duim u heeft gebruikt om dat te verkondigen.
Of kun u dat bewijzen?
Ik ken diverse Indo's diep in de tachtig die er van overtuigd zijn, dat ze hun leven hebben te danken aan de 2 atoom bommen.
Ik zelf heb van beide visies tot op heden geen bewijs gezien, maar gevoelsmatig ga ik in de richting van de oudjes. Until proven otherwise.
R Geenen zegt:
10 oktober 2013 om 10:58 pm
Ik denk dat uw ervaring is gezien puur uit een Indonesische bril.
———————————————————————————————–
Ja en Nee .
Ja omdat ik geboren ben als vrije Indonesier.
Dus heb ik de nationalistische gedachten thuis gekregen( “nationalistische nest”) .
En de de Indonesische geschiedenis (nation buliding) op school had gehad ,
En toch genunanceerd omdat mijn ouders/ooms tantes, en grootouders ambtenaren-leraren waren met Nederlandse opleiding en vorming ( o.a Inlandse B,B /Pangreh Pradja).
We zijn thuis 2 talig opgevoed( 3 talig als Bhs Sunda ook meegerekend werd)
En ik woon met/tussen de 1ste generatie Indo’s , en omging met hun kinderen , nu zijn ze 75-80 jarigen.
Dus ik heb begrip voor de marginale positie van de meeste Indo in Ned.Indie , in Indonesia (na 1950) .
Ook de aanpassings/integratie perikelen toen ze in Nederland kwamen.
Zelfs in 1968 had ik als Indon.studentje af en toe last als een gemiddelde Totok ,” Jan met de Pet “lastige (domme) vragen stelden over Indie/Indonesia .
Toen was het ook nog niet gangbaar dat een “gekleurde” student (HBO)soms opgehaald -weggebracht werd door de supir(totok) in een “grote” zwarte dienstauto.
Ervaringen bekijken vanuit Indonesische bril is goed tot een beter begrip van de denkwijze van “de andere kant”en te komen tot een dialoog en geen monoloog om je eigen verstarde visie door te zetten, en om je eigen gelijk te halen.
Dit blog heet toch duidelijk “Javapost”, in het Indonesisch Jawa Pos.
Want echt, ik word er wanhopig van dat na 10 jaar discussie er nog steeds personen rondlopen met opvattingen die uit de duim zijn gezogen, en soms ook gebaseerd zijn op onwaarheden. Probeer deze nou eens recht te zetten of te nuanceren. Onbegonnen werk.
Op diverse sites zie ik af en toe personen vermelden dat hun ouders of althans 1 van hen een buitenkamper was. Ik kan om deze vermelding slechts meewarig mijn hoofd schudden, het waren er volgens mij — de Indonesiers meegerekend – wel 60/70 miljoen.
Je kunt evengoed zeggen dat je een binnenvetter bent, om tot die groep gerekend te worden en daarover mee te willen praten.
Sorry hoor.
Soit.
Ed, waarom dat hoofdschudden als iemand zegt dat een familielid de oorlog overleefde buiten de kampen. ? Je kunt opmerken dat 70 miljoen mensen dat ook deden. Of dat 3,5 miljard mensen dat wereldwijd deden.
Je mag opmerken dat wij hier in Nederland vooral de eigen Nederlandse familieverhalen vertellen en de Indonesische verhalen niet.
Maar dat is logisch toch ? Zo werkt dat .
Want echt, ik word er wanhopig van dat na 10 jaar discussie er nog steeds personen rondlopen met opvattingen die uit de duim zijn gezogen, en soms ook gebaseerd zijn op onwaarheden. Probeer deze nou eens recht te zetten of te nuanceren. Onbegonnen werk.
Meneer Vos, zoals u het schrijft is het volgens uw mening dat andermans opvatting uit de duim is gezogen. Die anderen zouden u ook kunnen vragen hoeveel duimen u heeft.
Alles is zo betrekkelijk.
.Indisch4ever zegt:
11 oktober 2013 om 10:49 am
Je mag opmerken dat wij hier in Nederland vooral de eigen Nederlandse familieverhalen vertellen en de Indonesische verhalen niet.
——————————————————————————-
De Nederlanders (totoks) vertellen hun familieverhalen in Nederlands Indie
De Indische Nederlanders ook .
Vergeet ook niet dat er andere groepen zijn, zoals de “spijtoptanten” .(31.000 volgens Lembaran Negara))
Of andere NIET Nederlandse Indonesiers, Chinezen, Molukkers etc.
Ik probeer mijn persoonlijke “verhaal” vanuit Indonesische kant te bekijken , wel hou ik rekening mee met het verhaal van de “andere groepen “.
Een medaille heeft altijd 2 kanten .
Elke groep heeft hun eigen verhaal, die kan de verhalen van de andere groepen aanvullen of in sommige gevallen veranderen.
Het hele “probleem” met deze binnenkamp/buitenkampers , en eigenlijk een gedeelte van de indobeweging is , dat het deze totok -indo’s nog steeds steekt dat het Werner rapport een negatief advies uitbracht hen geen vestiging in Nederland te verlenen, omdat zij geen aanwinst voor het land zouden betekenen.
Nog steeds wil men uit die hoek bewijzen dat men goede en volwaardige Nederlanders zijn, trouw aan de vlag en het volkslied en toch verguisd (na 68 jaar)
Immers de ex-geinterneerde Nederlanders evacueerden makkelijk naar hun en geboortegrond (Nederland).
De Indische Nederlanders waren – volgens hun eigen zeggen – niet meer welkom in hun thuisland en geboortegrond (Indonesie)
De vraag is natuurlijk of men ueberhaupt onder een Indonesische baas wilde werken of een treetje lager functioneren. Dat zou dus een afgang zijn.
Wanneer je ook een Maleis/bahasa Indonesia – de taal van de Indonesische nationalisten – sprak had je in dat land niets te zoeken. Uiteraard.
Moest je dat nog leren ook na zovele jaren (eeuwen) verblijf in Indie tussen de Inlanders.
Tijd voor hen om te dekoloniseren zou ik zeggen.
>>>>>Nog steeds wil men uit die hoek bewijzen dat men goede en volwaardige Nederlanders zijn, trouw aan de vlag en het volkslied en toch verguisd (na 68 jaar)
Immers de ex-geinterneerde Nederlanders evacueerden makkelijk naar hun en geboortegrond (Nederland).
De Indische Nederlanders waren – volgens hun eigen zeggen – niet meer welkom in hun thuisland en geboortegrond (Indonesie)
De vraag is natuurlijk of men ueberhaupt onder een Indonesische baas wilde werken of een treetje lager functioneren. Dat zou dus een afgang zijn.
Wanneer je ook een Maleis/bahasa Indonesia – de taal van de Indonesische nationalisten – sprak had je in dat land niets te zoeken. Uiteraard.
Moest je dat nog leren ook na zovele jaren (eeuwen) verblijf in Indie tussen de Inlanders.
Tijd voor hen om te dekoloniseren zou ik zeggen.<<<<<<<<<<<<
Misschien voor een enkeling, maar de meerderheid van de Indische Nederlander gaat, net als menig ander, naar een land waar zij economisch gezien, een betere toekomst kunnen opbouwen.
Hoeveel Indische Nederlanders zijn daarom uit Nederland vertrokken naar Amerika, Canada, Nieuw Zeeland en Australië. De meesten moesten in die landen ook een andere taal leren en desondanks hebben ze het goed geboerd en zijn het happy campers geworden.
Daarom had je ook veel spijtoptanten, die na jaren pech in Indonesie, de kans grepen om alsnog uit dat land te vertrekken. Je gaat waar je het beter denkt te krijgen.
>>Surya Atmadja schrijft: Elke groep heeft hun eigen verhaal, die kan de verhalen van de andere groepen aanvullen of in sommige gevallen veranderen.<<
Heer Vos, wilt U aub aandacht besteden aan bovenstaande zin.
Wanneer je ook HET Maleis/bahasa Indonesia – de taal van de Indonesische nationalisten – NIET sprak had je in dat land niets te zoeken. Uiteraard.
In Nederland aangekomen voelden zij zich opeens heel anders (dat is een gevoel) na een pasar malam bezoek en het gebruik van een enkel Indonesische woordje. Nog steeds.
Aziatisch misschien?
Bukan main, zeg.
Ed,
Ik vermoedde al dat ik geen duidelijk antwoord van je zou krijgen over het ‘meewarig hoofdschudden’ . Ik doe dat niet als ik jouw familieverhalen lees.
Prima.. ga zo door en vertel die verhalen. ! Pluimpje !
Maar heb je nog steeds een hekel aan Indische ouderen? ( volwassen voor 1945 ) Je verwijt hen of een groot deel van hen nog steeds dat zij niet de taal van het land kenden ?
Die Indische ouderen die ik heb meegemaakt spraken wel maleis. De een wat minder dan de ander. Je lijkt wel de PVV met ‘je hebt niks te zoeken/geen recht te zijn in een land als je de taal niet spreekt’ .
Maar is je eisen aan hen – 70 jaar later- niet onbeschoft ?
Zij vonden ver voor je geboorte al… dit is mijn geboorteland hier wil ik zijn, hier wil ik ook de taal spreken.
>>>Maar heb je nog steeds een hekel aan Indische ouderen? ( volwassen voor 1945 ) Je verwijt hen of een groot deel van hen nog steeds dat zij niet de taal van het land kenden ?
Die Indische ouderen die ik heb meegemaakt spraken wel maleis. De een wat minder dan de ander. Je lijkt wel de PVV met ‘je hebt niks te zoeken/geen recht te zijn in een land als je de taal niet spreekt’ .
Maar is je eisen aan hen – 70 jaar later- niet onbeschoft ?
Zij vonden ver voor je geboorte al… dit is mijn geboorteland hier wil ik zijn, hier wil ik ook de taal spreken.<<<<<<<<<<<<
Ik zou graag ook het volgende willen aanvullen. De oude generatie (1913? tot 1940) waren toen net als heel het voormalig Indie onder Nederlands bewind. De voertaal was Nederlands en economisch gezien en om in het leven te slagen is het belangrijk het goed te verstaan en te spreken. Misschien was dat de reden dat wij Indischen in Nederland indruk hebben gemaakt op de diverse scholen.
Ook bepaalde groepen Indonesiers uit die tijd zagen het belang om de Nederlandse taal te beheersen.
Trouwens bestond toen de behasa Indonesia al? Of waren er alleen plaatselijke talen?
Het is belangrijk jezelf te verplaatsen in die tijd om tot een conclusie te komen.
R Geenen
Terwijl het vóór de Japanse inval gebruikelijk was om het inlandse bloed zoveel mogelijk te maskeren met zeer Hollandse namen en de snel kleurende Indische huid zoveel mogelijk uit de zon te houden. Vanaf voorjaar 1942 trachten zoveel mogelijk Indische-Nederlanders desnoods via omkoping met vervalste bewijzen er voor te zorgen dat zij meer dan voldoende Inlands bloed zouden hebben. De zeer Hollands opgevoede Julie droeg in oorlogstijd zo vaak mogelijk een Javaanse kebaya en haar haar in een knotje om op straat zo min mogelijk op te vallen.
http://julieallebewijzen.blogspot.nl/2013/09/het-dna-van-julie-van-der-steur-nr-1.html
>>>>>De zeer Hollands opgevoede Julie droeg in oorlogstijd zo vaak mogelijk een Javaanse kebaya en haar haar in een knotje om op straat zo min mogelijk op te vallen.<<<<<<<<<<
Dat is het instinct om te overleven. Europese vrouwen zullen ook niet in mini en decolleté in Saudi over straat rondlopen.
p.s. Maak van dat Indisch bloed maar Indonesisch bloed van.
Nogmaals: mijn vader was de enige die geinterneerd werd, dan moest hij maar niet met een KNIL-uniform rondlopen.
Het onderscheid tussen 1ste en tweede generatie vind ik kunstmatig, niet gedefinieerd: Ikzelf word ingedeeld in de eerste en tweede generatie al naar gelang de krakkemikkerige definitie en waarom mag Joost weten. Er dient een onderscheid te zijn maar ik merk dat dat meer een scheiding teweeg brengt.
Daarnaast wordt in het onderscheid vaak het ervaringsverschil aangeduid. Nou heb op diverse blogs aan de stok gehad met ervaringsdeskundigen waarvan de ervaring niet alleen te wensen over liet maar dat zij meenden op basis daarvan het gelijk altijd aan hun kant te hebben. Het is dat koesteren van de ervaring als zijn eigen gelijk Ga dan olifanten bestuderen, maar dat kunnen olifanten beter.
Het gevaar van het zich afzetten zit erin dat de contnuiteit van ons Indischzijn maar ook ons geschiedkundig bewustzijn in het gevaar wordt gebracht. Het eindpunt is dat we ons niet meer als Indisch zien, zoals het verwateren van het Indisch zijn omdat het BLOED zich immer opdeeld. Tegen deze in wezen racistische denkwijze verzet ik mij, want voor mij is het Indischzijn nog steeds een houding, hoe je je opstelt tegen de maatschappij. DE rest vind ik eerlijk gezegd kul, meer dan flauwe kul.,
R Geenen zegt:
11 oktober 2013 om 9:22 pm
Ook bepaalde groepen Indonesiers uit die tijd zagen het belang om de Nederlandse taal te beheersen.
Trouwens bestond toen de behasa Indonesia al? Of waren er alleen plaatselijke talen?
Het is belangrijk jezelf te verplaatsen in die tijd om tot een conclusie te komen.
R Geenen
——————————————-
Die zeer selecte groep (geen groepen)waren voor het eerst toegelaten aan de E.L.S- en verder (HBS) na dat de R.R van 1864 in werking trad.(Kinderen van Inlandse hoofden en groten .
Bahasa Indonesia was eigenlijk Bahasa Melayu ( de hoogte categorie) .
De Bahasa Melayu werd toen gebruik in de regio als lingua franca van de regio.
Magelhaens werd geholpen door zijn tolk door Panglima Awang (Henry The Blake) een Sumatraan uit Srivijaya.De taal bestond al vanaf de 7/8ste eeuw , maar in andere schrift vorm.
Van af omstreeks 1901 werd de Van Ophuijsen spelling(latijn) =Rumi schrift ingevoerd.
Mijn overgrootvader, Rd Kandoeroean S.Mihardja (waarschijnlijk tijdsgenoot van V.Ophuijsen ) was volgens zeggen leraar Bahasa Sunda en Melayu bij de H.I.K Batavia.
Iedere “Inlander” uit die tijd die krijgen naast hun moederstaal (Sunda -Javaans-Padang etc) ook Bahasa Melayu , tenminste als ze naar school gingen.
Omstreeks 1940 waren van de 60-70 miljoen inwoners hoogstens 4-5% die een scholing hadden genoten.Een klein deel , bijna 2 miljoen hebben een beetje kennis van Nederlandse taal , een selecte groep hebben de ELS-HBS en sommigen Universiteit in Ned.Indie , en Nederland.
De gewone man die naar school gingen kunnen vaak alleen tot de 2de klasse school komen, velen alleen maar Sekolah Desa( Desa School).
Bij de oudere Indische mensen werd die groep soms “Alleen maar de Sekolah Djongkok ” hadden genoten.
De Ethische Politiek ten spijt, willen de Nederlanders niet hebben dat de “Inlanders”slim worden.
Een lezer schreef bij Java Post ,” je moet hun niet slimmer maken” .
Dacht dat het Bapak R was.
Voor het onderwijs zie vooral: Commissie Visman: Verslag van de Commissie tot bestudering van Staatsrechtelijke hervormingen, 1941/1942, herdruk 1944. Paragraaf III, 3, ‘Het onderwijs’. Wat aantallen en percentages betreft is dit de enige betrouwbare bron. En gelukkig goed leesbaar. Ik ga die negen bladzijden hier niet overschrijven.
Vertel nu maar eens aan R. Geenen cs. hoe en in welke taal je met die “domme” Inlanders moest communiceren, tenzij je in aparte woonwijken woonde waar je niet verder kwam: want verboden terrein.
Gelukkig heb ik dit soort discriminerende aan APARTHEID grenzende praktijken NOOIT meegekregen. Woonde zelfs in de dessa tussen de MOSLIMSE Sasaks en andere eilandbewoners.
Ik kon het prima met ze vinden hoor, en nu anno 2013 ook met die Inlanders, sorry Indonesiers.
>>>>>>>>>Vertel nu maar eens aan R. Geenen cs. hoe en in welke taal je met die “domme” Inlanders moest communiceren, tenzij je in aparte woonwijken woonde waar je niet verder kwam: want verboden terrein.
Gelukkig heb ik dit soort discriminerende aan APARTHEID grenzende praktijken NOOIT meegekregen. Woonde zelfs in de dessa tussen de MOSLIMSE Sasaks en andere eilandbewoners.
Ik kon het prima met ze vinden hoor, en nu anno 2013 ook met die Inlanders, sorry Indonesiers.<<<<<<<<<
Daar gaan wij weer, proberen persoonlijk te worden, niet waar meneer heilig boontje?
Ik spreek en stel een vraag over een bepaalde periode. Koloniale heersers van toen kunnen alleen hun macht verspreiden en handhaven door een volk dom te houden. Dat is altijd zo geweest. Wanneer de tijd is aangebroken dat een volk ook door studie en handel omhoog werkt is dit het beginsel van zelfstandigheid en dus het begin van het einde van de overheerser.
In Nederland anno 2013 zeggen heel wat moeders tegen hun kinderen dat ze liever niet naar bepaalde wijken moeten gaan. En ik heb ook gehoord dat heel wat mensen zich ’s avonds op straat zich niet veilig voelen. Gelukkig zijn de meeste mensen nog normaal. dacht ik.
Ik wil even terugkomen op de film Buitenkmapers want daar gaat het onderwerp toch nog om
Wat mij in de film wel heel erg opviel en op deze blog onvernoemd is gebleven is dat de manlijke Indische Nederlanders zich zeer onindisch gedroegen. Op het lijstje van typisch indisch elementen hoort dat Indischen en vooral mannen hun emoties niet tonen…be cool….Daarentegen reageerden de Indische mannen in de film , geconfronteerd met hun oorlog/Bersiap, heel geemotioneerd …….De pijn, de smart maar ook de schaamte zit danook heel erg diep. Een Hollands publiek gewend aan big brother en andere trash waar de emoties kunstmatig hoog oploopt, zal zoiets niet merken. En Indo’s zoals gewoonlijk praten niet over hun emoties, laat staan dat ze dat laten blijken…weg WUV
Als ik naar gesprekken op TV kijk, valt me op dat bijna iedereen om van alles en nog wat in tranen uitbarst. De bevragers vinden dat prachtig, en huilen bijna net zo hard mee.
@vdBroek; Indischen en vooral mannen hun emoties niet tonen…be cool; Als techneut stond ik bekend, bij vrienden/kennissen/collega’s als nuchter, emotieloos; ik was net een belanda, dus kassar( niet fijn besnaard). Als broekie van 8/9 jr.maakte ik deze Japanse periode door, buiten de kawat, in Ambarawa. In 1980, 35 jr na 1945., kwam ik, met mijn gezin, terug. Ik zond toen een ansichtkaart naar mijn ouders in Holland met de opschrift; ‘terug in mijn geboorteplaats!, echter.. ook een plek van verdriet en leed.Toen ik dit opschreef voelde ik ‘iets van binnen over toen’, met flitsen van gebeurtenissen. Nu, bij het einde van mijn deelname aan deze doc.film, wederom bijna 35 jr.=70 jr.na 1945 later, herhaalde ik dit ansichtkaart voorval. Ik schoot toen vol……
Ik was daarna verbaasd/verwonderd/ overdonderd over mijn gedrag. Nog nimmer heb ik zo’n gevoel in mijn leven meegemaakt, na 1942/1945. Ben ik on- Indisch?
Wat is Indisch of On Indisch ?
Indisch/Indo, Totok, Inlander, Javaan, Sumatraan etc zijn mensen .
Krijgen ze een klap , dan zeggen ze au (adoeh).
Zijn ze verdrietig of sedih of blij dan zie je ook aan hun gelaatsuitdrukking .
De enige opmerking dat geplaats was ( heb flarden gezien op TV) is dat de filmer/interview zo knap hadden gefilmd , maar niet verder doorvraagt .
Terwijl Nederlanders/Westerlingen verder doorzagen.
Dat die oude meneer worstelde met zijn gevoelens is duidelijk , als het te pijnlijk kan zijn kan men altijd censuur(knip knip) doen.
Ik hoorde iets ( in welke deel of context) over troostjongens.( ?????)
TV Max minuut 26.
Als ik daar was en na afloop vragen kan stellen zou ik een vraag stellen aan mevr H.N : “U bedoelt ?”
Een “echte” indo vraagt nooit (zelden) door, die is zoals een Javaan. . Hij voelt haarfijn aan wanner iets te pijnlijk wordt. Zo iemand zaagt en zeurt ook nooit door over pijnlijke zaken.
Stilte….
Ook wanneer het te pijnlijk wordt voor Indonesiers 😉
Al die horrorverhalen, nergens voor nodig. Daar hebben we Stephen King voor.
Stilte ?
Ik vind de opmerking over troostjongen echt belangrijk .!!
Door niet verder te vragen zit de kijkers met een grote vraag .
En als het te pijnlijk/confronteren is kan men in overleg met de persoon ALTIJD gaan knippen.
Zoals ik ergens schreef, ik zit als toeschouwer met meer vragen dan antwoorden.
Kijk wanneer je maar verder roert in de geschiedenis stuit je wel op vragen, en blijken de dingen niet zoals ze aan je voordoen, of zoals ze je jarenlang verteld en voorgehouden worden
Ik hou me liever bezig met mijn eigen zaken, dat over de troostjongens dat lees ik over enige tijd wel. Misschien een tip om daarover te schrijven of een film te maken.
Als men het over de troostmeisje heeft vetgeet men toch dat het grootste deel Aziaten waren en men in die landen Japan daarover flink aanspreekt.
Uiteraard wordt eea weer op Indisch micro-nivo behandeld.
Ik heb me altijd afgevraagd of andere dan Japanners ook gebruik maakten van de diensten van troostmeisjes. Nooit een antwoord gekregen op de vraag die ik ooit ergens stelde
Wel viel het me op dat men naast de buitenkampers, andere zaken weer in 1 adem noemde en zich weer als exotische Indische Nederlander verdedigde -bruine huid oranje hart , voor Wilhelmina gevochten. Zal wel zo zijn, maar juist die zou ik als Japanner het eerst interneren.
Maar neen, het ging over de bersiap en later. Nu wordt er lustig over de bersiap gediscussieerd met alle horrorverhalen van dien. En weer komen de totoks er goed van af, want die werden toch in die kampen beschermd door hun voormalige vijanden?
Zij kregen hun maaltijden in ieder geval op tijd.
Die hadden het toch maar goed in die kampen.
Ach ja Pak Surya. het volgend jaar kunnen we weer discusieren over contractpensions en en het leven daarin. Zo houden we de boel weer levendig.
Ooit kalong gegeten, gebakken torren, gebakken kikkertjes?
Die hadden ze toen beter bij de indische rijsttafel kunnen serveren.
@ Vos. Conform de sociale indeling; Inlanders, Europeanen en Vreemde Oosrterlingen was mi. eveneens de groep Indo’s in te delen dwz 1-zij die nimmer erkend zijn/niet geecht zijn door hun Europese voor/ vaders, zijn Inlanders.2- Alle erkenden behoren tot de groep Europeanen, die naar Ned. zijn gemigreerd.3- Vreemde Oosterlingen; Chinezen,Arabieren, Indiërs etc. (Vreemd genoeg behoren Japanners tot de cathagorie Europeanen( waarom?- wellicht wisten de Europeane al, dat zij ooit van hen een oorlog zouden verliezen. -liever van een Eurpese tegenstander verliezen? – helaas noemden de Japanners zich Aziaten-wie weet het?) Zoals bij elke groep, echter toen in Ned.Indië heel belangrijk!; tot welke sociale status men behoorde. Waarbij vooral de huidskleur bepalend was!! ; a-de kampong Indo met minimale school opleiding cq. de kleine boengs, b-de Indo, middenmoot met opleiding, die zich liever Indisch Nederlander liet noemen en c-de grote boengs, goed opgeleid(liefst in Holland). De Ned. taal was een must om te slagen, maar in die tijd vooral ook je Oranje hart! Met vooral vlaggen bij alle Ned.feestdagen. En…natuurlijk had men Indo’s , die aan alles maling hadden! Vooral toen men Holland aankwam en zich hier moest vestigen. Boeken; Bep Vuyk; De eigen wereld en die andere,(een bruin Indisch meisje, die in het Jappenkamp wilde, want dan hoorde ze bij die Totoks) en Loes Nobel; Gebroken rijst- Een blanke Indo, die met Inlandse (njai) leefde omdat hij een echte Blanda wilde zijn.
>>>En…natuurlijk had men Indo’s , die aan alles maling hadden! Vooral toen men Holland aankwam en zich hier moest vestigen. Boeken; Bep Vuyk; De eigen wereld en die andere,(een bruin Indisch meisje, die in het Jappenkamp wilde, want dan hoorde ze bij die Totoks) en Loes Nobel; Gebroken rijst- Een blanke Indo, die met Inlandse (njai) leefde omdat hij een echte Blanda wilde zijn.<<<<<
En nu het algemene onderwerp over Indo's of Indischen ter sprake komt————!
Zoals iedere Zaterdag zaten we met ongeveer 20 man en vrouw, zijnde in de leeftijd tussen 65 en 90 onder een afdak aan tafels gezellig te praten en te eten bij ons verzamelpunt de Food Court in Duarte. Uitgebreid werd er gepraat over toen!
Een opmerking, gemaakt door Hetty van 81 jaar oud, bleef bij mij hangen.
"Wij oudere Indischen hier zijn meer indisch dan de Indischen in Nederland, want de Indo's in Nederland zijn tegenwoordig Blanda's geworden en dus vernederlands."
Haar uitleg: Wij verlieten, in het algemeen gesproken, na 5 tot 10 jaar het Nederlands grondgebied en bij het aankomen in ons nieuw vaderland is het Indisch daar blijven staan.
Een van de redenen is dat we een nieuwe taal en cultuur leerden, een andere levens style aannamen. Maar thuis bleven we Indisch zoals het toen was. Als we elkaar ontmoeten spreken Nederlands met elkaar, maar het Nederlands van toen en niet zoals het vandaag in Nederland gedaan wordt. Ons Indisch zijn heeft zich niet verder ontwikkeld. Wij zijn de echte Indo's!
Commentaar van iedereen is welkom! Dat neem ik dan mee voor volgende week zaterdag.
@Hr Mertens. is me bekend. Ik kom ook uit een “ïndisch” nest. Maar je moet niet overdrijven om Nederlandser over te komen dan je was. Dat deden mijn ouders ook niet.
Orang indo, banyak tingkah, dat vonden zij ook. sorry. Arrogant als de neten zowel tegen Inlanders als hun ëigen “bangsa”. Ik hoef daarbij toch niet te vermelden: niet allemaal?
Overigens zijn er meer mensen geinteresseerd – ook indonesiers – in vorstenhuizen (vanwege de kratons?). Maar eea hoeft niet te lijken op een indisch oranje comite.
Heel wat mensen, vooral vrouwen en kinderen, zijn in september/oktober 1945 uit Japanse interneringskampen vertrokken naar hun voormalige woonplaatsen, vaak met hulp van de RAPWI, zoals mijn zus. Zij kwamen, o.a. in Soerabaja midden in de bersiap terecht. Kijk naar de foto’s van de evacuatie in oktober/november door de Brits-Indiërs. Mijn zus is als gijzelaar afgevoerd, en kwam pas in juni 1946 weer vrij, dank zij het werk van het Rode Kruis.
RLMertens zegt:
12 oktober 2013 om 6:55 pm
(Vreemd genoeg behoren Japanners tot de cathagorie Europeanen( waarom?-
———————————————————————————————–
Het heeft te maken met bepaalde regeling/wetsverandering , de Japanners waren a.h.w
“ge upgrade omdat ze economisch interessant zijn .
Staat in diverse buku pinter( heb geen zin om door te bladeren) .
Census 1930. Aantal Europeanen.)
Nederlanders 208.269 (109.636M-98.633V)
Japanners en Formosa 7195
En andere 15 nationaliteiten o.a (Pools-Turks,Armenier Filipijnen, Russen-Czechoslovak,Hongaars.Duitsers-Oostenrijker)
En (schrik niet) 8.948 Indonesian (Assimillated with Europeans).
Apa itu ?
Volgens mij waren de S.A Nederlands Onderdanen NIET Nederlanders ( of Inlanders, of Inheemsen of Bumi Putera)
Het ligt wat eenvoudiger. Japanners en Chinezen waren eerst gerangschikt onder de rechtsregels van de Inlanders. Japanners vonden zich echter beter passen onder de rechtsregels van de Europeanen hetgeen in 1899 is gebeurd. Voor de Chinezen is toen de rechtstoekenning als Vreemde Oosterling gekomen omdat hun rechtsbehoeften ook afweken van die van Inlanders en Europeanen. Ook etnische groepen als Siamezen, Filippino’s, Turken en Egyptenaren konden niet gerangschikt worden naar de rechtsstelsels van Inlanders en Vreemde Oosterlingen, en werden gerangschikt onder het rechtsstelsel voor Europeanen. Voor andere nationaliteiten zoals de genoemde (Russen-Czechoslovak,Hongaars.Duitsers-Oostenrijker) was dat logisch. Het ging helemaal niet om nationaliteit, het ging om de rechtsregels (voor Europeanen) die van toepassing waren. Voor een Indonesiër in Nederland gelden de gewone Nederlandse rechtsregels. Ook in een Nederlands contract anno 2013 staat vaak vermeld welk rechtsstelsel van toepassing is, daar houdt een rechter rekening mee. “Indonesian (Assimillated with Europeans).” klopt ook niet, het werden geen Nederlanders, maar wel waren de rechtsstelsels voor Europeanen voor hen van toepassing. Dat kon je aanvragen. Zie IS 1925, art. 131, (4), Inlanders en Vreemde Oosterlingen zijn bevoegd om (…) zich in het algemeen of voor een bepaalde rechtshandeling te onderwerpen aan niet op hen toepasselijke voorschriften van het burgerlijk en handelsrecht der Europeanen. En in IS 1925, art. 163, (5), De Gouverneur-Generaal is bevoegd (…) de bepalingen voor Europeanen toepasselijk te verklaren op personen, daaraan niet onderworpen. (meestal als beschikking op een aanvraag). Overigens is deze met goede bedoelingen opgestelde regeling zo ingewikkeld gemaakt door juristen dat niemand het meer snapte, en dat heeft vaak tot discriminatie geleid. (gewoon door medeburgers, niet door de overheid). Vandaar dat ik maar ben teruggekeerd naar de wettelijke regeling om het te snappen. In Indië wilde men het vaak niet snappen als dat nuttig leek voor de eigen zaak. Maar daar ben ik dan verschrikkelijk off topic mee geworden, sorry.
@Somers, Chapeau voor deze uitleg. ik heb nog 1 vraag; werden de staatsblad Nederlanders op voordracht van…? of op eigen verzoek? Of, zoals Surya terecht opmerkt, alleen ge upgraded tbv.het koloniaal gezag (trouw aan Oranje)? Ooit gelezen dat een staatsblad Nederlander zo trots was dat hij zich (ook zijn kinderen) voorstelde; met vermelding van; staatsblad Nederlander, staatsblad no 201,van 23 dec.1933. Van mijn vader ooit vernomen; dat er in Indische mij./ het Knil verschillende beloning systemen waren voor Inlands personeel, waarvan de staatsblad Nederlanders het hoogste tarief verkregen.
Heer Mertens, over die staatsbladnederlander weet ik het fijne niet van af. Het is wel zo dat als je de Nederlandse NATIONALITEIT kreeg (meestal op verzoek, als asielzoeker o.i.d.) dit in het Staatsblad moet worden gepubliceerd. Dat kan iedereen vragen, of je het krijgt moet je afwachten. Voor de artikelen in de Indische Staatsregeling ligt het volgens mij anders. Je verzoekt niet om de Nederlandse nationaliteit, maar om de rechtsregels voor Europeanen op jou van toepssing te laten verklaren. Voorbeeld: Je bent (en blijft) Japanner, maar de rechtsregels voor Europeanen zijn voor jou van toepassing.
Een staatsbladnederlander heeft de Nederlandse nationaliteit. Als je onder de rechtsregels van de Europeanen valt hoef je geen Nederlander te zijn. Elke nationaliteit is goed. Ik weet niet of mijn verhaal 100% klopt, maar zo is het in ieder geval ongeveer. Hoe meer je erover nadenkt hoe moeilijker het wordt. De grote Van Vollenhoven noemt het niet voor niets een janboel! Netjes gezegd, zoals het hoort bij een hooggeleerde heer.
PS: In IS art. 161 is te lezen: Onder Nederlanders worden in deze wet verstaan, die het zijn volgens de wetten van het Koninkrijk. Daar heeft de Indische regering dus niets over te zeggen, dat is de Nederlandse wetgever. Mijn nummering van de IS 1925 is van de eerste versie. daarna is alles wel eens een beetje opgeschoven.
>>>>>>>>>>Het ligt wat eenvoudiger. Japanners en Chinezen waren eerst gerangschikt onder de rechtsregels van de Inlanders. Japanners vonden zich echter beter passen onder de rechtsregels van de Europeanen hetgeen in 1899 is gebeurd. Voor de Chinezen is toen de rechtstoekenning als Vreemde Oosterling gekomen omdat hun rechtsbehoeften ook afweken van die van Inlanders en Europeanen. <<<<<<<<<<<<<<<<
Vreemde en discriminerende rechtsregels, want de japanner is eigenlijk een afgescheiden stam van de chinezen. Tenminste dat heeft een chinese vriendin van mijn vrouw ons verteld.
>>>>>>>Overigens is deze met goede bedoelingen opgestelde regeling zo ingewikkeld gemaakt door juristen dat niemand het meer snapte, en dat heeft vaak tot discriminatie geleid. (gewoon door medeburgers, niet door de overheid). <<<<<<<<<<<
De opstelling door de overheid is al een vorm van discriminatie!
citaat: “De opstelling door de overheid is al een vorm van discriminatie!” Dat was nou net niet de bedoeling van de wetgever, maar de medeburgers hebben er een zooitje van gemaakt. Inclusief discriminatie. Niet alleen de totoks, maar ook de Indo’s. Met het nu gedefinieerde begrip Inlanders had de groep waar je op neer keek een naam gekregen. Makkelijk! Nu heet dat kutmarokkaan. Of Pool/Bulgaar. Het was een kwestie van : ieder het zijne. Wordt ook wel genoemd: soevereiniteit in eigen kring.
citaat: “want de japanner is eigenlijk een afgescheiden stam van de chinezen”. Nationaliteit heeft er helemaal niets mee te maken. Het is een kwestie van begrijpend lezen (zoals dit tegenwoordig op de lagere school heet): Het ging er niet om òf je Europeaan was, maar of de voor Europeanen geldende regels ook voor jou golden. Zoals op eigen verzoek bijvoorbeeld opging voor Japanners. En waar ook Indonesiërs gebruik van hebben gemaakt. Dat werden hiermee geen Europeanen, maar vielen op eigen verzoek onder de rechtsregels die voor Europeanen golden.
R Geenen zegt:
12 oktober 2013 om 6:22 pm
Koloniale heersers van toen kunnen alleen hun macht verspreiden en handhaven door een volk dom te houden. etc
———————————————————————————————————————
Dat is bekend, door kolonialisatie/uitbuiting (Zie Batig Saldo-Inkomsten uit Cultuurstelsen etc) en achteruit stelling was de bevolking van de archippel verzwakt.
Terwijl toen de “first Contact”plaats vond (lijkt wel op Star Trek film) de Indonesiers duidelijk verder waren dan de Hollanders.
In Census 1930(uitgevoerd door CBS Nederlands Indie) staat :Those who able to write Netherlands (Europeans 172.080
Indonesians 187.708
Number of Literates Europeans 180.504
Indonesians 3.745.225 (6,4% van de totale Indonesiers).
Chinezen 344.147, Others Asiatics 25.703
Van 255 Europeanen, 923.190 Indonesiers ,43.200 Chinezen ontbreken de gegevens.
Als je zo leest(cijfers zijn cijfers) kan men de mythe dat de Inlanders hun land niet kunnen besturen zonder de hulp en LEIDING van de Nederlanders gelijk doorprikken.
Het was de Nederlanders gelukt om de Gordel van Smaragd te bezetten en “bezitten” omdat ze de zgn Verdeel en Heers politiek hadden toegepast.
Dat kwam ten einde nadat de jonge Pemuda’s en Pemudi’s de eed hadden afgelegd om Merdeka te zijn, 1 land, 1 volk en 1 taal.
In 1928 werd de kiem gelegd en wereldkundig gemaakt .
Over 2 weken is het 28 oktober 2013 , de Indonesiers vieren hun Sumpah Pemuda.
>>>>Dat is bekend, door kolonialisatie/uitbuiting (Zie Batig Saldo-Inkomsten uit Cultuurstelsen etc) en achteruit stelling was de bevolking van de archippel verzwakt.
Terwijl toen de “first Contact”plaats vond (lijkt wel op Star Trek film) de Indonesiers duidelijk verder waren dan de Hollanders.
In Census 1930(uitgevoerd door CBS Nederlands Indie) staat :Those who able to write Netherlands (Europeans 172.080
Indonesians 187.708
Number of Literates Europeans 180.504
Indonesians 3.745.225 (6,4% van de totale Indonesiers).
Chinezen 344.147, Others Asiatics 25.703<<<<
U grijpt graag naar literatuur doorspekt met getalletjes dat door anderen in het verleden is gepubliceerd en hopende dat het naar waarheid is.
Echter in het geval van kolonisatie is het toch voor een ieder duidelijk dat uitbuiting om winst te boeken een duidelijk feit is. Ik geloof niet dat er ooit een kolonisatie uit liefde heeft bestaan.
R Geenen zegt:
12 oktober 2013 om 10:26 pm
U grijpt graag naar literatuur doorspekt met getalletjes dat door anderen in het verleden is gepubliceerd en hopende dat het naar waarheid is.
—————————————————-
Ik gebruik bijna altijd Nederlandse bronnen, als Centraal Bureau Statistiek liegt dan is het niet mijn schuld.
Ik gebruik vaak Nederlandse bronnen, de Nederlanders beweren vaak dat Indonesische bronnen niet betrouwbaar zijn .
En als ik iets schrijf in een Indische/Nederlandse site kan ik niet zeggen dat de lezers mijn schrijverij moeten vetrouwen, dat ze op mijn blauwe ogen moeten geloven.
In het begin, zeg maar van af 1969/1970 moet ik vertellen als een brugman hoe we in Indonesia leven , zoals de oudere migranten in de trailer Contract Pension Djangan Loepah “deden.
Zie minuut 1.37
CONTRACT PENSION DJANGAN LOEPAH .
http://indocontacten.ning.com/video/trailer-contractpensions-djangan-loepah-hetty-naaijkens-retel
Terima Kasih Pak Ben
Salam dari OmSid
@S.Atmadja.Klopt.Daarom als Inlandse reactie; eigen scholen, prompt ‘wilde scholen genoemd. In de Japanse tijd, werd hen door de Jap ingepompt hun eigenwaarde te vinden. Japan was de katalysator tot assertie. Ik was plotseling 2e rangsburger. Gedroeg me gedeesd. Geen ruzie maken of je werd gekrojjokt. Bij aangifte van diefstal bij de polisi dan werd alleen meewarig(glimlachend) eea aangehoord en gebeurde verder niets.(trouwens iedereen stal). Het was compleet Aziatische maatschappij. Na 15 aug.1945 dachten wij dat de zaak weer net als voorheen werd. Ook de zij uit de kampen; deden net of de gewoonste zaak was, dat de Javaan weer zijn plaats innam als voorheen. Jaren later in 1996 sprak ik hierover met Indon.generatiegenoot; ‘hoe het mogelijk was dat jullie dit zo hebben ondergaan, eeuwen lang’. Ach, antwoordde hij; onze regenten werden ingpakt en het volk zo dom mogelijk gehouden. En de Ned.maar zeggen; dat het volk zo tevreden was.
Ach, antwoordde hij; onze regenten werden ingpakt en het volk zo dom mogelijk gehouden. En de Ned.maar zeggen; dat het volk zo tevreden was.
Corruptie!
RLMertens zegt:
12 oktober 2013 om 10:31 pm
@S.Atmadja.Klopt.Daarom als Inlandse reactie; eigen scholen, prompt ‘wilde scholen genoemd.
———————————————————————————
Ja, een oudere broer van mijn moeder kon niet naar de Mulo omdat hij een 5 had voor Nederlands (geen taalgevoel?)
Toen ging hij naar de Ksatriaan Instituut van E.D.D ( Dr Setiabudi) .
Daarna ging hij op de kosten van zijn oom verder studeren en was hem gelukt naar India te gaan voor techniek , later voor artsen studie.
Mijn moeder (1915) had Mulo B en later HIK , waar ze mijn vader ontmoette .
Een jongere broer ging naar de TH Bandung, niet afgemaakt.
De benjamin van mijn vaderszijde was ook student bij TH Bandung, moest zijn studie staken omdat mijn opa jong overleden was.
Geen geld meer.
Later ging hij naar de ALRI en ook naar de KIM in Nederland.
>>>>De Regenten hadden het volk dom gehouden.<<<<<
Voor sommige regenten ( zo.a de Regent van Lebak volgens Multatuli) kan het waar zijn.
Hangt ook af in welke tijdsperiode. .
Velen doen gewoon hun best/hun werk , zie de geliefde Regenten families waar 1 van de nakomelingen de Regent van Jepara was (vader van Rd Adjeng Kartini) .
Zie ook de Dalem Bintang , Bupathi Raden Adipati Aria Wiranatakusumah IV , regent van Bandung .
Ook de kinderen van vele Inlandse BB ( Regent-Wedana's) zijn naar Nederlandse scholen gestuurd. of hebben scholen opgericht zoals Raden Dewi Sartika die een echte meisjesschool oprichte, ze kreeg zilveren en gouden medaille van de Ned.Indische Gouverneur .
Later werd ze door de Indonesische regering geeerd als Nationale Heldin.
S.Sjahrir; Onze strijd okt.1945: ‘De Nederlandse overheersing zocht haar kracht in het verbinden van de moderne ratio met het Indon.feodalisme!! en werd tenslotte het eerste! voorbeeld van het fascisme in de wereld. Dit koloniaal fascisme was veel eerder dan het fascisme van Hitler of Mussolini; lang voordat Hitler het concentratiekamp Buchenwald of Belsen had opgericht , bestond Boven Digoel al’.(S.heeft dit aan de lijve ondervonden. Op beschuldiging van ……….???)
Wat zou ik niet graag een “deurtje in de hemel” even willen openen om mijn moeder en oma’s te kunnen vragen: “Hoe hebben jullie je in die jaren erdoorheen geworsteld met mij als peuter( januari 1943)?
Hoe moeilijk was het voor jullie”?
En ook aan mijn vader: “hoe was het voor jou in het Jappenkamp”?
Bij het sluiten van het deurtje: “Lieve Mam, Pap en Oma’s bedankt voor jullie zorgen!!
Steffie.
ECHTE INDO’S
Dhr Somers: Indo’s laten hun emoties niet de vrije looop, maar in de film gebeurt dat wel en dat verbasst me hogelijk.
Heer Geenen: ik vind het wel opmerkelijk wat U en Uw Indische emigranten verstaan onder echte Indo’s: De echte Indo zou dan volgens u de Indo zijn die het eerst geemigreerd is en het langst in het buitenland heeft gewoond want hij bewaart het oorspronkelijke Indischzijn in cultuur en vooral in taal. Gaat deze Indo dood dant draagt hij de fakkel over aan de dan oudste geemigreerde indo. Wat dan de echte Indo is wordt relatief en dan hebben we de volgende hutspot of oudgebakken nasi goreng.vacuumverpakt.
Ook Uw opmerking over de Indo-Amerikanen is wel vergezocht “Wij oudere Indischen hier zijn meer indisch dan de Indischen in Nederland, want de Indo’s in Nederland zijn tegenwoordig Blanda’s geworden en dus vernederlands.”. Maar deze mensen zijn toch Amerikanen geworden en dus veramerikaanst, dus wat is hun Indo-zjin: het onder elkaar in Oud-hollands over de hutspot hebben.
Ik kan van mezelf zeggen dat ik de “echte emigrant ben, dus Indo Ik woon al meer dan 24 jaar in het buitenland, eerst 7 jaar in Zwitserland en nu 17jaar in Italie. Ik spreek mijn talen maar reken nog steeds in het Nederlands. Ik praat in het buitenland tegen niemand in het Nederlands, wel lees ik in mijn vrije tijd wat in het Nederlands. Ik heb wat van andere culturen overgenomen. Ik vraag wel door bij iemand .
Iemand maakte een opmerking dat ik oud-Nederlands spreekt, ik antwoordde terug dat zij wel erg beroerd Nederlands spreekt, het was een erg dom meisje.
Mijn zoon is is wel een. Indo: geboren in Zwitserland, opgegroeid in Italie en hij studeert nu in Nederland. Hij weet nog geeneens dat hij Indo is , alhoewel ik dat wel vind. Indo is het probleem van zijn vader zegt hij.
Ik vind het wel opmerkelijk dat mensen het echte Indozijn voor zich opeisen. Alsof Nederlands spreken voldoende is, moeten ze het wel goed en accentloos uitspreken
@dhr Mertens
Fascisme is afkomstig van Fascus: roedenbundel dat het gezagssymbool van de romeinse magistraten was.
Het fascisme wordt gekenmerkt door
1) negatieve reactie op ollectieve frustratiegevoelens
a) regressie
b) projectie ongenoegen op iemand anders zoals de Joden projecteren, scapgoating
c) rationalisatie: de werkelijkheid zodanig verdraaien zodat deze dragelijk wordt
2) collectivisme
3) irrationalisme
4)dynamisme
ik denk dat het fascisme van Sjahrir geheel op de Ned. indische situatie is gespitst
En Belsen-Belsen of Buchenwald met Boven-Digoel te vergelijken is de geschiedenis toch wel naar zijn hand draaien/manipuleren.
>>>>>>>>>Heer Geenen: ik vind het wel opmerkelijk wat U en Uw Indische emigranten verstaan onder echte Indo’s: De echte Indo zou dan volgens u de Indo zijn die het eerst geemigreerd is en het langst in het buitenland heeft gewoond want hij bewaart het oorspronkelijke Indischzijn in cultuur en vooral in taal. Gaat deze Indo dood dant draagt hij de fakkel over aan de dan oudste geemigreerde indo. Wat dan de echte Indo is wordt relatief en dan hebben we de volgende hutspot of oudgebakken nasi goreng.vacuumverpakt.
Ook Uw opmerking over de Indo-Amerikanen is wel vergezocht “Wij oudere Indischen hier zijn meer indisch dan de Indischen in Nederland, want de Indo’s in Nederland zijn tegenwoordig Blanda’s geworden en dus vernederlands.”. Maar deze mensen zijn toch Amerikanen geworden en dus veramerikaanst, dus wat is hun Indo-zjin: het onder elkaar in Oud-hollands over de hutspot hebben. <<<<<<<<<<<<<<
Ik veronderstel dat u, wonend in Italie geen of weinig Indo's om u heen heeft.
Hier in SoCal zijn er ongeveer 100000 Indo's.
Al deze Indo's, de meesten, zijn inderdaad veramerikaniseerd en vooral in de republikeinse gedachte. Omdat het verschil in gedachte goed met amerikanen zover uit elkaar ligt, zijn zij in hun prive sfeer, dus thuis, Indo gebleven. Je heb hier indische verenigingen, kaart clubs, indische voetbal clubs, indische get together om samen te lunchen. En bij al die gelegenheden wordt meestal alleen Nederlands gesproken en soms doorspekt met amerikaans.
Heb je dat in Italie? Heb je dat zo uitgebreid in Nederland? Ik spreek niet van Pasar Malams!
En bij al deze bijeen komsten wordt er meestal alleen Hollands gesproken. En ik spreek hier alleen van de ouderen, want de jongeren, die hier geboren zijn, zijn bijna allemaal echt amerikaan.
Als indo's buiten gaan eten, eten ze 9 van de 10 keer indisch/indonesisch.
Ik ben het bovenstaande op een rijtje gaan zetten nadat tante Hetty van 81 jaar dat naar voren bracht. Het is beslist geen stamppot, maar puur nasi goreng met udang en peteh.
Het trieste is dan het al diverse keren is voorgekomen dat bij zo'n bijeenkomst het wel eens voorkomt, dat er een met de trieste nieuws komt, dat er weer een is overleden.
Echter zolang deze groep leeft, wordt echt het hollands van de jaren 60 gesproken en sommigen mengen dat met enkele maleise woorden.
Wanneer Indischen uit Nederland hier op vakantie komen en bij hun familie verblijven, zij vaak anders zijn, anders denken, anders praten (echte blanda taal), een ander accent hebben (en zelfs vaak roken, dat hier niet wordt gewaardeerd).
citaat: “Dhr Somers: Indo’s laten hun emoties niet de vrije looop, maar in de film gebeurt dat wel en dat verbasst me hogelijk.” Het is net als tegenwoordig bij de emoTV. Als je niet begint te huilen wordt het eruit gesneden. Te lage kijkcijfers.
@ vdBroek-De GG.van Indië had exorbitante gezagsrechten! Indertijd ingesteld een (beruchte) wet;art.153 bis;…’dat een ieder een gevangenis van max.6 jaar tegemoet ziet, diegene die opzettelijk of in bedekte(!!!) tot aantasting van Ned.Indië en Ned. gevestigde regeringen oproept of daarvoor stemming maakt! De PID(politieke inlichtingen dienst) in 1916 nb. enkele jaren nog maar na de Etische Politiek verklaring; Om vooral zonodig aan de weet te komen wat er onder Inheemse samenleving leefde! Je zal toen maar Nationalist zijn (Sharir ea.). – Boven Digoel; een kampverblijf met een moordend vochtig klimaat en een constante malaria dreiging. Omringd door ondoordringbare oewoud. Door ‘koppensnellers bewoond! Gedeporteerden vervielen door malaria aangetast tot volstrekte apathie en gekte en zijn dus ….uitgeschakeld. Note; Nadruk van mijn tekst is vooral dat het Nederland was als 1e natie in de wereld, die zo’n kamp inrichtte!
In dezelfde tijd als de PID hadden wij in Nederland de BVD, nu de AIVD. Zijn mijn vrouw en ik in militaire dienst bij gescreend.
In Nederland hebben we ook nogal wat aardige wetten, zie Wetboek van Strafrecht, Titel V, Misdrijven tegen de openbare orde. Bijvoorbeeld Art. 131, Opruiing, vijf jaar. Art. 132, Verspreiding van opruiende stukken, drie jaar. en nog vele andere leuke zaken. Titel II, Misdrijven tegen de koninklijke waardigheid, 20 jaar. Titel VIII, Misdrijven tegen het openbaar gezag, ook nogal wat jaren. En dan heb je nog de overtredingen, geen misdrijf zijnde. Waarom zouden ze in Indië nieuwe dingen verzinnen als ze de Nederlandse artikelen gewoon over kunnen schrijven. Alleen de exorbitante rechten waren de rechtsstaat onwaardig. Dat wist iedereen, er is zelfs een dissertatie aan gewijd. Maar noch het Nederlandse parlement, noch de Volksraad maakte zich daar druk over. En het Indonesische parlement ook niet.
Voordat ik trouwde moest mijn aanstaande vrouw worden goedgekeurd. BVD, maar het kan ook de MIVD zijn geweest. Weet niet meer, niets bijzonders.
@RLMertens zegt: 17 oktober 2013 om 11:10 pm /…/Boven Digoel; een kampverblijf met een moordend vochtig klimaat en een constante malaria dreiging. Omringd door ondoordringbare oewoud. Door ‘koppensnellers bewoond! Gedeporteerden vervielen door malaria aangetast tot volstrekte apathie en gekte en zijn dus ….uitgeschakeld. Note; Nadruk van mijn tekst is vooral dat het Nederland was als 1e natie in de wereld, die zo’n kamp inrichtte!@
— Kamp Boven-Digoel voldeed aan de condities van een ‘concentratiekamp’. In die zin en betekenis waren de Engelsen de eersten die concentratiekampen inrichtten. Dat gebeurde tijdens de Anglo-Boereoorlog van 1899-1902.
[CITAAT] ‘De Britten (onder Lord Kitchener) reageerden met het vernielen van boerderijen, het in beslag nemen van voedsel en het inrichten van concentratiekampen waarin de familieleden en personeel van Boeren werden vastgehouden. /………./ De strijd had het leven gekost aan 7.000 Boeren in de strijd en ongeveer 28.000 Boerenvrouwen en kinderen in de concentratiekampen,/…../’ [EINDE citaat]***
Nota Bene: Kamp Boven-Digoel werd niet eerder dan 1928 ingesteld!
***BRON: Wikipedia
e.m.
P.S.
In 2010 was Nederland wel bijna de eerste in Zuid-Afrika …..
Na de ongeregeldheden van de PKI in 1925, 1926, 1927, 1928 en 1929 werden ongeveer 1300 verdachten (incl. gezin) in Tanah-Merah en Tanah-Tinggi geïnterneerd. Zowel absoluut als relatief veel minder dan de boerengezinnen! In 1930 werden velen vrijgelaten en bleven er 442 mannen en 2 vrouwen over. Ik denk dat in diezelfde tijd de Sovjet-Unie de kroon spande. De genoemde wet heeft overigens niets met de exorbitante rechten te maken. President Soeharto vond het overigens wel prettig dat hij nog steeds van die exorbitante rechten gebruik kon maken. Op veel grotere schaal toegepast dan in Nederlands-Indië sinds 1854. Gecombineerd met de op veel grotere schaal dan de bersiap, door de Indonesische regering gedoogde pogroms. Geschiedenis kent op vele momenten akelige zaken.
Ook in Suriname werd een concentratie kamp ingericht; de Joden-savanne kamp, 50 km ten Z.van Paramaribo. Een voormalig door uit Brazilië gevluchte Portugese- en Italiaanse Joden in de 17e eeuw gestichtte kolonie. In 1712 door de Fransen vernietigd. Totdat in begin van de 19e eeuw een contratie kamp werd voor politieke gevangenen. Rondom het kamp was prikkeldraad aangebracht, 3 rijen dik met op ieder hoek een gewapende post. De voornaamste bezigheid was dwangarbeid. Nimmer post, noch van het Rode kruis, noch van welke andere instantie dan ook. Hoe dit te rijmen viel met conventie van Geneve bleef voor ons verborgen, aldus JE Stulemeyer in zijn boek Kamptoestanden in Nederlands Oost-Indië en Suriname 1940-1946. Een vriend van mij, Oosterijker van geboorte toen 15 jr.oud, werd tijdens de razia op Duitsers in 1940 nav. de Duitse inval in Ned., tijdens zijn HBS tijd te Semarang, opgepakt en kwam hier terecht. Samen met vele Duitse Indo’s en oa.ook DD= E.Douwes Dekker. Mijn Oostenrijkse vriend, in Ambarawa geboren, sprak goed Javaans!, werd als Duitser aangemerkt omdat Hitler toen Oostenrijk had geannexeerd. In 1995? verscheen op tv. een documentaire ‘De groen hel’ waarin hij ook zijn medewerking aan verleende. Na 1945 heeft hij zich, verbitterd, in Duitsland gevestigd. Maar kwam vaak over, met zijn Duitse Indo vriend, om de Pasar malam te bezoeken.
@dhr Somers
manlijke Indo’s laten niet zo gemakkelijk hun emoties tonen, laat staan voor een camera en dat verbaast me. Ik vraag me af hoe dat komt.
@dhr Somers”Gecombineerd met de op veel grotere schaal dan de bersiap, door de Indonesische regering gedoogde pogroms.”
Als U met datum aangeeft waar die “gedoogde” pogroms hebben plaatsgevonden, dan kan ik weer wat leren. Net zoals de zgn gijzelaarskampen waar ik tot nu toe voor het gijzelaarszijn geen geschiedkundige bewijzen heb gezien. Nederland heeft van deze meta-verschijnselen nooit een slaatje uit geslagen door er propaganda mee te bedrijven, terwijl dat wel voor de hand lag. Indonesie zou voor het wereldtheater aan de schandpaal zijn genageld. Het zou haar weg naar erkenning door andere landen aanmerkelijk hebben verzwaard danwel onmogelik hebben gemaakt.
@dhr Geenen
ik ken geen Indo’s in Italie. Zelf spreek ik met niemand Nederlands in italie Wel heb ik pas een Hollandse groep hier in Apulien ontdekt. . Maar Nederlandse talenkennis haal ik uit de blogs , een moedertaal vergeet je zo gauw niet. Ik denk dat het lezen van een roman of een Nederlandse krant de kennis van het Moderne Nederlands vergroot.
citaat: “datum aangeeft waar die “gedoogde” pogroms hebben plaatsgevonden” Het was ongeveer gelijktijdig. Soeharto met de verbanningen conform de exorbitante rechten van de GG, en de grote moordpartijen waar niet tegen werd opgetreden. Een beetje bersiap, maar op veel grotere schaal.
>>>>>>>>>>>Ik denk dat het lezen van een roman of een Nederlandse krant de kennis van het Moderne Nederlands vergroot.<<<<<<<<<<<<
Mee eens, doe ik ook. Maar niet iedereen is daar mee behept. En zeker als u een bepaalde taal gevoel en aanleg er voor heeft. Ik betwijfel of het merendeel dat heeft.
Gisteren zaten wij met ongeveer 20 andere oudere Amerindo's gezellig te lunchen en gedurende de huis en keuken conversatie was dat verschil van taal al goed te merken. Iemand die gepensioneerd is van een financiële functie sprak het nederlands anders dan zijn barman metaalbewerker, die nooit op het internet zit.
@PvdBroek. In de jr.50? ooit gelezen dat er een groep Indische verstekelingen, op weg naar Holland, onderweg gesnapt, op last van de Ned. scheepsleiding in Italië is gedropt. Daar asiel hebben aangevraagd etc. Een nakomer van hen? Wel interessant te weten hoe hen is vergaan. Overigens, die gijzelaars kampen, zie drs.M.v.Delden; De republikeinse kampen. Ooit hierover met een Indonesiër gesproken; die snapte zelf niet dat zij toen ook nog, bij al die anti Ned.confrontatie, de zorg moesten plegen voor al die Indo Belanda’s. Hij ging er in eerste instantie ervan uit hen als gijzelaars te behandelen!
Tot hij tot orde werd geroepen(bevolen).
Mensen mochten toch niet de bersiapkampen verlaten?
Dan zijn het gevangenen.
@Boeroeng-bersiap kamp verlaten; is op eigen risico! Velen waren al blij, dat ze het kamp in mochten. Tot vlak voor de 1e pol.actie 1947 zijn er trein transporten olv.de TNI geweest naar oa Batavia. Zie/lees het boek; drs.M.v.Delden, dat ook een goede weergave van die ‘bersiap periode’ en daarop volgende strijd.
Tot mijn grote schaamte moet ik bekennen dat ik helemaal niet weet in hoeverre mensen vrij waren de bersiapkampen te verlaten. In hoeveel % van de kampen en mensen wel en hoeveel niet. Ik weet dat niet.
Ik dacht dat ik verhalen had gehoord dat mensen niet weg mochten, maar misschien heb ik dat maar zelf ingevuld.
Een taak te doen dus , voor de hh en dd historici
Ik kon niet kiezen of ik wel of niet wilde. Ik werd los gelaten voor de poort van de Werfstraatgevangenis om me door de meute heen naar binnen te worstelen. Ik ben bevrijd door Gurkha’s waarvan er velen gesneuveld zijn. Niks te kiezen. Mijn moeder en zus waren blij in het Darmokamp te zitten. maar dat kamp werd dan ook beschermd door Brits-Indische militairen. Nadat die bescherming door de overmacht moest worden gestaakt zijn ze in november 1945 afgevoerd naar het binnenland. Van hot naar her versleept. Niks te kiezen. Half juni 1946 zijn ze door het Rode Kruis in Midden-Java opgespoord en via Semarang verder geëvacueerd (niet door de TNI!). Hierover e.e.a. te lezen in Twee Moeders, van Rob Bouwman. Ik heb hiervan de eerste druk, de tweede druk schijnt meer uitgebreid te zijn.
barman=buurman
De Britten hadden reeds din Zuid-Afrika tijdens de Tweede Boerenoorlog 1899-1902 concentratiekampen ingericht. Gewoon gezellig om mensen op te sluiten.
Kennelijk goed bruikbare methode. Britten, Nederlanders, Japanners, Indonesiërs enz.
strafkamp tentenkamp tienkamp trainingskamp tweekamp vijfkamp vluchtelingenkamp zeilkamp vakantiekamp werkkamp vluchtelingenkamp vernietigingskamp
interneringskamp concentratiekamp gevangenenkamp padvinderskamp
woonwagenkamp zigeunerkamp verzamelkamp gevangenkamp burgerkamp hertenkamp prijskamp waterkamp legerkamp oefenkamp jeugdkamp trekkamp tweekamp wedkamp
Nederlanders zij er goed in om personen in hokjes in te delen. Hun favoriet spel was dan ook Scrabble, nu Lingo?
Zo ook deelt men zichzelf in in het kamp dat bij hem past.
Zolang we bij het kampvuur (heet nu BBQ) de vredespijp kunnen roken (foei!), ben ik een tevreden mens.
ik probeer het woord buitemkamper/binnnekamper naar het Duits/Italiaans/Frans/Engels te vertalen maar ik heb waarschijnlijkl een verkeerd woordenboek. Deze woorden zijn als Apartheid niet in een andere taal om te zetten.
Ik heb de laatste tijd met stijgende verbijstering deze woorden aangehoord. De nadruk ligt op kamp, dus het woord Binnenkamper is dubbelop, eigenlijk slecht Nederlanders. Het moet een Nederlander een expat in wording zijn geweest die te lang in Indie heeft gezeten en het woord heeft uitgevonden. Hij had aan kamper niet genoeg en wilde overduidelijk de nadruk leggen op Kamper en maakte daarbij die fout dus. Hij wilde het WIJ en ZIJ benadrukken, wij die geleden hebben en zij die niet geleden hebben. Dat onderscheid moet wel geld opbrengen anders heeft die verdeling geen zin en zo is het danook gebeurt.
Het bijkomend voordeel was dat de mythe geschapen werd dat de blanken in de kampen zaten en de Indischen daarbuiten. Een onderscheid dat welig tiert in Nederland, daarbij vergetend dat het onderscheid in wezen racistisch is.
Maar het grootste voordeel was dat alhoewel de blanken, eeuwenlang de onderdrukkers en uitbuiters met een ethische laklaag waren in Indie maar door door de Japanse bezetting (gelukkig werd niet veel weerstand geleverd, eindelijk eens 3 jaren als slachtoffer konden fungeren. Die drie jaren slachtofferschap werd nadien nog met veel geur en kleur gewapperd. Die slachtofferrol was niet overtuigend, daar had je ook de Indischen bij nodig. Maar een blanke koloniaal laat zich toch niets door een Indo aanleunen. Kijk maar naar Indische organisaties, de besturen zijn grotendeels bemand met die postkolonialen.
>>>>>>>>>>>Kijk maar naar Indische organisaties, de besturen zijn grotendeels bemand met die postkolonialen.<<<<<<<<<<<<<
Interessante opmerking en ben echt benieuwd welke besturen u bedoeld.
citaat: “grotendeels bemand met die postkolonialen” Zouden de jonkies daar te lui voor zijn? Of alleen interesse in rendang (mits volgens Padangs recept)?
Het is treurig dat Bussemaker poogt een aantal aspecten van deze dekolonisatie-periode naar zijn hand te zetten. De Nederlandse troepen die vanaf 1 december 1946 in Indië arriveerden, hadden niet de taak om de 300.000 Nederlandse burgers tegen de Indonesische volkswoede te beschermen. Dat hadden de Britten én de Indonesiërs al gedaan in de laatste gewelddadige maanden van 1945, na de Japanse capitulatie.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/3301374/2012/08/15/Bersiapkampen-boden-schuilplaats-in-de-chaos.dhtml
—————————————————————————————————————-
http://www.indischhistorisch.nl/tweede/oorlog-en-bersiap/oorlog-en-bersiap-dr-mary-van-delden-over-de-republikeinse-kampen-in-nederlands-indie/
http://www.ru.nl/wetenschapsagenda/@747394/pagina/
Via een tip van een sympathieke Indo-kennis kon ik nog net een laatste vertoning zien in onze plaatselijke theater, weliswaar op een herfstachtige bewolkte zondagmorgen om half elf. Ik heb de moed bij elkaar geschraapt en ben erheen gefietst. De zaal was voor éénderde gevuld met belangstellenden.
Bedwelmd door hartzeer ben ik die dag doorgekomen. Wat een opgekropt verdriet leeft er toch nog bij mijn landgenoten waar ze zich heden ook mogen bevinden. Verschrikkelijk! Ik leef helemaal met hun mee, dat moeten ze weten.
Een doordenkertje:
Indonesië sloot eind vorig jaar de deuren voor de Nederlandse uien, uit angst dat het product schadelijke organismen het land in zou brengen. Indonesië heeft nu het voedselveiligheidssysteem van Nederland erkend en dus mogen boeren hun uien weer naar het oosten sturen.