Raadsels rond de dood van Mallaby
Veel van de vragen rond de dood van de Britse brigadier-generaal A.S.W. Mallaby in Soerabaja zijn nog niet beantwoord. Zo is nooit opgehelderd in welke auto deze Britse militair reed, – een niet onbelangrijk detail, toch?
Door Bert Immerzeel
Zelf beschouw ik me niet echt als een grote autoliefhebber, en ben zeker niet zo´n type dat op verjaardagsfeestjes met andere mannen snel in gesprek zal raken over de trekkracht van de nieuwe dieselmotor van de VW Passat of het design van de Alfa Romeo. Maar toch, ik moet toegeven, een enkele keer raakt het onderwerp me wel. En ik denk dat dat alles te maken heeft met mijn eigen 15 jaar oude BMW. Met regelmaat verzucht mijn vrouw: “Koop nu eens een nieuwe auto, hij wordt te oud!”, waarop ik steeds met het zelfde verweer kom: “maar hij doet ´t toch nog?”
Het gekke is, dat hoe langer ik in mijn eigen auto rijd, des te moeilijker vind ik het om er afstand van te doen. En tja, als dat ´houden van´ mag heten, dan is dat maar ´houden van´. En zó begin ik ook langzaam maar zeker meer interesse te krijgen in verhalen van anderen, veronderstellende dat zij (natuurlijk: mannen) óók zo´n band met hun auto hebben.
De auto van Mallaby (aanklikken voor meer details)
Zo kwam het dat ik kort geleden opeens nieuwsgierig werd naar de auto van Mallaby.
Misschien is hier een korte uitleg op zijn plaats. Historische gebeurtenissen of periodes worden soms beter uitgelegd door een enkele foto dan door tientallen boeken of artikelen. Als het om de oorlogsperiode in Nederlands-Indië gaat, dan springen enkele foto´s er steeds uit omdat ze meer dan andere een symbolische waarde hebben: bijvoorbeeld die foto uit de Japanse tijd met buigende vrouwen in een interneringskamp, of de foto uit 1945 van de auto van de Britse brigadier-generaal A.S.W. Mallaby in Soerabaja. Van die auto is overigens nóg een foto bekend, waarschijnlijk van enkele dagen eerder.
De vlam in de pan
Over de dood van Mallaby op 30 oktober 1945 is al veel geschreven, maar lang niet alle vragen zijn beantwoord. De moord op de Britse legercommandant was één van de cruciale momenten in Soerabaja die aanleiding vormden tot de Slag om Soerabaja. Mallaby, die hoopte door onderhandelingen met de Indonesiërs een deel van zijn troepen in het Internatiogebouw aan het Willemsplein te ontzetten, had zich vrijwel ongewapend onder het volk begeven in een auto die werd bestuurd door een Indonesiër. Samen met hem zaten op de achterbank kapitein R.C. Smith en kapitein T.L. Laughland. Volgens een later rapport van Smith werden de mannen op enig moment ontwapend, maar wist Laughland nog een handgranaat te verstoppen. De chauffeur stapte uit en liet de auto achter, temidden van het volk. Terwijl de duisternis inviel werd door de Britten in het Internatiogebouw op de menigte geschoten en ontstond een vuurgevecht tussen beide partijen. De ontwapende Mallaby werd, terwijl hij nog op de achterbank zat, door een Indonesiër van dichtbij doodgeschoten. De beide andere mannen gooiden de granaat naar buiten en sprongen in de Kali Mas. Enkele uren later en met een nat pak konden ze zich in verbinding te stellen met hun troepen in Tandjoeng Perak.
Eerdere foto van de auto van Mallaby, met poserende Britse soldaat. De auto heeft hier nog zijn voorwielen. Op de latere foto zijn deze ontvreemd.
Tot zoverre in het kort het gebeurde op het Willemsplein. Omdat nooit bekend is geworden wíe nu eigenlijk Mallaby doodde, en omdat evenmin met 100% zekerheid kon worden vastgesteld dat de Britten als eersten het vuur openden, zijn honderden, zoniet duizenden onderzoekspagina´s aan deze gebeurtenis gewijd. En het meeste van dit materiaal ligt nog als ´classified´ opgesloten in Britse overheidskluizen. Wat wél gepubliceerd is richt zich echter geheel op de vraag naar het handelen van betrokken hoofdrolspelers, en geeft weinig of niets prijs van de technische details. En, bijzonder genoeg: geen letter over de auto!
De LaSalle Sedan!
Van welk merk ís die auto eigenlijk? – vroeg ik me af bij het bekijken van de beroemde foto. Op zoek naar het antwoord kon ik eerst niet zoveel anders verzinnen dan de auto te vergelijken met afbeeldingen op het internet. Na enig surfen dacht ik het antwoord te hebben gevonden. Het leek wel héél erg op een Chevrolet Sedan uit 1940 of 1941. Tegelijkertijd wist ik dat dit niet klopte. Sommige details (de grille, de koplampen, de raamspijltjes) waren nét iets anders dan bij die Chevy. Maar, wat was het dán?
Omdat ik er niet uit kwam heb ik de vraag maar voorgelegd aan een vriend waarvan ik wist dat hij wél zo´n automannen-man is. En ja hoor, nog geen uur later had ik het antwoord: Mallaby zat toen hij werd doodgeschoten in een LaSalle 1940 series 52 Sedan. Zonder enige twijfel.
Een gerestaureerde LaSalle
De LaSalle is net als de Chevrolet en de Cadillac een chique automerk afkomstig uit de fabrieken van General Motors. En dit verklaart ook meteen waarom ze op het eerste gezicht zo op elkaar lijken. Het merk werd in 1927 door GM op de markt gezet om een prijsgat op te vullen: de Amerikaanse middenklasse was toe aan een betere auto dan de Buick, maar had nog niet voldoende inkomen voor een Cadillac. De goedkoopste LaSalle was met zijn prijs van $ 2685 overigens nog altijd een forse investering. De naam – net als die van de Cadillac – was afkomstig van een Franse 17e eeuwse ontdekkingsreiziger. In 1940 werd het merk weer uit de markt gehaald omdat het door andere modellen werd overvleugeld en de verkoopcijfers te zeer waren gedaald.
Grijs, donkergrijs
Ook al weten we nu in welke auto Mallaby zat, veel andere vragen blijven natuurlijk onbeantwoord. Van wie was deze auto? De LaSalles werden voor de oorlog geimporteerd in Nederlands-Indië, dat is bekend. Werden echter ook nog in 1940 auto´s van de Verenigde Staten naar Nederlands-Indië verscheept? Als dit laatste het geval was, dan is deze auto in 1942 natuurlijk geconfisqueerd geweest en drie jaar lang door de Japanners gebruikt.
De kracht van de foto ligt natuurlijk voor een groot deel in de tegenstelling tussen het zielige autowrak (´de koloniale macht´) en het trotse Republikeinse bord erachter. Dit roept ook de vraag op of de foto niet om politieke redenen is geregisseerd.
De afbeelding toont verder weinig bijzonderheden. Zelfs naar de kleur van de auto moeten we gissen. Gelet echter op de afloop van het voertuig en zijn inzittenden houd ik het maar op grijs, donkergrijs.
x
Met dank aan Gjalt van der Molen, de man die zo veel van auto’s weet.
x
Java Post 
De moord op brigade-generaal Mallaby wordt gedetailleerd (met bronvermelding) beschreven door Meelhuijsen “Revolutie in Soerabaja”, Walburgpers, p. 181-194. Volgens dit verhaal zou hij eerder ook gebruik hebben gemaakt van een Lincoln.
Van belang is ook dat Soekarno en Sjahrir de toenmalige situatie in Soerabaja scherp hebben veroordeeld, het zou schadelijk zijn voor het internationaal aanzien van de revolutie.
Mijn artikel is niet bedoeld als een analyse van de strijd in Soerabaja. Die is te complex om in 1000 woorden samen te vatten. Zelfs Meelhuijsen lukte het niet goed in zijn boek van 300 pagina´s, dat ik – natuurlijk – heb gebruikt voor mijn artikel.
Meelhuijsen baseerde zich in het desbetreffende hoofdstuk op een studie van de Brit J.G.A. Parrot, zich zich op zíjn beurt weer baseerde op enkele verslagen van kapitein Smith. Deze Smith meldde dat een stoet van 7 – anderen zeggen 8 – auto´s naar het Willemsplein reed. Op de motorkap van de voorste auto, een Lincoln beschikbaar gesteld door de resident van Soerabaja Soedirman, zaten met een witte vlag dr. Soegiri en Mallaby. Op enig moment werden de Britten omringd door een menigte woedende Indonesiërs. Ze verloren volledig hun grip op de situatie en werden ontwapend. Smith: ´vervolgens gingen we weer in onze wagens zitten´. De rest van zijn verhaal laat weinig ruimte voor een andere interpretatie: Mallaby was niet in de eerste auto van de stoet gaan zitten, maar in een andere, samen met Smith en Laughland. Dat nu, was, zoals we inmiddels weten, een LaSalle. De enige andere mogelijkheid, en ik weet dat dit mijn theorie over het automerk volledig zou weerspreken, is de gedachte dat de sinds 1945 openbare foto´s van het uitgebrande autowrak niet de auto van Mallaby tonen, maar een andere auto. De beroemde foto komt naar bekend weg bij de Surabaya Post. Een dergelijke conclusie leek me verleidelijk maar te gewaagd, want nooit met bewijzen te onderbouwen.
Mijn artikel was slechts bedoeld als een kleine anekdotische aanvulling op het bekende verhaal van de strijd. Dat ik niet heb gedaan aan bronvermelding heeft slechts te maken met het feit dat ik de Java Post niet te wetenschappelijk wil laten overkomen.
De inleiding nodigde uit tot verder lezen; zelfs voor een Ford Fiësta-rijdertje. Het historisch gehalte kwam lezendeweg, maar voor mij als onwetende juist vanwege het anekdotisch en persoonlijk aspect. De foto is dankzij het kroniekje gaan spreken. Enne tja, dat Republikeinse bord: grijs, donkergrijs.
Het dossier over de “Death of Brig. Mallaby oct ’45 -may ’46” is sinds kort openbaar
Het dossier bestaat o.a. uit:
-reports on the death of Brig. A.W.S. Mallaby door Capt. R.S. Smith
-statement and full report signed by Capt. T.L. Laughland.
-factual account of the circumstances culminating in the death of brigadier Mallaby by Capt. D.Wehl Asst. Deputy Chief of Staff (information)
-Indonesian version?
It should be noted that the Indonesian version has been compiled from documents discovered during house searching at Sourabaya. The statement has not been put forward by Indonesian Leaders as their official version.
Ik realiseer me dat ik op basis van de primaire d.w.z. originele documenten van tenminste 2 ooggetuigen, Capt. Smith en Laughland en een factual account van Capt. Wehl een artikel kan schrijven over de laatste momenten van Brig. Mallaby. Is toch wel een stukje geschiedenis.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 10 april 2022 om 5:19 pm: “Ik realiseer me dat ik op basis van de primaire d.w.z. originele documenten van tenminste 2 ooggetuigen, Capt. Smith en Laughland en een factual account van Capt. Wehl een artikel kan schrijven ….”.
“KAN schrijven”. Dat zal dan wel. Maar gaat de heer Van den Broek het artikel nu schrijven of niet en als hij dat zou doen, wat zal daarvan de nieuwswaarde zijn wanneer de underlying evidence al voor een iegelijk beschikbaar is?
Ik zou eerder willen weten waar die “LaSalle” waarin de brigade generaal Mallaby zich zou hebben laten vervoeren en zou zijn vermoord, vandaan kwam. Ik neem aan dat die auto uit het hogere marktsegment niet tot de standard issue voor brigade generaals van het Britse leger van toen behoorde.
Alhoewel volgens het inleidend verhaal LaSalle’s vóór de oorlog ook in Indië rondreden, moeten ze toch geen gemeengoed zijn geweest zoals auto’s van de merken Porret (Ford), Tjiprolèt (Chevrolet) en Dos (Dodge). In dat merk LaSalle moeten directeuren van de BPM (Shell), de Nederlandsche Handelmaatschappij, misschien de GG himself zich hebben laten rondrijden door hun geüniformeerde soepirs. De weinige rechtmatige eigenaren van toen zouden dus getraceerd kunnen worden en ook zou de vraag kunnen worden beantwoord, waarom die mooie auto’s na de oorlog, na gebruik door een ontegenzeggelijk hoge Japanner, niet bij de rechtmatige eigenaar terecht kwamen maar bij het het Britse leger.
Ten aanzien van de bijkomende vraag welke kleur die bijzondere auto moet hebben gehad, denk ik toch aan legergroen. Mijn papa kreeg na de oorlog zijn Ford terug na eerst in Japanse dienst te zijn geweest en daarna nog een poosje te hebben rondgereden als “pool car” van het Nederlandse leger, ook mooi dof legergroen gespoten.
Voor iedereen beschikbaar in een archief in Engeland! Wat let een fatsoensridder om vanachter de “gerania” spoorslag richting Albion te vertrekken.
Wat mijn aandacht trekt, is dat op het dossier staat “closed until 2022”. In eerste instantie dringt de betekenis van het etiket niet tot mij door , maar dan lees ik een ander etiket met de tekst “SAFE 747 ROOM” en “Inspection Permitted S 5 (4)”. Voor de duidelijkheid is er ook met rood potlood geschreven “secret” maar dat schijnt op veel documenten in die tijd zijn geschreven.
Maar wat het hele verhaal Historisch interessant maakt, wat iets anders is als “nieuwswaarde”, blijkt uit de politieke belangstelling, althans uit een document in een telegram toont de toenmalige PM Clement Attlee interesse voor de dood van Brig. Mallaby CIE, OBE.
Als ik de getuigenissen uit verschillende perspectieven naast elkaar leg en e.e.a. in een historisch kader , in het verloop van de Geschiedenis plaats, dan wordt het schrijven van mijn verhaal best interessant, afgezien van de nieuwswaard wat dat laatste te betekenen vermag. Als ik tijd heb natuurlijk, want het werk van een eenvoudige tomatenhandelaar wacht.
Ik had ergens gelezen dat het stellen van vragen het begin is van wetenschappelijk onderzoek, heel diepzinnige ontboezemingen achter de plantjes in de vensterbak. niet van enig filosofisch gepeins verschoond . Kennelijk hebben sommigen niet verder gekeken dan hun neus lang is, want het opeenvolgende deel van wetenschappelijk onderzoek is het beantwoorden van diezelfde ragen, een detail dat vaak over het hoofd wordt gezien. Neem nou de in eerste instantie banale vragen uit bovenstaande reactie . Ik las toevallig dat de auto waarin Brig. Mallaby sneuvelde een kenteken had. Dan is het een fluitje van een centje dat kenteken op te zoeken, underlying evidence is voor een iegelijk vrij beschikbaar, in Nederland wel te verstaan. Dus wat let iemand om zijn eigen vragen te beantwoorden: Waarheid-koe-tegeltje (bron: Marcel van Roosmalen)?
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 11 april 2022 om 9:17 am: “Voor iedereen beschikbaar in een archief in Engeland! Wat let een fatsoensridder om vanachter de “gerania” spoorslag richting Albion te vertrekken”.
“Voor iedereen beschikbaar”. Ik had als fatsoensridder voor de heer Van den Broek duidelijker moeten zijn en hebben moeten schrijven: “Voor iedere belangstellende beschikbaar”.
Maar wie zou zich nu nog diepgaand met de zaak Mallaby willen bezighouden? Een paar eager beaver jongens en meisjes van het NIOD, een aantal “onafhankelijke” onderzoekers met fascinatie voor de Indonesische “Revolusi” en enige loslopende tolols voor wie de wetenschappelijke exegese door de heer Van den Broek welkom zou zijn, maar dat hangt er natuurlijk vanaf of zijn nu reeds – zij het in cryptische termen – aangekondigde werk voldoende leesbaar is om door de doorsnee tolol te kunnen worden begrepen.
Tja …. dan nog even over de speurtocht naar de herkomst van die auto waarin Mallaby het leven moet hebben gelaten. De heer Van den Broek schrijft dat hij had gelezen dat die auto een kenteken had en dat die speurtocht dus “een fluitje van een cent moet zijn”. Geniaal! Daar had ik van achter mijn gerania niet aan gedacht. Dus op zoek naar die kentekenplaat of een foto daarvan. Maar wat als die eigenwijze Britten nu eens hun eigen militaire kentekenplaat op die auto hadden geschroefd, al dan niet voorzien van één sterretje voor “brigade generaal”? Misschien dat er ergens in India nog een Punjabi leeft die oppasser (“dardanel” bij het KNIL) van Mallaby is geweest en diens auto heeft gewassen en gepoetst. Hij zou dat kenteken nog kunnen opdreunen, met zijn naam, rang en registratienummer. Toch ook geniaal van mij om hieraan te denken.
Een herculische taak staat de heer Van den Broek in ieder geval te wachten, maar hij is niet voor niets LTZ2SDKMR geworden. Ik moet even denken aan het liedje van wijlen Dorus, alias Tom Manders: “Sorreg, dat je erbij komt, bij de marine …..”.
“Maar wat als die eigenwijze Britten nu eens hun eigen militaire kentekenplaat op die auto hadden geschroefd, al dan niet voorzien van één sterretje voor “brigade generaal” is niet alleen een triviale speculatie, maar een overbodige vraag die in het dossier beantwoord wordt.
Na de Japanse capitulatie legde de Kempeitai op 2 Oktober 1945 als laatste Japanse militairen in Soerabaja de wapens neer. De Amerikaanse auto’s met kentekens en al werden netjes door de Indonesische opstandelingen geconfisqueerd en in een carpool geplaatst. De rechtmatige eigenaren, zoal die de kampen overleefden, zorgden er wel voor hun aanspraken voor zich te houden. Maar natuurlijk konden zij hun rechten uitoefenen, maar dan was er het probleem van de brandstofvoorziening of waren de auto’s toen al elektrisch?
Toen brigadier Mallaby en zijn 49th Indian Brigade Group op 25 oktober 1945 Soerabaja bezetten, boden de Indonesische autoriteiten hen comfortabel vervoer+Indonesische chauffeur aan. Trouwens het kenteken van de betreffende auto bestond uit de letters Sb en daarna drie cijfers. Sb lijkt verdacht veel op de afkorting van Soerabaja. Wat voor kenteken zou een Fordje in Semarang kunnen hebben gehad?
Of er belangstelling bestaat voor een verhaal over Mallaby?
1. De Hooggeachte Heer dr. H.Th. Bussemaker schrijft in zijn boek Bersiap ” De Britse regering heeft helaas geen onderzoek ingesteld naar de omstandigheden waaronder Mallaby om het leven kwam. Wij moeten daarom speculeren over gevraag, waarom hij besloot om zelf naar het Internatio-gebouw te rijden”. Mijn documenten geven een andere realiteit over het optreden van de Britse regering dienaangaande.
2. Susanne Legêne, professor of political history van de VU in Amsterdam schreef een boeiend artikel over “Mallaby’s car, colonial subjects, Imperial actors and the representation of human suffering in post-colonial exhibitions. Bij een foto van de auto van Mallaby staat geschreven: figure 1.6.4. destroyed Lincoln sedan in the streets of Surabaya!
3. In de documentaire Soerabaja Surabaya van de filmmaker Peter Hoogendijk komen 2 zonen van brigadier Mallaby aan het woord. Eén zoon was Brits ambassadeur in Parijs en Bonn. Wellicht kunnen zij belangstelling hebben voor een feitelijke reconstructie van de dood van hun vader.
In deze documentaire geeft een oud-pemuda een opmerkelijke beschrijving van de dood van Mallaby. Trouwens Soerabaja Surabaya is een zeer bewonderingwaardige docu met in de hoofdrol de ooggetuige Henk Kemper die op aangrijpende wijze zijn ervaringen in de Bersiaptijd nauwkeurig en met emoties verteld. Bussemaker haalt in zijn boek Bersiap hem ontelbare malen aan en hem zelf persoonlijk geïnterviewd, zo belangrijk was hij als primaire bron voor de beschrijving van de bloedige gebeurtenissen in Soerabaja, geen gewone Indische jongen.
4. Indonesisch perspectief: “The Mallaby’s killer was an unsolved mystery. Reportedly, his identity only known by a number of top republicans such as Doel Arnowo and Roeslan Abdulgani. The top republicans, however unpleased when they know if they indeed attack Mallaby, knowing that his death may resulted in dire consequence to Surabaya and its residents. They asked the killer to keep silent and told no body for his involvement in the killing. Although Doel Arnowo admitted in 1970 that there was a young republican indeed the killer, his name not mentioned. Until their deaths, they keep the secret the identity of the killer. 73 years later after the incident, a local Ampel resident, Muhammad Chotib, told an untold story to the media and reveal that his late father, Abdul Aziz a.k.a Endog (Javanese word of Egg, due to his job as egg seller), is the Mallaby’s killer. Local Surabaya historian Ady Erlianto Setyawan also confirmed the possibility if Abdul Aziz indeed the killer is high, since the claim is also supported by testimony of the last known witness present on the killing site, a Republican journalist of Arab descent Amak Altuwy”.
5. Met “een aantal onafhankelijke” onderzoekers met fascinatie voor de Indonesische “Revolusi” en enige loslopende tolols” worden zeker bedoeld de curatoren van de tentoonstelling “Revolusi” in Amsterdam ” die in hun tentoonstellingscatalogus (p.111) aangeven: “…en de onopgehelderde dood van de Engelse brigade-generaal A.W.S. Mallaby, op 30 oktober..”
De tentoonstellingsmakers maken een kleine fout in de tekst op deze pagina door als datum van de aanlanding van de Brits-indisch troepen in Soerabaja 20 oktober aan te geven, de slachtpartij tegen Indo-Europeanen en Chinezen, beter bekend onder de naam Bersiap, was toen in Soerabaja in volle gang.
De volgende keer verwacht ik enige mate van geschiedkundige kennis in de reacties van dhr de la Croix, toch een ervaringsdeskundige.
Bronvermelding: De Bersiap achter de cijfers, een kwantitatieve benadering van de bloedige gebeurtenissen tijdens de Revolusi. Peter van den Broek
@vandenBroek; ‘ brig.gen. Mallaby etc.’- Uit Scrapbook ; A review of activities of the 23rd.Indian Division in Java from September 1945- November 1946! ‘There was no serious friction on the first day,( Oct.25th.’45) though the Indonesians had control of the town and were armed; unofficial contact was made with Moestopo, the leader of the moderate Indonesian elements, and the reason for the landing was explained; the co-operation of the populace was promised(!) The next day verbal arrangements were made concerning the evacuation of Allied Prisoners of War and Internees. On the 27th.27th pamphlets were dropped by air, declaring Soerabaja to be an area of military administration, and ordering the surrender(!) of all unauthorised arms, This proclamation imposed conditions which were more severe than those agreed locally and removed the basis of co-operation which had so far been achieved’ – Zoals in Batavia met Nederlandse provocaties is gepoogd, lukte het de Nica de Britten in Soerabaja de Britten in een ellende/oorlog te storten!
@ dhr Mertens De 23rd Indian Division onder commando van maj.gen. Hawthorn was verantwoordelijk voor Java en bestond uit 3 brigades. Het zgn situation report van deze divisie geeft een samenvatting (scrapbook) van deze 3 brigades.
De 49th Indian brigade Group onder commando van Brigadier Mallaby was verantwoordelijk voor Oost-Java i.c. Soerabaja en daarover gaat het door U aangehaalde scrapbook.
Op de 27th oktober werd een pamflet gedropt met een proclamation van maj.gen. Hawthorn, klaarblijkelijk was deze boodschap niet gecoördineerd met de locale (locally) onderhandelingsactiviteiten van een kundig Brigadier Mallaby en de Indonesische nationalisten in Soerabaja, integendeel de proclamatie zette de samenwerking (co-operation) die Mallaby had opgebouwd op het spel. Mallaby voelt zich niet alleen in de steek gelaten door zijn superieur maj.gen. Hawthorn , maar verliest ook het vertrouwen van zijn Indonesische onderhandelingspartners. De Indonesiers voelen zich door hem bedrogen en de situatie loopt volledig uit de han., zoals blijkt uit de op militaristische wijze uitgevoerde overval van Pemuda’s op het transport van 20 via achtwagens met Nederlandse ex-geinterneerden i.c. Gubeng transport op 28 oktober. Maar wie zou zich nu nog diepgaand met het Gubeng transport laat staan de dood van Mallaby willen bezighouden Er is wel een topic over Gubeng verschenen op Javapost maar wie kijkt daarnaar nog om? Ik las in de situation reports iets over het Gubeng transport en bewaar het voor later, wat wil je, het gaat ook over de Bersiap.
Een andere zaak is de rol is van de NICA en Nederlandse provocaties zoals op 19 september 1945 in Soerabaja i.c. het vlagincident. Een RAPWI-missie werd in Soerabaja gedropt om de situatie van de krijgsgevangenen POW en burger geïnterneerden in kaart te brengen, dit gebeurde op basis van inlichtingen van de Nederlandse autoriteiten! Het geval wil dat in Soerabaja geen grote interneringskampen waren, toen de Japanners dit aan de RAPWI-missie uitlegden vond op dat het vlagincident plaats, zonder dat de Nederlanders i.c. ltnt Antonissen toestemming had gevraagd aan de Japanners, verantwoordelijk voor orde en gezag. Later blijkt dat Antonissern contact had gehad met Batavia het incident uit te lokken. om zodoende de aandacht af te leiden van een grote demonstratie in Jakarta op 19 september, zie ook de beelden ervan op de tentoonstelling Revolusi, Pramudja Ananta Tur was bij deze demonstratie aanwezig. Ondanks dat werden duizenden Nederlandse geïnterneerden vanuit kampen met treinen naar Soerabaja getransporteerd. vergeten wordt dat deze treinen onder controle stonden van de Indonesische autoriteiten en dat zij toch hun medewerking daarvoor verleenden. Ook wordt te gemakkelijk door Nederlanders vergeten dat de Britten al deze transporten coördineerden en vele POW en geïnterneerden naar veilige oorden evacueerden, behalve natuurlijk het niet-interessante Gubeng transport.
Hoe dat met die provocaties precies in elkaar steekt en wat de gevolgen voor de Bersiap waren (aanleiding en gevolg) , mag het dekolonisatieproject uitleggen in haar boeken, ik ben benieuwd.
Bronvermelding: De Bersiap achter de cijfers, een kwantitatieve benadering van de bloedige gebeurtenissen tijdens de Revolusi – Bersiap in Soerabaja – Peter van den Broek
@vandenBroek; ‘pamflet etc.’- Toch merkwaardig dat maj.gen.Hawthorn zomaar(?) op zo’n moment zo’n pamflet( in het maleis?) laat uitstrooien. Hij moet toch voortdurend in contact geweest zijn met Mallaby? – Vreemd voorval…met dodelijke gevolgen.
@dhr Mertens
U vraag heeft alle kenmerken van een goede vraag:
nauwkeurig gedefinieerd
vertrekt van feiten
houdt een methodiek in voor de oplossing
leidt tot verdere kennis
Britse officieren hadden een grote mate van vrijheid van handelen, dus met dat directe contact zal het best meevallen. Laat ik het zo stellen, Hawthorn onderschatte de politieke betekenis van de onderhandelingen in Soerabaja, kennelijk wist hij of wilde hij in zijn hooghartigheid niets weten van de benarde positie van de brigade van Mallaby in Soerabaja
On the afternoon of 26 October, according to a diary kept by Pugh (second-in-command 49th brigade) known as ‘Soerabaja Diary’, Major-General Hawthorn, the Commander of 23rd Indian Division, sent the order: ‘Do not parley occupy town’.27 If this is true, it seems possible that Hawthorn knew about the negotiations with local Indonesian leaders but did not appreciate that on them hinged the successful outcome of the mission.
De directe gevolgen waren er wel naar:
– de drie-daagse veldslag in Soerabaja 28-30 oktober 1945 waarbij de brigade van Mallaby aanzienlijke verliezen leed
– de aanslag op het Gubeng-transport, waarbij een onbekend aantal Nederlandse geïnterneerden om het leven werden gebracht, zie verslag dhr. Itzig Heine
Ondertussen ging de slachtpartij op Indo-Europeanen en Chinezen in Soerabaja gewoon door.
Heer Mertens, ik wens U een zonnige Pasen toe.
vandenbroek@libero.it (1953) zegt 8 februari 2022 om 18:33 op I4E:
“Dhr Mertens dient mij goed te begrijpen: het is zonder meer verhelderend verbanden te leggen tussen historische gebeurtenissen zoals het Atlantisch Handvest en radicale politieke bewegingen, zoals de pemuda’s. Maar het dient dan wel gebeuren met een fijn ontwikkeld gevoel voor de complexiteit van het koloniale verleden en de Revolusi met vermijding van banale simplificaties en sensatiezucht die aan dhr Mertens visie (sic) niet geheel vreemd lijkt te zijn. Ik wens hem van harte beterschap toe”.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 15 april 2022 om 9:46 am: “@dhr Mertens
U vraag heeft alle kenmerken van een goede vraag:
nauwkeurig gedefinieerd
vertrekt van feiten
houdt een methodiek in voor de oplossing
leidt tot verdere kennis ….”.
Het kan verkeren, een pluim van de Grote Meester. De heer Mertens heeft in 2 maanden tijd zijn leven kennelijk gebeterd, zoals de Grote Meester hem dat toewenste.
Nog eentje dan maar, om aan te geven hoe snel de heer ing. R.L. Mertens naar het oordeel van de Grote Meester een verstandig mens is geworden, bevrijd van een visie die ook getuigde van “cognitieve dissonantie” (betekenis op te zoeken via Wikipedia).
Zie: vandenbroek@libero.it 1953 zegt 28 februari 2022 om 11:11 op Indisch4Ever onder topic “Java Zee”:
Quote
Ach, ach Heer Mertens, de discussie isal op Javapost gevoerd. Op het artikel van de 2 historici Boer en Enthoven heeft KLTZ drs H Warnar een lezenswaardige reactie geschreven “Schout-bij-nacht Doorman en de Javazee-campagne: een geval van hardnekkige beeldvorming?” in de Militaire Spectator 2019 nummer 4. Hij lijkt er wel verstand van te hebben en is goed gedocumenteerd
De visie van dhr Mertens lijkt meer op cognitieve dissonantie en niet alleen wat Doorman betreft. Afgezien daarvan is zijn woordgebruik is ten enen male onvoldoende.
Unquote
De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
@PierredelaCroix;’cognitieve dissonantie etc.’- Mening en gedraging in harmonie(!) te houden. Dus aan u een intelligenter vraag te stellen. Dan alleen maar napraten van een mr. dr.ir. ing(!)…
R.L. Mertens zegt 18 april 2022 om 10:29 pm: “@PierredelaCroix;’cognitieve dissonantie etc.’- Mening en gedraging in harmonie(!) te houden. Dus aan u een intelligenter vraag te stellen”.
Ik vermoed dat u Wikipedia of de Pan Dale of een Kanarieboekje er op nageslagen hebt om nog eens goed te snappen wat “cognitieve distantie” precies betekent. Waarom de heer Van den Broek uw schrijven in verband met die geleerde uitdrukking heeft gebracht weet ik niet, maar uit de context van zijn posting maak ik op dat die niet complimenteus was bedoeld.
Nu de heer Van den Broek u om hem moverende redenen in zijn posting van 15 dezer 0946 am heeft overladen met complimentjes mag u wat mij betreft ver naast uw schoenen gaan lopen van trots, maar dan moet u zich ineens niet verstouten om mij allerlei opdrachten te geven.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 11 april 2022 om 4:02 pm:
1. “Maar wat als die eigenwijze Britten nu eens hun eigen militaire kentekenplaat op die auto hadden geschroefd, al dan niet voorzien van één sterretje voor “brigade generaal” is niet alleen een triviale speculatie, maar een overbodige vraag die in het dossier beantwoord wordt”.
2. “De volgende keer verwacht ik enige mate van geschiedkundige kennis in de reacties van dhr de la Croix, toch een ervaringsdeskundige”.
Om met uw laatste opmerking te beginnen en te eindigen, meneer Van den Broek:
In tegenstelling tot u ben ik wars van dikdoenerij. Ik heb mij dan ook nooit als “ervaringsdeskundige” van wat dan ook uitgegeven, wel als “Beobachter”, waarnemer van alles om mij heen. Over mijn waarnemingen laat ik dan mijn licht schijnen, op mijn manier, als het effe kan verrijkt met een beetje humor die u volstrekt vreemd is. Mag het even?
Met mijn (uws inziens overbodige) vragen hoop ik anderen aan te moedigen om aan het discours deel te nemen. Aan u zijn die vragen inderdaad niet besteed. U weet alles al, althans u geeft altijd luidruchtig te kennen dat u alles weet en neerziet op tolols die maar wat onwetenschappelijk rommelen in de marge.
Ach ….. wat betreur ik het verscheiden van de aimabele erudiete bescheiden weledelgeleerde heer Mr. Dr. Ir. J.A. Somers. Verre van een blaaskaak; boordevol
“ervaringsdeskundige”.
Op deze zonnige morgen kom ik nog even terug op mijn vorige posting van gisteren, 1044 pm en wel in het bijzonder op de hautaine sneers die de heer Van den Broek richting mijn persoontje uitdeelde en die ik in punt 1 en 2 van die posting citeerde.
Ik maakte mij volgens de heer Van den Broek schuldig aan “triviale speculaties” en het stellen van “overbodige vragen”; van mij werd door hem tevens verwacht (sic!) dat ik “enige mate van geschiedkundige kennis” zou tonen.
Tja …. daar zat ik dan met alleen maar Zwemdiploma B die toch een beetje met de grote jongens wilde meedoen. Meteen gepakt op wetsovertreding door de BOA van I4E en JP, belast met handhaving.
Edoch, enige troost biedt mij Bert Immerzeel, alias Buitenzorg, ons Blochhoofd, die in 2010 dit thema “Bloed op de achterbank” aanzwengelde. Hij schreef op 15 dec 2010 5.36 pm het navolgende:
Quote
Mijn artikel is niet bedoeld als een analyse van de strijd in Soerabaja. Die is te complex om in 1000 woorden samen te vatten. Mijn artikel was slechts bedoeld als een kleine anekdotische aanvulling op het bekende verhaal van de strijd. Dat ik niet heb gedaan aan bronvermelding heeft slechts te maken met het feit dat ik de Java Post niet te wetenschappelijk wil laten overkomen”.
Unquote
“Anekdotische aanvulling”. Welk een losbolligheid! Tot overmaat van die losbolligheid ook nog “…. dat ik de Java Post niet te wetenschappelijk wil laten overkomen”. Met andere woorden: “Take it easy boys, laten we het gezellig houden”. Jammer dat ik dit laatste stukje tekst niet vet kan afdrukken en een paar uitroeptekens er tegen aan slingeren lijkt mij overdreven.
Voor zover ik kan nagaan heeft Buitenzorg zijn richtlijn van ruim 11 jaar geleden niet ingetrokken om zijn JP toch een wetenschappelijker aanzien te geven. Alsdan voor mij een aanmoediging om door te gaan met “triviale speculaties” en het stellen van overbodige vragen, ook al stoor ik daarmee hooggeleerde heren in hun wetenschapsbeoefening.
Niet alleen doorgaan met triviale speculaties maar ook met cognitieve dissonantie. Het is best aardig om nu steun te zoeken bij dhr. Immerzeel in bovenstaand artikel, maar dan moet wel consequent het hele artikel worden gelezen, anders dan hetgeen in een straatje past, de opportunistische en laaghartige benadering, mij als oud-officier onwaardig.
Er werd toch de vraag gesteld wie geïnteresseerd was in de dood van Mallaby? Wat lees ik in het topic “Omdat nooit bekend is geworden wíe nu eigenlijk Mallaby doodde” .
Als dhr de la Croix mijn reacties had gelezen, maar mijn argumenten doen er blijkbaar niet aan toe, ik neem zijn potsierlijke schrijfstijl over : vandenbroek@libero.it 1953 zegt:11 april 2022 om 4:02 pm:
4. Indonesisch perspectief: “The Mallaby’s killer was an unsolved mystery. Reportedly, his identity only known by a number of top republicans such as Doel Arnowo and Roeslan Abdulgani. The top republicans, however unpleased when they know if they indeed attack Mallaby, knowing that his death may resulted in dire consequence to Surabaya and its residents. They asked the killer to keep silent and told no body for his involvement in the killing. Although Doel Arnowo admitted in 1970 that there was a young republican indeed the killer, his name not mentioned. Until their deaths, they keep the secret the identity of the killer. 73 years later after the incident, a local Ampel resident, Muhammad Chotib, told an untold story to the media and reveal that his late father, Abdul Aziz a.k.a Endog (Javanese word of Egg, due to his job as egg seller), is the Mallaby’s killer. Local Surabaya historian Ady Erlianto Setyawan also confirmed the possibility if Abdul Aziz indeed the killer is high, since the claim is also supported by testimony of the last known witness present on the killing site, a Republican journalist of Arab descent Amak Altuwy”.
Dan heb ik het antwoord op die vraag weten te vinden. Dus die onwetendheid is nu een weten geworden.
Misschien leid ik aan achtervolgingswaanzin maar ik heb wel een hardnekkige follower aan mijn van den Broek hangen.
Ook bij vragen moet men uit gaan van feiten. Want neem nou een willekeurige zin als:
“Maar wat als die eigenwijze Britten nu eens hun eigen militaire kentekenplaat op die auto hadden geschroefd, al dan niet voorzien van één sterretje voor “brigade generaal”
De zin bevat niet alleen een rits veronderstellingen maar het waarheidsgehalte is van dubieuze karakter. Want een Brigadier als Mallaby had niet als onderscheidingsteken een ster als bij een Nederlandse brigade-generaal maar een kroontje met daaronder 3 sterren. Op zo’n manier l speculeert men op mijn domheid of onwetendheid.
Geschiedkundige kennis houdt in dat van feiten wordt uitgegaan. het hoeft niet allemaal “Te” wetenschappelijk overkomen, maar de Juistheid van een bewering mag toch wel met argumenten ter discussie gesteld worden, een bronvermelding is toch niet verboden? Als ik ook het antwoord krijg “waar ik de (gore) moed vandaan haal om een Heer van Rang en Stand tegen te spreken, dan kijk ik daar raar van op . Maar ja ik moet wel mijn plaats weten. Dat gold in het voormalig Nederlands-Indie, maar hier ik ben nog steeds niet Uw baboe. De tijden zijn wel veranderd
Op menig soldatenkamer hing een bordje of kartonnetje met daarop geschilderd of in grote letters geschreven:
Art. 1: De luitenant heeft altijd gelijk.
Art. 2: Als de luitenant geen gelijk heeft, dan treedt art. 1 in werking.
Daaraan moet ik denken bij het lezen van de postings van de heer Van den Broek van vandaag, 2.16 pm en 6.48 p.m.
Ik laat hem nu maar raaskallen.
Ternyata polisi lalu lintas Surabaya itu keras !,Salah parkir dan mereka menembak mobil anda ! …………… Blijkt maar weer dat die verkeers politie van Surabaya keihard is ! Een beetje verkeerd parkeren en ze schieten je wagen lek ! 😁😜😂
Awas, awas heer Siap, hier past geen luchtige scherts en ijdel gesnap.
Dit koddig antwoord verwacht ik eigenlijk wel. Raadsels rond de dood van Mallaby in Soerabaja gereduceerd tot de kleur van de auto, legergroen, omdat iemands papa in Semarang na de oorlog zijn Ford terug kreeg nadat deze in Japanse militaire dienst was geweest. circumstantial evidence? nee flauwekul.
De waarheid was dat geheel Java onder controlle van het Japanse leger stond behalve Soerabaja, dat was onder controlle van de Keizerlijke Marine, logisch. Dan ga ik toch niet de logische conclusie trekken dat de kleur van de auto’s in Soerabaja marineblauw was. Zo’n hypothese mag toch getoetst worden? Na de dijenkletser van die één sterren-generaal kan de legergroene-redenering er ook bij. Het is gewoon Quatsch.
Ik heb nooit antwoord gekregen op de vraag hoe lang u eigenlijk bent, meneer Van den Broek.
Ach …. hoeft eigenlijk niet. Met die enorme geldingsdrang van u kan ik uw lengte wel raden.
Kleiner Mann ganz groß.
Kijk beste PP ,had die Britse generaal kunnen voorkomen dat ze hem en zijn auto in een vergiet veranderden ? Volgens mij wel maar dan moet je even buiten de box kunnen denken ! Hij reed rond met een witte vlag ! Fout ,hij had een rood-witte vlag moeten gebruiken en dan een luidspreker op zijn auto en maar Het Indonesia Raya laten klinken en elk uur 10 x Hidup Republik Indonesia ! Die generaal moet natuurlijk niet in een Brits uniform rondlopen maar in een zwart pak met Indonesiche petji op zijn kepala .Denk dat dit allemaal te veel gevraagd is van militairen en in het bijzonder van Britse militairen ,die voelden zich toch al verheven boven die “”domme Indonesische bruintjes “” Nou dat heeft generaal Mallaby dus duur moeten bekopen ! Er is een spreekwoord met stroop vang je meer vliegen dan met azijn ! .
Bert Siap zegt 13 april 2022 om 3:51 pm: “Kijk beste PP ,had die Britse generaal kunnen voorkomen dat ze hem en zijn auto in een vergiet veranderden ? Volgens mij wel maar dan moet je even buiten de box kunnen denken !”
Tja …. daar zeg je zo wat, heer Siap, “buiten de box denken”. In mijn tijd heette zoiets “brain stormen”. Deelnemers aan een brainstorm sessie om een bepaald probleem op te lossen of iets nieuws te ontdekken, werd aangemoedigd om de wildste ideeën in de groep te gooien en de groep was verboden die ideeën af te kraken, maar over te nemen en op hoger niveau tillen.
Maar ja, voor een brainstorm heeft men brains nodig en die heeft niet iedereen, althans niet in voldoende mate.
Reacties zoals Pierre de la Croix zegt: 15 april 2022 om 11:08 pm en Pierre de la Croix zegt:
16 april 2022 om 12:03 pm zijn zeker om de gezellige sfeer op dit blog te verhogen. Als deze vuige reacties geen haatzaai zijn, wat is het dan? Als mijn Van Dale zelfs geen definitie geeft over Hormat dan mogen enkele Heren toch uitleggen wat ik als volbloed Indo onder Hormat mag verstaan.
Maar dit terzijde.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt: 10 april 2022 om 5:19 pm, ik KAN iets schrijven over de laatste momenten van Brig. Mallaby, maar dan gaat het om vanuit welk perspectief? Een geschiedkundige discussie over de kleur van de auto waarin Mallaby werd vermoord lijkt mij niet alleen vulgair maar ook vloeken in een Rooms-Katholieke kerk.
Neem nou het Nederlands perspectief: Van Mook c.s. hebben wel enige verantwoordelijk voor de gebeurtenissen in Soerabaja want Mallaby en zijn 49th brigade group kwamen op basis van Nederlandse intelligence, of wat daarvoor doorging , daar terecht terwijl in Soerabaja e.o. geen Japans interneringskamp te bespeuren was. Een Recovery of Allied Prisoners of War and Internees RAPWI leek daarom niet voor de hand liggen, maar wel werden al vanaf eind september 1945 duizenden Nederlandse Allied Prisoners of War and Internees vanuit de Japans kampen met treinen naar Soerabaja getransporteerd. Het geeft tevens aan dat de Indonesische autoriteiten wel behulpzaam waren bij het transport, van een Bersiap, bloedige gebeurtenissen tijdens de Revolusi was in eerste instantie geen sprake. Dat mogen de onderzoekers Captain en Sinke maar uitleggen in hun op 16/05/2022 te verschijnen boek “Geluid van Geweld”.
Wat de reconstructie van de dood van Mallaby betreft, het argument van nieuwswaarde lijkt mij niet zo relevant. Ik wil gewoon mijn nieuwsgierigheid bevredigen en weten wat er toen precies gebeurde. Zo heb ik al van kindsbeen aan geschiedenis bestudeerd. Weten om te weten. Daarvoor hoef ik geen dissertatie te schrijven om een of andere titel voor mijn naam te krijgen. Dissertaties waarvan het geschiedkundig nut of relevantie twijfelachtig is, verdwijnen veelal in de ramsj en dat lot bespaar ik mij.
Dus vanachter de gerania met de pen in de hand zet ik mijn blik op oneindig en begin met mijn slachtofferperspectief, Mallaby zelf? Publicatiedatum ligt in toekomst verborgen.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 21 april 2022 om 10:50 am: “Reacties zoals Pierre de la Croix zegt: 15 april 2022 om 11:08 pm en Pierre de la Croix zegt: 16 april 2022 om 12:03 pm zijn zeker om de gezellige sfeer op dit blog te verhogen. Als deze vuige reacties geen haatzaai zijn, wat is het dan? Als mijn Van Dale zelfs geen definitie geeft over Hormat dan mogen enkele Heren toch uitleggen wat ik als volbloed Indo onder Hormat mag verstaan”.
Ach meneer Van den Broek, als volbloed Indo ooit gehoord van het Nederlandse gezegde “Wie kaatst moet de bal verwachten?”
Als ik een ochtendje mijn best zou doen zou ik van uw “vuige” schrijfsels op I4E en JP een mooie bloemlezing kunnen samenstellen, maar daar zal ik niet aan beginnen omdat ik er mijn kostbare tijd niet voor over heb, omdat het niet nodig is voor de vaste bezoekers van deze blogs en omdat ik JP, waar ik actief ben, niet wil vervuilen met zo’n bloemlezing.
Voor wat betreft uw laatste zin onder referte nog dit: In mijn dikke Van Dale, 13de herziene uitgave, 1999, staat het begrip “hormat”, uit het Arabisch “hurma”, met als eerste en tweede betekenis “eerbetoon”, “passende eerbied”, wél vermeld.
Als uw Van Dale het woord niet meer als gangbaar Nederlands heeft opgenomen, dan zou ik van iemand die zich uitgeeft als “volbloed Indo” toch mogen verwachten dat hij het woord “hormat” en de betekenis daarvan kent en alsdan ook de betekenis van “kurang hormat” (kurang = te weinig; niet genoeg), dus “onbeleefd”, “oneerbiedig”, waaraan ik voor alle duidelijkheid zou willen toevoegen “horkerig”, “bot”. In de Indonesische (Javaanse) adat of zedenleer speelt “hormat” en “hormat betuigen” een fundamentele rol en als zodanig als begrip en leitmotiv in het leven ook bekend bij een beetje Indo, al dan niet “volbloed”.
@Pierre de la Croix zegt: 21 april 2022 om 12:12 pm: de theorie en d praktijk van hormat.
Waar ging het topic ook alweer over. De kleur van de auto waarin brig. Mallaby vermoord werd? Dat dient in de praktijk beschouwd te worden als Hormat? als eerbetoon, passend eerbied voor een hoge Britse militair, brigadier Mallaby, die zijn leven gaf om onschuldige burgers en zijn ondergeschikten te beschermen tegen het Indonesisch geweld tijdens de Revolusi.
Als dat als Hormat zou zijn , wat is in dat kader horkerig of bot ? Alles van waarde wordt niet alleen weerloos, maar ook waardeloos. Ik verschuil mij uit plaatsvervangende schaamte maar achter de gerania.
Ondertussen verzamel ik voor mijn reconstructie gegevens over Mallaby en Soerabaja in oktober 1945. Wat kan geschiedenis i.c. geschiedschrijving toch boeiend zijn.
vandenbroek@libero.it 1953 zegt 21 april 2022 om 12:52 pm “Wat kan geschiedenis i.c. geschiedschrijving toch boeiend zijn”.
Tja …. zeker als die dienen ter afleiding van voor u netelige kwesties.
Netelige kwesties zoals mijn lengte? Kom nou Heer de la Croix!
Maar beschouw ik het troetelonderwerp van dhr de la Croix kritisch en houd ik zijn kennis over Hormat tegen het licht, dan valt er op zijn definitie, nou ja bijeenraapsel , veel aan te merken. Want wat was de theoretische grondslag van de Hormat en wat betekende dat in de praktijk van Toen, tempo Doelloos o.i.d. ?
Het dient dan wel in de context van de Javaans cultuur begrepen worden. Want Hormat werd en wordt wel gedefinieerd volgens de ADAT, dat “vergeet” dhr de la Croix gemakshalve te vermelden het past kennelijk niet in zijn straatje.
Nu mag hij eindelijk eens uitleggen wat de heersende Adat in de goeie oude koloniale tijd was en hoe dat in de praktijk uitwerkte. Dan lijkt Pan Dale of Wikikids toch ontoereikend te zijn.
Ach meneer Van den Broek, weer van die moeilijk te volgen omtrekkende retoriek ter afleiding van uw door geldingsdrang gedreven dikdoenerij en van uw gebleken “kurang hormat” oftewel lompe, botte bejegening van een iegelijk, die het waagt haar/zijn mening te uiten die uws inziens indruist tegen uw kijk op de wereld.
Some “volbloed Indo”.
Ga nou eens erkennen dat u zich als regel hufterig en hautain uit en probeer een aimabele, respectvolle bejegening van de andere bezoekers van I4E en JP, ook al zijn zij in uw ogen grote tolols die niets anders lezen dan Wikipedia en geen bal verstand hebben van geschiedenis en het bedrijven van wetenschap.
@ Heer de la Croix. Het citaat “In de Indonesische (Javaanse) adat of zedenleer speelt “hormat” en “hormat betuigen” een fundamentele rol en als zodanig als begrip en leitmotiv in het leven ook bekend bij een beetje Indo, al dan niet “volbloed” ……….is toch een niet-doordachte volzin vol holle retoriek want wat moet ik me bij “Indonesische (Javaanse) adat ” voorstellen?
Indonesië gelijkstellen aan Java is toch volledig kolder? Java kan zo toch niet op zo’n simplistische en infantiele wijze tot uitdrukking worden gebracht!
Hormat wordt door sommige post-kolonialen verstaan als passende eerbied, de uitdrukkelijke eerbewijzen die de Mindere Indo aan zijn Meerdere verschuldigd was , zoals het nederig aanhoren van een meerdere Indo, die geen tegenspraak duldt, de al eerder genoemde cognitieve dissonantie.
Hormat wordt door diezelfde post-kolonialen verstaan als eerbetoon van mindere Indo (bijna een inlander) aan een meerdere Indo , onderdanige eerbied, ook al spuit de meerdere de meest klinklare onzin als diepgaande filosofische en psychologische bespiegelingen uit.
De ene hormat is de andere hormat niet. Java is een eiland vol verschillende culturen, neem Soenda maar als voorbeeld . De veelzijdigheid van Java over één kam scheren lijkt meer een structurele vorm van dementie.
Trouwens neem nou mij, een volbloed Indo als Orang Batawi (zie Tjalie Robinson). Dat is toch volledig iemand anders dan een zoetwatermatroos uit Semarang, toch van hetzelfde eiland Java. Semarang is in vergelijking met Batavia toch maar een provinciestad en daar gedragen die mensen uit Semarang zich naar. Woorden als Gerania worden niet alleen maar gebruikt om de Latijnse onkunde te maskeren, maar is meer een verbeterde vorm van intellectueel analfabetisme.
gelukkig leven we niet meer in Tempo Doeloe, de koloniale verhoudingen zijn voorbij en ik ben niet de djongos van éèn of ander zoetwatermatroos, want wat stelt deze laatste nou voor.
Kleine Mann, was nun (Hans Fallada)
correctie: Kleiner Mann, was nun….
De reacties hierboven krijgen te veel het karakter van een strijd om het laatste woord.
Een ieder wordt verzocht zo veel mogelijk on topic te blijven.
De discussie over dit onderwerp is hierbij gesloten.