Online bronnen m.b.t. Nederlands-Indië uit de lucht gehaald
De onthulling van monumenten is altijd feestelijk en gaat gepaard met ruime aandacht. De teloorgang is minder spectaculair: soms geleidelijk, soms abrupt, maar bijna altijd onopgemerkt. Met websites over de geschiedenis van Nederlands-Indië, monumenten op zich, is het niet anders. Opeens zijn ze er niet meer…
Erfgoed ‘on line’
Rond het jaar 2000 gaf de rijksoverheid opdracht tot het verrichten van groot onderzoek naar de geschiedenis van Nederlands-Indië en de repatriëring. Een paar jaar later mocht Stichting Het Gebaar een 35 miljoen uitgeven aan projecten om het erfgoed van Indië vast te leggen. Het moest allemaal blijven, zo vond men, en het mocht dus wat kosten. Het ging immers om een geschiedenis die nooit verloren mocht gaan.
Het doornemen van de lijst van gesubsidieerde projecten stemt niet gelukkig. Wat wás er toen veel geld beschikbaar, denk je dan, en wat is er van sommige projecten weinig terechtgekomen. Maar goed, da´s wetenschap achteraf. Misschien wel triester, is dat nuttige projecten die wél van de grond zijn gekomen, later om verschillende redenen ophielden te functioneren.
Zo kreeg het Moluks Museum in 2004 bovenop de bestaande begroting een half miljoen euro voor registratie en presentatie van de collectie. Het museum is gesloten, zo weten we inmiddels. De collectie, of wat er van over is, gaat naar het depot van het Openluchtmuseum. De website van het museum wordt gelukkig – mede dank zij vrijwilligers – opengehouden.
Een kwestie van aandacht
De Tjalie Robinson B.V. (zeg maar ‘Moesson’) ontving van ‘Het Gebaar’ een kleine twee ton voor het scannen en kopiëren op cd-rom-formaat van oude Tong-Tongs en Moessons (1959-2007). Tot een jaar geleden stond op de website van het blad een verwijzing naar dit historisch archief. Sindsdien is het echter zoeken. De huidige Moesson-site is als een etalage zonder inhoud. In ieder geval geen enkele verwijzing naar het archief. Alsof het de Moesson BV niet interesseert. De documenten zijn nog wel te vinden, maar alleen door te googlen.
Geert Onno Prins, hoofdredacteur van Moesson, laat weten dat de cd-rom er nooit is gekomen; gekozen werd voor een website. Begrijpelijk misschien, maar we missen nu wel heel erg een back-up voor het geval dát….
Van dezelfde Stichting ontving het Nationaal Archief 440 duizend euro voor de ontsluiting van archiefstukken uit de periode 1940-1949. De website ‘Afscheid van Indië’ werd gepresenteerd met klaroengeschal en champagne. Zelfs staatssecretaris mevrouw Bussemaker kwam even langs om het belang van de site te onderstrepen. Welnu, dat was in 2008.
De site heeft nooit optimaal gefunctioneerd, het gebruiksgemak was matig. Maar goed, hij was er tenminste. Wás, want afgelopen voorjaar bleek hij opeens niet meer te functioneren. Alleen de home page laat nog wat beelden zien. Enkele maanden geleden had ik hierover contact met één van de projectleiders, Johan van Langen. Hij liet me weten dat het geen kwestie was van geld, maar van techniek. Geprobeerd wordt alles om te bouwen naar de hoofdsite van het Archief, Gahetna.nl.
Als deze informatie juist is, waarom wordt dat dan niet even gemeld op de site zelf? En waarom wordt niet gewerkt met een schaduw-archief, zodat de oude site gewoon in de lucht kan blijven tot de nieuwe functioneel is? Op dit moment zitten we met een site die NIET werkt, en wordt onze angst gevoed door de volkswijsheid dat uitstel ook wel eens tot afstel kan leiden.
Bezuinigingen
Het kan nog erger. Het Tropenmuseum in Amsterdam moest dit jaar in verband met opgelegde bezuinigingen enkele afdelingen sluiten. De afgelopen maand gingen de deuren dicht van de bibliotheek. Ergerlijk, maar voor degenen die wel eens onderzoek doen naar de geschiedenis van Nederlands-Indië een regelrechte ramp. Twee van de belangrijkste bronnen voor dit onderzoek waren de websites Erfgoed (boeken en tijdschriften) en Maps (kaarten). Het waren beide projecten, die in een nabij verleden met veel gejuich werden binnengehaald, en – waarschijnlijk ook via een speciale projectfinanciering – veel, heel veel geld hebben gekost. Wat is nu gebeurd? De sites, onderdeel van de bibliotheek, werden simpelweg uit de lucht gehaald. De directie van het KIT denkt in het groot, en heeft geen zin zich zorgen te maken over enkele websites, denk je dan. Er staan klaarblijkelijk – zoals bij het Moluks Museum – ook geen vrijwilligers klaar om het beheer over te nemen. Om er het fijne van te weten belde ik met mevrouw Tilly Minnee, hoofd van de opgeheven afdeling Information & Library Services. Ze was blij met mijn steunbetuiging, maar had verder weinig positiefs te melden: “We kunnen helemaal niets doen. De afdeling Erfgoed, met de websites, is overgedragen aan het Rijk. Het is in goede handen. Er wordt nu gezocht naar andere instellingen, universiteiten bijvoorbeeld, die alles weer zo snel mogelijk beschikbaar stellen voor het publiek.”
“Inclusief de online documentatie zoals op de gesloten sites Erfgoed en Kaarten?”, wilde ik weten.
“Ja, dat hoort daar ook bij. We moeten hopen dat het weer zo snel mogelijk in de lucht komt.”
“Maar dat kan dus wel een half jaar of een jaar duren!”, hoorde ik mezelf klagen.
“Dat lijkt me erg positief ingeschat. Het kan wel eens veel langer gaan duren”, aldus mevrouw Minnee.
De gevolgen
Hoe erg is dit alles? Heel, heel erg. Op een door mij samengesteld online bronnenoverzicht voor de bestudering van de geschiedenis van Nederlands-Indië, plaatste ik min of meer in volgorde van belangrijkheid de volgende vijf websites bovenaan: 1. krantencollectie van de Koninklijke Bibliotheek; 2. kaartencollectie van het KIT; 3. erfgoedcollectie van het KIT; 4. Afscheid van Indië-collectie van het Nationaal Archief; en 5. het Moesson-archief. Alle vijf onmisbare archieven voor het begrip van onze koloniale geschiedenis.
Dit voorjaar ging één van deze sites uit de lucht, in augustus twee andere. De Moesson-collectie (beste Moesson-redactie: heb begrip voor mijn angst!) behoeft extra aandacht. Het zou goed zijn als de redactie nog een keer zijn commitment toont om deze collectie onder aandacht te brengen van het publiek.
De enige site die gelukkig steeds werkt en vindbaar is, is de krantensite van het KB. De site wordt zó veel door het grote publiek geraadpleegd, dat de server regelmatig down gaat. Een luxe-probleem, zullen we maar zeggen.
Intussen hebben zich ook nieuwe online bronnen aangemeld. Het Legermuseum in Delft stelde deze zomer een website over het militair erfgoed in werking. De Stichting Vrienden van Bronbeek sleutelt nog aan een site die inzicht moet geven in de collectie van het militair tehuis in Arnhem. Het zijn mooie initiatieven. Zij kunnen echter het verlies van de andere sites niet goedmaken. Daarvoor lijkt deze zomer té veel verloren te zijn gegaan. Voor het onderzoek naar de geschiedenis van Nederlands-Indië was de maand augustus in ieder geval zwart gekleurd.
x
Java Post 
Dat Legermuseum in Delft bestaat niet meer!!!!! Naar Soesterberg overgegaan naar het Militair (?) Museum. Ik heb er in het verleden het archief met topografische kaarten uit Indië doorgeploegd om op reis wat oude zaken terug te kunnen vinden. Ook veel kaarten tijdens de oorlog in Amerika/Engeland gedrukt. Prima geholpen, gratis fotokopieën! Ik was de eerste belangstellende (en misschien de laatste). Voor de liefhebber: die kaarten zijn (waren) er nog bij de Topografische Dienst in Emmen(?).
Het KITLV in Leiden heeft een enorm foto-archief, ook veel foto’s uit de oorlog. Geen Gebaarbijdrage denk ik. Ik zocht wat voor mijn boek, werd met gejuich binnen gehaald.
Ook dát museum bestaat al niet meer? Hoe kan het dan anno 2013 nieuwe websites ontwikkelen? Bestaat het misschien alleen nog virtueel? Er staat wel degelijk ‘Legermuseum’ op de site, met de volgende info onder ‘contact’:
Annet Ruseler
Projectleider Nederlands Militair Erfgoed
Legermuseum
Walaardt Sacré Kamp
Hobbemalaan 5 3712 AZ Huis ter Heide
T: +31 (0)85 2736 533
M: 06 204 361 17
A.Ruseler@legermuseum.nl
Samenstelling en redactie website
Drs. Jack de Graaf, Koninklijke Militaire Academie, Breda
Drs. Annet Ruseler, Legermuseum, Delft
Dr. Louis Ph. Sloos, Legermuseum, Delft
Mr. Coen Terpstra, Nederlandse Defensie Academie, Breda (tot 20-06-2013)
Ir. Lot Bakker, projectmedewerker MNE
Dus personeel heeft het ook nog….
Het fysieke museum in Delft is dicht, zo begrijp ik van de website van het Legermuseum, maar gaat in 2014 onder de naam Nationaal Militair Museum in Soesterberg weer open: “het Legermuseum is gesloten; tot ziens in 2014 in het Nationaal Militair Museum te Soesterberg!”
OK, bedankt. Zelfde museum dus, maar andere naam.
Ook het Foto-archief van het KITLV kreeg een bijdrage van Het Gebaar: 424 duizend euro.
Gelukkig werkt het, en goed: http://kitlv.pictura-dp.nl/
Let op de URL (het adres): de firma in Nederland die miljoenen heeft verdiend aan het scannen van overheidsarchieven of door overheid gesubsidieerde archieven is Picturae in Heiloo. Ergerlijk is wél, dat zij (klaarblijkelijk) bij het aanbieden van hun diensten contractueel vast laten leggen dat ze hun aandeel terug willen zien in de adresbalk. En dus heet het fotoarchief van KITLV geen http://www.kitlv.nl/images of iets dergelijks, maar vinden we de naam van het scanbedrijf in de adres-aanduiding.
Hetzelfde gebeurde met de gesubsidieerde moesson-collectie: http://moesson.pictura-dp.nl/voorwaarden/.
Om precies te zijn gaan het Legermuseum (voorheen in Delft) en het Militaire Luchtvaart Museum samen in Soesterberg het Nationaal Militair Museum vormen. Ze hebben al een website.
Waarde Bert,
Aan het eind van dit verhaal vinden wij een advertentie ” schijfruimte raakt vol “. Nu is onder computergebruikers bekend dat dit een vorm van oplichting is. De schijfruimte van mijn netbook is helemaal niet vol ( nog 75% ) over en hij is ook niet traag. Download je zo’n gratis programma dan vind dat programma altijd honderden registerfouten, maar om die op te lossen moet je een ander programma kopen, dus niet meer gratis. Zo ook bij dit programma. De zogenaamd gevonden fouten zijn fake, ze bestaan niet, daarom is dit oplichtting.
Bert, met alle respect je zou dit soort advertenties niet moeten plaatsen, de lezers van je site zijn voor het merendeel oudere mensen die in deze oplichting zouden kunnen trappen.
Uiteraard zijn advertenties belangerijk voor je, dat begrijp ik. Ik roep alle lezers dan ook op te
overwegen of zij geen advertentie kunnen plaatsen.
Geachte lezers,
Ik heb zelf geen advertenties op mijn site, dwz ik zie niets, mogelijk omdat ik steeds ben ingelogd.
Ik weet dat WordPress, het bedrijf dat mij de ‘format’ levert (gratis) aan het experimenteren is met advertenties voor de Amerikaanse markt. Ooit was er een andere lezer die me er opmerkzaam op maakte dat af en toe onderaan de artikelen in de Java Post advertenties verschenen. Waarschijnlijk kan ik – door te betalen! – voorkomen dat dit opnieuw gebeurt.
Voor de helderheid: deze advertenties leveren mij dus niets op. Ze kosten me dus alleen maar.
Ik zal mijn licht eens opsteken…
Bert
Gratis WordPress betekent inderdaad advertenties van WordPress, die iedereen die niet is ingelogd op WordPress te zien krijgt. Dat is de ‘prijs’ voor ‘gratis’.
Beste JPF Barneveld Binkhuijsen, ik heb hier nog nooit een advertentie gezien, ook niet bij andere WordPress blogs.
Hans, dat kan best kloppen, hij was na een half uurtje al weg.
Maaf Bert, maar hoewel natuurlijk off topic kan je de reaktie laten staan als waarschuwing
voor alle lezers.
Bij een artikel als dit is aangeven dat je het artikel ‘leuk’ vindt via de betreffende knop een beetje raar. Ik wilde natuurlijk mijn waardering (in het Engels ‘like’) uitspreken voor de post, die minder leuke ontwikkelingen beschrijft.
Thanks! Gracias!
Hoe erg is dit alles? Heel, heel erg. Op een door mij samengesteld online bronnenoverzicht voor de bestudering van de geschiedenis van Nederlands-Indië, plaatste ik min of meer in volgorde van belangrijkheid de volgende vijf websites bovenaan: 1. krantencollectie van de Koninklijke Bibliotheek; 2. kaartencollectie van het KIT; 3. erfgoedcollectie van het KIT; 4. Afscheid van Indië-collectie van het Nationaal Archief; en 5. het Moesson-archief. Alle vijf onmisbare archieven voor het begrip van onze koloniale geschiedenis.
Als het IP zegt alle belangen van hun leden en diverse verenigingen te behartigen is hier de mogelijkheid om het zaakje over te nemen en een gecombineerde site te runnen in het belang van de Indische gemeenschap. Zij zijn ook erkend door de regering en dat geeft misschien ook de mogelijk tot geldelijke steun waardoor de krachten gebundeld kunnen worden.
R Geenen
Ik hoop dat de Redactie bekend is met de INDISCHE BIBLIOTEEK in Zuid California onder management van het Internationaal Tijdschrift DE INDO.
‘De Indo’ ken ik, vroeger had ik er i.v.m. mijn werk een abonnement op. Van de Indische Bibliotheek in California weet ik niets.
Dit artikel gaat over online bronnen. De foto die ik er bij heb geplaatst is misschien wat verwarrend, – foto´s van online archieven zijn zo onzichtbaar. 😉
B,
Ook met gebaargeld, duizenden euro’s, én honderden uren van vrijwilligers was het archief van IFA gedigitaliseerd. http://www.indischfamiliearchief.nl/
Het was alleen toegangelijk voor donateurs, dus het grote publiek heeft nooit toegang gehad.
Maar het bestuur heeft een tijd terug het hele archief van het internet gehaald om privacyredenen.
Inderdaad was er veel informatie te vinden over nog levende personen.
Maar het bestuur heeft het opgeborgen bij iemand thuis en ….. daar ligt het te ver byten.
Niet eens is er een toegang gemaakt voor SIFA-medewerkers die cliënten helpen.
—–
Wel…. het goede nieuws is…….. dat het Moessonarchief nooit offline is geweest.
Je moet wel het juiste adres nog kennen: http://moesson.pictura-dp.nl/voorwaarden/
Dus weggegooid geld. Laat de SIFA hier iets aan doen.
Heb het even opgezocht.
Het was een subsidie van 118 duizend euro, voor:
“…het digitaliseren van het Indisch Familie Archief, om de toegankelijkheid ervan te vergroten en duurzame opslag te realiseren. Hierdoor kan de informatie-uitwisseling tussen IFA en de betrokken doelgroep uit binnen- en buitenland worden geoptimaliseerd.”
Van de website van de SIFA: “Inloggen digitaal archief niet meer mogelijk.”
Duurzame opslag? Misschien. Toegankelijkheid vergroot? In tegendeel.
Optimalisatie van informatie-uitwisseling tussen IFA en de betrokken doelgroep? Nul.
Is hier niemand die zich schaamt?
Als een grondige check op de besteding van het Gebaargeld plaats vindt, dan vinden we nog veel meer van dit soort posten.
Degenen die – namens de Indische gemeenschap – nu nog eisen stellen aan de Nederlandse overheid doen er goed aan dit mee te nemen in hun meningsvorming.
Bedankt voor de informatie.
Het wordt inderdaad tijd dat het IP en/of IFA (SIFA) eens open kaart spelen en alle informatie ter beschikking stellen aan het publiek.
R Geenen
California
Er wordt naar mijn mening er te veel van uitgegaan dat onderwerpen mbt Nederlands Indie, Nederlands-Indische geschiedenis , kortom waarin het woord Indisch voorkomt, slechts het terrein is van een Indische gemeenschap, een IIP, een…indo..
Waaruit maar weer blijkt dat het best meevalt met de belangstelling voor Nederlands Indie, de geschiedenis dan, en dat de sites die na 5 jaar nog bestaan worden onderhouden door hobbyisten, en fanatici.
Ja, dit soort lieden moeten we hebben. Maar de keerzijde van de medaille is dat hun sites er nog zijn bij hun leven en welzijn, hun geestdrift en hun financiele mogelijkheden.
Dat wist ik in 1998 al toen ik voor het eerst ging internetten.
Daarnaast zijn er zo veel belangengroepen en groepjes, organisaties en -ietjes, en weet ik veel wat nog meer, dat er een totale versnippering optreedt.
Het is dan ook onredelijk met “afgunst” verwijzen en te kijken naar het wel goed functioneren, nou ja onbereikbaarheid ervan, van de site van de KB, de historische kranten online.
Immers, ik tik ook wel steekwoorden in als Tilburg, Amsterdamse school, en veel, vele andere.
p.s.
Er was eens een tijd dat ik elke dag rondneusde in het archief van Moesson. Ik begaf me a.h.w. in Nederlands-indie. Totdat ik geconfronteerd werd met slechts een voorpagina en de mededeling aan de lieve luitjes dat hier de vernieuwde site zou komen. Dat was dan vele maanden geleden.
Het is toch te dol voor woorden, dat ik pas gisteren via een andere link wel toegang kreeg tot hun archief omdat de URL op Javapost werd vermeld???
Is het bij de redactie van Moesson niet opgekomen door een vermelding op de voorpagina bezoekers op het goede spoor te brengen.? Mij zou het slechts een halve minuut hebben gekost, de URL daarop te plaatsen. Een kleine moeite.
Daarnaast zijn er zo veel belangengroepen en groepjes, organisaties en -ietjes, en weet ik veel wat nog meer, dat er een totale versnippering optreedt.
Is die versnippering nu niet typisch Indisch. Net geknoopt zand.
R Geenen
@Ronny Geenen, versnippering is nooit te voorkomen, versnippering treedt ook op in andere delen van de nederlandse maatschappij. Maar omdat u zich concentreert op het indische valt u dat het meeste op
>>>>>>> Maar omdat u zich concentreert op het indische valt u dat het meeste op<<<<<<<<
Natuurlijk, want daar zijn wij mee bezig op deze site.
R Geenen
Ik vermoed dat iemand ooit klaagde dat zijn privé-gegevens op het internet staan .
En het zou best kunnen dat een rechter hem gelijk geeft en eist dat de database offline gaat plus schadevergoedingen etc.
Of het bestuur vreest een dergelijke aktie. Toch overwegingen die serieus te nemen zijn.
Maar wie SIFA bezoekt , op het kantoor gemeentearchief Den Haag, die kan toch al gegevens uit de familiedossiers zo als scan meenemen.
Maar nu moet men weer ouderwets een dossier uit een kelder halen enzo, dan naar de ontvangstruimte gaan, scannen etc.
Als er een laptop met de hele database staat in een kast dan kan men sneller digitaal zoeken.
Of men maakt een deal met het gemeentearchief dat die de database op het interne circuit zet.
Alleen toegangelijk voor wie een wachtwoord en account heeft .
Ten eerste: dit had kunnen worden bedacht voor het project een aanvang nam.
Ten tweede: is er ooit werkelijk dreiging geweest van een rechtelijke uitspraak? Of was slechts sprake van angst daarvoor?
Ten derde: welke alternatieven zijn overwogen? Welk deel kan wél online worden gepubliceerd?
Ten vierde: als alles weer achter slot en grendel gaat, en functioneert als voorheen (een bezoek aan Den Haag, toestemming vragen, kopieen maken etc) dan zijn we weer daar waar we waren 20 jaar geleden. Anyway, verloren tijd, verloren moeite.
Is die ene klager nog in leven?
>>>>>>>>>>Of men maakt een deal met het gemeentearchief dat die de database op het interne circuit zet.
Alleen toegankelijk voor wie een wachtwoord en account heeft .<<<<<<<<<<<<<
Bovenstaande zou een mogelijke en goede oplossing zijn, vooral voor ons die in een ander land wonen. Ik hoop echt dat uw bovenstaande suggestie bewerkstellig kan worden.
Ik zal zelf proberen zelf in de site te gaan.
R Geenen
Ik bedoelde op het interne circuit van het gemeentearchief Den Haag. Dus alleen te bereiken via een desktop in dat gebouw, die aangesloten is op het netwerk van het gemeentearchief.
Alleen de SIFA-vrijwilligers hebben het wachtwoord voor de database en kunnen mensen sneller helpen. Ik ga er van uit dat het gemeentearchief zo’n netwerk heeft. Er zijn bedrijven die ook toegang geven aan bevoegd personeel die van buiten het gebouw inloggen.
Het Semarang Foto Archief is na zoveel jaren nog steeds in de lucht en zal dit nog jaren voortzetten. ( http://www.semarang.nl ).
Ik denk dat het tijd wordt dat de Indische gemeenschap wakker wordt. Willen wij nog redden wat er te redden is voor onze kinderen, kleinkinderen etc.
p.s, Het archief van andere sites over Indië kan ook interessant en leerzaam zijn.
Zeer zeker. Een aantal daarvan noemde ik in het overzicht http://www.javapost.nl/bronnen, maar de hier genoemde vijf sites hebben (of beter gezegd: hadden) een meerwaarde door hun aanbod of omvang. De meeste andere belangrijke sites hebben slechts betrekking op een deelaspect van de historie van Nederlands-Indie.
Begrijpelijk, echter Den Haag heeft, vermoed ik, nogal wat informatie van mijn familie en die van mijn vrouw.
Daarnaast, wanneer de mogelijkheid daar is, gaat zelf zoeken veel vlugger, dan met de hulp van een ambtenaar.
R Geenen
Ronny, SIFA-vrijwilligers zijn geen ambtenaren en klanten kunnen niet zelf dossiers uit het magazijn halen. Maar vanuit Amerika kun je gewoon e-mailen met SIFA. Techniek staat niet voor niks tegenwoordig, maar dit is wel mogelijk.
Ronny, SIFA-vrijwilligers zijn geen ambtenaren en klanten kunnen niet zelf dossiers uit het magazijn halen. Maar vanuit Amerika kun je gewoon e-mailen met SIFA. Techniek staat niet voor niks tegenwoordig, maar dit is wel mogelijk.
Ja, de techniek staat voor niets, echter met een persoon er tussen vraag ik mij af hoe lang dat wel niet duurt. Het is ook een punt van wat ik nodig heb en wat de persoon denkt dat ik nodig heb.
Het zelf mogen zoeken zou geweldig voor mij zijn. Helaas!
Ronny
Beste iedereen,
Het Moesson-archief is sinds 2008 onafgebroken online gebleven en te raadplegen via google of http://moesson.pictura-dp.nl/. De kop boven dit artikel gaat dus niet op voor Moesson.
Onze tijdelijke site heeft inderdaad geen button naar de jaargangen. Onze excuses daarvoor. De nieuwe site zal die button uiteraard wel hebben, maar we zullen de link in de week van 16 september ook op onze tijdelijke homepage plaatsen. Prettig om te merken dat er nog steeds behoefte aan is. Hartelijk dank.
Het septembernummer van Moesson verschijnt dit weekend: een themanummer over Lilian Ducelle, een van de belangrijkste activisten die de naoorlogse Indische gemeenschap heeft gekend. Zij is afgelopen maand op 93-jarige leeftijd overleden.
Hartelijke groeten,
Geert
– redactie Moesson
He, Goed nieuws redactie Moeeson. Kan ik in mijn verbeelding weer terugkeren naar Nederlands Indie, (momenteel) in het bijzonder Midden-Java. Jawa-Tengah, Jateng 😉
Wat de advertenties betreft op Javapost. Ik meen toch ooit hier een verdwaalde advertentie gezien te hebben.
Wellicht zou het kunnen zijn omdat ik een notebook heb overgenomen met daarop malware.
1. de advertentie mbt die antivirus/scansoftware duikt ook wel eens op, maar hier nooit gezien.
2. het meest verraderlijke is die aankondiging van internet Explorer waarbij melding wordt gemaakt van een update, van extraatjes van rare bedrijfjes, die je helemaal niet op de harde schijf wilt hebben. Er worden vooraf wel enige vragen gesteld. Gewoon annuleren die installaties, de gehele!
Adoeh seh … meneer Vos, had ik uw bovenstaande bijdrage maar eerder onder ogen gekregen. Na het aanklikken reactie ‘redactie Moesson’ verschijnen er allemaal regendruppels op mijn monitor. Of zou het een gesublimeerde advertorial zijn van ‘archief van tranen’.;)
e.m.
@Pak Eppeson
Ik begrijp de boodschap ;-). zij hebben ook een facebook pagina.
Wong edan die pak Vos, males.
Ik denk dat ik maar oogdruppels koop bij het kruidvat voor mijn beslagen contactleznen.
p.s. @Pak Eppeson,
U kunt nu wel smakelijk lachen om mijn onoplettendheid, maar ben ik dan de enige – of een van de weinigen – die elke dag de website van Moesson bezoekt? Anderen hadden toch ook vragen kunnen stellen?
Mijn ervaring heeft uitgewezen dat een bezoeker niet langer dan een paar minuten een pagina bekijkt, half de artikelen leest, laat staan dat hij zich de moeite getroost om naar beneden te scrollen.
Edoch de redactie van Moesson had het zelfde euvel ook kunnen opmerken.
Overigens, in deze tijd waar het gaat om aantallen pageviews, bezoekers en geld, zijn het slechts gekken die hun website regelmatig onderhouden voor 2 (toevallige) bezoekers en een paardenkop per dag. Als het niet om de dag is.
Dag meneer Vos, ik kom net terug van een bezoekje aan http://www.astaga.nl/indonesie-tijdlijn/index45.htm Blijft leerzaam; van ‘kruidnagel tot kruitvat’, zeg maar.
Loh, ik ben me geenszins bewust van een eventuele onoplettendheid uwerzijds. Maar bij deze soundbyte kon ik een 🙂 niet onderdrukken. You made my day.
(By the way) keep up the good work. Astaganaga seh!
e.m.
PS.
Oy … soundbyte perheten: @’Ik denk dat ik maar oogdruppels koop bij het kruidvat voor mijn beslagen contactlenzen.’@
e.m.
Pak Eppeson,
U noemt hier het Archief van Tranen. Dat die lang online mag blijven
Dat is ook een Indische site 😉 , maar wel eentje van een belanda die weet hoe ik me voel, of liever gezegd hoe ik me moet voelen. Iemand die me bevoogdend onder haar wieken plaatst, voor mij opkomt, maar onderwijl het stempel “zielig” op mij drukt. Adoeh seh, so sielig toh!
In dat ‘stille tranen in een kil vaderland’ – het was onlangs hier 30 graden – herken ik me niet. Weliswaar bevond ik me in Nederland soms in een tranendal, maar dat had niets met mijn achtergrond te maken.
Ik ben meer het type van “Ik worstel en kom boven”, van “Je maintiendrai”. Dat ben ik mijn ouders wel verschuldigd.
@ Pak Ed Vos zegt: 7 september 2013 om 1:00 pm@
–Woow … meneer Vos, wat een prachtig krachtig intellectuele weergave van uw gedachten met deze psychologische ontboezeming.
Ja, dit ene zinnetje alleen al @Dat ben ik mijn ouders wel verschuldigd.@ is ook voor mij persoonlijk altijd weer fijn om te lezen. Het omvat a.h.w. een heel boekwerk, i.c. van een heel intelligente HBS-punker ‘Steppenwolf’ Indo tot aan Feargal Sharkey’s ‘A good heart is hard to find. En van de Birma-Siam spoorweg via het vliegveld van Bali tot aan het volkstuintje bij de Baandert.
Terima kasih. Ik kan er weer een tijdje tegen.
e.m.
@Ach ja, Pak Eppeson, men beweert dat een beetje indo – voor u geldt misschien een ander motto – zich aanpast aan de omstandigheden waarin hij zich bevindt.
Onze ouders (of familieleden) hebben de Jappenkamp/tijd meegemaakt, de bersiap, de politonele acties, het gedwongen vertrek naar Holland. Zelfs het contractpension hebben zij overleefd. Ik weet het. Moet ik nog verder zeuren soms?
Overlevingsinstinct pleegt men dat te noemen. Daarnaast moet je het spel ook meespelen.
In Indonesie ben je corrupt, in Nederland eerlijk 🙂
In Indonesie ben je Arjuna uit het bekende wayangspel, in Holland ben je Jan Klaasen.
Nou ik ben geen Jan Klaasen, vergeet dat maar 😉
Wat die repatriëring en die contractpensions van die Van der Molen betreft , daar is toch al een mooie film van gemaakt? Speel die af tijdens een Indie-herdenking, gaat die Van der Molen er nog eentje maken. Zeker voor de kijkcijfers van tv MAX?. Zo wordt ons leed weer ten gelde gemaakt.
Volgend jaar wordt het jaar van de contractpensions. Als het haar dit keer lukt komt Griselda in mei 2014 met haar andijvielucht, en daarna Pia dus nog een keer met de stille tranen. Dat wordt een klaagzang van jewelste. Moet me beraden hoe ik met de Java Post daarop inspeel. Kan een dergelijke aandachtsgolf natuurlijk niet voorbij laten gaan. 😉
Volgend jaar wordt het jaar van de contractpensions. Als het haar dit keer lukt komt Griselda in mei 2014 met haar andijvielucht, en daarna Pia dus nog een keer met de stille tranen. Dat wordt een klaagzang van jewelste. Moet me beraden hoe ik met de Java Post daarop inspeel. Kan een dergelijke aandachtsgolf natuurlijk niet voorbij laten gaan. 😉
Deze website en U zijn daar al aan gewend, niet waar. Het volgend jaar is toch gewoon een vervolg en voortzetting van de klaagzangen over de ww2, bersiap, jappen, enz, inclusief alle meningen over wie nu wel en niet schuldig zijn.
Bert. Hartelijk dank voor je geweldige lijst en je terechte kritiek over de verwaarlozing en onbereikbaarheid van Indische sites. Zou deze Indische begrippenlijst http://www.nedindie.nl/index.htm ook nog op je lijst kunnen worden bijgeschreven. Ik maak er redelijk aak gebruik van. Groet, Peter
Goeie aanvulling, Peter. Ik zet hem erbij.
“Hoe erg is dit alles? Heel, heel erg……”
Jazeeker. Midden 2004 ben ik begonnen met mijn memoir over het leven in de vrouwen/kinderen kampen Darmo Wijk Soerabaja (Surabaya), Moentilan (Muntilan) en Banjoebiroe (Banyubiru) 10 op Java. Met begonnen bedoel ik dat ik aan het rondkijken was voor informatie (documenten en speciaal photos)) om mijn herinnering aan te vullen en ik vond gemakkelijk een aantal archieven die ik goed kon gebruiken. Fast Forward naar 2009 (dochter ziek, weer getrouwd, verhuisd van Dallas, Texas naar Santa Fe, New Mexico – ik woon in the US): niet zo goed meer. En nu nog even minder, zoals iedereen al geillustreerd heeft. Bedankt for the tips, tussen twee haakjes.
Ik was toen een jongen van 8 tot 11 1/2 jaar en mijn herinnering is scherp (ik kan zelfs nog het avond eten ruiken) maar het zou geweldig zijn als ik nog een of twee personen kon vinden die toen een beetje ouder waren dan ik en ook in Moentilan en Banjoebiroe 10 geweest zijn. Dit moet natuurlijk een vrouw zijn omdat een jongen van 11 jaar eigenlijk al in een mannenkamp behoorde tegen het einde. Ik was ongelovelijk gelukkig.
Voor moor informatie, mijn web site is http://www.leokeukens.com en ook http://www.withnothingbutourlives.com. Beide komen op dezelfde Home Page aan.
Terima kasih banyak.
Volgens mij zijn er niet veel foto’s uit de Japanse internerings/krijgsgevangenkampen, behalve Japans reclamemateriaal. Het meeste wat je ziet zijn foto’s en filmtjes van na 15 augustus 1945. Mensen in redelijk nette kleren die eten koken, het kleine meisje dat in een lief jurkje de trap opgaat (oneindig aantal vertoond). Wat er is, ligt bij KITLV en NIOD, maar die zijn vanuit de VS natuurlijk moeilijk te benaderen. Bij de foto-albums bij het KIT ben ik nog niets tegengekomen. Maar ja, ik ben pas net over de helft.
Kijk eens op http://www.semarang.nl
Volgens mij kun je het via google images proberen, vervolgens op en foto klikken en op en website terechtkomen waar hopelijk meer foto’s staan (of tekst)
https://www.google.nl/search?q=foto's+japanse+interneringskampen&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=Xv1HUuf8Cejx4QTM-oG4AQ&ved=0CDAQsAQ&biw=1093&bih=521&dpr=1
Volgens mij kun je het via google images proberen, vervolgens op en foto klikken en op en website terechtkomen waar hopelijk meer foto’s staan (of tekst)
Google heeft zijn methode van “search engines” kort geleden wat aangepast. Met de vragende vorm kan een ieder iets meer bereiken en vrij snel vinden.
Ik weet niet hoe ik John Oltman en Ed Vos kan beantwoorden/bedanken omdat hun reacties geen “Beantwoorden” link hebben. Daarom ik zal het hier maar doen.
Oltmans: Ja, ik had uw beb site al gezien vanwege uw 5 september. Bedankt hoor.
Vos: Dat is een geweldige tip, en de “tip van de iceberg”. Hartelijk bedankt.
We zijn op de wereld om elkaar te helpen niet waar 😉
Gewoon zoekwoorden/ trefwoorden intikken en kijken maar
http://nl.images.search.yahoo.com/search/images?_adv_prop=image&fr=yfp-t-732&va=pictures+of+japanese+camps+wordl+war+ii
We zijn op de wereld om elkaar te helpen niet waar 😉
Gewoon zoekwoorden/ trefwoorden intikken en kijken maar
http://nl.images.search.yahoo.com/search/images?_adv_prop=image&fr=yfp-t-732&va=pictures+of+japanese+camps+wordl+war+ii
Als je diverse foto’s, vooral in vergrootte vorm bekijkt, dan is het toch een schande dat vele van deze kempeitai, veroordeeld tot levenslang, al in 1956 vrij werden gelaten en dat deze moordenaars door hun huidige premier Abe als helden worden geëerd.
Mij bezorgen de foto’s pijn in mijn buik en ik word er bijna misselijk van.
De Japanse moordenaars worden als nu helden in de YASSOKUNIE tempel geeert. Dank zij Mc Arthur die verboden had om het palijs van Tenno Heika tebombarderen en en hem zelf niet als oorlogmisdadiger te veroordelen.Alhoewel Japan zijn militaire oorlog had verloren maar zijn economische gewonnen en is nu veel beter af dan andere landen en volkeren die hij ooit vertrapt heeft en zo veel ellende vooral de Indo’s had veroorzaakt.Wat een ironie.
Pak Wal. waarmee wilt u Japan vergelijken? met Zuid Korea, China, Indonesie?
Indo’s kunt u beter vergelijken met het volk waarmee men vanwege de diaspora zich het liefst mee wilt vergelijken: de “Joden”.
”THAT IS WHAT THE WANT” .Wat Japan nu heeft berijkt na een oorlog verlies.
Japan is na WOII bezet geworden door de VS. Door toedoen van de VS is daar een land ontstaan met een democratisch bestel naar westers (Amerikaans) model. Het eerste in Azie. Met Amerikaanse steun is het land er boven op gekomen: het Japans economisch wonder.
Vergeet de invloed niet van Amerika op Indonesie (periode Soeharto).
Met Amerikaanse steun is het land er boven op gekomen: het Japans economisch wonder.
Vergeet de invloed niet van Amerika op Indonesie (periode Soeharto).
En vooral niet vergeten de invloed van Amerika op Europa en Nederland in het bijzonder.
Maar ik begrijp de ironie wel. Om terug te komen op de Joden, het joods zijn. Het joods zijn is niet alleen een gevoel maar ook een levenshouding (de joodse religie).
Ik kan overigens omdat klassieke muziek een liefhebberij van mij is zo uit mijn hoofd een aantal Joodse topmusici van wereldnivo opnoemen
Om totdat nivo te komen heb je nodig: een land, een taal , een cultuur, een identiteit, een zelfbewuszijn en die worden je met de paplepel ingegoten, (en goede een goede lobby is ook mooi meegenomen).
Die krijg je niet zo maar door op forums te discusieren over of je indisch bent of indonesisch of Nederlands.
Stel dat Kormowidjojo bij elke zwemslag “het Javaanse” daarin tot uiting wil brengen, dan denk ik dat ze rap voorbijgezwommen wordt door zwemsters van mindere allure.
Laten de Javanen zich maar bezighouden met het Javaanse in de zwemkunst, daar komen ze heel ver mee.
Wat verstaat u met “in het Javaanse in de zwemkunst, waar ze heel ver mee komen?”
>>Stel dat Kormowidjojo bij elke zwemslag “het Javaanse” daarin tot uiting wil brengen, dan denk ik dat ze rap voorbijgezwommen wordt door zwemsters van mindere allure.<<
Bedoeld u een "inferieur gevoel?"
@Ronny Geenen, laat ik het zo stellen: De Javanen op Java.
Waarom inferieur gevoel?
Javanen voelen vanwege hun eeuwenoude cultuur zich al verheven boven andere bevolkingsgroepen in Indonesie.
Javanen voelen vanwege hun eeuwenoude cultuur zich al verheven boven andere bevolkingsgroepen in Indonesie.
Dat klopt, en mijn moeder vertelde mij, dat daarom zij vooral bij de Minangkabau van west Sumatra, die een hoge intelligentie hebben, niet erg geliefd zijn.
@ Peter Schumacher
Ik kijk even op http://www.nedindie.nl/index.htm en wat schetst mijn verbazing, Binnen- en Buitenkampers komen in het lijstje niet voor. Wel Bijbelvertaling en 1ste Indonesische bisschop Zeker geen begrip voor de Vaderlandse geschiedenis of de geschiedenis heeft geen begrip voor hen.!!!!!!!
Ik nog wel andere Indische woorden die ik met aan zekerheid genzende werkelikheid ook niet in het begrippenapparaat (what’s in a name) vind maar laat ik niet vervelend doen.
Uit andere discussies heb ik begrepen dat daar nogal bijbelvaste lieden bij zaten.
Correctie:THAT IS WHAT THEY WANT!