In Nederland worden deze week verkiezingen gehouden, – tijd om na te denken over de wezenlijke drijfveren van ons bestaan. In het Semarangse dagblad ´De Locomotief´ van 1 november 1881 verscheen het volgende artikel van de hand van een zekere XYZ, waarin het karakter en de idealen van de (vooral mannelijke) Indo-Europeaan worden ontleed.
“Vol levenslust”
`Onder Indo-Europeanen versta ik alle hier op Java geboren Europeanen, al dan niet afkomstig van Europese ouders pur sang, of ze nu en blank, geel, bruin of zwart zijn. De nuance van de kleur doet er niet toe; ik scheer hen allen over dezelfde kam omdat zij dezelfde opvoeding genieten of liever ondergaan. Ik zal u, welwillende lezer, de Indo-Europeaan eerst als kind, vervolgens als jongeling, daarna als man met gade en kroost beschrijven.
Van de Indische jongeren sprekende, kan men gerust zeggen dat de jeugd nergens ter wereld zoveel verscheidenheid laat zien als in Indië. Men vindt er op het oog verschillende soorten, en toch heerst er harmonie en overeenstemming; een blank Indisch kind heeft dezelfde neigingen, dezelfde gewoonten, dezelfde ideeën als een bruine. Het is een aardige, bonte troep, de Indische jeugd! Wat Hildebrand in zijn Camera Obscura van de Hollandse zegt, dat kan men ook op de Indische toepassen. Ook de Indische knaap heeft veel goeds en al heeft hij gewoonlijk geen „fikse knokkels” en „fikse knieën”, hij bezit in de spieren een bijzondere lenigheid en veerkracht, welke hem in staat stellen de Hollandse jongen van gelijke ouderdom in het zand te doen buitelen. Ook hij is vol levenslust, kan aardig en geestig zijn in zijn Maleis-Hollands, en bezit een onbedwingbare vrijheidszucht die tot zijn nadeel wel eens ontaardt in: liever de ganse dag, liefst blootshoofds, en met blote voeten langs ’s Heren wegen te slenteren, dan een kwartier, ja, een seconde, naar de wijze lessen van zijn meesters te luisteren. Waarlijk, de Indische jongen heeft vele goede eigenschappen, en ik zou zeggen dat hij dít op de Hollandse jongen voorheeft, dat hij minder spotziek is en meer handelt dan deze. Hij zal zo snel de spot niét drijven met de ongelukkige, die een bochel of ander lichamelijk gebrek heeft, en eerder met zijn vuisten dan met scheldwoorden gereed staan wanneer hij een vijand te bestrijden heeft.
Slaafsheid
Nu moet men echter niet denken dat ik de Indische knaap voor een heilig boontje aanzie en niets dan lof voor hem heb. Neen, verre van dat! Ik zal de laatste zijn hem van ondeugden gevrijwaard te achten. Onder de vele ondeugden – of noem het gebreken – waaraan hij mank gaat zonder er zelf schuld aan te hebben, behoort zeker ook gerekend te worden de minachting die hij heeft voor de Javaan. In zijn ogen bezit deze geen gevoel, geen denkvermogen, kortom is deze als een redeloos dier. De verklaring hiervan ligt voor de hand. Van zijn geboorte af krijgt hij een Javaanse tot verzorgster, die eerst over hem heerst, maar later zijn slavin wordt. Hierdoor krijgt hij al dadelijk een scheve voorstelling van hetgeen men in Europa onder gelijkheid verstaat. Ik bedoel met gelijkheid niet dat de mens niet hoger mag staan dan de andere, maar wel dat ieder mens recht heeft op individuele vrijheid. Daarbij komt nog de zonderlinge eerbied, die de Javaan zelf voor het minste dorpshoofd heeft. Is het wonder dat de Indische jongen reeds vroeg bij zich zelf zegt en ook wij ouderen: als de Javaan slaafs is jegens iemand die iets meer betekent dan hij, hoeveel te meer moet hij het zijn jegens ons, die zijn overheersers zijn en dus verre boven hem staan! Intussen heeft deze verhouding tussen zogenaamde Europese kinderen en Javanen het noodlottig gevolg, dat de Indo-Europeaan op zijn beurt zich slaafs gedraagt tegenover zijn meerderen en zijn minderen niet zo behandelt als het behoort.
In het bovenstaande kan men ook de verklaring vinden, waarom de Indo-Europeaan maar zelden komt tot het afstand doen van vals schaamtegevoel en besluit de pen – thans zijn enig wapen in de strijd om het bestaan – in een hoek te werpen, en te grijpen naar het werktuig van de ambachtsman, waarmede hij een goed bestaan zou kunnen vinden, maar dat hem in zijn ogen gelijk zou doen staan met de minste Javaan.
Slaag
Een ander euvel van de Indische jongen dat op de vorming van zijn karakter een zeer nadelige invloed uitoefent, is de overdreven vrees welke hij koestert voor zijn vader. In diens bijzijn wordt hij een gluiper, een veinsaard – wat eigenlijk wel geen verwondering wekken kan, wanneer men weet dat zijn vader in diens hoge wijsheid geen ander systeem van opvoeding volgt dan zo spoedig mogelijk om de roede te schreeuwen. „Kassi roei”, ligt in zijn mond bestorven. Voor ik verder ga, moet ik opmerken dat nergens ter wereld zó veel vaders gevonden worden die zó weinig begrip van opvoeden hebben als hier te lande. Zij menen dat zij de gebreken van hun kinderen kunnen afleren door slaan en ruwe woorden. Er bestaat toch niets nadeligers dan zo´n opvoedingssysteem! Tracht op het gemoed van de kinderen te werken, vooral als zij reeds tot op een zekere leeftijd gekomen zijn en het onderscheid kennen tussen goed en kwaad. Maar verneder hen niet door barsheid, noch door de roede, die reeds lang door u als ballast over boord moest zijn geworpen! Het kinderlijk karakter is ontvankelijker voor goede woorden dan u mogelijk denkt. Met slaan, vooral wanneer daartoe een zweep of roede gebezigd wordt, zaait u haat in het gemoed van uw kind en zeker zult u er nooit liefde mee kweken. Bovendien, tot zweep of roede uw toevlucht te nemen, is niet anders dan een bewijs van uw gemakzucht. Immers een kind door overtuiging, zonder overdreven gemoedelijkheid, tot inkeer te brengen, is oneindig veel moeilijker.
Mais revenons à nos moutons! Terug naar het onderwerp! De Indische knaap droomt vanaf zijn tiende jaar van niet anders dan van vuurwapens en paarden. Niets maakt hem opgetogener dan wanneer zijn vader hem een geweer of een paard ten geschenke geeft. Rossen en jagen, jagen en rossen, ziedaar liefhebberijen, waarop hij verzot is en die hem wel eens van de school doen dwalen. Zondags gaat hij met een kloppend hart ter jacht, en wee dan de vogels die hij op zijn weg ontmoet. Tot het eetbare of oneetbare pluimgedierte behorende: het is hem om het even, hij schiet ze neer, niet uit moordlust, maar enkel om zijn jachtlust bot te vieren. Ik zou hiervan geen melding maken, ware het niet, om te laten zien dat de Indische jongen vatbaar is voor vermaken waaraan gevaren verbonden zijn. Dit getuigt dus van kracht, moed, zelfstandigheid, zelfvertrouwen en levenslust. Waar zulke vermaken in ere worden gehouden, daar moet ongetwijfeld een goede geest heersen. Ongelukkig is het intussen dat die goede geest hem niet altijd blijft bezielen,
’t Moet gezegd worden, naarmate hij ouder wordt, verdwijnen meer en meer zijn goede eigenschappen, om plaats te maken voor een onveranderlijke zucht tot afkeuren van alles, wat geen stoffelijke voordelen oplevert. Echter, men beschouwe geld niet als doel, maar als middel om van het goede des levens te genieten en er nut mee te stichten. Ik zou nu wel kunnen vertellen wat eigenlijk de eerzucht is van een Indische knaap van 13 à 14 jaren die het ongeluk heeft arme ouders te bezitten. Maar voor een Indische lezer is dit overbodig. Hij weet immers even goed als ik dat die bestaat in: geplaatst te worden als klerk op het een of ander residentie-kantoor, waar hij er zich op toe kan leggen een wandelende kopiëermachine te worden; ziedaar zijn idealen, zijn illusies!
Advocaat
Ik verbreek dus mijn belofte en stap over tot het onderwerp: de Indo-Europeaan als man en vader. Wij allen weten dat we in een tropisch land wonen, waar bijna iedere dag de thermometer een warmte aanwijst van 30° Celsius in de schaduw en 35° Celsius in de open lucht. Een der gevolgen schijn te zijn, dat de Indo-Europeaan reeds vroeg door de pijlen van Amor in het hart wordt getroffen. Op zijn 18e of 19e jaar heeft hij gewoonlijk een keus gedaan en een jaar later is hij man en vader. Wel wat laat ziet hij nu in dat hij moet zorgen voor vrouw en kroost, en – tot zijn lof – toont hij daarbij grote ijver, zonder er zich op te laten voorstaan. Lacht Fortuna hem toe, dan zendt hij zijn zonen naar Europa om hen daar te laten studeren, liefst voor advocaat, omdat hij zelf, die het voorrecht niet gehad heeft een degelijke opleiding te genieten, maar al te goed weet wat het zegt niet dom te zijn. Raad hem eens aan zijn zoon voor wat anders op te leiden, bijvoorbeeld voor doctor in de natuur- en wiskunde, of in de letteren of in de geneeskunde. Al was hij zo rijk als een Croesus, hij zal u antwoorden: „het laatste gaat nog al; u kunt daarmee nogal flink duiten maken; maar het eerste of tweede, wat geven ze u? – Niets dan een naam. Nee, advocaat moet mijn zoon worden, en het is mooi een kromme zaak recht te kunnen maken”. Men ziet hieruit dus, dat het hem niet te doen is om de studie van het schone recht – hij zelf heeft van dat recht niet de minste notie – maar van het geldelijke voordeel die het baantje van procureur kan opleveren en om de spitsvondigheden, waarmede een advocaat een zaak kan winnen. Hieruit laat zich verklaren dat bij de Indo-Europeaan een slimheid synoniem is met geleerdheid.
Het oordeel van de Hollander over zijn Indische landgenoot luidt meestal: “hij is royaal, doch vadsig of traag”. Niets is minder waar dan dàt. Ja, royaal, in zoverre het gastvrijheid betreft, en vadsig, wanneer het dingen aangaat die zijn zaken zozeer niet raken. Tot zijn lof zij gezegd: hij is volstrekt niet van geestesgaven misdeeld en zó ijverig in zijn zaken, dat daarbij alles moet achterstaan. Is hij royaal in grote dingen, in kleine is hij gewoonlijk voorstander van de economie van de zuinigheid.
Zo gaat het met de opvoeding van zijn kinderen ook. Wanneer hij zich juist met hand en tand moet verzetten is hij dikwijls zwak, terwijl hij in nietige gevallen niets weten wil van schipperen of door de vingers zien.
Liberaal
Ik moet nog een andere karaktertrek van de Indo- Europeaan aanstippen: terwijl bij de Europeaan geldt, dat iemand zo hoog niet kan staan of het strekt hem tot eer, wanneer hij zijn ongelijk erkent, wil de Indo-Europeaan daarvan niets weten, en lijdt hij liever zware verliezen dan maar in de verste verte schuld te belijden.
De Indo-Europeaan die, gezegend met met aardse goederen, en ofschoon niet veel geleerd hebbende, toch in intellectueele ontwikkeling niet achter behoeft te staan bij de eerste de beste Europeaan, zal u verzekeren dat hij tot in de nieren liberaal is, een haat heeft tegen alles wat enigszins riekt naar priester, kerk en onderdrukking van de geest en dat hij om die reden tot de vrijmetselaren behoort. Maar stel hem eens op de proef en spreek hem eens tegen. Tien tegen één dat hij u een onaangenaam mens vindt en een warhoofd dat voor niets deugt. Nu, ja, hij is liberale beginselen toegedaan en dus liberaal. Maar men vatte dit niet zo woordelijk op. Immers chacun a sa manière d´être liberal! Ieder mag liberaal zijn op zijn eigen wijze. Met liberale beginselen gaat het evenals als met godsdienstige. Als de liberale lndo-Europeaan – hoewel de leerstelling van de onfeilbaarheid van de paus vervloekende – toch als hoofd des gezins zich aanstelt als een onfeilbare paus en niet duldt dat zijn kinderen een eigen oordeel hebben, neem hem dat dan niet zo kwalijk. Immers hij meent het goed met zijn vrouw en kinderen, en vat de eerwaardige roeping van echtgenoot en vader ernstig op. Hij is zo doordrongen van de heilzaaamheid van de voorschriften omtrent liefde en onderdanigheid welke kinderen hun ouders verschuldigd zijn, dat hij onmiddellijk alle tegenspraak – in welke beleefde vorm ook gegoten – van zijn kroost voor heiligschennis houdt. ’t Is treurig! Zij beseffen niet hoeveel kwaad zij soms zichzelf en hun kroost berokkenen. Liefde oogsten ze niet in, en – ’t ergste van alles – hun kinderen maken zij tot gluipers. Mochten bij de Indische vaders de navolgende woorden van de groten mensenkenner Thackeray ingang vinden: „Niets is ons ouderen, naarmate de jongelieden opgroeien en natuurlijk de vrijheid en het burgerrecht verlangen, zó zeer aan te raden als met gratie afstand te doen van onze pretentie op souvereiniteit en onze aanspraak op volstrekt gezag. Menig hoofd van een gezin, die met wijsheid en zachtheid regeert, is ongenegen het bestuur neer te leggen op het ogenblik, wanneer hij dit zou moeten doen”.
Materialisme
Onder de lndo-Europese maatschappij vindt het materialisme zijn vurigste aanbidders en dit acht ik geen gering kwaad. Hieraan schrijf ik het verschijnsel toe, dat er zo bitter weinig Indische jongelieden zijn die met de Hollandse in intellectueele ontwikkeling kunnen wedijveren. Ook de dorheid en saaiheid van het Indische leven, waarover men zo klagen kan, zijn mijns inziens hieraan het gevolg. Materialisme en egoïsme gaan hand aan hand. Dat deze eigenschappen in de Indische maatschappij ruimschoots aanwezig zijn, zal een ieder, die niet aan partijdigheid mank gaat, het me eens zijn. Misschien zal deze of gene, dit lezende, tot mij zeggen: Nu, die vindt men overal! Dan antwoord ik: niet in die mate, en stel dat u gelijk heeft, dan nog zou het geen reden zijn die te hekelen. De Indo-Europeaan is in merg en been een aanbidder van het stoffelijke.
Multatuli laat in zijn Vorstenschool de koningin Louise zich beklagen over de toestand van het arme volk, dat, door armoede uitgeput, voor niets ontvankelijk is, en legt haar dan de volgende schone woorden in den mond:
……………………………………… Het volk
Is laag gezonken, moeder! Ziel en hart
Gaan onder, bij aanhoudend stoffelijk lijden.
De gloed van hoger geestdrift wordt gedoofd,
Als ´t leven slechts één kamp is met het lage,
Als niet te sterven ´s levens eenig doel is,
En uitgesteld bezwijken hoogste prijs!
Wat is den arme het schoon der lente? – Niets!
Een sterrenhemel? – Niets! Wat is hem kunst?
Wat zijn hem tonen, tinten, geuren? – Niets
Wat is hem poëzie? – Wat liefde? Niets!
Welnu, hetzelfde kan men ook zeggen van de niet eens zo arme Indo-Europeaan. Wat is hem een sterrenhemel? Gesteld dat hij een tokohouder of koopman is, wel, niet anders dan iets dat geschikt is om de schepen, beladen met zijn toko- of koopmanswaren, de weg te wijzen. Wat zijn hem geuren? Hij houdt niet van bloemen, van die onnutte dingen, behalve kembang sepatoe, die levert hem althans goedkope schoensmeer op.
Ik eindig mijn geschrijf met de wens dat er toch enkele onder de vele Indo-Europeanen gevonden zullen worden, die het eens zijn met sommige van mijn punten. Wordt deze wens vervuld, dan acht ik dat geen gering resultaat. Dat een ieder het eens met me zal worden verwacht ik niet, omdat het nu eenmaal in de menselijke natuur ligt de waarheid onaangenaam te vinden.´
x
Java Post 
Buitengewoon interssant en goede observatie. De opvoeding van de vader met de zweep heb ikzelf overgenomen, geen olifanten staart (moeilijk om te vinden) maar mijn blote hand. Gelukkig ben ik met een Hollandse vrouw getrouwd die de tussenperzoon is geworden en mijn autoriteit verzachte en later toen ik een Baha’i werd, waar ik leerde dat je een paard geen gehoorzaamheid leert door hem te slaan. En vergeet niet Dr Spock, alhoewel hij later ook van gedachte is veranderd.
Een ding dat Teun zeker ook weet is zamengevat in het woord “Indolent” voor de Indo, de zudah laat maar houding tegenover dingen de niet rechtvaardig zijn of belangrijk voor anderen zijn. Het kost moeite om ze op gang te krijgen.
Een positieve gedachte is dat sinds Indo’s over de hele wereld verspreid zijn en een heleboel van het land waar ze wonen overnemen, terwijl ze toch hun Indo karakter behouden,
een grote invloed kan hebben om de wereld te verbeteren, want ze zijn uit noodzaak wereldburgers geworden en het is belangrijk dat hun afstammelingen daar bewust van zijn.
Vroeger was dergelijke stereotyperingen heel normaal: dé Duitser is zus en zo, dé Hollander etc…. Ergens na 1960 is men door de nieuwe tijdsgeest afgestapt van dergelijke karakterbeschrijvingen cq karikaturen.
Interessant is of er uit die tijd en van deze schrijver ook dé totok word weggezet.
Enkele zaken herken ik zoals onder “slaafsheid” , “slaag” en “materialisme” beschreven
Een ding heb ik niet gelezen , de Indo-Europeaan houdt van sterke verhalen . Opschepperig doen is hem, [haar wat minder] niet vreemd.
Mooie schets van onze jongens en meisjes uit Nederlands-Indiê.
Opscheppen is ook niet-indo’s niet vreemd.
Al die individuen in één karakterfiguur persen is een generalisatie.
Ik ben geen opschepper en indo’s zijn geen uitblinkers daarin tov niet-indo’s
——-
Een generalisatie doet de schrijver hier:
“……..De Indo-Europeaan die, gezegend met met aardse goederen, en ofschoon niet veel geleerd hebbende, toch in intellectueele ontwikkeling niet achter behoeft te staan bij de eerste de beste Europeaan, zal u verzekeren dat hij tot in de nieren liberaal is, een haat heeft tegen alles wat enigszins riekt naar priester, kerk en onderdrukking van de geest en dat hij om die reden tot de vrijmetselaren behoort…”
Dit is nonsens. Mijn indo-familie is katholiek, met niks haat tegen de kerk.
Ook de kennissen van mijn oudere familieleden waren kerkelijk.
Pas sinds een jaar ken ik persoonlijk een indo die ooit vrijmetselaar is.
Ik ben zelf atheistisch, maar niet met een haat naar de kerk. Wel met een kritisch oog.
Ja’t verschil zit in de 1e zin nl; Onder Indo-Europeanen versta ik hier op ”JAVA” geboren Europeanen,etc. ….
Dus nyo² mij raakt ’t niet. Ha-Ha
Gelukkig was XYZ wijs genoeg om niet de Indo als persoon zodanig te analyseren, maar slechts zijn karakter, terwijl daarnaast slechts de idealen van de vooral mannelijke Indo Europeaan worden ontleed. Het zou van evenwichtigheid getuigen wanneer er op dit gezeik wat XYZ als zijn waarheid beschouwt ook commentaar uit zijn eigen lezerskring gedoogd werd.
Ik weet met honderd procent zekerheid dat mijn beide grootvaders tezamen met al hun broers hem met hun jachtgeweren zouden hebben neergeknald als ze dit lamme en tamme geschrijf hadden gelezen en wisten wie die XYZ was geweest.
Beste Aelle,
“Gezeik” lijkt me een zeer onterechte definiëring, evenals de aanduiding “lam” en ” tam”. De Locomotief was progressief voor zijn tijd. Bedenk dat dit artikel geschreven is in 1881. Ik weet niet welke de commentaren van de lezers waren (ga nog op zoek) maar je mag er van uit gaan dat de boodschap van het artikel destijds eerder als socialistisch dan als conservatief werd gezien.
Je commentaar over de mogelijke reactie van je grootvaders kan zowel gezien worden als onderbouwing als als tegenspraak…
Dit verhaal is prachtig. Nu begrijp ik mijn verleden. Mijn vader kon opeens en onverwachts, met een vloek, mij met zijn vuist slaan. Ik weigerde hem eerbied te geven. Mijn vader klaagde onder zijn collega’s dat hij geen eerbied van zijn twee zonen kreeg. Op zijn sterfbed vervloekte mijn vader mij dat ik hem geen eerbied gegeven had. Mijn antwoord was stilte, een hand geven, zeggen “tot ziens” en weg gaan. Dit was in 1978. Nog steeds vraag ik mij af wat het antwoord aan mijn vader had moeten zijn. Ed.
Hahahaha. Wat een leuk artikel.
Niet alleen op java woonden de Indo Europeanen,maar ook op de andere eilanden zoals op Sumatra
Natuurlijk maar in het algemeen in Celebes vooral in de Minahassa , speekt de INDO beter Nederlands dan op Java. Waar de Indo het slechts Nederlands spreekt.
Dit artikel stamt uit de tijd dat men schreef dat mensen met een hoog voorhoofd meer hersens onder hun schedelkap bezitten dan zij die een laag voorhoofd hebben. Of dat zij, wier beide wenkbrauwen aaneensluiten jaloersch van aard zijn. Dat blanken intelligenter zijn dan negertjes uit Afrika.. dat de Westersche cultuur verfijnder en hoogstaander is dan de Oostersche. Je kunt daaruit alles halen wat je wilt en dat als algemene waarheid aanvaarden of als algemene domheid.. Edoch dit soort artikelen vind ik leuk om te lezen. Helaas baseerden velen uit die tijd daarop hun rassentheorieen. Maar toch herken ik in dit artikel de materialistischen aard van den gemeenen (gewone) javaan, praat me daar niet van ;-).
Mijn vader heeft me slechts 1 keer geslagen; maar toen was ik als kind vervelend aan het zeuren. Gelijk had hij 😉 Zo’n man die in een japans kamp gezeten heeft zal later geen vlieg kwaad meer doen,,,
Tot slot : mijn vader las boeken zoals de javaanse geestenwereld en de vierde dimensie van Ouspensky (Blavatsky en Gurdieff waren na de eeuwwisseling zeer populair), mijn moeder was daarentegen zeer kerkelijk.
Voor het overige een zeer stichtelijk artikel, een goede zet van Buitenzorg (Bert)..
Ik eindig mijn geschrijf met de wens dat er toch enkele onder de vele Indo-Europeanen gevonden zullen worden, die het eens zijn met sommige van mijn punten. Wordt deze wens vervuld, dan acht ik dat geen gering resultaat. Dat een ieder het eens met me zal worden verwacht ik niet, omdat het nu eenmaal in de menselijke natuur ligt de waarheid onaangenaam te vinden.´
Hahahaha 😉
@Hahahaha 😉 @
Ik dacht eerst er staat niet echt wat ik lees. Ik (her)kende deze vorm van omschrijving van kenmerken weliswaar reeds uit ‘Het Maleise Eilandenrijk’ van Alfred Russel Wallace (socialist), maar niet zo uitgebreid en gefocust op één bepaalde specfieke groep. Nu verscheen Wallaces boek 13 jaar eerder dan bovenstaand krantenartikel, maar toch. Of de tijden, of de Indo-Europeanen waren niet veranderd. De halve waarheid is, dat ik besmuikt heb gelachen, want voor je het weet word je afgeschoten. Heel even terzijde, zouden de beveiligers van Geert Wilders vandaag hebben kunnen stemmen?
Ik heb wel smakelijk kunnen lachen om een passage uit ‘Een Jaar In De Molukken’ (1917) van H.R. Roelfsema: [CITAAT] ‘Toen naar Ambon met zijn door zendelingen en dominee’s gevleide en over het paard getilde bevolking, die wijl zij christelijk is, zich ver boven den gewonen inlander verheven acht en in haar vereering en liefde voor het Vorstenhuis en de Regeering, waarin zij den besten Hollander overtreft, een steunpilaar is voor ons gezag in den Oost. Een volbloed Ambonees van de hoofdplaats is een verschijning, die door zijn verkeerd geplaatst gevoel van eigenwaarde in den beginne eenigszins op de lachspiren werkt. /……………/ Een Ambonees gevoelt zich een heer, die liefst zijn tijd aan grootdoen besteedt, graag goeroe is, of in ’t leger dient, maar die van gewoon aanpakken niet veel weten wil. Een zwaren koffer dragen weigert hij beslist en staat raar te kijken, wanneer men zich als blanke niet geneert, na zijn weigering, dit zelf te doen.’ [EINDE citaat]
http://www.gutenberg.org/files/24468/24468-h/24468-h.htm
e.m.
Menee Eppeson, uw raakt met deze passage eigenlijk de kern van de zaak. Een volk wordt gemaakt, of het nou door een buitenlandse oveheerser is of door de eigen regering.
Een volk dat onder de duim gehouden wordt kopieert het gedrag van de overheerser (de djongos die zijn tuan besar imiteert). Maar wanneer er mogelijkheden of geen faciliteiten zijn om tot die hogere kringen te geraken of tot grotere hoogten te stijgen dan blijft het slechts bij het kopieren van dat gedrag van de personen waar hij tegenopziet en/maar vooral bij dromerijen.
Ik kan daarover een grote boom opzetten, maar dan wordt het een lang epistel.
Wel wil ik een voorbeeld geven.
De grote klacht van veel indonesiers is bijvoorbeeld dat wanneer een indonesier omgaat met een bule, en vooral is dat bij indonesische vrouwen het geval, zij zich opeens de meerdere voelen van het eigen volk. De bule staat hier vanwege zijn westerse beschaving en vooral zijn geld in hoger aanzien dan zijn eigen volk. dat slechts beleefd kan buigen voor personen van hoger aanzien: inggih, inggih, inggih (ja,ja,ja).
@hahahaha 😉
Waarom moest ik zo lachen om dit artikel uit een progressief tijdschrift (socialistisch?). Socialisten heben de neiging om tot het drammerige toe ons een spiegel voor te houden.
Ook socialisten slaan kunnen de plank misslaan 😉
Je kunt je daarin (in dat spiegelbeeld) herkennen of je van dat beeld afwenden.
Indo’s, en dat zal bij deze of gene wel niet het geval zijn, weten niet dat zij veel (of iets) van de Javaan in zich hebben. De Javaan de duistere zijde van hen persoonlijkheid, die indolente die “laat maar waaien” figuur, die zij vaak zullen ontkennen (of ontkend hebben) maar van wie zij het eten, zo lekker vinden
Hahahaha 😉
Het lijkt wel een koloniaal stereotype wat je aan het opwarmen bent, Ed.
De Javaan is de duistere kant en de Europeaan is de verlichting.
Niet zo verlicht van je.
Bas Veth, noemt zich met recht prozaschrijver, schreef na in totaal 12 jaar vertoeven in de Oost:
~Een indisch-man heeft gewoonlijk een loomerige manier van loopen.
Zijn blik is bijna altijd ordinair; de huidkleur tanig -geel of bleek. Hij is veelal alcoholist. Zelden gaat hij zonder grootere of kleinere ‘brom-in’ naar bed.
Hij bezit aanleg voor corpulentie pafferige vetzucht. Gemeenlijk is hij dan ook dikbuikig en opgezet.
Bij algeneene kenmerken van zijn signalement behoort gezegd te worden, zekere vooze goorheid Zijn breedsprakigheid eischt het predikaat: zwetzend. ~ ( Geciteerd bij Vollebregt 1990a)
Zou dit op XYZ van toepassing zijn geworden?
Ik lach me eige kripoet….
Typo – zwetsend
Bas Veth ? Dat was toch die indohater met indovrouw ?
Ja, die Bas Veth, met tropenkolder besmet. ’t Rijmt.
Bas V, zijn boek heb ik toevallig op mijn plank.
Al zou zijn verhalen overdreven zijn ( 50% waar?) zie ik wel kleine overeenkomsten in de tijd dat ik tussen de oude(re) generatie Indo/Indischen.
Mijn froebelschool en lagere school had ik tussen Indische kinderen gedaan in Djakarta.
Ik woon met /tussen ook tussen oudere Indo’s in Nederland ( de 1ste en 2de generatie) .
In totaal ongeveer 10-11 jaar.
Er zijn veel verhalen/atikelen geschreven over de elite van de Nederlandse gemeenschap in Batavia (en andere grote steden).
Aangezien het aantal Indische Nederlanders 70% tot iets meer dan 80% waren , zullen er ook veel rijke en goed geschoolde Indo/Indischen waren (de grote bung).
Van de kleine bungs heb je ook veel boeken of artikelen (o.a De Pauper) .
In Indonesia kennen we zelfs een gezegde “Indo banjak tingka(h)”
Tingkahnya ken wel als maar niet lagaknya .
Ik heb twee dingen begrepen:
1) Men had toen verschrikkelijk veel tijd om te schrijven;
2) Men heeft tegenwoordig verschrikkelijk veel tijd om commentaren te schrijven.
Geachte heer Somers,
Als u toch verschrikkelijk veel tijd heeft om commentaren te schrijven, zou ik graag willen weten wie de echtgenote (Indovrouw?) van Bas Veth was. Haar naam, Caroline Klein, is mij enigszins bekend en dat ze ‘overleden’ is, maar verder kan ik niet veel over haar te weten komen.
Bij voorbaat dank,
Aelle
P.S. Hierbij ter aanvulling een schets van een zekere mr. Paul J. Koster Hzn.: ‘Ik herinner me die koopman (Veth was die koopman) heel goed. Het was zo’n mollig, bollewangachtig manneke (aha) met zelfbewust voorkomen (hah) die zich met wanhopende ijver rechts en links liet voorstellen en onvermoeid zijn beroerd klinkend, geaffecteerd “èngenèm” (hahaha) liet horen en daarbij een slap handje (hahahahaha) gaf. Het was oppervlakkig oordelende een ijdel opdringerig kereltje (hihihi) en (bla bla bla .) en nu hoor ik dat hij van fijne gereformeerde familie is. Zo zie je, degeneratie is nooit uitgesloten (o, nee, dit is echt gemeen bedoeld!).’
Sorry, maar de namen Bas Veth, Caroline Klein, en Paul Koster komen mij niet bekend voor. Misschien bij Buitenzorg of Boeroeng. Die weten veel meer dan ik.
Bas Veth was mij bekend, ja. Zijn vrouw niet. Genoemde Koster evenmin.
Veth, Bas -, geboren: 21 oktober 1860 te Amsterdam, overleden: 22 februari 1922 te Bussum.
Schreef in 1900 “Het Leven in Ned. Indië”, na 12 Indische jaren aan het hoofd van een zaak te Padang te hebben gestaan en er zijn fortuin te hebben gemaakt. Hij koos als motto: ‘Laat alle hoop varen, gij, die hier binnentreedt’, het opschrift boven Dante’s Hellepoort. Tegenover hem staat Rusius’ werk Heilig Indië Het woord Basvetterij werd in Indië algemeen bekend voor ‘afgeven op de Oost’. Nog in ’t zelfde jaar bestreden door Otto Knaap, Mw. Koopman en L.C. v. Vleuten.
Het leven in Ned. Indie: http://www.dbnl.org/arch/veth001leve01_01/pag/veth001leve01_01.pdf
Na langdurig gesurf menig detail gevonden omtrent Caroline Kleine, eertijds weduwe van de violist Frederik Wilhelm Timmner.
‘In de NRC van 6 februari 1922 staan 2 overlijdensadvertenties voor Bas. De 1e van weduwe Caroline en haar dochter uit haar 1e huwelijk (H.C. Timmner). De 2e van de broers van Bas en een zus van Caroline. In de NRC van 7 februari 1922 staat een dankbetuiging van Caroline en haar dochter aan de pleegzusters A. van Dijken en A.S. Hooft Graafland voor het gedurende twee jaar liefdevol verplegen van Bastiaan Veth. Het
gezin woont bij de dood van Bas in Bussum aan de Brediusweg 54. Bas en Caroline krijgen samen geen kinderen. Caroline woont in 1923 in Amsterdam. In 1931 verhuist zij vanuit Naarden naar de Weissenbruchstraat 35 I in Amsterdam. Op 18 juni 1939 (of 1937) verhuist zij vanaf dat adres naar de Graaf Janlaan 44 in Naarden.’
http://wc.rootsweb.ancestry.com/cgi-bin/igm.cgi?op=GET&db=tveth&id=I8853
http://www.familieveth.nl/janveth1833-1899.html
Foto van Bas Veth.
Meer details over Amsterdamse Caroline Kleine met wie hij huwde na terugkeer uit Indië.
Ik meende dat hij in Indië een relatie had met een Indisch meisje.
Ik heb wel eens een stukje uit zijn boek gelezen, maar meer niet.
‘Het leven in Nederlandsch-Indië’ (Bas Veth):
Klik om toegang te krijgen tot veth001leve01_01.pdf
Uit ‘Oost-Indische Spiegel’ van Rob Nieuwenhuys:
http://www.dbnl.org/tekst/nieu018oost02_01/nieu018oost02_01_0037.php
e.m.
Toen iedereen hem aanviel, ging Otto Knaap hem verdedigen. Hij deed het in een brochure Bas Veth (1900).
Het lag in zijn aard zoiets te doen, al had ook hij bezwaren tegen het boek van Veth. Maar hij schreef: ‘in grond heeft Bas Veth gelijk.’
—————————————————–
Dat denk ik ook , ondanks dat mijn ervaringen bijna een halve eeuw later plaatsvond .
Er zijn herkenbare flarden.
Toen ik in 1950 als Indische jongen alleen in Nederland aankwam, schaamde ik mij ervoor om te vertellen dat ik uit Indië kwam. Waarom ? Omdat mij alras werd verteld door Nederlandse mensen, dat Indische jongens onbetrouwbaar zouden zijn, lekker lui, en in een leidinggevende positie naar boven likten en naar beneden trapten.
Nu ik 62 jaren ouder ben, heb ik duidelijk gemerkt dat dit stigma ten onrechte aan mij heeft gekleefd. Indische jongens zijn net zoals andere jongens gewone mensen met alle hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Er zitten goede en minder goede onder hen en dat ze misschien wat eerder op de tenen zijn getrapt, is alleen maar lastig voor beide partijen.
Deze houding stamt nog uit de tijd dat hun ouders met eerbied opkeken naar de tuan blanda; dit is passe.
Het artikel van XYZ werkt erg stigmatiserend en daarom moeten we de inhoud snel vergeten.
Tussen het artikel van XYZ en uw observaties bevindt zich een periode van ruim 130 jaar. Ook de houding en gedragingen van mensen tevens hun zeden en gewoonten veranderen Waarom de observaties van XYZ snel vergeten? Schaamtt u zich voor uw voorouders? Zo gedroegen zij zich ten enen male in Indie.
Interessant. Zowel du Perron en in onze tijd Professor Brinkhorst in zijn Moesson-interview hebben hun beschrijving gegeven over het indische karakter. Wat mij altijd is opgevallen is dat indiese mensen grote gezinnen en vriendenkringen hadden, en ik was daar altijd erg jaloers op.
Zo is het en zo was het, mijn grootvader die nog bij de V.O.C had gediend, gehuwd met een Javaans meisje, had 10 kinderen.
Onze voorouders hadden geen anderezoort recreatie behalve sex.Ook omdat inheemse vrouwen ook meegenieten en ook minder lastig en extreem uitgedrukt, opstandig zijn dan b.v Europese vrouwen.Zo werden veel kleine Indotjes geboren en een ieder met hun eigen kruis.
Even rekenen: De bezittingen van de VOC zijn in 1796 genationaliseerd, einde VOC. Uw grootvader zou dan een volwassen man zijn geweest?
Hoe kan iemand een definitie geven van het karakter van een Indo, gewoon niet op de hoogte dat: de bevolking van Indonesie heterogeen is : Soendanees, Javaan uit Midden Java, oost Java, Madoera, Celebes, Borneo, Sumatra enz, enz. Deze mensen hadden en hebben andere karakters en daar stammen de Indos van af.
Het karakter van de indo (DE indo bestaat niet) is heel simpel maar daarnaast ook complex. Je hebt te maken met een Europese en een Indonesische kant, en zelfs familie. Zowel de goede als de slechte zijden van beide kanten heb je te slikken. De ene zijde kun je niet blijven verdonkeremanen (ten goede van de goede zijde) ,onder een tapijt schuiven zonder dat het op een gegeven moment gaat rotten of stinken. Mijn moeder was een genaturaliseerde Duitse. Haar familie ken ik niet. Maar anno 2012 geeft het geen pas om het voortdurend over de wanddaden van de Duitsers ttv WOII te hebben en over wat voor beesten het waren. Dat lijkt me niet verstandig .De Duitsers hebben zelfs met hun vijand Frankrijk een vriendschapsverbond gesloten. Dat hebben Indonesie en Nederland met elkaar nog niet eens. Met dit voor ogen lijkt het me ook niet verstandig om voortdurend met wrok en haat terug te kijken naar de daden van de Nederlanders als Indonesiers in het verlede. Indonesiers doen dat in ieder geval niet, bepaalde Nederlanders (ook indo’s) hebben daarin wellicht en groot handje van. Die blijven zelfs voortdurend zeuren dat hun achtergebleven lotgenoten bewust gediscrimineerd worden door Indonesiers.
Dus wie zegt dat hij indo is schiet niet te ver door naar de ene, maar ook niet naar de andere zijde. Die probeert een verbinding te leggen tussen beide zijden en tot een synthese te komen. Maar ik geef toe dat veel oudere indo’s een Nederlandse opvoeding hebben gehad hetgeen duidelijk kan leiden tot onevenwichtige reacties, vooral op fora.. 😉
Het is zelf zeer tragisch voor een generatie van na 67 jaar Indonesie’s onafhankelijkheid. Het is vooral erg zichbaar bij de scheepvaart. Als een Hollander denkt dat hij met een Filippino of een Siamees temaken heeft dan is alles OK maar zodra hij weet dat de persoon een Indonesier is. Dan begint hij te kleineren en een afstand te maken door te denken dat deze mensen vroeger koelies en baboes van mijn groootvaders waren. Zo ook van de Indonesische kant.Als hij denk met Duitsers of Inggelsen te makan te hebben dan is alles normaal. Maar zodra hij weet dat het Hollanders ziijn dan begint hij vijandig te worden en denken dat deze mensen mijn volk 350 jaar gekoloniseert tehebben.
( Sorry voor mij slecht Hollands omdat ik nooit officieel Hollands heb geleert of op een school heb gezeten waar het Holland gebezigd word. En ook nooit in Holland of Surimame heeft gewoont.)
Vreemd! Ik ken geen Nederlanders die (citaat) “Dan begint hij te kleineren en een afstand te maken door te denken dat deze mensen vroeger koelies en baboes van mijn groootvaders waren.” Ik ken ook geen Indonesiërs die (citaat) “Maar zodra hij weet dat het Hollanders ziijn dan begint hij vijandig te worden en denken dat deze mensen mijn volk 350 jaar gekoloniseert tehebben.”
Please broaden your horizon.
Dit alleen al van moederskant, de vaders kwamen van overal, niet te onderzoeken.
Vele Indo kinderen zijn hun inlandse domme maar lieve moeder erg dankbaar en houden meer van hun moeder dan van hun vader die hun arme moeder in dronkenschap vaak molesteerde. Vooral tijdens de Japanse bezettingstijd moest zo’n moedertje vaak voor 5 of 6 kinderen zorgen omdat de vader in krijgsgevangenis zat.
“Zij blijven kinderen van een tropisch land met een daaraan inherent verbonden laag arbeidstempo en andere specifieke Oosterse eigenschappen en gedragingen , welke in het kader der verhoudingen in Nederland economisch niet aanwendbaar zijn. Daarentegen staat dat al deze kinderen als oosterse Nederlanders in Indonesie geboren zijn en daar psychisch, physiek en maatschappelijk thuishoren”.
Deze karaktereigenschappen zijn niet door Adolf Mussert van de NSB verwoord maar wel door de even fascistische en katholieke P.H.M. Werner in zijn rapport van 1953 over het Indo-Europese vraagstuk. Dt is dus een kleine 60 jaar geleden en die man werd voor deze stereotypen, mystificaties, vooroordelen nog geeneens vervolgd, welke politieke partij heeft zich tegen zijn woorden gekeerd. Dit was dus de koude ontvangst, heeft de koningin hiertegen ooit excuses aangeboden?
ik vraag me af wat die Werner in de oorlog heeft gedaan. Hij, de randdebiel Werner heeft driftig aan zijn Endloesung van het Indo-vraagstuk gewerkt, maar is er niet in geslaagd. Mede dankzij de volharding en doorzettingsvermogen van mijn Inlandse grootmoeder, een vrouw die op jonge leeftijd 4 kinderen door het kamp en dat was geen padvinderskamp, heeft gesleept.
Er zijn wel meer gozers als genoemde hr Werner die menen een duitje in het zakje te moeten doen.
Jan A. Somers zegt:
6 oktober 2012 om 11:09 am
Vreemd! Ik ken geen Nederlanders die (citaat) “Dan begint hij te kleineren en een afstand te maken door te denken dat deze mensen vroeger koelies en baboes van mijn groootvaders waren.”
————————————————————————————————————————
De eerste paar jaren na 1968 heb ik wel een paar oude reactionaire londoh ontmoet die het door doen en laten , soms indirecte vragen of uitspraken over Indonesiers zijn superioriteit direct/indirect laat blijken.
Ik heb “geluk”dat ik een beetje licht van kleur ben, dus veel oude (koloniale) londoh denken soms dat ik een Indische jongen ben.
Niet wetende dat ik uit een nationalistische nest kwam , en onze living standard niet lager was dan van een gewone totok figuur.
Over horizonten gesproken?
“The horizon of many people is a circle with zero radius which they call their point of view.”
~ Albert Einstein
Er was eens een doorsnee Blanda familie die zoveel van Indonesische mensen hebben gehouden dat ze er bijna elk jaar naartoe gingen. Ook hebben ze voor een vrouw, Sofie genaamd, (in Dordrecht) geld ingezameld om haar een dure operatie te laten ondergaan, inclusief de reiskosten en geld voor haar kindertehuis. Is deze horizon breed genoeg?
Met het verbreden van horizon bedoel ik meer inzicht te hebben in de volks kringen. Vooral de nieuwe generatie van werkers in de fabrieken en zo als ik genoemt heb, bij de zeevaart.Ook toen wij met KLM vliegtuigen vlogen was het eerst zodanig. Wegens de ervaring in de koloniale tijd van de minder intelegente inlandse imago.Maar toen wij vlugger waren dan de Filipinnos en Brazilianen etc, werdt het heel anders.De vereisde eervaring van 100 vlieguuren werdt voor ons 50 uuren en er waren vrienden die zelfs naar 15 uuren al “los” waren verklaart.Maar hoe dan ook dat meermalen gebeurt was, dat er toch passagiers waren die niet wouden instappen omdat ze ondekten dat de KLM vliegtuig door een Indonesier bestuurt werdt.
Omdat het artikel van XYZ uitkwam in Semarang and in 1881, neem ik het schrijven niet al te serieus. Toen leefden alle mensen heel anders en ook de normen en waarden waren heel anders.
Echter wanneer vandaag aan de dag mensen ongenuanseerd hun mening geven geeft dat veel meer problemen. Ik woon sinds 1981 in California en op het ogenblik wordt er een compleet onderzoek gedaan naar “het fenomeen de indo” door professor Jeroen Dewulf van de universiteit Berkeley. Een ieder die daar in is geintereseerd en het engels redelijk goed verstaat en schrijft kan daar aan meedoen door de vragen te beantwoorden, die hij heeft samengesteld met medewerking van diverse bekende Nederlanders en Indische Nederlanders.
Ik zal hier beneden zijn schrijven aan mij hier afdrukken en oordeel dan zelf als U wilt meedoen.
Dear Mr. Geenen,
Thank you so much for contacting me! Together with a group of students and in cooperation with our partners of Indisch Historisch in het Netherlands, I have been trying to collect as much information as possible on this community with an important legacy. I know that many private persons have tried to do the same, but as often happens with private initiatives, the obtained data gets lost once the person passes away. Luckily, at a university, things can be better preserved for future generations. We, therefore, encourage as many members of the Indo community as possible to fill out the questionnaire.
You can find it on this site:
http://amerindo.berkeley.edu/
Please be aware that it takes about 1 hour to fill out the entire questionnaire.
Met vriendelijke groet,
Jeroen Dewulf
Pardon, Mister Geenen,
Wat betreft the questionnaire/de vragenlijst, die alleen is bedoeld om meer informatie te verzamelen over de emigratie van de Indo gemeenschap naar de V.S. t.b.v. een onderzoeksproject van de universiteit van Berkeley in California, het volgende.
Ik las om te beginnen dat ze wel eerst ’t naadje van de kous van de niets vermoedende vrijwilligers willen weten. Pas op! Je hele doopceel wordt gelicht.
Omdat door toedoen van de Amerikaanse regering onder Johnson en Kissinger wij, de Timorezen en de Papoea’s (nog steeds) jarenlang hebben moeten sappelen en uit moesten wijken naar het westen vind ik persoonlijk dat deze Amerikaanse Universiteit geen recht heeft op nog meer informatie dan zij reeds bezitten welke ook nog eens dom en foutief is. Mijn bloedverwanten, die de Amerikaanse nationaliteit bezitten zijn geen Amerindo’s , zoals Indo’s in Amerika genoemd worden. Wat een benaming zeg! Wie verzint zoiets?
Berkeley heeft reeds 223 sites over het fenomeen Amerindo. Lees ’t maar zelf.
Nee, Amerika verdient ’t niet om ons verleden uit te diepen. Zij zou het eventueel TEGEN ons kunnen gebruiken zoals reeds is gebeurd, maar nooit weer als ik ’t kan verhinderen! Hiermee is iedereen gewaarschuwd.
Have a nice day!
The questionnaire:
Name Place of Birth Date of Birth City and State of Current Residence Nationality Please describe how you would define your own identity and ethnicity.(American, Dutch, Indonesian, Moluccan, Indonesian-Dutch, Indo, Amerindo, Indisch, Eurasian, Peranakan, Indo-Chinese etc.) May we contact you with further questions?*
If yes, please provide your address, phone number and/or e-mail address, and indicate how you would prefer to be contacted.
E-mail Phone Number –
Area Code
Phone Number
Address
Street Address
Street Address Line 2
City
State / Province
Postal / Zip Code
Country
Speical Note (your preferable way of being contacted)
Ik heb zelf nooit op een school gezeten waar het Nedelands gebezigd word.Toen waren die schoolen in 1953 al gesloten. Dus ook noot officeel de Hollande taal geleerd, Ook nooit in Nederland of Suriname gewoont allleen maar af en toe( doen Pa em Moe enz….), voor een paar nachten in Holland , het Nederlans leren praten achter de walletjes. Daarom is mijn Hollands ook “gramaticaal loos”. Daarvoor mijn berontschuldiging.
@Please describe how you would define your own identity and ethnicity@
http://indisch4ever.nu/2011/12/18/the-better-part-dutch-indos-the-last-generation-youtube/
Uit ‘Typisch Nederlands’, vademecum van de Nederlandse identiteit: [CITAAT] ‘indo’s
Een van de meest exotische bevolkingsgroepen in Nederland is in sommige opzichten ook de meest Nederlandse. Na de Indonesische onafhankelijkheidin 1949 kwamen 180.000 mensen van gemengd Nederlands-Indonesische afkomst naar ons land. De regering vatte een soepele opname van deze eerste naoorlogse immigratiegolf op als een nationale taak. De ‘indische Nederlanders’ werden verspreid over het hele land. Voor moeder de vrouw kwamen er cursussen Hollands huishouden, met bedden opmaken, piepers jassen en het onmisbare ‘huishoudboekje’. Dat leek nodig, want in regeringsrapporten waren de indo’s omschreven als ‘kinderen van een tropisch land, met daaraan verbonden laag arbeidstempo en andere specifieke Oosterse eigenschappen en gedragingen, welke in het kader der verhoudingen in Nederland economisch niet aanwendbaar zullen zijn’. Niets bleek minder waar. De indische Nederlanders hadden in het koloniale onderwijs een mooi en zorgvuldig gearticuleerd Nederlands leren spreken. De ‘indische meneer’, die op kantoor uitblonk in Hollandse deugden als bescheidenheid, toewijding en loyaliteit, werd een begrip. Indo’s hadden keurige gezinnen en binnen de grote indische families bleek een soort gezelligheid te bestaan waaraan men in het land van najaarsstorm en erwtensoep niet kon tippen. De indo’s en hun nakomelingen zijn zonder noemenswaardige wrijvingen in de Nederlandse bevolking opgegaan. Niet dankzij die cursussen, maar doordat ze in een aantal opzichten Hollandser dan Hollands waren, of hun best deden om dat te zijn. /…/’ [EINDE citaat] ISBN 9 789025431853
e.m.
Wat betreft de kennis van de nederlandse taal ben ik het volkomen met U eens. In 1951 was ik de eerste Nijmeegse indische die op de openbare mulo zat en de onderwijzers, speciaal de persoon die de nederlandse taal onderwees, waren stom verbaasd over mijn nederlands..
Op de HBS in Vlissingen, in 1946, vond niemand mij bijzonder. Ik hoorde er gewoon bij en dat besefte ik niet eens, zo gewoon was dat. Ze vonden niet eens dat ik goed Nederlands sprak. Op de hele school zaten twee uit Indië. Goed te zien op foto’s van de gymnastiekles. Heel gewoon.
Mijn moeder vertelde mij dat op de Hollandse scholen in Ned.Indie, dat juist de Inheemse en Indo leerlingen , altijd de hoogste of minstens betere cijfers voor de Hollandse taal kregen. Dan de TOTOK jongens of meisjes.
Mijn eind cijfer op de Mulo for Nederlands was ook een 9 en dat was in 1954.
Puur geslacht komt van de Hilter tijd. Een mens blijft een mijns.Kan negative maar ook possitief zijn. Hangt van de situatie en opvoeding.Lomrosso is zijn tijd voorbij. Gemengd bloed als het negative is heeft alle zwakheden en gebreken van zijn ras. Maar kan ook possitief zij , en alle goede en beste kwaliteiten hebben.Nu gaat het om hoeveel precent possitief en hoeveel negatief. Jaofja?
Ik ben er van overtuigd dat gemengd blood met nieuw blood is altijd beter dan inteelt, wat op den duur gebeurd met het zelfde ras.
Bravo! Dhr Geenen!
Arina Kromowidjojo (pardon als de naam niet goed is) is óók Indo, Wereld kampioen zwemmen en nog een paar gouden medailes.
Ieder gemeenschap is in klassen verdeeld en er zijn over de hele wereld mensen die ver beneden de condities van de armsten leven. Toch zijn dit geen redenen om hen te minachten, in tegendeel zij verdienen onze aandacht, niemand heeft gevraagd geboren te worden.
Gedurende de V.O.C tijd gebeurde het vaak dat er zich geen vrijwilligers meldden om naar de Oost gestuurd te worden, toch had men mensen nodig om de kastanjes uit het vuur te halen.
En deze mensen werden geronseld uit de laagste samenleving, ze werden eerst half dronken gevoerd om het contract nog te kunnen tekenen en daarna totaal dronken aan boord van de zeilschepen gehesen.
Aan land, in de Oost moeten deze mannen ook gehunkerd hebben naar menselijke warmte, zouden ze door mensen ontvangen zijn uit een betere stand ? Ik ben er zeker van dat op deze wijze op de wereld kwamen onze medemensen waarover nu zo aardig gesproken word.
Type correctie:
Puur geslacht komt van de HITLER tijd. Een mens blijft een mEns.HET Kan negative maar ook possitief zijn. Hangt AF van de situatie en opvoeding.Lomrosso is zijn tijd voorbij. Gemengd bloed als het negative is heeft alle zwakheden en gebreken van zijn ras. Maar HET kan ook possitief zij , en alle goede en beste kwaliteiten hebben.Nu gaat het om hoeveel prOcent possitief en hoeveel negatief. Jaofja?
Wal Suparmo zegt:
28 oktober 2012 om 4:54 am
Mijn moeder vertelde mij dat op de Hollandse scholen in Ned.Indie, dat juist de Inheemse en Indo leerlingen etc .
——————————————————————————————————————–
Dat geldt zeer zeker voor Inlandse kinderen , dat vertelde mijn ouders .
Made in Indonesia 1915.
Als Inlandse kinderen moet mijn vader redelijk goed zijn om naar de ELS en verder te gaan .
Geldt ook voor mijn moeder (Mulo B) en verder.
Ronny Geenen zegt:
26 oktober 2012 om 5:57 am
Ik ben er van overtuigd dat gemengd blood met nieuw blood is altijd beter dan inteelt, wat op den duur gebeurd met het zelfde ras.
—————————————————————————————-
Hier wordt een theorie verkondigt die riekt naar racisme en waar ik niet goed van word.
Ik kan het me best voorstellen dat familieleden niet onderling moeten trouwen. Maar bij indischen zoals Ronny Geenen heeft de mening postgevat dat bruine indootjes inferieur waren aan blanke kindertjes. En ze waren niet eens mooi ook. Het was dan ook beter dat je een nederlandse partner zocht.
Vanwege rasverbetering als het ware. Idioot maar waar. Ik ben geen biooloog en laat de zaak maar rusten.
Overigens @Wal Suparmo: dat indische kinderen vaak beter presteerden dan hun totok-klasgenootjes is leuk voor de statistieken, maar het kan er ook op duiden dat ze geacepteerd wilden worden als Nederlander.
Van de andere kant zijn er gevallen bekend van hoogbegaafde kinderen die bewust hun rapportcijfers drukten om maar geacepteerd te worden door hun middelmatige klasgenoten en niet voor geleerde professor uitgemaakt te worden en ook gepest 😉
“dat bruine indootjes inferieur waren aan blanke kindertjes”, dat geldt dus ook voor die inlanders. Overigens waren die totok-mannen helemaal niet uit op rasverbetering, dat moet er wel bij gezegd worden. Het is mij nu ook duidelijk dat bij een verhuizing en dat geldt ookvoor volksverhuizing niet alleen waaardevolle spullen worden overgebracht maar ook rayaps en andere rare ideeen en opvattingen.
Ed Vos zegt:
28 oktober 2012 om 10:16 am
“dat bruine indootjes inferieur waren aan blanke kindertjes”, dat geldt dus ook voor die inlanders.
——————————————————————————————-
Het was toen in NOI de algemene gedachte , vooral bij de koloniale totoks.
Dat was een feit die je niet onder de tikar of bale bale (tampatje) kan schuiven.
In de praktijk heb je ook bruine Indotjes ( zoals je het zegt) die het beter doen deels ,deels door de vastgestelde eisen .
Om te bewijzen en ook omdat ze anders als 2de rangs werden gezien door de totokkers.
Bij de “inlanders”is het ook dezelfde verhaal , uiteindelijk waren er veel meer geschoolde Inlanders dan alle Totoks en Indo’s bij elkaar .En dat voor 1945.
Bron: Djalan ke Barat ( Kees G. KITLV-Leiden)
Ik kan het me best voorstellen dat familieleden niet onderling moeten trouwen. Maar bij indischen zoals Ronny Geenen heeft de mening postgevat dat bruine indootjes inferieur waren aan blanke kindertjes. En ze waren niet eens mooi ook. Het was dan ook beter dat je een nederlandse partner zocht.
Lees mijn schrijven nog een keer, want je hebt het totaal niet begrepen. De “bruine” indothes worden op den duur juist superieur aan de blanke kindertjes. Het is zelfs in onderzoeken voorspeldt dat op den duur de hele wereld evolutie langzaam zal veranderen van kleur en bijna iederen “bruin” wordt.
Ik hoop dat je niet heb overgegeven, want het is een heel lang en bekend feit dat het zelfde blood op den duur inteelt veroorzaakt en gemengd blood juist niet. Dit feit heeft dan ook totaal niets te maken met discriminatie.
De groeten van California.
Surya Atmadja zegt:
28 oktober 2012 om 11:09 am Het was toen in NOI de algemene gedachte , vooral bij de koloniale totoks.
————————————–
Het gele en donkere ras werd door deze koloniale totoks gewoonweg als inferieur beschouwd. Dat je moest buigen voor een Jap was voor hen al erg genoeg, maar wat nog VEEL erger was, was dat ze daarna in de kampen beschermd moesten worden door donkere Javaantjes en die er ook nog de dienst uitmaakten 😉
Mijn oma werd in het japan kamp door het gele ras in naam van “de keizer” tegen de grond geslagen en vermoord, omdat zij door de rheuma niet meer kon buigen. Ik vraag mij af wat jij bedoeldt met veel erger?
Ik wilde toch even na lange tijd terugkomen op het item rasvermenging, “om te komen tot een sterker(?) ras” – een indoras? – waarover Ronny van Geenen het had.
Ik ga de hele discussie niet nog eens keer nalezen, maar stel nu gewoon de simpele vraag: waarin verschillen mensen eigenlijk van elkaar?
Vroeger las ik ergens dat mensen eigenlijk meer op elkaar lijken dan van dat ze van elkaar verschillen.
Van de genen die zorgen voor de erfelijkheidsoverdracht is ruim 90 % (of meer) bij elk mens gelijk.
Het resterend percentage nu, veroorzaakt die kleine minimale verschillen die elk van ons uniek maakt.
Globaal gesproken is er van bloedmenging (een geliefd woord bij bepaalde indo’s) al helemaal geen sprake.
Deze verschillen zijn dan weer afhankelijk van omgevingsfactoren en bepaalde genencombinaties (concentraties), maar daar gaat een proces van eeuwen overheen.
Aldus zijn we – alle mensen – allemaal gelijk en “bastaarden”.
Elk mens, elke indo mag zich uniek noemen als hij maar beseft: ten opzichte van wie?
Werkelijke verschillende soorten mensen treffen we nauwelijks aan.
We verschillen slechts van elkaar in cultuur en etniciteit.
Ik ben noch geneticus noch bioloog en ooit werd me onwetenschappelijkheid verweten, dus u gaat gang om het tegendeel te bewijzen.
Nu kan ik het best voorstellen dat personen die geleefd hebben in een koloniale samenleving zoals Indie gefixeerd zijn op het begrip ras, rasvermening, totok, indo, KLEUR en dergelijke.
In die samenleving toch, keek men op tegen de blanke en had men het “blanke” ras als ideaal. Maar dat is slechts een UITERLIJK verschil.
Begrippen zoals wereldburger zijn, universalisme vieren in bepaalde indo-kringen hoogtij.
Luitjes stap daar nu eens van af, u verschilt helemaal niet van de Belanda (totok), u hoeft niets te bewijzen ;).
Een en ander riekt naar eenheidsworst (égalité ) en bent u zonder dat u het zelf in de gaten hebt uw eigen cultuur (heeft u die?), waarmee u wél van de Belanda verschilt en waarover u als Javanen (die doen hetzelfde 😉 ) nooit uitgepraat raakt aan het vekwanselen.
Het is maar een idee voor de de indo’s 😉
Begrippen zoals wereldburger zijn, universalisme vieren in bepaalde indo-kringen hoogtij.
Luitjes stap daar nu eens van af, u verschilt helemaal niet van de Belanda (totok), u hoeft niets te bewijzen
Een en ander riekt naar eenheidsworst (égalité ) en bent u zonder dat u het zelf in de gaten hebt uw eigen cultuur (heeft u die?), waarmee u wél van de Belanda verschilt en waarover u als Javanen (die doen hetzelfde ) nooit uitgepraat raakt aan het vekwanselen.
…………………………………………….
Dat streven naar een eigen identiteit en onderscheid (beter zijn dan) bevat een zekere ironie. Een tragi-komieke ironie. In Indie wilde men beslist niet geassocieerd worden met “den inlander” en was Nederlands het summum. Er was voor een Indisch meisje uit de middenklasse geen hoger idaal dan een blanke Nederlander aan de haak te slaan. Voor de Indische jongen was een Nederlandse partner een praktisch onmogelijkheid; zoiets als het winnen van de staatsloterij. Het gebeurde zelden. Je kan misschien wel stellen dat de identiteit nauw verbonden met uiterlijke kenmerken van de zgn. Indische groep in stand werd gehouden door de “shade bar” die verankerd was in de koloniale samenleving van Nederlands Indie. Die stelling lijkt min of meer onderschreven met de komst naar en vestiging van een groot deel van die groep in Nederland. Het grote merendeel (90 -99%?) van de hier opgroeiende Indische jeugd koos voor een Nederlandse partner. In ieder geval niet voor een partner uit de “eigen” kring. Het meest opvallende gevolg is dat de uiterlijke (“Indische”) kenmerken vrijwel verdwenen bij het nageslacht van die verbintenissen. Iets wat velen in temp doeloe als een zegen zouden hebben ervaren. Maar nu zien we dat bij die generatie de belangstelling van Indie en met name het ‘Inlandse’ element van hun erfenis sterk aanwezig is. Bij de groep in het algemeen ontstond een behoefte aan een “eigen” identiteit – een draai van 180 graden. Een mogelijke conclusie zou kunnen zijn dat wat men de Indische identiteit of wat men ‘Indisch’ noemt in feite op Nederlandse bodem is ontsproten. Zoiets als het ‘Indisch’ van het Chinees-Indische restaurant, de bami goreng speciaal, zeg maar. Inmiddels zo Hollands als de boerenkool.
Zeer onder de indruk van dit Prachtig stukje Proza over de “INDO” !
In mijn vrolijke leven als Indo klopt dit verhaal voor ongeveer 90 procent!
Van Armoede komt Armoede!! De strekking van uw verhaal is volgens mij ,
dat de Indo-Europeaan een mislukte Europeaan is. Volkomen mee eens!
Het is een over duidelijk Identity-Problem.
Wie ben je? En waar hoor je bij? Roots and thats all !
Ach,, de 1 heeft alles en de ander heeft niets. Ik kan er Gelukkig mee leven!
Groetjes van een ouwe indo. Richard.
Richard, als jij je jezelf een mislukte Europeaan voelt dan ben je waarlijk verdwaald.
Spreek voor jezelf en hang je zelfbeeld niet op aan een hele groep. Dan wordt het een tikkeltje beledigend.
Forgive me. Het is echt niet mijn bedoeling om wie dan ook te beledigen!
Ik heb me misschien wat ongelukkig uitgedrukt.
In ieder geval, voor 100% Europeaan heb ik me nooit kunnen voelen.
En me bij welke Nederlandse groep dan ook echt Thuis voelen, was er ook niet bij.
Ik denk, dat dit voor vele Indische mensen herkenbaar is.
With regards from Richard.
Jaja…. je uitleg is herkenbaar.
Achhh.. je kunt als een soort zelfspot jezelf wel ‘mislukte Europeaan’ zeggen.
Zelfspot is gezond…. maar je moet het wel brengen in de juiste context, zodat het ook voor derden direct te snappen is en je kunt het ook zo presenteren dat het wat grappigs is.
Ok… al !
Ik ben blij dat je de Humor van mijn verkeerde woordkeuze kunt inzien!
Maar ik moet nu naar de keuken, want ik heb een potje Sajoer opstaan.
Adoe zeg! En het ga je goed! Richard.
Net het volgende artikel ontvangen: https://www.gatestoneinstitute.org/10029/christmas-death
Tja, ‘Het Karakter van de Indo’ hè . . . of ben ik nu off topic ?
Kreeg vandaag een email van een persoon uit NL, die o.a. het volgende mij toestuurde:
“Het is jammer dat zoveel mensen achteloos die fout maken (Indonesisch in plaats van Indisch). Gisteren nog stond er zelfs een artikel in het NRC waarin we omschreven werden als ‘de Indonesische migranten die na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland kwamen.’ Men noemde ons ‘troetelallochtonen’ omdat we zo geruisloos ‘geïntegreerd waren’. Stel je voor..!”
Kan iemand mij dat artikel toesturen of hier op het net vermelden?
Ron@MyIndoWorld.com
Ron, I have sent you the link to the article for you to publish. To keep the sentence in context…..
“Een derde verhaallijn zijn de Indonesische migranten die na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland kwamen. „300.000 Indo’s en Molukkers. Nu, in 2017, lijkt dat een geruisloze integratie te zijn geweest en zijn ze bijna troetelallochtonen geworden. Maar dat waren ze toen niet.”
Yes, I did receive the link. Thank you. I went through the whole article and the part you cut out is also important to me. I planning to use it, I think, in combination with an article from another person.
It is time to educate some of those idiots.
Ransomware is a software to hack into your computer and take it over. You maybe get it back, if you pay them some money. Indonesie weet er blijkbaar ook wat van. Watch out en open niet alles.
Veiliger is onbekend ook direct te verwijderen.
The first time we observed this ransomware being used in the wild to target WordPress websites was last month.
The authors of the ransomware on Github are bug7sec, an Indonesian group with a Facebook page who have listed themselves as a “business consultant.”
The source code uses Indonesian words like “kecuali,” which means “except” in English. You can see this in the source code samples below:
The function above determines whether it should exclude a file from encryption, so the word ‘except’ makes sense in this context as an Indonesian function name.
When you load the ransomware, it loads a YouTube video which is invisible, but you can hear the audio playing in the background when you view the ransomware user interface. The video plays an Indonesian rap tune and the lyrics appear to mention hacking.
The title of the video is “ApriliGhost – Defacer Kampungan.” If you look up @aprilighost on Twitter, you find this account, which links to this Indonesian Facebook account. ApriliGhost may not be the attacker, but the video is Indonesian in origin – a further Indonesian connection.
Another clue is that the ransomware seems to be connected with the website errorviolence.com. When you view the ransomware in a web browser, after a certain amount of time it will redirect you to that site, which is an Indonesian hacking forum and website with resources for hackers.
Our attack data has logged related attacks from IPs with the location of Jakarta, the capital of Indonesia. We have seen related attacks originating from several other non-Jakarta IPs, but these do not resolve to any specific location, but rather to organizations that may be used to proxy attacks. So far, Jakarta is the only location with a clear link to these attacks.
Conclusion: This ransomware was created in Indonesia, probably by bug7sec, and used by at least one Indonesian-based hacking group, from Indonesia, to target WordPress websites.