Het is alweer een maand geleden dat ons het bericht bereikte dat Teun Heijstek is overleden. Hormat betuigen is echter niet aan tijd gebonden, en daarom steken we hier graag nog een paar wierookstokjes voor hem aan…
Teun Heijstek
Teun Heijstek werd geboren op 3 maart 1936 te Magelang in Nederlands-Indië, als zoon van een KNIL-militair. Tijdens de oorlogsjaren was hij als jongetje geinterneerd in verschillende kampen. Na de oorlog kwam het gezin naar Nederland.
Na omzwervingen door Nederland en na zijn militaire dienst trouwde hij met Ellen en kreeg twee dochters, Mildred en Inesz. Boven de deur van zijn huis in Leeuwarden hangt een bordje met “Rumah senang”. Dat was ook echt van toepassing, bij Teun en Ellen was een warm welkom, in Indische sfeer, waar veel gesproken en gediscussieerd werd en waar rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid kernwoorden waren.
Teun is zich altijd verbonden blijven voelen met Zuidoost-Azië en bleef in zijn vrije tijd betrokken bij de Indische gemeenschap. In de jaren ’90 werd hij gastdocent en vertelde op allerlei scholen en aan groepen mensen uit de Indische gemeenschap over de oorlog. Hij kon hierbij ruim putten uit zijn eigen persoonlijke ervaringen.
Een groepsreis naar Japan voor oorlogsslachtoffers maakt diepe indruk op hem. Hij zag een monument voor talloze gevallenen in Mizumaki. Dit waren collega’s van zijn vader. Teun wilde iets voor hen doen en besloot een website op te zetten om informatie te verzamelen en contacten uit te wisselen met als doel om deze slachtoffers een gezicht te geven. Er bleek echter zo’n grote vraag te zijn van nabestaanden van andere militairen die in Zuidoost-Azië waren omgekomen, dat hij zijn doel verbreedde. Uit de enorme hoeveelheid reacties in zijn mailbox blijkt dat Teun voor deze nabestaanden van grote betekenis is geweest.
Door zijn contacten, doorzettingsvermogen en gedrevenheid is hij erin geslaagd enkele fotogedenkalbums samen te stellen van slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost-Azië. Uiteindelijk is het hem in mei dit jaar gelukt zijn derde gedenkalbum af te ronden.
Teun Heijstek is 76 jaar geworden.
x
Nawoord
Het beheer van de door Teun opgezette website is overgenomen door zijn broer Arie Heijstek.
Java Post 
Een gedreven mens, die toch de Japanners niet haatte. Rust zacht.
Rust zacht meneer Teun Heijstek en dank voor alles wat u heeft gedaan..
Een man en een goede vriend. Heb Teun leren kennen via mijn schoonzuster Maud. Teun heb ik toen ontmoet met zijn vrouw Ellen in Thailand en dagen met hun doorgebracht.Heeft mij heel veel verteld over zijn hobby. Hij hield alles heel goed bij. Voor mij is een goede vriend heen gegaan.
Wens Ellen heel veel sterkte en ook zijn beide kinderen.
Rest in peace Teun
Rob Angenent
Chiangmai december 2012..
Hallo daar,
Heb veel te weinig tijd, om me met al die moeilijkheden bezig te houden die we in de bersiap- en de tijd daarnaa hebben doorgemaakt. Dit heeft ertoe gevoerd, dat ik niet op de hoogte was van het overleiden van een goede vriend, die ik per Mail heb leren kennen, door Maudy Angenent, met wie ik op dezelfde school in Bandung gezeten heb, helaas was Maud al veel vroeger weg, haar vader werd, als medewerker van het pensioenfonds, door de indonesische overheid bedrijgt. Dus hadden ook wij elkaar pas in dit milennium leren kennen, ook per e-mail. Omdat ik hier in Zwitserland toen al meer dat 40 jaar leefde en een voor mijn begrippen belangrijk document in de hand had, vroeg ik Maudy om raad. Die stuurde me het adres van Teun Heystek, met wie ik weliswaar contact had, maar mijn onwetendheid over die gebeurtenissen, had voor onze betrekkingen geen beduiding, dat document was wel belangrijk. In die tijd, dat Teun met de WOII (een afkorting, die hij zo graag gebruikte) geconfronteerd was, was ik nog een heel klein jochie, ben vier/vijf jaar jonger.
Teun had veel interesses in gebeurtenissen, die zich voor de val van Heroshima en Nagasaki afspeelden, daarop reageerde ik dat hij moest ophouden met die A-Bom, immers heb ik daar een oom verloren, daarop kreeg ik van hem persoonlijk de beschrijving van mijn gestorven oom, die in Nagasaki dwangarbeid in een koolmijn moest doen, hij sukkelde al voor de gevangenschap met de longen, dus stierf hij daar aan longontsteking. Dat prijs ik Teun Heystek heel hoog aan, vooral omdat ik die oom zelf nooit levend gezien heb.
Ik hoop, dat jullie het me niet kwalijk neemt, dat ik pas zo laat reageer, liever laat dan nooit. Mijn hartelijke condoleances en ik hoop, dat zijn navolger(s)vooral jij Rob Angenent, het evenzo als Teun zelf het werk zullen voorzetten
Ostermundigen (bij Bern) de 27 ste November 2012
Met de hartelijke groeten van
John Horn
Mijn welgemeende medeleven met het overlijden van de heer Teun Heijstek. Een vriendelijke man en zeer attent. Een verlies van grote betekenis. Ik ben erg blij met het fotogedenkboek dat hij heeft gemaakt. Het is fijn om te lezen dat de website blijft bestaan.
Francien Schlegel-Vermeulen.