Een executie?
De Volkskrant bracht het deze week maar liefst paginabreed op de voorpagina, “Eerste beeld van executies in Indië”. Alsof het de aankondiging van een nieuwe wereldoorlog betreft of de ontdekking van het Higgs-deeltje. Het enige dat in de kop ontbreekt zijn de uitroeptekens.
Nu is het niet gebruikelijk dat “historisch nieuws” zo breed wordt uitgemeten. En dus, denk je in eerste instantie, moet wel iets bijzonders aan de hand zijn. Bij nader inzien blijkt het verhaal nogal wankel. De suggestie dat de gevonden foto het beste bewijs vormt voor wreedheden gepleegd door Nederlandse militairen wordt niet goed onderbouwd.
Het nieuwtje werd wel leuk gebracht. Een voorbijganger in Enschede had twee foto-albums uit een vuilcontainer gevist en deze afgegeven bij het stadsarchief. De albums lagen daar een tijdje te verstoffen, totdat weer een andere voorbijganger de archivaris wees op het belang van de foto´s, en één daarvan in het bijzonder. Twee keer toeval dus, en dát bij de fotovondst van de eeuw. Dat móet het wel bijzonder maken, moet de Volkskrant hebben gedacht. Voor de lezer is dit verhaal echter onvoldoende om te overtuigen. Er blijven genoeg vragen te beantwoorden.
Hoe is dit eigenlijk in de krant gekomen?
Adrie Roding, stadsarchivaris van Enschede, doet nogal laconiek over de vondst. Voor de NOS-televisie vertelde hij dat het natuurlijk een bijzonder beeld is, maar dat er ook eerst maar eens onderzoek naar moet worden gedaan voor we er al te veel conclusies aan kunnen verbinden. Het lijkt er dan ook niet op dat híj degene is geweest die de Volkskrant op de foto heeft gewezen. In hetzelfde fimpje heeft NIOD-medewerker René Kok zijn conclusies echter al getrokken: de foto is uniek, schokkend, en haalt binnenkort alle schoolboeken.
De vraag naar de manier waarop dit in de media is gekomen is niet helemaal onbelangrijk, omdat het NIOD enkele weken geleden samen met KITLV en NIMH een voorstel deed voor nieuw onderzoek naar deze periode. Is hier wel sprake van toeval?
Is het beeld wel zo nieuw?
De dood van een Republikeinse soldaat. – (R. Capa, 1936)
Tja, daarover kun je eigenlijk pas iets zeggen als je zekerheid hebt over wát je ziet. Beelden kunnen soms bedrieglijk zijn, dat moet Kok toch ook weten. De allerberoemdste foto van de Hongaarse fotograaf Robert Capa, een afbeelding van een Spaanse republikeinse soldaat die dodelijk wordt getroffen, werd jarenlang beschouwd als het meest treffende beeld van de Spaanse Burgeroorlog. Pas decennia later werd door meerdere historici aangetoond dat de bijbehorende tekst (wie, wat, waar) niet klopte. Door enkelen werd zelfs gesuggereerd dat de foto in scene werd gezet. De foto is er niet minder belangrijk door geworden, alleen weten we nu niet meer precies wat hij voorstelt. En dat kan met deze “executie-foto” natuurlijk ook gebeuren.
In het verleden werden in meerdere publicaties beelden getoond van Nederlandse militairen met gedode Indonesiers. Zo schreef Louis Zweers in 1995 het boek Front Indië, gewijd aan de legerfotograaf Hugo Wilmar. De daarin opgenomen foto´s werden opnieuw getoond in het boek Koloniale Oorlog van Kok, Somers en Zweers (2009). Zúlke foto´s zijn dus niet nieuw. Het nieuwe, nogmaals, zou hier dus zitten in het feit dat we hier een executie zien.
Is het wel een executie?
Volgens Kok is dit wel degelijk een executie: “De foto werd genomen precies op het juiste moment, dat je echt het zand ziet opspatten. Die jongens worden gewoon in de rug geschoten.”
Vergelijking van de “executie-foto” met de vorige foto uit het album geeft geen duidelijkheid. We kunnen niet concluderen dat de mannen die hier in de rug zouden zijn geschoten op de andere foto in de greppel liggen. En dus weten we niet absoluut zeker of ze zijn geëxecuteerd.
Als ze op het tijdstip van het nemen van de foto in de rug werden geschoten, dan zouden we namelijk heel iets anders zien. Slechts de middelste man heeft enkele scheuren in zijn hemd, er is geen sprake van kogelgaten of bloedvlekken. De mannen staan nog rechtop, zelfs met het hoofd rechtop, en kunnen dus ook niet in het hoofd zijn geschoten. Althans niet op dat moment. En dus is het “opspattende zand” van de kogels wat Kok ziet, niet datgene wat we denken dat het is. Misschien de wind, of een waarschuwingsschot? We weten het niet. Slechts de lichaamshouding van de mannen zou kunnen duiden op angst te worden neergeschoten. Maar zelfs dát is niet meer dan een interpratie. De vergelijking met de foto van Capa dringt zich hier in alle hevigheid op.
Wie maakte de foto’s?
Gedode Indonesiërs in een greppel
Volgens Kok, en met hem alle media, was de fotograaf de eigenaar van het gevonden album Jacob R., een dienstplichtige soldaat die inmiddels kinderloos zou zijn overleden. Om iets meer duidelijkheid te verschaffen: we hebben het hier over Jacob Ridderhof, opgeleid te Ede, en uitgezonden naar Nederlands-Indië in mei 1947 met het 12e, 16e of 18e Regiment Veldartillerie (RVA) aan boord van het m.s. Johan van Oldenbarnevelt. Los van het commentaar van een foto-deskundige zouden we graag willen weten wat de historici van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) hierover kunnen melden. Zíj immers weten het meest over de bewegingen van de troepen van deze drie regimenten. Van hen echter tot dusverre geen enkel commentaar in de media.
Volgens Kok wordt de authenticiteit van de foto´s onderstreept door het feit dat het amateurfoto´s zijn, en door de koppeling van de hier getoonde beelden. Echter, dit bewijst nog niet dat Ridderhof ook daadwerkelijk de maker daarvan was.
Het gebeurde destijds wel vaker dat de jongens onderling foto´s uitwisselden om in ieder geval een herinnering te hebben aan momenten die zij belangrijk vonden. De verschillende soorten afdrukken van foto´s in dit soort albums (formaat, kartelranden) getuigen hier van. We weten zelfs niet eens of Ridderhof persoonlijk getuige was van de gebeurtenis.
Wie waren de slachtoffers?
In een ander artikel in de Volkskrant worden twijfels geuit over de “slachtoffers”. De opsteller van de Excessennota, historicus Cees Fasseur, meldt hierover:
“Het is niet zeker om welke mensen het gaat. Zijn het burgers? Zijn het militairen? Of bendeleden? Het is tragisch maar over de slachtoffers weet je niets. Mogelijk zijn het inderdaad leden van Hizbullah of Sabilillah, islam-aanhangers die in feite een privé-oorlog tegen Nederland èn tegen de Indonesische Republiek uitvochten. Het waren waarschijnlijk geen onschuldige burgers die even uit de kampong waren gehaald om te worden doodgeschoten. Die foto’s zeggen dus wel veel maar niet alles.”
Als deze foto´s, zoals Kok zegt, de schoolboeken halen, dan zou het mooi zijn als dit commentaar van Fasseur daaraan wordt toegevoegd. Dát echter valt te betwijfelen.
Als we de berichtgeving van de afgelopen dagen terugbrengen naar de kernvragen, dan kunnen we concluderen dat veel onduidelijk is gebleven. We weten niet met zekerheid of het de afbeelding is van een executie, en we weten niet wie de slachtoffers waren. We weten ook niet wie de maker was van de foto´s. Wat we wél weten is dat deze beelden nogmaals onderstrepen dat het een bloedige oorlog was waarin duizenden slachtoffers zijn gevallen. Maar goed, ook dát wisten we al, natuurlijk. Het nieuws van dit alles is dus eigenlijk dat het geen nieuws is.
x
Java Post 
waarom wordt niet eerst een onderzoek gedaan, naar wat de indonesche opstandelingen zelf gedaan hebben ?? Wij waren pas uit het concentratie kamp en moesten de eerste maanden in de kampen blijven onder bescherming van de Jap, zegt dat niet genoeg en dat was na de jappen caputilatie. Trouwens , de Jap had die opstandelingen opgehitst tegen de blanken. …Iemand die in die naoorlogse periode in Indié niet daar was kan geen oordeel vellen over het gebeurde.
“Iemand die in die naoorlogse periode in Indié niet daar was kan geen oordeel vellen over het gebeurde.”
Dit zijn nou van die arrogante opmerkingen waar ik (en andere vooral jonge lezers) weinig mee op hebben. Dus, anno 13 juli 2012 kunnen wij geen oordeel vellen over het gebeurde in 1619 die leidde tot de bezetting van de Banda eilanden en de uitroeiing van de bevolking door de VOC in 1621. Dat er na 15 augustus 1945 door Nederland 3 oorlogen werden gevoerd tegen de Republiek, daarover mogen wij geen oordeel vellen.
Uiteindelijk gaat het in dit topic om de vraag wie de foto’s gemaakt heeft en welke gebeurtenis op de gevoelige plaat is vastgelegd, en niet over andere gebeurtenissen her en der, in japanse kampen of over trauma’s en frustraties, van deze en gene. Mogen wij in deze een beetje nuchtere wetenschap bedrijven yah?
Overigens een zeer interessante uitleg van Peter Schumacher. Daar kunnen we nog wat van leren.
Dat nu telkens weer een ervaringsbericht van mensen die de situatie aan den lijve hebben moeten meemaken, bij U aanleiding moet geven dit als ‘arrogant’ te waarderen …..?
Verwonderlijk Uw houding t.o.v. deze mensen !
Ik heb dit ook al bij andere discussies moeten meemaken.
Wanneer ooggetuigen hun verhaal doen dan is dit beslist geen ‘arrogantie !!!
Houdt U toch vooral eens op dergelijke mensen te denuncieren en in het verdomhoekje
te sturen ! Misschien kunnen we dan in het vervolg Uw betoog en stellingname eindelijk eens serieus gaan nemen ?! Bij voorbaat alvast bedankt !
3 oorlogen? Er zijn twee korte politionele acties geweest. Of wordt de korte slag om Soerabaja meegerekend? Toen waren geen Nederlandse troepen in Indië, die kwamen pas half maart 1946. In Soerabaja waren het Brits-Indische troepen. Door die Gurkha’s ben ik uit de gevangenis bevrijd. Uiteraard vind ik dat een nuttige actie, anders had ik dit misschien niet kunnen schrijven.
De politiek wilde toch nooit dat onderzoek stimuleren ?
Zoals nu een voorstel van 3 instituties AL het excessief geweld in de Indonesische oorlog te onderzoeken maar flauw door de politiek beantwoord wordt.
Er zijn wel kamervragen gesteld door de SP. Maar die worden pas in oktober ofzo magertjes beantwoord met het argument dat de nieuwe regering dat moet bekijken.
Onderwijl zit de formatie een half jaar door te slepen etc.
Het Indisch platform wilt betrokken worden bij de formulering van een onderzoeksopdracht
o.a. om ook het geweld op Nederlanders duidelijk onderwerp van onderzoek te maken
Die SP kan n.m.m. beter de mond houden want het gedachtengoed waar deze groepering
voor staat heeft ook al in de jaren ’45 – ’50 voor een hele hoop ‘onnodige’ ellende gezorgd !
Het wordt echter hoogste tijd om nu ook eens de belevenissen van landgenoten overzee aan te halen en een boekje open te doen omtrent hún ervaringen met de jonge republiek Indonesia en al hun aanhangers. Dit thema werd al vanaf 1945 stelselmatig onder stoelen en banken gekeerd !
Gerrit,
Welk gedachtengoed van de SP?
Ze zijn pro-democratie, pro-burgerrechten en pro-kapitalisme.
Het gedachtengoed van de good guys in 40-45 in Europa, toch ?
Maar ze zijn juist voor een groot onderzoek naar de periode 45-50.
En zover ik de instituties snap willen ze het excessief geweld van alle partijen onderzoeken. Dus ook het geweld op Nederlandse burgers.
Hoewel.. kritisch volgen of dit laatste ook in het onderzoek wordt opgenomen noodzaak blijft, zoals het Indisch Platform vind.
Het gaat niet aan om het geweld van ‘onze jongens’ en het excessief geweld van ‘sommigen van onze jongens’ te verbergen, te bagatelliseren en goed te praten .
Daarom voeren we deze diskussie keer op keer ….al 65 jaar.
Steeds weer wordt het verdrongen.
Verder… het vrijheidsverlangen van de Indonesiërs was authentiek. Het bestond al ver voor de Japanse bezetting. Het werd losgewoeld door de Jappen, maar de geschiedenis heeft reeds allang bewezen dat het net zo authentiek en gerechtvaardigd was als dat Nederlanders verlangden vrij te zijn van Duitse bezetting.
De fout toen was dat vele Nederlanders dat verlangen hooghartig negeerden en maar dachten dat het ging om terreur van Jappenknechten.
Vrijheidsverlangen van het Indonesische volk ? Welk(e) volk(en) bedoelt U hier .Indisch4ever ?
De Nederlanders (of bedoelt U hier de totoks in Indie en/of mogelijk de totoks welke al sinds generaties zich in Indie bevonden ?) zouden dit ‘vrijheidsverlangen’ hooghartig hebben genegeert ?
Hoe komt U er bij dit te kunnen zeggen ? Bent U dan niet bekend met de parlementaire historie van Nederlands-Indie ? Ik sta versteld over de meningen welke momenteel in Nederland worden gebezigd m.b.t. de drijfveer en aanzet tot revolutie ! Wars van alle realiteit en inhoud !
De revolutie is slechts ten goede gekomen aan bepaalde groepjes binnen de Javaanse elitaire kring
van ‘dwarsliggers’ welke hebben gemeend samen te moeten heulen met de Japanse bezetter ! Dit kon ná de Japanse capitulatie alleen tot stand gebracht worden door een vacuum aan macht, waardoor alle mogelijke criminele activiteit onder het mom van Merdeka kon worden uitgeleefd en gelegaliseerd ! Dat U ‘dweept’ met een mogelijk idialisme en vrijheidsdrang onder de Indonesische mensen is ronduit belachelijk te noemen wijl dit nooit binnen de massa in een dergelijk proces heeft plaatsgevonden ! Wél zijn velen onnodig slachtoffer geworden van een onbezonnen ‘hetze’ welke heeft geleid tot talloze terreurdaden en wat aantoonbaar onze harten tot op de dag van vandaag bezig houdt ! De proclamatie was meer een oproep tot bandeloze roofmoord, lust op buit en het buiten paal en perk stellen van geciviliseerde normen en waarden welke zijn declinatie vond tijdens de bersiap. Hogere roeping, verheven ideaal of andere roemenswaardige etiketten daarin te willen zien is een totaal misplaatst en verwrongen beeld der realiteit ! U dient toch te weten dat óók velen van ‘Uw’ mensen in Indonesia daaraan ten slachtoffer zijn gevallen ? De mensen die het weten konden (Ned.-Indische regering in ballingschap te Melbourne) werden systematisch ‘schaakmat’ gezet door ‘Londen’ en onze geallieerde vrienden lachten zich in het vuistje ! Jammer, heel erg jammer ………..
Tja, ik ben geabonnerd op de Volkskrant en ben een tevreden klant. Ik vind het geheel ernstig, verdrietig en uiterst pijnlijk.
Mr.H.Van Mook hoopte direct na de Tweede Wereldoorlog op een soort Commenwealth tussen Indonesië en Nederland. Dit werd besproken tijdens de Linggarjati Agreement in 1947.
Maar de eerste Politionele Actie in juli 1947 gooide roet in het eten.
Die Politionele Acties is het verhaal achter deze foto’s.
De jongeman of jongemannen die deze foto’s namen kenden Indonesië niet en werden vermoedelijk als Nederlandse jongens in een vreemd land, vaste kameraden, bij elkaar blijven weg van die vreemde Indonesiërs. En misschien wel “weg met die Indonesiërs”
Ja heel ernstig, verdrietig en uiterst pijnlijk … dat waren die Politionele Acties.
Pardon mevrouw,
ik geloof dat U de boel omdraait !
Ook ik ben geabbonneerd op de Volkskrant maar ben nu niet meer tevreden !
Overigens …. de Lingadjatiovereenkomst (als je die al zo zou kunnen noemen) werd van zijde der opstandelingen ‘stelselmatig’ geboycot ! Nederland werd ‘gedwongen’ door de
geallieerden ‘ toe te kijken’ ….totdat het niet meer ging ! Begrijpt U ?
Ik was van plan een klein stukje naar “onze” Volkskrant te schrijven. Toch maar niet nadat ik uw mening gelezen heb.
Geachte mevrouw,
laat U vooral niet ophouden …..
Wie schrijft die blijft !
De media is erop getraind ‘meningen’ achter te laten, te vormen en te veroorzaken.
Dat is als vanouds spel waarbij het niet erom gaat wie het nu eigenlijk bij het rechte eind heeft.
ALS het waar is, dat de foto aantoont dat er een executie heeft plaatsgevonden, wat ik betwijfel, vraag ik mij af welke eventuele “excecuties” door de Indonesiers zijn gepleegd. Ik onderschrijf het geen hierboven de heer Jager schrijft. Ook ik heb eerst in een Japans kamp gezeten onder de Jappen. Na de capitulatie werden we in eerste instantie beschermd door de Jappen en later door de Engelse en de Gurkha’s. Daar werden we beschermd tegen de Bersiap!!
A. Zwaap.
Ook ik heb in zo’n Japans hotel gezeten. Banyu Biru 10, de gevangenis, 2 jaar lang.
Maar de Indonesiërs die op ons probeerden te schieten waren Pemuda’s, niet het Indonesische Leger. Juist de Indonesische jeugd was zo gemeen door de Japanse propaganda opgehitst.
Zelfs Reuters heeft de waarheid verdraaid! Hun fotograaf, Adnan Hajj, die zijn foto’s zo manipuleerde met Photoshop, verloor zijn aanstelling als freelancer na 10 jaar dienst. God straft onmiddellijk! Soms duurt ’t iets langer. Dit is een waarschuwing gericht aan de Volkskrant.
Alsnog krijgen ze de kans om de waarheid naar de herkomst van de foto’s te achterhalen.
Zag ik tussen de lijken niet een gezicht van een blanke man met snor (rechtsonder) op kiekje # 2?
De drie soldaten op de kiek zien er ook niet bepaald Nederlands uit. Eén die hurkt?
Kiekje #1 is helemaal discutabel en verdacht.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2720/Nieuws/photoalbum/detail/3284424/362055/1/Een-rijtje-lijken-tussen-de-andere-kiekjes.dhtml
Dank voor de vraagtekens Buitenzorg en de verhelderende analyse. Heel leerzaam. Puik!
Ja! Wetenschap bedrijven is vragen stellen.
Een instelling als het NIOD moet uiterste bedachtzaamheid aan de dag leggen als het gaat om oorlogshandelingen die nog niet zijn gestaafd op gedegen onderzoek.
Rene Kok, een NIOD-medewerker is wat dat betreft zijn boekje ver te buiten gegaan.
Corrigerende maatregelen dienen dan ook door het NIOD te worden genomen, om te tonen dat vooringenomen standpunten van medewerkers in het vervolg niet worden getolereerd.
De waarde van deze foto’s is dat het goed mogelijk is dat toen en daar Nederlandse militairen mensen aan het executeren waren. Op zich zijn zulke foto’s uniek. Dit soort foto-indicaties waren er nog niet.
Journalisten moeten scoren en de scoorvreugde is soms te zien, al was het maar in de ondertoon van 2 zinnetjes.
Wat die gemeentearchivaris zei was gewoon nuchter gezien. We weten nog niet veel. De foto’s zijn geen sluitende bewijzen. Het kan anders liggen dan het op het eerste gezicht lijkt.
Het zijn indicaties …..geen sluitende bewijzen. Maar je moet ze daarom niet in die kast bij de lijken opbergen. Men moet de kwestie onderzoeken. Soldaten en getuigen die iets meer weten oproepen niet langer te zwijgen.
In Indonesië moet men – als de plaats is vastgesteld- de bevolking interviewen. Wat weten zij nog ?
Ik krijg de indruk dat deze geschiedenis verdringen niet enkel een Nederlands trekje is. In Indonesië doen ze het ook met dit onderwerp
Zeker hebben deze foto’s waarde. Net als de excessennota die veel niet liet zien.
citaat: “In Indonesië moet men – als de plaats is vastgesteld- de bevolking interviewen. Wat weten zij nog ?” In Pujon was tijdens de tweede politionele actie verschroeide aarde toegepast (door de terugtrekkende TNI? Of platgebrand door de mariniersbrigade?). Zelfde tijd als van die opgedoken foto’s? Het nieuwe dorp was over het oude dorp heen gebouwd, met een nieuw stratenpatroon. Met enige moeite heb ik de plek van ons huis, van het huis van mijn grootouders en van een oom/tante ongeveer gevonden. Niemand wist iets. Ook niet toen ik de namen van toenmalige (Indonesische) buren noemde. Maar ja, de oudste mensen die ik sprak zouden toen zo’n 5-15 jaar oud zijn geweest. De mannen zeiden niets. De vrouwen wel, na inleidende gesprekken van mijn vrouw over de kinderen.
En beetje laat, vind u niet. Of de foto’s echt zijn kan ik u niet zeggen, maar dat er over en weer verschrikkelijke dingen zijn gebeurd is zeker
Het trieste is, dat de schuldigen allemaal al dood zijn en dat door de politionele van Nederland er veel leed is gedaan. Uiteidelijk voor niets !!Het is zo lang geleden dat recht toch niet meer gedaan kan worden. Sabar
Ik vraag me af of er ook eens foto’s worden publiek gemaakt van Nederlandse jongens, vastgebonden boven een klein vuurtje en ontdaan van hun kistjes. Zo vreselijk verminkt
zoals die tevoorschijn kwamen zal het wel verborgen blijven ! Ik moet het trouwens ook niet zien…..ga liever denken aan die ‘arme Indonesiers’ gebukt gaand onder Nederlands geweld en terreur ! Wil me zelf veel liever bezighouden met die super-intelligente vraag:
“Wat hadden we daar nog na 1945 te zoeken ?” om daarmee onschuldige Nederlanders,
Nederlands-Indische, Chinezen, Javanen en noem maar op, ….bewust voor de kop te stoten ! Dank je Nippon voor al het vieze werk wat je hebt achtergelaten aldaar in Insulinde en fijn dat je naderhand al jou ‘maaksels’ kon exporteren, zelfs naar Nederland !
Indisch4ever zegt: 12 juli 2012 om 2:39 pm
Ik krijg de indruk dat deze geschiedenis verdringen niet enkel een Nederlands trekje is. In Indonesië doen ze het ook met dit onderwerp
Zeker hebben deze foto’s waarde. Net als de excessennota die veel niet liet zien.
—————————————————————————————————————
Ik denk niet dat de Indonesiers in het algemeen het willen verdringen .
Men moet eerst kijken naar hun waarden/normen, adat en cultuur.
Dat is duidelijk verschillend met de Nederlanders.
De directe slachtoffers ( die ontkomen zijn ), hun nabestaanden (weduwen en wezen) zullen ook geleden hebben ( ze zijn ook mensen).
Alleen hadden en hebben ze geen platform (1), waren ze niet goed geregistreerd in de Burgelijk Stand (2), er een grote volksverhuizing (ngungsi-3)plaatsvond , en het was zo lang geleden , de ooggetuigen/slachtoffers zijn al lang overleden etc
En wat belangrijk is dat ze door hun cultuur(bij de Javanen) vaak nrimo* en door hun geloof een pasrah* houding hebben.
Dus alleen weinigen voor zover ze nog leven die echt nog “wrok” gevoelens hebben .
De jongere generatie zullen mss “het zal wel” houding , of “ver van mijn bed show” gedachten hebben.
De grote massa hebben andere prioriteiten, voor hun bordje rijst , dak boven hun hoofd, werk , toekomst van hun kinderen etc.
Als iemand geboren na 1945 (Indonesia Merdeka) , heb ik ook de neiging om het verleden te laten rusten , waarom zo nodig in oude stilstaand water te roeren , je weet maar nooit wat naar boven kan drijven.
Aan de andere kant als er behoefte is bij de Nederlanders ! , dan moeten ze het onderzoeken , ” tot de bodem toe” , en wat jullie met de gegevens willen doen is jullie zaak. Hoop alleen dat het tot verzoening kan leiden, met je zelf en met de anderen (Indonesiers).
Dan kan je “voor eens en altijd” de onaangename bladzijde sluiten .
Anders blijft het knagen!!
Opmerking:
Ik heb de bersiap periode niet meegemaakt , ook de Militaire Agressie I en II .
Nog niet eens geboren.
De oudste broer van mijn ouders behoren tot de 1ste lichting Pemuda , mijn ouders met hun 30 jr tot de groep “oudere jongeren” Pemuda/Pemudi en hun jongere broers tot de volgende generatie Pemuda (o.a officieren bij het leger en Politie).
Ben daar door zeer geïnteresseerd.
Surya Atmadja zegt (13 juli 2012 om 2:39 pm): “Alleen hadden en hebben ze geen platform…”
Ze hebben al meer dan zestig jaar een platform! In de Nederlandse media (krant, radio, tv), die voor meer dan 90% in handen is van de links, politiek correcte kliek, welke stelselmatig elk tegengeluid wegveegt. Ooggetuigen van kali’s vol verminkte lijken van Europeanen (voornamelijk Indo’s), Chinezen en Inlanders (die geen gemene zaak wilden maken met het tuig, dat moordend en plunderend in naam van Merdeka ongehinderd hun gang konden gaan), werden en worden weggezet als leugenaar.
De onderhavige foto’s zijn een zielige ‘wanhoopsdaad’ om hun gelijk te krijgen, nu langzamerhand duidelijk wordt hoe de publieke opinie door dit zootje non-valeurs gemanipuleerd wordt. Bedankt meneer Van Santen voor uw repliek op het commentaar van Ed Vos!
Wat mij opvalt is dat in Enschede een bijzonder soort voetganger rondloopt.
Er zijn voetgangers die de vuilnisbakken uitpluizen naar fotoboeken: Dit verschijnsel heb ik laatst op foto’s uit de WOII gezien waarbij Nederlanders de vuilnisbakken schoonschraapten. Laatst heb ik dat ook in Montrenegro gezien maar dat waren erg arme mensen die dat deden
Er zijn andere voetgangers die bij hun wandeling archivarissen wijzen op de bijzondere waarde van deze fotoboeken. De vraag aan de regering Rutten is om archivarissen te ontslaan want ze doen toch niks gezien het Enschede-verschijnel. Tevens zal de regering Rutten voetgangers aanstellen om gezien hun deskundigheid en loopvermogen de bijzondere waarde van fotoboeken te bepalen.
De Duitsers hebben dat wel beter gedaan. Ik herinner me een filmpje van de executies bij Babi Jar, daarbij werden duidenden en duizendenn Joden geexecuteerd. dat lijkt me toch overtuigend.
Ik stel voor dat de voetgangers de vuilcontainers doorzoeken op filmpjes. Ik wet dat binnen een maand een filmpje toevallig is gevonden.
Maar dat het doorgestoken kaart is ligt meert in de buurt van de waarheid
Wij weten allemaal wat er is gebeurd in Nederlands Indie na de oorlog Hoewel ik maar 11 jaar oud was heb ik de verhalen opgevangen Verhalen dat Mensen in Lembang door Indonesiers met spijkers in het hoofd werden geslagen en of vermoord. Dit gebeurde overal. Mijn tante woonde in Jockjakarta en daar zijn, naar haar verhalen, door Indonesiers ook de meest verschrikkelijke dingen gebeurd. Deze dingen hebben over en weer plaats gevonden.
Wij weten toch allemaal dat de kapitein Westerling een oorlogs misdadiger was. Toch werd hij nooit berecht, Nee hij kreeg een ruim pensioen en mocht rustig zijn leven voort zetten
Zeer waarschijnlijk kreeg hij daartoe van bovenaf de opdrachten en moesten zijn daden onder de mat worden geveegd Laten ze maar eens uitzoeken wie die opdrachten gaven om standrechtelijk mensen dood te schieten. Het kan heel goed dat deze foto’s daar werden genomen. Mladic wordt er nu voor berecht en Dat deden de Duitsers inook in Putten oa. Heel gebruikelijk was dat, maar de kapitein Westerling hoefde hievoor nooit te recht te staan. Dit laatste stinkt verschrikkelijk..
En het ergste van alles; Het was allemaal voor niets. Zij allemaal zijn voor niets gestorven. Indonesiers en Hollandse jongens van 19-20 jaar, die net de oorlog hadden overleefd.
Triest, heel triest
En van de gruweldaden van Indonesische zijde zijn natuurlijk geen foto’s gemaakt. Zo wordt de zaak maar van één kant bekeken net als die politieagente die de dronkaard sloeg en trapte. Ook een éénzijdige belichting van het verhaal. Laten we a.u.b. ophouden met wat vroeger is geweest. Ik ben het eens met de schrijver die geen overlevenden meer kon vinden over zijn geboortedorp. Isak Laurens.
Dus ? Het verhaal moet maar helemaal niet belicht worden?
Wegstoppen maar weer ? De doofpotmethode werkt toch niet. ?
Dit nationaal trauma blijft terugkomen
~ ik was amper 20 jaar, had net een hongerwinter overleefd, en werd opgeroepen voor de dienstplicht, op zich zelf geen bezwaar, was het niet zo dat ik naar het voormalig Nederlands Indié zou worden gezonden.
Ik was van plan me eigen te onttrekken aan die uitzending, daar stond zware straffen op, en moest er worden “ondergedoken”
Mijn vader was zo verstandig om duidelijk te maken wat de gevolgen zouden zijn, en ging ik in 1947 naar Indië voor 3 jaar
Vraag me niet met welk resultaat wij daar waren, zeg maar een verloren oorlog, met veel slachtoffers, voor ons bataljon bleven er 43 achter op de erevelden om niet te spreken over de vele gewonden.
Wij vochten voor ons eigen behoud om te blijven leven, en ook weer heelhuids thuis te komen
J. L. Baas – nu 84 jaar
4e bataljon Garde regiment Prinses Irene
Met een hand op mijn hart kan ik zeggen dat wij geen misdaden hebben gepleegd !
Is genoteerd:
jan baas ,
19 november 2011, 11:12
http://dehooge.org/JanBaas/060922MTBoek.htm
Ik begrijp heel erg goed dat u een verschrikkelijke tijd heeft meegemaakt. Het is om te huilen als je weet hoe er tussen Indonesië en Nederland een oorlog is uitgebroken en dat wijl de echte vijand de JAPANSE MILITAIREN niet snel genoeg terug konden naar JAPAN. Indonesië werd Nederlands vijand en Japan Nederlands vriend. Zelfs Hitohito werd ontvangen door onze koningin. Goede of foute foto’s in de Volkskrant, misschien wordt er nu het één en ander onderzocht in Indonesië. Ik ga uw “link” lezen.
Ik ben het er mee eens dat een interpretatie van deze foto’s met grote zorgvuldigheid moet gebeuren. Uit veel reacties blijkt dat er nogal wat mensen te snel genijgd zijn om die doden op de foto’s toe te schrijven aan Nederlandse militairen. Een dergelijke redenering bevestigt hun schuldgevoelens over de vreselijke gevolgen van onze oorlog daar. Ieder suggestie dat het misschien een soort van onderlinge afrekening zou kunnen zijn binnen de oproerige Indonesische maatschappij verwerpen zij, voornamelijk omdat zij zich onvoldoende hebben verdiept in die periode en daarom vaak een eenzijdig beeld hebben. Bovendien zou een dergelijke redenering al gauw kunnen worden aangezien als een poging de excessen van Nederlandse zijde te relativeren ten koste van de ‘bezoedeling’ van de heroïsche Indonesische bevrijdingsstrijd.
Maar wat zou het dan wel kunnen zijn dat wij op die foto’s zien?
Enkele mogelijkheden:
1. Het betreft hier Indonesische burgers die door leden van een strijdgroep (vaak met een bepaalde ideologie/islamitisch en onafhankelijk opererend van de TNI) op verdenking van het hulp bieden aan Nederlanders door hun zijn geëxecuteerd. Als je als kampongbewoner niet enthousiast de vrijheidsstrijd steunde was je al gauw een verrader of een spion die geëlimineerde diende te worden. Dat kwam veel voor, zeker als de betreffende kampong nog kort ervoor de Nederlandse militairen of Nederlandse politie was bezocht. Als de andere foto ook werkelijk een executie was van drie Indonesiërs dan zou het een standrechtelijke represaille kunnen zijn van Nederlandse militairen omdat zij er van worden verdacht die burgers (op de andere foto) te hebben doodgeschoten
2. Het gebied waar de eenheid van Job Ridderhof opereerde was op dat moment moeilijk onder controle te krijgen door geregelde troepen van de KL. Op zulke momenten werden heel vaak de diensten van het Korps Speciale Troepen van Westerling (ook wel Groene Baretten genoemd) ingeroepen. En dan gebeurde er altijd hetzelfde: een eenheid van de KST zuivert de kampong/het gebied, waarbij niet zelden tientallen extremisten ‘buiten gevecht worden gesteld. Hun lijken worden (al dan niet na een standrechtelijke executie) op een hoop gegooid. De eenheid van J. R. vindt die mensen. In deze versie past die andere foto alleen als Job zelf de foto’s NIET heeft gemaakt, maar later van de KST-er die ze misschien heeft gemaakt heeft gekregen. De kans op een goede band tussen 3-12-RVA en leden van de KST is vrij groot omdat beiden in Batoedjadjar waren gelegerd. De KST had daar zijn vast basis.
3. Er zijn aanwijzingen dat de officiële TNI opdracht heeft gekregen om die ongedisciplineerde strijdgroepen en rampokkers te verspreiden en uiteindelijk te vernietigen. Dat kan hier het geval zijn geweest.
4. Leden van 3-12-RVA hebben deze slachtpartij aangericht om ‘het verzet te breken’. De slachtoffers kunnen daarbij willekeurige burgers zijn geweest, leden van strijdgroepen of rampokkers. Dat gebeurde veel vaker zo, maar daar is zelden een foto van gemaakt. Dat Job die foto’s naderhand gewoon inplakte, kan een aanwijzing zijn dat hij het ook heel normaal vond om getuigen te zijn van executies of het vinden van doodgeschoten Indonesiërs. Of die verkregen foto’s wel interessant genoeg vond om in te plakken. Dat ze bij elkaar horen staat zeker niet vast.
Zo lang er nog geen andere foto’s gevonden zijn met Nederlandse of Indonesische soldaten / en Indonesische bewapende groepen ( al dan niet bekend als leden van Hizbullah/Sabilillah , rampokkers etc ) , strak poseren voor de camera met geweren in de aanslag , gericht op de slachtoffers zal men altijd blijven discussieren of ontkennen dat ze zulke dingen nooit zullen doen en dat de andere partij dat hadden gedaan.
Bij de Indonesische zijde kan je verschillende groepen mss aanwijzen als potentiele boosdoeners.
Bij de Nederlandse zijde had je niet zo veel groepen , ze zijn makkelijk te onderscheiden in dienstplichtigen , oorlogsvrijwilligers , speciale eenheden etc .
En die groepen droegen Nederlandse uniformen .
Uiteraard moet men voorzichtig zijn om niet in de wilde weg iedereen die een uniform droeg als verdacht te zien.
De oude foto’s tijdens de pacificatie van Atjeh is een andere verhaal.
Ik ken nog een uitzending op tv uit de jaren zestig gedaan door een kapitein van het Nederlandse Leger waarbij gezegd werd: “Nadat ik al die smerige daden had gezien,
gepleegd op onze soldaten en onschuldige burgers, sindsdien heb ik geen gevangenen meer kunnen maken maar ze (Indonesische opstandelingen !) direct neergeschoten !
Een andere documentaire laat een voormalig militair aan het woord wiens ervaringen
precies hetzelfde bleken en óók daar weer eenzelfde relaas. Dit zijn allemaal reacties op hetgeen gezien werd onderweg. Dat er grenzen werden overschreden is maar al te waar.
Nu moet men de zg. ‘heldhaftigheid’ van zijde der Indonesische opstandelingen niet al te hoog op waarderen. Het bestond grotendeels uit laffe ‘hit and run’ acties waarbij dan vaak , óók tegen eigen bevolkingsgroepen (!) werd gemolesteerd en dingen ondernomen, welke het daglicht niet konden verdragen. Ik wil beslist niet hierop verder ingaan !!!
Wel begrijpelijk dat de geest van een militair hierdoor werd beinvloedt. Vandaag de dag
is er binnen Defensie een psychologische opvang maar toendertijd niet ! Toch wil ik een militaire organisatie geleid door bekwame officieren meer gaan waarderen dan een hoopje ongeregeld tuig, arglistig, blind en moordlustig door ophitsing, telkens weer tekeer gaand tegen onschuldige weerloze mensen. Het was beslist zinvol hiertegen op te treden in een land vol chaos alwaar de negatieve elementen van een bevolking te zeer de boventoon gingen voeren. Die zg. ‘vrijheidsdrang’ moet men met een korreltje zout nemen. Dat was een ‘idee’ gelanceerd door de Japanners om na de oorlog hun eigen afzetgebied te creeren
én om het Westen nog maar een klap na te geven ! Bepaalde groeperingen van voor de oorlog zagen hun kans schoon en hebben eenzijdig (en beslist niet uit naam van alle bevolkingsdelen van de Archipel !) onwettig een republiek uitgeroepen waar Nederland tegen moest ageren. Nederland had – als wetmatige overheid – de plicht op te treden !
Dit zijn justitiele en historische feiten. Het beste zou zijn geweest indien Nederlands-Indie zich militair had kunnen weren en daardoor Japan had weten te verhinderen zich te manifesteren in de Archipel. Hierdoor had vanzelf een ‘Merdeka’ kunnen volgen tot tevredenheid van alle bevolkingsgroepen, volldedig autonoom en ‘selfsupporting’ en met
een bijzondere toekomst voor ogen !
Ik heb begrepen dat de bezitter van de foto’s een artillerist was. Normaal gesproken komt de artillerie niet in de voorste gelederen. Alleen artillerie-waarnemers zitten bij de voorste troepen. Maar de afdeling artillerie of de artilleriestelling kan natuurlijk zijn overvallen. Of heeft hij de foto’s van anderen gekregen. Dat was normaal, ook in mijn eigen artillerie-tijd. Mijn foto’s prijken zelfs in het Artilleriemuseum in Oldenbroek.
Vandaag in de Volkskrant een commentaar van Hans Aarsman. Ook hem is opgevallen dat foto´s werden uitgewisseld: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3285718/2012/07/12/De-executiefoto-s-door-de-ogen-van-Hans-Aarsman.dhtml
Met het artikel ‘De executiefoto’s door de ogen van Hans Aarsman” van gisterenmiddag, in elkaar geflanst door Mirjam van den Berg en uiteraard Aarsman zelf, zijn wij, de lezers en belanghebbenden, geen snars verder geraakt in de zoektocht naar een antwoord op de herkomst van twee ‘verdachte’ foto’s, die onze soldaten moeten veroordelen op excessen tijdens de Politionele Acties in de troosteloze laatste jaren van onze kolonie Nederlands-Indië, daarentegen het thuisland van duizenden, zoals Turkije het thuisland van Sinterklaas is (dit ter info voor de jongste generatie, die het allemaal nog niet weten).
Mijn reactie hierop is heel simpel; ‘Fotodetective’ Hans Aarsman heeft er geen sjoege van. Bovendien, wat Job R. daar deed doet niet ter zake, en of hij de foto’s misschien van een ander kreeg is evenmin relevant. Als George W. Bush ook nog een vinger in de pap heeft om de uitleg te bepalen, dan denk ik bij mezelf: Laat maar zitten!
Nieuw: Verboden foto’s van eerste politionele acties
http://members.chello.nl/pscheele/verbodenfotos.html
Aelle,
Natuurlijk is het niet belangrijk wíe de foto´s maakte. Echter, in mijn artikel probeerde ik duidelijk te maken dat in de media allerlei zaken werden verondersteld zonder dat daar enige onderbouwing voor is. En dus meldde ik ook dat het helemaal niet zeker is dat Ridderhof de foto´s maakte, ook al kwamen ze later in zijn album. Díe conclusie wordt ook gedeeld door Aarsman.
Wat de rest van het VK-artikel betreft heb je gelijk: veel schieten we hier niet mee op.
Goed artikel in Vrij Nederland over de vraag waarom tot dusverre nog geen groot onderzoek werd verricht:
http://www.vn.nl/Archief/Politiek/Artikel-Politiek/Onze-vuile-oorlog.htm
En Henk Hofland schreef deze week dat hij in zijn diensttijd meer van dergelijke schokkende foto’s zag .
http://www.hpdetijd.nl/2012-07-12/journalist-van-de-eeuw-mist-primeur-van-de-eeuw/
Foute titel. Hofland vond klaarblijkelijk helemaal niet dat er sprake was een primeur van de eeuw. Net zo goed als er nu geen sprake is van een primeur van de eeuw bij de melding van de vondst van deze executie-foto. Ook al willen Volkskrant en het NIOD ons anders doen geloven.
Waar gaat het nu eigenlijk om? Om het feit dat Nederlandse militairen Indonesiërs executeerden? (weten we al lang) Of om het feit dat daar plaatjes van gemaakt zijn? Die ´primeur´ zou er wél zijn, als voor het eerst werd geconcludeerd dat Nederlanders buitensporig geweld zouden hebben gebruikt. Die conclusie werd in de media al in de jaren 70 opgetekend. Het plaatje is echter slechts een plaatje, hoe indringend ook.
PS Is die column van Hofland niet online?
Ik denk dat die column alleen in de papieren editie was.
Deze reacties bewijzen eens te meer …..”one picture is worth a thousand words”!
Er is een tijd van komen, en een tijd van gaan….
Een tijd van vergiffenis ZONDER te vergeten…
of een tijd van herinnering zonder te vergeven….
Aan U de keuze!
Voordat ik deze affaire daadwerkelijk laat zitten, wil ik nog even aanhalen wat er voor nietsvermoedende lezers geschreven staat in enkele regionale kranten.
1. “Op de foto’s, afgedrukt voorop de krant, is de liquidatie van drie Indonesiërs te zien. Het drietal staat met de rug naar het vuurpeloton aan de rand van een greppel die vol ligt met lichamen van geëxecuteerden. Aan de rand staan twee Nederlandse militairen, te herkennen aan hun uniform.”
Het Reformatorisch Dagblad
„Foto’s van executies Nederlands-Indië opgedoken”
10-07-2012 06:57 | gewijzigd 10-07-2012 16:53 | Binnenlandredactie
2. “De twee foto’s van executies in voormalig Nederlands-Indië die de Volkskrant dinsdag publiceerde, hebben dezelfde historische waarde als foto’s van het bloedbad van My Lai tijdens de Vietnamoorlog. Dat zei René Kok, fotodeskundige bij het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies.
Het is volgens Kok van groot belang dat de foto’s voor het nageslacht bewaard blijven. Er bestaan talloze foto’s van dodelijke slachtoffers tijdens de politionele acties van het Nederlandse leger in Nederlands-Indië, maar niet eerder zijn executies zo expliciet in beeld gebracht.”
BN De Stem
‘Foto’s executies Indië van grote waarde’
dinsdag 10 juli 2012 | 11:50 | Laatst bijgewerkt op: dinsdag 10 juli 2012 | 11:58
De fotograaf, Ronald L. Haeberle, van Mai Lai bloedbad heeft heel wat stof doen oplaaien met zijn foto’s omdat ze authentiek waren. Hij heeft zijn foto’s ook verkocht aan een krant, the Plain Dealer, in Ohio.
Hier is zijn verhaal uit een interview met de krant, aan wie hij zijn bekendste foto’s heeft verkocht.
http://www.dvafoto.com/2011/03/my-lai-massacre-photographer-admits-he-destroyed-pictures/
Amy Goodman van “Democracy Now!” is een expert op het gebied van politieke misstanden toen ze in Oost Timor zelf als jonge onderzoeksjournalist samen met een collega Allan Nairn tijdens het bloedbad van Santa Cruz in ellkaar werden geramd.http://www.democracynow.org/1997/11/12/massacre_the_story_of_east_timor
http://www.democracynow.org/2009/8/24/calley_apologizes_for_1968_my_lai
Helaas ontdekte ik veel te laat de fouten in de zin, ‘ De fotograaf, Ronald L. Haeberle, van Mai Lai bloedbad heeft heel wat stof doen oplaaien met zijn foto’s omdat ze authentiek waren.’
O.a. Mai Lai werd pas later My (mie) Lai genoemd, en het spreekwoord Stof doen oplaaien moet zijn: Stof doen opwaaien, met een w., of stof opjagen. Hierbij mijn excuses.
Jean E. Delahaij zegt:
14 juli 2012 om 2:34 am
Surya Atmadja zegt (13 juli 2012 om 2:39 pm): “Alleen hadden en hebben ze geen platform…”
Ze hebben al meer dan zestig jaar een platform!
———————————————————————————————————————–
Ik heb over Indonesische platform.
Men houdt daar niet bezig met het verleden, met tempo doeloe.
Ondanks dat ik uit een nationalistische nest kwam ( beide familie van mijn ouders) heb ik alleen summiere verhalen gelezen over Westerling /APRA en de andere kleinere voorvallen staan niet eens in onze (Indonesische) geschiedenisboeken.
Als een gewone mens kan ik eventuele uitspattingen begrijpen , zoals wat Van Santen vertelde over die kapitein die geen gevangenen maakte.
Je bent gewoon veranderd door omstandigheden .
Mijn vrouw werkt in verzorgingstehuis, ontmoete een oud KL-er (?) .
Die vertelde dat hij of zijn makkers (?)ook op vrouwen schieten als ze verkeerde bewegingen maken.
Het gebeurde weleens dat onschuldig ogende vrouwen/ oude mannen een verklede vijand waren. Het gebeurt dus ook , het is hij of jij zelf zoals hij dat zegt.
Dat het later toch een onschuldige vrouw/oude man was , tja dat kan gebeuren .
Zulke zaken nog onder de “collateral damage” gezien worden.
Het is anders als je tegen de gevangen genomen pemuda of rampokker zegt, jij mag even pissen en dan werd hij van achter doodgeschoten omdat hij probeerde te vluchten.
En over “hit en run” acties , dat zijn de kenmerken van een guerillaoorlog , in een echte slagveld zoals Surabaja gingen de Indonesiers ook tegenstand bieden.
Bij guerillaoorlog zoals in Vietnam deden de Fransen-Amerikanen ook rare dingen.
Terug naar INDIE verhaal , het is nu bekend dat van de 280.000 Indische Nederlanders 220.000 tijdelijk buiten de kampen verblijven.
Meestal verblijven ze bij hun oude streek waar mensen hun persoonlijk kennen en enigszins beschermen of op zijn minst gedogen.
Dat ze het moeilijk hebben (minder eten, kleding etc) is bekend , dat hebben de miljoenen Indonesiers ook .
Ondanks dat ze “vogelvrij”waren hebben de meesten het overleefd , terwijl ze tussen de Indonesiers leven waar ook bloeddorstige Indonesiers rondliepen , zelfs hier lees ik iets over de PEMUDA
Dat geldt ook voor de gedemobiliseerde ex KNIL-ers .
Zelfs zijn er die overgingen naar de TNI.
Toevallig behoren mijn ouders tot de oudere jongeren (1945 30 jr- in 1942 27 jaar ) , en hun jongere broers (Siliwangi /Polri) behoren dan tot pemuda’s .
Ik kan bij mijn familie en hun vrienden(schoolgenoten-generatie) geen bloeddorstige neigingen ontdekken .
Ze spreken vloeiend ABN, hadden Nederlandse opleiding en vorming.
Dat er rampokkers, rondreizende bendes waren die gekke dingen doen zou niemand ontkennen,is een feit.
Gerrit van Santen zegt:
13 juli 2012 om 3:25 pm
Vrijheidsverlangen van het Indonesische volk ? Welk(e) volk(en) bedoelt U hier .Indisch4ever ?
De Nederlanders (of bedoelt U hier de totoks in Indie en/of mogelijk de totoks welke al sinds generaties zich in Indie bevonden ?) zouden dit ‘vrijheidsverlangen’ hooghartig hebben genegeert ?
Hoe komt U er bij dit te kunnen zeggen ? Bent U dan niet bekend met de parlementaire historie van Nederlands-Indie ? Ik sta versteld over de meningen welke momenteel in Nederland worden gebezigd m.b.t. de drijfveer en aanzet tot revolutie ! Wars van alle realiteit en inhoud !
De revolutie is slechts ten goede gekomen aan bepaalde groepjes binnen de Javaanse elitaire kring
van ‘dwarsliggers’ welke hebben gemeend samen te moeten heulen met de Japanse bezetter !
————————————————————————————————————————-
Geplukt uit de site van I4E
Het onbuigzame en arrogante houding van de Nederlanders om samenwerking vanuit gematigde Nationalistische zijde ( Petitie Soetradjo, GAPI, samenwerking bij verdedigen van Nederlands
Indie tegen Japan) , het mislukken van Linggardjati , de 2 koloniale oorlogen had de grote massa die eerst passief meekeken (nog niet politiek bewus- vaak nog eenvoudige tani en arbeiders ) beinvloed.
Zeker na de Slag van Surabaya, Ambarawa , bezetting van Jogja en nog andere kleinere schermutselingen .
—————————————————————————-
Groepjes Javaanse elitaire kringen??
Ik dacht dat de Pemuda’s in 1928 al van hun Indonesia gedroomd , zie Sumpah Pemuda.
Zelfs leden Indische Vereniging in Holland ( niet alleen maar Javanen) praten al over Indonesia Merdeka.
De onafhankelijkheid komt ook ten goede voor de gewone TANI en KOELIE .
Zie de statistieken va CBS 1941( over het jaar 1940) en de statistieken van de BPS ( Indonesische CBS ) van 2011-2012.
Vraag me af of mijn vader geheuld had met de Jap , hij was toen nog een jonge leraar (kwekeling) , leerde ook Japans en trainde (lichamelijk opvoeding ) en andere soorten vorming van jongeren .
Sommigen zijn ook aangesloten bij de HEIHO, en als ik me niet vergist had ik ook oud leerlingen van mijn moeder ontmoet die ook in de “perjuangan” zaten .
Weet niet of ze bij de TP( Tentara Peladjar) zaten.
Van een paar oud leerlingen van de oudere zuster van mijn moeder waren bij de TNI gegaan .
Voor de goede : Het waren niet Javanen maar ook Sumatranen, Sundanezen , Batakkers, zelfs Ambonezen en Menadonezen.
Niet alleen Moslim maar ook Christenen.
Natuurlijk speelde al heel lang het streven naar onafhankelijkheid onder een zeer groot deel van de Indonesische bevolking. En terecht! Mijn vader, die als 21-jarige onderwijzer in 1929 naar ‘Indië’ werd uitgezonden, steunde dit streven van harte! Hij heeft, zo veel als hem dat mogelijk was, Indonesische studenten voorbereid om klaar te zijn eigen bestuur en wat daarmee gepaard gaat over te nemen van de Nederlanders. Hoe het na de capitulatie van Japan in een stroomversnelling kwam en de manier waarop, heeft hem zeer pijn gedaan.
Geachte Mijnheer, ….ik pluk zeker niet van anderen met mijn betoog ! Dat er groepjes alreeds in de jaren dertig zich samenschoolden en ‘droomden’ (zoals U zegt) over een Indonesia Merdeka is mij (en anderen) welbekend ! Uw “De onbuigzame en arrogante houding van de Nederlanders om samenwerking vanuit gematigde Nationalistische zijde ( Petitie Soetradjo, GAPI,samenwerking bij de verdedigen van Nederlands-Indie tegen Japan)….etc. is slechts ten dele waar ! Er waren óók hoge Bestuursambtenaren aan Nederlands-Indische zijde (vaak jongens van Indische komaf),
b.v. de gouverneur van Oost-Java, de heer van der Plas, de heer Van Mook (welbekend) en andere vooraanstaande lieden, welke geinteresseerd bleken in samenwerking met het gros der bevolking. Wanneer U nu de vorengenoemde personen nader gaat betrachten zult U bemerken dat zowel de een als de ander, een uitgeproken pro-merdeka houding aan de dag wist te leggen !
Zeker m.b.t. de laatst genoemde persoon, de heer Van Mook, welke meerdere malen door ‘Londen’ op het matje werd geroepen wegens al te eenzijdige zelfstandige (lees ‘pro-Indische’) wandelgang! Met andere woorden: “Los van Nederland” was al een tijdje aan de gang ……en niet
alleen door bepaalde ‘Indonesische’ groepen geproclameerd !!! En ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan ! Verder wil ik toch nog wel wat rechtzetten m.b.t. ‘Uw’ Nederlanders, nl. … een geboren en getogen Nederlander uit Nederland, welke nooit verder kwam dan zijn neus lang is, blijkt een totaal ander wezen te zijn als b.v. een Nederlander opgegroeid in Ned.-Indie !
Die laatste groep mensen had een begrip van de ‘Indonesische’ bevolking in het algemeen !
Velen, waarvan de families al reeds sinds generaties in het land woonden, bezaten óók ‘Indisch bloed’ in hun aderen. Te denken hierbij valt b.v. aan Berenschot (Commandant KNIL), Bakkers
(Lt.-Gen.), Helfrich (Commandant Zeemacht) en andere zeer vooraanstaande personen !
U zou dus bij Uw betoog beter doen, niet alles over een kam te scheren. Dat ‘Merdeka’ zoals U dit wilt zien was allengs aan de gang (ik meen dat de burgemeester van Batavia pré-1942 Indonesisch was van persoon ?) en zou naar verloop van tijd zich hebben weten te manifesteren in een constructief verloop der dingen (alle Indonesische volken ten goede).
Het ‘Merdeka’ zoals het uiteindelijk zich presenteerde was het gevolg van jarenlang ‘gestook’ uit Japanse hoek, niets meer dan een spuiten van gif met verschrikkelijk gevolgen ! Ik dank U voor Uw aandacht.
En ditmaal zijn we helemaal eens!!!
Mevrouw van Kampen. Even terzijde. U noemde in een eerdere posting de kampen in Banyubiru. Aangezien ik binnenkort weer naar salatiga afreis wil ik daar in dat stadje Banyubiru rondkijken en wat foto’s maken. Ik was sowieso al van plan om meer foto’s te maken van gebouwen van wat ooit eens Nederlandse gebouwen waren. Een mooie tip 😉
Nou, ziet U …..het kan dus toch !
Met vriendelijke groeten.
Archibald Boogaardt werd burgemeester van Batavia vlak voor de capitulatie.
Na de oorlog ook en in Nederland was hij burgemeester van Rijswijk.
Hij heeft een gemengde afkomst
http://nl.wikipedia.org/wiki/Archibald_Theodoor_Bogaardt
In die jaren was het een onmogelijkheid dat een Indonesiër burgemeester van een stad zou worden. Men vond het een vanzelfsprekendheid dat het een blanke Nederlander was.
Logisch dat dit kwaad bloed zet bij de Indonesiërs
http://www.canonrijswijk.nl/19%20boogaardt.html
Eigenlijk ook best wel logisch, vindt U niet ? De beste man op de beste plaats !!! Mij maakt het – als Nederlander – in het geheel niet uit of dat nou iemand zal zijn met een blanke danwel met een bruine huid ……in hoofdzaak hij/zij doet het werk naar behoren en verwachting ! Daar gaat het om ! Waren er bij de verkiezingen dan ook ‘Indonesische’ gegadigden ? Eigenlijk best wel in orde zo ‘van gemengd ras’ …..hadden beide partijen ook niets te mopperen !!!
.Indisch4ever zegt:
15 juli 2012 om 3:37 pm
. was het een onmogelijkheid dat een Indonesiër burgemeester van een stad zou worden. Men vond het een vanzelfsprekendheid dat het een blanke Nederlander was.
Logisch dat dit kwaad bloed zet bij de Indonesiërs.
———————————————————————————————————–
Nu haal je bepaalde zaken door elkaar.
In de oude N.O.I is er een raciale en religieuze afscheiding tussen de oorspronkelijke bewoners (bumi putera) en de Hollanders .
Ze hebben ook hun eigen rechtssysteem.
De orang Belanda hebben hun eigen wijken , de bumipuetera’s ook, met hun eigen bestuurders.
Je hebt een Europese Binnenandse Bestuurders en de Inlandse BB-ers.
Je hebt 2 Batavia, de stad/gemeente(met een Burgemeester en Gemeente Raad en de residentie Batavia met een Resident als hoofd.
Bij de residentie Batavia heb je de Nederlandse Regent en zijn “jongere broer , een “inlandse”regent of Bupathi, vaak ex Vorsten zoals in West Java , onder hem heb je districten(de hoofd is een Wedhana ).
Een naamgenoot van mij is een Wedhana in de residentie Batavia .
Zijn zoon was rechter bij de Landraad .
Op papier (dankzij de Korte Verklaring) waren de Nederlanders heer en meester , in de praktijk waren de Vorst-Sultan , daarna de Bupathi, Wedhana’s die de dienst uitmaakte.
Je ziet zelf hoe moeilijk de A.R het had om de Regent van Lebak in het gareel te houden.
Wat wel steekt was dat een lager geschoolde Belanda te moeten dulden als je baas , terwijl je mss AMS-HBS diploma hebt .
Gerrit van Santen zegt:
14 juli 2012 om 2:16 pm
Geachte Mijnheer, ….ik pluk zeker niet van anderen met mijn betoog ! Dat er groepjes alreeds in de jaren dertig zich samenschoolden en ‘droomden’ (zoals U zegt) over een Indonesia Merdeka is mij (en anderen) welbekend !Dat er groepjes alreeds in de jaren dertig zich samenschoolden en ‘droomden’ (zoals U zegt) over een Indonesia Merdeka is mij (en anderen) welbekend !
————————————————————————————————————————–
Geplukte betoog uit I4E is een omong kosong verhaal van ene Surya Atmadja .
Het is bij mij ook bekend wie van Mook is (lees zijn boek ook) , en over andere Indische jongens die los willen van Holland.
“Indie voor de Indiers” zeggen ze toen , tot woede van Den Haag .
Er was zelfs een korte gelegenheidscoalitie tussen de Indische man E.D.D met Rd Soewardi Soerjaningrat en Dr Tjiptomangunkusoemo , alle 3 werden gelijk gedeporteerd .
De probleem was dat de Indie die men toen wilde losmaken van Holland bestemd was voor de inwoners van Nederland Oost Indie maar wel onder leiding van de Indische jongens .
Jammer dat de oorspronkelijke bewoners van NOI (in ieder geval de “elite” met Nederlandse opleiding en vorming) het niet zag zitten om weer onder de leiding van kleine groep Indische Nederlanders hun toekomst op te bouwen.
Ze kunnen namelijk hun eigen mensen en land zelf besturen.
Qua aantal waren ze zelfs in de meerderheid in vergelijking met de Nederlanders ( Totoks en Indisch).
Op dat moment waren de grote massa Indonesiers nog niet politiek bewust .
En dat jarenlange gestookt van de Japanners was ook niet helemaal waar .
In het begin willen ze de Gordel van Smaragd als grondstof leverancier hebben , een soort “wingewest”.
Pas nadat ze beseffen de oorlog niet te kunnen winnen gingen ze overstag om de Indonesiers alsnog “merdeka”te beloven.
Alleen hadden de Indonesiers een andere wil . En hun eigen koers gevolgd.
salam
Surya Atmadja
Ik hoor uit Uw woorden argwaan en wantrouwen t.o.v. alles wat een Nederlandse (-Indische) koers zou willen volgen in deze. Een blank/bruin controverse misschien ?
Dat is jammer. Verder waag ik Uw mening in twijfel te trekken daar waar over het Indonesische zelfbestuur wordt gesproken. Deze elitaire bovenlaag der bevolking (in getale groter dan Nederlanders [Totoks en Indisch]) was per dato nog lange niet klaar dit bestuur te gaan uitoefenen. Waarom dan eigenlijk ook alleen maar Indonesiers ? Ook de totoks hadden een bestaansrecht en zeker de Indische jongens ! Verder twijfel ik sterk daaraan of inderdaad de huidige tani ‘politiek bewustzijn’ bezit ! Daar geloof ik namelijk niks van ! Wat wel echter moge blijken is dat de huidige top der bevolking in Indonesia hoofzakelijk bestaat uit de goedgesitueerde Javaan (houder van bestuursfuncties en militair) en dat de rest der bevolking het nazien heeft. Verder dat er een enorme corruptie hoogtij viert waarbij de financiele kant alweer … in het voordeel van de Javaanse elitaire bovenlaag verkeert. De eenvoudige tani heeft ook dit maal weer niks waarover hij zich kan verheugen. Dan mag het gros der bevolking naar Uw mening wel/niet een politiek bewustzijn hebben ontwikkeld, echter ….zij staan nog steeds in de kou ! Het heeft hun helaas niet verder gebracht. Dat is wel een beetje eenzijdig vindt U niet ook ? Ja, ja …”de Indonesiers hadden een andere wil en hebben hun eigen koers gevolgd” … ik zou niet willen weten met hoeveel bloedvergieten dat is gepaard gegaan, m.n. óók binnen de eigen rijen !!! Het belachelijkste komt nog: Dat wat U Nederlanders verwijt (kolonialisme etc) brengt Uw eigen volk al sinds tientallen jaren in praktijk (moet ik het nog hebben over Nieuw-Guinea en/of Timor ?) Bedankt maar weer.
Foto’s kunnen van alles betekenen! Executies door ONZE jongens? Kom nou.Geen sprake van.Toeeetoeep!! Nu nog een foto van een KL’er zonder ledematen en met een penis in de mond(zoals in de film Oeroeg), op grote schaal door pemoeda’s gepleegd (zoals door vele KL’ers beweerd). Geen foto? Kom nou.Ieder KL’er(een Kniller had niets) had een toestel-zie de vele foto albums.Of was het toch (toen ook al) homohaat? Wat is de waarde van een foto? Tenzij….nu een oude KL’er opstaat en zegt…..en dan geloven wij hem helemaal niet meer.
Gerrit van Santen zegt:
15 juli 2012 om 4:18 pm
Eigenlijk ook best wel logisch, vindt U niet ? De beste man op de beste plaats !!! Mij maakt het – als Nederlander – in het geheel niet uit of dat nou iemand zal zijn met een blanke danwel met een bruine huid ……in hoofdzaak hij/zij doet het werk naar behoren en verwachting !
———————————————————————————-
Ik zou toch eerst de geschiedenis van Nederlands Oost Indie gaan na lezen .
Ik kan het boekje van Kees Groeneboer aanbevelen:
Weg tot het Westen (Djalan ke Barat).Uitgave KITLV
Daar staat duidelijk beschreven hoe de opleidingsniveau van de “inlanders”zijn ( die kleine 1,5 %-2 % van 70 miljoen) .
Voordat de Zeeuwen en Amsterdammers en nog een paar mensen uit Holland kwamen waren de Indonesiers in sommige gevallen verder dan de hun.
Geachte heer Surya Atmadja,
ik moet U eerlijk zeggen dat ik een beetje moeite heb met Uw reactie ! Naar mijn mening slaat het op niks wanneer U teruggrijpt op enkele historische gebeurtenissen uit het prille begin der 17e eeuw (namelijk de landingen der Hollanders en Zeeuwen in de archipel) én een – mogelijk – statistiek feit onder ‘onze’ (lezers Javapost) ogen placht te brengen (opleidngsniveau van 1,5 % –
2 % der gehele bevolking van 70 millioen).
Wat heeft bovengenoemde te doen met het feit dat er pré 1942 een burgemeester werd geinstalleerd (van gemengd bloed) in Batavia en waarvan bekend stond dat genoemde persoon
‘uiterst krachtdadig’ zijn schouder onder bepaalde projecten wist te zetten ?
Verblijdt het U niet dat de hedendaagse staat Indonesia/voorm. Ned.-Indie in zijn historie een dergelijk civiel ambtenaar binnen zijn rijen heeft gehad ? Óf steekt het U dat de man een beetje blank bloed bezat ? Overweging: Wanneer er inderdaad Indonesiers zouden zijn geweest die in staat werden geacht ‘op hoog niveau’ (!!!) te regeren, waarom is er dan na de ‘nationalisatie’ van Nederlandse goederen en domeinen er plotseling ….zo’n puinhoopje van gemaakt en moest men ‘schoorvoetend’ aankloppen bij de Amerikanen, de Russen en ten leste toch ook weer bij die Hollanders (U weet wel….Blanda’s die altijd zo stinken wanneer ze zweten !)
Dank voor Uw aandacht.
Gerrit van Santen zegt:
14 juli 2012 om 7:50 pm
Ik hoor uit Uw woorden argwaan en wantrouwen t.o.v. alles wat een Nederlandse (-Indische) koers zou willen volgen in deze. Een blank/bruin controverse misschien ?
——————————————————————————————————
Wie begrijpt wie niet ?
1.blank-bruin controverse ?
Een discussie wordt hier gedegradeerd tot blank en bruin controverse.
2.(U weet wel….Blanda’s die altijd zo stinken wanneer ze zweten !)
Wat moet ik en andere lezers met deze opmerking ?
Ik verwacht meer inhoudelijke argumenten i.p.v zulke opmerkingen.
Geachte heer,
een prettige avond nog !
AAN: Dhr. ED VOS
U vroeg om oude gebouwen rond Banyu Biru. Ik kon u niet antwoorden want er stond geen beantwoorden onder, dus mag het zo?
De Banyu Biru gevangenis Kamp 10 was toen een afgekeurd gebouw maar is na de oorlog door Indonesia helemaal opgeknapt en is vandaag de dag een Politie Post geworden. Ik ben niet meer naar Banyu Biru teruggekeerd maar heb er wel over gelezen. In mijn tijd was het een vies vuil smerig kamp waar heel veel van ons zijn overleden. Ik zat in een sjouwploeg en heb zodoende de omgeving leren kennen. Achter ons was Kamp 11 dat diende vroeger als kazerne voor de manschappen. Weer een eindje verder was Kamp 9 dit was vroeger de plek voor de officieren.
Voordat wij hier mochten logeren van de Japanners moet alles al zo’n 70 to 90 jaar oud geweest zijn.
Wij, de sjouwploeg moesten vaak naar Ambarawa lopen met cavalerie karren om zakken met goederen voor de keuken te halen, dat was ca 1 uur heen en een uur terug naar het station van Ambarawa.
Dat is nu een museum geworden, echt de moeite waard om te bezoeken.
Niet ver van onze gevangenis lag Fort Willem I. Ook een heel erg oud en indrukwekkend gebouw.
Mijn oud-oom Dirk van Kampen
is 24 juli 1897 te Salatiga overleden en aldaar begraven
Mevrouw van Kampen: U kunt mij altijd bereiken. Ik heb aan een Indonesische vriend de vraag gesteld over de Nederlandse gebouwen/kampementen. Hij wist er in ieder geval 3 te noemen. Nog even geduld, ik moet nog gaan 🙂 Maar om mij in te leven zal ik eens door uw website bladeren. Het enige dat ik momentel aan foto’s bezit zijn 2 prentbriefkaarten van 2 kampementen.
For those who want to read more about mrs Elizabeth van Kampen and her youth in the former Dutch East Indies: http://www.dutch-east-indies.com/story/index.htm
Check it out!
e.m.
http://www.eenvandaag.nl/binnenland/40798/foto_s_executies_voormalig_nederlands_indi_opgedoken
BEELD VAN GROTE HISTORISCHE WAARDE – BEELD VAN GROTE HISTORISCHE WAARDE
(Gut, dit is behoorlijk indringend!)
Liesbeth Zegveld heeft volgens mij een grote opening in haar nek. :3
Liesbeth Zegveld laat hier weten dat degenen die eerst geëxecuteerd werden hun kleren moesten uittrekken zodat ze in hun ondergoed konden worden doodgeschoten. Geen idee, waar deze wijsheid vandaan komt. De Indonesiërs hadden voor zover ik weet géén twee lagen kleding aan. In ieder geval droegen ze niets aan kleding wat de Nederlanders zouden kunnen gebruiken…
Jawel, een pèndèk! (neem ik aan)
buitenzorg zegt:
19 juli 2012 om 4:07 pm
. De Indonesiërs hadden in ieder geval géén twee lagen kleding aan.
——————————————————————————————————
Vreemd.
De Indonesiers uit die tijd die ik kende hadden pakaian luar dan pakaian dalam .
Dus twee soorten kleding.
Dus als ze van luar naar dalam kwamen deden het weer binnenstebuiten?
Vergeten ga je als je lid wordt van de Alzheimer club.
Vergeven moet je NU doen voordat je lid wordt van de club.
13 juli 2013, nieuw ontwikkelingen wbt de foto met de lijken in de greppel
http://www.nrc.nl/nieuws/2013/07/13/veteraan-bekent-betrokkenheid-onbekende-executie-in-indonesie/
Met het bijzondere dat er nu een verhaal is verteld.
ja maar dat is dan ook alles ! Alles wel leuk wat die mevrouw Liesbeth Zeghveld meent te moeten doen …. maar waar blijven in het verhaal al die Nederlandse slachtoffers van weleer ? Hebben die dan geen enkel recht meer, mogen die dan hun verhaal niet meer vertellen, blijft hun dan niets meer ? Welk onrecht is hun dan beschoren geweest ?
Wel goed lezen!
Geen woord over Nederlandse slackhtoffers? Ik heb het idee dat ik ermee wordt doodgegooid. Er zijn toch ook stukken geschreven of er zijn toch ook fora waar de belanda’s hun verhaal hebben gedaan. Ook natuurlijk de film van mevrouw Pia die naar mijn idee opzettelijk de oorzaak van de bersiap weglaat om zo Indonesie een dader rol te geven. Het gaat nu om de Indonesische slachtoffers,dwaal dan niet af.u
Heer Van Beek, in het betreffende artikel staan ook de Nederlandse (militaire) slachtoffers genoemd. Dat bedoelde ik o.a. met ‘het bijzondere’. En mevrouw Pia geeft wel goede, bijzondere beelden, maar wel opgefokt. Dat was jammer.
@Jan Somers, Van Beek reageerde op Hankypanky 😉
Overigens wie gaf die Pa Somers advies bij het maken van haar film, en wie was er direct als de kippen bij?
Pa Somers = Pia van de r Molen
Zij is een totok en haar vader was een totok die ook in Indie streed. Dus alweer horen we het verhaal vanuit de frustratie van de totok. Zo lijkt het wel opIndonesia-bashing, waarop Van Beek doelt. Het stripverhaal “De Terugkeer”, was volgens een schrijver op dit forum ook een verhaal geschreven vanuit het perspectief van de totok.
Ergens kan ik het wel begrijpen van personen die Indie zijn kwijtgeraakt.
De waarde van een foto als bovenstaande wordt, los van alle waardeoordelen, welles/nietes discussies, rammelende verhalen, pas duidelijk wanneer we in beschouwing nemen:
1. Dat de Nederlandse regering in de periode 45-49 wist dat de Indonesische Onafhankelijkheid ONAFWENDBAAR was
2. Dat de protesteerders (inclusief de dienstweigeraars) tegen de uitzending van militairen naar Indie gelijk hadden.
Ergo wie moeten we als veroorzakers van menselijk leed aan beide kanten en het veroorzaken van chaos, verdeel en heers in de archipel als dader aanwijzen? Dit lijkt mij toch wel duidelijk.
Het grote stilzwijgen en het grijpen naar de doofpot tradal in na de soeveriniteitsoverdracht, en woorden als incidenten en excessen werden alom gehanteerd.
Nederland als agressor, lijkt me een onverteerbare constatering, na de Duitse, Japanse, Italiaanse agressie. Wat we die landen (vooral jJapan) nog steeds verwijten deed Nederland na WOII nog eens dunnetjes(?) over. Toch??
“1. Dat de Nederlandse regering in de periode 45-49 wist dat de Indonesische Onafhankelijkheid ONAFWENDBAAR was”. Dat klopt. Al vanaf de eerste ontmoeting op de Hoge Veluwe, en de geheime onderhandelingen in Zwitserland. Maar de problemen ontstonden niet over die onafhankelijkheid, dat was al afgesproken, maar bij de onderhandelingen over het wat en hoe. Met daar tussendoor de grote moordpartijen en de reacties daarop eerst van de Brtits-Indische militairen van SEAC en daarna van de Nederlandse militairen. Het eindresultaat van die ellende stond al vast op de Hoge Veluwe. Een Unie als kopie van het Britse Gemenebest. Zie het voorwoord in het eindverslag van de Commissie Visman (1942, herdruk New York 28 april 1944): “Daarin werd gehandeld over de vorming van een gemeenebest van Nederland, Nederlandsch-Indië, Suriname en Curaçao, waaraan, zoo herhaalde Zij, aanstonds na den oorlog een rijksconferentie gewijd zou worden.”
De reactie van de heer Vos op 14 juli om 7:56 pm betreft de Nederlandse agressor. Daar sluit k volledig bij aan.De kolonialen(anti merdeka groep) zowel de Indo’s als Nederlanders, noemen de Jappen en Indonesiers maar al te graag de agressor, de uitbuiters, maar zij vergeteb dat hun land honderden jaren een vreemd land hebben bezet en zich ook als agressor hebben gedragen.
Ach Mas van Beek, laten we ons maar bij de foto houden. Het kabinet Beel en het eerste kabinet Drees, die in de jaren veertig soldaten naar Indie hadden gestuurd, hadden deze ook in staat gesteld om mensenrechtenschendingen te plegen (incidenten, excessen e.d.)