Zoeken naar verhalen is niet zonder risico. De bedoeling is dat ik hier twee artikelen per week publiceer. Soms blijkt dat te moeilijk. Niet omdat het me ontbreekt aan inspiratie, niet dat er geen verhalen voorhanden zijn. Integendeel. Verhalen laten zich echter niet altijd zo maar schrijven, eerst moet onderzoek worden gedaan. En dat kost soms tijd, veel tijd.
Tekko Taks gaat naar Apiefauna, van Henk Kabos.
Vaak ook leidt het ene verhaal tot het andere, met alle positieve en negatieve gevolgen van dien. Een verduidelijking: ik wil op dit moment en verhaal schrijven over de zoektocht naar de Sumatraanse aapmens orang pendek, maar al lezende brengt dit mij op het idee een artikel te wijden aan de Limburgse paleontoloog Eugene Dubois, of aan de krantenstrip Tekko Taks van Henk Kabos.
En dat, terwijl ik al halverwege een artikel was over de opvanghuizen voor verpauperde Indo’s in Bandoeng tijdens de oorlogsjaren. En drie dozijn andere artikelen in de grondverf heb staan.
Chaos in mijn hoofd, chaos in de Java Post.
Komt goed.
Bert
Java Post 
Welcome to my world, Bert!
Het is je vergeven Bert, ik kijk altijd weer opnieuw uit naar de nieuwe Java Post! 😉
Groetjes; Klara.
Idem als Klara, Hans
Rijping veroorzaakt hogere kwaliteit.
Dat heeft tijd nodig.
Geef het die tijd.
Eén artikel per week in plaats van twee vinden we ook prima, hoor.
Het gaat uiteindelijk om de inhoud, en of ’t gebaseerd is op waarheid.
Ik denk hierbij aan het zogenaamd zielige bericht wat een gezin in Engeland is overkomen
toen hun huis in de fik werd gestoken, en Pa en Ma Philpott enige tijd later grienend op een persconferentie hun leed om het verlies van hus zes kinderen, hun dankbaarheid voor het optreden en sympathie van de buren en landgenoten en trots dat ze de organen van hun 13-jarige zoon hadden vrijgegeven voor donatie nadat de knop van zijn beademing was omgedraaid, aan de buitenwereld toonden via de happige media. Terwijl ik de comedie gadesloeg, sloegen bij mij de stoppen door. Via mijn derde oog doorzag ik de hele performance. Ik ging zowat over mijn nek, zoals het in beschaafd nederlands heet.
Misschien bezit je ook zo iets dergelijks aan reportage hoe ooit in ons voormalig Indië een verhaal
de mist inging of juist de gemoederen bezighield. Een verhaal dat nu eens niet over de oorlog gaat.
Salam hangat!
Aelle
De tijden aan de djalan atjeh is onvervangbaar voor mij,tidak lupa,