Vanaf 16 december 1945 maakten de Repubikeinse leiders een historische 2-weekse treinreis over Java. Soekarno, Shahrir, Hatta en de overige leden van de nieuwe regering hadden als doel om lokale leiders te spreken en organisatorische problemen op te lossen, maar ook, en misschien nog wel meer, om de revolutie te verspreiden. In een vorig artikel van de Java Post, Revolutie in woord en beeld, lazen we dat de Amerikaanse LIFE-fotograaf John Florea mee mocht reizen om het Amerikaanse publiek te kunnen informeren.
´Any effort to dominate us, will be extinguished with our blood´
Als we het verslag in de LIFE van 28 januari 1946 mogen geloven, dan was de reis een eclatant succes. Enorme menigten stonden de trein toe te zwaaien en massameetings brachten de revolutie dichterbij het volk. Ook de ontmoeting met Pakoe Boewono XI, de sultan van Djokja, had resultaat. In ruil voor een generaalstitel en de toezegging dat hij een groot deel van zijn bezit mocht behouden, sprak de plaatselijke leider zijn steun uit aan de nieuwe regering.
De route van de reis was als volgt: Batavia – Cheribon – Poerwokerto – Djokjakarta – Soerakarta/Solo – Madioen – Kediri – Blitar – Poedjon – (van hier weer terug) – Tegal – Pekalongan – Tegal – Batavia.
Voor zover ons bekend was geen sprake van meereizende schrijvende pers, althans niet van westerse huize. Des te belangrijker zijn de foto´s van Florea. Kijken we hier mee door zijn lens:
x
Jongetjes in Poerwokerto spelen de revolutie
Soekarno (in het midden) op bezoek bij Prins Mangkunegoro in Surakarta
Soekarno bij sultan Pakoe Boewono XI tijdens het diner
Soekarno in Madioen
Premier Shahrir in Madioen
Mevrouw Soekarno in Madioen
Het publiek, met bamboesperen, in Madioen
Soekarno in Kediri
De trein passeert Taloen (ten oosten van Blitar)
Interieur van de trein, met Shahrir in het midden
Japans kampement in Poedjon, in afwachting van de komst van de Britten
x
x
x
Java Post 
Dat is nou een bijzonder verhaal dat de geschiedenisboekjes niet haalt. Op zich niet wereldschokkend, maar wel tekenend voor de situatie. In Poedjon inderdaad het Japanse repatriëringskamp, waarschijnlijk per auto vanuit Blitar. Vanuit Soerabaja gingen wij altijd via Malang. Van beide kanten uit een prachtig landschap. Poedjon ligt bovenop de bergpas tussen de Kawi, de Dorowati en de Andjasmoro/Ardjoeno. Kroonprins Leopold en prinses Astrid van België hebben daar gelogeerd. Mijn grootouders en andere familie woonden daar en mijn ouders hadden vlak voor de oorlog daar een huis laten bouwen om na pensionering te gaan wonen.
Mijn grootouders woonden er ook. Hun huis had de naam “Dorowati” – het was mijn paradijs als dreumes van 2-3.
Ja ja such is life… ik weet er van mijn ouders hadden ook net een huis laten bouwen in Bandoeng.
Prachtig mooi landschap gewoon een droom op aarde, want JAVA is een prachtig land.
Werk bij Tiedeman en van Kerchem ook weer aan de gang naar de kamp jaren…..maar wie heeft het mirakel “VREDE” in de hand.
Mijn ouder bleven toch nog tot de jaren 1957/58 in Bandoeng.
image “Soekarno (in het midden) op bezoek bij de Sultan in Djokja” is incorrect. It is not a picture of Sukarno in Jogja, but in Surakarta. He and Hatta were chatting with the Mangkunegoro VIII of Surakarta in the Great Pendopo of Mangkunegaran
You’re absolutely right. Second from the left Prince Mangkunegoro. To his right Soekarno, Hatta and Shahrir.
Thanks for the correction!
Bert