Halteplaats Ataka in zwart-wit
In 1947 verscheen een boekje getiteld ´Koers West´ bij de uitgeverij Boom-Ruygrok N.V. in Haarlem. Het was uitgebracht in opdracht van de Repatriëringsdienst Indië en waarschijnlijk geschreven door één van de medewerkers van die dienst. Het bevatte, naast een relaas over de voorbereidingen van repatriëringstransporten in Indië, de reis onderweg, de halteplaats Ataka en de aankomst in Nederland, een serie bijzondere foto´s over gebeurtenissen in 1945-1946 die voor bijna 100 duizend inwoners van Nederlands-Indië bepalend moeten zijn geweest voor hun verdere leven.
In dit artikel van de Java Post de foto´s behorende bij de hoofdstukken over halteplaats Ataka, met de originele onderschriften uit ´Koers West´.

3. Ataka. "Woestijn-pullman" Adabya-Ataka.4. Kledingdepot Ataka. Ingang landzijde; repatriërenden onbekend.5. Aankomst van het treintje met passagiers te Ataka.

6. Ataka. Uitreiking kledingformulieren en ´Kroniek´, de wekelijkse uitgave van de Repatriëringsdienst.

10. Ataka. Jong en oud, groot en klein worden gekleed. Hier ziet u de kledinguitgifte in de Kinderafdeling.
´En wanneer straks vele gerepatrieerden hun tweede vaderland aan de evenaar weer zullen opzoeken, zullen zij op weg daarheen weer varen langs de woestijn rondom de Rode Zee. Alleen het hoge Eybardogebergte zal ongeveer de plaats aan kunnen wijzen, waar Ataka was. De haven van Adabaya zal zijn verzand en de tentenkampen zullen zijn afgebroken. Wat er van Ataka over zal zijn, zal enkel zon en zand zijn, onvruchtbaar en onbetekenend, maar in de harten van vele gerepatrieeren zal het blijven voortleven als een herinnering aan het einde van de dagen van hun bitterste leed. Daar werd hun de eerste helpende hand gereikt, de eerste troost en hulp verleend door het Vaderland en door de Nederlandse Repatriëringsdienst in het bijzonder. Dit was Ataka.´
´Daar werd hun de eerste helpende hand gereikt, de eerste troost en hulp verleend door het Vaderland en door de Nederlandse Repatriëringsdienst in het bijzonder. Dit was Ataka.´
Met dit citaat ben ik het volkomen eens. Het was een rustpunt met een hartelijke uitstraling.
Wat mij het meest is bijgebleven was niet de band, naar mijn beste weten Italiaanse krijgsgevangenen maar wellicht hadden ze een aflossingsploeg van Duitsers, maar de mogelijkheid, voor het eerst van mijn leven, zoveel als je wilde te mogen eten van iets wat je zelf mocht uitkiezen…
Dat waren in mijn geval geen zoetigheden maar 5 broodjes met hardgekookte ei schijven erop, versierd met tomaten ketchup. Nog steeds een lievelingsgerecht…
Overigens zijn er Indische mensen die beweren dat ze geholpen en van muziek voorzien werden door Japanse krijgsgevangenen. Voor elk wat wils dus. Wie biedt meer?
We kregen ook nieuw Nederlands geld (toen we weer aan boord waren? Later bij aankomst in Nederland?) op vertoon van onze identiteitskaart die we in Ataka hadden gekregen en waarop precies vermeld stond wat voor kleding we hadden gekregen daar. Fantastisch, deze foto’s. Ik denk dat wij een van de eerste schepen waren die daar kwamen (“Johan van Oldenbarneveldt”, December 1945).
De gehele serie foto’s (van fotograaf Willem van de Poll) zijn in hoge resolutie te zien op de Beeldbank van het Nationaal Archief: http://www.gahetna.nl/collectie/afbeeldingen/fotocollectie/zoeken/q/zoekterm/Ataka
Diederick,
Heb je nog meer foto,s of informatie van Wilhelmus Huijsmans gesneuveld 28 Augustus 1947 tjibatoe geboren in weert was een neef van mij,
Over foto’s gesproken, ik kwam deze aanwijzing tegen waar ik meer over te weten zou willen komen met uw aller hulp.
Een 1883 Engraving JAVA VOLCANO Batavia Jakarta Pasar Baru Kali Besar Canal.
Het schilderij van Canaletto herinnerde me er aan.
http://linesandcolors.com/2017/01/13/eye-candy-for-today-canalettos-porta-portello-padua/#comments
Interessant: kali
rivier(tje). Woord uit de Kamparchieven van Nederlands-Indië (1942-1948).
Gevonden op http://www.encyclo.nl/lokaal/11091
Is er ook iets over de Boissevain die januari 1946 in Amsterdam aankomt