Op zondag 3 mei 2020 organiseert de Stichting Tjidengkamp de 12e Tjidengkamp Reünie in de Kumpulan van Bronbeek in Arnhem. Deelnemers kunnen zich opgeven via het inschrijfformulier op site http://www.tjidengkamp.nl
De zaal gaat open om 10.00 uur (inloop met koffie en spekkoek ) en het programma begint om 10.30 uur en zal eindigen ongeveer 15.00 uur en 16.00 uur.
Tjideng-kamp, Batavia, eind 1945.
In het programma staan twee gesprekken met de zaal centraal. Eén gesprek over vragen die, met betrekking tot het Tjidengkamp, bij de deelnemers leven en die mogelijk door oud-Tjidengers kunnen worden beantwoord. Het tweede zaalgesprek wordt gevoerd naar aanleiding van tastbare herinneringen (pusaka’s) die door deelnemers worden meegenomen. De zaalgesprekken worden geleid door Coen Verbraak (journalist, tv-maker, schrijver) en Joost van Bodegom (o.a. oud voorzitter van de Stichting Nationale Herdenking 15 augustus 1945).
Oud-minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot zal zijn persoonlijke ervaringen in Tjideng, de Bersiap en de repatriëring, doortrekken naar zijn opvattingen met betrekking tot de politieke omgang met Indonesië.
Dichteres, schrijfster, theatermaakster en columniste Ellen Deckwitz zal o.a. lezen uit haar nieuwe bundel Hogere Natuurkunde.
Twee oud-Tjidengers, Tineke Zulver en Lily Touwen verzorgen een verrassende tweespraak.
Rob Haarbosch zal vertellen over hoe het hem in, maar vooral ook na Tjideng vergaan is.
De kosten zijn inclusief koffie, spekkoek en nasi-rames € 27,50 per persoon.
Nadere informatie:
Henk Camping / henk.camping@tjidengkamp.nl
x
Java Post 
Zie hier het commentaar van Hans Vervoort op de toespraak van Ellen Deckwitz (die ook optreedt deze middag) op 15 augustus 2019 en haar interview in de Volkskrant https://www.facebook.com/search/top/?q=hans%20vervoort%20ellen%20deckwitz&epa=SEARCH_BOXq=hans%20vervoort%20ellen%20deckwitz&epa=SEARCH_BOXq=hans%20vervoort%20ellen%20deckwitz&epa=SEARCH_BOX
Ik heb het laatste anderhalf jaar met mijn moeder doorgebracht in Tjideng, hoef niet te vertellen hoe erg het was, gekookte darmen, verrot rijst met wormen en insecten, praktis geen groente, een stuk klei dat veronderstelt te zijn brood, geen fruit, heel weinig zgn groente, ook geen thee, stijfsel pap in de morgen met sambal! Een keer drie dagen geen eten, de kinderen en vrouwen stierven als ratten!
Ja, het waren fijne jongens de Jappen en de Koreanen! En nu kopen de mensen over de hele wereld hun Jappen autos en eten ze Suchi!
@@En nu kopen de mensen over de hele wereld hun Jappen autos en eten ze Suchi!@@
Ik eet geen jap voer en rijdt ook niet in een auto van hun fabrieken.
Echter ik weet ook dat er in elke techniek wel iets uit vele andere landen wordt toegepast.
Ondanks het slechte eten in Tjideng schijnt u toch nog een variatie als eten te krijgen.
Heb 3 1/2 jaar in japanse concentratie kamp Bangkinang op west Sumatra doorgebracht. Daar kregen we geen groenten en ook geen vlees. Slechts een aftreksel van stijfsel en wat rijst. Vlees hadden we als er ratten werden gevangen. Als we buiten het kamp hout moesten sprokkelen voor de keuken en we vonden kangkoeng langs de waterkant of pakoe (varen) en het werd onder je kleren gevonden, kreeg je een aframmeling van de spleetoog. Vooral was het uitkijken voor de cycloop.
Is er iemand die in Tjideng zat en het gezin Tax heeft gekend, waarvan Jopie het oudste kind was?