De jaarlijkse kosten voor de opwaardering van het inheemse 2e klas onderwijs zouden boven het totaal aan uitgaven van het Nederlandsch-Indische bestuur uitkomen. In 1907 nam Van Heutsz wel het initiatief tot driejarige desascholen of volksscholen, bekostigd uit schoolgeld aangevuld met overheidssubsidies. In de dorpen bestond weinig belangstelling voor dit onderwijs, mede vanwege het schoolgeld, maar het bestuur wist met zachte druk, perintah haloes, de dorpsbesturen toch over de streep te trekken. In 1915 werd dit onderwijs aangevuld met de Inlandsche Vervolgscholen.
Meende de Nederlanders het echt om den Inlanders/Gemeene Javaan te verheffen?
Geloof ik niet .
Want de oudste zuster van mijn moeder (Inlandse) kreeg niet zo maar toelating tot Van Deventer meisjesschool in Semarang (?).
Haar ouders woonden in Tasikmalaya West Java .Ze was van 1905 (?) , mijn moeder van 1915 kon wel na de HIS, Mulo B , naar de HIK (Kweekschool).
Beduusd, verbaasd te zien dat bijna ieder inlands kind in de Japanse tijd naar school ging. ‘Nou is het hun beurt’, zei ik tegen mijn vriend. Apetrots waren zij en keken ons spottend aan, terwijl wij naar de marcherende, zingende groep keken. Wij begrepen er niets van en…. bleven slenteren. Hartverwarmend was het te zien, dat na 1950 iedereen in Indonesië massaal naar school ging!
In de jaren dertig ging de dochter van baboe Soep elke dag naar school. Dat vond baboe Soep heel belangrijk. Als het meisje bij ons thuis was wilde baboe Soep dat mijn moeder Nederlands met haar sprak. Daar had ik het soms moeilijk mee, ik was trots Maleis met haar te kunnen spreken.
In 1945 Lagere School leerling 2,5 miljoen , eind 2009 31.000.000
SMP( 3 jarig voorgezet na lagere school) van 90.4000 naar 9.000.000
SMA van 18.9000 naar 6.400.000
Hoger Onderwijs(Universiteit) 37.000 op 1950 naar 4.600.000 einde 2009.
wanneer begonnnen de desa scholen
Pada tahun 1907 diciptakanlah sekolah baru, yakni Sekolah Desa.
De jaarlijkse kosten voor de opwaardering van het inheemse 2e klas onderwijs zouden boven het totaal aan uitgaven van het Nederlandsch-Indische bestuur uitkomen. In 1907 nam Van Heutsz wel het initiatief tot driejarige desascholen of volksscholen, bekostigd uit schoolgeld aangevuld met overheidssubsidies. In de dorpen bestond weinig belangstelling voor dit onderwijs, mede vanwege het schoolgeld, maar het bestuur wist met zachte druk, perintah haloes, de dorpsbesturen toch over de streep te trekken. In 1915 werd dit onderwijs aangevuld met de Inlandsche Vervolgscholen.
Meende de Nederlanders het echt om den Inlanders/Gemeene Javaan te verheffen?
Geloof ik niet .
Want de oudste zuster van mijn moeder (Inlandse) kreeg niet zo maar toelating tot Van Deventer meisjesschool in Semarang (?).
Haar ouders woonden in Tasikmalaya West Java .Ze was van 1905 (?) , mijn moeder van 1915 kon wel na de HIS, Mulo B , naar de HIK (Kweekschool).
Beduusd, verbaasd te zien dat bijna ieder inlands kind in de Japanse tijd naar school ging. ‘Nou is het hun beurt’, zei ik tegen mijn vriend. Apetrots waren zij en keken ons spottend aan, terwijl wij naar de marcherende, zingende groep keken. Wij begrepen er niets van en…. bleven slenteren. Hartverwarmend was het te zien, dat na 1950 iedereen in Indonesië massaal naar school ging!
In de jaren dertig ging de dochter van baboe Soep elke dag naar school. Dat vond baboe Soep heel belangrijk. Als het meisje bij ons thuis was wilde baboe Soep dat mijn moeder Nederlands met haar sprak. Daar had ik het soms moeilijk mee, ik was trots Maleis met haar te kunnen spreken.
@ Pak Jan
Gelukkig had Baboe Supijah een verlichte Nederlandse werkgevers.
In 1945 Lagere School leerling 2,5 miljoen , eind 2009 31.000.000
SMP( 3 jarig voorgezet na lagere school) van 90.4000 naar 9.000.000
SMA van 18.9000 naar 6.400.000
Hoger Onderwijs(Universiteit) 37.000 op 1950 naar 4.600.000 einde 2009.